🌸മയിൽ‌പീലി🌸: ഭാഗം 17

രചന: അനു രാജീവ്

"അമ്മേ..." ഫോണിൽ നിന്നും വന്ന മകന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് അവരുടെ അമ്മമനസ്സ് വിങ്ങിപ്പൊട്ടി... മുന്നിലിരിക്കുന്ന കുട്ടികളെ പോലും വകവയ്ക്കാതെ അവർ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുപോയി.... "മോ.. മോനെ..." ഇടറിയ ശബ്ദത്തോടെ അവർ തിരികെ വിളിച്ചു.... അവരുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു അവർ അനുഭവിച്ച വേദനയുടെ ആഴം... പക്ഷെ അവർക്ക് വാക്കുകൾ പുറത്തു വന്നില്ല എന്തോ ഒന്ന് പുറകോട്ടു വലിച്ചു... ധാർമികയുടെ ബുദ്ധിമുട്ട് മനസ്സിലാക്കിയ പോലെ അഭി തന്നെ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.... " അമ്മേ എന്നോട് ക്ഷമിക്കൂ... ഞാൻ അമ്മയുടെ ഭാഗത്തുനിന്നും ചിന്തിച്ചില്ല... എന്റെ പീലി... അവളില്ലാതെ ജീവിതം തന്നെ കൈവിട്ടു പോയ പോലെ തോന്നി... എല്ലാത്തിനും കാരണം അമ്മയാണെന്ന് തോന്നിപ്പോയി.... " " മോൻ എന്നോടു ക്ഷമിക്കഡാ.... ഞാൻ... ഞാൻ ഇത്രയൊന്നും ആലോചിച്ചില്ല.... എനിക്ക് എന്റെ മോൻ മാത്രമേ മുന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.... പക്ഷേ അവൻ എന്നെന്നേക്കുമായി എന്നെ വിട്ടു പോവുമെന്ന്....... ബാക്കി പറയാനാവാതെ അവർ കരഞ്ഞു... അവരുടെ കരച്ചിലിൽ നിന്നും അവനു മനസ്സിലായി താൻ ചെയ്ത തെറ്റ് ചെറുതല്ല എന്ന്... അവരുടെ ജീവിതം തന്നെ തന്നിൽ ചുറ്റിപ്പറ്റി ഉള്ളതായിരുന്നു.... ദിവസവും എവിടെയാണെങ്കിലും തന്റെ ശബ്ദം കേട്ടില്ലെങ്കിൽ പരിഭവിച്ചിരുന്ന അമ്മയെ ആണ് ഈ ആറുമാസം ഞാൻ തഴഞ്ഞുവെച്ചത് എന്ന കുറ്റബോധം അവനു തോന്നി തുടങ്ങി.... അമ്മയെക്കാളും സ്വാർത്ഥൻ ആയി പോയി താൻ... അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി....

"അമ്മേ.. ഞാൻ വൈകാതെ അങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ട്... അമ്മക് ഒരു സർപ്രൈസും ഉണ്ട്... " സർപ്രൈസൊ... " , "ഹ്മ്മ്....ഇനി വിഷമിക്കേണ്ട, ഞാൻ എന്നും വിളിക്കാം..." പിന്നീട് ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ അവന് തോന്നിയില്ല... അതുകൊണ്ട് തന്നെ പെട്ടെന്ന് കോൾ കട്ട് ചെയ്തു... ഒരു ചുമരിന് അപ്പുറം ഇതെല്ലാം കേട്ടുനിന്ന പീലിയിൽ മനോഹരമായ പുഞ്ചിരി വിടർന്നു... 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵 ഉച്ചയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു റൂമിൽ വിശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു പീലി.... എന്തോ അനക്കം തോന്നി അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഡോറിൽ ചാരി നിൽക്കുകയാണ് അഭി... "അഭിയേട്ടാ.... ഏതുസമയവും എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നേ?? ചേച്ചി എന്ത് വിചാരിക്കും???" "എന്ത്‌ വിചാരിക്കാൻ... ഒന്നും വിചാരിക്കില്ല... ചിരിയോടെ സ്വീകരിച്ചിട്ട്, പീലി മുറിയിലുണ്ട് അങ്ങോട്ട് പൊയ്ക്കോളു. ഞാൻ ചായയെടുക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു... ഞാൻ വേണ്ട പറഞ്ഞിട്ട് നല്ലൊരു ചിരി തിരിച്ചും കൊടുത്ത് ഇങ്ങോട്ട് പോന്നു.." "ഓഹോ... എന്താണാവോ ആഗമനോദ്ദേശം???" " ഒന്നുല്ല അവിടെ ഇരുന്നു ബോറടിച്ചു.... സഞ്ജു ഏതോ ഫ്രണ്ടിനെ കാണാൻ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു പോയി.... അപ്പോൾ നിന്റെ കൂടെ വല്ലതും മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും ഇരിക്കാം എന്ന് കരുതി... " പതിവ് കള്ള ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു അവന്റെ ചുണ്ടിൽ...

അത് കാണെ അവളിൽ വല്ലാത്ത പരവേശമുണ്ടായി... "ശരിയഭിയേട്ടാ.... വാ നമുക്ക് ഹാളിൽ ഇരുന്നു സംസാരിക്കാം...." അവൾ അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേൽക്കാൻ നിന്നു... അവൻ മറുപടി നൽകാതെ വേഗം ഹെഡ് ബോർഡിൽ ചാരിയിരിക്കുന്ന അവളുടെ മടിയിലേക്ക് തല വച്ച് ബെഡ്ഡിൽ കിടന്നു... "അഭിയേട്ടാ ഞാൻ പറഞ്ഞത് മനസ്സിലായില്ലേ...? വാ പുറത്ത് പോവാം...." "അങ്ങോട്ട് പോയാൽ ഇതുപോലെ തല വെച്ച് കിടക്കാൻ പറ്റൊ മയിലേ...." അവൻ ചുണ്ട് കടിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു.. "എന്റെ മടിയിൽ കിടക്കാൻ വന്നതാണോ ഇപ്പൊ??" അവളുടെ കൂർപ്പിച്ച് വച്ച ചുണ്ടിൽ അവന്റെ കൈവിരൽ പതിഞ്ഞു.. "അങ്ങനെയും പറയാം" അവൻ ചുണ്ട് കടിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് കള്ളച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു... " അഭിയേട്ടാ... ഇങ്ങനെ ചിരിക്കല്ലേട്ടോ.... " അവൾ ചിണുങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു... "അതെന്താ മയിലെ....??" അവനും അതേ സ്വരത്തിൽ അവളോട് തിരിച്ചുചോദിച്ചു.... അവൾ മറുപടി പറയാതെ എങ്ങോട്ടോ നോക്കിയിരുന്നു... "നിന്നെ പഴയപോലെ കാണാൻ കൊതിയാവുന്നു മയിലേ...." "പഴയപോലെയോ..." അവൾ മനസ്സിലാക്കാതെ നെറ്റിചുളിച്ചു... "ഹാ... ദാവണിയൊക്കെ ഉടുത്ത് മുടിയൊക്കെ പിന്നിയിട്ട്....വാലിട്ട് കണ്ണെഴുതി.. വട്ടപ്പൊട്ടു തൊട്ട്, അതിന് മുകളിൽ ചന്ദനം വരച്ച്.......

ഇപ്പോ ഇങ്ങനെ കാണുമ്പോൾ എന്റെ മയിലിനെ എന്തൊക്കെയോ കുറവ് വന്നപോലെ... '"വന്നപോലെ എന്നല്ല അഭിയേട്ടാ... പഴയ മയിലിൽ നിന്നും പലതും നഷ്ടപ്പെട്ട ആളല്ലേ ഞാനിപ്പോ..." അവളുടെ സംസാരം റൂട്ട് മാറുന്നത് മനസ്സിലാക്കി വേഗം അവൻ അവളുടെ ടോപ്പ് പൊക്കി അവളുടെ വയറിലേക്ക് മുഖമമർത്തി... പ്രതീക്ഷിക്കാത്തതായതുകൊണ്ട് അവളൊന്നു പുളഞ്ഞു പോയി... "അഭിയേട്ടാ..." അവന്റെ തലയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ സ്വരം താഴ്ത്തി വിളിച്ചു... " പണ്ട് ദാവണിയുടുക്കുമ്പോൾ ഇങ്ങനെ നിന്റെ വയറിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്താൻ എന്ത് എളുപ്പമായിരുന്നു... അവന്റെ താടിയും മീശയും അവളുടെ വയറ്റിൽ ഇക്കിളി ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... " അഭിയേട്ടാ വേണ്ട....പ്ലീസ് ചേച്ചി വരും.... " അവന്റെ നാവ് ആ വയറിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു.. അവിടമാകെ ഉമിനീർ കൊണ്ടു നനഞ്ഞു.. അവൾക്ക് ശ്വാസം വിലങ്ങിയ പോലെ തോന്നി.. "അ.... അഭി... യേട്ടാ...." വാക്കുകൾ പുറത്ത് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല... അവൻ പതിയെ അവിടെ പല്ലുകൾ പതിപ്പിച്ചു.. "ശ്ശ്ശ്.... " അവൾ എരി വലിച്ചു.. അവന്റെ മുഖം അവിടെ നിന്നും അവളുടെ ടോപ്പിനുള്ളിലൂടെ മുകളിലേക്ക് പോയി.. അവൾ സർവ്വശക്തിയുമെടുത്ത് അവനെ തള്ളി മാറ്റി.. ബെഡിലേക്ക് ഉരുണ്ടു വീണ അഭി കയ്യിൽ തലയൂന്നി അവളെ നോക്കി കിടന്നു..

"I love you മയിലേ....." "വഷളൻ......" "നിന്നോടല്ലേ വഷളത്തരം കാണിക്കാൻ പറ്റൂ പെണ്ണെ.. ". അവൻ ബെഡ്ഷീറ്റിൽ തെരുത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ടു നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.. "ഒരു I Love You പറയടീ..." അവൾ പില്ലോ എടുത്ത് അവന് നേരെ എറിഞ്ഞു.. അവൻ അത് ക്യാച്ച് ചെയ്ത് അതിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി കിടന്നു.. പെട്ടെന്ന് ഡോർ തുറന്ന് അല്ലി കയറി വന്നു.. ഹെഡ് ബോർഡിൽ ചാരി ഇരിക്കുന്ന പീലിയെയും തലയണയിൽ മുഖമാമർത്തി കിടക്കുന്ന അഭിയേയും അവൾ മാറി മാറി നോക്കി.. പീലി ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ചു... അഭി അല്ലി വന്നതറിയാതെ അനങ്ങാതെ കിടപ്പുണ്ട്.. "മയിലേ.. ഒരു തവണ പറയടീ.. ഇല്ലേൽ ഞാൻ മിണ്ടില്ല ട്ടോ..." അല്ലി ഒന്നും മനസിലാവാതെ നിൽപ്പുണ്ട്... പീലി കാലും കൊണ്ടു അഭിയേ തോണ്ടി.. അവൻ തലയുയർത്തി നോക്കിയതും അല്ലിയെ കണ്ട് ചാടി എഴുന്നേറ്റു.. "ഹാ.. ചേച്ചി എപ്പോ വന്നു.." "ഇ.. ഇപ്പൊ..." "എന്നാൽ ശരി.. നിങ്ങൾ സംസാരിച്ചിരിക്ക്.. ഞാൻ പിന്നെ വരാം.. " ഒരു ചമ്മിയ ചിരിയോടെ അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. അവൻ പോയതും പീലിയും അല്ലിയും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി.. പെട്ടെന്നതൊരു പൊട്ടിച്ചിരിയായി മാറി.. പീലിയുടെ ചിരി കണ്ട് അല്ലിയുടെ കണ്ണുകൾ സന്തോഷം കൊണ്ടു നിറഞ്ഞു.. 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵

"ടോ.. ഞാനൊന്ന് പുറത്ത് പോയിട്ട് 6 മണി ആകുമ്പോഴേക്കും വരാം.. റെഡി ആയി നില്ക്കു.. ഒന്ന് ക്ഷേത്രത്തിൽ പോയിട്ട് വരാം..." മോഹനാഥൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ നിൽക്കുമ്പോൾ ജാനകിയോട് പറഞ്ഞു... അവർ നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ തലയാട്ടി.. "ഏട്ടാ.. ഞാനും വരുന്നുണ്ട്..." സുഭദ്ര ജാനാകിയെ ഒന്ന് നോക്കി മോഹനാഥനോട് പറഞ്ഞു.. "ഇപ്പൊ വേണ്ട സുഭദ്രേ.. ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്ന് രണ്ടിടത്തേക്ക് കൂടെ പോവാനുണ്ട്..." മറുപടിക്ക് കാത്തു നിൽക്കാതെ അയാൾ കുടനിവർത്തി പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. "എന്ത് തലയണ മന്ത്രം ചെയ്തിട്ടാ നിങ്ങൾ എന്റെ ഏട്ടനെ എന്നിൽ നിന്നുമകറ്റിയത് " "നീ ഇത്ര കാലം എന്ത് മന്ത്രം ചെയ്തിട്ടാണോ ഞങ്ങളിൽ നിന്നും അദ്ദേഹത്തെ അകറ്റിയത്, ആ മന്ത്രം തന്നെയാണ് ഞാനും ഇപ്പൊ പ്രയോഗിക്കുന്നത്.." സുഭദ്രയെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി കൊണ്ടു അവർ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.. സുഭദ്രക്ക് ഏട്ടന്റെ അവഗണന താങ്ങാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.. തന്റെ വാക്കിനപ്പുറം സഞ്ചരിക്കാത്ത ആൾ, ഇപ്പോൾ തന്നെയൊന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യുന്നില്ല എന്നത് അവരെ വളരെയധികം വേദനിപ്പിച്ചു.. എന്നാൽ മറ്റുള്ളവർക്ക് മുന്നിൽ കരയാനോ സങ്കടം പറയാനോ അവരുടെ അഭിമാനം സമ്മതിക്കുമായിരുന്നില്ല, ദേഷ്യത്തോടെ ചവിട്ടി കുലുക്കി മുറിയിലേക്ക് പോയി അവർ പൊട്ടി കരഞ്ഞു..

കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം മോഹനാഥൻ വന്നു.. അപ്പോഴേക്കും ജാനകി ഒരുങ്ങി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. അയാൾ അവരെയും കൂട്ടി ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് പോയി.. പഴയ tvs ലായിരുന്നു യാത്ര.. എങ്കിലും അവർക്കത് പുതുമയുള്ളതായിരുന്നു.. ഒറ്റക്കെ ക്ഷേത്രത്തിൽ പോവാറുള്ളു.. അഥവാ ഭർത്താവിന്റെ കൂടെ പോവുന്നെങ്കിൽ കൂടെ തന്നെ സുഭദ്രയും ഉണ്ടാവും.. അത് കൊണ്ടു നടന്നു പോവാറാണ് പതിവ്.. ജാനകി ആ യാത്ര വേണ്ടുവോളം ആസ്വദിച്ചു.. ക്ഷേത്രത്തിലെത്തി ഇരുവരുടെയും പ്രാർഥനയിൽ മക്കൾ മാത്രമായിരുന്നു.. അവിടെന്നിറങ്ങി വണ്ടി വീട്ടിലേക്കല്ല പോവുന്നത് എന്ന് ജാനാകിക്ക് മനസിലായി.. പക്ഷെ എങ്ങോട്ടാണെന്ന് ചോദിക്കാനുള്ള ധൈര്യം അവർക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല... ആ tvs കലാ ക്ഷേത്രത്തിനു മുന്നിലെത്തി നിന്നു... അവർ അമ്പരപ്പോടെ ഭർത്താവിനെ നോക്കി... മോഹനാഥന്റെ മുഖത്ത് പ്രത്യേകിച്ച് ഭാവ വ്യത്യാസം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... അയാൾ ജനകിയേയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് നടന്നു.... കുട്ടികൾ ഓരോരുത്തരായി കലാക്ഷേത്രയിൽ നിന്നും ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് പോവുകയായിരുന്നു.... കുട്ടികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോകുന്ന പീലിയേ അയാളുടെ മനസ് തേടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.... കണ്ണുകൾ ഈറനായി.... എന്നാൽ കലാക്ഷേത്രയുടെ മുന്നിൽ നിന്നിരുന്ന ധാർമിക അല്പം അത്ഭുതത്തോടെയാണ് അവരുടെ വരവിനെ നോക്കി കണ്ടത്... കാരണം അദ്ദേഹം അവസാനമായി വന്നത് തന്റെ മകനു നേരെ ഭീഷണി മുഴക്കാൻ ആയിരുന്നു....

ഇത് എന്തിനുള്ള വരവാണെന്ന് അവരുടെ മനസ്സ് വ്യാകുലപ്പെട്ടു.... . " പേടിക്കേണ്ട ടീച്ചറെ ഭീഷണിപ്പെടുത്താൻ വന്നതല്ല... " അവരുടെ ഭയം മനസ്സിലായ പോലെ അയാൾ തന്നെ പറഞ്ഞു... ടീച്ചർ അവരെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.. അവർ അകത്തേക്ക് കയറി ഇരുന്നു... " ടീച്ചറെ എങ്ങനെ പറയണം എന്നെനിക്കറിയില്ല... ഞാൻ ചെയ്തതെല്ലാം തെറ്റായിപ്പോയി....അത് മനസ്സിലാക്കാൻ എനിക്ക് ഒരുപാട് സമയം വേണ്ടി വന്നു... എല്ലാം കൈവിട്ടു പോയോ എന്നറിയില്ല..... എന്നാലും അവസാന പ്രതീക്ഷ എന്നോളം ആണ് ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്.... അഭിമന്യു ഇവിടെയുണ്ടോ?? " " ഇല്ല... അവൻ അവന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരനോടൊപ്പം ആണ്.... ഒരു ഫ്ലാറ്റ് വാങ്ങിയിട്ടുണ്ട്... അവിടെയാണ് താമസം...." അയാൾ ഒന്ന് മൂളി... " പീലിയുടെ വിവാഹ ബന്ധം അവൾതന്നെ വേർപെടുത്തി.." ടീച്ചർ ഞെട്ടി... "എന്തായിരുന്നു കാരണം??" " അന്ന് അവൾ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞിരുന്നു പക്ഷേ എന്റെ വാശിയിൽ അതൊന്നും ഞാൻ ചെവി കൊണ്ടില്ല...എന്തായാലും എന്റെ മോളുടെ ഭാഗത്ത് ഒരു തെറ്റും ഇല്ല എന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യമായി.... ഇപ്പോൾ ഞാൻ വന്നത്.... ചോദിക്കാൻ യോഗ്യത ഇല്ല എന്നറിയാം... എന്നാലും എന്റെ മകൾക്ക് വേണ്ടി ഇപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ അഭിമാനം മാറ്റിവെക്കുകയാണ്... എന്റെ മോള് ആഗ്രഹിച്ചത് നിങ്ങളുടെ മകനെ മാത്രമാണ്.... അവർ ജീവിതത്തിലാദ്യമായി വാശിപിടിച്ചതും അതിനു വേണ്ടി മാത്രമായിരുന്നു.... പക്ഷേ ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരുടെയും ആത്മഹത്യ ഭീഷണിക്കുമുന്നിൽ അവൾ പതറിപ്പോയി...

അത് ഞാൻ മുതലെടുത്തു... ഇപ്പോ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചത് നേടി കൊടുക്കാൻ പറ്റിയാൽ ഈ കുറ്റബോധത്തിൽ നിന്നും എനിക്ക് അൽപമെങ്കിലും ആശ്വാസം കിട്ടും.... ഒരു രണ്ടാം കെട്ടുകാരിയേ സ്വീകരിക്കാൻ അഭിമന്യുവിന് സമ്മതമാണോ എന്ന് ടീച്ചർ ഒന്ന് ചോദിക്കണം... അല്ലെങ്കിൽ നിർബന്ധിക്കണ്ട... ചിരിയോടെ അയാൾ എഴുന്നേറ്റു...ജാനകിയും... ഒപ്പം തന്നെ ടീച്ചറും എഴുന്നേറ്റുനിന്നു... "ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുന്നു, വിളിച്ചിട്ട് എന്താ പറയുന്നത് എന്ന് വെച്ചാൽ അറിയിച്ചാൽ മതി..." "പീലി ഇപ്പോൾ എവിടെയാണ്??" " അവളുടെ ചേച്ചിയുടെ ഒപ്പം ആണ്... അവർ ഉടനെ തന്നെ നാട്ടിലേക്ക് വരും... അപ്പോഴേക്കും ഒരു തീരുമാനം പറഞ്ഞാൽ മതി.... താൽപര്യമില്ലെങ്കിൽ നിർബന്ധിക്കുന്നില്ല കേട്ടോ... " മറുപടിക്ക് കാത്തു നിൽക്കാതെ അവർ ഇറങ്ങി..അവർ പോകുന്നതും നോക്കി ടീച്ചർ ആ കോലായിൽ തന്നെ നിന്നു.... മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത ആനന്ദം തോന്നി... അഭി അറിയുമ്പോൾ എത്രമാത്രം സന്തോഷിക്കുമെന്ന് അവർ മനസ്സിൽ കണക്കു കൂട്ടി.... ' അവൻ എനിക്ക് എന്തോ സർപ്രൈസ് തരും എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്... ഇത് അമ്മയുടെ വക സർപ്രൈസ് ആയിക്കോട്ടെ.... അവർ മനസ്സിൽ കരുതി.. 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵

രാത്രി ഉറങ്ങി കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അഭി വെപ്രാളത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു... കഴുത്തിലും ചെന്നിയിലും എല്ലാം വിയർപ്പുതുള്ളികൾ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു... ശ്വാസമെടുക്കാൻ പോലും അവന് ബുദ്ധിമുട്ട് അനുഭവപ്പെട്ടു... ഇത്രയും കാലം ശരീരത്തിലേക്ക് കുത്തി വച്ചത് എത്രത്തോളം മാരകമായ ഒന്നായിരുന്നു എന്ന് അവൻ ഒരൊ ദിവസവും മനസിലാക്കികൊണ്ടിരുന്നു.. തല വെട്ടിപൊളിയുന്ന പോലെ വേദനിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അവൻ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു.. സഞ്ജു ഹാളിൽ കിടപ്പുണ്ട്.. "സഞ്ജു... ടാ.. സഞ്ജു....". അഭി അവനെ തട്ടി വിളിച്ചു.. അവൻ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു.. "എന്താടാ. എന്ത് പറ്റി...?" "ടാ.. എനിക്ക് ശ്വാസം മുട്ടുന്നു... തല.. തല വേദനിക്കുന്നു..." "അരുൺ ഡോക്ടറെ വിളിക്കട്ടെ.. ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാം..." "വേണ്ട.. മ യില്.... മയിലിനെ വിളിക്ക് ..." അവൻ വേഗം ഫോണെടുത്തു ഡോക്ടറെ വിളിച്ചു... 🌸🌸🌸 പഴയ പോലെ തന്നോട് കുറുമ്പ് കാണിച്ചു നടക്കുന്ന അഭിയുടെയും,, തന്റെ മേൽ കുസൃതി കാണിച്ചൊഴുകുന്ന അവന്റെ വിരലുകളുടെയും ഓർമകളുടെ നിർവൃതിയിൽ ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു പീലി.. ഡോറിൽ നിന്ന് പെട്ടെന്ന് ശബ്ദം വന്നതും അവൾ ഉണർന്നു.. കാല് വലിച്ചു പോയി വാതിൽ തുറന്നു. മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അരുണിനെയും അല്ലിയെയും കണ്ട് അവർ മാറി മാറി നോക്കി.. "മോളെ.. അഭിക്ക് മോളെ കാണണം.. എന്തൊ വയ്യാന്ന് തോന്നു... ബാക്കി പറയും മുന്നേ അവരെ രണ്ടു പേരെയും തള്ളി മാറ്റി പുറത്തേക്ക് പാഞ്ഞു.. അവർ അന്തം വിട്ട് നോക്കി..

"അരുണേട്ടാ.. ശരിക്കും അവളുടെ കാലിന് വല്ല കുഴപ്പവുമുണ്ടോ..." അല്ലി സംശയത്തോടെ അരുണിനെ നോക്കി.. "പ്രണയം മായ്ക്കാത്ത വേദനയൊന്നും ലോകത്തിൽ ഇല്ലടോ.... ആ പ്രണയം ഉള്ളത് കൊണ്ടാ അവർ രണ്ടു പേർക്കും വേദന അറിയാത്തത്.." അല്ലിക്ക് അവൻ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ മനസിലായില്ല.. കുഞ്ഞു കരയുന്നത് കേട്ട് അവൾ വേഗം അങ്ങോട്ടോടി.. 🌸🌸🌸🌸 "സഞ്ജുവേട്ടാ.. എന്ത് പറ്റി..??" വാതിൽ തുറന്നതും അവൾ ആവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു... "അവൻ മുറിയിലുണ്ട്.. വയ്യാ പറയുന്നു..." അവൾ വേഗം ഞൊണ്ടി ഞൊണ്ടി അകത്തേക്ക് പോയി.. അവൻ ബെഡിൽ മുഖം അമർത്തി കിടക്കുകയായിരുന്നു.. "അഭിയേട്ടാ...." ആ ശബ്ദം കേട്ടതും അവൻ പൊടുന്നനെ മുഖമുയർത്തി.. "മയിലേ...." ദയനീയമായ ശബ്ദം.. അവൻ അനുഭവിക്കുന്ന മാനസിക സമ്മർദ്ദം ആ ചുവന്നു തുടുത്തിരിക്കുന്ന മുഖത്തിലൂടെ തന്നെ മനസിലാക്കാമായിരുന്നു..... അവൾ വേഗം അഭിക്കരുകിൽ പോയിരുന്നു.. "അഭിയേട്ടാ.... എന്താ.. ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവണോ..." അവൻ അവളെ ഇടുപ്പിലൂടെ കയ്യിട്ട് അരികിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു... ഒരു നിശ്വാസത്തിന്റെ അകലം മാത്രം അവർക്കിടയിൽ അവശേഷിക്കേ അവൻ അവളുടെ മാറിലേക്ക് മുഖമമർത്തി.. അവൾ ഒന്ന് വെട്ടിവിറച്ചു... പക്ഷേ അവനിൽ പ്രണയം മാത്രമായിരുന്നു.. അവളുടെ മാറിലേക്ക് ഒഴികിയിറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ അവളുടെ പരവേശത്തെ വാത്സല്യമാക്കി മാറ്റി.. കയ്യുയർത്തി അവന്റെ മുടികൾക്കിടയിലൂടെ അവൾ തഴുകികൊണ്ടിരുന്നു...

അവൻ ആഞ്ഞാഞ്ഞു ശ്വാസം വിടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവളുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു... പതിയെ അവന്റെ ശ്വാസം താളത്തിലായി... അത് മനസിലായപ്പോൾ അനങ്ങാതെ പതിയെ അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു.. കാലിലും കൈ മുട്ടിലും ബലം കൊടുത്തത് കൊണ്ടു അവൾക്ക് അല്പം വേദന തോന്നിയെങ്കിലും അവനെ ഉണർത്താതിരിക്കാൻ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചു... അവളുടെ മാറിൽ മുഖം ചേർത്തു കൊണ്ടു തന്നെ അവൻ ഗാഡനിദ്രയിലേക്കാണ്ടു... 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵 പുലർച്ചെ കാട്ടിലേക്ക് വിറകു പെറുക്കാനിറങ്ങിയ സ്ത്രീകൾ ഒരു അർദ്ധ നഗ്നയായി കിടക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയെ കണ്ട് അമ്പരന്നു... ചെറിയ ഞെരക്കം കേട്ട് അവർ അവൾക്കടുത്തേക്ക് പോയി. ജീവനുണ്ടെന്ന് മനസിലായതും തലയിൽ കെട്ടിയ തോർത്താഴിച്ചു ആ കുട്ടിയുടെ ദേഹത്തേക്കിട്ട് ജാക്കറ്റിനുള്ളിൽ നിന്നും പഴയ നോക്കിയ കീപാഡ് ഫോൺ എടുത്ത് ആർക്കോ കാൾ ചെയ്തു.. 🌸🌸🌸 ICU നു മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന പോലീസുകാർക്കിടയിലേക്ക് ഒരു സ്ത്രീയും പുരുഷനും ഓടി വന്നു.. ആ സ്ത്രീ പൊട്ടികരയുന്നുണ്ട്.. അയാൾ വേഗം പോലീസുകാർക്കരികിലേക്ക് വന്നു.. "ഇന്നലെ നിങ്ങളല്ലേ മകളെ കാണാനില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു പരാതി കൊടുത്തത്..." "അതേ സർ.. ഞാൻ ശിവദാസ്.. ഡോക്ടർ ആണ്.. Amritha medical കോളേജിൽ... എന്റെ മോൾ...."

"ഡോക്ടർ ആയത് കൊണ്ടു ഓപ്പൺ ആയി പറയാലോ...അല്പം സീരിയസ് ആണ്.. മേജർ ഹെഡ് ഇഞ്ചുറി ഉണ്ടെന്നാണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്... And she is brutally raped..." "അയ്യോ... എന്റെ മോളെ............ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന സ്ത്രീ നിലവിളിച്ചു കരഞ്ഞു കൊണ്ടു നിലത്തേക്ക് വീണു.. "ജയ.. താൻ.. താനിങ്ങനെ കരയല്ലേ ടോ... നമ്മടെ മോൾടെ ജീവന് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കാം.. വേറൊന്നും വേണ്ട നമുക്ക്...". അയാൾ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ടു ഭാര്യയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.. പോലീസുകാരൻ ദയനീയമായി അവരെ നോക്കി.. "സോറി സാർ.. ഒരൊറ്റ മോളാണെ.. ഞ.. ഞങ്ങളുടെ ജീവനാ അവൾ... എന്റെ മോൾക്ക് ഒന്നും പറ്റുമായിരിക്കില്ല അല്ലെ സാർ..." അയാളുടെ ശബ്ദം ഇടാറുന്നുണ്ടായിരുന്നു... "Hope for the best mister shivadas... കുട്ടി ഉണർന്നു കഴിഞ്ഞാൽ വിളിക്കണം.. ഒരു ക്ലൂവും കിട്ടിയിട്ടില്ല.. എന്തെങ്കിലും അറിയണമെങ്കിൽ ശിവാനി തന്നെ വിചാരിക്കണം...". അവരിൽ നിന്നും മറുപടി ഒന്നുമുണ്ടായില്ല.. തോളിൽ തട്ടി ആശ്വാസിപ്പിച്ചു പോലീസുകാർ അവിടെ നിന്നും പോയി. അവർ അവിടെ തളർന്നിരുന്നു.. 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵

രാവിലെ ഉണരുമ്പോഴും അഭി അവളുടെ നെഞ്ചിൽ തന്നെയായിരുന്നു.. അവൻ പതിയെ അവിടെ പല്ലുകൾ പതിപ്പിച്ചു.. അവൾ വേദന കൊണ്ട് ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു. "അഭിയേട്ടാ....." അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ വിളിച്ചു... "എന്താ പെണ്ണെ..." അവൻ നിഷ്കു ഭാവത്തിൽ അവളോട് ചോദിച്ചു.. "എന്തിനാ ഇവിടെ കടിച്ചേ??" നെഞ്ചിൽ ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടു അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.. "എവിടെ????" അവൻ ചുണ്ട് കടിച്ചു പിടിച്ചു കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു.. "എവിടെയാ മയിലേ.. നോക്കട്ടെ..." "അയ്യടാ.. മാറവിടന്ന്... " അടുത്തേക്ക് വരാൻ നിന്നവനെ തള്ളി മാറ്റി അവൾ ബെഡിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി നിന്നു.. "വഷളൻ.....". "നിന്നോട് മാത്രേ കാട്ടൂ..." "പോടാ.... " പില്ലോ എടുത്ത് അവന്റെ മേലേക്കേറിഞ്ഞ് അവൾ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. "എന്നെ പോടാ ന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് നീയാണല്ലോ പോവുന്നെ..." അവൾ വീണ്ടും ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി ദേഷ്യത്തോടെ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി... ആ സമയം രണ്ടു പേരിലും ഉണ്ടായിരുന്നു ഒരു പുഞ്ചിരി.. പ്രണയത്തിൽ ചാലിച്ച പുഞ്ചിരി...💙💙💙 ....... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...