💞 അഗ്നിസാക്ഷി 💞: ഭാഗം 7

എഴുത്തുകാരി: സ്‌നേഹ സാജു

" ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ പാലക്കാട്‌ ആണ് എന്റെ നാട്. പാലക്കാട്‌ ജില്ലയിലെ ഒറ്റപ്പാലത്ത്, ഒരുപാട് പ്രശസ്തമായ പല പ്രദേശങ്ങളും സമ്പന്നമായ സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യമുള്ള ഒറ്റപ്പാലം ഒരുപാട് ചരിത്ര സംഭവങ്ങൾക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. കാലത്തിന്റെ ഒഴുക്കിൽ എല്ലാ ജില്ലയിലും ഒരുപാട് മാറ്റങ്ങൾ വന്നിട്ടുണ്ട് അതുപോലെ തന്നെ ഞങ്ങടെ ഒറ്റപ്പാലത്തിനും ഒരുപാട് മാറ്റങ്ങൾ വന്നിട്ടുണ്ട് എന്നാൽ അപ്പോളും ചില പഴമക്കാർ അതൊന്നും ഉൾക്കൊണ്ടിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ പഴമക്കും പാരമ്പര്യത്തിനും മുൻതുക്കം കൊടുത്തിരുന്ന തറവാടായിരുന്നു മുല്ലശേരി എന്റെ തറവാട്. അവിടത്തെ തലമൂത്ത കാർന്നവർ കൃഷ്ണവാര്യരും സുഭദ്രാമ്മയും എന്റെ അച്ഛാച്ചനും അച്ഛമ്മയും. അവർക്ക് രണ്ട് മക്കളായിരുന്നു എന്റെ അച്ഛനും, പിന്നെ അച്ഛന്റെ പെങ്ങൾ രാധിക അപ്പച്ചിയും. രാധിക അപ്പച്ചിയും ഫാമിലിയും ദുബായിയിൽ സെറ്റിൽടാണ് എന്തേലും ആവശ്യങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ അവർ നാട്ടിൽ വരോള്ളു.

എന്റെ അച്ഛൻ രാമചന്ദ്രൻ അമ്മ ഭാനുമതി അവർക്ക് ഞങ്ങൾ മൂന്ന് മക്കളാ. ഞാനും പിന്നെ എന്റെ ഏട്ടൻ സഞ്ജയും, അനിയത്തി സന്ധ്യയും. എല്ലാ കുടുംബങ്ങളും പോലെ തന്നെ തമാശയും കളിചിരികളും ഒക്കെ നിറഞ്ഞ ഒരു കൊച്ചു കുടുംബം തന്നെയായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെയും. അച്ഛൻ കുറച്ച് കർകശകാരനായിരുന്നു പിന്നെ എനിക്ക് എല്ലാ കാര്യത്തിനും എന്റേതായ തീരുമാനം ഉള്ളത് കൊണ്ട് എന്നോട് കുറച്ച് ദേഷ്യം കൂടുതലായിരുന്നു അച്ഛന് എന്നാൽ അതിനെല്ലാം പകരമായി അമ്മയും ഏട്ടനും സ്നേഹം കൊണ്ട് മൂടുമായിരുന്നു. ഞങ്ങള് മൂന്ന് പേരാണെങ്കിലും സന്ധ്യയുടെ സ്വഭാവം കുറച്ച് വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു. അവൾ എപ്പോളും സ്വന്തം കാര്യത്തിനായിരുന്നു പ്രാധാന്യം കൊടുത്തിരുന്നത് അത് മാത്രമല്ല അച്ഛനെ സോപ്പിട്ട് അവൾക്ക് വേണ്ട കാര്യങ്ങൾ ഓക്കേ നടത്തിയെടുക്കാൻ ഒരു പ്രത്യേക കഴിവ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അച്ഛനും അവളെ വലിയ കാര്യമായിരുന്നു.

എന്നാൽ ഏട്ടന് എന്നോടായിരുന്നു കാര്യം എന്റെ എല്ലാ കാര്യത്തിനും ഒപ്പം നിന്ന് സപ്പോർട് ചെയ്തിരുന്നത് ഏട്ടൻ ആയിരുന്നു. ഏട്ടൻ ഒരു സോഫ്റ്റ്‌വെയർ എഞ്ചിനീയർ ആയിരുന്നു ഒരു കമ്പനിയിൽ. അത്യാവശ്യം സ്വത്തുക്കൾ ഓക്കേ ഉള്ള ഫാമിലി തന്നെയായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ എന്നാലും അച്ഛന് സ്വന്തായി ഒരു സൂപ്പർ മാർക്കറ്റ് ഉണ്ടായിരുന്നു അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഏട്ടൻ സോഫ്റ്റ്‌വെയർ എഞ്ചിനീയർ ആയിട്ട് ജോലി ചെയുന്നത് അച്ഛന് ഇഷ്ടായിരുന്നില്ല എന്നാൽ ഏട്ടന് പഠിച്ച ഫീൽഡിൽ തന്നെ വർക്ക്‌ ചെയുന്നതായിരുന്നു ഇഷ്ടം അച്ഛനും ഏട്ടനും ആയിട്ടുള്ള കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു വഴക്കുകളും ഇതിനെ ചൊല്ലിയായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഓക്കേ ആണെങ്കിലും വഴക്കുകൾ ഒന്നും ഒരുപാട് നീണ്ട് പോകാറില്ല. ഏട്ടന്റെ നിർബദ്ധതിന് വഴങ്ങിയ ഞാൻ ബി എഡിന് ജോയിൻ ചെയ്തത്. ഞാൻ ബി എഡ് ഫൈനൽ ഇയർ ആയപ്പോളേക്കും അച്ഛനെ സോപ്പിട്ട് സന്ധ്യ ഫാഷൻ ഡിസൈനിങ് എന്ന് പറഞ്ഞ് ബാംഗ്ലൂർക്ക് പോയി.

കുറച്ച് നാളുടെ കടന്നു പോയപ്പോൾ ഏട്ടന്റെ വിവാഹ കാര്യം വീട്ടിൽ ചർച്ച വിഷയമായി. വിവാഹാലോചനകൾ നോക്കി തുടങ്ങിയപ്പോളാ ഏട്ടന് ഒരു കുട്ടിയെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറയുന്നത്. അച്ഛൻ എത്ര കർകശകാരൻ ആയിരുനെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്കായിരുന്നു അച്ഛനും പ്രധാന്യം കൊടുത്തിരുന്നത് അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഏട്ടന് അങ്ങനെ ഒരു ഇഷ്ടം ഒണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അച്ഛൻ തന്നെ മുൻകൈയെടുത്ത് എല്ലാം പറഞ്ഞു ശരിയാക്കിയിരുന്നു. പെൺകുട്ടീടെ വീട്ടുകാർക്കും ഇഷ്ടമാണെന്ന് അറിഞ്ഞതോടെ പെട്ടന്ന് തന്നെ ഏട്ടന്റെ വിവാഹം നടത്തി. ഇവിടത്തെ പോലെ പണവും പ്രതാപവും ഇല്ലങ്കിലും അത്യാവശ്യം ജീവിക്കാൻ ചുറ്റുപാടുള്ള ഒരു കുടുംബം തന്നെ ആയിരുന്നു അവരുടേത്തും. ഏട്ടത്തി ദിവ്യാന്ന് ആയിരുന്നു പേര് ഒരു പാവം നാട്ടിൻ പുറത്തുകാരി. വളരെ പെട്ടന്ന് തന്നെ ഏട്ടത്തി ഞങ്ങളും ആയിട്ട് ഇണങ്ങി എല്ലാവരുടെയും പ്രിയപെട്ടവളായി മാറി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

ഏട്ടന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞപ്പോളേക്കും ഹാർട്ട്‌ അറ്റാക്കിന്റെ രൂപത്തിൽ അച്ഛാച്ചൻ ഞങ്ങളെ വിട്ടുപോയി. ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെയുള്ള അച്ഛാച്ചന്റെ മരണം കുടുംബത്തെ മുഴുവനും തളർത്തി പ്രതേകിച്ച് അച്ഛമ്മയെ. ഒരു വർഷം മാറ്റം ഒന്നും കൂടാതെ കടന്നു പോയി. അച്ഛാച്ചന്റെ മരണം അച്ഛമ്മയെ മുറിയിൽ മാത്രമായി ഒതുക്കി. അങ്ങനെ ഇരിക്കെയാണ് ഏട്ടൻ ഒരു അച്ഛൻ ആകാൻ പോകുവാന്നുള്ള സന്തോഷ വാർത്ത ഞങ്ങളെ തേടി എത്തുന്നത്. ഏട്ടത്തി പ്രഗ്നന്റാണെന്ന് അറിഞ്ഞതോടെ നഷ്ട്ടപെട്ടുപോയ പഴയ സന്തോഷങ്ങൾ തിരിച്ചുവരാൻ തുടങ്ങി. മുറിയിൽ മാത്രമായി ഒതുങ്ങി കൂടിയ അച്ഛമ്മ ഏട്ടത്തിയെ പരിചരിക്കാനായി പുറത്തേക്ക് വന്നു തുടങ്ങി. അച്ഛനും അമ്മയും ഒക്കെ മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും ആകാൻ പോകുന്ന സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു.

ഏട്ടന്റെ സന്തോഷം പിന്നെ പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നു. പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് ഏട്ടത്തിയെ ശുശ്രുഷിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു എല്ലാവരും. അങ്ങനെ ഏട്ടത്തിയെ ഏഴാം മാസം കൂട്ടികൊണ്ട് പോകുന്ന സമയം വന്നു. ഏട്ടത്തിയെ പറഞ്ഞയക്കാൻ ആർക്കും താല്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു എന്നിട്ടും അങ്ങനെ ഒരു ചടങ്ങ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് നല്ല രീതിയിൽ തന്നെ ചടങ്ങുകൾ നടത്തി ഏട്ടത്തിയെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടാക്കി. ഏട്ടത്തി അവിടെ ആണെങ്കിൽ പോലും അച്ഛമ്മയും അമ്മയും ഏട്ടത്തിക്ക് വേണ്ട കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ചെയ്ത് കൊടുക്കുവായിരുന്നു. അങ്ങനെ മുല്ലശേരി തറവാട് പുതിയ അതിഥിയെ സ്വീകരിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിൽ ആയിരുന്നു. എന്നാൽ ആ സന്തോഷങ്ങളുടെ എല്ലാം മുകളിൽ കരി നിഴൽ വീണത് ആരും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

സാക്ഷിയുടെ ഓർമകൾ പിന്നിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു അതിന്റെ പ്രതിഫലം എന്നോണം അവൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നത് പതിയെ നിന്നു പോയിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ മിഴിനീർ ഉറഞ്ഞു കൂടി താഴേക്ക് പെയ്യാൻ വെമ്പൽ കൊള്ളുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവയെ ഒഴുകാൻ വിട്ടുകൊണ്ട് അവൾ ചിന്തയിൽ ആണ്ടു. " ചേച്ചി പിന്നെ എന്താ സംഭവിച്ചത്. ആകാംക്ഷയോടെ അതുല്യയുടെ ചോദ്യമാണ് സാക്ഷിയെ ഓർമയിൽ നിന്ന് തിരികെ കൊണ്ടുവന്നത്. ഒഴുകി ഇറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ തുള്ളിയെ തുടച്ച് അതുല്യയെ നോക്കി ഒരു വരണ്ട പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു അവൾ. അത് കണ്ട് അർജു പറഞ്ഞു. " താൻ ഡിസ്റ്റർബ് ആണെങ്കിൽ പിന്നീട് പറഞ്ഞാൽ മതിടോ. ഇപ്പൊ റെസ്റ് എടുത്തോ. " വേണ്ട അർജു ഇന്ന് തന്നെ നിങ്ങൾ എല്ലാം അറിയണം എനിക്ക് പറയണം. " മ്മ്. അപ്പോളേക്കും പത്മം അവൾക്ക് ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളം കൊടുത്തു സാക്ഷി ആർത്തിയോടെ അത് വാങ്ങി കുടിച്ചിട്ട് ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസവും എടുത്തുകൊണ്ടു പിന്നെയും പറയാൻ തുടങ്ങി.

" സന്തോഷങ്ങൾക്ക് ഓക്കേ ഉള്ള ഒരു വിലങ്ങു തടി പോലെയാണ് അന്നത്തെ ആ ദിവസം ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത്. ഏട്ടത്തി അവിടെ ആയിരുന്നെങ്കിലും മിക്യപ്പോളും ഏട്ടൻ കാണാൻ പോകുവായിരുന്നു. അന്ന് നേരത്തെ ഓഫീസിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയത് കൊണ്ടും ഏട്ടത്തിക്ക് ഏട്ടനെ കാണണോന്ന് പറഞ്ഞതും കൊണ്ടാ പോയത്. ഏട്ടത്തിയെ കണ്ടിട്ട് മടങ്ങി വരുവായിരുന്നു ഏട്ടൻ വരുന്ന വഴി നല്ല മഴയായിരുന്നു അച്ഛൻ വീട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല ബാംഗ്ലൂരിൽ സന്ധ്യയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയേക്കുവായിരുന്നു വീട്ടിൽ ഞങ്ങൾ ഒറ്റക്ക് ഉള്ളുന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ഏട്ടൻ മഴ പോലും വകവെക്കാതെ പൊന്നു. നല്ല മഴയായിരുന്നതിനാൽ വഴിയൊന്നും വ്യക്തമായിരുന്നില്ല. ഏട്ടന്റെ ബൈക്ക് ഒരു വളവ് തിരിഞ്ഞതാ എതിരെ വന്ന ടിപ്പർ ഇടിച്ചു തെറിപ്പിച്ചു.

മഴയായിരുന്നതിനാൽ ഒരു മണിക്കൂറോളം ഏട്ടൻ വഴിയിൽ കിടന്നു പിന്നെ ആരൊക്കെയോ ചേർന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് എത്തിച്ചു. വിവരം അറിഞ്ഞ് ഞാനും അമ്മയും ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തുമ്പോൾ ICU എന്ന് എഴുതിയ ആ ചില്ലുകൂട്ടിനുള്ളിൽ ഒരുപാട് വയറുകൾക്കിടയിൽ എന്റെ ഏട്ടൻ. ബോധം വന്നപ്പോൾ ഏട്ടന് എന്നെ കാണണോന്ന് പറഞ്ഞു കാണാൻ കേറിയ എന്നോട് അവസാനായി ഏട്ടൻ പറഞ്ഞത് ഏട്ടത്തിയെയും കുഞ്ഞിനേയും നോക്കണേ എന്നാ. അച്ഛനും സന്ധ്യയും എത്തിയപ്പോളേക്കും ഏട്ടൻ ഞങ്ങളെ വിട്ട് പോയിരുന്നു. എല്ലാവർക്കും അത് ഒരു ഷോക്ക് തന്നെ ആയിരുന്നു. ഏട്ടത്തി വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിൽ എത്തിയിരുന്നു എന്നാലും കുഞ്ഞിനു വേണ്ടി ജീവിക്കുമെന്ന് ഏട്ടത്തി തീരുമാനിച്ചതോടെ എല്ലാർക്കും ഒരു ആശ്വാസം ആയിരുന്നു. എന്നാൽ ഏട്ടന്റെ ചടങ്ങുകൾ കഴിഞ്ഞ് മടങ്ങി പോകുന്നതിന് മുന്നേ അപ്പച്ചി ഒരു തീ പൊരി അച്ഛന്റേം അച്ഛമ്മേടേം മനസ്സിൽ ഇട്ടിട്ടായിരുന്നു പോയിരുന്നത്.

ഏട്ടൻ മരിക്കാൻ കാരണം ജനിക്കാനിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ ജാതക ദോഷം കൊണ്ടാണെന്നും ഏതേലും ജ്യോൽസ്യനെ പോയി കാണാനും ഓക്കേ പറഞ്ഞിട്ടാ അവർ മടങ്ങി പോയത്. അതോടെ അച്ഛന്റെയും അച്ഛമ്മേടേം സ്വഭാവത്തിന് മാറ്റം കണ്ടു തുടങ്ങി. ഏട്ടത്തിയുടേം കുഞ്ഞിന്റെ കാര്യങ്ങൾ പാടെ മറന്നു കളഞ്ഞത് പോലെ ആയിരുന്നു. അവരുടെ ഈ മാറ്റത്തിൽ ഞങ്ങൾക്ക് സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നാൽ ഒന്നും തുറന്നു പറയാൻ അവർ കൂട്ടാക്കിയിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ ലേബർ പെയിൻ വന്ന് ഏട്ടത്തിയെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തു. ബോഡി നല്ല വീക്ക് ആയിരുന്നു മാത്രവും അല്ല ഓവർ ബ്ലീഡിങ് കൂടി വന്നതോടെ ഏട്ടത്തിയെ രക്ഷിക്കാൻ ആയില്ല കുഞ്ഞിനെ മാത്രം ജീവനോടെ കിട്ടി. ഇതും കൂടി ആയതോടെ അച്ഛനും അച്ഛമ്മക്കും കുഞ്ഞിനോട് ദേഷ്യം കൂടി അതിനെ കാണുന്നത് തന്നെ ചതുർത്തിയായി.

അവർ ജ്യോൽസ്യനെ ചെന്നുകണ്ടപ്പോൾ എല്ലാ പ്രശ്നത്തിനും കാരണം കുഞ്ഞിന്റെ ജാതക ദോഷമാണെന്ന് അയാളും പറഞ്ഞതോടെ അല്പം സ്നേഹം ഉണ്ടായിരുന്ന അമ്മക്കു കൂടി വെറുപ്പായി. ആർക്കോ വേണ്ടി പേരിടൽ ചടങ്ങുകൾ ഓക്കേ നടത്തി എന്നാലും വെറുപ്പ് കൂടുന്നതല്ലാതെ അല്പം പോലും കുറഞ്ഞിരുന്നില്ല. ആ വീട്ടിൽ ഞാൻ ഒഴിച്ച് മറ്റാർക്കും കുഞ്ഞിനെ കാണുന്നത് പോലും ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നു. ഒന്നും അറിയാത്ത ഒരു പൊടി കുഞ്ഞാന്ന് പോലും നോക്കാതെ തെളിഞ്ഞു മറഞ്ഞും സന്ധ്യ കുഞ്ഞിനെ ഉപദ്രവിക്കുവായിരുന്നു അതുമാത്രം അല്ല വിശന്ന് കരയുന്ന കുഞ്ഞിന് ഭക്ഷണം കൊടുക്കാൻ പോലും ആരും തയ്യാറായിരുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം. അപ്പോളേക്കും എനിക്ക് ഒരു ജോലിയൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഒറ്റപ്പാലത്തെ ഒരു കോളേജിൽ ലക്ച്ചർ ആയിട്ട്, വീട്ടിൽ ഉള്ളവർ ഇങ്ങനെ തുടങ്ങിയതോടെ അത് നിർത്തി ഞാൻ കുഞ്ഞിനെ നോക്കി വീട്ടിൽ ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

അതിന്റെ പേരിൽ ഒരുപാട് പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടായി എന്നിട്ടും ഞാൻ എന്റെ തീരുമാനത്തിൽ മുന്നോട്ട് പോയി. ഇനിയും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലാന്ന് കരുതി അവർ ഞങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ ആയി. എന്നാൽ ഒരാഴ്ച മുന്നേ അച്ഛമ്മ ഒന്നു വീണു അതിന്റെ പിറ്റേന്ന് തന്നെ അവർ ജ്യോൽസ്യനെ വീട്ടിലെക്ക് വരുത്തിച്ചു. അന്ന് വന്നിട്ട് അയാൾ പറഞ്ഞത് കുഞ്ഞിന്റെ ജാതക ദോഷമാണ് എല്ലാത്തിനും കാരണം അതിനെ ഒഴിവാക്കിയില്ലെങ്കിൽ കുടുംബം മുടിയുമെന്ന് അതുടെ ആയത്തോടെ കുഞ്ഞിനെ തറവാട്ടിൽ നിർത്താൻ പറ്റില്ലെന്നും ഏതേലും അനാഥാലയത്തിലേക്ക് കൊണ്ടാക്കാന്നും അച്ഛൻ കട്ടായം പറഞ്ഞു. ഏട്ടത്തിടെ വീട്ടുകാര് ദോഷം എന്ന് കേട്ടപ്പോളെ ഉപേക്ഷിച്ചു.

എന്നാൽ എനിക്ക് അതിന് ആകില്ലായിരുന്നു ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ എന്റെ ഏട്ടന്റെ കുഞ്ഞ് ഒരു അനാഥനായി ജീവിക്കുന്നത് എനിക്ക് സഹിക്കില്ലായിരുന്നു അതുമല്ല മരിക്കുന്നതിന് മുന്നേ ഏട്ടന് ഞാൻ കൊടുത്ത വാക്ക് പാലിക്കനായിരുന്നു എനിക്ക് അതുകൊണ്ട് ഇന്നലെ കുഞ്ഞുമായി ഞാൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. ആ വരവ് ഇതുവരെ എത്തി നില്കുന്നു . എല്ലാം പറഞ്ഞ് അവസാനിപ്പിക്കുമ്പോൾ സാക്ഷിക്ക് അവളുടെ മനസ്സിൽ എന്തോ ഒരു സമാധാനം വന്നു നിറയുന്നപോലെ തോന്നി എന്നാൽ അവളെ കെട്ടിരുന്ന മറ്റെല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകൾ ചാലിട്ട് ഒഴികൊണ്ടേയിരുന്നു..........തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...