🔥🔥അഗ്നിയായി അവൾ🔥🔥 : ഭാഗം 3

എഴുത്തുകാരി: മിന്നു

സൂര്യ കൊടുത്ത കീയുപയോഗിച്ച് മിഴി മുറിയിലേക്ക് കയറി. റുംബോയ് യെ വിളിച്ച് രണ്ട് ഓറഞ്ച് ജ്യൂസ് ഓർഡർ ചെയ്തു വരുത്തി. സൂര്യയുടെ ജ്യൂസിലേക്ക് വിഷം കലർത്തുമ്പോൾ മിഴിയുടെ കൺമുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നത് തളർന്നു വിറങ്ങലിച്ചു കിടക്കുന്ന മിത്രയുടെ രൂപം മാത്രമായിരുന്നു. "മിത്രാ.... നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാനിന്ന് ഇപ്പോ ഇത് ചെയ്യുവാ... നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ച സൂര്യയെ ഞാൻ ഇല്ലാതാക്കുവാ... നിന്റെ ജീവിതം.... നമ്മുടെ എല്ലാവരുടെയും സന്തോഷം അതാ അന്നവൻ ഇല്ലാതാക്കിയത്... ജീവച്ഛവം പോലെ കിടക്കുന്ന നിന്നെ കാണുന്ന ഓരോ നിമിഷത്തിലും ന്റെ മനസ്സ് പിടഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുവായിരുന്നു. അപ്പോ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചതാ നീന്റെയീ അവസ്ഥയ്ക്ക് കാരണക്കാരൻ ആയവനെ ഞാൻ ന്റെയീ കൈ കൊണ്ട് ഇല്ലാതാക്കുമെന്ന്... ഇപ്പോൾ ഞാൻ അത് നടപ്പിലാക്കാൻ പോവുകയാണ് മിത്രാ... സ്നേഹം കാട്ടി അവൻ നിന്നെ വഞ്ചിച്ച അതേ നാണയത്തിൽ ഞാൻ അവന് തിരിച്ചടി കൊടുക്കുകയാണ്... പിടഞ്ഞു പിടഞ്ഞ് അവൻ ഇല്ലാതാവുന്ന ആ നിമിഷത്തിൽ അവനിൽ നിന്നും ജീവന്റെ അവസാനത്തെ കണികയും വിട വാങ്ങുന്നതിന് തൊട്ട് മുമ്പ് ഞാൻ അവനോട് പറയും ഇത് ന്റെ മിത്രയ്ക്ക് വേണ്ടി ഈ മിഴിയുടെ പ്രതികാരം ആയിരുന്നു എന്ന്......"

ഉയർന്ന ശ്വാസമിടിപ്പോടെ അവൾ ഇരുന്ന് കിതച്ചു. അപ്പോൾ അവളുടെ ശരീരത്തിൻറെ ഓരോ അണുവിലും നിറഞ്ഞ് നിന്നത് പ്രതികാരം മാത്രമായിരുന്നു. തന്റെ മിത്രയെ വേദനിപ്പിച്ചവനോടുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രതികാരം... "മിത്രാ............" തലമുടിയിൽ വിരലുകൾ കോർത്തു വലിച്ച് അവൾ അലറി കരഞ്ഞു... "എനിക്ക് വയ്യ മിത്രാ....നിന്റെ കളിചിരികൾ ഇല്ലാതെ നിൻറെ കുസൃതിത്തരങ്ങൾ കേൾക്കാതെ എനിക്കിനിയും വയ്യ മിത്രാ... നീയല്ലേ എൻറെ ജീവിതത്തിൽ എല്ലാ സന്തോഷത്തിനും കാരണക്കാരി... ആ നീ ഇപ്പോൾ തളർന്നു കിടക്കുമ്പോൾ ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ നിന്ന് ഉരുകുവാ... അടുത്തേക്കോടി വരണം എന്നുണ്ട് കൂടെ നിന്ന് പരിചരിക്കണം എന്നുണ്ട്... പക്ഷേ പപ്പയുടെയും അമ്മയുടെയും സങ്കടം കാണുമ്പോൾ എന്റെ ധൈര്യമെല്ലാം ചോർന്ന് ഒലിക്കുകയാണ്.... നമ്മൾ എല്ലാവരും സങ്കടപ്പെടുമ്പോൾ നിന്നെ ഈ അവസ്ഥയിൽ ആക്കിയവൻ മാത്രം സന്തോഷത്തോടെ വിലസി നടക്കുന്നു ഇനിയും അനുവദിച്ചുകൂടാ ഞാൻ വരും ഇത്ര എത്രയും പെട്ടെന്ന് പൂർത്തിയാക്കി... പപ്പയ്ക്ക് പേടിയാണ് എനിക്ക് വല്ലതും സംഭവിക്കുമോ എന്ന് അവൻ എന്നെയും ചതിക്കുമോ എന്ന്...

പക്ഷേ എനിക്ക് ഭയമില്ല ന്റെ ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ സന്തോഷങ്ങളുടെയും കാരണം നീ മാത്രമാണ്. നീ തന്ന ദാനമല്ലേ ഈ ജീവിതം... അപ്പോ നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചവനെ ഞാൻ വെറുതെ വിട്ടുമോ??? ഞാനിപ്പോ ഈ ചെയ്യാൻ പോകുന്നതിന് എത്ര വലിയ ശിക്ഷ കിട്ടിയാലും എനിക്ക് അത് പ്രശ്നമല്ല.... കാരണം ഈ ലോകത്ത് എനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടത് നീയാ... നീ മാത്രമാണ് മിത്രാ.... ആരോരുമില്ലാത്ത എന്നെ ഇത്രയും എത്തിച്ചത് നീയും നിന്റെ പപ്പയും അമ്മയുമല്ലേ......" മിത്രയെ ആദ്യമായി കണ്ടത് മുതലുള്ള കാര്യങ്ങൾ മിഴിയുടെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു. 🔥🔥 പത്തു വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് ഞാൻ ആദ്യമായി മിത്രയെ കാണുന്നത്... ക്ലാസ്സിലേക്ക് വന്ന new admission... എല്ലാവരും പുതിയ കുട്ടിയെ പരിചയപ്പെടാൻ ചെന്നപ്പോൾ ഞാൻ മാത്രം ഒഴിഞ്ഞു നിന്നു. എന്നും എല്ലാത്തിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറി നിൽക്കുന്ന സ്വഭാവക്കാരിയായിരുന്നു താൻ.. ഓർമ്മവച്ച നാൾമുതൽ എല്ലാവരോടും ഞാൻ അങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു.. വളർന്നത് അനാഥാശ്രമത്തിലാണ്... വേണ്ടപ്പെട്ടവരാൽ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ഒരുപാട് പേരുടെ നടുവിൽ... ഓർമ്മ വച്ച നാൾ മുതൽ അവിടെ തന്നെയാണ്.

ആശ്രമത്തിലെ എല്ലാവരും അവളെ അഗ്നി എന്ന പേര് ചൊല്ലി വിളിച്ചു. ആശ്രമത്തിലെ ഏറ്റവും ഇളയ കുട്ടിയായിരുന്നു ഞാൻ അതിൻറെ സ്നേഹക്കൂടുതൽ എല്ലാവർക്കും എന്നോട് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ എല്ലാം പൊന്നോമന... എങ്കിലും ചെറുപ്പം മുതലേ ആരുമില്ലാത്തവൾ എന്ന ചിന്ത മനസ്സിനെ വരിഞ്ഞ് മുറുകിയിരുന്നു. ആശ്രമത്തിന് പുറത്തുള്ളവരെ എല്ലാം പേടിയോടെ ആയിരുന്നു കണ്ടിരുന്നത്. പഠിക്കാൻ മിടുക്കി ആയിരുന്നതുകൊണ്ട് ആശ്രമത്തിലെ ആൾക്കാർ ഇടപെട്ട് അവളെ വലിയൊരു കോൺവെന്റ് സ്കൂളിൽ ചേർത്തു. അവിടെയും അധികം കൂട്ടുകാർ ആരുമില്ല.. ആരോടും കൂട്ട് കൂടാതെ എപ്പോഴും ഗൗരവം നടിച്ചിരുന്നു. പഠിക്കാൻ മിടുക്കിയായിരുന്നത് കൊണ്ട് ടീച്ചേഴ്സിന്റെ കണ്ണിലുണ്ണി. "വല്ല്യ പഠിപ്പിസ്റ്റ് ആയതിന്റെ ജാഡയാ ആ കുട്ടിക്ക്...." "വല്ല്യ കാശുക്കാരന്റെ മോളായിരിക്കും അതാ ഈ പവ്വ്യർ...." തന്റെ സ്വഭാവത്തെ കുറിച്ച് ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടികൾ അടക്കം പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട് പലപ്പോഴും... അതൊക്കെ മനസ്സാലേ ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇല്ലാത്ത ഒരു കുടുംബം എനിക്ക് ഉണ്ടെന്ന് അവരൊക്കെ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു വച്ചിട്ടും തിരുത്താൻ നിന്നില്ല... അവരുടെയൊക്കെ മനസ്സിലെങ്കിലും താൻ സനാഥ ആയിരിക്കട്ടെ എന്ന കുഞ്ഞ് മോഹം....

ആരോടും കൂട്ടില്ലാതെ ഞാൻ എൻറെതായ ഒരു ലോകം ഞാൻ കെട്ടിപ്പടുത്തു... അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് ക്ലാസ്സിൽ പുതുതായി ഒരു കുട്ടി വന്നത്... മിത്ര... എപ്പോഴും എല്ലാവരോടും പുഞ്ചിരിയോടെ മാത്രം സംസാരിക്കുന്ന മിത്ര... പാട്ട്, ഡാൻസ്, ചിത്രം വര, അങ്ങനെ അവളുടെ കൈ എത്താത മേഖലകൾ ഇല്ല... പഠിക്കാനും മിടുക്കി. പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൾ സ്കൂളിന്റെ എല്ലാമെല്ലാമായി.. അതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ അവൾ അഗ്നിയോടും കൂട്ട് കൂടാൻ ശ്രമിച്ചു. എത്ര ആട്ടിയകറ്റിയിട്ടും മിത്ര പിന്മാറിയില്ല. വീണ്ടും ശക്തമായി തന്നെ അവൾ അഗ്നിയുടെ പിറകെ നടന്നു. പതിയെ പതിയെ അഗ്നിയും ആ സൗഹൃദം ആസ്വദിച്ചു തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ആരോടും കൂട്ട് കൂടാതെ നടന്ന അഗ്നിയും മിത്രയുടെ ഏറ്റവും അടുത്ത സുഹൃത്തായി. അഗ്നി മിത്രയ്ക്ക് അവളുടെ സ്വന്തം അക്കി ആയിരുന്നു. അപ്പോഴും താൻ ഒരു അനാഥയാണെന്ന സത്യം മാത്രം അഗ്നി മിത്രയോട് പറഞ്ഞില്ല.. പേടിയായിരുന്നു അഗ്നിക്ക് താൻ ആരുമില്ലാത്തവളാണ് എന്നറിഞ്ഞാൽ മിത്ര തന്നെ വിട്ട് പോകുമോ എന്നവൾ ഭയപ്പെട്ടു. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരുദിവസം അനാഥാശ്രമത്തിൽ ഒരാൾ തന്റെ അമ്മയുടെ പിറന്നാളിനോട് അനുബന്ധിച്ച് ഭക്ഷണം നൽകി.

അഗ്നിയുടെ ഒരു സഹപാഠിയുടെ കുടുംബമായിരുന്നു അത്. അന്ന് അനാഥാലയത്തിലെ മറ്റ് അംഗങ്ങളോടൊപ്പമിരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന അഗ്നിയെ ആ കുട്ടി കാണുകയും ചെയ്തു. പിറ്റേന്ന് സ്കൂളിൽ ഈ കാര്യം കാട്ടുതീ പോലെ പടർന്നു. ക്ലാസ്സിൽ എല്ലാവരെയും കളിയാക്കലുകൾക്ക് നടുവിൽ തല കുമ്പിട്ടിരുന്ന് കരഞ്ഞ് തീർത്തു.. കൂട്ടം കൂടി നിന്ന് കളിയാക്കുന്നവർക്ക് ഏറ്റവും പിറകിലായി സഹതാപത്തോടെ തന്നെ നോക്കുന്ന മിത്രയെ കൂടി കണ്ടതോടെ കരച്ചിൽ ഒന്ന് കൂടി ശക്തമായി. പിന്നീട് രണ്ടു ദിവസം സ്കൂളിലേക്കേ പോയില്ല.. ആശ്രമത്തിലെ അമ്മമാരും ചേച്ചിമാരും കൂടി ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും കുഞ്ഞ് മനസ്സിനെ മുറിവ് വളരെ ആഴത്തിലുള്ളതായിരുന്നു. അന്നൊരു ഞായറാഴ്ച ദിവസം പടികെട്ടിൽ ചുമ്മാ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് മുറ്റത്ത് ഒരു കാർ വന്ന് നിന്നത്. "ഏതെങ്കിലും കാശുകാരായിരിക്കും... ഇന്ന് നല്ല ഭക്ഷണം കിട്ടും... ഇങ്ങനെയുള്ളവരുടെ ദയാവായ്പ്പിലാണല്ലോ ഒരോ ദിവസവും കഴിഞ്ഞ് പോകുന്നത്..."

അപ്പോഴാ ഡോർ തുറന്ന് മിത്ര പുറത്തേക്ക് വന്നത്. തന്നെ കണ്ടതും അവൾ ഓടി വന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. സ്കൂളിൽ വരാത്തതിന് വഴക്ക് പറയുന്നതിനോടൊപ്പം ആ കുഞ്ഞ് മുഖം നിറയെ ഉമ്മകൾ കൊടുത്തു. "വാ... നമ്മുക്ക് പോവാം... ഇനി മുതല് അക്കിയും ന്റെ കൂടെ വേണം... ന്റെ ഫ്രണ്ടായിട്ട് മാത്രമല്ല ന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പായി ല്ലേ പപ്പാ...." നിറഞ്ഞ് നിന്ന കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ച് അവൾ പിറകിൽ നിൽക്കുന്ന പപ്പയോടും അമ്മയോടും ചോദിച്ചു. "മ്മം... അതേല്ലോ... ഇനി മുതല് ഞങ്ങളാ മോളുടെ പപ്പയും അമ്മയും..." അഗ്ന്നിക്ക് മുന്നിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്ന് മാധുരി അവളെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു. അന്നാദ്യമായി ഒരു അമ്മയുടെ സ്നേഹവും അച്ഛന്റെ വാൽസല്യവും അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു. ഒഫീഷ്യലി അഗ്നിയെ ദത്തെടുക്കാനുള്ള എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ചെയ്തു വച്ചിട്ടാണ് അവർ വന്നത്. മിത്രയുടെ നിർബന്ധമായിരുന്നു തന്നെ അവൾക്ക് വേണമെന്നത്... "ന്റെ അക്കിയെ ഇനി ആരും അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലാത്ത കുട്ടിയാണെന്ന് പറയരുത്..."

ന്ന് പറഞ്ഞ് അവൾ വാശി പിടിച്ചത്രേ... അങ്ങനെ അവളുടെ ആ വാശിയിൽ പത്താമത്തെ വയസ്സിൽ എനിക്ക് ഒരു കുടുംബത്തെ കിട്ടി. പപ്പയും അമ്മയും മിത്രയും... സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രമറിയാവുന്ന പപ്പയും അമ്മയും...പപ്പയും അമ്മയും ഒരിക്കലും ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു വേർതിരിവും കാണിച്ചിരുന്നില്ല. എല്ലാം ഒരേത്... ബാഗ്, ഡ്രസ്സ്, ചെരുപ്പ് അങ്ങനെ എല്ലാം ഒരേത്... ഞങ്ങളുടെ പേര് പോലും ഒരുപോലെ ആക്കാൻ വേണ്ടി അഗ്നി എന്ന പേര് മാറ്റി മിഴി എന്ന് വിളിച്ചു. അപ്പോഴും മിത്രയ്ക്ക് മാത്രം ഞാനവളുടെ അക്കി തന്നെയായിരുന്നു. 🔥🔥 "ടിങ്ങ് ടോങ്ങ്...." റും ബെൽ കേട്ടപ്പോഴാണ് മിഴി ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്. ഇടം കൈ കൊണ്ട് മുഖം തുടച്ച് അവൾ ചെന്ന് ഡോർ തുറന്നു. ഒരു നിമിഷം സൂര്യയെ മുന്നിൽ കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിലെ പക അറിയാതെ മുഖത്ത് പ്രതിഫലിച്ചു. ഡോർ ഹാന്റിലിൽ അവളുടെ കൈ ഞെരിഞ്ഞമർന്നു. "ഏയ്യ് മിഴീ... എന്താ മുഖം വല്ലാതെ?? ഞാൻ പറഞ്ഞതിലും ഇച്ചിരി ലേറ്റായി അതിന്റെ പിണക്കമാണോ??" പുഞ്ചിരിയോടെ ഉള്ള സൂര്യയുടെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോഴാണ് മിഴി യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് വന്നത്. തന്റെ പൊയ്മുഖം അവന് മുന്നിൽ അഴിഞ്ഞു വീണോ എന്നവൾ ഭയപ്പെട്ടു.

ഉടനെ മുഖത്തെ പരിഭ്രമം മാറ്റി ഒരു ചെറു പിണക്കം നടിച്ചു. "എത്ര നേരമായി ഞാനിവിടെ ചുമ്മാ ഇരിക്കുന്നു. ഇരുന്നിരുന്ന് ബോർ അടിച്ചു..." "സോറി ഡിയർ... മീറ്റിംഗ് കുറച്ചു നീണ്ട് പോയി.. ഈ ബിസ്സ്നസ്സിന്റെ ടെൻഷൻ തലയിൽ കേറിയാൽ മറ്റൊന്നും എന്റെ മനസ്സിലുണ്ടാവില്ല അതാ... താൻ ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക്..." മിഴിയുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് തലോടി കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. അവന്റെ സ്പർശനം പോലും അവൾക്ക് അരോചകമായി തോന്നി. എങ്കിലും അത് മുഖത്ത് കാട്ടാതെ അവൾ ഒഴിഞ്ഞ് മാറി നിന്നു. സൂര്യ മുറിയിലേക്ക് കയറി ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു. "തനിക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടോ മിഴീ... ഉണ്ടെങ്കിൽ താൻ എന്തെങ്കിലും ഓർഡർ ചെയ്തു വരുത്തിക്കോ.. ഞാൻ ഒന്ന് ഫ്രഷായി ഈ ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഒന്ന് മാറിയിട്ട് വരാം... ഫോർമൽ ഡ്രസ്സ് ഇട്ട് കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ബിസ്സിനസ്സിന്റെ ടെൻഷൻ തലയിൽ നിന്നും ഒഴിയില്ല അതോണ്ടാ...." ഇട്ടിരുന്ന സ്യൂട്ട് അഴിച്ചു മാറ്റി അവൻ കൈ തണ്ടയിലേക്ക് ഇട്ടു. "മ്മം...." മിഴി ഒന്ന് മൂളി കൊണ്ട് സെറ്റിയിലേക്ക് ഇരുന്നു. ബെഡ്ഡിലിരുന്ന ബാഗിൽ നിന്നും ഒരു ക്യാഷുൽ ഡ്രസ്സുമെടുത്ത് സൂര്യ ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് പോയി. അവൻ ബാത്ത്റൂമിൽ കയറി എന്ന് ഉറപ്പാക്കിയതിന് ശേഷം മിഴി ജ്യൂസ് എടുത്ത് മുന്നിലേക്ക് വച്ചു.

ഗ്ലാസ് മാറി പോകാതിരിക്കാൻ സൂക്ഷിച്ച് കൃത്യമായി അവന്റെ ജ്യൂസിൽ വിഷം കലർത്തി. വിഷകുപ്പി ആരും കാണാതെ പുറത്തുള്ള ഡെസ്റ്റ്ബിനിൽ കൊണ്ട് പോയി ഇട്ടു. തിരിച്ച് വന്ന് മുഖത്തെ എല്ലാ ടെൻഷനും ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടൊപ്പം മാറ്റി വച്ചു. "നിന്റെ സമയം എണ്ണപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു സൂര്യാ..." ചുണ്ടിൽ ഊറിയ പൈശാചികമായ ചിരിയോടെ അവൾ അവനെ കാത്തിരുന്നു. ബാത്റൂം ഡോർ തുറന്ന് പിൻകഴുത്തിലൂടെ പുതച്ചിട്ട ടവ്വലിന്റെ ഒരറ്റം കൊണ്ട് തല തുവർത്തി കൊണ്ട് സൂര്യ ഇറങ്ങി വന്നു. മിഴി വേഗം ജ്യൂസ് ഗ്ലാസുമായി അവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു. ഒരു പാന്റ് മാത്രമായിരുന്നു അവന്റെ വേഷം. അത് കണ്ടതും മിഴിക്ക് ആകെ ജാള്യത തോന്നി. "നാണമില്ലാത്ത ജന്തു... ന്റെ മുന്നില് ഷർട്ട് ഇടാതെ വന്ന് നിൽക്കുവാ... ഇതിന് ഒരുളുപ്പുമില്ലേ???" "മിഴി എന്തേലും പറഞ്ഞായിരുന്നോ??" അവൾ പിന്നിൽ നിന്നും എന്തോ പിറുപിറുക്കുന്നത് കേട്ടതും സൂര്യ ചോദിച്ചു "ഏയ്യ്... ഒന്നൂല്ല.. ഞാൻ ജ്യൂസിന് പറഞ്ഞിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്.. ഇതാ..." മിഴി സൂര്യയ്ക്ക് നേരെ ജ്യൂസ് ഗ്ലാസ് നീട്ടി. "ആ... അതെന്തായാലും നന്നായി... എനിക്ക് നല്ല ദാഹമുണ്ടായിരുന്നു. മീറ്റിംഗിന് കുറേ നേരം വായിട്ടലച്ചതല്ലേ... "

ടവ്വൽ ഒന്നുകൂടി മേലേക്ക് പുതച്ചിട്ട് അവൻ ആ ഗ്ലാസ് വാങ്ങി. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ രൗദ്രഭാവവും ചുണ്ടിൽ ഒരു വിജയചിരിയും തെളിഞ്ഞു. അവനത് ചുണ്ടോടു ചേർക്കുന്നതും നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു മിഴി. പെട്ടെന്നാണ് ഡോർബെൽ ബെൽ മുഴങ്ങി കേട്ടത്. ഗ്ലാസ് ടേബിളിൽ വച്ച് സൂര്യ ഡോർ തുറക്കാൻ ചെന്നു. "Shit...." കടുത്ത നിരാശയിൽ മിഴിയുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു. "ആരാണാവോ ഈ കറക്ട് സമയത്ത് കെട്ടിയെടുത്തേ🤬🤬🤬" മിഴി പല്ലിറുമ്മി കൊണ്ട് വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കി. സൂര്യ ഡോർ തുറന്നതും ആരൊക്കെയോ മുറിയിലേക്ക് ഇടിച്ചു കയറി. "What the hell.... Who are you???" സൂര്യ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. "അടങ്ങി നിൽക്കെഡാ ചെക്കാ... ഞങ്ങള് പോലീസാ... എന്താ രണ്ടും കൂടി ഈ മുറിയില് പരുപാടി??" വഷളൻ ചിരിയോടെ ആ ഉണ്ടകണ്ണൻ പൊലീസുകാരൻ മിഴിയെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി. അയാളുടെ ആ നോട്ടത്തിന് മറുപടിയായി കത്തുന്ന ഒരു നോട്ടം നൽകി ബെഡിൽ കിടന്ന ഷോൾ എടുത്ത് മിഴി ദേഹത്തേക്ക് പുതച്ചിട്ടു. "ഹേയ്... മിസ്റ്റർ... This is non of your business... Please get out of my room...." "എന്തോ... എങ്ങനെ???ഞങ്ങടെ ജോലി എന്താണെന്ന് നീ ഞങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കേണ്ട...

രണ്ടും കൂടി ഹോട്ടൽ മുറി എടുത്ത് കന്നംതിരിവ് കാണിച്ചിട്ട് നിന്ന് ഇംഗ്ലീഷ് പറയുന്നു... വായ അടക്കി നിൽക്കെഡാ... എഡോ pc രണ്ടിനെയും പിടിച്ച് വണ്ടീല് കയറ്റ്... ഇവനിത്തിരി അഭ്യാസം കൂടുതലാ..." രണ്ട് ലേഡി കോൺസ്റ്റബിൾസ് വന്ന് മിഴിയുടെ ഇരുകൈകളും പിടിച്ചു വച്ചു. "ഏയ്യ്.... വിട്ടെന്നെ.... ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യ്തിട്ടാ നിങ്ങള്... എന്നെ വിട്ടാൻ..." മിഴി അവരുടെ പിടിയിൽ നിന്നും കുടഞ്ഞ് മാറാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. "അടങ്ങി നില്ലെഡീ പെണ്ണേ...." "സാർ... നിങ്ങൾ എന്തായീ കാണിക്കുന്നേ അവളെ വിട്ടാൻ..." സൂര്യ മിഴിയുടെ നേരെ നടന്നടുത്തതും രണ്ട് പോലീസുകാർ അവനെയും പിടിച്ചു വച്ചു. "ദേ... വിളവിറക്കാതെ അടങ്ങി നിന്നോളണം രണ്ടും... ഈ മുറിയില് immortal traffic നടക്കുന്നു ന്നുള്ള കൃത്യമായ information ന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാ ഞങ്ങള് വന്നത്.. ഇവിടെ വന്നപ്പോ നിങ്ങടെ ഈ കോലം കണ്ടപ്പോ അത് ശരിയാണെന്നും ഞങ്ങൾക്ക് ബോധ്യമായി... അത് കൊണ്ട് നടന്നേ രണ്ടും..." പോലീസുകാർ സൂര്യയെയും മിഴിയെയും പുറത്തേക്ക് വലിച്ച് കൊണ്ട് പോയി.

ഇതിനിടയിൽ ആ ഉണ്ടകണ്ണൻ ബെഡിൽ കിടന്ന സൂര്യയുടെ ടീഷർട്ട് എടുത്ത് അവന് നേരെ എറിഞ്ഞു കൊടുത്തു. സൂര്യയും മിഴിയും പറയുന്ന ന്യായങ്ങൾ ഒന്നും ഗൗനിക്കാതെ അവരെ പിടിച്ച് കൊണ്ട് പോയി. "എഡോ PC..... റൂമൊന്ന് അരിച്ച് പെറുക്കിയേക്ക്... നമ്മുക്ക് ഭാഗ്യമുണ്ടെങ്കിൽ വല്ല ക്യാമറയൊ മൊബൈലോ കിട്ടും..." പിന്നിൽ നിന്നും ആ പോലീസുകാരന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും സൂര്യ ദേഷ്യത്തോടെ അയാളെ കനപ്പിച്ചു നോക്കി. മിഴിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി തുടങ്ങിയിരുന്നു. പകയും ദേഷ്യവും അപമാനവും എല്ലാം ആ കണ്ണീരിൽ അടങ്ങിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഹോട്ടലിലെ സ്റ്റാഫ്സും താമസക്കാരും അവരെ നോക്കി എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുക്കുന്നത് കണ്ടതും മിഴി തലതാഴ്ത്തി നിന്നു. തന്റെ പദ്ധതി ലക്ഷ്യം കണ്ടതിന്റെ സന്തോഷത്തോടെ രണ്ട് ചാരകണ്ണുകൾ അവരെ വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു............. തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...