🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 26

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ  

നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയാത്ത പോലെ എനിക്കും നിങ്ങളെ അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയില്ല.....അന്നും ഇന്നും എന്റെ മനസ്സിൽ ആദിയേട്ടൻ മാത്രമേയുള്ളൂ.....ആ സ്ഥാനം മറ്റൊരാൾക്ക് കൊടുക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല....... എന്ത് കൊണ്ടാ അവളുടെ വാക്കുകൾ ചാട്ടുളി കണക്കേ അവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ പതിച്ചു....ഹൃദയത്തിന്റെ ഏതോ കോണിൽ നേരിയൊരു നോവവന് തോന്നി....അത് പുറത്ത് കാട്ടാതെ ഗൗരവത്തോടെ അവളെ നോക്കിയ ശേഷം ബാൽക്കണിയിലേക്ക് നടന്നു...... അപ്പോഴേക്കും അവന്റെ മനസ്സിൽ അവന്റെ ആദ്യ പ്രണയത്തിന്റെ ശേഷിപ്പായ ആ പെൺകുട്ടിയുടെ മുഖം കടന്നു വന്നു .....വിളറിയ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പുറത്തേക്ക് നോട്ടം പായിച്ചു ആദം... ❤❤ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ആദം താഴേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ കാണുന്നത് ഏലിയാമ്മയ്ക്കൊപ്പം വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ജാനിയെയാണ് പതിവിന് വിപരീതമായി അവളെ കാണുമ്പോൾ ദേഷ്യം കൊണ്ടു ചുവക്കുന്ന അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരു നറു പുഞ്ചിരി സ്ഥാനം പിടിച്ചു.....പക്ഷെ അവനത് മറച്ച് വച്ച് കൊണ്ട് ഗൗരവത്തിന്റെ മൂടുപടം അണിഞ്ഞു.....

ആദം അടുത്തേക്ക് വന്നതും ജാനി എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു.....അവന്റെ നോട്ടം അവളിലാണെന്ന് കണ്ടതും അവൾ മുഖം തിരിച്ചു നിന്നു...... ടാ കൊച്ച് മോനേ നീയിതെങ്ങോട്ടാ ഇത്ര രാവിലെ......ഇന്ന് ആൽഫ്രഡിന്റയും സോഫീയായുടെയും ആണ്ട് അല്ലിയോ.....പളളിയില് പോവുന്നില്ലായോ നീ....ജാനിമോളെയും കൂട്ടി പോയേച്ചും വാടാ ചെറുക്കാ.....ഏലിയാമ്മ അവളുടെ നിറുകിൽ തലോടി ക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... ആദം അവളെയൊന്ന് നോക്കി...... ഹാ നീയിനി നോക്കി പേടിപ്പിക്കുവൊന്നും വേണ്ട നിനക്കിഷ്ടവല്ലേൽ കൊണ്ട് പോണ്ട..... ഈ സമയം ഒരു കപ്പ് ചായയും കൈയിൽ പിടിച്ചു കുടിച്ച് കൊണ്ട് അവിടേക്ക് വരികയായിരുന്നു കൊച്ചു...... എനിക്കിഷ്ടക്കേടൊന്നുമില്ല വല്യമ്മച്ചീ വരുവാണേ റെഡിയായി നിക്കാൻ പറഞ്ഞേര്.......പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു അവളെയൊന്ന് പാളി നോക്കി മുന്നോട്ട് പോയി ആദം...... ഇതൊക്കെ കണ്ട് കണ്ണ് മിഴിച്ച് നിക്കാരുന്നു കൊച്ചു......കൈയിലെ ചായ കപ്പ് വായിൽ വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയവൾ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു...... ആദം പോയി കഴിഞ്ഞതും കൊച്ചു അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.... ടീ.....

ജാനി എന്നതാടീ സംഭവം .....ഇന്നലെ വരെ നിന്നെ കൊല്ലാൻ നടന്ന മനുഷ്യനാ.....ഇന്ന് ദേ മാടപ്രാവിന്റെ ഹൃദയത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നത്.....ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് നീയെന്ത് കൂടോത്രം ചെയ്തിട്ടാടീ ഇച്ഛായൻ ഇങ്ങനെ മാറിയത്......അവളെ അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി കൊച്ചു.... കൂടോത്രം ഒന്നുമല്ലെന്റെ കൊച്ചു.....ചില സത്യങ്ങൾ നിന്റിച്ഛായനെ അറിയിച്ച് കൊടുത്തു അത്രേയുളളൂ.....പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ മുകളിലേക്ക് പോയി..... ❤❤ പളളി സെമിത്തേരിയിൽ കൈയിൽ കരുതിയ റൊസാ പുഷ്പങ്ങളുമായി തന്റെ അപ്പന്റെയും അമ്മയുടെയും കുഴിമാടത്തിനടുത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ കണ്ണാപ്പീയുടെ ഹൃദയത്തിൽ നൊമ്പരം നിറഞ്ഞു......താനൊരനാഥനാണെന്ന സത്യം ഓരോ വർഷവും ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്ന ദിവസമാണിന്ന് ......അലക്സ് എന്ന തന്റെ അപ്പന്റെ തണലിൽ താൻ മറന്നു പോയ ആ വല്യ സത്യം അവനോർത്തു.....ഓരോ വർഷവും തന്നെ വളർത്തി ഈ നിലയിലാക്കിയ ആ അപ്പനോടും അമ്മയോടും സ്നേഹവും കടപ്പാടും കൂടിക്കൂടി വരികയാണ്......ഓരോന്നോർത്ത് നടന്ന് കുടിമാടത്തിനരികിലെത്തിയിരുന്നവൻ....

മുന്നിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ അമ്പരപ്പ് നിറഞ്ഞു..... കണ്ണാപ്പീ വരുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ ആരോ ആൽഫ്രഡിന്റയും സോഫീയയുടെയും കുഴിമാടത്തിൽ ചുവന്നതും വെളള നിറത്തോടു കൂടിയതുമായ റോസാ പുഷ്പങ്ങൾ വച്ചിരിക്കുന്നു......ആരാണ് പുഷ്പങ്ങൾ അവിടെ വെച്ചതെന്നറിയാൻ അവൻ ചുറ്റുമൊന്ന് പരതി.....പക്ഷെ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.....അവർക്കായി കൈയിൽ കരുതിയ റോസാ പുഷ്പങ്ങൾ കുഴിമാടത്തിൽ വച്ച് കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു സമയം അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു.......ഒരു തണുത്ത ഇളം തെന്നൽ അവനെ വന്ന് പൊതിഞ്ഞ പോലെ തോന്നി കണ്ണാപ്പീയ്ക്ക്.....പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് തിരിച്ചു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും സെമിത്തേരിയുടെ ഗേറ്റിനടുത്തായി കൈയിൽ വെളളയും ചുവപ്പും നിറത്തിലുള്ള റോസാ പൂക്കളുമായി നിൽക്കുന്നവളെ കണ്ട് അവന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.... അവനറിയാതെ നടത്തത്തിന് വേഗത കൂടി.....ചുണ്ടുകളിൽ കുസൃതി ഒളിപ്പിച്ചൊരു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു വന്നു.....തൂവെളള വസ്ത്രത്തിൽ തന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവളുടെ സൗന്ദര്യം ഒന്നുകൂടി വർദ്ധിച്ച പോലെ തോന്നി അവന്.....

ഒരോ ചുവട് മുന്നോട്ട് വയ്ക്കുമ്പോഴും അവളിലേക്കെത്താൻ അവനുളളം വെമ്പി..... അനൂ....നീ നീയാരുന്നോ ചാച്ചന്റെയും മമ്മീടേം കുഴിമാടത്തിൽ പൂവെച്ചത്......പുഞ്ചിരിയോടവൻ തിരിക്കി.... മ്മ്ഹം.......തിരികെ അവളും ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു...... നീ വരുമെന്ന് ഇന്നലെ വിളിച്ചപ്പോഴും പറഞ്ഞില്ലല്ലോടി പെണ്ണേ......അവനവളുടെ ചെവിക്ക് തട്ടി..... ശരിക്കും ഞാനിന്നലെ വീട്ടിൽ വന്നിട്ടാ ഇച്ഛായനെ വിളിച്ചത്.....സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് അവർ മുന്നോട്ട് നടന്നു.... ആഹാ.....നീ കൊളളാല്ലോടീ കാന്താരീ.... പിന്നേ എക്സാമൊക്കെ എങ്ങനുണ്ടായിരുന്നു..... മ്മ്ഹം...നന്നായിട്ട് എഴുതി....പിന്നെ എന്നാ ഉണ്ട് അവിടത്തെ വിശേഷം......ഇച്ഛായന്റെ അനിയന്റെ ദേഷ്യൊക്കെ മാറിയോ..... ആഹ്......അതൊന്നും പറയാതിരിക്കുന്നതാ അനു ഭേദം.....കൊച്ചു മോനാകെ ഇടഞ്ഞു നിക്കുവാന്നേ.......അതൊരു പാവം പിടിച്ച കൊച്ചാടീ.....അവനതിനെ നല്ലോണം ദണ്ഡിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്......ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു..... പോകെ പോകെ ഏല്ലാം ശരീയാവും ഇച്ഛായാ.....ഈ സമയം അവർ പളളിയുടെ മുന്നിലെ മാതാവിന്റെ കുരിശ്ശടിയിൽ എത്തിയിരുന്നു.....

കൈയിൽ കരുതിയ റോസാ പുഷ്പങ്ങൾ മാതവിന് മുന്നിൽ വച്ച് രണ്ടു പേരും പ്രാർത്ഥിച്ച ശേഷം തിരിഞ്ഞതും തങ്ങളുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവരെ കണ്ട് അവരുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു..... ടാ കൊച്ച് മോനെ നീയെപ്പോ.....കണ്ണാപ്പീ ആദത്തെയും ജാനകിയെയും മാറി മാറി നോക്കി....... എന്നാടാ നീയിങ്ങനെ നോക്കുന്നേ.....അവളും വരുവാന്ന് പറഞ്ഞു അതാ കൂടെ കൂട്ടിയേ.....ജാനിയെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി ചമ്മലോടവൻ പറഞ്ഞു...... ജാനി കണ്ണാപ്പീയെയും അനന്യയെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു...... അപ്പോഴും തന്റെ മുന്നിൽ കണ്ട കാഴ്ചയിൽ ഉടക്കി നിക്കാരുന്നു കണ്ണാപ്പീ...... ഇച്ഛായാ ഇതാണോ ജാനി.....അനന്യയുടെ ചോദ്യമാണ് അവനെ ബോദ മണ്ഡലത്തിലെത്തിച്ചത്.... ആഹ്.....അമ്പരപ്പ് വിട്ടുമാറാതെ അവൻ പറഞ്ഞു...... ഈ സമയം ആദം കുരിശ്ശടിയിൽ കയറി മെഴുകുതിരി കത്തിക്കുകയായിരുന്നു..... ജാനി കണ്ണാപ്പീ യെയും അനന്യയെയും മാറി മാറി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..... ജാനിക്കൊച്ചെ....ഇത് അനന്യ ഞങ്ങളുടെ കെട്ടുകല്യാണം പറഞ്ഞു വെച്ചിരിക്കുവാ.....ഉടനെ കാണും അല്ല്യോടീ അനു....കളളച്ചിരിയോടെ കണ്ണാപ്പീ അനുവിനെ നോക്കി......

മറുപടിയായി അവളൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... ജാനകി എന്നാല്യോ പെര്..... എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഇച്ഛായൻ പറഞ്ഞാരുന്നു..... മ്മ്ഹം .....ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു അവൾ..... അപ്പോഴേക്കും ആദം മെഴുകുതിരി കത്തിച്ചു വച്ച് കഴിഞ്ഞു അവിടേക്ക് വന്നു.....ജാനി അനുവിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ആദത്തിനൊപ്പം പോയി..... തിരികെയുളള യാത്രയിൽ ആദത്തിന്റെ കണ്ണുകൾ ജാനിയെത്തേടി പോവുന്നുണ്ടായിരുന്നു......അവളുടെ പൂച്ച കണ്ണുകളിലും വെളളക്കൽ മൂക്കുത്തിയിലും വിടർന്ന ചുണ്ടുകളിലും അവന് പോലും നിയന്ത്രിക്കാനാവാതെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ പാഞ്ഞു......അറിയാതൊരു പുഞ്ചിരി അവന്റെ ചൊടികളിൽ വിരിഞ്ഞു...... .....""അന്നും ഇന്നും എന്റെ മനസ്സിൽ ആദിയേട്ടൻ മാത്രമേയുള്ളൂ.....ആ സ്ഥാനം മറ്റൊരാൾക്ക് കൊടുക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല."""......അവളുടെ വാക്കുകൾ കാതുകളിൽ അലയടിക്കവേ ചുണ്ടിലെ ചിരി മാഞ്ഞു......അവളിലെ നോട്ടം പെട്ടെന്ന് മാറ്റി.....അവനിതുവരെ അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്തൊരു നൊമ്പരം ഹൃദയത്തിൽ പടർന്നതും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞതവനറിഞ്ഞു......

ആദ്യമായി അവൾക്ക് വേണ്ടി അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഹൃദയം തുടിച്ചു....പക്ഷെ ഇതൊന്നുമറിയാതെ ആദിയുടെ ചിന്തകളിലായിരുന്നു ജാനകി.....ഒരിക്കലും അവളെ തേടി വരില്ലാന്നറിയാമായിരുന്നിട്ടും അവന് വേണ്ടി മാത്രമിടിച്ചു അവളുടെ ഹൃദയം.... ❤❤ കാളിയാർ മഠത്തിലെ നാല് ചുവരുകൾക്കുളളിൽ തലമുടി വിരലുകളാൽ കോർത്ത് വലിച്ചു ഉലാത്തുകയായിരുന്നു വിഷ്ണു ശിവനും അടുത്ത് തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു...... ഇത്രയും നാൾ നമ്മൾ തിരഞ്ഞിട്ടും അവളെ കുറിച്ച് ഒരറിവും ഇല്ലല്ലോ ശിവാ....പല്ല് ഞെരിച്ച് കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.... അവളുടെ കൂട്ടുകാരോട് പലരോടും തിരക്കിയതാ വിഷ്ണു...പക്ഷെ ജയിലിൽ നിന്നിറങ്ങിയ ശേഷം അവളെ ആരും കണ്ടിട്ടുമില്ല....അവൾ എവിടേക്കാ പോയതെന്നും അറിയില്ല.....നാട്ടിലേക്ക് തിരികെ പോയ ആ ആൻമരിയ തിരികെ വന്നതുമില്ല.....നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു ശിവൻ.... അതോർത്ത് നീ വിഷമിക്കേണ്ട ശിവാ......എക്സാമെഴുതാൻ വരുമവൾ എനിക്കതുറപ്പാ വന്യമായ ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു...... വിഷ്ണു ഞാനൊരു പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം പറയാൻ വിട്ടു പോയി......

വിഷ്ണു അവനെ തന്നെ നോക്കി..... ആശുപത്രിയിലെ കാര്യങ്ങളിൽ കുടുങ്ങിയതിൽ പിന്നെ നീ മനപൂർവം മറന്നു പോയ ഒരു കാര്യമുണ്ട്.... വിഷ്ണു മനസ്സിലാവാത്ത പോലെ അവനെ നോക്കി..... ഹാ പത്ത് കോടീടെ കളള നോട്ടുകളാ ഫാക്ടറിയൃലെ ഗോഡൗണിൽ വന്ന് കുമിഞ്ഞു കിടക്കുന്നത്.....അത് മാത്രല്ല ആ കാശിനാഥനുമായുളള ഡീലിംഗ്സൊക്കെ തത്കാലത്തേക്ക് നമ്മൾ നീട്ടി വെച്ചിരിക്കുവായിരുന്നല്ലോ അയാൾ ഇന്നലെ വിളിച്ചിരുന്നു........ എത്രയും വേഗം ആ കളളനോട്ടുകൾ അയാളെ ഏൽപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞു......അയാളത് ഒറിജിനൽ കറൻസിയാക്കി വൈകാതെ തിരികെ എത്തിക്കാമെന്നാ പറഞ്ഞീരീക്കുന്നത്.....എന്താ നിനക്ക് പറയാനുള്ളത്......ശിവൻ വിഷ്ണുവിനോട് ചോദിച്ചു..... മ്മ്ഹം......അയാളോട് ഇവിടെ ഒന്ന് വരാൻ പറയ് ശിവാ....ബാക്കി ഇവിടെ എത്തിട്ട് തീരുമാനിക്കാം..... പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞ് റൂമിലേക്ക് പോയി അയാൾ............. തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...