🔥🔥അഗ്നിയായി അവൾ🔥🔥 : ഭാഗം 27

എഴുത്തുകാരി: മിന്നു

സൂര്യയും മിഴിയും ഓഫീസിൽ എത്തിയ ഉടനെ മനുവിനെ സൂര്യ കാമ്പിനിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു. "ഇന്നലെ സംഭവത്തിന് പിന്നിൽ ആരാണെന്ന് മനസ്സിലായോ മനൂ???" "ഇല്ലെഡാ... സിസിടിവി വർക്ക് ചെയ്യുന്നില്ലല്ലോ... കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ പിൻ്റർ വർക്ക് ചെയ്യാഞ്ഞിട്ട് പലരും മിഴിയുടെ സിസ്റ്റം യൂസ് ചെയ്യ്തിട്ടുണ്ട്. അവരിൽ നിന്നും ആ ഒരാളെ മാത്രം എങ്ങനെ കണ്ടെത്തും???" "മ്മം... ഒരു വഴിയുണ്ട്... നീ എല്ലാ സ്റ്റാഫ്സിൻ്റെയും കോൾ ഡിൻ്റെയ്ൽസ് എടുക്ക്... വിശാലുമായോ അവൻ്റെ കമ്പനിയിലെ ആരെങ്കിലുമായോ ഇവിടെയുള്ള ആരെങ്കിലും കോൺടാക്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ എന്ന് നോക്ക്... അതിൽ ഉണ്ടാവും നമ്മുക്ക് വേണ്ടേ ഉത്തരം...."

സൂര്യയുടെ ബുദ്ധി കൂർമതയിൽ മനുവിന് അഭിമാനം തോന്നി. പക്ഷേ അടുത്തിരുന്ന മിഴിക്ക് അത് കേട്ടതും വെപ്രാളം തുടങ്ങി. "ഇത്ര റിസ്ക് എടുക്കണോ സൂര്യ... ഡീൽ നമ്മുക്ക് തന്നെ കിട്ടിയില്ലേ... ഇനി അതങ്ങ് വിട്ട് കളഞ്ഞൂട്ടേ..." മിഴി ഒരു ശ്രമം നടത്തി. തെറ്റ് ചെയ്തു എന്ന കുറ്റബോധമായിരുന്നില്ല മറിച്ച് താനാണ് ഇതിന് പിന്നിൽ എന്നറിഞ്ഞാൽ സൂര്യയുടെ പ്രതികരണം ഓർത്തായിരുന്നു അവളുടെ ടെൻഷൻ.... "വിട്ട് കളയാനോ... ഇത് ചെറിയൊരു ഇഷ്യൂ ആണെന്നാണോ നീ കരുതിയിരിക്കുന്നത്... ഈ ഒരു ഒറ്റ incident ലൂടെ നമ്മുടെ company യുടെ credibility മുഴുവൻ ഇല്ലാതാക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു.

എൻ്റെ എത്ര നാളത്തെ പ്രയത്നമാണെന്നോ ഈ കമ്പനിയെ ഈ ഒരു ലെവലിലേക്ക് ഉയർത്തി കൊണ്ട് വന്നത്... അത് മുഴുവൻ ഇല്ലാതാക്കാൻ ശ്രമിച്ചവനെ വിട്ട് കളയാനോ... No never...." സൂര്യ ദേഷ്യത്തിൽ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ടേമ്പിളിൽ ഇടിച്ചു. മിഴി പേടിച്ച് പിറകിലേക്ക് നീങ്ങി... "നീ ഒന്ന് കൂളാവ് സൂര്യ... മിഴി നിന്റെ ടെൻഷൻ കണ്ടത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ അല്ലേ മിഴി..." മനുവിന്റെ ചോദ്യത്തിന് മിഴി ചെറുതായി ഒന്ന് ചിരിച്ചെന്ന് വരുത്തി. "അത് മാത്രമല്ല... ഇത് ചെയ്യ്ത്തത് ആരായാലും അവർ aim ചെയ്യ്തിരിക്കുന്നത് നിന്നെയാണ്. അത് ഞാനെങ്ങനെ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിക്കും???" സൂര്യയുടെ ആ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ മിഴി ഉത്തരമില്ലാതെ നിന്നു. അവൻ്റെ ഓരോ വാക്കിലും പ്രവർത്തിയിലും പ്രകടമാവുന്നത് തന്നോടുള്ള സ്നേഹമാണ്.

അവന് തന്നോടുള്ള വിശ്വാസവും ആത്മാർത്ഥതയും ആ കണ്ണുകളിൽ കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ അതൊന്നും അംഗീകരിക്കാൻ തനിക്ക് കഴിയില്ല... ൻ്റെ മിത്ര... സൂര്യയോട് അലിവ് തോന്നുന്ന നിമിഷം മിത്രയുടെ തളർന്നു കിടക്കുന്ന രൂപമാണ് മനസ്സിൽ തെളിയുന്നത്. പലപ്പോഴും എല്ലാവരുടെയും സ്നേഹത്തിന് മുന്നിൽ ഞാൻ നിസ്സഹായ ആയി പോവുകയാണ്. 🔥🔥 സൂര്യാ.... നിങ്ങള് ഓഫീസിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയോ???" ലാപ്ടോപ്പിൽ സൂര്യ എന്തോ ടൈപ്പ് ചെയ്ത് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് സുമിത്രാമ്മയുടെ കോൾ വന്നത്. "ഇപ്പം ഇറങ്ങും... എന്താ അമ്മേ???" "എന്നാ നിങ്ങള് വരുമ്പോ എവിടുന്നേലും കുറച്ചു നാരങ്ങാ മിഠായി വാങ്ങിച്ചോണ്ട് വരണേ..." "നാരങ്ങാ മിഠായിയോ???

ഇപ്പോ പെട്ടെന്ന് എന്താ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു പൂതി... വയസ്സാം കാലത്ത് ഷുഗർ വരുത്തി വയ്ക്കണ്ടട്ടോ...." "പോടാ ചെക്കാ.... എനിക്ക് ഒന്നുമല്ല... ഋതുവിനാ... അവൾ ഒരു ആഗ്രഹം പറഞ്ഞതാ..." " ആണോ... എന്നാ ഞാൻ വരുമ്പോ വാങ്ങി കൊണ്ട് വരാം... അല്ല ഭാര്യയെ ശുശ്രൂഷിക്കാൻ നിന്ന ജീവേട്ടൻ എന്തിയേ... ഇന്നേരം കൊണ്ട് ആള് നാരങ്ങാ മിഠായി വാങ്ങാൻ ഓടേണ്ടതാണല്ലോ...." സൂര്യ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. "അവന് ഇവിടെ കിടപ്പുണ്ട്. ഋതു വിന് പേരയ്ക്ക വേണമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ പിറകിലെ പേര മരത്തില് വലിഞ്ഞ് കേറിയതാ... ഇപ്പോ ഇതാ മേല് മുഴുവൻ ചൊറിഞ്ഞ് പൊന്തിയിട്ട് കിടക്കുവാ... പുഴുവോ മറ്റോ തട്ടിയതാണെന്ന് തോന്നുന്നു.

ഭസ്മം തേച്ച് കൊടുത്തിരിക്കുവാ ഞാൻ..." "ആഹാ അടിപൊളി.... എന്തായാലും ഞാൻ വാങ്ങിച്ചിട്ട് ഉടനെ വരാം..." സൂര്യ കോൾ കട്ട് ചെയ്തു. 🔥🔥 "മിഴീ.... താൻ ഇവിടെ ഇരിക്ക്... ഞാൻ ഒരു സാധനം വാങ്ങിച്ചിട്ട് ഇപ്പോ വരാം..." വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ സൂര്യ പെട്ടെന്ന് കാർ ഒന്ന് സൈഡാക്കി. "മ്മം...." മിഴി ഒന്ന് മൂളി. അവൻ ഒരു ഷോപ്പിലേക്ക് കയറി പോകുന്നത് കണ്ടു. അൽപം കഴിഞ്ഞപ്പോ വലിയൊരു കവർ നിറയെ സാധനങ്ങളുമായാണ് അവൻ ഇറങ്ങി വന്നത്. അവൻ ഡോർ തുറന്ന് കാറിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു. "മിഴീ... താൻ ഒന്ന് കണ്ണടച്ചേ..." "എന്തിന് 🤨🤨🤨" "ഹാ.... ഒന്ന് കണ്ണടയ്ക്കെഡോ... ഒരു സൂത്രം കാട്ടി തരാം...."

മടിച്ച് മടിച്ച് മിഴി കണ്ണുകളടച്ചു. "മ്മം.... ഇനി തുറന്നോ???" സൂര്യയുടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ മിഴി മെല്ലെ കണ്ണ് തുറന്നു. ഒരു കൈക്കുമ്പിളിൽ നിറയെ പലതരം മിഠായികൾ. തേൻ മിഠായി, നാരങ്ങാ മിഠായി, പുളി മിഠായി, കടല മിഠായി അങ്ങനെയങ്ങനെ... മിഴി യുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് കുട്ടിക്കാലത്തിന്റെ നിറമുള്ള ഓർമ്മകൾ മനസ്സിലേക്ക് വന്നു നിറഞ്ഞു. അനാഥാലയത്തിൻ്റെ ഏകാന്തതയിലേക്ക് മധുരം വച്ച് നീട്ടിയ കുഞ്ഞ് മിത്രയെ ഓർമ്മ വന്നു. പരസ്പരം പങ്ക് വച്ച് കഴിച്ച രുചികൾ നാവിൻ തുമ്പിൽ വന്ന് നിറഞ്ഞത് പോലെ.... "ഏയ്യ്... മിഴി... ഇതെന്താഡോ തൻ്റെ കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞത്???" സൂര്യയുടെ വിളി കേട്ടപ്പോൾ മിഴി അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ പുഞ്ചിരിയോടെ തുടച്ചു. അവൾ കൈനീട്ടിയതും സൂര്യ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി,..

മിഴി മുഖം വീർപ്പിച്ച് നോക്കി. സൂര്യ അതിൽ നിന്നും ഒരു തേൻമിറായി എടുത്ത് അവളുടെ വായിലേക്ക് വച്ച് കൊടുത്തു. പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ അത് സ്വീകരിച്ചു. തേൻ ചാറ് രസമുകുളങ്ങളെ ത്രസിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് തൊണ്ട കുഴിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. കൈയിലെ ബാക്കി മിഠായികൾ മിഴിയുടെ മടിയിലേക്ക് ഇട്ട് കൊടുത്തു. യാത്രയിൽ ഉടനീളം അവൾ അതിൽ നിന്നും ഓരോന്നായി എടുത്ത് കഴിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു. ഡ്രൈവിങ്ങിനിടയിലും സൂര്യയുടെ ശ്രദ്ധ മിഴി യുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു. വീട്ടിൽ എത്തി മിഠായി മുഴുവൻ കവറോടെ ഋതുവിനെ ഏൽപ്പിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തും നിറഞ്ഞ സന്തോഷമായിരുന്നു. കുഞ്ഞ് കാര്യങ്ങൾക്ക് നമ്മെ എത്രത്തോളം സന്തോഷവാനാക്കാൻ പറ്റുമെന്ന് തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു സൂര്യ. 🔥🔥

രാത്രി മിഴി കിടക്കാനായി ചെല്ലുമ്പോൾ സൂര്യ ബെഡിൽ എന്തോ വായിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിപ്പുണ്ട്. മിഴി ബെഡിലേക്ക് ഇരുന്നതും സൂര്യ അവളുടെ മടിയിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു. "സൂര്യാ.... ദേ കളിക്കല്ലേ... എഴുന്നേറ്റേ...". മിഴി അവനെ തള്ളി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും സൂര്യ അണുവിട അനങ്ങാതെ അവളുടെ മടിയിലേക്ക് തന്നെ മുഖം പൂഴ്ത്തി കിടന്നു. "സൂര്യാ... എഴുന്നേൽക്ക്... ദേ... എനിക്ക് ദേഷ്യം വരണുണ്ടേ...." "എന്താഡോ ഭാര്യേ താനിങ്ങനെ... താൻ ഒട്ടും റോമാൻ്റിക് അല്ലാട്ടോ...." "മാറങ്ങോട്ട്..." മിഴി അവനെ മടിയിൽ നിന്നും തള്ളി താഴെയിട്ടു. മിഴി അവനെ ആകെ ഒന്ന് കലിപ്പിച്ച് നോക്കി. കണ്ണിറുക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സൂര്യ അവൾക്ക് നേരെ ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ച് ഒരു ഫ്ലയിങ്ങ് കിസ്സ് അങ്ങ് തൊട്ടുത്തു വിട്ടു. "ഛീ... പോടാ..." മിഴി ചുണ്ട് കൊട്ടി എഴുന്നേറ്റ് ബാൽക്കണിയിലെ ഊഞ്ഞാലിൽ ചെന്നിരുന്നു. "ഹലോ.... പിണങ്ങി പോവുവാണോ... "

സൂര്യയും മിഴിയുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു. "ഒരു പിണക്കവുമില്ല... സാറ് ചെന്ന് കിടന്നാട്ടേ..." മിഴി അവന് നേരെ കൈ കൂപ്പി "ഒറ്റയ്ക്കോ??? താനും കൂടി വാ... ഒരു കമ്പനിക്ക്...." സൂര്യ അവളെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി ചിരിച്ചു. "ദേ.... സൂര്യാ.... ൻ്റെ കൈയീന്ന് കിട്ടും ട്ടോ.... നിന്ന് കിണുങ്ങാതെ പോയേ... ഞാനിന്ന് ഇവിടെയാ കിടക്കുന്നേ..." "അയ്യോ.... അത്ര കടുത്ത തീരുമാനം ഒന്നും എടുക്കല്ലേ... എന്നെ പേടിച്ചാണെങ്കിൽ വേണ്ട... ഇതൊക്കെ ഞാൻ ചുമ്മാ ഒരു കുറുമ്പ് കാട്ടിയതാ... തനിക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാതെ ഞാൻ തന്നെ ഒന്ന് തൊടുക കൂട്ടിയില്ല പ്രോമിസ്സ്... എന്നെ വിശ്വാസമില്ലേ???" സൂര്യ നിഷ്കു ആയി ചോദിച്ചു. "എനിക്ക് അത്ര വിശ്വാസമില്ല... താൻ പോയേ... ഞാനിന്ന് ഇവിടെയാ കിടക്കുന്നേ..."

"പ്ലീസ് ഡാ.... അങ്ങനെ പറയല്ലേ... സത്യായിട്ടും ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യൂല്ല... താൻ വന്ന് കിടക്ക്..." "ഇല്ലാന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ...." മിഴി ആ ഊഞ്ഞാലിലേക്ക് ചുരുണ്ട് കൂടി കിടന്നു. സൂര്യ ക്ക് അത് കണ്ടപ്പോ നല്ലോണം സങ്കടമായി. തൻ്റെ കുസൃതി അതിര് കടന്നോ എന്നവൻ സംശയിച്ചു. പക്ഷേ അതിനും മാത്രം ഞാനൊന്നും ചെയ്യ്തില്ലല്ലോ... സൂര്യ കുറച്ചു സമയം കൂടി അവളെയും നോക്കി അവിടെ നിന്നു. പിന്നെ പതിയെ അവൻ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. 🔥🔥 രാവിലെ എണീക്കുമ്പോൾ പെട്ടെന്ന് മിഴി ക്ക് താൻ എവിടെയാണെന്ന് മനസ്സിലായില്ല. തന്നെ പുതപ്പിച്ച ബ്ലാങ്കറ്റ് നീക്കി അവൾ എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്നു. രാത്രിയിൽ എപ്പോഴെങ്കിലും സൂര്യ വന്ന് പുതപ്പിച്ചതാവണം... ബെഡിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ സൂര്യയെ അവിടെയൊന്നും കണ്ടില്ല. മിഴി വേഗം കുളിച്ച് ഫ്രഷായി. കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ നിന്ന് ഒരുങ്ങുമ്പോഴാണ് ഫോൺ റിങ് ചെയ്യ്ത്തത്. പപ്പയാണ്. "ഹലോ പപ്പാ..."

"നീ എവിടെയാ മോളേ... ഞാൻ ഇന്നലെ വിളിച്ചിട്ട് നീ ഫോൺ എടുത്തില്ലല്ലോ..." റാമിൻ്റെ വാക്കുകളിൽ പരിഭവം നിറഞ്ഞു. "പപ്പ ഇന്നലെ വിളിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ താഴെ ഋതു ചേച്ചിയുടെ അടുത്തായിരുന്നു. റൂമിൽ വന്നപ്പോഴാ മിസ്സ് കാൾ കണ്ടത്. സൂര്യ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടാ ഞാൻ തിരിച്ചു വിളിക്കാഞ്ഞത്...." "മ്മം..... മോൾക്ക് സുഖമാണോ???" "അതേ പപ്പാ.... ഇവിടെ എല്ലാവർക്കും എന്നെ വലിയ കാര്യമാ... എല്ലാവർക്കും എന്നെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടമാ... ആ... പപ്പാ... ഇവിടെ വലിയൊരു വിശേഷമുണ്ട്. ജീവേട്ടനും ഋതു ചേച്ചിക്കും ഒരു കുഞ്ഞ് വാവ വരാൻ പോകുവാ... അവരുടെ എത്ര നാളത്തെ കാത്തിരിപ്പാണെന്ന് അറിയുവോ... എൻ്റെ ഐശ്വര്യമാണെന്നാ ഇവിടെ എല്ലാവരും പറയുന്നേ...." മിഴി സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി. "മ്മം........"

ഇഷ്ടപ്പെട്ടാത്ത മട്ടിൽ റാം ഒന്ന് അമർത്തി മൂളി. "അവിടെയെന്തൊക്കെയുണ്ട് വിശേഷങ്ങൾ..??? മിത്രയ്ക്ക് ഇപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട്??" മിഴി ആവേശത്തോടെ ചോദിച്ചു. "അവൾക്ക് ഇപ്പോ നല്ല മാറ്റമുണ്ട്. പിടിച്ച് ഇരുത്തിയാൽ ഇരിക്കും...വിൽചെയറിൽ ഇരുത്തി പുറത്തേക്ക് ഒക്കെ കൊണ്ട് പോകുന്നുണ്ട്. ഉടനെ തന്നെ കൈയും കാലും ചലിപ്പിക്കാൻ പറ്റുമെന്നും സംസാരിക്കാൻ പറ്റുമെന്നും തന്നെയാ ഡോക്ടർ പറയുന്നത്..." "അത് കേട്ടാൽ മതി പപ്പാ... ഇപ്പഴാ എനിക്ക് സന്തോഷമായത്...." മിഴി ക്ക് സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടാൻ തോന്നി. "നീ എപ്പഴാ വരുന്നത് മോളേ... ഇനിയും നീ അവിടെ നിൽക്കണ്ട... എത്രയും പെട്ടെന്ന് നീ മടങ്ങി വരണം..." റാം തീർത്തു പറഞ്ഞു. "പക്ഷേ പപ്പാ... പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ വരാൻ പറ്റുമോ... ഇവിടെ എനിക്ക്....."

"അവിടെ... അവിടെ എന്താണ് നിനക്ക്???" ഒന്നുമില്ല... മിഴീ... നീ എന്തിനാ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോയതെന്ന് നീ മറന്നോ മോളേ..." റാമിന്റെ വാക്കുകളിൽ അനിഷ്ടം പ്രകടമായി. "ഇല്ല പപ്പാ... ഞാൻ അങ്ങനെയല്ല...." "വേണ്ട.... നീ ഒന്നും പറയണ്ട... എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട്. ഇവിടുന്ന് പോയപ്പോഴുള്ള സ്വഭാവം ഒന്നുമല്ല ഇപ്പോ നിൻ്റേത്... അവിടെയുള്ളവർ ഒക്കെ നിന്റെ സ്വന്തമാണെന്ന് തോന്നി തുടങ്ങി അല്ലേ... അപ്പോ ഞങ്ങളോ... ഞങ്ങൾ നിന്റെ ആരുമല്ലേ മോളേ... നീ എല്ലാം മറന്നോ കുട്ടീ... നമ്മുടെ മിത്ര... അവളെ അവൻ... എങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു നിനക്ക് അതൊക്കെ മറക്കാൻ... ആ നീചനോട് പൊറുക്കാൻ... അവനോട് പ്രതീകാരം ചെയ്യാൻ ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ടവൾ അല്ലേ നീ... എന്നിട്ട് നിനക്കിപ്പോ എന്താ പറ്റിയത്...

അവരുടെ സ്നേഹവാക്കുകളിൽ നീയും മയങ്ങി പോയോ മോളേ.... ആ സൂര്യ അവൻ നിന്നെയും പറ്റിച്ചോ... അതോ നീയും അവനോടൊപ്പമുള്ള ഒരു ജീവിതം ആഗ്രഹിച്ച് തുടങ്ങിയോ??? പറയ് മോളേ...." റാമിന്റെ വാക്കുകളിൽ സങ്കടം നിഴലിച്ചു. സ്വന്തമെന്നു കരുതി പോറ്റി വളർത്തിയ മകൾ തങ്ങളെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോകുമോ എന്ന് ആ പിതാവിന്റെ മനസ്സ് ആശങ്കപ്പെട്ടു. പപ്പാ ഞാൻ..... മിഴി യുടെ വാക്കുകൾ ഇടറി. "തെറ്റ് പറയില്ല ഞാൻ... നിന്റെ ഭർത്താവല്ലേ അവനിപ്പോൾ... നിനക്ക് ഞങ്ങളേക്കാൾ പ്രാധാന്യം അവനും കുടുംബവും തന്നെയായിരിക്കും... എന്നാലും പഴയതൊന്നും ഇത്ര പെട്ടെന്ന് മറക്കരുത് മോളേ.... നീ നന്നായിരിക്കണം അത്രയേയുള്ളൂ എനിക്ക്... പക്ഷേ അവനെ ഞങ്ങൾക്ക് വിശ്വാസമില്ല മോളേ...

എങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു നിനക്ക് ഇത്ര പെട്ടെന്ന് എല്ലാം മറന്ന് അവനെ സ്നേഹിക്കാൻ..??? അവനോടൊപ്പം ജീവിക്കാൻ???" "ഇല്ല പപ്പാ... ഒരിക്കലുമില്ല... എൻ്റെ മിത്രയെ മറന്ന്... പപ്പയെയും അമ്മയെയും മറന്ന് മിഴിക്ക് ഒരു ജീവിതമില്ല.... സൂര്യയെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല.... അവനോടൊപ്പം ഒരു ജീവിതവും കൊതിച്ചിട്ടില്ല... അന്നും ഇന്നും എന്നും മിഴി ക്ക് എൻ്റെ മിത്ര തന്നെയാ വലുത്. ഞാൻ വരുവാ പപ്പ... പപ്പേടെ അടുത്തേക്ക്... ഇനി മിഴിക്ക് ഇവിടെ നിൽക്കണ്ട... പക്ഷേ തിരിച്ചു വരും മുൻപ് ഞാനെന്റെ പ്രതികാരം പൂർത്തിയാക്കിയിരിക്കും... അത് ഞാനെന്റെ മിത്രയ്ക്ക് കൊടുത്ത വാക്കാണ്... അതിൽ മാറ്റമില്ല...

ഞാൻ തിരിച്ചു വരും എൻ്റെ പപ്പയുടെയും അമ്മയുടെയും അടുത്തേക്ക് നിങ്ങളുടെ മകളായി. എൻ്റെ മിത്രയുടെ സഹോദരിയായി സുഹൃത്തായി. അതിൽ കൂടുതൽ ഒരു ബന്ധവും മിഴി ക്ക് ഈ ജൻമം വേണ്ട...." എന്തോ നിശ്ചയിച്ച് ഉറപ്പിച്ചത് പോലെ നിറഞ്ഞ് നിന്ന കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ച് മിഴി ആ കോൾ കട്ട് ചെയ്തു. താഴേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഹാളിൽ അമ്മയുടെ മടിയിൽ കിടക്കുന്ന സൂര്യയെ കണ്ടു. "എന്തുപറ്റി സൂര്യാ... എന്താ നിനക്ക് ഒരു സങ്കടം???" "അമ്മാ... ഇന്നാ ആ ദിവസം.. ഒരു വർഷം മുമ്പ് മിത്രയ്ക്ക്... " പൂർത്തീകരിക്കാനാവാതെ സൂര്യയുടെ വാക്കുകൾ ഇടറി. അത് കൂടി കേട്ടതോടെ മിഴിയുടെ ദേഷ്യം ആളിക്കത്തി. അവനെ വെന്ത് വെണ്ണീറാക്കാൻ പാകത്തിൽ അവളുടെ അവളുടെ ഉള്ളിൽ പ്രതികാരം അഗ്നിയായ് ജ്വലിച്ചു....... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...