🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 3

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ

മോളേ.....നീ എന്താ ഓർത്തിരിക്കുന്നത് ദേവിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് ജാനകി തിരിഞ്ഞു നോക്കി...... അമ്മാ.....അത് ഞാൻ വെറുതെ .....പരുങ്ങലോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തലതാഴ്ത്തി.... ജാനി നീയൊന്നും മറന്നില്ലേ മോളെ......ഞാൻ നിന്നോട് ജയിലിൽ കാണാൻ വന്നപ്പോഴെല്ലാം പറഞ്ഞതല്ലേ അവനെ മറക്കണമെന്ന്.....അവൻ ഇനിയൊരിക്കലും നിന്നെ സ്വീകരിക്കില്ല മോളെ......അവന്റെ വിവാഹം വേറൊരു പെൺകുട്ടിയുമായി ഉറപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞുന്നാ ഞാനറിഞ്ഞത്......നീ വിഷ്ണുനാരായണനെ വെട്ടിയ കേസിൽ ജയിലിൽ കിടന്നപ്പോഴൊന്നും ഒരു ദിവസം പോലും അവൻ കണാൻ വന്നോ നിന്നെ ഇല്ലല്ലോ പിന്നെ എന്തിനാ മോളെ ഇനിയും അവന് വേണ്ടി ......പറഞ്ഞു നിർത്തി ക്കൊണ്ട് അവർ ദുഃഖത്തോടെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..... അമ്മ......മറക്കാൻ പറ്റണില്ലെനിക്ക് അത്രമാത്രം സ്നേഹിച്ച് പോയതാ.....ആദിയേട്ടനെ എനിക്കൊരിക്കലും മറക്കാൻ കഴിയില്ലമ്മ..... ആദിയേട്ടൻ ചാർത്തിയ താലി എന്റെ കഴുത്തിൽ ഉളളടുത്തോളം കാലം മറക്കില്ലമ്മ....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ മഞ്ഞച്ചരടിൽ കോർത്ത താലി പുറത്തേക്കിട്ട് അതിൽ പിടി മുറുക്കി.....

എന്റെ മോളെ ഇതിനി നിനക്ക് വേണ്ട......മോളതഴിച്ച് വയ്ക്ക്.....താലി കെട്ടിയ ബന്ധം മാത്രേ നിങ്ങൾ തമ്മിലുള്ളുന്ന് നമുക്ക് മാത്രേ അറിയൂ.....ഏട്ടന്മാർക്ക് നിന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ കാര്യം അറിയില്ല......അറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാൽ നമുക്ക് പിന്നെ പോവാനൊരിടം ഉണ്ടാവില്ല....എന്റെ മോള് അമ്മ പറയുന്നത് കേൾക്ക്...ഈ താലി നിന്റെ കഴുത്തിൽ നിന്നും അഴിച്ചു മാറ്റ്....അല്ലെങ്കിലും നിന്നെ വേണ്ടാത്തവന്റെ താലി നിനക്കെന്തിനാ...... കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവർ പറഞ്ഞു..... ജാനകി അവരെ നിറമിഴികളോടെ നോക്കി പിന്നെ താലിയിലേക്കും ........ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ ആ മഞ്ഞച്ചരടഴിച്ചേടുത്ത് ബാഗിലേക്ക് വച്ചു..... കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും നിറഞ്ഞൊഴുകി.....അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് ആദിത്യ വർമ്മ യുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു വന്നു.....എം.ബി ബിഎസിന് രണ്ടാം വർഷം പഠിക്കുന്ന സമയത്ത് ഗസ്റ്റ് ലക്ചർ ആയി വന്ന ആദിത്യ വർമ്മ എപ്പോഴാ എന്റെ മനസ്സിൽ കയറി കൂടിയതെന്നറിയില്ല.....എന്നാലും ഇത്ര പെട്ടെന്ന് എന്നെ മറന്നൂല്ലോ ആദിയോട്ടനെന്നെ..... ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദയിൽ വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി....

ഒരുപാട് നേരം പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു....മനസ്സാകെ കലുഷിതമായിരുന്നു....തന്നെ തേടി വന്ന വിധിയെയോർത്ത് ദുഃഖം തോന്നി....വീണ്ടും വിഷ്ണുനാരായണൻ എന്ന പേര് ഓർത്തതും ശരീരമാകെ വിറ കൊണ്ടു....ഇപ്പോഴും തന്റെ പേടി സ്വപ്നം ആണയാൾ .....മനസ്സൊന്ന് ശാന്തമായപ്പോൾ ദേവിയെ നോക്കി....കണ്ണുകൾ അടച്ചു കരയുകയായിരുന്നവർ.....പെറ്റമ്മയല്ലെങ്കിൽ പോലും സ്വന്തം മകളെ പോലെ തന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കുന്ന അമ്മ... ആ അമ്മയുടെ ത്യാഗമാണ് താൻ.....അച്ഛനും അമ്മയും ആരാന്ന് പോലുമറിയാത്ത തന്നെ ഈ വിധം ആക്കിയത് ആ അമ്മയുടെ അധ്വാനമാണ്........ലോറി ഡ്രൈവർ ആയിരുന്ന രാഘവൻ ആയിരുന്നു അമ്മയെ വിവാഹം കഴിച്ചത്...എന്നെ അച്ഛൻ എന്ന് അദ്ദേഹത്തെ വിളിച്ചു പഠിപ്പിച്ചതും അമ്മ തന്നെയാണ്.....അച്ഛന്റെ നല്ല പ്രായത്തിൽ മറ്റുള്ളവർക്ക് ഒരുപാട് ദ്രോഹങ്ങൾ ചെയ്ത് കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട് അതിന്റ ഫലമായി അവസാന കാലം വരെ കിടപ്പിലായിരുന്നു......ഒരു നഴ്സ് ആയിരുന്ന അമ്മ ....

കുന്നും പുറത്തെ പേര് കേട്ട തറവാടായ ആലത്തറയിലെ നാഥന്റെയും മഹേന്ദ്രന്റയും ഒരേയൊരു പെങ്ങൾ ആയിരുന്നു....ലോറി ഡ്രൈവർ ആയ അച്ഛനെ പ്രണയിച്ച് അച്ഛനൊപ്പം ജീവിക്കാൻ തീരുമാനിച്ച് വീട്ടുകാരുടെ എതിർപ്പിനെ അവഗണിച്ച് അച്ഛനൊപ്പം രാജസ്ഥാനിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു......അവിടെ ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ തന്നെ അമ്മയ്ക്ക് ജോലിയും ലഭിച്ചു ....പക്ഷെ അച്ഛനൊപ്പം ജീവിതം തുടങ്ങിയ ശേഷമാണ് അച്ഛന്റെ സ്വഭാവ ദൂഷ്യങ്ങൾ അമ്മ അറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്.....മദ്യപാനത്തിനു പുറമേ പരസ്ത്രീ ബന്ധവുമുണ്ടായിരുന്നു അച്ഛന്.....നാട്ടിലെ അറിയപ്പെട്ട ഒരു രാഷ്ട്രീയ ക്കാരന്റെ വാടക ഗുണ്ടയായിരൂന്നു അച്ഛൻ അയാൾക്ക് വേണ്ടി തല്ലാനും കൊല്ലാനും മടിയില്ലായിരുന്നു അച്ഛന്....അച്ഛനെ തിരുത്താൻ അമ്മ കഴിവിന്റെ പരമാവധി ശ്രമിച്ചു പക്ഷെ അമ്മ പരാജയപ്പെട്ടു........വിവാഹം കഴിഞ്ഞു വർഷങ്ങൾ പിന്നിട്ടിട്ടും ഒരു കുഞ്ഞു പിറക്കാത്തത് അമ്മയെ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിച്ചു....ട്രീറ്റ്മെന്റിനായി അച്ഛൻ പോവാറുമില്ലായിരുന്നു.....അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരിക്കൽ അമ്മയോടു പോലും പറയാതെ അച്ഛൻ നാടുവിട്ടു...

അച്ഛനെ അമ്മ ഒരുപാട് അന്വേഷിച്ചെങ്കിലും നിരാശപ്പെടേണ്ടി വന്നു....അമ്മാവന്മാരെയും മുത്തശ്ശനെയും എതിർത്ത് അച്ഛനൊപ്പം ഇറങ്ങി വന്നത് കാരണം തിരികെ നാട്ടിലേക്ക് പോവാനും കഴിഞ്ഞില്ല.....അമ്മ അവിടെ ഒറ്റയ്ക്കായിപ്പോയി.....വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും അച്ഛൻ തിരികെ വന്നില്ല.....അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞു മടങ്ങി വന്ന അമ്മ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ പിന്നിലെ ആശുപത്രി മാലിന്യങ്ങൾ ഉപേക്ഷിക്കുന്ന പുരയിടത്തിൽ നിന്നും കുഞ്ഞിന്റെ നില വിളി കേട്ടു.....നല്ല ഭയം തോന്നിയിട്ടും അമ്മ അവിടേക്ക് ചെന്നു നോക്കുമ്പോൾ നാല് ദിവസം പ്രായമുള്ള ഒരു പെൺകുഞ്ഞിനെ പ്ലാസ്റ്റിക് കവറിനുളളിലാക്കി ആരോ ഉപേക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.....അങ്ങനെയാണ് അമ്മയുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ഞാനെത്തിയത് പിന്നീടുള്ള ജീവിതം എനിക്ക് വേണ്ടി അമ്മ ഒഴിഞ്ഞു വച്ചു.....എന്റെ ആരോഗ്യം....പഠനം ഇതൊക്കെ മാത്രമായി അമ്മയുടെ ചിന്ത.....അങ്ങനെയിരിക്കെ എനിക്ക് മൂന്നു വയസ്സുള്ളപ്പോൾ അമ്മയ്ക്ക് പാലക്കാട് ഗവൺമെന്റ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോലി ലഭിച്ചു.....

അവിടെ വച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് കാണാതായ അച്ഛനെ കഴുത്തിന് കീഴ്പോട്ട് തളർന്ന നിലയിൽ കണ്ടെത്തിയത്......അച്ഛൻ എത്ര ദുഷ്ടനായിരുന്നെങ്കിലും അമ്മ അച്ഛനെ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു അത് കൊണ്ടാവണം ആ അവസ്ഥയിൽ അച്ഛനെ ഉപേക്ഷിക്കാതെ കൂടെ കൂട്ടിയത്....അന്ന് മുതൽ ഒരു ഭാര്യ എന്ന നിലയിൽ അച്ഛന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അമ്മ നോക്കി....ഇതാണ് നിന്റെ അച്ഛനെന്ന് എന്നെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചു....അന്ന് മുതൽ ഞാനും അച്ഛനെ അച്ഛനായി കണ്ട് തുടങ്ങി.....അമ്മ അച്ഛനെ പൊന്നു പോലെ നോക്കുമായിരുന്നു....പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും അമ്മോട് ചെയ്ത ദ്രോഹങ്ങൾക്ക് മാപ്പ് ചോദിച്ചു കരയുന്ന അച്ഛനെ ഞാൻ പലപ്പോഴും കാണാറുണ്ടായിരുന്നു.....എന്നെയും അച്ഛന് ഒരുപാട് ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു....അമ്മയുടെ വീട്ടുകാർക്ക് ഞാനമ്മയുടെ മകളല്ലെന്ന സത്യം അറിയില്ല.....അമ്മ അത് പറഞ്ഞിട്ടില്ല ... അമ്മ പാലക്കാടുളള വിവരം അറിഞ്ഞ മുത്തശ്ശൻ പഴയതൊക്കെ മറന്ന് ഞങ്ങളെ വീട്ടിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി പിന്നീടു മുത്തശ്ശനൊപ്പം അവിടെ കഴിഞ്ഞു.....എനിക്ക് 12 വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് മുത്തശ്ശൻ മരിച്ചത്...അതിനു ശേഷം അമ്മാവന്മാർക്കിടയിൽ പിറുപിറുപ്പ് തുടങ്ങി....ഞങ്ങൾ അവർക്ക് അധിക പെറ്റായി തുടങ്ങി .....

അവരിൽ നിന്നുളള അവഗണന സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ .....പാലക്കാടേക്ക് തിരികെ പോകാൻ അമ്മ തീരുമാനിച്ചു......അന്ന് രാത്രി.....തറവാട് വക ക്ഷേത്രത്തിലെ ദേവിക്ക് എല്ലാവർഷവും ഉത്സവത്തിന് ചാർത്താറുണ്ടായിരുന്ന സ്വർണ്ണാഭരണങ്ങൾ കളവ് പോയി.....അമ്മാവന്മാർ പോലീസിനെ അറിയിച്ചു......ഡോഗ് സ്ക്വാഡൊക്കെയായി പോലീസ് വന്നു തിരിച്ചിൽ തുടങ്ങി.....പോലീസ് നായ മണം പിടിച്ച് വന്ന് നിന്നത് അച്ഛന്റെ ബെഡിനരികിലായിരുന്നു.....നോക്കുമ്പോൾ അച്ഛന്റെ പില്ലോയുടെ അടിയിൽ നിന്നും ആഭരണം ഒരു സഞ്ചിയിൽ പൊതിഞ്ഞ രീതിയിൽ കണ്ടെത്തി..... ശേഷം അമ്മാവന്മാർ പരാതി പിൻവലിച്ചു ....അച്ഛൻ ആരെയോ കൊണ്ട് ചെയ്യിച്ചതാണെന്ന് പറഞ്ഞ് അമ്മാവന്മാർ ഞങ്ങളെ അവിടെ നിന്നും പുറത്താക്കി....അങ്ങനെ വീണ്ടും...അമ്മയ്ക്കൊപ്പം പാലക്കാട് വന്നു.....മനപൂർവം ഞങ്ങളെ പുറത്താക്കാനായി അമ്മാവന്മാർ കളിച്ചൊരു നാടകമായിരുന്നു ആ മോഷണം....അത് മനസ്സിലാക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് അധിക സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല.....അന്നത്തെ ആ സംഭവത്തിനു ശേഷം ആലത്തറയിലേക്ക് തിരികെ പോയിട്ടേയില്ല....

എനിക്ക് പതിനഞ്ച് വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് അച്ഛൻ മരിച്ചത്.... അന്ന് ഞാനും അമ്മയും ഒരുപാട് കരഞ്ഞു......എത്ര ദുഷ്ടനായിരുന്നെങ്കിലും അമ്മയ്ക്ക് അച്ഛൻ പ്രാണനായിരുന്നു....എന്നെ മകളായി കണ്ട് ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.....അച്ഛന്റെ മരണത്തിന് പോലും തറവാട്ടിൽ നിന്നും അമ്മാവന്മാർ വന്നില്ല.....അച്ഛൻ മരിച്ചു കഴിഞ്ഞു അമ്മ എനിക്ക് വേണ്ടി എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളും മറന്നു....ഞാനൊരു ഡോക്ടർ ആവണമെന്നായിരുന്നു അമ്മയുടെ ആഗ്രഹം..... പ്ലസ്ടൂ കഴിഞ്ഞ് അമ്മയുടെ ആഗ്രഹ പ്രകാരം ഞാൻ മെഡിസിനു ചേർന്നു അവിടെ വച്ച് എനിക്ക് കിട്ടിയതാണ് എനിക്ക് എന്റെ ആൻ മരിയയെ കൊച്ച് റാണിയെന്നാണ് അവളുടെ ചാച്ചൻ അവളെ വിളിക്കുന്നത് ഞങ്ങളുടെ കൊച്ചു.....ഒരു പാവം വായാടി പെണ്ണ് ....അവൾക്ക് രണ്ടാങ്ങളമാരുണ്ട് ആദമും....അബ്രഹാമും.....അവൾ വാതോരാതെ സംസാരിക്കുന്നത് ആദം എന്ന അവളുടെ ഇച്ഛായനെ കുറിച്ചാണ്....ജീവിതത്തിൽ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത കേട്ട് മാത്രം പരിജയമുളള അവളുടെ ഇച്ഛായനെ കാണണമെന്ന് പലപ്പോഴും ഞാനും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്......അവളുടെ നാടും കോട്ടയമാണെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്.....

ഇനിയെന്നെങ്കിലും അവളെ കാണാൻ കഴിയുമോന്ന് കൂടി അറിയില്ല....ഓരോന്നോർത്ത് കണ്ണുകൾ അയന്നു വരാൻ തുടങ്ങി.....പതിയെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു ജാനി..... ❤❤ ആദമിന്റെ കാർ താമരയ്ക്കൽ ഫിനാൻസ് എന്ന ബോർഡ് വച്ച സ്ഥാപനത്തിലേക്ക് കയറി പോയി.....കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി നേരെ മുകളിലത്തെ നിലയിലേക്ക് നടന്നു.....താമരയ്ക്കൽ ഫിനാൻസ് ആദത്തിന്റെ സ്വന്തം സ്ഥാപനമാണ്.....ഇതിനോടൊപ്പം അലക്സിന്റെ എസ്റ്റേറ്റിലെ കാര്യങ്ങളും നോക്കി നടത്താറുണ്ട്.....നമ്മുടെ കണ്ണാപ്പീ.....എം ബി എ കഴിഞ്ഞ് ടി.എം ഗ്രൂപ്പ് ഓഫ് എക്സ്പോർട്ട് ആന്റെ ഇംപോർട്ട് കമ്പനി നോക്കി നടത്തുകയാണ്....അതിന്റെ ശാഖകൾ പലയിടത്തും ഉണ്ടിപ്പോൾ .....ആദത്തിന്റെ കൂടെ ഫിനാൻസിലെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കി നടത്താൻ ജോഷു കൂടിയുണ്ട്.....ആള് ചാർട്ടേയ്ഡ് അകൗണ്ടിംഗ് കഴിഞ്ഞ് നിക്കാണ്.....ഫ്രീ ടൈം മൊത്തം ആദത്തിനൊപ്പവാണ്....ജോഷു ആദത്തിനെ സഹായിക്കാനെന്നും പറഞ്ഞു ഫിനാൻസിലേക്ക് വരുന്നതിന്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യം....അവിടത്തെ അകൗണ്ടന്റ് ഹെലൻ സാമുവൽ ആണ്.....

ഇടമറ്റത്തെ റിച്ചാർഡിന്റെ ഭാര്യയുടെ സഹോദരിയുടെ ഒരേയൊരു മകളാണ് ഹെലൻ ആണായും പെണ്ണായും അവളൊറ്റ മകൾ......ഒരു പാവം പിടിച്ച മാലാഖക്കുട്ടി എന്നാണ് എല്ലാവരും അവളെ കുറിച്ചു പറയുന്നത്..... ജോഷു ഈ കൊച്ചിന്റെ പിന്നാലെ കൂടാൻ തുടങ്ങിട്ട് വർഷം രണ്ടു കഴിഞ്ഞു....പക്ഷേ കൊച്ചിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് നോ റെസ്പോൺസ്.....പക്ഷെ കൊച്ചിന്റെ ആങ്ങളമാരുടെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഇടക്കിടെ വരുന്ന റെസ്പോൺസിന്റെ ഫലമായി ജോഷുവിന്റെ ജിം ബോഡിയിൽ ഇടക്കിടെ ചതവും ചുളിവുമൊക്കെ പതിവാണ്.....അങ്ങനെ ഇന്നലെ വൈകുന്നേരവും ജോഷൂനെ ആ കുട്ടീടെ ആങ്ങളയും താമരയ്ക്കലെ പുതിയ തലമുറയുടെ പൊതു ശത്രുവുമായ റിച്ചാർഡിന്റെ മകൻ അലോഷി ഒന്ന് പൂജീച്ച് വിട്ടതിന്റെ തെളിവാണ് നെറ്റിയിലെ വലിയ വെളള സ്റ്റിക്കർ...😁😁😁 ആദം ഓഫീസിലേക്ക് കയറിയതും അവിടുളള ജനലിലൂടെ റിസപ്ഷനിസ്റ്റിനോട് സംസാരിക്കുന്ന ഹെലനെ നന്നായി വായിന്നോക്കുന്നവനെയാണ് കാണുന്നത്.... ആദം പതിയെ അവനെയൊന്ന് തോണ്ടി.... നോ റെസ്പോൺസ്....

പതിയെ തട്ടിവിളിച്ചു.... നോ റെസ്പോൺസ്.... പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല കൈയിൽ കിട്ടിയ റെക്കോർഡെഡുത്ത് മണ്ടയ്ക്കിട്ടൊന്ന് കൊടുത്തു..... അയ്യോ.....വിളിച്ചു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ കാണുന്നത് അവനെ നോക്കി പല്ലു കടിച്ചു കൊണ്ട് നിക്കുന്ന ആദത്തെയാണ്.... പന്ന @@%% മോനെ ഇന്നലെ ആ അലോഷീടേന്ന് കിട്ടിയതൊന്നും പോരാഞ്ഞിട്ടാണോടാ വീണ്ടും അവൾടെ ചോരയൂറ്റാനിറങ്ങിയത്..... ഓ .....അതൊ....അതൊക്കെ ഒരു സ്പോർട്സ് മാൻ സ്പിരിറ്റിലെടുക്കണ്ടേ ഇച്ഛായാ....അടി ഇന്ന് വരും നാളെ പോവും പക്ഷെ അവളെ ഇങ്ങനെ നിങ്ങളുടെ ഫിനാൻസിൽ വന്ന് വായി നോക്കിയിരിക്കാനുളള ചാൻസ് ഇന്നേ കിട്ടൂ.....നാളെ ഉണ്ടാവില്ല.... അതെന്നാടാ നാളെ അവള് നാട് വിടാൻ പോവാണോ....കൈയിലിരുന്ന റെക്കോർഡ് തിരികെ ടേബിളിനു മുകളിൽ വച്ചു ആദം... നാളെ ഞാനങ്ങ് കെട്ടി കഴിഞ്ഞാ പിന്നെ അവളിവിടേക്ക് ജോലിയ്ക്ക് വരികേലന്നേ...അപ്പോ എനിക്ക് ഇവിടെ വന്ന് വായിന്നോക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.....😁😁😁 ഹോ.....അവന്റെയൊരളിഞ്ഞ കോമഡി....

.പോയ് വല്ല വർക്കുണ്ടോന്ന് നോക്കടാ തെണ്ടീ....ആദം അവനെ കടുപ്പിച്ച് നോക്കി.... ഓ.....പോവുവാ....നിങ്ങളുടെ മനസ്സിപ്പോഴും ആ നീലത്താമരയുടെ പിന്നാലെയല്ലേ.....അത് കൊണ്ട് നിങ്ങൾക്കിതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവുകേല.....പണ്ടെപ്പോഴോ വെളളത്തിൽ ചാടി രക്ഷിച്ചെന്ന് കരുതി അവളിപ്പോഴും നിങ്ങളെ ഓർത്തിരിക്കാനൊന്നും പോവുന്നില്ല.....അവളിപ്പോ പെണ്ണ് കെട്ടി.....ശ്ശേ കെട്ട് കല്യാണമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ്....നാലഞ്ച് പിളളാരുവായി ജീവിക്കുന്നുണ്ടാവും....നിങ്ങളിങ്ങനെ അവളെയും ഓർത്ത് മൂത്ത് നരച്ച് പോവത്തെയുളളൂ....... പ്ഫ...പന്ന@@@@ മോനെ നിന്നെ ഞാനിന്ന് കൈയിൽ കിട്ടിയ ഫ്ലവർ വേസ് കൈയിലെടുത്ത് അവനെ നോക്കിയതും..... ഡോറും കടന്ന് പുറത്തേക്ക് ഓടിയിരുന്നവൻ.... മുട്ടോളം മൂടിയുള്ള ആ പാവാടക്കാരിയെ ഓർക്കെ ആദത്തിന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ചെറു പുഞ്ചിരി മൊട്ടിട്ടു.............. തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...