🌸മയിൽ‌പീലി🌸: ഭാഗം 3

രചന: അനു രാജീവ്

"മയിലേ..... 😍" നീട്ടിയുള്ള വിളികേട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തനിക്കരികിലേക്ക് വരുന്ന അഭിയെ അവൾ ഇളം ചിരിയോടെ നോക്കി നിന്നു.. അവൻ അടുത്തെത്തുമ്പോഴേക്കും മുഖത്തെ ചിരി മാറ്റി ഗൗരവത്തിന്റെ മുഖമൂടി അണിഞ്ഞു.. "ആരാടോ മയില്... ഞാനെ പീലിയാ..." വലിയ ഗൗരവത്തോടെയുള്ള അവളുടെ പറച്ചിൽ അവനിൽ ചിരിയുണർത്തി... "മയിലിന്റെ ഒരു പാർട്ട് തന്നെയാണല്ലോ പീലി. ഞാൻ മയിലെന്നേ വിളിക്കൂ..." അവനും കുറുമ്പോടെ പറഞ്ഞു.. അവൾ ഒന്ന് ചിറി കോട്ടി തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.. "മയിലേ... ഞാനെ നമ്മുടെ നാടൊക്കെ ഒന്ന് കാണാനിറങ്ങിയതാ.. ഒന്ന് രണ്ടു തവണ വന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, ഞാൻ കാണാത്ത പലതും ഇവിടെ ഉണ്ടെന്ന് ഈ വരവിലാ അറിഞ്ഞത്..." അവന്റെ അർത്ഥം വച്ച പോലെയുള്ള സംസാരം കേട്ട് അവൾ നടത്തം നിർത്തി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി..

അവന്റെ ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചുള്ള നിൽപ്പ് കണ്ട് അവൾ വീണ്ടും നടന്നു. "മയിലേ... പിന്നെയെ.. നിനക്കീ നാടൊക്കെ അച്ചട്ടാണെന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞു. എന്നെ ഇവിടെ ഒക്കെ ചുറ്റി കാണിക്കാവോ..." "അപ്പ അറിഞ്ഞാൽ കൊല്ലും.. ഞാനില്ല..." "അപ്പ അറിയാതെ പോയാൽ മതി..." അവൾ വീണ്ടും നിന്നു തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.. "താനെ ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞാ പൊടിയും തട്ടി ഇവിടുന്ന് പോവും.. ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ജീവിക്കണ്ടതാ. അപ്പാടെ കയ്യും കാലും പിടിച്ചിട്ടാ ഈ വരവ് പോലും, എന്നെ കൊലക്ക് കൊടുക്കരുത്..." തൊഴുതുകൊണ്ടുള്ള അവളുടെ പറച്ചിൽ കേട്ട് അവൻ ചിരിച്ചു പോയി... അവൾ വീണ്ടും തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.. "ഞാൻ പോവണമെന്ന് ഉറപ്പിച്ചിട്ടൊന്നുമില്ല..." അവന്റെ അലസമായ പറച്ചിൽ കേട്ട് അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.. മനസ്സാകെ ഒരു കുളിരു പടർന്ന പോലെ..

എങ്കിലും അവൾ നടത്തതിന്റെ വേഗത കുറച്ചില്ല... "എന്റെ മയിലേ.. ഒന്ന് പതിയെ പോ.. " "എന്റെ മയിലോ....???🤨" അവൾ ഒരു പുരികം പൊക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു... "പിന്നെ താൻ ആരുടെ മയിലാ...??" അവൻ ചുണ്ട് കടിച്ചു പിടിച്ച് ചോദിച്ചത് കേട്ട് അവൾ വേഗം തിരിഞ്ഞ് നടത്തതിന്റെ വേഗത കൂട്ടി.. "മഴ വരുന്നത് പോലെയുണ്ട്.. വേഗം നടക്ക്..." അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അവൻ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി.. ഉദിച്ചു നിക്കുന്ന സൂര്യൻ... അങ്ങിങ്ങായി കറുത്ത മേഘങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിലും സൂര്യ പ്രകാശം കൊണ്ട് അവൻ കണ്ണിറുക്കെ ചിമ്മി.. "ഈ വെയിലത്താണോ മയിലേ മഴ വരുന്നത്???" അവൻ അല്പം പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു.. അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വീണ്ടും വേഗത കൂട്ടി.. അവൻ അവളോടൊപ്പം എത്താൻ വേണ്ടി മാത്രം സ്പീഡിൽ നടന്നു.. "മയിലേ.. ഒന്ന് പതുകെ പോടീ.... അവൾ പൊടുന്നനെ തിരിഞ്ഞതും അവളുടെ തൊട്ട് പുറകെ നടന്ന അവനെ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല..

അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖമിടിച്ച് അവൾ പുറകോട്ട് വീഴാനാഞ്ഞു. അവളുടെ നഗ്നമായ ഇടുപ്പിൽ അവന്റെ വിരലുകൾ പതിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്ക് ശ്വാസം വിലങ്ങി പോയി.. അവനും വല്ലാത്ത ഒരനുഭൂതിയിലായിരുന്നു... അവൾ വേഗം അവനെ തട്ടി മാറ്റി നേരെ നിന്നു.. "'എടൊ. തന്നോട് ഞാൻ ഇന്നലെയെ പറഞ്ഞു എടി പോടീ എന്നൊന്നും എന്നെ വിളിക്കല്ലേ ന്ന്.. " അവൾ കുറച്ചു ദേഷ്യത്തോടെ പറയുന്നത് കേട്ട് അവൻ ചിരിയോടെ നിന്നു.. അത് കണ്ട് അവളുടെ ദേഷ്യം ഇരട്ടിച്ചതെ ഉള്ളൂ.. "എനിക്ക് നിന്നെ കാണുമ്പോ എന്റെ ആരൊക്കെയോ ആണെന്ന് തോന്നുന്നടീ. അത് കൊണ്ടാ ഞാൻ ഇത്ര സ്വാതന്ത്ര്യം എടുക്കുന്നത്.. ഇഷ്ട്ടമല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട... ഞാൻ മിസ്സ്‌ പീലി എന്ന് വിളിച്ചോളാം...' അവന്റെ മുഖം ചുളിച്ചുള്ള പറച്ചിൽ കേട്ട് അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു മനോഹരമായ പുഞ്ചിരി മൊട്ടിട്ടു...

ആ പുഞ്ചിരിക്ക് മാറ്റേകാൻ എന്ന പോലെ ആദ്യത്തെ മഴതുള്ളി അവളുടെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകളിൽ വന്ന് പതിച്ചു.. അവന്റെ നോട്ടം ആ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് മാത്രമായി ഒതുങ്ങി. ആ മഴത്തുള്ളിയെ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് ഒപ്പിയെടുക്കാൻ അവന്റെ ഹൃദയം അലമുറ കൂട്ടി. അവൾക്കരികിലേക്ക് നീങ്ങുമ്പോഴേക്കും ദൂരെ നിന്നും മഴയുടെ ഇരമ്പിക്കുന്ന ശബ്ദം അവർക്കരികിലേക്കെത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കുമ്പോഴേക്കും മഞ്ഞു വീഴുന്ന പോലെ അകലെ നിന്നും ശക്തിയിൽ മഴ അടിച്ചു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. പീലിയെ നോക്കുമ്പോൾ അവൾ ഓടി ഒരറ്റം എത്തിയിരിക്കുന്നു. നോക്കി നിൽക്കാതെ അവളുടെ പുറകെ തന്നെ അവനും ഓടി. വരമ്പിൽ വഴുതൽ ഉണ്ടെങ്കിലും അവൻ ബാലൻസ് ചെയ്ത് ഓടി.. അവൾ ഒരു സൈഡിലായുള്ള മരത്തിനു ചുവട്ടിൽ പോയി നിന്നു.. പകുതിയേ നനഞ്ഞുള്ളു..

മുഴുവനായും നനഞ്ഞ് കുളിച്ചു ഓടി വരുന്ന അഭിയെ കണ്ട് അവൾക്ക് ചിരി അടക്കാനായില്ല.. അവൾക്കരികിലേക്ക് വന്ന് മുടിയിലെ വെള്ളം കൈ കൊണ്ട് തട്ടി തെറിപ്പിക്കുമ്പോഴും അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.. അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു.. അങ്ങിങ്ങായി പറ്റി പിടിച്ചിരിക്കുന്ന മഴ തുള്ളികൾ അവളുടെ മേനിക്ക് അഴക് കൂടിയ പോലെ.. ആകാരവടിവ് എടുത്തു കാണിക്കും പോലെ അവളുടെ ശരീരത്തോട് നനഞ്ഞ് ഒട്ടി ചേർന്ന് കിടക്കുന്ന ദാവണിയിലേക്ക് കണ്ണുകൾ പോയതും അവൻ അതിനെ നിയന്ത്രിച്ചു നിർത്തി.. മഴയിലേക്ക് നോട്ടമിട്ടു നിൽക്കുന്ന അഭിയെ അവൾ കള്ള കണ്ണിട്ട് നോക്കി.. ഇട്ട ടീഷർട് ദേഹത്തോട് ഒട്ടി കിടക്കുന്നു.. കാണാൻ തന്നെ ഒരു ഭംഗി.. നെറ്റിയിലേക്ക് വീണു കിടക്കുന്ന കോലൻ മുടിയിഴകളിൽ നിന്നും വെള്ളമൊറ്റുന്നുണ്ട്.. അവൾ ചിരിയോടെ അവന് മുന്നിൽ കയറി നിന്നു..

അവൻ ഒന്ന് പതറി.. അവൾ അവനെ തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന രീതിയിൽ നിന്നു.. ഹൃദയം പൊട്ടി പുറത്തേക്ക് വരുമോ എന്ന് പോലും അവൻ ഭയന്നു.. കാലുകൾ ഉയർത്തി പിടിച്ച് ഒരു കൈ അവന്റെ തോളിൽ പിടിച്ച് മറുകൈ കൊണ്ട് അവളുടെ ദാവണി തുമ്പുയർത്തി അവന്റെ തല തുടച്ചു കൊടുത്തു.. അവളുടെ സ്പർശനത്തിൽ ഉരുകി ഇല്ലാതായി പോയിരുന്നു അവൻ.. അത്രയും അടുത്ത്, അതും ആരെയും മയക്കുന്ന ആ ചിരിയോടെ.. അവന്റെ കൈകൾ അറിയാതെ തന്നെ അവളുടെ ഇടുപ്പിലേക്ക് നീണ്ടു.. തണുത്ത കൈകളുടെ സ്പർശമേറ്റതും അവൾ ഒന്നുയർന്നു പൊങ്ങി.. തൊണ്ട വറ്റി വരണ്ടു പോയ പോലെ... അവളുടെ ഇടുപ്പിലെ ചൂട് അവന്റെ കൈകളിൽ നിന്നു ദേഹമാസകലം പടർന്നു കയറി.. കൈപ്പത്തി മാത്രം വച്ചിടത്തു നിന്നും അവന്റെ കൈകൾ മുഴുവനായും അവളുടെ അരയിലൂടെ ചുറ്റി പിടിച്ചു.. അവൾ കണ്ണുകൾ മുറുകെ അടച്ചു..

അവനെ തള്ളി മാറ്റി ചെകിടടച്ചു ഒന്ന് കൊടുക്കണമെന്നുണ്ട്... പക്ഷേ സാധിക്കുന്നില്ല.. അവളുടെ ഉയർന്നു താഴുന്ന മാറിടങ്ങൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തട്ടി അകലുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അവന്റെ നോട്ടം ആ മുഖത്ത് തന്നെയായിരുന്നു... ആ അധരങ്ങൾ നുണഞ്ഞെടുക്കാൻ അവന്റെ ഹൃദയം വെമ്പൽ കൊണ്ടു.. അവന്റെ ശ്വാസം അവളുടെ മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ തട്ടി തെറിച്ചു. അവൻ അവന്റെ വികാരങ്ങളെ അടക്കി നിർത്താൻ കഷ്ട്ടപെട്ടു.. അവളുടെ നീല നിറത്തിൽ തിളങ്ങുന്ന മൂക്കുത്തിയിൽ അവൻ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു.. അവളുടെ ദേഹം മുഴുവൻ വിറകൊണ്ടു.. അത് മനസിലാക്കിയ പോലെ അവളുടെ മൂക്കുത്തിയിൽ നിന്നും ചുണ്ടുകൾ വേർപെടുത്താതെ അവൻ ഒന്ന് കൂടെ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു.. ചെവി പൊട്ടുമാറുച്ചതിൽ ഇടിമുഴക്കം കേട്ട് അവൾ അവനെ തള്ളി മാറ്റി തിരിഞ്ഞ് നിന്നു.. അപ്പോഴും ശരീരത്തിന്റെ വിറയൽ മാറിയിരുന്നില്ല..

അവൾ പൊട്ടിച്ചൊരിയുന്ന മഴയെ വകവെയ്ക്കാതെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി ഓടി.. "മയിലേ........." അവന്റെ വിളി കേട്ടെങ്കിലും തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ അവൾ വീട്ടിലേക്കോടി.. "ശ്ശെയ്...." അവൻ സ്വയം തലക്കടിച്ചു.. മഞ്ഞു മൂടി കെട്ടിയ പോലെയുള്ള മഴയായത് കൊണ്ട് അവൾ ചിലപ്പോൾ വീട്ടിലേക്കായിരിക്കും പോയിട്ടുണ്ടാവുക എന്ന ചിന്തയിൽ അവനും മഴയിലേക്കിറങ്ങി.. 🌸🌸🌸🌸🌸 നനഞ്ഞ് കൊണ്ട് കയറി വരുന്ന പീലിയെ കണ്ട് ജാനകി ശകാരിച്ചു കൊണ്ട് തോർത്തെടുത്ത് കൊണ്ട് വന്നു.. "നിന്നോടെത്ര തവണ പറയണം. കുടയെടുത്തിട്ട് പോവണമെന്ന്.. അനുസരണ എന്നൊരു സാധനം ഇല്ല.. സുഭദ്ര ഇല്ലാഞ്ഞത് നിന്റെ ഭാഗ്യം.. അല്ലെങ്കിൽ ഇന്നും വഴക്കിനുള്ളതായേനെ..." അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. "ഇന്നും ക്ലാസ്സ്‌ മുടങ്ങിയില്ലേ.. കഷ്ട്ടുണ്ട്...

അമ്മേടെ കുട്ടി നല്ലൊരി നൃത്താധ്യാപിക ആവണം . ടീച്ചറമ്മയെ പോലെ.. അല്ലെങ്കിൽ അതിനേക്കാൾ മുകളിൽ.. ഒരുപാട് പേർക്ക് നൃത്തം പഠിപ്പിച്ചു കൊടുക്കണം. ലോകം മുഴുവൻ അറിയപ്പെടുന്ന ഒരു കലാകാരി ആവണം.. അമ്മേടെ ആഗ്രഹമാ അത്.. " അവൾ ജാനകിയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചെന്ന് വരുത്തി.. "ഇനി സുഭദ്രയോട് വഴക്കിടാനൊന്നും നിക്കണ്ടാ ട്ടോ.. അവൾ ഇന്നലെ അപ്പയോട് പറഞ്ഞു പ്രശ്നമുണ്ടാക്കുമെന്നാ ഞാൻ കരുതിയത്.. എന്തെങ്കിലും കണക്ക് കൂട്ടാതെ ഇങ്ങനെ ഒതുങ്ങി ഇരിക്കില്ല.. അത് കൊണ്ട് എന്റെ കുട്ടി ഇനി അതിനോട് പ്രശ്നത്തിനൊന്നും നിക്കരുത്.. പോയി ഉടുപ്പൊക്കെ മാറ്റിയിട്ട് വാ.." അവൾ തലയാട്ടി കൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് കയറി. മുറിയിൽ പോയി വാതിൽ കുറ്റിയിട്ടു.. ദാവണി മേലെ നിന്നും മാറ്റി കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ പോയി നിന്നു.. ഇടുപ്പിൽ ഒരു എരിച്ചിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു..

അങ്ങോട്ട് നോക്കിയപ്പോൾ മനസിലായി അവന്റെ ബ്രേസ്ലൈറ്റിന്റെ കൊളുത്തു കൊണ്ട് ഒരു വര പോലെ പോറിയിട്ടുണ്ട്... അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നു.. അവന്റെ ചുംബനം അവളെ പൊള്ളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. "നിനിക്ക് എതിർക്കാമായിരുന്നു.. എന്നിട്ടും എന്തെ ചെയ്തില്ല... അവന് തല തുടച്ചു കൊടുക്കാൻ പോയത് കൊണ്ടല്ലേ ഇതെല്ലാം.. അവൻ നനഞ്ഞാൽ നിനക്കെന്താ..? അവന്റെ നിശ്വാസം തട്ടിയപ്പോൾ എന്തെ ഉറഞ്ഞു നിന്നുപോയി?? മൂക്കിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തപ്പോൾ പിടിച്ച് തള്ളാതെ തോളിലെ കൈകളുടെ ബലം കൂട്ടിയത് എന്തിനായിരുന്നു..? എല്ലാത്തിനുമുപരി അവനെ കാണുമ്പോൾ മാത്രം വേഗത്തിലാവുന്ന ഹൃദയമിടിപ്പിനെ നീ എന്തെന്ന് പറഞ്ഞു നിർവചിക്കും????""

നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ കണ്ണാടിയിൽ കാണുന്ന അവളുടെ പ്രതിബിംബത്തോടെ അവൾ ചോദിച്ചു... അവന്റെ കൈകൾ സ്പർശിച്ച ഇടങ്ങളിലൂടെ അവളുടെ കൈകൾ ഓടി നടന്നു.. കണ്ണുകൾ മുറുകേ അടച്ചു.. ആ കണ്ണുകളിൽ നിന്നു ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ നിലംപതിച്ചു... അപ്പോഴും അവളുടെ മനസ്സിനെ തണുപ്പിക്കാൻ എന്ന പോലെ പുറത്ത് മഴ വീശിയടിച്ചു പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵 "തിത്തെയ്യം തെയ്യം താഹ തിത്തെയ്യം തെയ്യം താഹ തിത്തെയ്യം തെയ്യം താഹ.... "അമ്മേ.. പീലി വന്നില്ലേ..." നനഞ്ഞ് കുളിച്ച് കലാക്ഷേത്രയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് ഓടി വന്ന് കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചതും ധാർമിക അവനെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി.. അപ്പോഴാണ് ബാക്കിയുള്ളവരും അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്.. "അല്ല.. അവള്.. മഴ നനഞ്ഞ് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. തിരിച്ച് പോയിട്ടുണ്ടാവും ലെ..."

അവന്റെ മുക്കിയും മൂളിയുമുള്ള പറച്ചിൽ കേട്ട് ധാർമിക അല്പം ആക്കിയ മട്ടിൽ തലയാട്ടി.. 'വല്ല ആവശ്യമുണ്ടായിരുന്നോ' എന്ന മട്ടിൽ അവൻ ഒറ്റകണ്ണടച്ച് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് കയറി.. റൂമിൽ പോയി ഷർട്ട്‌ ഊരി മാറ്റി തോർത്തുടുത്തു കൊണ്ട് പാന്റും ഊരി മാറ്റി.. ബെഡിലേക്ക് വീണു കൊണ്ട് പുതപ്പെടുത്ത് ഒന്നായി പുതച്ചു മൂടി. ആ ചൂട് അവന് പുതുമയുള്ളതായിരുന്നു.. ഇത്രയും സുഖമുള്ള മറ്റൊന്ന് ഇല്ലാ എന്ന് പോലും അവന് തോന്നി.. തണുത്തുറഞ്ഞ കാല് കുറച്ച് കൂടി പുതപ്പിനുള്ളിലേക്ക് വലിച്ചു.. കണ്ണടച്ചതും മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞത് ആ കണ്ണുകളാണ്.. തന്റെ ചുംബനത്തിൽ അടഞ്ഞു പോയ കരിനീല കണ്ണുകൾ.. 'എന്ത് കൊണ്ടാണ് തനിക്കിങ്ങനെ.. എത്രയോ നാട്ടിൽ കറങ്ങിയിരിക്കുന്നു.. എല്ലാ രാജ്യത്തെയും പെണ്ണുങ്ങളെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.. ഇടപഴകിയിട്ടുണ്ട്, ഭംഗിയുണ്ട് എന്ന് തോന്നാറുണ്ട് എന്നല്ലാതെ മറ്റൊരു ഫീലിങ്‌സും തോന്നിയിട്ടില്ല.. ഈ മയിലിനേം കൊണ്ട് പറക്കാൻ എന്തെലും വഴി കാണിച്ചു തരണെ ഭഗവാനെ... "

അവളുടെ മുഖം മാത്രം മനസ്സിൽ ഓർത്തു കൊണ്ട് അവൻ ഉറക്കത്തിലേക്കാണ്ടു.. കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞ് ധാർമിക വന്ന് നോക്കുമ്പോൾ പുള്ളി നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ്.. അവന്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ തലോടി കൊണ്ട് അവർ അവനരികിൽ ഇരുന്നു.. അവരുടെ സ്പർശനം മനസിലാക്കിയ പോലെ അവൻ ആ മടിയിലേക്ക് തല കയറ്റി വച്ച് കിടന്നു.. അവരുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും വെള്ളം അവന്റെ കവിളിൽ വീണു ചിതറി.. അവൻ ഞെട്ടി പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു.. "എന്ത് പറ്റിയമ്മേ... എന്തിനാ കരയുന്നെ...??" അവൻ അവരുടെ കവിളിൽ കൈ വച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.. "നിന്നെ കണ്ട് മതിയായില്ലടാ.. അപ്പോഴേക്കും പോവാല്ലേ നീ.. അമ്മയെ തനിച്ചാക്കി..." ഒരൊ തവണ ഫോൺ ചെയ്യുമ്പോഴും കേൾക്കുന്ന പല്ലവി ആയത് കൊണ്ട് അവൻ ഒരു ചിരിയോടെ അവരോട് കുറച്ചൂടെ ചേർന്നിരുന്നു... "അമ്മേ... ഞാൻ ഒരു തിരച്ചിലിൽ ആയിരുന്നു..

എന്താ തിരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ നിശ്ചയമുണ്ടായിരുന്നില്ല.. അത് എവിടെയാണെന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു.. പക്ഷെ ഇപ്പോ എനിക്കത് മനസ്സിലായി.. ഞാൻ തിരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നത് എന്റെ സന്തോഷത്തെ ആയിരുന്നു.. അത് ഉണ്ടായിരുന്നത് അമ്മയുടെ അടുത്തും..." അവർ മനസിലാക്കാതെ മുഖം ചുളിച്ചു.. "അമ്മാ.. എനിക്ക് വേണ്ടിയിരുന്നത് കുറച്ച് നേരത്തേക്കോ കുറച്ചു ദിവസത്തേക്കോ കുറച്ച് കാലത്തേക്കോ സന്തോഷം തരുന്ന ഒന്നിനെ ആയിരുന്നില്ല.. എന്റെ മരണം വരെ സന്തോഷം തരുന്ന, മറ്റൊന്നും തേടി ഇനി എങ്ങോട്ടും പോവണ്ട എന്ന് എനിക്ക് മനസിലാക്കി തരേണ്ട ഒന്ന്..." ധാർമിക വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ അവനെ ഉറ്റു നോക്കി.. "പീലി????" ധാർമിക ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.. അതിലുണ്ടായിരുന്നു അവന് പറയാനുള്ളതെല്ലാം.. "പക്ഷെ മോനെ.. അവളുടെ ഫാമിലി ഭയങ്കര ഓർത്തഡോക്സ് ആണ്..

ജാതി മതം ഇതൊന്നും വിട്ട് കളിക്കില്ല... അവളെ ഇങ്ങോട്ടല്ലാതെ വേറെ എങ്ങോട്ടും പുറത്തേക്ക് വിടാറു പോലുമില്ല.. "അതൊന്നും എന്നെ ബാധിക്കുന്ന വിഷയമല്ല.. എനിക്ക് അവളുടെ സമ്മതം മാത്രം മതി.." അവൻ മേലെ നിന്നും പുതപ്പ് മാറ്റി അലസമായി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ബാത്‌റൂമിലേക്ക് കയറി.. അവർ ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ട് കൊണ്ട് പുറത്തേക്കും.. 🟢🟢🟢🟢🟢🟢🟢🟢🟢🟢🟢🟢🟢🟢🟢 "നാളെ പുലർച്ചെ ഒരു യാത്രയുണ്ട് എല്ലാരും റെഡി ആയിക്കോ..." അത്താഴം കഴിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ മോഹനാഥൻ പറയുന്നത് കേട്ട് വിളമ്പി കൊണ്ടിരുന്ന ജാനകിയും അടുക്കളയിൽ പപ്പടം വറുത്തു കൊണ്ടിരുന്ന പീലിയും അതിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു.. സുഭദ്ര പിന്നെ എല്ലാം നേരത്തെ അറിയമെന്ന പോലെ ഭക്ഷണത്തിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്.. "എങ്ങോട്ടാ...?" ശബ്ദം താഴ്ത്തി ജാനകി ചോദിച്ചപ്പോൾ അതിഷ്ടപ്പെടാത്ത പോലെ സുഭദ്ര ജാനകിയെ മുഖമുയർത്തി നോക്കി..

"അഗ്രഹാരത്തിന്ന് ല്ലാരും ഒരു ക്ഷേത്ര ദർശനത്തിന് പോവുന്നുണ്ട്... ബസിൽ സീറ്റ് ഫുള്ളായി എന്നാ പറഞ്ഞിരുന്നത്.. ഇപ്പൊ 2 സീറ്റ് ബാക്കിയുണ്ടത്രെ.. നാല് പേർക്ക് പോവാം.. ഞാൻ പൈസ കൊടുത്തു.. 4 മണിയാവുമ്പോഴേക്കും റെഡി ആയി നിക്കാ..." മറുപടിക്ക് കാത്തു നിൽക്കാതെ അയാൾ കൈ കഴുകാൻ എഴുന്നേറ്റു.. കൈ തുടക്കാനുള്ള തുണിയുമായി ജാനകി പുറകെ തന്നെ പോയി.. "അതേ.. ഒരു കാര്യം..." "ഹ്മ്മ്മ്????" "മോൾക്ക് നാളെയോ മറ്റന്നാളോ ആയിട്ട് അയിത്തമാവാൻ സാധ്യതയുണ്ട്... അവളെ കൂട്ടിയിട്ട് പോയാൽ..... " "ഹ്മ്മ്.. അയാൾ ചിന്തയിലാണ്ടു... "സുബ്ബുവിന്റവിടെ ആക്കിയാലോ..." അയൽക്കാരനാണ്.. "അവിടെ ഒരാൺകുട്ടി ഉള്ളതല്ലേ... " "ഹ്മ്മ്.... " "അവളുടെ ടീച്ചറിന്റവിടെ ആക്കാം.. അവിടെ പിന്നെ അവർ മാത്രല്ലേ ഉള്ളൂ... എന്ത് പറയുന്നു..." "ഞാനും അതാ കരുതിയത്..."

ജാനകി വിടർന്ന മുഖത്തോടെ പറഞ്ഞു.. അയാൾ ഗൗരവത്തോടെ ഒന്ന് മൂളി മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.. അപ്പോഴേക്കും സുഭദ്രയും എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.. അവർ കൈ കഴുകി പോയതും രണ്ടു പ്ലേറ്റ് എടുത്ത് ജാനകിയും പീലിയും ഇരുന്നു.. "മോളെ.. നാളെ നീ വരണ്ടാട്ടോ.. നിന്റെ കാര്യം അപ്പയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.." "ഹ്മ്മ്..." അവൾ വലിയ താല്പര്യമില്ലാത്ത രീതിയിൽ മൂളി.. മനസ് മുഴുവൻ അഭി ആയിരുന്നു... "എവിടെ നിക്കാനാ അപ്പ പറഞ്ഞെന്ന് അറിയോ..." "സുബ്ബുമാമന്റവിടെയോ??" "ആദ്യം അതാ പറഞ്ഞത്, അപ്പൊ ഞാൻ പറഞ്ഞു ആ സാരഥി വന്നിട്ടില്ലേ, ആൺ കുട്ടിയുള്ളവിടെ വേണോ എന്ന്... അപ്പൊ നിന്റപ്പ പറഞ്ഞു ടീച്ചറമ്മടെ വീട്ടിൽ നിർത്താമെന്ന്..." അവൾ ഞെട്ടി തലയുയർത്തി... "എവിടെ???"? "കലാക്ഷേത്രയില്... സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളി ചാടുമെന്ന് കരുതിയപ്പോ നീയെന്താ കുട്ടി ഇങ്ങനെ ഉറഞ്ഞിരിക്കുന്നെ.....".. അവൾ ഒന്നുമില്ല എന്ന് തലയാട്ടി.. 'അപ്പൊ ടീച്ചറമ്മേടെ മോൻ വന്നത് ആരും അറിഞ്ഞിട്ടില്ലേ.. എങ്ങനെ അറിയാനാ...??

ഇവിടന്ന് ആരെങ്കിലും പുറത്തിറങ്ങിയാലല്ലേ അറിയൂ.. അങ്ങനെ ഒരവതാരം അവിടെ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാലോ.. പറഞ്ഞാൽ ഒന്നുല്ലെങ്കിൽ സുബ്ബു മാമാടെ അവിടേക്ക് പറഞ്ഞു വിടും, ആ വായിനോക്കി സാരഥിയെ സഹിച്ചു നാല് ദിവസം... ഹോ...വേണ്ട.. അതിലും ബേധം അഭി... അഭിയേട്ടൻ തന്നെയാ..." "ന്താ കുട്ട്യേ ഒറ്റക്ക് ചിരിക്കൂന്നേ.. " അവൾ ഒന്ന് ചുമലിൽ കൂച്ചി ബാക്കി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.. രാത്രി മുഴുവൻ അവൾക്ക് ഉറങ്ങാൻ സാധിച്ചില്ല.. രാവിലേ അപ്പ അവിടെ കൊണ്ട് ആക്കാൻ പോകുമ്പോൾ അവിടെ അങ്ങനെ ഒരാളുള്ളത് അറിയില്ലേ.. അപ്പൊ എന്ത് പറയും... ഇനി അപ്പ പോയതിനു ശേഷം അറിഞ്ഞാലോ.. ഞാനെന്ത് കൊണ്ട് നേരത്തെ പറഞ്ഞില്ല എന്ന് ചോദിക്കില്ലേ..

അതൊക്കെ പോട്ടെ, ഒരു ഗ്യാപ് കിട്ടിയപ്പോഴേക്കും കേറി ഉമ്മിച്ച അവനെ വിശ്വസിച്ചു അവിടെ നിക്കാവോ???? അതിന് ഞാൻ നിന്നുകൊടുത്തത് കൊണ്ടല്ലേ അഭിയേട്ടൻ ഉമ്മിച്ചത്.. ആളെ മാത്രം കുറ്റം പറയാൻ ഒക്കില്ല.. ഉറങ്ങാതെ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖം സ്വപ്നം കണ്ടുറങ്ങുന്ന അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ആരെയും മയക്കുന്ന പുഞ്ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു.. 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵 പുലർച്ചെ ഒന്ന് കണ്ണടക്കുമ്പോഴേക്കും താഴെ തട്ടലും മുട്ടലും കേട്ട് അവർ ഒരുങ്ങുങ്കയാണെന്ന് മനസിലാക്കി പീലി മാറാനുള്ള തുണിയുമെടുത്തു കുളിക്കാൻ കയറി.. കുളിച്ച് ദാവണി ചുറ്റി, വേണ്ട ഡ്രെസ്സുമെടുത്തു താഴേക്ക് വന്നപ്പോഴേക്കും അവർ മൂന്ന് പേരും ഒരുങ്ങിയിരുന്നു... അപ്പ ഒറ്റക്കാണ് കലാക്ഷേത്രയിലേക്ക് ആക്കാൻ വന്നത്.. 4 മണി ആവുന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. വരമ്പിലൂടെ ടോർച് കത്തിച്ചു അപ്പ മുന്നിൽ പോയി..

അവൾക്ക് പിന്നാലെ ദാവാണി പുതച്ച് അവളും.. തലേന്നാളത്തെ മഴയെ ഓർമിപ്പിക്കാൻ എന്ന പോലെ ശരീരത്തിലേക്ക് തണുപ്പ് അരിച്ചു കയറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ചെറിയ ജീവികളുടെ കരച്ചിലും കേൾക്കാം.. ദൂരെ നിന്നും ദേവി സ്തുതികൾ ഉയർന്നു കേൾക്കുന്നുണ്ട്.. കലാക്ഷേത്രയിൽ ലൈറ്റ് കത്തുന്നുണ്ട്... ടീച്ചറമ്മ പുലർച്ചെ എഴുന്നേറ്റ് പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യാറുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞത് അവളോർത്തു.. ഒപ്പം അഭിയേട്ടൻ അവിടെ ഉള്ളത് അറിയുമോ എന്ന ഭയവും.. ഗേറ്റ് കടന്നു വരുന്ന നിഴലനക്കം കണ്ട് നൃത്തം ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്ന ധാർമിക അത് നിർത്തി നമസ്കരിച്ച് കലാക്ഷേത്രയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് നിന്നു.. പീലിയെ കണ്ട് അവരുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.. "പറയു സാർ.. എന്താ ഈ നേരത്ത്.. എങ്ങോട്ടെങ്കിലും യാത്രക്കിറങ്ങിയതാണോ...??"

കയ്യിലെ ബാഗിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ടാണ് ചോദ്യം.. റിട്ടയേർഡ് പ്രിൻസിപ്പാൾ ആയത് കൊണ്ട് എല്ലാവർക്കും അയാളോട് ബഹുമാനമായിരുന്നു... എന്നാൽ പീലിയുടെ കണ്ണുകൾ സൈഡ് കവർ ഇട്ടു മൂടി വച്ചിരിക്കുന്ന ബുള്ളറ്റിൽ ആയിരുന്നു.. അത് ആരുടേയാണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ.. മകനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാൽ.. അവളുടെ ചിന്തകൾ നീണ്ടു.. "ഞങ്ങൾ മാത്രമേ പോവുന്നുള്ളു... നാല് ദിവസത്തെ പുണ്യ ദർശനത്തിനാ... എഴോളം അമ്പലങ്ങളുണ്ട്.. ഇവളെ ഒന്ന് ഇവിടെ നിർത്തിയാൽ നന്നായിരുന്നു..." "സന്തോഷേ ഉള്ളൂ.. എന്റെ മോള് തന്നെയാ പീലി.. ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം... ധൈര്യായി പൊയ്ക്കോളൂ..." അയാൾ അതിന് ഗൗരവത്തോടെ തലയാട്ടി അവളെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ നടന്നു..

അവൾക്ക് അല്പം സങ്കടം തോന്നിയെങ്കിലും വിപരീതമായി ഒന്നും നടന്നില്ലല്ലോ എന്ന ആശ്വാസത്തിൽ ചിരിയോടെ അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി. "എന്തിനാ ഇത്ര നേരത്തെ കുളിച്ചേ.. എഴുന്നേറ്റ് വന്നാൽ പോരായിരുന്നോ.. ഇവിടന്ന് കുളിക്കാലോ..." അതിന് അവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. "ശരി.. നേരം വെളുക്കുന്നെ ഉള്ളൂ.. പോയി കിടന്നോ.." "ഇനി ഉറക്കമൊന്നും വരില്ല ടീച്ചറമ്മേ... ഞാൻ ചായ ഉണ്ടാക്കാം.. പ്രാക്ടീസ് മുടക്കണ്ട.. പൊയ്ക്കോ.." "ഏയ്‌.. ഇന്നിനി വേണ്ട... നമുക്ക് അടുക്കളയിലേക്ക് പോവാം വാ..." അവൾ ചിരിയോടെ അവർക്ക് പുറകെ പോയി.. ധാർമിക തന്നെ ചായ ഉണ്ടാക്കി രണ്ടാളും വിശേഷമൊക്കെ പറഞ്ഞ് ചായ കുടിച്ചു.. പുറത്ത് ചാറി തുടങ്ങിയ മഴയിൽ കിളിർത്ത പുതു നാമ്പുകളെ പോലെ അവളുടെ ഉള്ളിലും സന്തോഷത്തിന്റെ നാമ്പുകൾ മൊട്ടിട്ട് തുടങ്ങിയിരുന്നു... തന്റെ സങ്കടങ്ങളെ തച്ചുടച്ച് തന്നെ പ്രണയം കൊണ്ട് മൂടാൻ പോകുന്നവനാണ് ഉള്ളിൽ മൂടിപ്പുതച്ചുറങ്ങുന്നതെന്ന് അറിയാതെ..❤️ .... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...