🌸മയിൽ‌പീലി🌸: ഭാഗം 30

രചന: അനു രാജീവ്

 കലാക്ഷേത്രയിൽ കുറച്ചുസമയം കൂടി ചിലവഴിച്ചതിനുശേഷം മീനു വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ ഇറങ്ങി... അതുവരെ സഞ്ജുവിനെ അന്വേഷിച്ചുവെങ്കിലും അവൻ പന്തൽ അഴിക്കുന്നതിലും ചെയറുകൾ അടുക്കിപ്പെറുക്കി പന്തലുകാരുടെ വണ്ടിയിൽ കയറ്റികൊടുക്കുന്നതുമായ തിരക്കിലായിരുന്നു... അത് കണ്ടത് കൊണ്ട് തന്നെ ആ പണി തീർന്നിട്ട് സഞ്ജുവിനോട് സംസാരിച്ചിട്ട് പോകാമെന്ന് കരുതി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു അവൾ.. ഇറങ്ങിവരുമ്പോൾ പണിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് കലാക്ഷേത്രയുടെ മുന്നിൽ ഇരുന്ന് ഫോണിൽ കുത്തികൊണ്ടിരിക്കുന്ന സഞ്ജുവിനെ ആണ് കാണുന്നത്... മീനു അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു... മുന്നിൽ ആരോ നിൽക്കുന്ന പോലെ തോന്നി സഞ്ജു തലയുയർത്തി നോക്കി... മീനുവിനെ കണ്ടതും അവൻ വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ കോലായിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു നിന്നു.. "എന്താണ് മാഷേ... വല്യ തിരക്കായി പോയല്ലോ?"

ആദ്യമായാണ് അവൾ ഇത്രയും അടുപ്പത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നത് എന്ന് അവൻ ഓർത്തു... "എന്റെ ചങ്കിനെ കല്യാണം അല്ലേ മീനമ്മോ...അതുകൊണ്ട് ലേശം തിരക്കിലായി പോയി...." ആ വിളിയിൽ അവളുടെ മുഖത്ത് ചെറു പരിഭവം വിടർന്നുവെങ്കിലും അതിനെ മറച്ചു വെച്ച് അവൾ മനോഹരമായൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു... " ഞാൻ ഒരുപാട് നോക്കി... കണ്ടില്ലായിരുന്നു... " "വീട്ടിൽ പോയിട്ടാ വന്നത്...അതുകൊണ്ടാ കാണാഞ്ഞത്... ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വരുമ്പോൾ നോക്കിയിരുന്നു... പന്തലുകാരോട് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു..." "ഒരുപാട് നേരമായോ വന്നിട്ട്?" അവൻ നെറ്റി ചുളിച്ചു.. "ഏതാണ്ട് ഒന്നര മണിക്കൂർ ആയി കാണും.." അവന് വല്ലാത്ത നിരാശ തോന്നി... ഇത്രയും നേരം ആയും, ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിട്ടും കാണാൻ പറ്റിയില്ലല്ലോ... നേരത്തെ അറിഞ്ഞത് ആണെങ്കിൽ ഇടയ്ക്കെങ്കിലും പോയി കുറച്ച് പഞ്ചാര അടിച്ചിട്ട് വരാമായിരുന്നു...

അവന്റെ ചിന്ത മനസ്സിലായ പോലെ അവളൊന്നു ചിരിച്ച് കുനിഞ്ഞു തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്ന അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.... അവളുടെ നോട്ടം കണ്ട് അവൻ പെട്ടെന്ന് തലയുയർത്തി നിന്നു... " എന്താ ആലോചിക്കുന്നത് സഞ്ജുവേട്ടാ..?' വീണ്ടും വീണ്ടും ഷോക്ക് ആണല്ലോ... ഇതുവരെ താൻ, പോടാ,ഡോ, എന്നൊക്കെ വിളിച്ചിരുന്ന ആളാണ് പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം സഞ്ജുവേട്ടാ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്... "ഒന്നൂല്ല....താൻ സീരിയസായി പറഞ്ഞത് തന്നെയല്ലേ...." അവന്റെ മുഖത്തെ തമാശ കലർന്ന ഭാവം മാറി ജിജ്ഞാസയോടെ ചോദിച്ചു... "ഇക്കാര്യത്തിൽ ഞാൻ തമാശ പറയും എന്നു തോന്നുന്നുണ്ടോ?" അവളുടെ മുഖത്ത് ഇളം ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു... പെട്ടെന്ന് അവന്റെ ഫോണിൽ മെസ്സേജ് വന്നത് കണ്ട് അവൻ തലതാഴ്ത്തി നിന്നു ഫോണിൽ നോക്കി.. മഒരു മിനിറ്റ് എന്ന് പറഞ്ഞ് അവൻ ആരുടെയോ നമ്പറിലേക്ക് ഡയൽ ചെയ്ത് ചെവിയിലേക്ക് വച്ചു... " ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടെ... സമയം വൈകി... ഇനിയും വൈകിയാൽ അച്ഛൻ വഴക്കുപറയും.... "

അവൻ വേണ്ട എന്ന ഭാവത്തിൽ തലയാട്ടി... അപ്പോഴേക്കും അപ്പുറത്ത് ആൾ ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്തിരുന്നു... അവരോട് സംസാരിക്കുന്ന സമയത്ത് അവനോട് കൈകൊണ്ട് കൈവീശി ടാറ്റ പറഞ്ഞ് അവൾ പോകാൻ ആഞ്ഞു... അപ്പോഴേക്കും ആ കയ്യിൽ അവന്റെ പിടുത്തം വീണിരുന്നു... അവൾ പേടിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി.. ഭാഗ്യത്തിന് ആരും തന്നെ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... കൈകളിൽനിന്നും തന്റെ കൈ വിടുവിക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട് എങ്കിലും അത് അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല.... അവന്റെ പിടുത്തം മുറുകി എന്നല്ലാതെ ഒരല്പം പോലും അയഞ്ഞില്ല... അയാളോട് സംസാരിക്കുകയാണെങ്കിലും അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ആയിരുന്നു അവന്റെ കണ്ണുകൾ... പെട്ടെന്ന് റേഞ്ച് കട്ടായപ്പോൾ അവൻ ഫോണിലേക്ക് നോക്കി വീണ്ടും ഡയൽ ചെയ്യാൻ നിന്നതും അവൾ ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു കാലുകൾ ഉയർന്നുപൊങ്ങി അവന്റെ കവിളിൽ ചുണ്ടിൽ ചേർത്തു...

അവന്റെ കൈകൾ അയഞ്ഞു.. ഷോക്കടിച്ച കാക്കയെപ്പോലെ അവൻ ഞെട്ടിത്തരിച്ച് അവളെ നോക്കുമ്പോഴേക്കും ഗേറ്റ് കടന്ന് അവൾ ഓടിയിരുന്നു... " നാളെ കാണാവേ..." ഓടുന്നതിനിടയിൽ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞ് ദൂരേക്ക് മറഞ്ഞവളെ അവൻ പ്രണയാർദ്രമായി നോക്കി.. 🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵🔵 തന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ ദിവസമായിട്ടു പോലും സാധാരണ ദിവസം പോലെ തന്നെയായിരുന്നു പീലിക്ക് തോന്നിയത്... ആളും തിരക്കും ഒഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീട്ടിൽ അമ്മയും അഭിയും സഞ്ജുവും പീലിയും മാത്രമായി... ധാർമികയോടൊപ്പം അടുക്കളയിൽ കയറി കഴിക്കാൻ ഉള്ളതൊക്കെ ചൂടാക്കി വെച്ചു, ഒരുമിച്ചിരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു... അഭിയുടെ നോട്ടത്തെ തനിക്ക് താങ്ങാൻ ആവില്ല എന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ അങ്ങോട്ട് ശ്രദ്ധിക്കാൻ പോയില്ല... അവനിൽ നിറഞ്ഞുനിന്ന കള്ള ചിരിയെയും, കുസൃതിയും നിറഞ്ഞ നോട്ടത്തെയും പാടെ അവഗണിച്ചു...

രാത്രി ഉറപ്പായും അടുത്തേക്ക് പോകേണ്ടിവരും എന്നറിയാമെങ്കിലും എന്തുകൊണ്ടോ അവൾ അവനെ നോക്കാൻ തുനിഞ്ഞില്ല... ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് എല്ലാം ഒരുക്കി പെറുക്കി വച്ച് വീട്ടിലേക്ക് ഒന്ന് വിളിച്ചതിനു ശേഷമാണ് അവൾ മുറിയിലേക്ക് പോയത്... ഓരോ പടികൾ കയറുമ്പോഴും അവളുടെ മനസ്സിൽ ഇതിനു മുന്നേ തന്റെ വിവാഹം നടന്ന ആ ദിവസം മനസ്സിലേക്ക് കടന്നുവന്നു... തല നിറയെ മുല്ലപ്പൂ ചൂടി സെറ്റുമുണ്ട് ഉടുപ്പിച്ച് കയ്യിൽ പാൽ ഗ്ലാസ്‌ തന്ന് തന്നെ നോക്കി കുടിലമായ ചിരിച്ച ഒരു സ്ത്രീ... തനിക്ക് ഇത്തിരി സമയം വേണം എന്ന് പറയാൻ പോലും സമ്മതിക്കാതെ തന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്തിയ മൃഗതുല്യനായ ഒരു ഭർത്താവ്... അവർക്കിടയിൽ നിന്നും എന്ത് വ്യത്യസ്തമാണ് ഈ ജീവിതം.. ആ ദിവസത്തെ തന്റെ മാനസികാവസ്ഥയും സമ്മർദ്ധവും, ഇന്നത്തെ സന്തോഷവും ആശ്വാസവും... വാതിൽ തുറന്ന് മുറിയിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി...

പ്രത്യേകിച്ച് അലങ്കാരങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല... തനിക്കും യാതൊരു ചമയങ്ങളും ഇല്ലല്ലോ എന്ന് അവൾ ചിന്തിച്ചു... വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു... ബാത്റൂമിൽ വെള്ളം വീഴുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കുന്നുണ്ട്... ഒരു തവണ കുളിച്ചതല്ലേ? വീണ്ടും കുളിക്കുകയാവുമോ എന്നവൾ ചിന്തിച്ചു.... ജനാലയ്ക്കരികിൽ പോയി കൊളുത്തെടുത്ത് അത് തുറന്നിട്ടു... പാടത്തുനിന്നും ആഞ്ഞു വീശുന്ന കാറ്റ് അവളെ പൊതിഞ്ഞു... കണ്ണുകളടച്ച് ആ ശ്വാസത്തെ മുഴുവനായി ഉള്ളിലേക്ക് എടുത്തു...വൈകാതെ തനിക്കീ നാടും കാറ്റും കുളിരും അന്യമാകും. നാളെ ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് തിരിക്കും എന്ന് അഭി പറഞ്ഞത് അവളോർത്തു... എന്തൊ ഒരു സങ്കടം ഈ നാടിനെ വിട്ടുപോകാൻ... എന്തായാലും അഭിയേട്ടന്റെ കൂടെയല്ലേ എന്ന ചിന്ത അവളുടെ സങ്കടത്തെ തച്ചുടച്ചു.. ഡോർ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി... കുളിച്ചതല്ല എന്ന് മനസ്സിലായി, നേരത്തെ ഇട്ട ഷർട്ട് തന്നെയാണ് ഇട്ടിരിക്കുന്നത്...

അവനും അവളെ ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കി... ആദ്യരാത്രിയുടെ ചമയങ്ങൾ ഒന്നുംതന്നെയില്ല... ഒരു കോട്ടൺ ചുരിദാർ ആണ് വേഷം... മുടിയിൽ നിന്നും വെള്ളം ഇറ്റിറ്റു വീഴുന്നുണ്ട്... ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനു മുൻപ് കുളിച്ചതേയുള്ളൂ... നീണ്ടമുടി ആയതുകൊണ്ട് തന്നെ പെട്ടെന്ന് ഉണങ്ങില്ല... അത് കുളി പിന്നൽ ഇട്ടു വെച്ചിട്ടുണ്ട്.. നെറുകയിൽ സിന്ദൂരത്തിന്റെ അവശേഷിപ്പ് ബാക്കിയുണ്ട് .. നെറ്റിയിൽ നീട്ടി വരച്ച ഭസ്മക്കുറിയും... ചുണ്ടിലെ ചെറു ചിരിയും.. ആ ചിരി മാത്രം മതി...വല്ലാത്ത ഭംഗിയാണ് പെണ്ണിന്.. അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ ഓർത്തു .. കാറ്റിൽ അവളുടെ നെറ്റിയിലേക്ക് വീണുകിടന്ന കുറുനിരകൾ പതിയെ ചലിക്കുന്നുണ്ട്.. അവൻ അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് നടന്നു... അവന്റെ സാമ്യം അവളിൽ പല മാറ്റങ്ങളും ഉണ്ടാക്കി.. തന്റെ തൊട്ടരുകിൽ നിൽക്കുന്നവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരു നിമിഷം പോലും തന്റെ കണ്ണുകളെ മോചിപ്പിക്കാൻ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല... എന്നാൽ അവന്റെ നോട്ടം ആ ചുവന്ന ചുണ്ട്കളിൽ മാത്രമായി ഒതുങ്ങിയിരുന്നു...

അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് കൈകൾ ചേർത്ത് വെച്ച് സമ്മതത്തിനായി അവളുടെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി.. അവളുടെ നീണ്ടു വിടർന്ന പീലികൾ ഉള്ള ആ കരിമിഴികൾ പതിയെ ചിമ്മി കൊണ്ട് അവൾ സമ്മതം അറിയിച്ചു... വിറയോടെ നിൽക്കുന്ന അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ അവൻ പതിയെ പുൽകി... ആ ചുണ്ടുകളെ തന്റെ ചുംബനത്താൽ വിടർത്തി.. അവളുടെ കൈകൾ ജനൽ അഴികളിൽ മുറുകി... ആ കൈകളെ പതിയെ എടുത്ത് അവന്റെ മേലേക്ക് ചേർത്ത് വെപ്പിച്ചു.. ഇരു കൈകളും അവനെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കിയ നിലയിൽ അവൾ ഒന്നുകൂടി അവനിലേക്ക് അടുത്തുനിന്നു... അവന്റെ ചുണ്ടുകളും നാവും അവളുടെ ചുണ്ടിനെ അമർത്തി ഉഴിഞ്ഞ് പതിയെ കടിച്ചു വലിച്ചു... കുറച്ച് പോലും നോവ് അനുഭവപ്പെട്ടില്ലെങ്കിൽ പോലും അവളിൽ നിന്നും ഒരു കുഞ്ഞു സീൽക്കാര ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നു....

ജനാലയിലൂടെ അവരെ കണ്ടുനിന്ന നിലാവ് നാണം കൊണ്ട് മേഘങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് പോയ് മറഞ്ഞു ... അവരെ ഒന്ന് ചേർക്കാൻ എന്നപോലെ അപ്പോഴും തണുത്ത കാറ്റ് അകത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... എന്നാൽ അവർക്കിടയിലൂടെ കടന്നു ചെല്ലാൻ ആവാതെ ആ കാറ്റും തോൽവി സമ്മതിച്ച് പിൻവാങ്ങി... അവളുടെ അധരങ്ങളെ മോചിപ്പിക്കുമ്പോൾ ആ പെണ്ണ് തളർന്ന് അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു പോയിരുന്നു.... അത്രയേറെ സമയം... അത്രയേ മധുരമായ ഒരു ദീർഘ ചുംബനം..❤️ "മയിലേ.. നിനക്ക് തീരെ സ്റ്റാമിന ഇല്ലാട്ടോ.. ഒരു ഉമ്മക്കെന്നെ തളർന്നാലോ.. " അവന്റെ വാക്കുകളിലെ കുസൃതി മനസ്സിലായെങ്കിലും ആ നെഞ്ചിൽ നിന്നും മുഖമുയർത്തി നോക്കാനുള്ള ശേഷി അവർക്ക് ഉണ്ടായില്ല... അവളെ കൈകളിൽ തൂക്കിയെടുത്ത് അവൻ ബെഡിലേക്ക് നടന്നു.. പതിയെ ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി... അവളുടെ ഉയർന്ന ഹൃദയമിടിപ്പ് ഉയർന്നുതാഴുന്ന മാറിടങ്ങൾ അവനു മുന്നിൽ കാണിച്ചു കൊടുത്തു...

മലർന്നു കിടക്കുന്ന അവളുടെ അടുത്തായി കയ്യിൽ തല താങ്ങി കൊണ്ട് അവൻ ചരിഞ്ഞു കിടന്നു... അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ അവൾ അട്ടം നോക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു... എന്നാൽ അവന്റെ നോട്ടം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് മാത്രമായിരുന്നു.... ഒന്നുയർന്നു വന്ന് ആ മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ അവൻ ചെറുതായൊന്ന് കടിച്ചു.. അവൾ പരിഭവത്തോടെ മുഖം ചരിച്ച് അവനെ നോക്കി " മയിലേ.... എനിക്കൊരുപാട് കൊതിയുണ്ടടീ.. നിന്നെ സ്വന്തമാക്കാൻ.. നിന്നെ പൂർണമാക്കാൻ ❤️ പക്ഷേ എനിക്ക് വേണ്ടി കുറച്ചു കൂടി വെയിറ്റ് ചെയ്യാമോ... നിനക്ക് ഓക്കെ ആണെങ്കിൽ മാത്രം... " അവൾ നെറ്റിചുളിച്ചു... അതുകണ്ട് പറഞ്ഞത് അബദ്ധമായോ എന്ന ചിന്ത അവനിൽ നിറഞ്ഞു... ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ അവളുടെ മേലേക്ക് ചായാൻ നിൽക്കുമ്പോഴേക്കും ഒരു കൈ കൊണ്ട് പീലി അവനെ തടഞ്ഞു... "അഭിയേട്ടാ...ഒരു വിവാഹ ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വേണ്ടത് പ്രണയം മാത്രമല്ല... പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കാനുള്ള കഴിവാണ്...

ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞതിന്റെ കാരണം എന്താണെന്ന് പോലും എനിക്കറിയണ്ട... എന്ന് നമ്മൾ രണ്ടുപേരും ഒരുപോലെ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ അന്ന് മതി എല്ലാം.. എനിക്ക് ഈ നെഞ്ചിൽ ചേർന്നുറങ്ങിയാൽ മാത്രം മതി... ഈ കൈകൾ എന്നും എന്നെ ഇങ്ങനെ ചുറ്റി പിടിച്ചാൽ മാത്രം മതി.... ഈ സാമീപ്യം എന്നിൽ നിന്നും ഒരിക്കലും അകലാതെ ഇരുന്നാൽ മാത്രം മതി... മറ്റൊന്നും ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല..." അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച കൈകൾ ഒന്നുകൂടി മുറുക്കി തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് കിടത്തി കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ നെറുകയിൽ ചുംബിച്ചു... പ്രണയത്തോടെ... അവളെ നെഞ്ചിലേറ്റി അവൻ പല കണക്കു കൂട്ടലുകളും മനസ്സിൽ നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ, അവൾ ഏറ്റവും സുരക്ഷിതമായ കൈകൾക്കുള്ളിൽ ആണ് താൻ എന്ന വിശ്വാസത്തിൽ നിദ്രയെ പുൽകിയിരുന്നു.......... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...