🔥🔥അഗ്നിയായി അവൾ🔥🔥 : ഭാഗം 16

എഴുത്തുകാരി: മിന്നു

ഫോണെടുത്ത് മിഴി പപ്പയെ വിളിച്ചു. ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നതിനോടൊപ്പം അവളുടെ ഹൃദയവും ശക്തമായി മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി. "ഹലോ... മോളെ മിഴീ.... ഫോണെടുത്ത ഉടനെ നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തോടെ പപ്പയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു. "പപ്പാ....." കുറഞ്ഞ ദിവസങ്ങളുടെ ഇടവേളയ്ക്ക് ശേഷമാണ് പപ്പയുടെ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നത് അറിയാതെ തന്നെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഈറനണിഞ്ഞു. "മോളേ മിഴീ.... എന്താ ഇത്ര ദിവസവും വിളിക്കാഞ്ഞത്?? അമ്മ വല്ലാതെ ടെൻഷൻ അടിച്ചിരിക്കുവായിരുന്നു. നിന്റെ ഒരു വിവരവും ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞ്.... അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചപ്പോഴൊക്കെ ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ് ആയിരുന്നല്ലോ... മോൾക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ലല്ലോ അല്ലേ???. ഇന്നും കൂടി നീ വിളിച്ചില്ലെങ്കിൽ നിന്നെ തിരഞ്ഞ് ഞാൻ നാളെ അങ്ങോട്ട് വന്നേനേ... പപ്പയ്ക്കും അമ്മയ്ക്കും ഇപ്പോ നീ അല്ലേ ഉള്ളൂ മിണ്ടാനായി...

അടുത്തുള്ളൊരാള് അനങ്ങാൻ പോലും വയ്യാതെ കിടപ്പായി പോയില്ലേ...." ഇങ്ങ് ദൂരെയാണെങ്കില്ലും പപ്പയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു കാണുമെന്ന് മിഴിയ്ക്ക് നിശ്ചയമായിരുന്നു. സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രമറിയാവുന്ന പപ്പയും അമ്മയും... സ്വന്തം മകൾ അല്ലാഞ്ഞിട്ട് കൂടി അവർക്ക് തൻ്റെ കാര്യത്തിൽ വലിയ ആകുലതകൾ ആണ്. " പപ്പാ... ഞാൻ...." പാതിയിൽ വാക്കുകൾ അടർന്നു പോയി. ഇത്രയും തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന പപ്പയെയും അമ്മയെയും അറിയിക്കാതെ തൻ്റെ വിവാഹം നടന്നിരിക്കുന്നു. അതും ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിൻ്റെ എല്ലാ സന്തോഷവും നശിപ്പിച്ചവനുമായി. "എന്താ മോളേ... മോളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു മാറ്റം... മോള് കരഞ്ഞോ?? എന്താഡാ.. എന്താ ന്റെ കുട്ടിക്ക് ഒരു വിഷമം..."

രാജീവിന് ആകെ പരിഭ്രമമായി. തൻ്റെ മക്കളുടെ കുഞ്ഞ് വേദനയിൽ പോലും അതിനേക്കാൾ ഇരട്ടി നോവുന്നത് ആ പിതൃഹൃദയമാണ്. "പപ്പ ഞാൻ ഒരു തെറ്റ് ചെയ്തു.. വലിയ തെറ്റ്.. പപ്പയും അമ്മയും എന്നോട് ക്ഷമിക്കില്ലേ..." മിഴി വിതുമ്പി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു "പപ്പയുടെ കുട്ടിയോട് പപ്പ ക്ഷമിക്കില്ലേ... ആട്ടെ എന്താ ൻ്റെ കുട്ടി ചെയ്ത്തത്???" "എൻ്റെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞു പപ്പാ..." "what???" ഉച്ചത്തിൽ ചോദിക്കുന്നതിനോടൊപ്പം രാജീവ് ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റു. "മോളേ മിഴീ... മോളെന്താ പറഞ്ഞത്... പപ്പ ശരിക്ക് കേട്ടില്ല..." കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ... കേട്ടത് കള്ളമാവണേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ട് രാജീവ് വീണ്ടും ചോദിച്ചു. "സത്യമാണ് പപ്പ... എൻ്റെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞു അതും സൂര്യയുമായി...." കുറ്റബോധം കാരണം മിഴിയുടെ ശബ്ദം തീരെ നേർത്തു. "മോളേ....." തളർച്ച ബാധിച്ചു രാജീവിന്റെ സ്വരത്തിൽ. "പപ്പാ..

." നടന്ന സംഭവങ്ങൾ മുഴുവൻ മിഴി പപ്പയെ പറഞ്ഞു ബോധ്യപ്പെടുത്തി. "മതി മോളേ വേണ്ട... നമ്മുക്ക് വേണ്ട ഈ പ്രതികാരവും പകയും ഒന്നും... പപ്പയ്ക്ക് പേടിയാ മോളേ... ഞങ്ങൾക്ക് ഇപ്പോൾ ജീവിക്കാനുള്ള ഏക പ്രതീക്ഷ നീയാ... നിനക്കും കൂടി എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ..." "ഇല്ല പപ്പാ... എനിക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല..." "ഇല്ല മോളേ... ആ സൂര്യ.. അവൻ മനസ്സിൽ എന്തൊക്കെയാ കണക്ക് കൂട്ടി വച്ചിരിക്കുന്നതെന്ന് നമ്മുക്ക് അറിയില്ല... നിന്നെയും അവൻ ഉപദ്രവിക്കും... "ഇല്ല പപ്പാ... എൻ്റെ രോമത്തിൽ പോലും അവൻ തൊട്ടില്ല...എന്നെ സംരക്ഷിക്കാൻ എനിക്കറിയാം... എൻ്റെ ലക്ഷ്യം പൂർത്തിയാക്കി ഞാൻ എത്രയും പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു വരും.. നമ്മുടെ മിത്രയ്ക്ക് വേണ്ടി ഇത്രയെങ്കിലും എനിക്ക് ചെയ്യണം...." "മോളേ മിഴീ..... നിന്റെയും മിത്രയുടെയും വിവാഹം എൻ്റെ വലിയ സ്വപ്നമായിരുന്നു.

ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായ കൈകളിൽ നിന്നെ ചേർത്തു വയ്ക്കേണ്ടത് എൻ്റെ അവകാശമായിരുന്നില്ലേ... അതിന് എനിക്ക് സാധിച്ചില്ലല്ലോ കുഞ്ഞേ... പപ്പയോട് ദേഷ്യം തോന്നണുണ്ടോ നിനക്ക്.. ഒരു അനാഥപെണ്ണിനെ പോലെ നിനക്കാ നീചൻ്റെ താലി ഏറ്റുവാങ്ങേണ്ടി വന്നില്ലേ.. ഓർക്കുമ്പോൾ സഹിക്കാൻ കഴിയണില്ല മോളേ... മിത്രയ്ക്ക് വേണ്ടി നീ സ്വന്തം ജീവിതം നശിപ്പിച്ചില്ലേ...." "പപ്പാ... അങ്ങനെയൊന്നും പറയല്ലേ പപ്പാ... ഇന്ന് ഈ മിഴി ഇങ്ങനെ ജീവിക്കാൻ കാരണം തന്നെ നിങ്ങൾ ഓരോരുത്തരുമല്ലേ... മിത്രയ്ക്ക് വേണ്ടി ഇത്രയല്ലേ ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നുള്ളല്ലോ എന്നാ എൻ്റെ സങ്കടം...." "മോളേ മിഴീ..........." "ഞാൻ ഫോൺ വയ്ക്കുവാ പപ്പാ...ആരോ വരുന്നുണ്ട്... അമ്മയോടും മിത്രയോടും ചോദിച്ചെന്ന് പറഞ്ഞേക്ക്.... പപ്പയെ കൂടുതൽ പറയാൻ അനുവദിക്കാതെ മിഴി വേഗം ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

ഇനിയും സംസാരിച്ചു നിന്നാൽ തന്നിലെ ദുഃഖങ്ങൾ ആർത്തലച്ച് ചെയ്യുമെന്ന് അവൾ ഭയപ്പെട്ടു. ഇല്ല പാടില്ല എൻ്റയുള്ളിലെ സങ്കടങ്ങൾ തീരരുത്... മിത്രയുടെ മുഖം ഓർക്കുമ്പോൾ ഉള്ള മനസ്സിലെ നീറ്റലിനെ ഒരു അഗ്നിയായ് ജ്വലിപ്പിക്കണം എനിക്ക്... ആ അഗ്നിയിൽ അവനെ... ആ സൂര്യയെ വെന്തുവെണ്ണീറാക്കണം... എൻ്റെ മിത്ര അനുഭവിച്ചതിൻ്റെ ഇരട്ടി വേദന അനുഭവിച്ച് അവൻ പിടഞ്ഞ് പിടഞ്ഞ് തീരണം.... അവളുടെ കരിനീല മിഴികളിൽ ചുവപ്പ് രാശി തെളിഞ്ഞു. 🔥🔥 കുളിച്ച് ഫ്രഷായി വരുമ്പോഴാണ് ഡോറിൽ ആരോ തട്ടി വിളിച്ചത്. ഈറൻ മുടിയിൽ നിന്നും വെള്ളം ഇറ്റു വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അലസമായി വാരി ചുറ്റിയ സാരി തലപ്പ് ഒന്ന് നേർക്ക് പിടിച്ചിട്ട് അവൾ ചെന്ന് ഡോർ തുറന്നു. ഡോർ തുറന്നതും ഞൊടിയിട കൊണ്ട് സൂര്യ റൂമിലേക്ക് ചാടി കയറി. വാതിൽ ചാരി നിന്ന് അവൻ മുകളിലേക്ക് കൈ എത്തിച്ച് ബോൾട്ട് ഇട്ടു. മിഴിയെ നോക്കി വശ്യമായി ചിരിച്ചു.

"എന്തായീ കാണിക്കുന്നേ സൂര്യാ... അമ്മയോ മറ്റോ കണ്ടോണ്ട് വന്നാൽ പിന്നെ അത് മതി.. പുറത്തേക്ക് പോയേ...." കൈയിലിരുന്ന ടവ്വൽ ചുമലിലേക്ക് ഇട് അവൾ പറഞ്ഞു. എന്നാൽ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവൻ്റെ നോട്ടം അവളിൽ മാത്രം തങ്ങി നിന്നു. മുടിയിഴകളിൽ നിന്നും ഒലിച്ചിറങ്ങിയ വെള്ളത്തുള്ളികൾ കവിളുകളെ ചുംബിച്ച് കഴുത്തിലുടെ ഒഴുകിയിറങ്ങി മാറിൽ എവിടെയോ ഒളിക്കുന്നത് അവൻ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി. വസ്ത്രങ്ങളുടെ അതിർവരമ്പുകൾ അവൻ്റെ നോട്ടത്തെ തടഞ്ഞ് നിർത്തി. അവൻ്റെ നോട്ടം കണ്ടതും മിഴി സാരിതലപ്പ് ഒന്നുകൂടി വലിച്ചിട്ടു. "സൂര്യാ.......😡😡😡😡" അവളുടെ കൂർപ്പിച്ചുള്ള നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ അവൻ നന്നായി ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാട്ടി. "ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയാൻ വന്നതാ... പക്ഷേ തന്നെ കണ്ടപ്പോ പറയാൻ വന്നത് മറന്ന് പോയി..." അപ്പോഴും അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ മുഖമാകെ ഓടി നടന്നു. "എന്താ പറയാനുള്ളത് എന്ന് വച്ചാൽ പറഞ്ഞിട്ട് പോ...." അവളിൽ ആകെ മൊത്തം ഈർഷ്യയായിരുന്നു. "

ശ്ശെടാ ... അതിന് താനെന്തിനാ ഇങ്ങനെ ധൃതി കൂട്ടണേ... ഞാനേ തൻ്റെ ഭർത്താവാ... സ്വന്തം ഭാര്യയെ കുറച്ചു സമയം വായിനോക്കി നിൽക്കാൻ പോലുമുള്ള അവകാശമില്ലേ എനിക്ക്..." പറയുന്നതിനോടൊപ്പം സൂര്യ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു. "അ... അതിനെന്തിനാ അടുത്തേക്ക് വരണത്???" മിഴി പരുങ്ങി കൊണ്ട് പിറകിലേക്ക് നീങ്ങി. "അടുത്തേക്ക് വരണ്ടേ...." അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ പരിഭ്രമവും മേൽ ചുണ്ടിൽ പൊടിഞ്ഞ വിയർപ്പ് തുള്ളികളെയും നോക്കി കുസൃതിയോടെ നോക്കി അവൻ അവളിലേക്ക് അടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. "വേണ്ട വരണ്ട...." അവൻ്റെ നെഞ്ചിൽ കൈ വച്ച് മിഴി അവനെ തടയാൻ ശ്രമിച്ചു. അവൻ്റെ ആ നോട്ടത്തിലും പുഞ്ചിരിയിലും തൻ്റെ ശരീരം തളർന്ന് പോകുന്നത് പോലെ... കൈകൾക്ക് ബലക്ഷയം സംഭവിക്കുന്നത് പോലെ...

ഒരു കൈ അകലത്തിൽ അവൻ അവളോട് ചേർന്ന് നിന്നു. അവൻ്റെ മുഖം തൻ്റെ മുഖത്തിന് നേരെ കുനിഞ്ഞ് വരുന്നത് കണ്ടതും മിഴി കണ്ണുകൾ ഇറുകെ മൂടി തല ചെരിച്ചു. "ഓയ്യ് മിഴിപെണ്ണേ.... കണ്ടിട്ട് കൊതിയാവുന്നെഡീ... ഒരുമ്മ തരുവോ???" പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ കാതോരം ചുണ്ടുകൾ ചേർത്ത് അവൻ ചോദിച്ചതും മിഴിയുടെ ശരീരമാകെ ഒന്ന് വിറച്ചു. ഞെട്ടി കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ തൊട്ടടുത്ത് മീശതുമ്പ് കടിച്ചു പിടിച്ച് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ് അവൻ. ആ സമയം അവൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ പ്രണയം മാത്രമാണെന്നു അവൾക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്... ഒരുവേള ആ കണ്ണുകളിൽ മതിമറന്നു നിന്നു പോയി അവൾ. പകയ്ക്കോ പ്രതികാരത്തിനോ സ്ഥാനമില്ലാത്ത ഒരു കാന്തിക വലയത്തിൽ അകപ്പെട്ട് പോയത് പോലെ...... "പറയ് തരുവോ... ഒരു കുഞ്ഞുമ്മ മതി..."

വിരലുകൾ കൂട്ടി പിടിച്ച് കണ്ണുകൾ കുറുക്കി വീണ്ടും അവനാ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചു. "മ്മ്ഹും......." ഇല്ലെന്ന് അവൾ തലയാട്ടി. "എന്താഡോ... ഒരു കുഞ്ഞുമ്മ അല്ലേ... എന്നാ ഞാൻ തരട്ടെ...." വീണ്ടും അവനിൽ കുസൃതി നിറഞ്ഞു. "വേണ്ട....." പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞതും ചുണ്ടുകൾ ഉള്ളിലേക്കാക്കി അവൾ മുഖം തിരിച്ചു കളഞ്ഞു. "മിഴീ... മിഴീ.... വാ ചായ കുടിക്കാം...." പുറത്ത് നിന്നും ഋതുവിൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ടു. "ശൂ... മിണ്ടല്ലേ..." ചുണ്ട് വിരൽ ചുണ്ടിന് കുറുകെ വച്ച് സൂര്യ പറഞ്ഞു. "ദാ.... വരുന്നു ചേച്ചീ...." സൂര്യയെ തള്ളിമാറ്റി മിഴി ഡോറിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ഒറ്റയോരോട്ടം... കൈപ്പിടിയിൽ നിന്നും വഴുതി മാറിയ മിഴിയെ പിടിക്കാൻ സൂര്യ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾ അതിന് മുമ്പേ ഡോറിന് അടുത്ത് എത്തി ബോൾട്ട് ഊരി മാറ്റിയിരുന്നു. മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങും മുമ്പേ മുക്കിൻതുമ്പിൽ വിരലുകൾ ചേർത്ത് അവൾ അവനെ കളിയാക്കി. "ഡീ....."

സൂര്യ വിളിച്ചു പൂർത്തിയാക്കുമ്പോഴേക്കും മിഴി അടുക്കളയിൽ എത്തിയിരുന്നു. സൂര്യ നിരാശയോടെ ആരും കാണാതെ ആ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. "എന്താ മോളേ ഒരു ഓടി കളിയും ചിരിയും... മ്മ്... മ്മം...." ഋതുവിൻ്റെ അടുത്ത് വട്ടം തിരിഞ്ഞു കളിക്കുന്ന ജീവയുടെ വകയായിരുന്നു ആ ചോദ്യം... "അതോ... അതുണ്ടല്ലോ... അമ്മ ചോദിച്ചു ജീവേട്ടൻ എന്തിയേന്ന്... ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഋതു ചേച്ചീടെ പിന്നാലെ കൊത്തി പെറുക്കി നടക്കുവാണെന്ന്... " മിഴി വെളുക്കാനേ ചിരിച്ചു കാട്ടി. "ശ്ശൊ... ഈ പെണ്ണിനെ കൊണ്ട് എന്തൊരു കഷ്ടമാ... ഇപ്പോ വരും അമ്മ മുറത്തുന്ന് പേരകമ്പും പൊട്ടിച്ചോണ്ട്... എനിക്കൊന്നും വയ്യ അടി കൊള്ളാൻ..." മിഴി പറഞ്ഞതും വിശ്വസിച്ച് ജീവ ചിണുങ്ങി കൊണ്ട് ഋതുവിൻ്റെ സാരിത്തുമ്പിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു. "അയ്യേ.... ഈ ജീവേട്ടൻ്റെ ഒരു കാര്യം... നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെയൊരു മണ്ടനായി പോയലോ മനുഷ്യാ... വിട്ട് അങ്ങോട്ട്..."

ഋതു അവൻ്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി. "മ്മം... ഞാൻ പോവൂല...." അപ്പഴും ജീവ സൂരാജിൻ്റെ എക്സ്പ്രഷനുമിട്ട് ഋതുവിനോട് ഒട്ടി നിൽപ്പാണ്... "മിഴീ.... മിഴീ... ഒന്നിങ്ങ് വന്നേ...." മുകളിലെ റൂമിലിരുന്ന് സൂര്യ കാറി പൊളിക്കാൻ തുടങ്ങി. "ചെല്ല് മിഴീ... നിന്നെയല്ലേ വിളിക്കുന്നേ..." മിഴിയെ പറഞ്ഞ് വിട്ടാൻ ജീവയ്ക്ക് തിടുക്കം.. എന്നിട്ട് വേണം അമ്മ വരുന്നതിന് മുമ്പ് തുടങ്ങി വച്ച റോമാൻസ് ഒന്ന് പൂർത്തീകരിക്കാൻ😌😌 "ചേച്ചി ഒന്നിങ്ങ് വന്നേ...." നേരത്തെ സൂര്യ അടുത്ത് വന്നപ്പോഴുള്ള അനുഭവം ഓർത്ത് മിഴി ഋതുവിനെയും വലിച്ച് കൊണ്ട് പോയി. "എടീ... നിന്റെ ഭർത്താവിന്റെ അടുത്ത് പോവാൻ അവളെന്തിനാഡീ...." ജീവ കാത്ത് വച്ച കസ്തൂരി മാമ്പഴം മിഴി കൊത്തിയെടുത്തു കൊണ്ട് പോയി "പഞ്ചാര അമിതമായാൽ ആരോഗ്യത്തിന് ഹാനികരമാണ് ജീവേട്ടാ... പാവം ഋതു ചേച്ചിക്ക് കുറച്ചു റെസ്റ്റ് കൊടുക്ക്...." ജീവയെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി കാണിച്ച് മിഴി ടാറ്റാ ബൈ ബൈ പറഞ്ഞു........ തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...