🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 25

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ  

വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റിയിടുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ആദം കണ്ണുകൾ തുറന്നു നോക്കി.....മുറിക്കുളളിൽ ജാനിയെ കണ്ടതും അവൻ ചാടി എണീറ്റു...... ടീ.....പന്ന മോളെ നിന്നെ എന്റെ മുന്നിൽ കണ്ട് പോവരുതെന്നല്ലായോ പറഞ്ഞത് എന്നിട്ടും എന്തിനാടീ ഇവിടേക്ക് കെട്ടിയെടുത്തേ.....അവനലറി.... ജാനി മറുപടി പറയാതെ കട്ടിലിനടുത്തേക്ക് നടന്നു.....കട്ടിലിൽ നിന്നും ബെഡ്ഷീറ്റും തലയിണയും എടുത്തൂ നിലത്തേക്കീട്ടു ..... അവളുടെ പ്രവൃത്തികളെല്ലാം അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ആദം.....അവൻ വേഗം അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു ചെന്ന് അവളുടെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു .... ടീ .....നീ എന്നാ ആളെ കളിയാക്കുവാണോ......നിന്നോടല്ലേടീ ഞാൻ പറഞ്ഞത് നിന്നെ ഇനി എന്റെ മുന്നിൽ കണ്ട് പോകരുതെന്ന്..... ജാനി മറുപടി പറയാതെ മുഖം കുനിച്ച് നിന്നു..... അത് കാണേ ആദത്തിന് നല്ല ദേഷ്യം തോന്നി.....അവനവളുടെ കവിളിൽ കുത്തിപിടിച്ചു..... പ്ഫാ പന്ന മോളെ എന്നാടീ നിന്റെ നാവിറങ്ങിപ്പോയോ..... വിട്.....എനിക്ക് വേദനിക്കാ...... ജാനി ബലമായി അവന്റെ കൈ പിടിച്ച് മാറ്റി മുന്നോട്ട് പോവാൻ തുടങ്ങി....

പക്ഷെ ആദം അവളുടെ കൈയിൽ പിടിത്തമിട്ടു..... വലിച്ച് അവനടുത്തേക്ക് നിർത്തി......അങ്ങനങ്ങ് പോയാലെങ്ങനാ....ആദം അവളുടെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു.....ജാനിക്ക് നല്ല വേദന തോന്നി ...... വിടാനല്ലേ പറഞ്ഞത് ..... ജാനി അവന്റെ കൈ ബലം പ്രയോഗിച്ചു അടർത്തി മാറ്റി..... ടീ.....പുല്ലേ നിനക്ക് പറഞ്ഞാ മനസ്സിലാവുകേലേ...അവളുടെ കൈയിൽ വീണ്ടും പിടി മുറുക്കി..... തൊട്ട് പോകരുതെന്റെ ദേഹത്ത് അവന് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് വീറോടെ പറഞ്ഞു..... അവളുടെ പ്രവൃത്തി കണ്ട് പെട്ടെന്ന് അമ്പരപ്പ് തോന്നിയെങ്കിലും പുച്ഛത്തോടെ അവളെ നോക്കി തൊട്ടാ നീ എന്നാ ചെയ്യും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെ അരയിലൂടെ കൈചേർത്ത് അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു..... പെട്ടെന്ന് ജാനിയൊന്ന് ഭയന്ന് പോയി .....ധൈര്യം സംഭരിച്ചു കൊണ്ട് അരയിൽ നിന്നും കത്തിയെടുത്ത് അവന് നേരെ വീശി.... വിട്.....അതാ നിങ്ങൾക്ക് നല്ലത്......ഇനിയും എന്നെ ഉപദ്രവിച്ചാൽ കൊല്ലും ഞാൻ....... അത് കണ്ടതും ആദം പുച്ഛത്തോടെ ചിറികോട്ടി ചിരിച്ചു ക്കൊണ്ട് അവളെ നോക്കി.....

അവളുടെ അടുത്തേക്ക് കുറച്ചു കൂടി ചേർന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ കൈപിടിച്ച് കത്തി നെഞ്ചിലേക്ക് കുത്താനാഞ്ഞു..... ജാനി വേഗം മറു കൈയാൽ അവന്റെ കൈ വിടുവിച്ച് പിന്നിലേക്ക് രണ്ടടി വച്ചു.....പക്ഷെ കത്തിയിലെ പിടി വിട്ടില്ല..... കുത്തടീ.....അത്രയ്ക്ക് ചങ്കുറപ്പുണ്ടേൽ കുത്തി നോക്ക് അവളുടെ മുന്നിൽ നെഞ്ചും വിരിച്ചു നിൽക്കുന്നവനെ കണ്ട് അവളൊന്ന് പതറി..... എന്താടീ നിന്റെ കൈ അനങ്ങുന്നില്ലേ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും കത്തി നിഷ്പ്രയാസം കൈക്കലാക്കി..... ആഹ്.....കൊല്ലാനേ.....അതും ഈ കത്തി വെച്ച്.......നീ കൊളളാല്ലോടീ പൂച്ചക്കണ്ണീ ......കത്തി ഉയർത്തി നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞിട്ട് അവളെയൊന്ന് പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി ആദം..... ജാനി ഭയത്തോടെ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു...... നിനക്കിത്രയ്ക്കൊക്കെ ധൈര്യമുണ്ടായിരുന്നോ......എന്റെ റൂമിലേക്ക് കയറി എന്റെ നേർക്ക് കത്തിയുയർത്താൻ മാത്രം കരളുറപ്പുണ്ടായിരുന്നോ ആലത്തറയിലെ കൊച്ചു തമ്പുരാട്ടിക്ക്.... പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെ വീണ്ടും നോക്കി..... ജാനിക്ക് നല്ല ഭയം തോന്നിയെങ്കിലും അത് പുറത്ത് കാട്ടാതെ അവൾ അവനെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി......

തെറ്റ് ചെയ്തത് അവരല്ലേ അതിന് എന്നെ എന്തിനാ ദ്രോഹിക്കുന്നേ.....അവന്റെ കുഞ്ഞി കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അത്പം പോലും പതറാതെ അവൾ ചോദിച്ചു...... അത് നിന്നോട് പറഞ്ഞു ബോധിപ്പിക്കേണ്ട കാര്യമില്ലെനിക്ക് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് പോയി......അവളവന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ പിടുത്തമിട്ടു.......അപ്പോഴും അവന്റെ കൈത്തണ്ടയിലെ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന ആ കുരിശ് രൂപം അവളുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടില്ല..... പറഞ്ഞിട്ട് പോയാ മതി.....കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു ജാനി.... ദേ പെണ്ണേ മര്യാദയ്ക്ക് താഴേക്ക് പോവാൻ നോക്ക് വെറുതെ എന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിച്ച് എന്റെ കൈയ്ക്ക് പണിയുണ്ടാക്കാതെ .....അവനലറിക്കൊണ്ട് അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് മാറ്റി ..... ഞാൻ പോവില്ല ......ഞാൻ ചോദിച്ചതിനു മറുപടി പറഞ്ഞേ പറ്റൂ.....അവളുടെ ശബ്ദം ദൃഢമായിരുന്നപ്പോൾ.... എനിക്ക് വെറുപ്പാടീ നിന്നെയും ആലത്തറയിലുളളവന്മാരെയും.......ദേ ഈ കൈയിൽ കൊണ്ട് നടന്നാ കുഞ്ഞാ എന്റെ അല്ലി മോള്.....അവളെയാ ആ @@@@ മോൻ.......പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോഴേക്കും അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.....

അതിന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ നീയൊന്ന് കാണണം......അവളുടെ പ്രായത്തിലെ കുട്ടികളൊക്കെ സന്തോഷത്തോടെ ഓടിച്ചാടി കളിച്ചും പഠിച്ചും നടക്കുമ്പോ......നാല് ചുവരുകൾക്കുളളിൽ ഒരു വീൽചെയറിലാ അവളുടെ ലോകം.....അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ നിനക്ക് മനസ്സിലാവുകേല....കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി..... ഇപ്പോഴും ഞാൻ ചോദിച്ചതിനുളള മറുപടി ആയിട്ടില്ല.....എന്നെ വെറുക്കാൻ മാത്രം ഞാനെന്ത് തെറ്റാ ചെയ്തത്......അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ തന്നെ നോക്കി ജാനി..... നീയും അവിടത്തെ ചോരയല്ലേ അത് തന്നാടീ നിന്നെ ഞാൻ വെറുക്കാൻ കാരണം....അവളെ കടുപ്പിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ആദം... ഞാൻ അവിടത്തെ ചോര അല്ലായിരുന്നെങ്കിലോ????......അവന്റെ മുഖത്തേക്കുറ്റു നോക്കി ചോദിച്ചു..... രണ്ടു കൈയും നീട്ടി സ്വീകരിച്ചേനെ......ജീവിതാവസാനം വരെ ദേ ഈ കൈകുമ്പിളിൽ കൊണ്ട് നടന്നേനെ.....ചിന്തിക്കാനുളള സമയമെടുക്കാതെ അവനത് പറയുമ്പോഴും കണ്ണുകൾ അവളിൽ തന്നെയായിരുന്നു..... അവന്റെ പെട്ടന്നൂളള മറുപടി കേട്ട് അവളൊന്ന് പതറി.....

എന്നാൽ എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് കൂടി കേൾക്കണം നിങ്ങൾ...... നിങ്ങളെല്ലാം കരുതുന്നത് പോലെ ഞാൻ.....ഞാൻ.....ആലത്തറയിലെ ചോരയല്ല....ആലത്തറയിലെ ശ്രീദേവി എന്റെ പെറ്റമ്മയോ നിങ്ങൾ പറയുന്നത് പോലെ രാഘവൻ എന്റെ അച്ഛനോ അല്ല......അവനിൽ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ അവൾ പറഞ്ഞു...... അവൾ പറയുന്നതെല്ലാം അമ്പരപ്പോടെയാണ് അവൻ കേട്ട് നിന്നത്..... നീ നുണ പറയുന്നതാ......ഇപ്പൊ ഇവിടെ നിന്നും നിന്നെ ഞാൻ ഇറക്കി വിടാതിരിക്കാനുളള അടവല്ല്യോ ഇതൊക്കെ.....അവനവളെ നോക്കി ചിറികോട്ടി..... നിങ്ങളെന്നെ ഇവിടെ നിന്നും ഇറക്കി വിട്ടാലും നിങ്ങളുടെ അപ്പനും അമ്മയും എന്നെ ഉപേക്ഷിക്കില്ല..... ഈ മിന്ന് എന്റെ കഴുത്തിൽ ഉളളടുത്തോളം കാലം നാട്ടുകാർക്ക് മുന്നിൽ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ഭാര്യയാണ്......അത് കൊണ്ട് എന്നെ ഇവിടെ നിന്നും ഇറക്കി വിടുമെന്നുളള പേടിയൊന്നുവില്ലെനിക്ക്.....മിന്നിൽ പിടി മുറുക്കി ക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... നിന്റെ തന്തയും തളളയും അവരല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ നീയെന്നാ മാനത്തീന്ന് പൊട്ടി വീണതാന്നോടീ.....പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി ആദം..... ആഹ്......

എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ആരാന്ന് എനിക്കും അറിയില്ല പക്ഷെ ഒരു കാര്യം അറിയാം.....നാല് ദിവസം പ്രായമുള്ള എന്നെ ചവറ് കൂനയിൽ നിന്നും എടുത്ത് സ്വന്തം മകളാക്കി വളർത്തിയതാ എന്റെ അമ്മ......ആലത്തറയിലെ ശ്രീദേവി..... പെറ്റമ്മ വേണ്ടാതെ ഉപേക്ഷിച്ചു കളഞ്ഞ എനിക്ക് വേണ്ടി ജീവിതം മാറ്റി വച്ചവരാ ആ അമ്മ .....നിങ്ങൾക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞത് വിശ്വാസം വന്നിട്ടില്ലെങ്കിൽ എന്റെ അമ്മയോട് ചോദിക്കാം.....അമ്മ തന്നെയാ.....മുതിർന്നപ്പോൾ സത്യങ്ങളെല്ലാം എന്നോട് പറഞ്ഞത്....നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി ജാനി....... അവൾ പറയുന്നതെല്ലാം അമ്പരപ്പോടെ അവൻ കേട്ട് നിന്നു..... പിന്നെ.....ഇതൊക്കെ ഞാൻ നിങ്ങളോട് തുറന്നു പറഞ്ഞത് നിങ്ങളുടെ ഭാര്യയായി നിങ്ങളെന്നെ അംഗീകരിക്കണമെന്ന വ്യാമോഹം കൊണ്ടല്ല.....

എനിക്ക് ഇവിടെ തങ്ങിയെ പറ്റൂ കാരണം ഇപ്പൊ എനിക്ക് പോവാനൊരിടം ഇല്ല.....എന്റെ മാനത്തിനും ജീവിതത്തിനും ആരും വിലയിടാതിരിക്കാൻ എനിക്കീ മിന്ന് വേണം......മിന്ന് അവന് നേരെ ഉയർത്തി പിടിച്ചു..... എന്ന് വച്ച് ജീവിതം കാലം മുഴുവൻ നിങ്ങൾക്ക് ഭാരമായി ഞാനിവിടെ ഉണ്ടാവില്ല.....ആദ്യം എനിക്കൊരു ജോലി കണ്ടെത്തണം.....ആ വരുമാനത്തിൽ പകുതിയിൽ നിന്നു പോയ പഠിപ്പ് പൂർത്തിയാക്കണം.....അമ്മ ആഗ്രഹിച്ച പോലെ ഡോക്ടറാവണം.....ആ നരകത്തിൽ നിന്നും അമ്മയെ പുറത്ത് കൊണ്ട് വരണം.....അത് വരെ മാത്രം താമരയ്ക്കലെ ആദത്തിന്റെ ഭാര്യ എന്ന സ്ഥാനം എനിക്ക് വേണം......അത് കഴിഞ്ഞ് ഞാനായിട്ട് നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും പടിയിറങ്ങി തരും.....ഒരു ദീർഘ നിശ്വസത്തോടവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി...... ആദം അവളെ തന്നെ ഉറ്റുനോക്കി നിന്നു.....അവളോട് എന്ത് പറയണമെന്ന് പോലും അവനറിയില്ലായിരുന്നപ്പോൾ............ തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...