💞 അഗ്നിസാക്ഷി 💞: ഭാഗം 19

എഴുത്തുകാരി: സ്‌നേഹ സാജു

പുലർച്ചെ തന്നെ അവർ പോകാൻ തയ്യാറായിരുന്നു കാറിലായിരുന്നു അവരുടെ യാത്ര. അവർ മൂന്നു പേരും മാത്രമുള്ള ഒരു യാത്ര ആയിരുന്നു അത് കൊണ്ട് തന്നെ കാശി വളരെ സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു. നേരം പുലരുന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു അതുകൊണ്ട് തന്നെ അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിന്നും ഇരുട്ട് വിട്ടു പോയിരുന്നില്ല. കാറിനുള്ളി മൗനം തളം കെട്ടി നിന്നു അതിനെ ബേധിച്ചു കൊണ്ട് സാക്ഷി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. " എങ്ങോട്ടാ ദേവേട്ടാ നമ്മള് പോകുന്നത് ഇനിയെങ്കിലും പറഞ്ഞൂടെ. " എന്റെ സാക്ഷി കുറച്ച് സമയം കഴിയുമ്പോൾ നമ്മള് എത്തുലോ അപ്പൊ അറിഞ്ഞാൽ മതി. " എന്നാലും. " ഒരേന്നാലുമില്ല എന്റെ മോള് ഇപ്പൊ ഏട്ടൻ പറയുന്നത് കേട്ടാൽ മതിട്ടോ. " ച്ചേ ഏതെ പോകാ നമ്മള്. " അതുണ്ടല്ലോ കാശികുട്ടാ ഇന്ന് നമ്മുടെ അമ്മക്കുട്ടിടെ ബർത്ഡേ അല്ലെ അപ്പൊ നമ്മുക്ക് ഒരു സർപ്രൈസ് കൊടുത്താലോ. " ചപ്പയിച്ചോ അജ് എഞ്ചാ ച്ചേ. " സർപ്രൈസ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ സമ്മാനം. " യ്യേ യ്യേ മ്മേക്ക് സപ്പറൈച്ച് കോക്കാൻ പോകുവാണേ. കാശി വലിയ സന്തോഷത്തോടെ സാക്ഷിയുടെ മടിയിലിരുന്ന് തുള്ളിചാടാൻ തുടങ്ങി അത് കണ്ട് അഗ്നിയും സാക്ഷിയും ചിരിച്ച് പോയിരുന്നു.

കുറച്ച് കൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോളേക്കും കാശി സാക്ഷിയുടെ മടിയിൽ കിടന്ന് ഉറങ്ങിയിരുന്നു. സാക്ഷിയുടെ കൈകൾ പതിയെ അവനെ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു അഗ്നി അതെല്ലാം ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വണ്ടി ഓടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. സമയം നീങ്ങി കൊണ്ടേ ഇരുന്നു വണ്ടി പതിയെ അതിന്റെ ലക്ഷ്യ സ്ഥാനം നോക്കി നീങ്ങി. ഇടക്ക് എപ്പോളോ സാക്ഷിയും പതിയെ മയങ്ങി പോയിരുന്നു. മൂന്നു മണിക്കൂർ യാത്രക്ക് ശേഷം വണ്ടി അതിന്റെ ലക്ഷ്യ സ്ഥാനത്ത് എത്തി നിന്നു. അഗ്നി പതിയെ മുരി നിവർത്തി സീറ്റിലേക്ക് ചാരിയിരുന്ന് ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് സീറ്റ് ബെൽറ്റ്‌ ഊരി സാക്ഷിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞ് അവളെ വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. " സാക്ഷി ഡോ എഴുന്നേൽക്ക്. അഗ്നിയുടെ വിളിയിൽ സാക്ഷി പതിയെ കണ്ണു ചിമ്മി തുറന്നു. " സോറി ദേവേട്ടാ ഞാൻ ഒന്നു മയങ്ങി പോയി. " അത് സാരമില്ല ഇന്നലെ ഒരുപാട് ലേറ്റ് ആയിരുന്നില്ലേ ക്ഷീണം കാണും. " എത്തിയോ ദേവേട്ടാ. " മ്മ് എത്തി താൻ മോനെ ഒന്ന് ഉണർത്ത്, അപ്പോളേക്കും ഞാൻ ഡോറ് തുറന്ന് തരാം. " ശരി ദേവേട്ടാ. സാക്ഷി പതിയെ കാശിയെ വിളിച്ചുണർത്താൻ തുടങ്ങി

ആ സമയം കൊണ്ട് അഗ്നി ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലെ ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി കോഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലെ ഡോർ തുറന്ന് സാക്ഷിയുടെ മടിയിൽ നിന്നും കാശിയെ എടുത്തു. അഗ്നിയുടെ കൈയിലേക്ക് വന്നതോടെ കാശി പതിയെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. " ആഹാ കാശിക്കുട്ടന്റെ ഉറക്കം മാറിയില്ലേ. " ഇയ്യ ഒക്കം മായില്ല ച്ചേ. " ഇനി നമുക്കെ പിന്നെ ഉറങ്ങാവേ നമ്മുക്ക് അമ്പോറ്റിയെ തൊഴണ്ടേ. അപ്പോളേക്കും സാക്ഷി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ചുറ്റും നോക്കാൻ തുടങ്ങി. സാക്ഷിയുടെ മുഖത്ത് വിരിയുന്ന ഓരോ ഭാവവും നിരീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അഗ്നി അടുത്ത് തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. " ദേവേട്ടാ ഇത്. " എന്താടോ ഇപ്പോളും വിശ്വാസം ആയില്ലേ, എന്നാ വിശ്വസിച്ചോടോ തന്റെ സ്വന്തം നാട്ടിൽ തനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട അമ്പല മുറ്റത്താ നമ്മൾ ഇപ്പൊ നില്കുന്നത്. ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും വിശ്വാസം വരാതെ ചുറ്റും നോക്കി നിൽക്കുന്ന സാക്ഷിയെ കണ്ട് അഗ്നി അവളുടെ കൈയിൽ ഒരു നുള്ളു കൊടുത്തു.

" ഹൗ, എന്ത് പണിയാ ദേവേട്ടാ ഈ കാണിച്ചേ എനിക്ക് നല്ലോണം നൊന്തു കേട്ടോ. മുഖം കൂർപിച്ച് ചുണ്ട് പിളർത്തി നോക്കുന്ന സാക്ഷിയെ കണ്ട് അഗ്നി പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് പോയിരുന്നു. " പിന്നെ ഞാൻ എന്താ വേണ്ടേ ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും വിശ്വാസം വരാതെ നിൽകുമ്പോൾ ഇതേ വഴിയുള്ളു. " ഈൗൗൗൗൗൗ. " ചിരിച്ചോ ചിരിച്ചോ. എന്നാ വാ നട അടക്കുന്നതിന് മുന്നേ നമ്മുക്ക് പോയി തൊഴുതിട്ട് വരാം. അവർ നേരെ ക്ഷേത്ര കുളത്തിലേക്കാണ് പോയത് അവിടെ ഇറങ്ങി കാലു നനച്ച് തൊഴാനായി അകത്തേക്ക് കയറി. ഇഷ്ട ദൈവത്തിന് മുന്നിൽ വന്നു നിൽകുമ്പോൾ സാക്ഷിക്ക് പറയാൻ നന്ദി മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ആ തിരു നടയിൽ നിന്ന് മനസ്സറിഞ്ഞ് തൊഴുതു സങ്കടങ്ങളും സന്തോഷങ്ങളും ഭഗവാനോട് പറഞ്ഞ് അവർ പ്രസാദം വാങ്ങി പുറത്തേക്ക് നടന്നു. പുറത്ത് ഇറങ്ങി കാശിക്കും അഗ്നിക്കും സാക്ഷി പ്രസാദം തൊട്ട് കൊടുത്തു. " എന്താടോ തനിക്ക് സന്തോഷമായോ. " പിന്നില്ലാതെ ഒരുപാട് ഒരുപാട് സന്തോഷമായി ദേവേട്ടാ. ഏട്ടന് ഒരു കാര്യം അറിയോ എന്റെ എല്ലാ പിറന്നാളിനും ഇവിടെ വന്ന് എന്റെ കണ്ണനെ കണ്ടാലേ മനസിന് ഒരു സമാധാനം കിട്ടു. ഇന്നലെ ഞാൻ ഒരുപാട് സങ്കടപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നാല് ഇന്ന് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ നടക്കുന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കരുതിയിരുന്നില്ല.

താങ്ക്സ് ദേവേട്ടാ. " നന്ദി ഒന്നും എനിക്ക് വേണ്ടടോ തന്റെ മുഖത്തെ ഈ സന്തോഷം അത് കണ്ടാൽ മതി എനിക്ക്. എന്നാല് നമ്മുക്ക് പോയാലോ. " ഇനി എവിടെക്കാ ദേവേട്ടാ. " ഇവിടെ വരെ വന്നിട്ട് തന്റെ വീട്ടിൽ കേറാതെ പോകാൻ പറ്റുമോ സാക്ഷി. " അത് വേണ്ട ദേവേട്ടാ, ആ വീടിന്റെ പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ എല്ലാ ബന്ധവും അവസാനിപ്പിച്ചിട്ട ഞാൻ ഇറങ്ങിയത് ഇനി ഒരു മടങ്ങി പോക്ക് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. " എത്രയൊക്കെ താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞാലും ഒരിക്കൽ കൂടി അവിടെ പോകാനും എല്ലാരെ കാണാനും നിനക്ക് ആഗ്രഹം ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം സാക്ഷി. നമ്മൾ പ്രശ്നത്തിന് പോകുന്നതല്ലലോ പോയി എല്ലാരേം കണ്ടിട്ട് മടങ്ങാം ഇവിടെ വരെ വന്നതല്ലേ. അഗ്നിയുടെ വാക്കുകളും എല്ലാവരേം ഒരിക്കൽ കൂടി കാണണോന്നുള്ള ആഗ്രഹവും സാക്ഷി പോകാൻ തയാറായി. അവർ വണ്ടിയിൽ കയറി പതിയെ അവിടെ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു.

കുറച്ച് നേരത്തെ മെയിൻ റോഡിലൂടെയുള്ള യാത്രക്ക് ശേഷം കാർ ഒരു ചെറിയ മണ്ണ് പാതയിലേക്ക് കടന്നു. ഇരുവശങ്ങളിലും വിളവെടുക്കാൻ ഒരുങ്ങി നിൽക്കുന്ന നെല്പ്പാങ്ങളും അവക്ക് അരികിലൂടെ കള കള ശബ്ദത്തോടെ കുത്തി ഒഴുകുന്ന അരുവിയും, വെള്ളത്തിൽ കളിച്ചു ചുണ്ട ഇട്ടും നടക്കുന്ന ചെറിയകുട്ടികളും അങ്ങനെ മനസിന്‌ കുളിർമ ഏകുന്ന മനോഹരമായ കാഴ്ചകൾ ആയിരുന്നു ആ വഴി നീളെ. " എന്ത് ഭംഗിയാടോ ഇവിടെയൊക്കെ കാണാൻ. നാഗരീകതയുടെ യാതൊരു പ്രശ്നങ്ങളും ഇല്ലാതെ കണ്ണിനും മനസിനും ഒരുപോലെ കുളിർമയേകുന്ന ഇവിടം വിട്ട് എങ്ങനെയാടോ അവിടെ കഴിയുന്നത്. " ഇതൊക്കെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയതിൽ എനിക്കും ഒരുപാട് സങ്കടം ഉണ്ട് ദേവേട്ടാ പക്ഷെ പോകാതെ വേറെ വഴി ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ. " മ്മ് അതും നേരാ. അങ്ങനെ കുറച്ച് സമയത്തെ യാത്രക്ക് ശേഷം അവരുടെ വണ്ടി ഒരു നാലുകെട്ട് തറവാടിന് മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു. അഗ്നി വണ്ടിയുടെ ഹോൺ നീട്ടി അടിച്ചു വണ്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് പ്രായമായ ഒരാൾ വന്ന് ഗെയ്റ്റ് തുറന്ന് കൊടുത്തു. അഗ്നി പതിയെ വണ്ടി അകത്തേക്ക് കയറ്റി നിർത്തി.

മുറ്റത്ത് വണ്ടി വന്ന് നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ഉമ്മറത്തേ ചാരുകസേരയിൽ ഇരുന്ന് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് സുഭദ്രാമ്മ കാര്യസ്ഥനോട് ചോദിച്ചു. " രാ...ഘ..വാ ആ..രാ വ..ന്ന..ത്. പ്രായത്തിന്റെ അവശത അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്നും മനസിലാകുമായിരുന്നു. അപ്പോളേക്കും ഭാനുമതിയും അങ്ങോട്ട് എത്തിയിരുന്നു. " ആരാ രാഘവേട്ട വന്നത്. " അറിയില്ല കുഞ്ഞേ, ഹോൺ അടിക്കുന്നത് കേട്ട് ഗെയ്റ്റ് തുറന്ന് കൊടുത്തു പക്ഷെ ആരാന്ന് കണ്ടില്ല. അപ്പോളേക്കും വണ്ടിയുടെ ഡോർ തുറന്ന് അഗ്നി പുറത്തേക്കിറങ്ങി അഗ്നിയെ കണ്ടിട്ട് മനസിലാകാതെ അവർ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കാൻ തുടങ്ങി പെട്ടന്ന് തന്നെ കോഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലെ ഡോർ തുറന്ന് കാശിയുമായി സാക്ഷി പുറത്തേക്കിറങ്ങി. സാക്ഷിയെ കണ്ടതോടെ ഭാനുമതിയിൽ അത്ഭുതവും സന്തോഷവും നിറഞ്ഞു രാഘവന്റെ അവസ്ഥയും മറിച്ചായിരുന്നില്ല. എന്നാല് നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് ഭാനുമതിയിൽ പേടി ഉടലെടുക്കാൻ തുടങ്ങി അവർ ചുറ്റും നോക്കി കൊണ്ട് സുഭദ്രാമ്മയോട് പറഞ്ഞു. " അമ്മേ സാക്ഷി മോളാ. " എന്റെ കുട്ടി വന്നോ, ഭഗവാൻ എന്റെ പ്രാത്ഥന കേട്ടു എന്റെ കണ്ണടയുന്നതിന് മുന്നേ എന്റെ കുട്ടിയെ ഒന്ന് കാണണോന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നു അത് നടന്നുവല്ലോ. സാക്ഷി അഗ്നിയേം കൂട്ടി ആദ്യം പോയത് ഏട്ടന്റേം ഏട്ടത്തിയുടേം അസ്ഥി തറക്ക് മുന്നിലേക്ക് ആയിരുന്നു

അവിടെ എത്തിയപ്പോളേക്കും ഒരു ഇളം തെന്നൽ അവരെ തലോടി കടന്നു പോയി. അവിടെ അൽപനേരം നിന്ന് പ്രാത്ഥിച്ചിട്ട് അവർ ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു. " മോളെ. സാക്ഷിയെ കണ്ട പാടെ ഭാനുമതി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു രണ്ടുപേരും കരയുകയായിരുന്നു. " എവിടെയായിരുന്നു മോളെ നീ, സുഖമാണോ എന്റെ മോൾക്ക്. " സുഖമാ അമ്മേ എനിക്ക്. "അച്ഛമ്മേടെ കുട്ടി അച്ഛമ്മയെ മറന്നോ. അമ്മയോട് സംസാരിച്ച് നില്കുമ്പോളാണ് സാക്ഷി അച്ഛമ്മയുടെ പരാതി പറച്ചിൽ കേൾക്കുന്നത് പെട്ടന്ന് തന്നെ അവൾ അച്ഛമ്മകടുത്തേക്ക് ചെന്ന് അവരെ കെട്ടി പിടിച്ചു. " അച്ഛമ്മയെ മറക്കാനോ ഒരിക്കലുമില്ല, എന്നേ അല്ലെ നിങ്ങള് മറന്നത്. സാക്ഷിയുടെ ചോദ്യത്തിന് ആർക്കും മറുപടി ഇല്ലായിരുന്നു അപ്പോളാണ് ഭാനുമതി പുറത്ത് നിൽക്കുന്ന അഗ്നിയെ കണ്ടത്. " അല്ല മോളെ ഇത് ആരാ. " ഇത് അഗ്നിദേവ് എന്റെ ദേവേട്ടൻ ഇവരുടെ വീട്ടിലാ ഞാൻ ഇപ്പൊ താമസിക്കുന്നെ. " ആണോ മോളെ എന്നിട്ടാണോ ആ കുട്ടിയെ അവിടെ നിർത്തിയത് മോൻ കേറിവാ. അഗ്നി അവരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചോണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറിയിരുന്നു

പെട്ടന്ന് തന്നെ ഭാനുമതി അഗ്നിയുടെ കൈയിൽ നിന്ന് കാശിയെ കൊഞ്ചിക്കാൻ തുടങ്ങി എന്നാല് പരിചയം ഇല്ലാത്ത ആളെ കണ്ട് കാശി അഗ്നിയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് പറ്റി ചേർന്നിരുന്നു. അത് കൺകെ ഭാനുമതിക്ക് സന്തോഷോം സങ്കടോം ഒരുപോലെ തോന്നി. " കാശിമോൻ ഞങ്ങളെ ഒക്കെ മറന്നു കാണുലെ. " അതിന് ഓർക്കാനും മാത്രം അവന് നിങ്ങളെ ഒന്നും വലിയ പരിചയം ഇല്ലലോ. സാക്ഷിയുടെ വാക്കുകൾ സുഭദ്രാമ്മയിലും ഭാനുമതിയിലും ഒരു നോവ് നിറച്ചു. സാക്ഷിക്ക് വരണ്ട ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചോണ്ട് ഭാനുമതി പറഞ്ഞു. " മക്കളിരിക്ക് ഞാൻ കുടിക്കാൻ എടുത്തിട്ട് വരാം. കുറച്ചു സമയം അവരായിട്ട് സംസാരിച്ചപ്പോളേക്കും അഗ്നി ആ കുടുംബത്തിലെ ഒരാളായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. " മോനെ ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട് എന്റെ കുട്ടിയെ നോക്കുന്നതിന്. അമ്മയായ എനിക്ക് അറിയാം ഇവളുടെ മനസ് പക്ഷെ എന്റെ കുട്ടിക്ക് ഒരു സഹായമായി നിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല, ഇവിടത്തെ സാഹചര്യം അതാ മോനെ. " അതൊക്കെ എനിക്ക് മനസിലാകും അമ്മേ. നിങ്ങൾ വിഷമിക്കണ്ട സാക്ഷിക്ക് അവിടെ ഒരു കുറവും ഉണ്ടാകില്ല.

അവർ സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോളാണ് അങ്ങോട്ട് ഒരു കാർ വന്ന് നിന്നത് അത് കൺകെ ഭാനുമതി പേടിയോടെ നോക്കി നിന്നു. പെട്ടന്ന് തന്നെ വണ്ടിയിൽ നിന്ന് സന്ധ്യയും കൂടെ ഒരു ചെറുപ്പകാരനും കയറി വന്നു. കയറി വരുമ്പോളാണ് സന്ധ്യയുടെ നോട്ടം സാക്ഷിയിൽ എത്തി നിന്നത് അത് കണ്ടതോടെ അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ പാഞ്ഞു വന്നിട്ട് പറഞ്ഞു. " ഇവളെ ആരാ വീട്ടിലേക്ക് കയറ്റിയത്, ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോയ ഇവളേം പിന്നെ കുടുംബം മുടിക്കാൻ ഉണ്ടായ ഈ നശൂലതേം ഇവിടെ കയറ്റി ഇരുത്താൻ നിങ്ങളോട് ആരാ തള്ളേ പറഞ്ഞെ. ഭാനുമതിയോടുള്ള സന്ധ്യയുടെ സംസാരം കേട്ട് ദേഷ്യത്തോടെ സാക്ഷി പറഞ്ഞു. " സന്ധ്യേ അമ്മയോടാണോ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ സംസാരിക്കുന്നെ. " അതെ പണ്ടതേപോലെ എന്നേ കൂടുതൽ ഭരിക്കാൻ വരണ്ട, ഇത് നീ കണ്ടിരുന്ന ആ പഴയ സന്ധ്യയല്ല ഇന്ന് ഇവിടത്തെ കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുന്നത് ഞാനും എന്റെ ഭർത്താവുമാ കേട്ടോടി. " ദേ തള്ളേ എന്നെ അറിയാലോ മരിയാതക്ക് ഇവളെ പറഞ്ഞു വിട്ടോ അല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പൊ ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങേണ്ടി വരും അറിയാലോ എന്നേ. സന്ധ്യയുടെ സംസാരവും പ്രവർത്തിയും കണ്ട് ഞെട്ടി നില്കുവായിരുന്നു സാക്ഷി അവരെ നിസ്സഹായതയോടെ നോക്കി നിൽക്കാനേ ഭാനുമതിക്കും സുഭദ്രാമ്മക്കും ആയുള്ളൂ.

" ഇറങ്ങി പോടീ, നിന്റെ ആരും ഇവിടെ ഇല്ല. സാക്ഷിയെ പുറത്തേക്ക് തള്ളിക്കൊണ്ട് സന്ധ്യ പറഞ്ഞപ്പോളേക്കും അഗ്നി ദേഷ്യത്തിൽ അവളെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. " അതെ ഇവളെ ഇവിടന്ന് ഇറക്കി വിടാൻ നിനക്ക് എന്താ അവകാശം. " ഇതൊക്കെ പറയാൻ താൻ ആരാ, ഓ ഇവളുടെ പുതിയ സമ്മന്തകാരനാകുലേ ഇത്രയും നാൾ കിടന്നു തന്നത് കൊണ്ടാകും ഇവളെ പറയുമ്പോൾ തനിക്ക് പൊള്ളുന്നത്. സന്ധ്യയിൽ നിന്ന് കേട്ട വാക്കുകൾ സാക്ഷിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു സാക്ഷിയുടെ കണ്ണുനീർ കണ്ടതോടെ അഗ്നിയുടെ സർവ്വ നിയന്ത്രണവും നഷ്ട്ടപെട്ടിരുന്നു. " ച്ചി നിർത്തടി ഇവരുടെ അടുത്തെടുക്കുന്ന വിളച്ചിലുമായി ഇങ്ങോട്ട് വന്നാലുണ്ടല്ലോ ഈ അഗ്നിദേവ് ആരാന്ന് നീ ശരിക്കും അറിയും. നീ എന്താ പറഞ്ഞെ ഈ വീട് നിന്റെ പേരിലാന്നോ എന്നാലേ ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങി പോയെന്നെ ഒള്ളു സാക്ഷിക്കും ഈ വീട്ടിൽ അവകാശം ഒണ്ട് അത് നീ മറക്കണ്ട. മരിയാതക്കാണെങ്കിൽ എല്ലാവരേം കണ്ടിട്ട് ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് മടങ്ങി പോകും ഇല്ലെങ്കിൽ കുറച്ച് ദിവസം ഇവിടെ നിന്നിട്ട് സാക്ഷിയുടെ അവകാശവും നേടിയെടുത്തിട്ടേ ഞങ്ങൾ പോകു. അഗ്നിയുടെ സംസാരത്തിൽ സന്ധ്യയുടെ വാ അടഞ്ഞു പോയിരുന്നു. പെട്ടെന്നാണ് അവിടേക്ക് രാമചന്ദ്രൻ വന്നത്. " എന്താ അവിടെ. "

ഓഹോ അച്ഛൻ എത്തിയോ ദേണ്ടെ പുന്നാര മോള് വന്നിരിക്കുന്നു. പരിഹാസത്തോടെ സന്ധ്യ പറയുമ്പോളാണ് രാമചന്ദ്രൻ സാക്ഷിയെ കാണുന്നത്. " നീയോ നീ എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്, എന്നേ ധിക്കരിച്ച് ഇറങ്ങി പോയ നിനക്ക് ഇവിടെ യാതൊരു അവകാശവും ഇല്ല, ഞങ്ങൾ ഇവിടെ സമാധാനത്തോടെ ജീവിക്കുന്നത് നിനക്ക് പിടിക്കുന്നുണ്ടാകില്ലലെ അതുകൊണ്ടല്ലേ ഈ നാശത്തേ കൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് കയറി വന്നത്. " അച്ഛാ ഞാൻ. " അച്ഛനോ എനിക്ക് ഒരു മോളെ ഒള്ളു അതാണ് ഈ നിൽക്കുന്ന സന്ധ്യ. നിന്ന് ചിലക്കാതെ ഇറങ്ങി പോടീ ഇവിടെ ആരേലും മരിച്ചുന്ന് അറിഞ്ഞാൽ പോലും വന്നു പോകരുത്. രാമചന്ദ്രന്റെ ഓരോ വാക്കുകളും സാക്ഷിയുടെ ഹൃദയതെ കീറി മുറിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. എന്തോ പറയാൻ ഒരുങ്ങിയ അഗ്നിയെ പിടിച്ച് വലിച്ചു കൊണ്ട് സാക്ഷി അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. അവൾ ഇറങ്ങിപോകുന്നത് ഒരു വിജയ ചിരിയോടെ നോക്കി നിന്നു സന്ധ്യ എന്നാല് സുഭദ്രാമ്മയുടേം ഭാനുമതിയുടേം മുഖത്ത് നിസ്സഹായത മാത്രമായിരുന്നു. തിരിച്ചുള്ള യാത്രയിൽ സാക്ഷി മുകയായിരുന്നു അത് കണ്ട് സങ്കടത്തോടെ അഗ്നി പറഞ്ഞു.

" സോറിടോ, താൻ പറഞ്ഞതായിരുന്നു ശരി പോകേണ്ടിയിരുന്നില്ല. " ഹേ അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കണ്ട ദേവേട്ടാ എനിക്ക് വിഷമം ഒന്നുമില്ല ആദ്യായിട്ടൊന്നുമല്ലലോ ഇങ്ങനെ പക്ഷെ ഈ പ്രാവശ്യം അല്പം സന്തോഷം തോന്നുന്നുണ്ട് എനിക്ക് ഒരിക്കൽ കൂടി അവരെ ഒക്കെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ലേ അത് തന്നെ ഭാഗ്യം. " പോട്ടെടോ അവർക്ക് തന്നെ വേണ്ടങ്കിൽ വേണ്ട ഈ സാക്ഷിയെ എനിക്കും എന്റെ വീട്ടുകാർക്കും വേണം. സാക്ഷിയുടെ മറുപടി ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രയിരുന്നു. അഗ്നിയും തിരിച്ച് അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. വൈകിട്ട് ഒരു അഞ്ചു മണിയോടെ അവർ തിരിച്ച് വീട്ടിൽ എത്തിയിരുന്നു. വന്നു കേറിയപ്പോളെ കണ്ടു തങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുന്ന വീട്ടുകാരെ, എല്ലാരേം കണ്ടതോടെ യാത്ര ക്ഷീണം എല്ലാം മറന്നുകൊണ്ട് പോയപ്പോൾ മുതലുള്ള എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു കേൾപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു സാക്ഷി അവൾ പറയുന്നത് കേട്ട് അടുത്തായി തന്നെ അഗ്നിയും ഉണ്ടായിരുന്നു. പെട്ടെന്നാണ് അഗ്നിയുടെ ഫോണിലേക്ക് ജീവന്റെ കാൾ വന്നത്.....തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...