💎നീ എൻ മാലാഖ💎: ഭാഗം 23

രചന: ഇച്ചുട്ടി

""എന്റെ മോൾക്ക് കൂടുതൽ ആയുസ്സ് ഇല്ലാ...ഏറിപോയാൽ അടുത്ത ആഴ്ചവരെ എന്നാണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്... ഏത് നിമിഷം അവളെ ദൈവം വിളിച്ചേക്കാമെന്ന് "" പറയുന്നതിനോടപ്പം ശിവിയുടെ കണ്ണുനീര് ഭൂമിലേക്ക് പതിച്ചു... ""നീ എന്തൊക്കെയാ ശിവി ഈ പറയുന്നേ...ഐസ ഇല്ലാതെ നമ്മക്ക്... ജീവിക്കാൻ കഴിയോ... ""യാദി ""എനിക്കറിയില്ല...""ശിവി അവിടെയുള്ള ഒരു ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. ""നീ അവളെ ഡോക്ടറേ കാണിച്ചില്ലേ... അവരെന്താ പറഞ്ഞെ... എന്ത് വേണേലും ചെയ്യാം... എന്ത്ര രൂപ വേണമെങ്കിലും നമുക്ക് മുടക്കാം.....എനിക്കെന്റെ കുഞ്ഞിനെ എന്നും ജീവനോടെ കണ്ട മതി ശിവി... "" യാദി ""കാണിച്ചതാ ഞാൻ... കൊണ്ട് പോകാൻ പറ്റുന്ന സ്ഥലത്തൊക്കെ കൊണ്ട് പോയി നോക്കി... പക്ഷെ എല്ലാവരും കയ്യൊഴിഞ്ഞു....എല്ലാ ഡോക്ടർസും പറഞ്ഞതും അവൾക്കിനി ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്നാ...

എന്ത് രോഗം ആണെന്ന് പോലും ആർക്കും അറിയില്ല... പക്ഷെ ഓരോ നിമിഷവും അവളുടെ ഹൃദയ ചലനങ്ങൾക്ക് വേഗക കുറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കാ... ""ശിവി ""എന്നിട്ട് നീ എന്താ ശിവി എന്നിൽ നിന്ന് ഇത് മറച്ചു വെച്ചത്...എന്തായാലും... ഒരിക്കലും എന്റെ ഐസയെ മരണത്തിന് വിട്ട് കൊടുക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല.... നീ വാ... യാസിയോട് ഈ കാര്യം ഒന്ന് പറഞ്ഞു നോക്കണം... "" യാദി അവിടെ നിന്ന് വേഗം ഐസയെയും ശിവിയെയും കൊണ്ട് യാസിയുടെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയി... ************* യാസി...** ""യാദി... ഞാൻ പറയുന്നത് നീ ശ്രദ്ധിച്ചു കേൾക്കണം... നിന്നേ കള്ളം പറഞ്ഞ് സമാധാനിപ്പിക്കാൻ നേരം ഇല്ലാ നമുക്ക് മുന്നില്... ഐസയുടെ സിറ്റുവേഷൻ ഓരോ സെക്കന്റും വളരെ മോശം ആയികൊണ്ടിരിക്ക... എന്ത് രോഗം ആണെന്ന് പോലും ശാസ്ത്രത്തിന് പറയാൻ കഴിയുന്നില്ല... അവളെ ചെക്ക് ചെയ്യുന്ന സിസ്റ്റങ്ങൾ വരെ അവളുടെ പവർ കാരണം തകരുകയാണ്...

It's very very denger ""യാസി ""ഇല്ലാ... യാസി... നിനക്കറിയുന്നതല്ലേ യാസി... എനിക്കവൾ ജീവനാടാ....""യാദി ""യാദി... നീയൊന്നും cool ആവടാ.... നീയിങ്ങനെ തളർന്ന് കഴിഞ്ഞാൽ അവള് പേടിക്കും...""യാസി ""അവളെ എങ്ങനെയെങ്കിലും രക്ഷിക്കാൻ കഴിയില്ലേ... ഒരു വെഴിയെങ്കിലും ഉണ്ടാവില്ലേ ""യാദി ""ഒരു വഴിയുണ്ട്... പക്ഷെ എനിക്ക് ഒരു ഉറപ്പും നിനക്ക് തരാൻ കഴിയില്ല...""യാസി ""ആ അതുമതി... പറ...""യാദി ""അവൾക്ക് എത്രത്തോളം സന്തോഷം കൊടുക്കാൻ കഴിയുന്നോ അത്രയും അവളെ സന്തോഷിപ്പിക്കുക... അവൾക്ക് മുന്നിൽ ഒരിക്കലും സങ്കടം പ്രകടിപ്പിക്കരുത്... അത് മാത്രേ ഇനി നമ്മക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയൂ യാദി... ചിലപ്പോ അങ്ങനെ ശെരിയായേക്കാം... അവളുടെ ചിരി രോഗത്തിന് മരുന്നാവാൻ ചാൻസ് ഉണ്ട്... അല്ലാതെ വേറെ ഒന്നും ഇല്ലാ ഇനി ചെയ്യാൻ... ബാക്കി മുഴുവൻ ദേ മുകളിൽ ഇരിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ അടുത്താ..

."" യാസി പറഞ്ഞു തീർന്നതും അത് കേട്ട് കൊണ്ടിരുന്ന ശിവി നിലത്തേക്ക് ഊർന്നിരുന്നു.... യാദിയുടെ ഹൃദയം തകരുന്നുണ്ടെങ്കിലും യാദി ഒന്ന് ഉറപ്പിച്ചു... ""ശിവി.. എഴുന്നേൽക്ക്... നമ്മളുടെ മോൾക്ക് മുന്നില് എങ്കിലും നമ്മള് സന്തോഷത്തോടെ ആയിരിക്കണം... ചിരിച്ചോണ്ടാല്ലാതെ അവളുടെ മുന്നിലേക്ക് പോവില്ലന്ന് വാക്ക് താ എനിക്ക്... നമ്മള് കാരണം ഒരിക്കലും അവളുടെ ഹൃദയം വേദനിക്കരുത്... വാക്ക് താ ശിവി... "" യാദി ശിവിയുടെ അടുത്തിരുന്നോണ്ട് അവൾക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി... തകർന്നിരിക്കുന്ന ശിവി സങ്കടങ്ങളെ മൂടികെട്ടി അവന്റെ കൈകളിൽ കൈ ചേർത്തു വെച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു... ""വാക്ക് ""... ""ഇനി മുതൽ അവളുടെ ഇഷ്ട്ടങ്ങൾക്ക് ഒരിക്കലും ഒരു കുറവും വരുത്തരുത്... ""യാദി **********

ആ നിമിഷം മുതൽ ആ മാതാപിതാക്കളുടെ ഉള്ളിൽ തീജ്വാലകൾ ആയിരുന്നു... ഐസയുടെ മുഖത്തിന് എന്തെങ്കിലും ഒരു ഭാവവ്യത്യാസം ഉണ്ടായാൽ അവർക്കത് സഹിക്കാൻ കഴിയതെ ആയി.. എന്നാലും ഒരു വിഷമവും അവരാരും ആ മാലാഖ കുഞ്ഞിനെ അറിയിച്ചില്ല... അവളുടെ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും നിറവേറ്റാൻ അവര് ഓടി നടന്നു.... എപ്പോഴും അവളുടെ കൂടെ എല്ലാവരും ചിലവഴിച്ചു... അവളുടെ കൂടെ മതിയാവോളം എല്ലാരും കളിച്ചു... അവളുടെ മുന്നില് സന്തോഷം നടിച്ചു എല്ലാവരും നടന്നു... ഇതെല്ലാം അവൾക്ക് വേണ്ടിയാണെന്ന് ഐസ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല... അതറിഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞ അവള് വിഷമിക്കും എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് ആരും അവളെ അറിയിക്കാതെ നോക്ക്... ഐസ ആ കഴിഞ്ഞ 2 ദിവസം ചിരിച്ചു കൊണ്ട് വളരെ സന്തോഷത്തോടെ നടന്നു... പക്ഷെ ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് പോയി... പിന്നീടുള്ള ഓരോ നിമിഷവും അവള് ക്ഷീണിച് തുടങ്ങി...

ഐസ ഒന്നിനോടും താല്പര്യം കാണിക്കാതെയായി... അവളുടെ ആ മാറ്റം യാദിക്കും ശിവിക്കും ഒരിക്കലും താങ്ങാൻ കഴിയുന്നതല്ലായിരുന്നു... യാസിക്ക് എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും നഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങി... ഐസയുടെ ശക്തികൾ ഒന്നൊന്നായി അവൾക്ക് തിരിച്ചടിക്കാൻ തുടങ്ങി... അവൾക്ക് അവളുടെ ശക്തി കൺട്രോൾ ചെയ്യാനുള്ള ആരോഗ്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... അവളുടെ മാത്രിക ശക്തികൾ എല്ലാം അവളെ വിട്ട് ഒന്നൊന്നായി പോകാൻ തുടങ്ങി... അതൊക്കെ ഐസയെ വല്ലാതെ തളർത്തി... ശക്തി നഷ്ട്ടപ്പെട്ടാലും ഐസയുടെ ജീവന് ഒന്നും സംഭവിക്കല്ലേ എന്നായിരുന്നു എല്ലാവരുടെയും പ്രാർത്ഥന... കാരണം ആ കൊച്ചു സുന്ദരി അത്രയും വേഗം എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ ഒരു വലിയ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു... ശിവി പൂജ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാറില്ല...യാദി ഇപ്പോഴും ഐസയുടെ ആഗ്രഹങ്ങക്ക് പിന്നാലെ ഓടി നടക്കുന്നു... അതിനിടയിൽ അവരുടെ തകർച്ച കണ്ട് അവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു അവരെ ഓരോ ചലനങ്ങളും വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് സന്തോഷത്തോടെ ... അവൻ ആ *അഗ്നി * അങ്ങനെയൊരു ദിവസം... *************

""ഐസ നീ ഇതൊന്ന് കഴിക്ക്... ""യാദി ഭക്ഷണം ഐസക്ക് നേരെ നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു... ""എനിക്ക് വേണ്ട അച്ചേ.... വിശപ്പില്ല ""ഐസ ""ഒരു ഉരുള പോലും നീ കഴിച്ചില്ലല്ലോ.. ഒന്നെങ്കിലും കഴിക്കടാ... ഈ അച്ഛക്ക് വേണ്ടിയെങ്കിലും ""യാദി അങ്ങനെ പറഞ്ഞതും ഐസ ഒരു ഉരുള അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങി... ഐസ വളരെ ക്ഷീണിതയായിരുന്നു... ഐസ ആകെ സംസാരിച്ചിരുന്നത് യാദിയോട് മാത്രം ആയിരുന്നു...വേറെ ആരോടും ഐസ സംസാരിക്കാറില്ല... അവൾക്ക് എന്ത് ആവശ്യം ഉണ്ടങ്കിലും അടുത്ത് യാദി വേണമായിരുന്നു... ""ഹ്മ്മ്... മതി.. അച്ചേ. ""ഐസ ""ഹ്മ്മ്.. ഇനിയെന്താ നിനക്ക് വേണ്ടത്..."" യാദി അവളെ അവനിലേക്ക് ചേർത്ത് വെച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു... ""എന്നെ ബാൽകാണിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോ അച്ചേ.. "" ഐസ അത് പറഞ്ഞതും മറുത്തൊന്നും ചിന്തിക്കപോലും ചെയ്യാതെ യാദി ഐസയെ എടുത്ത് ബാൽകാണിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി...

ആ കറുത്ത മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ അവരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്ന ചന്ദ്രനെ ഐസ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി.. ""അച്ചേ... ഈ ചന്ദ്രന് എത്ര വലുപ്പം കാണും... "" ഐസ യാദിയോട് ചോദിച്ചതും ഏതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ ദൂരേക്ക് കണ്ണ് നട്ട് യാദി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി... ""ചന്ദ്രൻ നമ്മള് വിചാരിക്കുന്നതിനേ ക്കാൾ വലുതായിരിക്കും ഐസ...""യാദി ""ഈ ചന്ദ്രന് എന്ത് ഭംഗിയാ കാണാൻ... എപ്പോഴും പലരെയും സന്തോഷിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്... എന്നും പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എല്ലാരുടെയും മനസ്സ് കവർന്നല്ലേ ഈ ചന്ദ്രൻ... അല്ല അച്ഛ... ഈ ചന്ദ്രൻ എന്നും ഉണ്ടാവോ... അവയ്ക്ക് അന്ത്യം ഒന്നും ഇല്ലേ അച്ചേ ? ""ഐസ ""ഇല്ലാ ഐസ... ചന്ദ്രനും അന്ത്യം ഉണ്ട്... അല്ലെങ്കിലും മറ്റുള്ളവരെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്ന ചിരികളെ ദൈവം നേരത്തെ വിളിക്കും ഐസ.."" പതിഞ്ഞ സ്വരത്തോടെയുള്ള യാദിയുടെ വാക്കുകൾ വേദനയാൽ ഇടറിയിരുന്നു... ""എന്നാ ഞാനൊരു ആഗ്രഹം കൂടെ പറയട്ടെ... അച്ഛ സാദിച്ചു തരുവോ..""ഐസ

""എന്തായാലും ചോദിക്ക്.. ഉറപ്പായിട്ടും അച്ഛ ഈ ഐസക്ക് സാദിച്ചു തരും.. "" തന്റെ വേദനകളെ മറയിട്ട് പൂട്ടി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ യാദി പറഞ്ഞു... ""എന്നാ എന്റെ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും കൊണ്ട് തരുന്ന അച്ഛ... എനിക്ക് ഈ ചന്ദ്രനെ കൊണ്ട് തരുവോ...? "" എന്തോ ഐസ അത് ചോദിക്കുമ്പോ യാദിയുടെ കണ്ണുകൾ എന്തിനില്ലാതെ നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങി...അത് മറച്ചു വെച് യാദി പറഞ്ഞു... ""എന്റെ മാലാഖക്ക് ഞാൻ നാളെത്തന്നെ ചന്ദ്രനെ പിടിച്ചു തരാട്ടോ... "" ഐസയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ചുകൊണ്ട് യാദി പറഞ്ഞു... ""അതിന് അച്ചേ ഞാൻ നാളെത്തേക്ക് ജീവനോടെ ഉണ്ടാകുമെന്ന് ഉറപ്പുണ്ടോ ?... "" എടുത്തടിച്ച പോലെ പെട്ടന്നുള്ള ഐസയുടെ ആ ചോദ്യം കേട്ട് യാദിയെ ഒന്ന് വിറച്ചു... ""ഐസ 😨""യാദി ""അറിയാം അച്ചേ... ഈ ഐസക്ക് എല്ലാം അറിയാം... ഒന്നും അറിയിക്കാതെ നിങ്ങളൊക്കെ എന്നേ സ്‌നേഹിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല അച്ചേ...

മറ്റുള്ളവര് പോട്ടെ... പക്ഷെ ഞാനെന്ത് ആഗ്രഹം പറഞ്ഞാലും... അത് എത്ര ബുദ്ദിമുട്ട് ഉള്ളതായാലും... എന്നോട് എതിർത്തു ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാതെ എന്തിനാ എല്ലാം അച്ഛ എനിക്ക് നിറവേറ്റി തരുന്നത്... ഇപ്പൊ ചന്ദ്രനെ ചോദിച്ചപ്പോഴും... കൊണ്ടൊന്നു തരാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും....എന്തിനാ ഒരു മടിയും ഇല്ലാതെ അച്ഛ സാധിച്ചു തരാന്ന് പറഞ്ഞെ 🥺 ... "" കണ്ണ് നിറച്ചോണ്ട് ഐസ ചോദിച്ചതും... യാദി ഐസയെ കെട്ടിപിടിച്ചു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.. ""എനിക്ക് ഈ ഐസയെ എന്ത്ര ഇഷ്ട്ടാണെന്ന് പറയാൻ കഴിയില്ല... അത്രയ്ക്കും ഇഷ്ട്ടാ എനിക്ക് ഈ ഐസയെ... ഐസക്ക് ഈ അച്ഛയെ വിട്ട് പോകാതിരുന്നൂടെ... ""യാദി ""എനിക്ക് മരിക്കാൻ പേടിയൊന്നും ഇല്ലാ അച്ചേ... മരിക്കുന്നത് വരെ ഞാൻ ഇത്രയും സന്തോഷവതി അല്ലെ... പിന്നെ ഞാൻ മരിച്ചെന്നു വെച് അച്ഛ മമ്മയെ എന്നെ നോക്കിയ പോലെ നോക്കണം... എനിക്കത് മതി അച്ചേ... ഞാൻ മരിച്ചാലും എനിക്ക് നിങ്ങളെ കാണാൻ കഴിയുമായിരിക്കും.... ഞാൻ നിങ്ങളെ അടുത്ത് വന്ന് കിടക്കും...

എനിക്ക് അനിയനും അനിയത്തിയും ഒക്കെ ഉണ്ടാവുമ്പോൾ അവര് കളിക്കുന്നത് നോക്കി അവരുടെ അടുത്ത് ഈ ഐസയും ഉണ്ടാവും... പിന്നെ ഞാൻ മരിച്ചാൽ അച്ഛ എന്നെ ഓർക്കുവോ.. അതോ ""ഐസ ""ഐസ മതി... നീ എന്താ ഇങ്ങനെയൊക്കെ... നിന്നെ മറക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് കഴിയോ ഐസ... നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നേ... മരിക്കില്ലാന്ന് നിനക്ക് ചിന്തിച്ചൂടെ ഐസ..""യാദി അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചിട്ടും എനിക്ക് ഇനി ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ലല്ലോ അച്ഛ... ഞാൻ മരികൂന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പാ...പിന്നെ വെറുതെ സ്വപ്നങ്ങൾ കണ്ടിട്ട് എന്തിനാ... ഇനി എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ അതാണ്... പിന്നെ എന്റെ സമാധാനം ഇനി നിങ്ങൾക്ക് ഭീഷണി ആയിട്ട് ആരും ഇല്ലാ... അഗ്നിയെയും ദനിയേയും എല്ലാം നമ്മള് കൊന്നു കളഞ്ഞല്ലോ... "" ഐസ യാദിയുടെ കൈ പിടിച്ചു പറഞ്ഞതും... അത് കേട്ട് യാദി ഞെട്ടി... കാരണം ഐസക്ക് അറിയില്ല അഗ്നി ഇപ്പോഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്...

അത് അവള് അറിഞ്ഞ അവൾക്ക് അവനെ കൊല്ലേണ്ടി വരും... അതിന് അവൾക്ക് ശേഷി ഇല്ലന്ന് യാദിക്ക് അറിയായിരുന്നു... അത് കൊണ്ട് യാദി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല... ""എന്നാ ഇനി കിടക്കാം... ഇവടെ ഇരുന്ന് മഞ്ഞ് കൊള്ളണ്ട... വാ ""യാദി ഐസയെ എടുത്ത് ബെഡിൽ കിടത്തി... എന്നിട്ട് അവളുടെ അടുത്ത് യാദി കിടന്നു... ""അച്ഛാാ... ""ഐസ ""നീ ഇപ്പോഴും ഉറങ്ങിയില്ലേ ഐസ...""യാദി ""മമ്മയെ വിളിക്കാവോ...എനിക്ക് മാമ്മയുടെയും അച്ഛയുടെയും കൂടെ കിടക്കണോന്ന് ഉണ്ട്... "" ഐസ ആഗ്രഹം പറഞ്ഞതും യാദി ശിവിയെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു...ഐസയുടെ രണ്ട് സൈഡിലും യാദിയും ശിവിയും കിടന്നു.... ഐസ ഉറങ്ങി... പക്ഷെ അവൾക്കായി കാവൽ എന്നാ പോലെ നെഞ്ചിടിപ്പോടെ ശിവിയും യാദിയും ഒരു പോള കണ്ണടക്കാതെ ആ രാത്രി തള്ളിനീക്കി... ************* പിറ്റേ ദിവസം പുലർന്നത് മുതൽ ഐസയുടെ അവസ്ഥ വളരെ മോശം ആയി...അവൾ ശ്വാസം എടുക്കാൻ പാടുപെട്ടു... ""ആ... അ... അച്ഛ... ഞ... ഞാൻ... മ... മരി... മരിച്ചു... പോകോ.. അച്ചേ... ""

ശ്വാസം എടുക്കാൻ കഴിയാതെ ഐസ ഊർന്നു പൊങ്ങി... അത് കണ്ട് യാദിയുടെ ഹൃദയം പൊട്ടുന്നത് പോലെ അവന് തോന്നി... ""ഇല്ലടാ... മോൾക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല... എന്റെ മോൾക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല... ""യാദി കരഞ്ഞോണ്ട് പറഞ്ഞു... ""ഞാ...ൻ.. മരി...ക്കുന്ന...ത്... വരെ... എന്നെ... അച്ഛ...യുടെ....കൂ...ടെ... നിർ..ത്തു...മെന്ന്...എ...നിക്ക്...വാ... ക്ക്.. താ... അച്ചേ... അ..ച്ഛ.. എന്നെ... വിട്ട്... കഴി..ഞ്ഞ...ഞാ..ൻ.. ചിലപ്പോ.. മരി...ച്ചു പോ...വും..."" ഐസ കുഞ്ഞി കൈകൾ നീട്ടികൊണ്ട് യാദിയോട് പറഞ്ഞതും.. ""എന്ത് സാഹചര്യം വന്നാലും... ഞാൻ പോകുന്ന സ്ഥലത്തേക്കൊക്കെ... നീ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും ഐസ... ഇത് ഈ അച്ഛയുടെ വാക്കാ... എന്റെ മോള് ധൈര്യമായി ഇരിക്ക്... കണ്ണടക്കല്ലേടാ... "" യാദിയുടെ സംസാരം കേട്ട് ശിവി കരഞ്ഞോണ്ട് പുറത്തേക്ക് നിന്നു... ""ആാാാ... അച്ചേ... ആാാാ.... ആാാാാ... "" ഐസ വേദനയോടെ അലരുമ്പോഴും കണ്ണ് മുറുക്കി അടച്ചു കൊണ്ട് യാദി ഐസയെ ചേർന്ന് പിടിച്ചു...

""യാദി... അവൾക്ക് പോകേണ്ട സമയം ആയട...നീ അവളെ വിട്ടേക്ക്... ""യാസി കരഞ്ഞോണ്ട് യാദിയോട് പറഞ്ഞതും... ""വേണ്ട... എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ കൈ ഞാൻ വിടില്ല...""ദേഷ്യത്താൽ യാദി പറഞ്ഞു... ""വാ യാദി.. ഐസയെ എടുക്ക്... നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് പോകാം... നീ വാ യാദി...""ഷാഹി ""ഐസക്ക് വന്ന ഷാഹി... ഇപ്പൊ കൊണ്ട് പോകുന്നത് റിസ്ക് ആണ്.. ""യാസി ""ഒന്നും ഇല്ലാ... റിസ്ക് ഒക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം... ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല... നീ വാ യാദി...""ഷാഹി ധൈര്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.. ""വേണ്ട ഷാഹി... അത് വേണ്ട... ""ശിവി ""വേണം.... ഷാഹി നീ കാർ എടുക്ക്..."" യാദി ഐസയെ എടുത്തോണ്ട് പറഞ്ഞു... ഐസ ഇപ്പോഴും ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടയായിരുന്നു... ഷാഹി വേഗം കാർ എടുത്തതും യാദി ഐസയെ കൊണ്ട് കാറിൽ കയറാൻ നിന്നു... പെട്ടന്ന്..

. *നിൽക്ക് യാദി * ആരോ പുറകിൽ നിന്ന് വിളിച്ചതും യാദി തിരിഞ്ഞു നോക്കി... *അഗ്നി * യാദി അവന്റെ നാമം ഉരുവിട്ടു.. എല്ലാവരും അവനെ കണ്ട് ഞെട്ടി... ""ഞാൻ ഈ ദിവസത്തിന് വേണ്ടിയാ കാത്തു നിന്നത്... നിന്റെ തകർച്ച... ഇനി എനിക്ക് ഒന്നും നോക്കാനില്ല... YADHIK DEVAMSHI ""അഗ്നി... ""എന്താ... നിനക്ക് വേണ്ടത്..."" യാദി ഐസയെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു... ""എനിക്ക് വേണ്ടത് ഇവളെ..."" അഗ്നി കരഞ്ഞു തളർന്ന ശിവിയുടെ കഴുത്തിൽ കത്തി പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. ""ശിവി... അഗ്നി അവളെ ഒന്നും ചെയ്യരുത്.. ""യാദി ""ഹ്മ്മ് 😈... ഞാൻ ഇവളെ കൊണ്ട് പോകും...ഇല്ലെങ്കിൽ നീ ഐസയെ നിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും നിലത്ത് വെക്ക് "" അഗ്നി പറയുന്നത് കേട്ട് യാദി ഞെട്ടി... **നിന്റെ മുന്നില്...2 വഴികൾ... ഒന്നെങ്കിൽ AIZA യുടെ ജീവൻ... അല്ലങ്കിൽ SHIVI യുടെ *  തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...