🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 23

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ  

ജോഷു ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് ഹെലനിൽ നിന്നും അകന്നു മാറി നിന്നു.....കാറിനുള്ളിലേക്ക് നോക്കി.....കാറിന്റെ ഫ്രണ്ട് ഡോർ തുറന്നു വരുന്നവനെ കാണേ ജോഷു ആശ്വാസത്തോടെ നെഞ്ചിൽ കൈവച്ചു കൊണ്ട് ഒന്നിളിച്ചു കാട്ടി..... എന്നാടാ പുല്ലേ നടു റോഡിലാണോ നിന്റെ വിളച്ചില് ......ചാച്ചനെങ്ങാനുമറിഞ്ഞാ ചെറുക്കാ നിന്നെ വറുത്ത് കോരും ..... ഒന്ന് പോ ജോച്ചാ.....ഞാനീ കൊച്ചിനോട് ഓരോന്നും സംസാരിക്കാരുന്നേ.....അല്ലാ നീ മാത്രേ വന്നൊളളൂ ഏട്ടത്തിയെ കൂട്ടില്ലേ.....കാറിനുള്ളിലേക്ക് നോക്കി ക്കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു..... ആഹ് അവളും വന്നിട്ടുണ്ട്......പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും കോ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ നിന്നും ശ്രീലക്ഷ്മി ഇറങ്ങി വന്നു..... ഹെലനെ കണ്ടതും ശ്രീ ലക്ഷ്മി എന്ന ലച്ചു പുഞ്ചിരിച്ചു..... ടീ....നിനക്കീ കൊച്ചിനെ മനസ്സിലായോ ??? ജോയൽ ഹെലനെ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു... മ്ഹം ഇല്ലിച്ചാ.....ആരാ എന്നാ ചോദ്യവാ എന്റെ ഏടത്തി.....ഏടത്തീടെ അനിയത്തിയാ .....

എന്റെ ഭാവി ഭാര്യ.....ജോഷൂ നാണത്തോടെ വിരൽ കടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... അയ്യാ.....എന്നാ നാണം അതിനാ കൊച്ച് കൂടി സമ്മതിക്കണ്ടായോ......ജോയൽ ജോഷൂനെ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി..... ജോച്ചാ ഞാൻ പോവാണെ .....ഇപ്പൊ തന്നെ വൈകി.....ആദംസർ.....അല്ല ഇച്ഛായൻ വഴക്ക് പറയും പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു ...... ആ....ശരി മോളെ നീ പൊയ്ക്കോ.....ജോയൽ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.... ജോഷു ഒരു ദീർഘ നിശ്വസത്തോടെ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു...... ഇച്ഛായൻ ഉടനെ ഇങ്ങോട്ട് വരുകേലാന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു.....പിന്നെന്നാ പെട്ടെന്നിങ്ങോട്ട്...... ഓഹ്.....എല്ലാവരെയും കണ്ടിട്ട് കുറേ ആയില്യോടാ......അവിടങ്ങ് മനസ്സുറക്കുന്നില്ല അതാ എല്ലാവരേയും കണ്ടേച്ച് പോവാന്ന് കരുതിയേ..... മ്ഹം.....അതേതായാലും നന്നായി.....അമ്മച്ചി എപ്പോഴും നിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞ് കരച്ചിലാടാവേ.....ചാച്ചൻ പിന്നെ പുറത്ത് കാണിച്ചില്ലേലും ഉളളില് നല്ല ദണ്ഡം ഉണ്ട്....

ഹാ.....അതുകൊണ്ടല്യോടാ ഞാനോടി വന്നേ.....ടാ ഹെലനെ നീ വളച്ചൊടിച്ചോടാ....കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു ജോയൽ.... എവടെ.....ആ കൊച്ച് പിടി തരുന്നില്ല....ഇക്കണക്കിന് പോവാണേ തല്ല് കൊറേ വാങ്ങി ക്കൂട്ടും...... ആര്......കളിയാക്കിക്കൊണ്ട് ജോയൽ ചോദിച്ചു..... ഈ ഞാൻ വേറാര്.....അല്ല പിന്നെ....😏😏😏 ഇച്ഛായാ..... ചേടത്തി നിങ്ങള് വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടോ ....ഞാൻ ഫിനാൻസിലേക്ക് പോവാ ഇനിയും നിന്നാ വൈകും..... ടാ....ആലത്തറയിലെ പെണ്ണ് കൊച്ചു മോന്റെ മണ്ടയ്ക്കായല്ല്യോ....ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു ജോയൽ..... ആഹ്....അതൊക്കെ ബല്യ കഥയാ ഇച്ഛായോ.....പാവം ആ കൊച്ചിന്റെ വിധി അല്ലാതെ ഇച്ഛായന്റെ കൈയിൽ ചെന്ന് വീഴത്തില്ലല്ലോ.....ഇങ്ങേരതിനെ മിച്ചം വച്ചാ മതിയാരുന്നു.....എന്നായാലും നിങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ല്.....വൈകുന്നേരം താമരയ്ക്കലോട്ട് പോന്നേരെ ബാക്കി നമുക്കവിടെ വച്ച് സംസാരിക്കാം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ജോഷു ബുളളറ്റിനടുത്തേക്ക് നടന്നു..... ❤❤

പിന്നാമ്പുറത്തെ പഴയ തൊഴുത്തിനടുത്യായിരുന്ന് കരയുകയായിരുന്നു ജാനി.....ഈ സമയം കൊച്ചു അവിടേക്ക് വന്നു..... ഹാ.....എന്റെ ജാനി നീ ഇവിടെ ഇരിക്കുവാരുന്നോ....ഞാനെവിടെയെല്ലാം തിരക്കിയെന്നറിയോ...... കൊച്ചുവിന്റെ സ്വരം കേട്ടതും ഞെട്ടലോടെ അവൾ മുഖമുയർത്തി നോക്കി പെട്ടെന്ന് തന്നെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു..... ജാനി എന്നാ മോളെ ഇത്.....നീ ഇപ്പോഴും കരയാ.....മതിയെടി പെണ്ണേ.....ഇനീം കരയല്ലേ നീ....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു...... ദേ ......അമ്മ എത്ര നേരായി നിന്നെ അന്വേഷിക്കുവാണെന്നോ ..... വന്നേ ......ഇച്ഛായൻ രാവിലെ ദേഷ്യപ്പെട്ടതോർത്ത് നീ വെറുതെ മനസ് നീറ്റണ്ട ......ഇപ്പൊ വെറുക്കുന്നതിന്റെ പതിന്മടങ്ങായി നിന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കുന്ന ദിവസം വരും എനിക്കുറപ്പാ അത്.......അവളുടെ നിറുകിൽ തലോടി ക്കൊണ്ട് കൊച്ചു പറഞ്ഞു.... അതല്ല കൊച്ചു......ഞാൻ ആദിയേട്ടനെ കുറിച്ചു ഓർത്തു പോയതാ......ന്നാലൂം എന്നെ ഇത്ര വേഗം മറന്നു കളഞ്ഞില്ലേ......

നിയമപരമായി അല്ലെങ്കിലും അമ്പലത്തിൽ വച്ച്......ദേവിയുടെ സന്നിധിയിൽ വച്ചല്ലേ ഇതു പോലൊരു താലി എന്റെ കഴുത്തിൽ ചാർത്തിയത്......എന്നിട്ടും പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാക്കാനാവാതെ കരഞ്ഞ് പോയവൾ...... ജാനിയെ എന്ത് പറഞ്ഞാശ്വസിപ്പിക്കണമെന്നറിയാതെ കുഴങ്ങി കൊച്ചു...... ഹാ.....വിട്ടു കളയ് ജാനി.....ഇനിയൊരിക്കലും നിന്നെ തിരക്കി വരില്ലാന്നുറപ്പുളള ആളിന് വേണ്ടി ഇനിയും കരയല്ലേ ജാനി .......കൊച്ചു അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനായി പറഞ്ഞു..... ❤❤ ജോഷു ഓഫീസ് റൂമിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ആദം കണ്ണുകൾക്ക് മീതെ കൈ വച്ചു കൊണ്ട് ചെയറിൽ ചാരിയിരിക്കുകയായിരുന്നു....... കാര്യമായ എന്തോ ആലോചനയിലാണെന്ന് ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ ജോഷൂന് മനസ്സിലായി..... ഇച്ഛായാ......ഇച്ഛായോ.....അവൻ ആദത്തെ തട്ടി വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി...... മ്ഹം.....ആഹ്.....ടാ...നീ വന്നോ.....ഞെട്ടി എണീറ്റ് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു... ഇച്ഛായൻ എന്നാത്തിനാ വരാൻ പറഞ്ഞേ.....

അവനടുത്തായുളള ചെയറിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് ജോഷു ചോദിച്ചു...... ടാ.....അത് കുറച്ചു മുന്നേ ബെന്നിച്ചായൻ വിളിച്ചാരുന്നേ......അല്ലിയ്ക്ക് വീണ്ടും വയ്യാണ്ടായി കുറച്ചു സീരിയസാ.....ന്ന് ഇപ്പൊ ഐ.സി.യു വിലാന്നാ പറഞ്ഞതേ....ഞാനങ്ങോട്ട് പോവാ.....ഇവിടെ നീ വേണം.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ തുടച്ചു ആദം..... ഹാ ഇച്ഛായൻ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കല്ലേ അവൾക്കൊന്നും വരികേല വെറുതെ ടെൻഷൻ ആവണ്ട പോയേച്ചും വാ.......ജോഷൂ അവനെ സമാധാനിപ്പിക്കാനെന്നോണം പറഞ്ഞു..... ആദം വേഗം ബാഗുമെടുത്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.....ജോഷൂ ഒരു നെടുവീർപ്പോടെ അവൻ പോകുന്നതും നോക്കി നിന്നു..... ❤❤ ആദം ഗേറ്റ് കടന്നു വരുന്നത് കണ്ട് പുറത്ത് നിന്ന കൊച്ചു അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.... എന്നാ ഇച്ഛായാ ഈ നേരത്ത്.....എന്നാ ഇച്ഛായന്റെ മുഖം വല്ലാണ്ടിരിക്കുന്നേ .......കരഞ്ഞ് കലങ്ങിയ അവന്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ടു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.....

ഞാനൊന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാടി കൊച്ചു....ബെന്നിച്ചായൻ വിളിച്ചാരുന്നു......അവൻ ഇടർച്ചയോടെ പറഞ്ഞു..... അത് കേട്ടതും കൊച്ചുവിന്റെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു......അല്ലിയ്ക്ക് വീണ്ടും വയ്യായ്ക തോന്നിയോ.....പരിഭ്രമത്തോടവൾ ചോദിച്ചു..... മ്ഹം..... ഇച്ചിരി സീരിയസാടീ.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആദം അകത്തേക്ക് കയറി പോയി......വൈകാതെ തന്നെ കബോഡിൽ നിന്നും കുറച്ചു കാശെടുത്ത് ബാഗിലേക്ക് വച്ച ശേഷം വേഗം താഴേക്കിറങ്ങി വന്നു.....താഴേക്ക് വരുമ്പോൾ കാണുന്നത് ഉമ്മറത്തിരുന്ന് ഏലിയാമ്മയുടെ കാലിൽ കുഴമ്പിടുന്ന ജാനിയെയാണ്.....അവളെ കണ്ടതും ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി..... കാറ്റ് പോലെ പാഞ്ഞു ചെന്ന് അവളുടെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപിച്ചു......ജാനി ഭയത്തോടെ അവനെ തന്നെ ഉറ്റുനോക്കി..... ഇവനിതെന്നാ പറ്റി..... പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് ഏലിയാമ്മ അവനെ നോക്കി..... ടീ ......ഞാൻ തിരികെ വരുമ്പോൾ നീയിവിടെ ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ല.....

തിരികെ ആലത്തറയിലേക്ക് പൊയ്ക്കോണം.....മറിച്ചായാൽ കത്തീക്കും ഞാൻ നിന്നെ.....കേട്ടോടീ ചൂലേ....അവൾക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് അവനലറി ..... ജാനി ഭയത്തോടെ അവനെ ഉറ്റുനോക്കി...... പ്ഫാ.....തെമ്മാടീ.....കൊച്ചിനെ വിടടാ.....പിന്നേ അവളിനി ആലത്തറയിലേക്ക് തിരികെ പോണം പോലും ......ദേ ചെക്കാ.....വെറുതെ നാലും മൂന്നും പറഞ്ഞു നിക്കാതെ നിന്റെ കാര്യം നോക്ക്....ചെല്ല് അവനെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി ക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു......ആദം അവളെ പിടിച്ചു തളളികൊണ്ട് മുന്നോട്ട് പോയി...... ജാനി ഏലിയാമ്മയെ നോക്കി..... മോള് വിഷമിക്കേണ്ട ചെക്കനിതെന്നാ പറ്റിയാവോ......അവൻ പറയുന്നതൊന്നും മോള് കാര്യവാക്കണ്ട.......ആദം കാറുമെടുത്ത് പോവുന്നത് നോക്കി ഏലിയാമ്മ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ചെയറിലേക്ക് ഇരുന്നു....... ❤❤ വൈകുന്നേരം കൊച്ചുവും അബ്രഹാമും മുറ്റത്തിരുന്ന് സംസാരിച്ചിരിക്കയായാരുന്നു.....ഈ സമയം അവിടേക്ക് ഒരു കാർ വന്നു നിന്നു......

അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്ന ജോയൽനെയും ലച്ചുവിനെയും ആന്റണിയെയും ആലീസനെയും കണ്ട് കൊച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു...... വല്യമ്മച്ചീ ഇതാരാന്ന് നോക്കിയേ......നാട് വിട്ട് പോയവരെ കണ്ട് കിട്ടീട്ടുണ്ട് ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ...... ടീ കാന്താരീ.....ആരാടീ നാട് വിട്ടത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ജോയൽ അവളുടെ ചെവിക്കൊരു കിഴുക്ക് കൊടുത്തു..... ഈ സമയം ഏലിയാമ്മ ചിരിയോടെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു...... ടാ.....ജോമോനേ സുഖവാണോടാ നിനക്ക്.....എത്രനാളായെടാ കണ്ടിട്ട്.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഏലിയാമ്മ അവനെയും ലച്ചുവിനെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് നിറുകിൽ ചുമ്പിച്ചു..... സുഖവാ വല്യമ്മച്ചീ......വല്യമ്മച്ചീയ്ക്ക് സുഖവല്ലേ......കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോൾ കണ്ടതിനെക്കാൾ പത്ത് വയസ് കുറഞ്ഞോ ഏലിക്കുട്ടീയേ.....ജോയൽ ഏലിയാമ്മയെ കളിയാക്കി...... ഒന്ന് പോടാ ചെറുക്കാ അവന്റെ ഒരു തമാശ.....

നിന്ന കാലിൽ നിക്കാതെ അകത്തേക്ക് വന്നേ പിളളാരേ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഏലിയാമ്മ അകത്തേക്ക് നടന്നു....പിന്നാലെ തന്നെ മറ്റുള്ളവരും..... അതൊക്കെ പോട്ടേ......ഇവിടത്തെ പുതു പെണ്ണെന്തിയേ.....കൊച്ചുമോന്റെ കെട്ടിയോളേ.... പുഞ്ചിരി യോടെ ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി വന്ന് ചുറ്റും പരതി..... ഓഹ് ആ കൊച്ചങ്ങ് അടുക്കളയിലാടാ ചെക്കാ.....നീ വരുന്ന കാര്യം അറിഞ്ഞത് മുതൽ ആരുവും അവളും കൂടി അടുക്കളയിലേക്ക് കയറിയതാ......പുഞ്ചിരിയോടെ ഏലിയാമ്മ പറഞ്ഞു...... ഈ സമയം പുറത്തെ ശബ്ദം കേട്ട് എല്ലാവരും വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കി ജാനിയെയും കൂട്ടി ആരു അവിടേക്ക് വന്നു.....ലച്ചു കൈയിൽ കരുതിയ കവറുകൾ ആരുവിനെ ഏൽപ്പിച്ചു...... പിന്നെ ജാനിയ്ക്ക് അവരെയെല്ലാം പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തു ...... പിന്നെ ആലീസും ആരുവും കൂടി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി...... കൊച്ചുവും ജാനിയും ലച്ചുവും കൂടി കുളക്കരയിലേക്കാണ് പോയത്.....

അവിടിരുന്നു മൂന്നു പേരും ഒരുപാട് സംസാരിച്ചു ......പെട്ടെന്ന് തന്നെ ജാനിയുമായി ലച്ചു നല്ല കൂട്ടായി...... ഈ സമയം അബ്രഹാമും ജോയലും കൂടി വൈകിട്ടത്തേക്കുളള അത്താഴത്തിനു തയ്യാറാക്കേണ്ട ഭക്ഷണ സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാനായി പുറത്തേക്ക് പോയി .... അന്ന് അവരൊക്കെ അവിടെ തങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ചിരുന്നു..... ❤❤ രാത്രി ഏറെ വൈകിയാണ് ആദം വന്നു കേറിയത്.....ഉമ്മറത്തിരുന്നു വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നവരെ കണ്ട് അവന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു...... ടാ കൊച്ച് മോനേ.....സുഖവാന്നോടാ....ജോയൽ തിരക്കി...... സുഖവാ ഇച്ഛായാ.....അവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു ജോഷുവിനെ കണ്ടില്ലല്ലോ ആദം ജോയലിനോടായ് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ചുറ്റും പരതി..... ഓഹ് അവൻ ആരോടോ ഫോണിൽ സംസാരിക്കുവാ അപ്പുറത്തുണ്ടാവും..... ജോയിച്ഛാ ഞാനീ വേഷമൊന്ന് മാറിയേച്ച് വരാം....ആകെ മുഷിഞ്ഞിരിക്കുവാ...... പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ മുകളിലേക്ക് കയറി പോവാൻ തുടങ്ങി... .....

ടാ ഹോസ്പിറ്റലിലെ കാര്യം എന്നായി ......അബ്രഹാം അവനടുത്തേക്ക് നടന്നടുത്തു .... വലിയ മാറ്റമൊന്നുമില്ലിച്ഛായ അത് പോലെ തന്നാ.....ഇന്ന് പെട്ടെന്ന് ശ്വാസം മുട്ടലുണ്ടായി....ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് ചെല്ലുമ്പോൾ ഒരുപാട് ക്ഷീണിച്ചു പോയിരുന്നവൾ......അവളുടെ കിടപ്പ് കണ്ട് സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലിച്ഛായ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ആദം..... ഹാ എല്ലാം ശരിയാവുമെടാ നീ വിഷമിക്കല്ലേ.... ഇതിനിടയ്ക്ക് അവന്റെ കണ്ണുകൾ നാലുപാടും ജാനിയെ തിരിഞ്ഞു......അവളവിടെ ഇല്ലാന്ന് കണ്ട് ആലത്തറയിലേക്ക് പോയിട്ടുണ്ടാവുമെന്ന് കരുതി അകത്തേക്ക് നടന്നു...... ആദം മുകളിലേക്ക് ചെന്ന് വാതിൽ തളളിത്തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി ......റൂമിനകത്ത് നിന്നു തലതുവർത്തി നിൽക്കുന്ന ജാനിയെ കണ്ട് ആദത്തിന് കലി കയറി..... അവൻ പാഞ്ഞു ചെന്ന് അവളുടെ മുടിക്കുത്തിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവന് നേരെ തിരിച്ച് നിർത്തി.....

ടീ....പന്ന......മോളെ നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്യോ ഞാൻ തിരികെ വരുമ്പോൾ നീ ഇവിടെ ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ലാന്ന്.....എന്നിട്ടും നീ പോയില്ലല്ലേ.....ഞാൻ തമാശ പറഞ്ഞതാണെന്ന് കരുതിയോടീ നീ......ഇനി എന്നാ വേണ്ടതെന്ന് എനിക്കറിയാവെടീ പുല്ലേ.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെ വലിച്ചു പുറത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി.... വിട്.....ന്നെ വിട്....വേദനിക്കാ.....പ്ലീസ് ...കണ്ണീരോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവന്റെ കൈ വിടുവിക്കാൻ നോക്കി.....പക്ഷെ ഒരു ദയയുമില്ലാതെ അവനവളെ എല്ലാവരുടെയും മുന്നിലൂടെ മുടിക്കുത്തിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു പുറത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി മുറ്റത്തേക്ക് തളളിയിരുന്നു......മുഖമടിച്ചു വീഴുന്നതിന് മുന്നേ അലക്സിന്റെ കൈകൾ ജാനിയെ താങ്ങിയിരുന്നു...... ആദവും ജാനിയും അലക്സിനെയും ആരുവിനെയും പോലെയാണെന്ന് കമന്റ് കണ്ടു......ആ അപ്പന്റെ മോനല്ലേ.....കുറച്ചു സിമിലാരിറ്റി വേണമല്ലോ.....അതാ അങ്ങനെ ....പിന്നെ ജാനി ആരുവിനെ പോലൊന്നും അല്ലാട്ടോ.....അത് വഴിയേ മനസ്സിലാവും ......... തുടരും......