🔥🔥അഗ്നിയായി അവൾ🔥🔥 : ഭാഗം 1

എഴുത്തുകാരി: മിന്നു

കടൽക്കാറ്റേറ്റ് നെറ്റിയിലേക്ക് പാറി വീണ മുടിയിഴകൾ കൈ കൊണ്ട് പിന്നിലേക്ക് മാടിയൊതുക്കി വച്ച് സൂര്യ ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു. എൻട്രൻസിൽ നിന്നും ഇത്തിരി മാറി അധികം ആരുമില്ലാത്ത ഒരു ഒഴിഞ്ഞ സിമന്റ് ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു. എങ്കിലും അവന്റെ നോട്ടം ഗേറ്റിലേക്ക് തന്നെയായിരുന്നു. അക്ഷമയോടെ അവൻ ഇടയ്ക്കിടെ വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി. നാല് മണിക്ക് അവൾ എത്താമെന്ന് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് എന്നാൽ ഓഫീസിൽ ഇരിപ്പുറയ്ക്കാത്തത് കൊണ്ട് മൂന്ന് മണിക്ക് തന്നെ ഇങ്ങ് പോന്നു. ഇവിടെ എത്തിയപ്പോഴാണെങ്കിൽ തീരെ സമയം പോകുന്നില്ല.... ഓരോ നിമിഷത്തിനും ഓരോ യുഗത്തിന്റെ ദൈർഘ്യം.... ഏറെ നാളായി കാത്തിരിക്കുന്നതാണ് ഇങ്ങനെയൊരു ദിവസത്തിന് വേണ്ടി...

എന്ന് മുതലാണ് ആ നീല കണ്ണുകൾ തന്നെ മോഹിപ്പിച്ചു തുടങ്ങിയത് എന്ന് കൃത്യമായി ഓർമ്മയില്ല. എങ്കിലും കണ്ട അന്ന് മുതൽ ആ കണ്ണുകൾ തന്റെയുള്ളിൽ കുരുങ്ങി കിടപ്പുണ്ട്.... അവളെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകൾ തന്നെ സൂര്യയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരിളം പുഞ്ചിരി വിരിയിച്ചു. ഏകദേശം ആറു മാസം മുമ്പാണ് ഫേസ്ബുക്കിൽ അവൾ എഴുതിയ ഒരു കവിത എന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്... വളരെ കുറച്ച് വരികളിൽ വലിയ ആശയങ്ങൾ ലളിതമായി അവതരിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അവളുടെ രീതി... ആദ്യം വായിച്ചത് ബലാത്സംഗത്തിന് ഇരയായ പെൺകുട്ടിക്ക് വേണ്ടിയുള്ള ഒരു കവിത ആയിരുന്നു. സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ ഒരുപാട് ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്നു ആ കവിത. വിമർശനങ്ങൾ ഏറ്റുവാങ്ങേണ്ടി വന്നിട്ടും തന്റെ നിലപാടിൽ കൃത്യമായി ഉറച്ച് നിന്നു. അവൾ മുന്നോട്ട് വച്ച ആ ആശയങ്ങളിൽ ആകൃഷ്ടനായി അവളെ ഫോളോ ചെയ്യുകയായിരുന്നു താൻ. അഗ്നി അതായിരുന്നു അവളുടെ തൂലികാനാമം.... എഫ്ബി അക്കൗണ്ടും അതേ പേരില്ലായിരുന്നു..

ആരെയും ആകർഷിക്കുന്ന ആ നീലകണ്ണുകൾ ആണ് പ്രോഫൈൽ പിക്ചർ. അവളുടെ ആ കണ്ണുകൾക്ക് എന്തോ ഒരു മാന്ത്രിക ശക്തി ഉണ്ടെന്ന് പലപ്പോഴും എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. ആദ്യം എപ്പോഴോ അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിച്ച് കൊണ്ട് ചെറിയ സൗഹൃദമായി തുടങ്ങി. അവളുടെ ആകർഷണീയമായ സംസാരത്തിൽ പതിയെ സ്വയം മറക്കാൻ തുടങ്ങി. സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ അധികം ആക്ടീവ് അല്ലാത്ത ഞാൻ പിന്നീട് അവളോട് മിണ്ടാൻ മാത്രമായി എഫ്ബിയിൽ സജീവമായി.... ആദ്യം ഒരു തരം ആരാധന ആയിരുന്നു അവളിലെ കവിയത്രിയോട്.... നല്ല വ്യക്തിത്വത്തോട്... പോസിറ്റീവ് ആയ സംസാരത്തോട്... പിന്നീട് എപ്പോഴോ അത് പ്രണയമായി മാറി.... തന്റെ പ്രണയം അവളോട് വ്യക്തമാക്കാൻ പേടിയായിരുന്നു. ഇപ്പോഴുള്ള നല്ല സൗഹൃദം പോലും നഷ്ടമായാല്ലോ എന്ന പേടി. സത്യത്തിൽ അൽഭുതമായിരുന്നു ഇതുവരെ നേരിട്ട് കാണാത്ത ഒന്ന് മിണ്ടുക പോലും ചെയ്യാത്ത ഒരാളെ എങ്ങനെയാണ് ഇത്രയും ആഴത്തിൽ തനിക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയുന്നതെന്ന് അവന് തന്നെ അൽഭുതം തോന്നിയിട്ടുണ്ട്...

പക്ഷേ ഇനിയും തന്റെ പ്രണയം മറച്ച് വെയ്ക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് തോന്നിയ ഒരു ഘട്ടത്തിൽ തുറന്ന് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ പേടിച്ചത് പോലെ ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല. വളരെ സൗഹൃദപരമായി തന്നെ അവൾ അതിനെ നേരിട്ടു. താൻ അങ്ങനെ ഒന്നും ഇതുവരെ ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല എന്നായിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി. എന്റെ പ്രണയം വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടും നല്ലൊരു സുഹൃത്തിനോട് എന്ന പോലെ തന്നെയായിരുന്നു അവളുടെ പെരുമാറ്റം.... പക്ഷേ അവളെ നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ ഞാൻ ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല അതുകൊണ്ട് തന്നെ വീട്ടിൽ എല്ലാവരോടും തന്റെ മനസ്സിലുള്ളത് അറിയിക്കുകയും ചെയ്തു. മിസ്സ് സുമിത്ര വിശ്വനാഥൻ. എന്റെ അമ്മ... അമ്മയാണ് എന്റെ മനസാക്ഷി സൂക്ഷിപ്പുകാരി. അമ്മ അറിയാത്ത ഒരു കാര്യവും എന്റെ ലൈഫിൽ ഇല്ല. അമ്മയുടെ ജീവന്റെ പാതി മിസ്റ്റർ വിശ്വനാഥൻ മേനോൻ.. VS group എന്ന മൾട്ടിനാഷണൽ ബിസ്സിനസ്സ് ഗ്രൂപ്പിന്റെ ഹെഡ്...

അവരുടെ രണ്ട് ഓമനമക്കൾ. മൂത്തയാൾ മിസ്റ്റർ ജീവാംശ് വിശ്വനാഥൻ & സൂര്യാംശ് വിശ്വനാഥൻ.... ഏട്ടൻ അച്ഛന്റെയൊപ്പം ബിസ്സിനസ്സ് നോക്കി നടത്തുന്നു. അച്ഛന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ മകൾ ഋതിക ജീവാംശ് എന്റെ സ്വന്തം ഏടത്തിയമ്മ... പണത്തിന് നടുവിൽ ഒറ്റമകളായി വളർന്നുവെങ്കില്ലും ഏടത്തിയമ്മയ്ക്ക് അതിന്റെ യാതൊരു ഭാവവുമില്ല. എന്നെ സ്വന്തം അനിയനെ പോലെ കണ്ട് സ്നേഹിക്കുവാണ്. പഠിപ്പ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് സ്വന്തമായി ഒരു കമ്പനി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തപ്പോൾ എനിക്ക് ഒപ്പം നിൽക്കാൻ എന്റെ ഈ ഫാമിലി മുഴുവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ സന്തോഷം മാത്രമായിരുന്നു അവർ നോക്കിയത്. ഈ കാര്യത്തിലും അതങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു. ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കേണ്ടത് നീയാണ് ആരെ ഒപ്പം കൂട്ടണമെന്ന് തീരുമാനിക്കേണ്ടതും നീയാണ്. അച്ഛൻ അത്ര മാത്രമേ പറഞ്ഞുള്ളൂ. അവർ തന്ന ധൈര്യത്തിൽ വീണ്ടും അവളെ പ്രേപ്പോസ് ചെയ്തു.

പഴയത് പോലെ പ്രണയാഭ്യർത്ഥന ആയല്ല വിവാഹാഭ്യർത്ഥനയായി... അവളും അതിനെ പറ്റി സീരിയസ് ആയി ആലോചിച്ചു തുടങ്ങിയത് കൊണ്ടാകാം ഇതുവരെ വെളിപ്പെടുത്താത്തിരുന്ന പേഴ്സണൽ ഡീറ്റെയിൽസ് അവളും ഷെയർ ചെയ്തു. "മിഴി" അതാണവളുടെ യാഥാർത്ഥ പേര്. അവൾക്ക് ഏറ്റവും യോജിച്ച പേര് അതാണെന്ന് പലപ്പോഴും തനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. അത്രയും മനോഹരമായ കണ്ണുകളാണ് അവളുടേത്... അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലാത്ത ഒരു അനാഥ... ജീവിതത്തിന്റെ തീച്ചൂളയിൽ നേരിട്ട ഓരോ പ്രതിസന്ധികളും അവളെ കൂടുതൽ ബോൾഡാക്കി... അതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ സാഹിത്യത്തിലും താൽപര്യം തോന്നി.. അങ്ങനെ ചുമ്മാ എഴുതി തുടങ്ങിയതാണ് കവിതകൾ. അവളുടെ ആ ഒരു സർഗവാസനയാണ് ഞങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിക്കാൻ കാരണമായത്. അവളെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകളിൽ പരിസരം പോലും മറന്നിരിപ്പായി...

അപ്പോൾ ഒരിളം കാറ്റ് അവനെ തഴുകി തലോടി കടന്നുപോയി. ഇന്ന് ആദ്യമായി അവളെ നേരിൽ കാണുകയാണ്. നെഞ്ചിടിപ്പ് വല്ലാതെ ഉയർന്നു താണു. എത്ര ഇംപോർട്ടന്റായ ബിസ്സിനസ്സ് മീറ്റിങ്ങുകളും ഒരു ടെൻഷനും കൂടാതെ അന്ററ്റ് ചെയ്ത തനിക്ക് ഇന്ന് എന്തിനാണ് ഇത്രയും വെപ്രാളം എന്ന് അവന് തന്നെ മനസ്സിലായില്ല. വാച്ചിൽ വീണ്ടും സമയം നോക്കി. കൃത്യം നാല് മണി ആണെന്ന് കണ്ടതും നോട്ടം വീണ്ടും പാർക്കിന്റെ പ്രവേശനകവാടത്തിലേക്ക് തന്നെ നീണ്ടു... അപ്പോൾ വീശിയടിച്ച കാറ്റിൽ തണൽ വിരിച്ച് നിന്ന ആ പടുവൃക്ഷത്തിൽ നിന്നും മഞ്ഞപൂക്കൾ അവന്റെ മേലേക്ക് പൊഴിഞ്ഞ് വീണു. മുടിയിഴകളിൽ തങ്ങി നിന്ന പൂക്കളെ തട്ടി മാറ്റുമ്പോഴാണ് ഗേറ്റ് കടന്ന് അവൾ വന്നത്... എത്രയോ ദിവസങ്ങളായി താൻ കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ച പെണ്ണ്... തന്റെ പ്രണയം...

അവന്റെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു വന്നു. അറിയാതെ തന്നെ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു പോയി.. "Wow......." അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ മൊഴിഞ്ഞു. അഴിച്ചിട്ട ചാരനിറത്തിലുള്ള നീളൻ മുടി കാറ്റിൽ പാറി പറന്നു നടക്കുന്നു. ഇടം കൈ കൊണ്ട് ആ മുടിയിഴകളെ ചെവിയ്ക്ക് പിറകിലേക്ക് ഒതുക്കി വച്ച് വശ്യമായ പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ ചുറ്റും നോക്കി. ആ നോട്ടം സൂര്യയിൽ എത്തി നിന്നപ്പോൾ ആ മുഖം ഒന്നുകൂടി പ്രകാശിച്ചു... അതേ പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ അവന്റെ അടുക്കലേക്ക് നടന്നടുത്തു... ഇളം നീല നിറത്തിലുള്ള ചുരിദാറിൽ അവൾ അതീവ സുന്ദരിയായിരുന്നു. എന്നാൽ സൂര്യയുടെ നോട്ടം അവളുടെ ആ നീലമിഴികളിലേക്ക് മാത്രമായിരുന്നു. ഇത്രയും നാൾ കംപ്യൂട്ടർ സ്ക്രീനിലും ഫോണിലും മാത്രം തെളിഞ്ഞു കണ്ടിരുന്ന ആ കണ്ണുകൾ നേരിട്ട് കാണുമ്പോൾ അവ വല്ലാതെ മോഹിപ്പിക്കുന്നതായി തോന്നി. അവൾ തൊട്ടടുത്ത് എത്തിയിട്ടും ഒന്ന് മിണ്ടാൻ പോലും കഴിയാതെ അവൻ ആ കണ്ണുകളിൽ തറഞ്ഞു നിന്നു പോയി. "ഹലോ..,.." കണ്ണിന് മുന്നിലൂടെ വിരൽ ഞൊടിച്ച് അവൾ വിളിച്ചു.

ഏതോ സ്വപ്നത്തിലെന്ന പോലെ അവൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി. പുഞ്ചിരിയോടെ തന്റെ തൊട്ടടുത്തായി നിൽക്കുന്ന മിഴിയെ കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ ഹൃദയം പതിന്മടങ്ങ് വേഗത്തിൽ മിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഇവളാണ് നിന്റെ പെണ്ണെന്ന് ഉള്ളിലിരുന്ന് ആരോ പറയും പോലെ... തന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് അവൾ കേൾക്കുമോ എന്നവൻ ഭയപ്പെട്ടു. "ഹായ് സൂര്യാ..... കുറേ നേരമായോ വന്നിട്ട്???" അവൾ തന്നെ സൗഹൃദ സംഭാഷണത്തിന് തുടക്കമിട്ടു. അവൾ തനിക്ക് നേരെ നീട്ടിയ കൈയിലേക്ക് കൈ ചേർക്കാൻ കഴിയാതെ അവന്റെ ദേഹം വിറ കൊണ്ടു. ഒന്ന് ആഞ്ഞ് ശ്വാസം വലിച്ച് വിട്ട് അവൻ അവളുടെ കൈയിലേക്ക് ചുവന്ന റോസാപ്പൂക്കൾ കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു ബൊക്കെ വച്ച് കൊടുത്തു. "ഹായ് മിഴി..... You looking so gorlgious..... കണ്ട് മതിയാവുന്നില്ല.... പെട്ടെന്ന് കണ്ടപ്പോ എന്താ പറയണ്ടേ... എന്താ ചെയ്യണ്ടേ എന്നൊന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല...."

ഉള്ളിലെ വെപ്രാളം മറച്ച് വയ്ക്കാതെ അവൻ തുറന്നു പറഞ്ഞു. അതിനും മറുപടിയായി അവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ച്. വശ്യമായ ആരെയും മയക്കുന്ന പുഞ്ചിരി. ഇരു കൈകളും നീട്ടി അവൾ ആ ബൊക്കെ സ്വീകരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ വിരൽത്തുമ്പിൽ നേർത്ത ഒരു സ്പർശനം.... മനസ്സ് സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടുന്നത് പോലെ സൂര്യയ്ക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. ഇന്നോളം താൻ അനുഭവിക്കാത്ത എന്തൊക്കെയോ മനസ്സിൽ മുള പൊട്ടുന്നത് പോലെ.... "Let's sit സൂര്യാ....." അവനൊ ക്ഷണിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ കടലിന് അഭിമുഖമായി ഇരുന്നു. ആ പ്രകൃതി സൗന്ദര്യത്തെ ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു അവൾ. സൂര്യയുടെ നോട്ടം അവളിലേക്ക് മാത്രമായിരുന്നു. നെറ്റിയിൽ തൊട്ട വെള്ളക്കൽ പൊട്ട് മുതൽ ചെവിക്കരികിലെ കുഞ്ഞ് കാക്കപുള്ളി വരെ അവനെ മോഹിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അവൾ ചോദിക്കുന്നതിനൊക്കെയും യാന്ത്രികമായി മറുപടി കൊടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു. പാർക്കിലെ ശബ്ദകോലാഹലങ്ങൾ ക്ക് ഇടയിലും അവളുടെ ശബ്ദം മാത്രമേ അവന്റെ ചെവിയിൽ പ്രതിധ്വനിച്ചുള്ളൂ..... "സൂര്യാ...... നമ്മുക്ക് ഒന്ന് നടക്കാം......"

പെട്ടെന്ന് അവന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞിരുന്ന് അവൾ ചോദിച്ചു. അവളുടെ മുഖം അത്രയും അടുത്ത് കണ്ടപ്പോൾ ശ്വാസം വിറങ്ങലിച്ചത് പോലെ തോന്നി. അവന്റെ നോട്ടവും പരിഭ്രമവും കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു കുസൃതി ചിരി തെളിഞ്ഞു. നാണപ്പൂക്കൾ കവിളിണകളെ ചുവപ്പണിയിച്ചു. അവന്റെ ഓരോ നോട്ടത്തിലും പ്രണയം നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചെറു ചിരിയോടെ അവർ എഴുന്നേറ്റു നടന്നു. കടൽക്കരയുടെ സൈഡിലൂടെ ബീച്ചിലേക്കുള്ള വോക്ക് വേ... അവളുടെ കൂടെ നടക്കുമ്പോൾ ദൂരം കുറയുന്നത് പോലെ... ഇത്രയും നേരം ഇഴഞ്ഞ് പോയ സമയം ആയിരം ഇരട്ടി വേഗത്തിൽ മുന്നോട്ട് നീങ്ങുന്നതായി തോന്നി. ഇത്രയും നേരം വാചാലമായി കൊണ്ടിരുന്ന മിഴിയിലും മൗനം നിറഞ്ഞു. ആ മൗനത്തിലും അവരുടെ മനസ്സുകൾ എന്തോ സംവദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

ഇടയ്ക്ക് ഇരുവരുടെയും കൈവിരലുകൾ പരസ്പരം മുട്ടിയുരുമ്മി. തീങ്ങി നിറഞ്ഞ കൺപീലികൾക്ക് ഇടയിലൂടെ അവൾ ഒന്ന് പാളി നോക്കി. ഇനിയും തന്റെ മനസ്സിനെ അടക്കി നിർത്താൻ കഴിയില്ലെന്ന് തോന്നിയ നിമിഷം അവൻ അവൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു. "മിഴീ...... ഇനിയും ഇത് പറയാതിരിക്കാൻ എനിക്ക് വയ്യ.... നിന്നെ ഞാൻ അത്രയും സ്നേഹിക്കുന്നു... ഒരു പക്ഷേ ഇനിയും മൗനം പാലിച്ചാൽ എന്റെ ഹൃദയം നിലച്ചു പോവും.... ഇതുവരെ നീ എന്നെ നല്ലൊരു സുഹൃത്തായി ആയിരിക്കാം കണ്ടത്.... പക്ഷേ എന്റെ മനസ്സിൽ നീ എന്റെ ലൈഫ് പാർട്ണർ തന്നെയാണ്... നീ ഇല്ലാതെ എനിക്ക് ഇനിയും പറ്റില്ല മിഴി.... Really I love you 😘😘 madly deeply.... this is from the bottom of my heart.... Please accept this...." അവൾക്ക് നേരെ തുറന്നു പിടിച്ച കുഞ്ഞ് ബോക്സിൽ നിന്നും ഒരു ഡയമണ്ട് റിങ്ങ് വെയിൽ തട്ടി പ്രകാശിച്ചു. ആദ്യം മിഴിയിൽ നിറഞ്ഞ അമ്പരപ്പായിരുന്നു. വെപ്രാളത്തോടെ അവൾ ചുറ്റും നോക്കി. പലരും തങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെങ്കില്ലും സൂര്യ അതൊന്നും അറിഞ്ഞതേയില്ല...

അവന്റെ മുഖത്ത് ടെൻഷനും ആകാംക്ഷയും ഏറി വന്നു. അവൾ ഇപ്പഴും മറുപടി പറയാതെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവനിൽ നിരാശ നിറഞ്ഞു. തല കുനിച്ച് പൂഴിമണലിലേക്ക് നോട്ടീസയച്ചു. പെട്ടെന്ന് അവനെ പോലും ഞെട്ടിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ വലത് കൈ അവന് നേരെ നീട്ടി.... ആദ്യം അൽഭുതമായിരുന്നു.... ലോകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷമായിരുന്നു പിന്നീട് അവനിൽ. ഇടത് കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ വലംകൈ പിടിച്ച് ആ റിങ്ങ് പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ മോതിരവിരലിലേക്ക് അവൻ അണിയിച്ചു. പിൻവലിക്കാൻ തുടങ്ങിയ അവളുടെ കൈയിൽ ഒന്ന് പിടിച്ച് നിർത്തി. അവൻ ആ മോതിരത്തിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു.... നാണത്തോടെ നിൽക്കുന്ന അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ച് അവൻ എണീറ്റ് നിന്നു. "ഇപ്പഴാ മനസ്സിന് ഒരു റിലീഫായത്... താൻ എന്നെ ആക്സപ്റ്റ് ചെയ്യുമോ എന്ന വല്ലാത്ത പേടിയായിരുന്നു. എങ്ങനെയാ താൻ എന്റെ മനസ്സ് ഇത്രയും കീഴടക്കിയതെന്ന് എനിക്ക് പോലും അറിയില്ല... ബട്ട് താൻ ഇല്ലെങ്കിൽ എന്റെ ലൈഫ് അപൂർണ്ണമാണെന്ന് തോന്നുവാ... Really I need you in my whole life 💟💟💟"

നാണത്തോടെ തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്ന മിഴിയുടെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി. തന്റെതെന്ന പൂർണ്ണ ബോധ്യം വന്നത് കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ കൈയിലേക്ക് വിരലുകൾ കോർത്തു പിടിച്ചു. ഉള്ളിലെ ടെൻഷനൊക്കെ കൊഴിഞ്ഞു വീണത് കൊണ്ട് അവൻ മനസ്സ് തുറന്ന് അവളോട് സംസാരിച്ചു... ഭാവി ജീവിതത്തെ പറ്റിയുള്ള സ്വപ്നങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളുമായിരുന്നു അവൻ പങ്ക് വച്ചത്. എല്ലാത്തിനും പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ കേൾവിക്കാരിയായി. "മിഴീ.... എന്റെ അമ്മയും ഏടത്തിയുമൊക്കെ തന്നെ കാണാൻ കാത്തിരിക്കുകയാണ്... അവർ മാത്രമല്ല എന്റെ കുടുംബം മുഴുവൻ... തന്റെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ അവർക്ക് അറിയാം... എന്റെ ഇഷ്ടമാണ് അവരുടെയും ഇഷ്ടം... എത്രയും പെട്ടെന്ന് തന്നെ എന്റെ ഭാര്യയാക്കി വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകണമെന്നാണ് എന്റെ ആഗ്രഹം തനിക്ക് സമ്മതമല്ലേ അതിന്???" സൂര്യ ചോദ്യഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കി. "ഇത്രയും പെട്ടെന്ന് ഒരു മാര്യേജ്... ഞാൻ അതിനൊന്നും പ്രിപ്പയേർഡ് അല്ല സൂര്യ....." "ഒക്കെ.... ഒക്കെ... Take your own time.... ഞാൻ എന്റെ ഒരാഗ്രഹം പറഞ്ഞതാ....

താൻ മനസ്സ് കൊണ്ട് അതിന് തയ്യാറാവുമ്പോൾ മതി മാര്യേജ്... അതിന് മുമ്പ് നമ്മുക്ക് എന്റെ വീട്ടുകാരെ ഒന്ന് മീറ്റ് ചെയ്യണം...." വീണ്ടും അവളോട് എന്തൊക്കെയോ പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ച് നിൽക്കുമ്പോഴാണ് കട്ടുറുമ്പായി ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത്. മുഖം വീർപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ആ കോൾ അന്ററ്റ് ചെയ്തു. കേട്ട കാര്യം അവന്റെ ദേഷ്യം ഒന്ന് കൂടി വർദ്ധിപ്പിച്ചതേയുള്ളൂ... "സോറി മിഴീ.... ഓഫീസിൽ ഒരു അർജ്ജന്റ് മീറ്റിങ്ങ്... I have to go.... സത്യത്തിൽ തന്നെ വിട്ടിട്ട് പോകാൻ മനസ്സ് സമ്മതിക്കുന്നതേയില്ല. But.... " "It's okay സൂര്യാ.... താൻ പോയി വാ... നമ്മുക്ക് ഇനിയും കാണാമല്ലോ...." പുഞ്ചിരിയോടെ മിഴി അവനെ യാത്രയച്ചു... അവളെ വിട്ട് അകന്ന് പോകുമ്പോഴും ഇടയ്ക്കിടെ അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. കാർ കൺമുന്നിൽ നിന്നും മറയുന്നത് വരെ അവൾ നോക്കി നിന്നു. പ്രണയം നിറഞ്ഞു നിന്ന ആ കണ്ണുകളിൽ ആ ഭാവം മങ്ങി വന്നു. ചുണ്ടുകളിലെ പുഞ്ചിരി മാഞ്ഞു. മുഖത്ത് ഗൗരവം നിറഞ്ഞു. അഗ്നി കണക്കെ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ പകയെരിയാൻ തുടങ്ങി. നീലകൃഷ്ണമണിക്ക് ചുറ്റും പകയുടെ ചുവപ്പ് രാശി വീശി..

വന്യമായ കൊലവെറി അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ തെളിഞ്ഞു കാണപ്പെട്ടു. "നീ ഇപ്പൊ കരുതുന്നുണ്ടാവും സൂര്യാ... നിന്നോടുള്ള പ്രണയത്തിൽ അന്ധയായിരിക്കുകയാണ് ഞാനെന്ന്... അത് വെറും തോന്നൽ മാത്രമാണ്. നിന്നോട് എനിക്കുള്ള വികാരം ഒന്ന് മാത്രമാണ് വെറുപ്പ്... വെറുപ്പ് മാത്രം... ഓരോ തവണ നീ അടുത്ത് നിൽക്കുമ്പോഴും നിന്റെ കഴുത്ത് ഞെരിച്ചു കൊല്ലാൻ തോന്നുന്നുണ്ട് എനിക്ക്.... എന്നിട്ടും ഞാൻ സമ്യപനം പാലിച്ചു നിൽക്കുന്നത് നിന്നെ ഇഞ്ചിഞ്ചായി കൊല്ലാൻ എന്റെ മനസ്സ് തുടിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ്......" പല്ലുകൾ ഞെരിച്ച് അവൻ പോയ വഴിയിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ അവളിൽ നിറഞ്ഞ് നിന്നത് പ്രതികാരാഗ്നി മാത്രമായിരുന്നു...... തുടരും......