🔥🔥അഗ്നിയായി അവൾ🔥🔥 : ഭാഗം 2

എഴുത്തുകാരി: മിന്നു

രാവിലെ ഫോണിൽ മെസ്സേജ് ടോൺ കേട്ട് കൊണ്ടാണ് ഉണർന്നത്. ബെഡിൽ കിടന്നു കൊണ്ട് തന്നെ കൈയെത്തിച്ച് ഫോൺ തപ്പിയെടുത്തു. വാട്സ്ആപ്പിൽ സൂര്യയുടെ "ഗുഡ്മോണിങ്ങ്" മെസ്സേജ് ആയിരിക്കും എന്ന് അറിയാമായിരുന്നു. അവനുമായി കമ്പനി ആയതിന് ശേഷം എന്നും പതിവാണ് ഈ മേസ്സേജ്. അതുകൊണ്ട് മെസ്സേജ് ഓപ്പൺ ചെയ്യാതെ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ മാത്രം നോക്കി വച്ചു. ഉള്ളിൽ നുരഞ്ഞു പൊന്തിയ ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി തിരിച്ച് വിഷ് ചെയ്തു. അപ്പോഴും മനസ്സിൽ ആഗ്രഹിച്ചത് അവന്റെ ഈ ദിവസം ഏറ്റവും നശിച്ചതായിരിക്കണേ... എന്ന് തന്നെയാണ്. ബെഡിൽ നിവർന്നിരുന്ന് ഇരുകൈകൾ കൊണ്ടും മുഖം ഒന്ന് അമർത്തി തുടച്ചു. ഇറുക്കിയടച്ച കണ്ണുകൾ ചിമ്മി തുറക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ ആദ്യം തെളിഞ്ഞത് മിത്രയുടെ രൂപമാണ്. ഉടനെ ഫോൺ എടുത്ത് പപ്പ എന്ന നമ്പറിലേക്ക് കോൾ ചെയ്തു. "ഹലോ പപ്പാ....." അവളുടെ ശബ്ദം ആർദ്രമായി. "മോളേ മിഴീ... മോളിത് എവിടെയാ??? രണ്ട് ദിവസമായി പപ്പ നിന്റെ നമ്പറിൽ ട്രൈ ചെയ്യുന്നു...

മോളിത് എവിടെയാ ആരോടും പറയാതെ പോയത്???" അച്ഛന്റെ ആകുലത നിറഞ്ഞ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു. "പപ്പ പ്ലീസ്... പപ്പ ടെൻഷൻ ആവാൻ മാത്രമൊന്നുമില്ല, ഞാൻ... ഞാനിവിടെ കൊച്ചിയിലുണ്ട്....." "What??? കൊച്ചിയിലോ???.... മിഴീ... മോളേ നീ... നീ സൂര്യയെ കണ്ടതോ???" പപ്പയുടെ ശബ്ദത്തിലെ വിറയൽ അയാളിലെ പേടി വിളിച്ചൊതുന്നുണ്ടായിരുന്നു. "മ്മം.... കണ്ടു...." ആരോടും ഒന്നും പറയാതെ വന്നതിന്റെ കുറ്റബോധം ഉണ്ടായിരുന്നു അവളിൽ "വേണ്ട മോളേ... വേണ്ട... അവൻ ദുഷ്ടനാ... മിത്രയ്ക്ക് പറ്റിയത് ഇനി നിനക്കും..... ഞങ്ങൾക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല മോളേ... ഞങ്ങൾക്ക് നിന്നെയെങ്കില്ലും ജീവനോടെ വേണം....." അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശബ്ദം ചിലമ്പിച്ചിരുന്നു. "പപ്പ പേടിക്കേണ്ട... എനിക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല... മിത്രയ്ക്ക് വേണ്ടി ഇത്രയെങ്കിലും എനിക്ക് ചെയ്തേ പറ്റൂ....

മിത്രയുടേത് പോലെ അവൻ ഇനി ഒരു പെണ്ണിന്റെയും ജീവിതം നശിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല.... മിഴി ക്ക് ഒരു മടക്കമുണ്ടെങ്കിൽ അത് ന്റെ മിത്രയെ വേദനിപ്പിച്ചവർക്കുള്ള ശിക്ഷ നടപ്പാക്കിയതിന് ശേഷം മാത്രമായിരിക്കും...." "പക്ഷേ മോളേ....." "പ്ലീസ് പപ്പാ... എന്നെ തടയരുത്... പപ്പ നോ... ന്ന് പറഞ്ഞാൽ പിന്നെ എനിക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല അതോണ്ടാ.... പപ്പ പേടിക്കേണ്ട ഒരു പോറൽ പോലും ഏൽക്കാതെ ഞാൻ തിരിച്ചു വരും പപ്പയുടെ അടുത്തേക്ക് തന്നെ... മിത്രയെ പോലെ അവന്റെ ചതിക്കുഴികൾ അറിയാതെ വന്ന് പെട്ട പേടമാൻ അല്ല ഞാൻ... അവന്റൊപ്പം നിന്ന് സ്നേഹം കാട്ടി മയക്കി അവൻ നമ്മുടെ മിത്രയെ ചതിച്ച അതേ നാണയത്തിൽ ഞാൻ പകരം വീട്ടിയിരിക്കും... അവനുള്ള കെണികൾ ഞാനൊരുക്കി കഴിഞ്ഞു. കൂടെ നിന്ന് സ്നേഹിച്ചവർ ചതിക്കുമ്പോഴുള്ള വേദന അറിഞ്ഞു വേണം അവന്റെ അവസാന നിമിഷങ്ങൾ..." അവസാന വാചകം പറയുമ്പോഴേക്കും മിഴിയുടെ കണ്ണുകളിൽ പ്രതികാരം എരിഞ്ഞ് തുടങ്ങിയിരുന്നു.

"മോളേ.... പപ്പയ്ക്ക് പേടിയാ... നിന്നെയും കൂടി നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ വയ്യാഞ്ഞിട്ടാ... പക്ഷേ എന്റെ മോള് പറഞ്ഞത് ശരിയാ... ഇനി ഒരു പെൺകുട്ടിക്കും നമ്മുടെ മിത്രമോളുടെ അവസ്ഥ ഉണ്ടാവരുത്... ഒരു അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഞങ്ങളുടെ ഗതികേട് സംഭവിക്കരുത്..." അദ്ദേഹം കരഞ്ഞ് തുടങ്ങിയിരുന്നു എന്ന് വാക്കുകളിൽ നിന്നും മിഴിക്ക് മനസ്സിലായി. "പപ്പ വിഷമിക്കേണ്ട.. എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഞാൻ ലക്ഷ്യം പൂർത്തിയാക്കി തിരിച്ചു വരും.... അമ്മ എവിടെ പപ്പ??" മിഴി വേഗം വിഷയം മാറ്റി. "അവള് മിത്രടെ മുറിയിലുണ്ട്..." "മിത്ര???" ചോദ്യം പകുതിയിൽ നിർത്തി അവൾ. മറുപടി എന്താണെന്ന് മിഴിക്ക് നിശ്ചയമായിരുന്നു. "ഒരു മാറ്റവുമില്ല... അതുപോലെ തന്നെ..." ആ വൃദ്ധനിൽ നിന്നും ഒരു നെടുവീർപ്പ് ഉയർന്നത് മിഴി അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

"ഒക്കെ ശരിയാവും പപ്പ... മിത്ര പഴയത് പോലെ ഓടി ചാടി നടക്കും... അവൾ എത്രയും പെട്ടെന്ന് എണീറ്റ് വരും..." മിഴിയുടെ വാക്കുകളിലെ ഈ പ്രത്യാശ തന്നെയാണ് രാജീവിനെയും ഭാര്യ മാധുരിയെയും കഴിഞ്ഞ ആറു മാസക്കാലമായി പിടിച്ച് നിർത്തുന്നത്. "മ്മം........" "അപ്പോ ശരി പപ്പ... ഞാൻ വയ്ക്കട്ടെ.. എനിക്ക് കുറച്ചു ജോലി ഉണ്ട്... അമ്മയോട് ഹാപ്പി ആയി ഇരിക്കാൻ പറയ്... ഞാൻ കഴിയുന്നതും പെട്ടെന്ന് തിരിച്ച് വരും...." "മോളേ പപ്പ ഒന്നുകൂടി ഓർമ്മിപ്പിക്കുകയാ മോള് സൂക്ഷിക്കണം... അവന്റെ കുടുംബം മുഴുവൻ അവന്റെ ഒപ്പമുണ്ടാകും... അവരുടെ ആരുടെയും പഞ്ചാര വാക്കുകളിൽ മോള് മയങ്ങി പോവരുത്... എപ്പോഴും കരുതലോടെ ഇരിക്കണം എന്റെ കുട്ടി..." "ശരി പപ്പ... എനിക്ക് അറിയാം എല്ലാം... ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചോളാം..." ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യുമ്പോൾ മിഴി മനസ്സിൽ പലതും ഒന്ന് കൂടി ഊട്ടിയുറപ്പിച്ചിരുന്നു.  സൂര്യ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് പത്ത് മണി ആയപ്പോൾ തന്നെ സിൽവർ ഹിൽസ് എന്ന ഫൈവ് സ്റ്റാർ ഹോട്ടലിലെ റസ്റ്റോറന്റിൽ മിഴി എത്തിയിരുന്നു. ഒന്നുകൂടി വാച്ചിൽ സമയം നോക്കി ഉറപ്പാക്കി അവൾ ചുറ്റും നോക്കി.

സ്വിമ്മിങ് പൂളിനടുത്തൂടെ സൂര്യയും കുറച്ച് എക്സിക്യൂട്ടീവിസും നടന്നു വരുന്നത് ഗ്ലാസ് ഡോറിലൂടെ മിഴി കണ്ടു. ഒപ്പമുള്ളവർക്ക് വേണ്ട നിർദ്ദേശങ്ങൾ കൊടുത്ത് അവൻ അവരെ പറഞ്ഞു വിട്ടു. സൂര്യ റെസ്റ്റോറന്റിലേക്ക് കയറി വന്നു. എക്സിക്യൂട്ടീവ് ലുക്കിൽ കോട്ടും സ്യൂട്ടും ധരിച്ച് വരുന്ന സൂര്യയെ മിഴി അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി. ഇന്നലെ കാഷ്യൂൽ ഡ്രസ്സിൽ കണ്ടതിനേക്കാൾ അവന് ഈ വേഷം നന്നായി ചേരുന്നുണ്ട്. ഏതൊരു പെണ്ണും അവനെ ഒന്ന് നോക്കി നിന്നു പോവും... അവന്റെ ഈ ലുക്കും ബുദ്ധിസാമാർഥ്യവും വാക്ക് ചാതുര്യവും കൊണ്ടാണല്ലോ അവൻ ഓരോ പെൺകുട്ടികളെയും വലയിൽ വീഴ്ത്തുന്നത്. ഉള്ളിൽ നുരഞ്ഞു പൊന്തിയ ദേഷ്യത്തെ അടക്കിപ്പിടിച്ച് മിഴി അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. "എത്തിയിട്ട് കുറേനേരമായോ???" സൂര്യ അവൾക്ക് ഓപ്പോസിറ്റായി ചെയർ വലിച്ചിട്ടു കൊണ്ട് വന്നിരുന്നു. "ഇല്ല... ജസ്റ്റ് ഫൈവ് മിനുട്ട്സ്...." "ഇന്ന് ഒരു ഇംപോർട്ടന്റ് ക്ലൈന്റ് മീറ്റിംഗ് ഉണ്ട് ഇവിടെ... അതുകൊണ്ടാ ഇവിടെ മീറ്റ് ചെയ്യാം ന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത്...

ഇപ്പോ ഒരു മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞു. ഇനി പതിനൊന്ന് മണിക്കാ... Just half an hour.... I will be back soon... അതു കഴിഞ്ഞാൽ നമ്മുക്ക് ഒരുമിച്ച് ഇരിക്കാൻ ഒത്തിരി സമയം കിട്ടും... ലഞ്ച് നമ്മുക്ക് ഒരുമിച്ചാക്കാം... എന്റെ ഫാമിലിയും വരുന്നുണ്ട്.. they want to meet you..." "അയ്യോ സൂര്യ... ഇത്ര പെട്ടെന്ന്???" മിഴിയിൽ വെപ്രാളം നിറഞ്ഞു. "Aey... Nothing formal.... അവര് തന്നെ just ഒന്ന് കാണാൻ വരുന്നതാ...." "എന്നാലും വേണ്ടിരുന്നില്ല സൂര്യ... എന്നോട് ഒരു വാക്ക് തനിക്ക് നേരത്തെ പറയാമായിരുന്നു..." "Be cool yaar.... ഇങ്ങനെ ടെൻഷൻ ആവാൻ മാത്രമൊന്നുമില്ല... അല്ല തനിക്ക് അതിന് ഒട്ടും താല്പര്യമില്ലെങ്കിൽ I will not compel you..." പിന്നെയും സൂര്യയെ എതിർക്കാതെ മിഴി അതിന് സമ്മതം മൂളി. സൂര്യ പിന്നെയും മറ്റെന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴും മിഴിയുടെ ചിന്തകൾ സൂര്യ എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇങ്ങനെ ഒരു തീരുമാനം എടുത്തത് എന്നായിരുന്നു. "അവന്റെയും ഫാമിലിയുടെയും പഞ്ചാര വാക്കുകളിൽ മോള് വീഴരുത്..." പപ്പയുടെ ഉപദേശം മനസ്സിലേക്ക് ഓർമ വന്നു.

"ഒക്കെ മിഴി എന്റെ മീറ്റിങ്ങിന് ടൈമായി... ഇവിടെ 502 എന്റെ സ്യൂട്ട് റൂമാണ്. താൻ അവിടെ ചെന്ന് റെസ്റ്റ് എടുക്ക്... മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം... എന്നിട്ട് നമ്മുക്ക് ഒരുമിച്ച് റെസ്റ്റോറന്റിലേക്ക് വരാം..." മിഴിയുടെ കവിളിൽ തലോടി കൊണ്ട് റൂമിന്റെ കീയും അവളെ ഏൽപ്പിച്ച് അവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. "ഓഹോ... അപ്പോ കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ ഊഹിച്ചത് പോലെ തന്നെ... പെണ്ണിനെ വെറും ശരീരമായി മാത്രം കാണുന്ന നീ എന്തിനാണ് വിവാഹത്തിന് തിടുക്കം കൂട്ടുന്നതെന്ന് ഞാൻ ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു. ഇപ്പൊ മനസ്സിലായി എന്നെ കൺവീൻസ് ചെയ്യിക്കാനുള്ള വെറും അടവുകൾ മാത്രമായിരുന്നു അതെന്ന്.... നീ പറഞ്ഞതൊക്കെ വിശ്വസിച്ച് ആ മുറിയിൽ ഞാൻ കാത്തിരിക്കും എന്ന് കരുതി അല്ലേ... എങ്കിൽ ശരി കാത്തിരിക്കാം നിനക്കുള്ള മരണവുമായി...." സൂര്യ കൊടുത്ത റൂം കീയിലേക്ക് പുച്ഛത്തോടെ മിഴി നോക്കി. സൂര്യ കൊടുത്ത കീയുപയോഗിച്ച് മിഴി മുറിയിലേക്ക് കയറി. റുംബോയ് യെ വിളിച്ച് രണ്ട് ഓറഞ്ച് ജ്യൂസ് ഓർഡർ ചെയ്തു വരുത്തി. സൂര്യയുടെ ജ്യൂസിലേക്ക് വിഷം കലർത്തുമ്പോൾ മിഴിയുടെ കൺമുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നത് തളർന്നു വിറങ്ങലിച്ചു കിടക്കുന്ന മിത്രയുടെ രൂപം മാത്രമായിരുന്നു................ തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...