🔥🔥അഗ്നിയായി അവൾ🔥🔥 : ഭാഗം 25

എഴുത്തുകാരി: മിന്നു

ഹാളിൽ എല്ലാവരും കൂടി ഋതുവിനെ സ്നേഹിച്ച് കൊല്ലുകയാണ്. വിശ്വാനാഥനും കൂടി വന്നു ചേർന്നപ്പോൾ സന്തോഷത്തിന്റെ അളവ് ഒന്ന് കൂടി കൂട്ടി. സുമിത്രാമ്മ സന്തോഷവാർത്ത നാട്ടൊട്ടുക്കും വിളിച്ച് അറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഋതുവിൻ്റെ വീട്ടിൽ നിന്നുള്ള ആൾക്കാർ അൽപസമയത്തിനുള്ളിൽ എത്തും.... എല്ലാവർക്കുമായി ഒരു കുഞ്ഞ് പാർട്ടി ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്. ജോലിക്കാർ എല്ലാം അതിന്റെ തിരക്കിലാണ്. അമ്മയുടെയും മിഴിയുടെയും നടുക്കിരിക്കുന്ന ഋതുവിനെ കുറേ നേരമായി ജീവ റൂമിലേക്ക് വരാൻ കൈയും കാലും കാണിക്കുന്നു. "മിഴി വന്ന് കേറിയതിൻ്റെ ഐശ്വര്യം കണ്ടോ.... വീട്ടിൽ പുതിയ ഒരാളും കൂടി ആയില്ലേ..." കിട്ടിയ അവസരത്തിൽ സൂര്യ തൻ്റെ ഭാര്യയെ പൊക്കി. "ഓ.... പിന്നെ... ഇതിന്റെ ക്രെഡിറ്റും നിന്റെ ഭാര്യയ്ക്കോ🤪🤪🤪 ഞാനേ നല്ലോണം കഷ്ടപ്പെട്ടതിൻ്റെ ഫലമാ... അല്ലേ ഋതു??" ജീവ ഒന്ന് ഞെളിഞ്ഞു നിന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ഋതു ആകെ ചൂളി പോയി. ജീവയുടെ മറുപടി കേട്ടതും മിഴിയും സൂര്യയും വാ പൊത്തി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. "അല്ലാ... ഞാനതല്ല ഉദ്ദേശിച്ചത്...

എൻ്റെ സ്നേഹവും പരിചരണവും...." ജീവ ഒന്ന് കൂടി explain ചെയ്തു കുളമാക്കി. വിശ്വനാഥൻ വേഗം എഴുന്നേറ്റു പോയി ഇല്ലേൽ ഇവൻ ഇനിയും പലതും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ന്ന് വരും... സുമിത്രാമ്മ ഒന്ന് മുരടനക്കി രംഗം ശാന്തമാക്കി. "ഡാ... സൂര്യാ.... അവളുടെ ഡാഡിയും മമ്മിയും ഒക്കെ ഇപ്പൊ വരും... അതിന് മുമ്പ് കുറച്ചു സമയം ഞങ്ങൾക്ക് മാത്രമായി... പ്ലീസ് ഡാ... ഇത്രയും സന്തോഷമുള്ള ഒരു കാര്യം അറിഞ്ഞിട്ടും എനിക്ക് അവളെ ഒന്ന് ചേർത്ത് പിടിക്കാൻ പോലും പറ്റിയില്ല ന്ന് പറഞ്ഞാൽ എന്തൊരു കഷ്ടമാണെഡാ... നീ ഒന്ന് അമ്മയെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോ.... "ചേർത്ത് പിടിച്ചില്ലന്നോ... അപ്പോ നേരത്തെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചതും ഉമ്മ വച്ചതുമൊക്കെ ആരാ...??" സൂര്യ അവനെ നോക്കി പുരികമുയർത്തി🤨🤨🧐🧐 "എടാ... അത് ആ excitement ൽ ഞാനെന്തൊക്കെയാ ചെയ്തു കൂട്ടിയേന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല... പൊന്നുമോനല്ലേ... ഒന്ന് ഹെൽപ്പ് ചെയ്യെഡാ...." ജീവ സൂര്യയ്ക്ക് നേരെ കൈകൂപ്പി. "മ്മം.... ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ... ഇതിനൊക്കെ സ്മരണ വേണം സ്മരണ.... എൻ്റെ കാര്യം വരുമ്പോ മറന്നേക്കരുത്... ഇല്ലെഡാ നീ ചെല്ല്..." സൂര്യ വേഗം അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. "അമ്മ ഇത് എത്ര നേരമായി ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നു... ചെന്നേ അച്ഛൻ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട് ഓഫീസ് റൂമിന്ന്...."

"ആണോ... എന്നാ ഞാനിപ്പോ വരാവേ.... മോള് ഇതും കൂടി കഴിച്ചേ..." ഋതുവിൻ്റെ കൈയിലേക്ക് ഒരു ഉണ്ണിയപ്പം കൂടി എടുത്ത് വച്ച് കൊടുത്തു. ഇപ്പോ തന്നെ തിന്ന് തിന്ന് മതിയായ അവസ്ഥയിൽ നിൽക്കുവാ ഋതു. "മിഴി... നീ എൻ്റെ കൂടെ ഒന്ന് വന്നേ... ഡെക്കറേഷനുള്ള കുറച്ചു സാധനങ്ങൾ എൻ്റെ റൂമിൽ ഇരിക്കുവാ... നീ വന്നേ....' സൂര്യ മിഴിയെയും പിടിച്ച് വലിച്ചു കൊണ്ട് പോയി. ഋതു സംശയദൃഷ്ടിയോടെ സൂര്യയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ ഒരു കള്ളച്ചിരി പാസ്സാക്കി. തിരിഞ്ഞ് നോക്കുമ്പോഴേക്കും ഋതു വായുവിൽ ഉയർന്നു പൊന്തിയിരുന്നു. "അയ്യോ ജീവേട്ടാ... ഇതെന്താ ഈ കാണിക്കുന്നേ... നിലത്ത് നിർത്ത്... ആരേലും കാണും...." ഋതു അവൻ്റെ കൈയിൽ കിടന്ന് കുതറി. "അടങ്ങി കിടക്ക് ഋതൂ.... എൻ്റെ വാവയ്ക്ക് നോവും...." തെല്ല് ശാസനയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു. ഋതു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ്റെ നെഞ്ചിൽ ഒട്ടി കിടന്നു. കാല് കൊണ്ട് വാതിൽ ചാരി അവൻ ഋതുവിനെ ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി. "എൻ്റെ ഋതുവേ... നിനക്ക് എന്നെ ഒട്ടും മൈൻഡ് ഇല്ലാട്ടോ... എത്ര നേരമായി ഞാൻ നിന്നോട് എണീറ്റ് വരാൻ പറയുന്നു..." ജീവ പരിഭവത്തോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു. "പാവം എൻ്റെ കുഞ്ഞൻ... അച്ഛൻ ഒന്ന് ഉമ്മ വയ്ക്കാൻ പോലും പറ്റാതെ വീർപ്പ് മുട്ടുവായിരുന്നു..."

പറയുന്നതിനോടൊപ്പം ജീവയുടെ വിരലുകൾ സാരിക്കിടയിലൂടെ അവളുടെ വയറിനെ തലോടി. "ക്ഷീണം തോന്നുന്നുണ്ടോ ഡാ..." "മ്മംഹും....." ഇല്ലെന്നവൾ തലയാട്ടി. "അല്ല ഇത്ര ദിവസത്തിനിടയിൽ നിനക്ക് ചെറിയൊരു സംശയം പോലും തോന്നിയില്ലേ???" "ചെറിയൊരു ഡൗട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു... പിന്നെ എന്നത്തെയും പോലെ നെഗറ്റീവ് ആവുമോ ന്ന് പേടിച്ചാ ഞാൻ ടെസ്റ്റ് ചെയ്യാതിരുന്നത്...." അവൻ്റെ കൈക്ക് മുകളിൽ അവളും കൈ ചേർത്തു വച്ചു. ജീവ ഒന്ന് ഉയർന്ന് അവളുടെ നെറ്റിത്തടത്തിൽ അമർത്തി മുത്തി. "Thank you for making me complete..." താഴേക്ക് ഇറങ്ങി കിടന്ന് അവൻ അവളുടെ വയറ്റിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു. "അച്ഛയാഡാ.... എല്ലാവരും കാത്തിരിക്കുവാട്ടോ അച്ഛേടെ പൊന്നിനെ കാണാൻ... അമ്മേനെ ഒത്തിരി ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ പെട്ടെന്ന് വരണേ... പാവമല്ലേ അമ്മേ...." അവളുടെ ആലില വയറിൽ കവിൾ ചേർത്ത് വച്ച് അവൻ തൻ്റെ കുഞ്ഞിനോട് കിന്നാരം പറഞ്ഞു. ഋതു അവൻ്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലോടിച്ചു. സന്തോഷം... വല്ലാത്തൊരു അനുഭൂതി.... മച്ചി എന്ന് പരിഹസിച്ചവർക്ക് മുന്നിൽ നിറവയറുമായി നിൽക്കുന്നത് ഓർക്കേ അവൾക്ക് അഭിമാനം തോന്നി. എല്ലാ പ്രതിസന്ധി ഘട്ടങ്ങളിലും തന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ച ജീവേട്ടനോട് പ്രണയത്തിനുമപരിയായി ആരാധന തോന്നി.

തൻ്റെ പ്രാണൻ... തൻ്റെ പ്രണയത്തിന്റെ അവകാശി... ഋതു അവനെ കൂടുതൽ കൂടുതലായി തന്നിലേക്ക് ചേർത്തണച്ചു. 🔥🔥 മിഴി സൂര്യയുടെ മുറിയിൽ ഡെക്കറേഷൻ സാധനങ്ങൾക്കായി തപ്പുകയാണ്. "നീ എന്താ നോക്കണത്???" "അല്ല താഴേക്ക് എടുക്കേണ്ട സാധനങ്ങൾ എവിടെ???" "അത് ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ... ജീവേട്ടനും ഋതു ചേച്ചിക്കും കുറച്ചു പ്രൈവസി ക്ക്... ഏട്ടന് ആഗ്രഹം കാണില്ലേ ഋതു ചേച്ചിയെ ചേർത്ത് പിടിക്കാനും ഉമ്മ വയ്ക്കാനുമൊക്കെ. എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ വച്ച് എങ്ങനെയാ.... അതോണ്ട് ഞാൻ ഒരു കള്ളം പറഞ്ഞതാ...." "മ്മം....." മിഴി പുറത്തേക്ക് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും സൂര്യ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു. "കുറച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് പോവാം.... അത്രയും സമയം എൻ്റടുത്ത് നിൽക്കെഡോ...." ശാന്തമായ സ്വരത്തിലായിരുന്നു സൂര്യ അത് പറഞ്ഞത്. അജ്ഞയോ അപേക്ഷയോ ആയിരുന്നില്ല അവൻ്റെ ഒരു ആഗ്രഹം... പതിയെ അവൻ അവളുടെ കൈയിലെ പിടി അയച്ചു.. എന്നിട്ടും അവനെ ധിക്കരിച്ച് മുറിക്ക് പോവാൻ അവൾക്ക് തോന്നിയില്ല. മിഴി ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ചെന്നു നിന്നു. തൊട്ടടുത്തായി സൂര്യയും.... പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു രണ്ടാളും. കൈവരിയിൽ വച്ചിരുന്ന അവളുടെ കൈക്ക് എടുത്ത് അവൻ തൻ്റെ വിരലുകളോട് കോർത്ത് പിടിച്ചു.

അവളിൽ നിന്നും യാതൊരു എതിർപ്പും ഉണ്ടായില്ല. "അതേയ്..... നമ്മുടെ വൃത്തം തീരാൻ ഇനി ഏഴ് ദിവസം കൂടിയേ ഉള്ളൂ... ഓർമ്മയുണ്ടോ??? സൂര്യ അവളെ തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു. അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തട്ടി നിന്നു. അവൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ അവൾ തലകുനിച്ചു. "ഒന്ന് ഇങ്ങോട്ട് നോക്കെഡോ...." സൂര്യ അവളുടെ താടി തുമ്പിൽ പിടിച്ചുയർത്തി. നാണത്തിൽ കുതിർന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി അവളുടെ ചുണ്ടിൽ തെളിഞ്ഞു. "ഇനി മുതൽ താഴത്തെ നിന്റെ മുറി അവർക്കാ ജീവേട്ടനും ഋതു ചേച്ചിക്കും... ചേച്ചി ഇനി അധികം സ്റ്റെപ്പ് ഒന്നും കയറരുതല്ലോ.... നീ ഇങ്ങോട്ട് പോന്നോ... എൻ്റൊപ്പം ഈ മുറിയിൽ...വരുവോ???" കുസൃതി ചിരിയോടെ അവൻ അവളുടെ കൈ തൻ്റെ ഹൃദയത്തോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു. ഇല്ലെന്ന് അവൾ തലയാട്ടി. "ഇല്ലെന്നോ..... 🤨🤨🤨" ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ച് ഇടുപ്പിലൂടെ കൈയിട്ട് അവൻ അവളെ വരിഞ്ഞ് മുറുകി. "നീ വരും... ഇന്ന് മുതൽ ഇതാ നിന്റെ റൂം.... സോറി നമ്മുടെ റും.... അമ്മയെ ഞാൻ പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിക്കും... അപ്പോ കേറി ഒടക്ക് പറയരുത്. കേട്ടോ???" "പക്ഷേ ഞാൻ....." മിഴി എന്തോ പറയാൻ തുടങ്ങിയതും സൂര്യയുടെ ചുണ്ടുവിരൽ അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ ബന്ധിച്ചു. "No excuse... ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞു... ഇനി അതിൽ മാറ്റമില്ല..."

അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു. ഇടുപ്പിനെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞ കൈകൾ ഒന്ന് കൂടി മുറുകി. തൻ്റെ പ്രണയം തൊട്ടടുത്ത് തൻ്റെ കൈക്കുമ്പിളിൽ ഇങ്ങനെ ചേർന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ അവൻ്റെ ശരീരത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാവാൻ തുടങ്ങി. ഹൃദയം പതിൻമടങ്ങ് വേഗത്തിൽ മിടിച്ചു. രോമകൂപങ്ങൾ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു. നാസിക വിടർത്തി അവളിലെ ഗന്ധത്തെ ആസ്വദിച്ചു. അവളുടെ ചുണ്ടിനെ ബന്ധിച്ച കൈവിരൽ പതിയെ അവളുടെ അധരങ്ങളെ തലോടാൻ തുടങ്ങി. മിഴി പകപ്പോടെ അവൻ്റെ ചെയ്തികളെ വീക്ഷിച്ചു. തട്ടി മാറ്റണമെന്ന് മനസ്സ് പറയുമ്പോഴും ശരീരം അവൻ്റെ സ്പർശനത്തിനായി കൊതിച്ചു. "കീ....... കീ......" അവരുടെ നല്ല നിമിഷത്തെ നശിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് താഴെ മൂന്നാല് കാറുകൾ വന്നു നിന്നു. ബോധം വന്നത് പോൽ മിഴി വേഗം അവനിൽ നിന്നും അകന്നു മാറി. സൂര്യയ്ക്ക് ഇച്ചിരി നിരാശ തോന്നാതിരുന്നില്ല. ഒരഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞിട്ട് വന്നാൽ പോരായിരുന്നോ ഇവർക്ക്... എങ്കിൽ ഞാനൊരു ഉമ്മയെങ്കില്ലും വാങ്ങിച്ചെടുത്തേനേ... ഇങ്ങോട്ട് കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ അങ്ങോട്ട് കൊടുക്കുകയെങ്കില്ലും ചെയ്തേനേ... ആ ഫ്ലോ അങ്ങ് കളഞ്ഞപ്പോ സമാധാനമായല്ലോ.😤😤😤.. കറക്ട് സമയത്ത് ഏതവനാണോ കെട്ടിയെടുത്തേ.... 🤪🤪🤪 സൂര്യ താഴേക്ക് നോക്കി. മിഴിയും...

കാറിൽ നിന്നും മൂന്നാല് പെണ്ണുങ്ങളും ആണുങ്ങളും ഒക്കെ ഇറങ്ങി വന്നു. ഇപ്പോഴത്തെ സീരിയലിൽ ഒക്കെ കാണും പോലെ എടുത്താൽ പൊങ്ങാത്ത സാരിയും ആഭരണങ്ങളും അണിഞ്ഞ് ചിലർ. "ഏടത്തിയുടെ വീട്ടുകാരാ... ഏടത്തിയെ പോലെ അല്ല കുറച്ചു ജാഡ പാർട്ടീസാ...." മിഴി കൗതുകത്തോടെ അവരെ എത്തി നോക്കുന്നത് കണ്ടതും സൂര്യ പറഞ്ഞു. " ഏടത്തിയുടെ അമ്മയ്ക്ക് ആൾക്കാരോട് എങ്ങനെ പെരുമാറണം എന്ന് അറിയില്ല. ഒരു ബെല്ലും ബ്രേക്കുമില്ലാത്ത നാക്കാ.... അതുകൊണ്ട് നോക്കിയും കണ്ടും സംസാരിച്ചാൽ മതി..." "മ്മം....." "ചുമ്മാ തലയാട്ടിയാൽ പോരാ... അവര് എന്തേലും ചൊറിയുന്ന വർത്തമാനം പറഞ്ഞാൽ തിരിച്ചു പറഞ്ഞോളണം..." "അയ്യോ... അപ്പോ ഋതു ചേച്ചിക്ക് സങ്കടമാവില്ലേ???" "ഒന്നും ഇല്ല. ഏടത്തിയുടെ സങ്കടം ഒന്നും അവര് നോക്കാറില്ല... അപ്പോ തിരിച്ചും അങ്ങനെ തന്നെ മതി... നീ വാ... താഴെ പോയി അവരുടെ ലൈവ് ഷോ കണ്ടാൽ നിനക്ക് മനസ്സിലാവും......" സൂര്യ മിഴിയുടെ കൈയും പിടിച്ച് താഴേക്ക് ചെന്നു. താഴെ ഹാളിൽ ഒരു ബേക്കറി മുഴുവൻ അൺലോഡ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പഴും കാറിൽ നിന്നും എന്തൊക്കെയോ ഇറക്കി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. "ഇതെന്തിനാ മീരേ ഇതൊക്കെ കൊണ്ട് വന്നത്? മോൾക്ക് വേണ്ടതൊക്കെ ഇവിടെയുണ്ട്. "

സുമിത്രാമ്മ ഋതുവിൻ്റെ അമ്മയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. "അതുകൊണ്ട്??? ഞങ്ങൾക്ക് ഞങ്ങളുടെ അന്തസ്സ് നോക്കണ്ടേ.. പെട്ടെന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാ ഇത്ര കുറച്ചു വാങ്ങിയത്..." പറയുമ്പോഴും അവർ തൻ്റെ ആഭരണങ്ങളും വസ്ത്രങ്ങളും മറ്റുള്ളവരെ കാണിക്കാനുള്ള തത്രപ്പാടിലായിരുന്നു. ഋതുവിൻ്റെ ഡാഡി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് കെട്ടിപ്പിടിക്കുകയും വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചറിയുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. അപ്പൂപ്പൻ ആയതിന്റെ സന്തോഷം ആ മുഖത്ത് നിന്നും വായിച്ചെടുക്കാം. അപ്പോഴും ഋതുവിൻ്റെ അമ്മ അവളെ അത്ര ഗൗനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. "മമ്മീ... " ഋതു വന്ന് അവളുടെ അമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ചു. "ആഹ്... ഇപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട് ഋതു??? Are you alright??? ഏതാ ഡോക്ടർ???" "നന്ദിതാ ദേവി... അമ്മയുടെ ഫ്രണ്ടാ..." "നല്ല ഡോക്ടർ ആണോ.... ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ നിന്റെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാൻ ഇവിടെ ഒരു ഹോം നേഴ്സിനെ നിർത്താം..." "അതൊന്നും വേണ്ട... Pregnancy ന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഒരു രോഗമൊന്നുമല്ലല്ലോ... പിന്നെ ഇവളെ കെയർ ചെയ്യാനും ശുശ്രൂഷിക്കാനും ഞങ്ങളൊക്കെ ഉണ്ട് ഇവിടെ..." ജീവ ഋതുവിനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. "മ്മം.... ഋതു ഇത് എന്താ നിന്റെ കോലം... ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ branded products മാത്രേ use ചെയ്യാൻ പാടുള്ളൂ ന്ന്..."

ഇവളിപ്പോ ഒരുങ്ങി കെട്ടി എങ്ങോട്ടും പോകുന്നില്ലല്ലോ... വീട്ടിന്ന് ഇത്ര ഒരുക്കമൊക്കെ മതി. പിന്നെ അവളുടെ ഡ്രസ്സിങ് അവളുടെ ഇഷ്ടത്തിനും കംഫർട്ടിനും അനുസരിച്ചായിരിക്കും..." ഋതുവിനെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് ജീവ വീണ്ടും വാദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. "അതേയ് സൂര്യാ... ഇതെന്താ ജീവേട്ടന് അവരോട് എന്തോ ദേഷ്യം ഉള്ളത് പോലെ..." മിഴി ആരും കേൾക്കാതെ സൂര്യയോട് പതിയെ ചോദിച്ചു. "പിന്നെ ദേഷ്യം തോന്നാതിരിക്കുവോ?? കുട്ടികൾ ഉണ്ടാകാത്തത് ജീവേട്ടൻ്റെ കുഴപ്പമാണെന്നും പറഞ്ഞ് ഏടത്തിയോട് ഏട്ടനെ ഡിവോർസ് ചെയ്യാൻ വരെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ആ സാധനം. പിന്നെ ടെസ്റ്റ് നടത്തി ഏടത്തിക്കാണ് പ്രോബ്ലം എന്നറിഞ്ഞതിന് ശേഷം ഈ വഴിക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയിട്ടില്ല. അമ്മാതിരി സ്വാഭാവമാ ആ പെണ്ണുംപിള്ളേടത്..." സൂര്യയും നിന്ന് പല്ലിറിമ്മുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മിഴി ക്ക് അവരെ പറ്റി ഏകദേശം ഒരു രൂപം കിട്ടി. "ഓ... ഇതാണല്ലേ സുമിത്ര യുടെ പുതിയ മരുമകൾ... ന്യൂസിൽ കണ്ടു ഇവരെ രണ്ടാളെയും... എന്തായാലും ഉടനെ പിടിച്ച് കെട്ടിച്ചത് കൊണ്ട് കുടുംബത്തിന്റെ അന്തസ്സ് പോയില്ല...

" മീരയുടെ മുഖത്ത് ഒരു ലോഡ് പുച്ഛം... "അന്ന് അങ്ങനെ ഉണ്ടായില്ലെങ്കില്ലും ഇവരുടെ വിവാഹം നടന്നേനേ... ഞങ്ങളുടെ മകൻ്റെ സന്തോഷമാ ഞങ്ങൾക്ക് വലുത്. " വിശ്വനാഥൻ അവരോട് പറഞ്ഞു. "എല്ലാവരും ഇരിക്ക് വിശേഷങ്ങൾ ഒക്കെ ഇനിയും പറയാം... ഞങ്ങൾ അടുത്ത ബന്ധുക്കളെയും സുഹൃത്തുക്കളെയും വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്. ചെറിയൊരു പാർട്ടി. നമ്മുടെ സന്തോഷം നമ്മുക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവരോടൊപ്പമാണല്ലോ ആഘോഷിക്കേണ്ടത്." "ശ്ശെ... നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ വല്ല ഫൈവ് സ്റ്റാർ ഹോട്ടലിലും അറേഞ്ച് ചെയ്യുമായിരുന്നില്ലോ..." മീര ഈർഷ്യയോടെ പറഞ്ഞു. "അതിന്റെ ആവശ്യമില്ല... ഋതുവിനോട് യാത്രകൾ ഒക്കെ കുറയ്ക്കാനാ ഡോക്ടർ... " "ഹം...." അവരൊന്ന് അമർത്തി മൂളി. അപ്പോഴേക്കും അതിഥികൾ ഒക്കെ എത്തി തുടങ്ങി. വന്നവർ വന്നവർ ഋതുവിനെയും ജീവയെയും ആശംസകൾ അറിയിച്ചു. പാർട്ടി രാത്രി വരെ നീണ്ടു. ഋതു വിന് ചെറിയ ക്ഷീണം തോന്നിയത് കൊണ്ട് ജീവ അവളെയും കൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് പോയി. ലേറ്റായത് കൊണ്ട് ഋതുവിൻ്റെ വീട്ടുകാരും അന്ന് അവിടെ തങ്ങി. അടുത്ത ചില ബന്ധുക്കളും. എവിടെ കിടക്കണമെന്ന് അറിയാതെ നട്ടം തിരിയുന്ന മിഴിയോട് സൂര്യയുടെ റൂമിൽ കിടന്നോളാൻ സുമിത്രാമ്മ തന്നെ ആവശ്യപ്പെട്ടു....... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...