🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 12

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ

ഇവളെ ഇനിയും ഇങ്ങനെ നിർത്താൻ പറ്റില്ല........എത്രയും വേഗം ഋഷിയുമായുളള ഇവളുടെ വിവാഹം നടത്തണം അല്ലെങ്കിൽ ഇവളിനിയും ആ നസ്രാണി ചെക്കനെ ഇവിടേക്ക് വിളിച്ചു വരുത്തും.....അവഞ്ജയോടുളള നാഥന്റെ വാക്കുകൾ ജാനിയുടെ ഹൃദയത്തിൽ കൂരമ്പ് കണക്കെ തറഞ്ഞു കയറി....... അവളായളെ മുഖമുയർത്തി നിർവികാരതയോടെ നോക്കി......പക്ഷെ അവളുടെ കണ്ണുനീർ അയാളെ ഉലച്ചില്ല..... മഹീ.... ഋഷിയുമായുളള വിവാഹത്തിന് നാള് കുറിക്കണം അതിനു നാളെ തന്നെ ജോത്സ്യരെ ചെന്ന് കാണണം ഏറ്റവും അടുത്ത മുഹൂർത്തം തന്നെ കുറച്ചു വാങ്ങണം ഇനിയാരുടെയും സമ്മതം വാങ്ങാൻ നിക്കണ്ട.......മഹീയെ നോക്കി നാഥനത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു... അവർ പറഞ്ഞത് ഒരു ഞെട്ടലോടെയാണ് ജാനിയും ദേവിയും കേട്ടിരുന്നത്........ഒരിക്കലും ഋഷിയെ അവൾക്കംഗീകരിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല......പക്ഷെ തങ്ങളുടെ ഇപ്പോഴത്തെ നിസ്സഹായ അവസ്ഥയോർത്ത് എല്ലാം മനസ്സിലൊതുക്കി പൊട്ടി കരയുകയായിരുന്നു ജാനി.... മഹിയും നാഥനും അവിടെ നിന്നും പോയി കഴിഞ്ഞതും ദേവി അവളെ വന്ന് പുണർന്നു..... ഞാൻ....ഞാൻ....ഒരു തെറ്റും ചെയ്തില്ലമ്മാ.....അയാളാരാന്ന് കൂടി എനിക്കറിയില്ല.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ദേവിയുടെ മാറിൽ വീണു കരയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു....... എന്റെ കുഞ്ഞ് കരയല്ലേ അമ്മയ്ക്കറിയാം എന്റെ മോളെ...... തെറ്റ് ചെയ്യില്ലാന്നും അറിയാം.... ഗൗരി വേഗം ജാനിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നിരുന്നു.....

ജാനിയേച്ചീ കരയല്ലേ....നിക്ക് ജാനിയേച്ചീ കരയണത് കണ്ട് നിൽക്കാൻ കഴിയണില്ല....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മഹി തല്ലി തിണുർത്ത് കിടക്കുന്നിടത്ത് പതിയെ വിരലോടിച്ചു ഗൗരി...... സാരല്ല കുട്ടീ.....ഞങ്ങൾക്കറിയാല്ലോ മോളെ....രാവിലെത്തെ വഴക്കിന്റെ ബാക്കിയാവുമിത്......ആ ചെക്കനെ തല്ലേണ്ട വല്ല കാര്യംണ്ടായിരുന്നോ നിന്റെ അമ്മാവന്മാർക്ക്.....ഇല്ലാത്ത തെറ്റിന്റെ പേരിലല്ലേ അവനെ അവര് തല്ലിയത്.....അതാവും അനിയൻ ചെക്കൻ ചോദിക്കാൻ വന്നത്.....നിന്നെ കയറി പിടിച്ചെന്നും പറഞ്ഞല്ലേ തല്ലിയേ അതിന് പകരം വീട്ടിയതാ.....അല്ലാതെ താമരയ്ലെ അലക്സിന്റെ മോൻ അമ്മയെയും പെങ്ങളെയും തിരിച്ചറിയാത്തവനല്ല....ഗിരിജ ദേവിയോടായി പറഞ്ഞു..... ഇതാണോ അലക്സിന്റെ മകൻ.......ദേവി പറഞ്ഞു നിർത്തി..... മ്മ്ഹം....ഇനിപ്പോ കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു ഇനിയും ഒക്കെ ഓർത്തു വിഷമിക്കേണ്ട....മോള് കിടക്കാൻ നോക്ക്....ഇപ്പോ തന്നെ ഒരുപാട് വൈകി..... ഞങ്ങൾ താഴേക്ക് പോവാ ദേവി.....വേണ്ടാതാരോന്നും ഓർത്ത് മനസ് വിഷമിപ്പിക്കേണ്ട .... പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവർ താഴേക്ക് പോയി......ജാനകി ദേവിയുടെ മടിയിൽ ചുരുണ്ടു കിടന്നു.....അപ്പോഴും മഹിയുടെ വാക്കുകൾ അവളുടെ ചെവിയിൽ തറഞ്ഞു.....

അമ്മ.....അവൾ പതിയെ വിളിച്ചു മ്മ്ഹം.....എന്താടാ.....അവളുടെ നിറുകിൽ തലോടി ക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു ... ഇന്നിവിടെ വന്ന അയാളുടെ അച്ഛൻ ആണോ അച്ഛനെ.......പറഞ്ഞു നിർത്തി..... മ്മ്ഹം.....അലക്സ് തല്ലിച്ചതച്ചതിന്റെ ഫലമായ നിന്റെ അച്ഛന്റെ കഴുത്തിന് കീഴ്പോട്ട് തളർന്നു പോയത്.... അമ്പരപ്പോടെയാണ് അവൾ കേട്ട് നിന്നത്.... പക്ഷെ തെറ്റ് ചെയ്തത് നിന്റെ അച്ഛനാ മോളെ......സ്വന്തം കൂടപ്പിറപ്പിനെയും അവന്റെ ഭാര്യയെയും ഒരു ദയയുമില്ലാതെ ലോറിയിടിച്ച് കൊന്നവൻ ..... ഭാര്യയെയും കൊല്ലാൻ നോക്കിയാൽ ആരാ സഹിക്കാ...നട്ടെല്ലുളള ഒരാണും സഹിക്കില്ല....കൊല്ലാൻ മടിച്ച് തല്ലി ച്ചതച്ച് നട്ടെല്ലൊടിച്ചിട്ടു......അത് കൊണ്ടെന്താ നിന്റെ അച്ഛൻ കിടപ്പിലായപ്പോഴാ താൻ ചെയ്തതൊക്കെ തെറ്റാന്നുളള ബോധം വന്നത്..... അവസാനം ചെയ്തു കൂട്ടിയതിനൊക്കെ പശ്ചാത്തപിക്കുമായിരുന്നു.....ആ പാറേക്കാട്ടിൽ ചാണ്ടിച്ചന് വേണ്ടിയാ ഗരുഡൻ രാഘവൻ എന്ന നിന്റെ വളർത്തച്ഛൻ എല്ലാ കൊളളരുതായ്മയും കാട്ടി കൂട്ടിയത്.....താമരയ്ക്കലുളളവർ നല്ലവരാ....ഇതുവരെ ആരെയും ദ്രോഹിച്ച് കേട്ടിട്ടില്ല.....സഹായം ചോദിച്ചു ആര് ചെന്നാലും ചേർത്ത് നിർത്താൻ മനസ് കാട്ടുന്നവരാ.....

പിന്നെ ഏട്ടന്മാർക്ക് അവരൊടിത്ര പക എന്തിനാണെന്നാ മനസ്സിലാവാത്തത്.....ദീർഘമായി നിശ്വസിച്ചു കൊണ്ട് അവർ പറഞ്ഞു...... ❤❤ ആദം തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ അലക്സ് അത്താഴം കഴിച്ചോണ്ടിരിക്കുവാരുന്നു.....പതിയെ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ പതുങ്ങി പതുങ്ങീ സ്റ്റോപ്പ് കയറി മുകളിലേക്ക് പോയി......പക്ഷെ ആദം ചെയ്യുന്നതൊക്കെ അലക്സ് കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... എടീ അന്നക്കൊച്ചേ.....കൊച്ച് മോൻ എന്നതേലും കഴിച്ചാരുന്നോടീ...... ഇല്ലിച്ഛായാ എസ്റ്റേറ്റിന്ന് വന്നിട്ട് എന്നോട് പോലും പറയാതെ എങ്ങോട്ടോ പോയി.....പിളളാരോട് ചോദിച്ചപ്പോ അവർക്കും ഒന്നും അറിയില്ലാന്നാ പറഞ്ഞത്.....പുഞ്ചിരിയോടേ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അലക്സിന് ഭക്ഷണം വിളമ്പുന്നത് തുടർന്നു .... കൊച്ചു മോൻ എന്തോ കുരുത്തക്കേടൊപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.....ഇപ്പൊ മുകളിലേക്ക് കയറി പോകുന്നത് കണ്ടാരുന്നു...ഞാനവനെ കാണാണ്ടിരിക്കാനാവും പമ്മി പമ്മിയാ പോയത്......എന്താണേലും നീ ഇപ്പൊ ചോദിക്കാൻ നിക്കണ്ട പിന്നെപ്പോഴെങ്കിലും തക്കത്തിന് ചോദിച്ചറിഞ്ഞാ മതി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കഴിപ്പ് മതിയാക്കീ എണീറ്റു അലക്സ്..... ❤❤ ആദം റൂമിലേക്ക് ചെന്ന് അത്പ സമയം കഴിഞ്ഞതും കൊച്ചുവും കണ്ണാപ്പീയും കൂടെ അവിടേക്ക് ചെന്നു.....

ഇച്ഛായാ......എന്നായി പോയിട്ട് .....തമ്പ്രാക്കന്മാരുടേ വയറു നിറച്ചോ......കൊച്ചു ചോദിച്ചു.... പിന്നില്ലേ.....രണ്ടിനും കൈ നിറയെ കൊടുത്തിട്ടൂണ്ട്.....അത് മാത്രല്ല.....ആ പെണ്ണില്യോ അതിനും ഒരു കുഞ്ഞ് ഡോസ് കൊടുത്തിട്ടുണ്ടോ.... ഹാ.....നീ എന്നാ പണിയാ കൊടുത്തേ.....കണ്ണാപ്പീ നെറ്റിചുളുച്ചു...... അതൊന്നും ഇച്ഛായനറിയണ്ട.....ഇപ്പൊ ഇത്രയൊക്കെ അറിഞ്ഞാ മതി.....നടുവിൽ കൈപിടിച്ച് മൂരി നിവർത്തിക്കൊണ്ട് ആദം കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു.... ടാ കൊച്ച് മോനെ അതൊരു പാവം കൊച്ചാന്നാ തോന്നുന്നേ.....അവനൊക്കെ ചേർന്ന് എന്നെ തല്ലാംന്നേരം.....അവന്മാരുടെ കൈയും കാലും പിടിച്ച് ഞാൻ തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടില്ല.....വീണപ്പോ താങ്ങിയതാന്ന് പറഞ്ഞത് അതാ.....പാവം..കണ്ണാപ്പീ പറഞ്ഞു.... ഒരു പാവവുമില്ല....ആ ആലത്തറയിലെ വിത്തല്ലെ.... അതിന്റെതായ കൊനഷട് രക്തത്തിലലിഞ്ഞ് ചേർന്നിട്ടുണ്ടാവും ......അതുറപ്പല്ലേ......ആദം പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു..... എന്നാലും ഇച്ഛായന് എന്നതാ ഒപ്പിച്ചത് അതൊന്ന് പറയ്.......കൊച്ചു വീണ്ടും തിരക്കി ദേ കൊച്ചേ എണീറ്റ് പോയേ.....എനിക്ക് നല്ലോണം ഉറങ്ങണം......ഒന്ന് പോ യേടി....താത്പര്യമില്ലാത്ത പോലെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആദം ബെഡിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.....

കണ്ണാപ്പീ കൊച്ചു വിനെ നോക്കി......ഇവനൊന്നും പറയുകേല മോളെ......ഇവനെന്നാ ഒപ്പിച്ചതെന്ന് അപ്പനറിയുമ്പോ ഇവനോട് ചോദിക്കുവല്ലോ......അപ്പന്റെ തെറി വിളി കേൾക്കുമ്പോ ഇവനെല്ലാം പറഞ്ഞോളും അല്ലേടാ കൊച്ചു മോനേ....... പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവനെയൊന്ന് പാളി നോക്കി.... അവന്റെ മുഖത്ത് പ്രത്യേകിച്ച് ഭാവ മാറ്റമൊന്നുമില്ല..... ടീ കൊച്ചേ നീ വാ...അവനിവിടെ കിടന്നോട്ടേ....നമുക്ക് പോവാം ......അവളെയും കൊണ്ട് കണ്ണാപ്പീ താഴേക്ക് പോയി...... അലക്സിന്റെ മുഖമോർക്കെ ചെറിയൊരു ഭയം അവനിൽ ഉടലെടുത്തു ....എങ്കിലും കാര്യമാക്കാതെ കണ്ണുകളടച്ച് കിടന്നു.............. തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...