💞 അഗ്നിസാക്ഷി 💞: ഭാഗം 5

എഴുത്തുകാരി: സ്‌നേഹ സാജു

"പിടിയട അവളെ എന്നിട്ട് ആ കുഞ്ഞിനെ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്ന് വാങ്ങ്. ഇവളെ നമ്മുക്ക് വേണം കുഞ്ഞിനെ അങ്ങോട്ട് തീർത്തേരെ ഇല്ലെങ്കിൽ അത് ഇങ്ങനെ അലറി കൊണ്ടിരിക്കും. നേതാവ് എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ആള് അത്രയും പറഞ്ഞപ്പോളേക്കും അവന്റെ കൂട്ടാളികൾ ആയുധങ്ങളുമായി അവൾക്കടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു. തള്ളക്കോഴി കുഞ്ഞുങ്ങളെ ചിറകിനടിയിൽ ഒളിപ്പിക്കുന്നപോലെ അവൾ കുഞ്ഞിനെ മാറോട് ചേർത്ത് പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു. അവർ അടുത്തേക്ക് എത്തുന്ന ഓരോ നിമിഷവും അവൾ പുറകോട്ട് നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. കൈകൾ നന്നായി വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, കാലുകൾക്ക് ചലന ശേഷി നഷ്ടമായപോലെ തോന്നി അവൾക്ക്. പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഗുണ്ടകളിൽ ഒരാൾ കുഞ്ഞിനു നേരെ കത്തി വീശി. " ആയ്യോാ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ ഞങ്ങൾ എങ്ങോട്ടേലും പൊക്കൊള്ളാം. അലറി കരഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് സാക്ഷി ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റത്ത്. പേടിയോടെ അവൾ ചുറ്റും നോക്കി പിന്നെ പതിയെ ആ നോട്ടം അടുത്തായി ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിൽ എത്തി നിന്നു. അത് കണ്ടപ്പോളേക്കും എന്തോ ആശ്വാസം ആയപോലെ അവൾ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് കുഞ്ഞിന്റെ നെറ്റിയിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു. എന്നിട്ട് പതിയെ കട്ടിലിന്റെ ഹെഡ് ബോഡിൽ ചാരിയിരുന്നു. താഴത്തെ റൂമിൽ നിന്ന് ശബ്ദം കേട്ടാണ് പത്മജ അടുക്കളയിൽ നിന്നും ഓടിവന്നത്.

" എന്താ എന്താ മോളെ വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദവും അതോടൊപ്പം ആരുടെയോ ആധിയോടെയുള്ള ചോദ്യവും കേട്ടാണ് സാക്ഷി വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കിയത്. എന്നാൽ അവിടെ നിൽക്കുന്ന ആളെ മനസിലാകാതെ അവൾ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി. അത് മനസിലായപോലെ അവർ പറയാൻ തുടങ്ങി അപ്പോളേക്കും അർജു അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു. അർജുനെ മനസിലായ പോലെ സാക്ഷിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. " എന്താ അമ്മേ എന്താ ഒരു ശബ്ദം കേട്ടത്. " അറിയില്ല മോനെ ഞാനും ആ ശബ്ദം കേട്ടുവന്നതാ. അപ്പൊ മോള് ഉണർന്നേക്കുന്നത് കണ്ടു എന്നെ കണ്ട് മനസിലാകാതെ നോക്കിയപ്പോൾ പറയാൻ തുടങ്ങുവായിരുന്നു. " മ്മ്. അപ്പോളാണ് അർജു കട്ടിലിൽ ചാരിയിരിക്കുന്ന സാക്ഷിയെ കണ്ടത്. അവളെ നോക്കി ഒന്നു ചിരിച്ചിട്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. " അല്ല ആള് ഉണർന്നോ, എന്നെ മനസ്സിലായോ. മനസിലായി എന്നപോലെ അവൾ പതിയെ തല ആട്ടി അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അത് കണ്ട് അർജുവും അവളെ നോക്കി പതിയെ ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. " എന്റെ പേര് അറിയില്ലലോ ഞാൻ അർജുൻ, പിന്നെ ഇത് എന്റെ അമ്മയാട്ടോ പത്മജ ഞങ്ങളുടെ പത്മം. അത് കേൾക്കെ അവൾ പത്മത്തെ നോക്കി ചിരിച്ചു തിരിച്ച് അവരും. " ഞങ്ങൾക്ക് അങ്ങോട്ട് വരാമോ. പുറത്ത് നിന്നും ഉള്ള ശബ്ദം കേട്ടാണ് അവർ മൂന്നു പേരും നോക്കിയത്ത് അപ്പോളേ കണ്ടു അകത്തേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുന്ന ചന്ദ്രശേഖരനെയും അതുല്യയെയും.

അവരെ മനസിലാകാത്ത പോലെ സാക്ഷി അർജുനേം പത്മത്തെയും മാറി മാറി നോക്കി. അത് കണ്ട് ചന്ദ്രശേഖരൻ പറഞ്ഞു. " ഞങ്ങളു ചിലരും ഇവിടെ തന്നെ ഉള്ളതാ, ഞാൻ ചന്ദ്രശേഖരൻ ഇവന്റെ അച്ഛനാ പിന്നെ ഇത്. " അതെ അച്ഛാ എന്നെ ഞാൻ തന്നെ പരിചയ പെടുത്തികൊള്ളാം കേട്ടോ. " ആയിക്കോട്ടെ തമ്പുരാട്ടി. അവളെ കളിയാക്കികൊണ്ട് ചന്ദ്രശേഖരൻ പറഞ്ഞു, അയാളെ ഒന്നു തുറിച്ച് നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി കാണിച്ചു അതുല്യ. അത് കൺകെ ചന്ദ്രശേഖരൻ അവളെ അടിക്കാനായി കൈയൊങ്ങി. പെട്ടന്ന് തന്നെ അതുല്യ അർജുന്റെ പുറകിൽ ഒളിച്ചിട്ട് ഇടക്കിടക്ക് ചന്ദ്രശേഖരനെ എത്തി നോക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ കാട്ടായം കണ്ട് മറ്റുള്ളവർ ചിരിച്ച് പോയിരുന്നു. സാക്ഷി നോക്കി കാണുവായിരുന്നു അവരുടെ സ്നേഹം അത് കൺകെ അറിയാതെ ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ അവളുടെ കൈയിലേക്ക് വീണു ചിതറി അപ്പോളാണ് കരയുവാണെന്ന് അവള് മനസിലാക്കിയത് നിമിഷനേരം കൊണ്ട് തന്നെ അവർ കാണാതെ കണ്ണുനീർ തുള്ളിയെ തുടച്ചു നീക്കി അവൾ. ഏതാനും നേരത്തിന് ശേഷം അർജുവിന്റെ പിന്നിൽ നിന്ന് മുന്നിലേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് സാക്ഷിക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി അതുല്യ പറഞ്ഞു. " ഹായ് ചേച്ചി ഞാൻ അതുല്യ, അമ്മുന്ന് വിളിക്കും ദേ ഈ അർജുന്റെ പെങ്ങളാ. അർജുനെ ചുണ്ടി കാണിച്ചു കൊണ്ട് അതുല്യ പറഞ്ഞു. സാക്ഷി അവരെ എല്ലാവരെയും നോക്കി മനോഹരമായി പുഞ്ചിരിച്ചു തിരിച്ച് അവരും.

അപ്പോളാണ് പത്മം അവളെ കുറിച്ച് ഒന്നും ചോദിച്ചില്ലെന്ന് ഓർത്തത് അവർ അവളോട് പതിയെ ചോദിച്ചു തുടങ്ങി. " അല്ല ഞങ്ങളെ ഒക്കെ പരിചയപ്പെട്ടല്ലോ എന്നിട്ടും മോളെ കുറിച്ച് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലലോ. " അത് നേരാ എന്താ മോളുടെ പേര് ചന്ദ്രശേഖരനും പത്മത്തിന്റെ ഒപ്പം ചോദിച്ചു. സാക്ഷിക്ക് ആ നിമിഷം എന്തോ പോലെ തോന്നി തന്നെ കുറിച്ച് അറിഞ്ഞാൽ ഇവിടുന്ന് പോകേണ്ടിവരുമല്ലോന്നും ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങിയാൽ എങ്ങോട്ട് പോകും എന്നൊക്കെ ഉള്ള ചിന്തകൾ അവളെ അലട്ടാൻ തുടങ്ങി. അതിന്റെ പ്രതിഫലം എന്നോണം അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നു. അവളുടെ ടെൻഷൻ മനസിലാക്കിയ പോലെ അർജു പറഞ്ഞു. " താൻ ടെൻഷൻ ആകാതെ എന്താന്ന് വെച്ചാൽ പറഞ്ഞോടോ. ഇവിടെ താൻ സേഫ് ആയിരിക്കും അതോർത്ത് പേടിക്കണ്ട, പറഞ്ഞോ. അർജുന്റെ വാക്കുകൾ അവളുടെ ടെൻഷനുകൾക്ക് നല്ല കുറവ് വരുത്തിയിരുന്നു അതിന്റെ പ്രതിഫലം എന്നോണം ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്തുകൊണ്ട് സാക്ഷി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. " ഞാൻ സാക്ഷി രാമചന്ദ്രൻ, പാലക്കാടാ വീട്. അവരെ നോക്കി അത്രയും പറഞ്ഞപ്പോളേക്കും ഉറക്കം ഉണർന്ന് കുഞ്ഞ് കരയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. സാക്ഷി പെട്ടന്ന് ചെന്ന് കുഞ്ഞിനെ വാരിയെടുത്ത് അവളെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ കുഞ്ഞ് മോണ കാട്ടി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇവരുടെ കളികൾ കണ്ട് നിന്ന ബാക്കി ഉള്ളവരുടെ മുഖത്തും പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നുകൊണ്ട് അതുല്യ ചോദിച്ചു.

" ചേച്ചി ഇത് ചേച്ചിടെ വാവയാണോ, എന്താ ഈ കുറുമ്പന്റെ പേര്. " മ്മ് എന്റെ മോനാ, കാശിബ്. കുഞ്ഞിനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അതുല്യയോട് പറഞ്ഞു. അതുല്യ സന്തോഷത്തോടെ കുഞ്ഞിന്റെ തലയിൽ പതിയെ തലോടി. അപ്പോളേക്കും പത്മം ഇടയിൽ കയറി പറഞ്ഞു. " എന്നാ മോള് ഫ്രഷ് ആയിട്ട് വാ, കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ഇനി പിന്നെ പറയാം നല്ല വിശപ്പ് കാണുന്ന് അറിയാം അപ്പോളേക്കും ഞാൻ ഭക്ഷണം എടുത്ത് വെക്കാട്ടോ. അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്നു തഴുകിയിട്ട് പത്മം പുറത്തേക്ക് പോയി അവർക്ക് പുറകെ അവളെ ഒന്നു നോക്കിക്കൊണ്ട് ചന്ദ്രശേഖരനും. അവർ പോയ വഴിയേ നോക്കി നിൽക്കുന്ന സാക്ഷിയോട് അർജു പറഞ്ഞു. " സാക്ഷി ദാ തന്റെ ബാഗ് അവിടെ വെച്ചിട്ടുണ്ട് താൻ ഫ്രഷ് ആയിട്ട് വാ. അത്രയും പറഞ്ഞ് അതുല്യയെയും കൂട്ടി അർജു പുറത്തേക്ക് നടന്നു. റൂമിന്റെ വാതിലിനു അടുത്തെത്തി തിരിഞ്ഞു നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "ഡോ കുഞ്ഞിനെ ഫ്രഷ് ആക്കി തന്നാൽ ഞങ്ങൾ നോക്കിക്കൊള്ളാം എന്നിട്ട് താൻ പോയി ഫ്രഷ് ആയിക്കോ. " ചെല്ല് ചേച്ചി വാവയെ ഞങ്ങൾ നോക്കിക്കൊള്ളാം. അതുല്യയും അവനെ പിന്താങ്ങി. അവരെ രണ്ടു പേരെയും നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് സാക്ഷി പെട്ടന്ന് തന്നെ കുഞ്ഞിനെ ഫ്രഷ് ആക്കി അവരെ ഏല്പിച്ചു. അവർ കുഞ്ഞുമായി പുറത്തേക്ക് പോയപ്പോളേക്കും അവൾ ഫ്രഷ് ആകാൻ കയറി. ഫ്രഷ് ആയി സാക്ഷി പുറത്തേക്ക് വന്നു. ഡൈനിങ് ടേബിളിന്റെ അവിടെ നിന്ന് ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു.

അവിടെ എത്തിയപ്പോളെ കണ്ടു കുഞ്ഞിന്റെ കൂടെ കളിക്കുന്ന അർജുവിനെയും അതുല്യയെയും അതോടൊപ്പം കുഞ്ഞിന് ഭക്ഷണം കൊടുക്കുന്ന പത്മത്തെയും ഇവരുടെ കളികൾ ആസ്വദിക്കുന്ന ചന്ദ്രശേഖരനെയും. അറിയാതെ തന്നെ സാക്ഷി ഇവരുടെ കളികളും സന്തോഷവും നോക്കി നിന്നു പോയി വീണ്ടും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്തോ പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞ അതുല്യ കാണുന്നത് നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ തുടക്കുന്ന സാക്ഷിയെ ആയിരുന്നു അവൾ വേഗം തന്നെ പത്മത്തിനെ അത് കാണിച്ചു കൊടുത്തു. " അല്ല മോള് വന്നോ, എന്താ കണ്ണ് നിറച്ചു നില്കുന്നെ കുഞ്ഞിന് ഭക്ഷണം കൊടുത്തത് ഇഷ്ടായില്ലേ, പത്മം അവളോട് ചോദിച്ചു. " അയ്യോ അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ലാമ്മേ. പെട്ടന്ന് തന്നെ എന്തോ അബദ്ധം പറ്റിയപോലെ അവൾ അവരെ ഒന്നു നോക്കി. എന്നാൽ അവളുടെ അമ്മേ എന്ന വിളിയിൽ കുടുങ്ങി കിടക്കുവായിരുന്നു പത്മം. " അത് ഞാൻ അറിയാതെ വിളിച്ചു പോയതാ. സാക്ഷി പേടിയോടെ പറഞ്ഞു. " അതിനെന്താ മോള് അങ്ങനെ തന്നെ വിളിച്ചോ. പുഞ്ചിരിച്ചോണ്ട് പത്മം പറഞ്ഞു. അല്ല കുഞ്ഞിന് ഭക്ഷണം കൊടുത്തത് ഇഷ്ടായില്ലേ മോൾക്ക് അതാണോ കണ്ണു നിറച്ചത്. " അല്ല അമ്മേ, ഞാൻ അല്ലാതെ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ സ്നേഹത്തോടെ ആരും ഒന്നു നോക്കിട്ട് കൂടിയില്ല ഇപ്പൊ നിങ്ങളുടെ ഈ സ്നേഹം കണ്ടപ്പോൾ അറിയാതെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു പോയി.

" അത്രെ ഒള്ളു ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പേടിച്ച് പോയി, മോള് ഇങ്ങനെ എപ്പോളും കണ്ണു നിറച്ച് നിൽക്കാതെ. എന്തൊക്കെയോ പ്രശ്നങ്ങൾ മോളെ അലട്ടുന്നുണ്ടെന്ന് മനസിലായി അതൊക്കെ മനസ്സിൽ വെക്കാതെ ആരോടേലും പറഞ്ഞാൽ ആശ്വാസം കിട്ടും. ഞാൻ പറഞ്ഞെന്നെ ഒള്ളു അതൊക്കെ പോട്ടെ മോള് വാ കഴിക്കാം. " മ്മ്. പത്മം അവൾക്ക് ഭക്ഷണം വിളമ്പി കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി. അവരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചോണ്ട് അവൾ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. " അമ്മു പോയി വല്ല്യേട്ടനെ വിളിച്ചിട്ട് വാ അവൻ ഇതുവരെ ഒരുങ്ങിയില്ലേ. കഴിക്കാൻ വരാൻ പറ. " ശരിയമ്മേ. അതുല്യയുടേം പത്മത്തിന്റേം സംസാരം കേട്ട് ഒന്നും മനസിലാകാതെ അവരെ നോക്കുന്ന സാക്ഷിയോട് ചന്ദ്രശേഖരൻ പറഞ്ഞു. " മോൾക്ക് ഒന്നും മനസിലായില്ലലെ ഞങ്ങൾക്ക് മൂന്ന് മക്കളാ ഇവര് രണ്ടു പേരുടേം മുത്തത് ഒരാൾ കൂടി ഒണ്ട് ഇപ്പൊ വരും അപ്പൊ മോൾക്ക് കാണാല്ലോ. ചന്ദ്രശേഖരൻ പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോളേക്കും മുകളിൽ നിന്നും ആരോ വരുന്ന പോലെ സാക്ഷിക്ക് തോന്നി. അവൾ പെട്ടന്ന് തന്നെ തല ഉയർത്തി മുകളിലേക്ക് നോക്കി. സ്റ്റെപ്സ് ഇറങ്ങി താഴേക്ക് വരുന്ന ആളെ കണ്ട് അവൾ പേടിയോടെ അതിലുപരി അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി നിന്നു പോയി.........തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...