🌸മയിൽ‌പീലി🌸: ഭാഗം 28

രചന: അനു രാജീവ്

ഇരു വീടുകളിലും കല്യാണപന്തൽ ഉയർന്നു ആളുകളും തിരക്കും ബഹളവുമായി ശരിക്കും കല്യാണ വീട് ഒരുങ്ങി... സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ ദിവസം.. കാലത്ത് തന്നെ സിതാര വന്നു... പീലിയും കുടുംബവും സന്തോഷത്തോടെ അവരെ സ്വീകരിച്ചു.. സിതാര വേഗം തന്നെ അവർക്കിടയിലെ ഒരംഗമായി മാറി.. ആളുകൾക്കിടയിലൂടെ ഓരോരുത്തരോടും സംസാരിച്ചും കളിച്ചും ചിരിച്ചും നടക്കുന്ന പീലിയേ മോഹനാഥൻ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി... ഇതിനുമുൻപും ഈ വീട്ടിൽ ഇങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ഉണ്ടായിരുന്നു.... അന്ന് റൂമിലെ ഒരു മൂലയിൽ ഒതുങ്ങി കൂടി കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന തന്റെ മകളെ ഓർത്ത് നെഞ്ചുപൊട്ടും വിധം വേദനയുണ്ടായി അയാൾക്ക്... ഇങ്ങനെ ഒരു ദിവസമാണ്, ഇത്തരമൊരു സന്തോഷമാണ് താൻ ഇല്ലാതാക്കിയെന്ന് കുറ്റബോധത്തിൽ ആ പിതൃഹൃദയം തേങ്ങി.. പറയത്തക്ക ബന്ധുക്കൾ ആരും ഇല്ലെങ്കിൽ പോലും അഭിയുടെ വീട്ടിലും സന്തോഷം മാത്രമായിരുന്നു...

ടീച്ചറുടെ ഒന്ന് രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കളും പഠിപ്പിച്ച കുട്ടികളും മാത്രമായിരുന്നു അതിഥികൾ.. അഭിയുടെ കൂട്ടുകാർക്ക് എല്ലാവർക്കും ചേർന്ന് രാത്രി ഒരു ബാച്ചിലർപാർട്ടി ഏർപ്പാട് ചെയ്തിരുന്നു... അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഒരുപാട് ആൺപിള്ളേർ വീട്ടിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു... അവരെ കണ്ടാൽ തന്നെ ഒരു പ്രത്യേകതരം രൂപവും ഭാവവും ആയിരുന്നു... താടിയും നീട്ടി വളർത്തിയ മുടിയും...യാത്രകളെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന,യാത്രകളെ പ്രണയിക്കുന്ന ചിലർ... വൈകുന്നേരം വരെ പീലിയെ കാണാനോ സംസാരിക്കാനോ അഭിക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല... അവന് വല്ലാത്ത നിരാശ തോന്നി തുടങ്ങി.... പീലിയുടെ അവസ്ഥയും മറിച്ചായിരുന്നില്ല... അവൾക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് ജോലി ഒന്നും ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഫോണും നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.. രണ്ടുതവണ വിളിച്ചപ്പോഴും മര്യാദയ്ക്ക് സംസാരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല...

എന്തോ തിരക്ക് എന്ന് പറഞ്ഞ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു... ഫോണിലൂടെ കേട്ട ശബ്ദത്തിൽ നിന്നും മനസ്സിലായി ശരിക്കും അവിടെ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ടെന്ന്.... ചെയ്യാനും ഓടി നടക്കാനും സഞ്ജുവും അഭിയും അല്ലാതെ മറ്റാരും ഇല്ല എന്ന് അവൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു... അതിനിടയിൽ മീനുവിന്റെ കാര്യം സഞ്ജുവിനെ അറിയിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും നടന്നില്ല... എന്തായാലും നാളെ കല്യാണത്തിന് ഒത്തുകൂടുമ്പോൾ മീനു തന്നെ പറയാം എന്ന് സമ്മതിച്ചിട്ടുണ്ട്... പിന്നെ ആലോചിച്ചപ്പോൾ തോന്നി അത് തന്നെയാണ് ശരി... മീനുവിനെ വായിൽ നിന്നും അത് കേൾക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന സന്തോഷം വേറെ തന്നെയായിരിക്കും എന്ന്.. രാത്രി വീട്ടിൽ മുഴുവൻ ആളുകളെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത നിരാശ തോന്നി... അല്ലെങ്കിൽ ഈ രാത്രി ഗേറ്റ് ചാടി ആണെങ്കിലും വരാൻ പറഞ്ഞേനെ... അത്രയേറേ ഉള്ളു തുടിക്കുന്നുണ്ട് അഭിയേട്ടനെ കാണാൻ..

രാത്രി അല്ലിയും മീനുവും ചേർന്ന് കൈനിറയെ മൈലാഞ്ചി വെച്ചുകൊടുത്തു... അപ്പോഴും കണ്ണുകൾ ഫോണിൽ തന്നെയായിരുന്നു.. രണ്ടു അമ്മമാരും കൂടി ഭക്ഷണമൊക്കെ വാരികൊടുത്തു.. അപ്പച്ചിയും സ്നേഹത്തോടെ അടുത്തിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മീനു വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി... നേരത്തെ എഴുന്നേൽക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞാണ് അവളെ മുറിയിലേക്ക് പറഞ്ഞു വിട്ടത്.... കുറച്ചു നേരം അഭിയുടെ കാൾ വെയിറ്റ് ചെയ്തെങ്കിലും ഓരോ ചിന്തകളോടെ അവൾ പതിയെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു... കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞ് ഫോൺ വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.. അലാറം വെച്ചിരുന്നു... അതുകൊണ്ട് അലാറം അടിച്ചതാണ്, ഇത്രവേഗം നേരം വെളുത്തു എന്ന ചിന്തയിൽ പീലി ചാടിയെഴുന്നേറ്റു... കയ്യിൽ ഇട്ട മൈലാഞ്ചി കരിഞ്ഞ് പൊരിഞ്ഞു ബെഡ്ഷീറ്റിൽ വീണിരിക്കുന്നു... കയ്യൊന്ന് മുഷ്ടിചുരുട്ടി കശക്കി ബാക്കിയും കൂടി നിലത്തേക്ക് കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ തലയിണയുടെ അടുത്തുനിന്നും ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി....

അഭിയുടെ കോൾ കണ്ടപ്പോൾ സന്തോഷത്തോടെ വേഗം അറ്റൻഡ് ചെയ്തു " ഹലോ... എവിടെയാണ് സർ.. ഇത്ര വേഗം എഴുന്നേറ്റോ? " "എഴുന്നേൽക്കാനോ? അതിനു ഉറങ്ങിയിട്ട് വേണ്ടേ പെണ്ണെ?" അവൾ ഫോൺ ചെവിയിൽ നിന്നും എടുത്ത് നോക്കി... സമയം രണ്ടു മണി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു... "ഇത്രനേരം ഉറങ്ങിയില്ലേ?" വീണ്ടും ഫോൺ ചെവിയിലേക്ക് ചേർത്തുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.. " മ്ച്ചും.....ഐ ലവ് യു മയിലേ.." "ഹൈ...ആള് നല്ല ഫോമിൽ ആണല്ലോ... കുടിച്ചിട്ടുണ്ടല്ലേ" "കുറച്ച്...ഇന്ന് ബാച്ചിലർപാർട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു... ഭയങ്കര ക്ലോസ് ആയ കുറച്ച് ഫ്രണ്ട്സിന് മാത്രം... എല്ലാം ലക്കുകെട്ട് കിടപ്പുണ്ട്... ഇപ്പൊ തീർന്നെ ഉള്ളൂ..." "അഭിയേട്ടാ..." "ഹ്മ്മ്...." "I love you.." "What??????" അവനിൽ സന്തോഷവും അമ്പരപ്പും ചേർന്നുള്ള ശബ്ദമായിരുന്നു... " അതേ അഭിയേട്ടാ. I love you so much..." പറഞ്ഞു തീർന്നതും അവൾ ഫോൺ ചെവിയിൽ നിന്നും മാറ്റി ചെവി കൈകൾ കൊണ്ട് അടച്ചു പിടിച്ചു..

സന്തോഷംകൊണ്ട് അഭി ആർപ്പ് വിളിക്കുകയായിരുന്നു... കൂവി വിളിക്കുന്ന ശബ്ദം ചെവിയിൽ തുളഞ്ഞു കയറിയത് കൊണ്ടാണ് അവൾ ഫോൺ ചെവിയിൽ നിന്നും മാറ്റിയത്... അത്രയധികം സന്തോഷവാനായിരുന്നു അഭി... ഈ വാക്കിനു വേണ്ടിയാണ് താൻ കാത്തിരുന്നത്... വല്ലാത്ത സന്തോഷം... അവൾ ചിരിയോടെ ഫോണിലേക്ക് നോക്കി... ഉടനെ തന്നെ ഫോൺ കട്ടായി... അവളുടെ മുഖം പരിഭവത്താൽ വാടി... വീണ്ടും ട്രൈ ചെയ്തു എങ്കിലും പരിധിക്ക് പുറത്ത് എന്ന് കേട്ടു... വല്ലാത്ത ഭയം തോന്നി അവൾക്ക്... ഇനിയും എന്തെങ്കിലും അരുതാത്തത് സംഭവിക്കുമോ എന്ന ഭയം... വീണ്ടും രണ്ടു തവണ ശ്രമിച്ചു നോക്കിയെങ്കിലും പരിധിക്ക് പുറത്ത് എന്ന മറുപടി തന്നെ വന്നു... അവൾ സങ്കടത്തോടെ ബെഡിൽ വന്നിരുന്നു.... അഭിയെ കണ്ട നാൾ തൊട്ടേ ഇന്ന് വരെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് കടന്നു വന്നു... 💙

എന്നും തന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു... ആഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ തന്റെ മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത്, തന്റെ സങ്കടങ്ങൾ ഒരു സ്പർശം കൊണ്ട് ഇല്ലാതാക്കി... താങ്ങായും തണലായും ചായാൻ തോൾ തന്ന്... വേദനകൾക്കു മരുന്നായി... തനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ട ഒന്നിനും എതിരു പറയാതെ... തന്റെ ഇഷ്ടങ്ങളെ തഴഞ്ഞു വയ്ക്കാതെ.... അഭിപ്രായത്തെ ആക്ഷേപിക്കാതെ... കൂടെയുള്ള സമയം ഒരു വാക്കു കൊണ്ടു പോലും നോവിക്കാതെ, ആരെയും നോവിക്കാനും സമ്മതിക്കാതെ... ഇതാണ് പ്രണയം... 💙 ഇങ്ങനെയല്ലേ പ്രണയിക്കണ്ടത്... അതേ... 💙 അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ വീണ്ടും ഉറക്കം പുൽകാൻ തുടങ്ങി... കയ്യിലെ ഉണങ്ങി പിടിച്ച മൈലാഞ്ചി കഴുകിയിട്ടു കിടക്കാമെന്ന് കരുതി ഫോണും എടുത്ത് താഴേക്ക് നടന്നു.. അടുക്കളയിൽ നിന്ന് കൈ കഴുകി തിരിയുമ്പോഴേക്കും ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു.. ശബ്ദം പുറത്ത് വരാതിരിക്കാൻ ഉടൻ തന്നെ വോളിയം ബട്ടനിൽ അമർത്തി mute ചെയ്ത് ചുറ്റും നോക്കി..

ക്ഷേത്രത്തിനടുത്തുള്ള ഹാളിൽ ആണ് ഫുഡ്‌.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ വീട്ടിൽ കുറച്ച് ബന്ധുക്കൾ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. മുകളിലേക്ക് പോയി സംസാരിക്കുമ്പോഴേക്കും കട്ട്‌ ആകുമെന്ന് കരുതി വേഗം അറ്റൻഡ് ചെയ്ത് ചെവിയോട് ചേർത്തു.. "മയിലേ....💙" "ഹ്മ്മ്..." "എന്റെ മയിലേ.... 💙" "ഹ്മ്മ്മ്മ്മ്......." "നീ എന്താ പെണ്ണെ മൂളി കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്..?" കട്ട് ആക്കി പോയതിനു നാല് ചീത്ത വിളിക്കണം എന്നുണ്ടെങ്കിലും ഹാളിൽ ആരൊക്കെയോ പുതച്ചു മൂടി കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവർ കേൾക്കുമല്ലോ എന്നോർത്ത് അവൾ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. "പുറത്തേക്ക് വാടി..." "എന്താ.. 😳 ശ്ഷ്..🤫 എൻ..താ..." "നീ സ്വകാര്യം പറയാതെ പുറത്തേക്ക് വാ.. ഒടുക്കത്തെ മഞ്ഞും തണുപ്പും.. ഹൂ...." "ഈ മനുഷ്യനെ കൊണ്ട്..." അവൾ മുൻവാതിൽ തുറന്നാൽ എല്ലാവരും അറിയും എന്ന് കരുതി പതിയെ അടുക്കള വാതിൽ തുറന്നു.. വീടിന്റെ പിൻവശത്തു കൂടെ ചുറ്റി മുന്നിലേക്ക് വന്നു..

മാവിൻ ചുവട്ടിൽ നിൽപ്പുണ്ട് പുള്ളി.. അവളുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യമാണെങ്കിലും മനസ്സ് നിറയെ സന്തോഷമായിരുന്നു.. അടുത്തെത്താൻ കാത്തു നിന്നത് പോലെ അവൾ അരികിൽ വന്നതും ഇടുപ്പിലൂടെ ചേർത്ത് മുറുകെ കെട്ടിപിടിച്ചു... മുഖത്തെ ദേഷ്യം പോലും മാഞ്ഞു പോയിരുന്നു അവനെ ചേർന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ.. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ കഴുത്തിൽ മുഴുവൻ ചുംബനങ്ങൾ പൊഴിച്ചു... അവൾ അവനെ മുറുകെ മുറുകെ ചേർത്തു പിടിച്ചു... "Thanks മയിലേ..". അവൻ ആ മുടിയിഴകൾക്കിടയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി കൊണ്ട് സ്വകാര്യമായ് മൊഴിഞ്ഞു.. "എന്തിനാ അഭിയേട്ടാ" എന്നോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം തുറന്നു പറഞ്ഞതിന്... "അത് പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നുവെങ്കിലും അറിയില്ലായിരുന്നോ?" "അറിയാം.. എന്നാലും ഇത് കേട്ടപ്പോ...... ബാക്കി പറയാതെ അവൻ അവന്റെ അധരങ്ങളെ അവളുടേതുമായി കോർത്തു...❤️ മഞ്ഞുപെണ്ണ് കുളിരേകി കൊണ്ട് അവർക്ക് പരസ്പരം ലയിക്കാനുള്ള മറയായ്‌ മാറി.. ഉമിനീരിനൊപ്പം ബീയറിന്റെ കയ്പ്പും ചവർപ്പും അവൾ രുചിച്ചു... അതിലും വല്ലാത്തൊരു ഉന്മാദമായിരുന്നു...

ചുണ്ടുകൾ നാവുകൊണ്ട് ഉഴിഞ്ഞ് ഒന്നമർത്തി ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് അവളിൽ നിന്നും അവൻ അകന്ന് നിന്നു.. അപ്പോഴും കൈകൾ അവളുടെ അരയിൽ ഭദ്രമായിരുന്നു.. "സ്വന്തമാകുന്നതിനു മുൻപുള്ള അവസാന ചുംബനം.. കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾക്കകം എന്റെ എന്ന അധികാരത്തോടെ, എന്റെ മാത്രം എന്ന അഹങ്കാരത്തോടെ......❤️" അവൾ ചിരിയോടെ കേട്ടു നിന്നു... ഡെക്കറേറ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്ന സീരിയൽ ലൈറ്റ്ന്റെ പ്രകാശത്തിൽ അവളുടെ മുഖം തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. പാറിപറന്ന മുടി ഒന്നായി വാരി ഒരു വശത്തേക്ക് ഇട്ടിട്ടുണ്ട്... അല്ലെങ്കിലും ഈ ഉറങ്ങി എഴുന്നേൽക്കുന്ന പെൺപിള്ളേരെ കാണാൻ വല്ലാത്ത ഭംഗി ആയിരിക്കും (NB: കാമുകന്റെ കണ്ണിൽ മാത്രം😌) ഇടുപ്പിൽ ചുറ്റിയ കൈകൾ പിൻവലിച്ച് രണ്ടു കവിളിലും ചേർത്ത് വച്ച് നെറ്റിയിൽ മൃദുവായി ചുംബിച്ചു.. "പൊയ്ക്കോ.. ഇനി നിന്നാൽ ശരിയാവില്ല...രാവിലെ കാണാം."

അവൾ തല കുലുക്കി പുറകിലേക്ക് നടന്നു.. വന്ന വഴിയേ അകത്തേക്ക് പോയി.. പുറത്ത് നിന്നും അവൻ പീലിയുടെ മുറിയിലേക്ക് നോക്കി.. ലൈറ്റ് ഓഫ്‌ ആയതിനു ശേഷം അവനും തിരികെ നടന്നു ______❤️ എഴുന്നേറ്റതും കുളിച്ച് മയിൽ‌പീലി കരയുള്ള സെറ്റ് മുണ്ടുടുത്ത് പീലി അമ്പലത്തിലേക്ക് പോയി.. തൊഴുതിയിറങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി അവൾക്ക്.. കൂടെ അല്ലിയും മീനുവും ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റിയിട്ട് വരാമെന്നു പറഞ്ഞ് മീനു അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.. അമ്പാട്ടിൽ തിരക്കും ബഹളവും കൊണ്ട് ശരിക്കും ഒരു കല്യാണ വീടിന്റെ ഒരുക്കങ്ങൾ പൂർത്തിയായിരുന്നു. ദക്ഷിണകൊടുപ്പും അനുഗ്രഹം വാങ്ങലും കഴിഞ്ഞ് ഒരോ വണ്ടികളായി അമ്പലത്തിലേക്ക് നീങ്ങി.. ഒരു വണ്ടിയിൽ അരുണും അല്ലിയും മീനുവും പീലിയും സിതാരയും കയറി.. അമ്പലമെത്തിയതും കണ്ണുകൾ അഭിയേ തേടി അലഞ്ഞു..

മണ്ഡപത്തിൽ ഒട്ടിച്ച പേരിലേക്ക് കണ്ണുകൾ പോയി. 🌸🌸അഭിമന്യു weds പാർവണലക്ഷ്മി🌸🌸 മനസ്സ് നിറഞ്ഞു...തന്റെ പേര് ഓർക്കുന്നത് പോലും ഇങ്ങനെ വിരളമായാണ് എന്നവൾ ഓർത്തു... അപ്പോഴേക്കും ധാർമിക അവളെ വിളിച്ചു ഡ്രസിങ് റൂമിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി.. അഭി സെലക്ട്‌ ചെയ്ത സാരി ബ്യൂട്ടീഷ്യൻ അവരെ ഞൊറിഞ്ഞുടുപ്പിച്ചു.. ഹെവി ആയി തന്നെ മേക്കപ്പും ചെയ്തു.. ഓനിയൻ പിങ്ക് സാരി ബോർഡറിനു മാച്ച് ആയി മുടി പിന്നിയിട്ട് പിങ്ക് പൂക്കൾ കൊണ്ട് റൗണ്ടപ്പ് ചെയ്തു.. മിതമായ ആഭരണങ്ങളും നെറ്റിച്ചൂട്ടിയും മൂക്കിലെ ഗോൾഡൻ റിങ് മൂക്കുത്തിയും.. വല്ലാത്ത ഭംഗിയായിരുന്നു അവൾക്ക്.. മീനുവും അല്ലിയും മേയ്ക്കോവറിനെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ പീലിയുടെ കണ്ണുകൾ ജനലിലൂടെ തന്റെ പ്രിയപെട്ടവനെ തേടുകയായിരുന്നു..

കുറച്ച് മാറി അപരിചിതരെ പോലെ സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന അപ്പച്ചിയേയും മേനോൻ അങ്കിളിനെയും കണ്ട് അവൾക്ക് ചിരി പൊട്ടി.. പഴയ കാല കമിതാക്കളെ പോലെ സംസാരിക്കാൻ സാധിക്കാതെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ ഒരു തരം ഒളിച്ചു കളി.. സന്തോഷത്തോടെ അവൾ ആ കാഴ്ച്ച കണ്ടു നിന്നു.. നാഥസ്വരത്തിന്റെ ശബ്ദം വീണ്ടും ചിന്തകളെ അവനിലേക്കെത്തിച്ചു... ജനലിലൂടെ പാർക്കിങ്ങും ഭക്ഷണ ശാലയും മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ.. പുറത്തിറങ്ങിയാൽ മണ്ഡപം കാണാം.. ചിലപ്പോൾ അവിടെ ഇരിക്കുന്നുണ്ടാവും അവൾ വിചാരിച്ചു... "മോളെ.. മുഹൂർത്തമായി.. ഈ താലം പിടിക്ക്... മണ്ഡപത്തിലേക്കിറങ്ങിക്കോ..." പുരകിൽ കുഞ്ഞ് താലങ്ങളേന്തിയ കുട്ടികൾക്കൊപ്പം വന്നു നിന്ന സിതാരയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവളുടെ നെഞ്ചിലും മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു നാഥസ്വര മേളം..❤️......... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...