🔥❤️ ശിവദേവാനന്ദം ❤️🔥: ഭാഗം 31

രചന: ചാന്ദിനി

 ശിവ....... ശിവ...... കണ്ണ് തുറക്ക്......... ശിവ....... ഈശ്വര.... ഇതെന്താ പറ്റിയത്.... ബ്ലഡ്‌ ഒത്തിരി പോയിട്ടുണ്ടല്ലോ............ ശിവ............ കുറെ സമയം ആയല്ലോ...... ഡോക്ടർസ് ആരും ഒന്നും പറയുന്നില്ലല്ലോ..... എന്നാലും അവൾക്ക് എന്ത്‌ പറ്റിയതാകും.......ച്ചേ.... എന്നാലും എന്തിനായിരിക്കും അവള് വിളിച്ചത്..... ഏത് സമയമാണോ ആ call അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ തോന്നാതിരുന്നത്.....ഇതിപ്പോൾ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക്.... അച്ഛനെയും അവളുടെ വീട്ടുകാരെയും ഇപ്പോൾ അറിയിക്കേണ്ട....... ഡോക്ടർ എന്താണ് പറയുന്നതെന്ന് നോക്കാം...... തല്ക്കാലം ചെറിയച്ഛനെ വിളിക്കാം.......... ഹലോ.... അനന്ദു...... ആ ചെറിയച്ഛ..... .................. എന്നാലും എങ്ങനാ മോള് വീണത്..... അറിയില്ല ചെറിയച്ഛ, ഞാൻ വന്നപ്പോൾ അവൾക്ക് ബോധം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല........ എന്നിട്ട് ഡോക്ടർ എന്ത്‌ പറഞ്ഞു..... ഇത് വരെ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല....... ചെറിയച്ഛൻ ഒന്ന് ഇവിടെക്ക് വരുവോ..... ആം.... ഞാൻ പെട്ടന്ന് തന്നെ വരാം അനന്ദു...... നീ ടെൻഷൻ ആകേണ്ട..... ശരി... ചെറിയച്ഛ......... ഡോക്ടർ...... ഇപ്പോൾ അവൾക്ക് എങ്ങനെയുണ്ട്.... നിങ്ങൾ ആ കുട്ടിയുടെ... അത്...... I am her husband, Devanand...... എങ്ങനെയാണു ആ കുട്ടിക്ക് മുറിവുണ്ടായത്..... വീണതാണ് ഡോക്ടർ..... Clear ആയിട്ട് എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് അറിയില്ല.....

വീട്ടിൽ ശിവ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ........ ഞാൻ വന്നപ്പോൾ കിടക്കുകയായിരുന്നു.... ഇപ്പോൾ അവൾക്ക് എങ്ങനെയുണ്ട് ഡോക്ടർ....anything serious.... Ok, see mr. Devanand..... തലയ്ക്കു പിന്നിലായാണ് മുറിവുണ്ടായി ഇരിക്കുന്നത്..... മുറിവ് കുറച്ച് ആഴത്തിലുള്ള താണെങ്കിലും, പേടിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല.... പിന്നെ വീഴ്ചയിൽ കാലിന് ചെറിയ ഫ്രാക്ചർ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്.........അതുകൊണ്ട് കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് നടക്കാൻ ചെറിയ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാകും..... But nothing serious........ Thank you doctor...... ഡോക്ടർ എനിക്ക് ഒന്ന് കാണാൻ...... കുറച്ച് കഴിയുമ്പോൾ റൂമിലേയ്ക്ക് മാറ്റും... അപ്പോൾ കയറി കണ്ടോള്ളൂ.... Ok ഡോക്ടർ...... കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ദച്ചുവിനെ റൂമിലേയ്ക്ക് മാറ്റിയിരുന്നു....... ശിവദക്ഷയുടെ husband..... Yes...... ആ കുട്ടിയെ റൂമിലേയ്ക്ക് ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.... ഇപ്പോൾ സടേഷന്റെ മയക്കത്തിലാണ്..... കേറി കാണണമെങ്കിൽ ആകാം..... Ok, thank u sister......... അനന്ദു ചെല്ലുമ്പോൾ ദച്ചു മയക്കത്തിൽ ആയിരുന്നു...... തലയിൽ അത്യാവശ്യം വലിപ്പത്തിൽ ഒരു കെട്ടും....കാലിൽ fracture ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് പ്ലാസ്റ്റർ ഇട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു......... അനന്ദു അൽപ്പ സമയം അവിടെ നിന്നിട്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങി..... എന്താ ഇപ്പോൾ ചെയ്യുക...... അച്ഛനെ അറിയിക്കണ്ടേ......

അവളുടെ വീട്ടിലും അറിയിക്കണമല്ലോ....... അച്ഛാ....... അനന്ദു.... എന്നിട്ടിപ്പോൾ മോൾക്ക് എങ്ങനെയുണ്ട്....... ഞങ്ങൾ നാളെ തന്നെ പുറപ്പെടാൻ നോക്കാം.... അച്ഛാ ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ..... പേടിക്കാൻ മാത്രം പ്രശ്നം ഒന്നും ഇല്ല..... ഞാൻ അവളുടെ വീട്ടിൽ അറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്.... പിന്നെ ചെറിയച്ഛൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ എത്തും...... എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ വിളിക്കാം... എന്നിട്ട് അച്ഛനും അമ്മയും അവിടെ നിന്ന് തിരിച്ചാൽ മതി........ ശരി അനന്ദു.... പിന്നെ ദച്ചു ഉണരുമ്പോൾ വിളിക്കാൻ മറക്കല്ലേ..... ഇല്ല അച്ഛാ... ഞാൻ വിളിക്കാം...... ആ ചെറിയച്ഛൻ എത്തിയോ........ എന്താ അനന്ദു ഉണ്ടായത്.... കൃത്യമായി അറിയില്ല...... ആ കുട്ടിക്ക് ബോധം തെളിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് കേറി കാണാം..... Thank u sister...... വാ ചെറിയച്ഛ..... അനന്ദു അകത്തേയ്ക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ദച്ചു കണ്ണ് തുറന്നിരുന്നു.......... ദച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ അനന്ദുവിലും പുറകെ വരുന്ന ചെറിയച്ഛനിലും പതിഞ്ഞു...... മോളെ... ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട്..... ചെറിയ വേദന ഉണ്ട്.... വേറെ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല..... കല്യാണം കഴിഞ്ഞുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ പരിചയപെട്ടിരുന്നത് കൊണ്ട് അനന്ദുവിന്റെ ചെറിയച്ഛന്റെ മുഖം ദച്ചുവിന് പരിചിതം ആയിരുന്നു......... അല്ല മോളെങ്ങനെയാണ് വീണത്.......

ചോദിച്ചത് ചെറിയച്ഛൻ ആയിരുന്നു എങ്കിലും അനന്ദുവിലും അത് അറിയാൻ ഉള്ള ആകാംക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു....... അത്..... Stair ഇറങ്ങിയപ്പോൾ കാല്ലോന്ന് സ്ലിപ് ആയതാ.......... സൂക്ഷിക്കണ്ടേ മോളെ...... ആ ഇനി അത് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ലല്ലോ...... ദൈവത്തിന്റെ അനുഗ്രഹം കൊണ്ട് വേറൊന്നും സംഭവിച്ചില്ലല്ലോ... അത് തന്നെ ഭാഗ്യം.......... ഈ സമയമാണ് വിവരം അറിഞ്ഞു ദച്ചുവിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ആരവും എത്തിയത്...... അച്ഛാ... അമ്മേ.... എന്ത്‌പറ്റി ദച്ചു..... പേടിക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ല അമ്മേ.... കാലൊന്നു സ്ലിപ് ആയതാ...... മോൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങൾ എത്രമാത്രം പേടിച്ചു എന്നറിയാമോ........ ഇപ്പോഴാണ് ആശ്വാസം ആയത്..... അല്ല മോന്റെ dress നിറച്ചു ബ്ലഡ്‌ ആണല്ലോ..... ഇവിടെ ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഒക്കെ ഉണ്ടല്ലോ, മോൻ വീട്ടിൽ ചെന്ന് ഫ്രഷ് ആയി dress എല്ലാം മാറി വാ...... നേരം വെളുത്തിട്ട് എത്തിയാൽ മതി..... ചെറിയച്ഛനും ദച്ചുവിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും എല്ലാം നിർബന്ധിച്ചത് കൊണ്ട് അനന്ദു അവിടെ നിന്ന് വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോയി..... അനന്തു വീട്ടിലെത്തി ഒരാളെ വിളിച്ച് ഹാളിൽ പരന്നു കിടന്ന ബ്ലഡ് എല്ലാം വൃത്തിയാക്കി, പിന്നീട് ഫ്രഷായി രാവിലെ തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് തിരികെ എത്തി...... അനന്തു തിരികെയെത്തി അൽപ്പ സമയത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ ദച്ചുവിനെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്തിരുന്നു..... ദച്ചുവിന്റെ മുറിവ് സാരമുള്ളതല്ല ആയിരുന്നതിനാൽ, അനന്തു അച്ഛനോടും അമ്മയോടും പോയ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് തിരികെ എത്തിയാൽ മതിയെന്ന് അറിയിച്ചിരുന്നു....

ദച്ചുവിന്റെ വീട്ടുകാരോട് സൂചിപ്പിച്ചപ്പോൾ അവർക്കും അതേ അഭിപ്രായം തന്നെ ആയിരുന്നു........ രാവിലെ അനന്തു തിരികെ എത്തിയതിനു ശേഷമാണ് ചെറിയച്ഛൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് പോയത്..... മോനെ..... (ദച്ചുവിന്റെ അച്ഛൻ ) എന്താ അങ്കിൾ....... അത് മോൻ വീട്ടിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് അല്ലെ ഉള്ളൂ.... അത് കൊണ്ട് മോളുടെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നോക്കാൻ മോന് ബുദ്ധിമുട്ടല്ലേ...... അതുകൊണ്ട് ദച്ചുവിനെ ഞങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് കൂട്ടിക്കോട്ടെ...... അനന്ദുവിന് എന്തുകൊണ്ടോ അത് സമ്മതിക്കാൻ തോന്നിയില്ല.... കാര്യം അവളോട് ഒരു താൽപര്യവും ഇല്ല എങ്കിലും, വയ്യാതെ ഇരിക്കുന്ന ഒരു അവസ്ഥയിൽ ഒഴിവാക്കുന്നത് ശരിയല്ല എന്ന് തോന്നി.... പിന്നെ അച്ഛനെ വിളിച്ച് സംസാരിച്ചപ്പോൾ അതുതന്നെയായിരുന്നു അഭിപ്രായം...... അത് അങ്കിൾ, എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നുമില്ല.... ശിവയുടെ മുറിവ് ഉണങ്ങുന്നത് വരെ തല്ക്കാലം ഞാൻ ഓഫീസിൽ പോകുന്നില്ല........ പിന്നെ ഇതേ പറ്റി ഞാൻ അവളോട് ഇതുവരെ സംസാരിച്ചിട്ടില്ല അങ്കിൾ തന്നെ ഒന്ന് സംസാരിക്കാമോ..... മോനെ... അത്...... എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ആകും എന്നോർത്ത് ആണെങ്കിൽ അത് ഓർത്ത് അങ്കിൾ പേടിക്കേണ്ട...

അവിടെ സഹായത്തിന് ബാനു അമ്മ ഉണ്ടാകും... പിന്നെ എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ നിങ്ങളിൽ വിളിച്ചോളാം.... എങ്കിൽ മോന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ നടക്കട്ടെ.......... Thank u uncle.... അനന്ദുവിന്റെ കൂടെ ദച്ചുവിനെ അയക്കാൻ ദച്ചുവിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് മടി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു...... ദച്ചുവിനോട് സംസാരിച്ചപ്പോൾ അനന്ദുവിനോപ്പം വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോകുകയാണെന്ന് പറഞ്ഞു....... ദച്ചുവിന്റെ തീരുമാനം അനന്ദുവിലും, ദച്ചുവിന്റെ വീട്ടുകാരിലും നേരിയ അത്ഭുതം ഉളവാക്കി...... വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും അനന്ദു വിളിച്ചു പറഞ്ഞതനുസരിച്ചു ഭാനുവമ്മ എത്തി ഭക്ഷണവും മറ്റും ശരിയാക്കിയിരുന്നു........ അവരോടപ്പം വൈകുന്നേരം വരെ നിന്നിട്ടാണ് ദച്ചുവിന്റെ വീട്ടുകാർ തിരികെ പോയത്.......... മോനെ..... എന്താ ഭാനുവമ്മേ......... അത് ഭക്ഷണം എല്ലാം എടുത്ത് മേശപ്പുറത്തു വച്ചിട്ടുണ്ട്...

ഇനി ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടേ..... അത് ഭാനുവമ്മയ്ക്ക് പോകണം എന്ന് നിർബന്ധമാണോ...... ഇന്ന് ഇവിടെ നിൽക്കാൻ പറ്റുമോ.... മോനെ... അത് വീട്ടിൽ അദ്ദേഹം ഒറ്റയ്ക്കാണ്... വയ്യാതിരിക്കുവാ........ ആണോ... എന്ന സാരമില്ല....ഞാൻ ദാസേട്ടനോട്‌ പറയാം ഭാനുവമ്മയെ കൊണ്ട് ചെന്ന് ആക്കാൻ.... സമയം വൈകിയില്ലേ.......... ശരി മോനെ....... ഭാനുവമ്മ പോയി അല്പസമയത്തിനുള്ളിൽ അനന്ദു ദച്ചുവിനുള്ള ഭക്ഷണവുമായി റൂമിലേക്ക് ചെന്നു.... അനന്ദുവിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ദച്ചു കണ്ണ് തുറന്നത്... ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ ഒന്ന് മയങ്ങിയിരുന്നു........... ഭക്ഷണം കഴിക്കണ്ടേ....... അനന്ദു പറഞ്ഞതും ദച്ചു കട്ടിലിലേയ്ക്ക് ചാരി ഇരുന്നു...... അനന്ദു ഭക്ഷണം ദച്ചുവിന്റെ കൈയിലേയ്ക്ക് വച്ചു കൊടുത്തു.... ദാ കഴിക്ക്....... ശരിക്കും എന്താ ഉണ്ടായത്....... സ്ലിപ് ആയതാണെന്ന് പറഞ്ഞത് കള്ളമായിരുന്നില്ലേ..... ഉം..... പിന്നെ എന്താ ഉണ്ടായത്... എന്തിനായിരുന്നു എന്നെ വിളിച്ചത്.... അത്.... ഒരാള്..... ആളോ...... ഉം...............................തുടരും....

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...