🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 39

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ  

ശിവൻ.....അവനിനി പെട്ടന്ന് തലയുയർത്തുകേല......വിഷ്ണുനാരായണൻ അകത്തല്യോ.....അവനൊറ്റയ്ക്ക് ഇറങ്ങി കളിക്കുകേല.....നോക്കാം.....ആദ്യം ഞാനിതൊന്ന് വീട്ടിലവതരിപ്പിക്കട്ടേ...അത് കഴിഞ്ഞു ബാക്കി തീരുമാനീക്കാം......ആദം വീണ്ടും ചെയറിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു...... ❤❤ വൈകുന്നേരം ജാനിയും ആരുവും കൊച്ചുവും ഏലിയാമ്മയും കണ്ണാപ്പീയും ആദവും ഉമ്മറത്ത് ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.....ആദം കൊച്ചുവിനെ തിരികെ ഹോസ്റ്റലിൽ കൊണ്ട് വിടുന്ന കാര്യം വീട്ടിൽ അവതരിപ്പിച്ചു.....പക്ഷെ കൊച്ചു ഇപ്പൊ തിരികെ പോവുന്നില്ലാന്ന് വാശി പിടിക്കാൻ തുടങ്ങി...... ഹാ......ടീ കൊച്ച് മോൻ പറഞ്ഞില്ലായോ ഇനി ആ വിഷ്ണുനാരായണന്റെ ശല്യം ഉണ്ടാവില്ല .....അവൻ ജയിലാന്ന് പിന്നെ എന്നാടീ.....കണ്ണാപ്പീ സെറ്റിയിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... ഞാൻ പോവുകേല......വല്ലിച്ചായന്റെ കെട്ട് കല്യാണത്തിന് ഇനി അധിക ദിവസം ഇല്ലല്ലോ.....അത് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം.....കൊച്ചു ചുണ്ടു ചുളുക്കി പറഞ്ഞു....... ഹാ.....എന്റെ കൊച്ചൂ നീ യീങ്ങനെ വാശി പിടിച്ചാലെങ്ങനാ.....ഇപ്പൊ തന്നെ ഒരുപാട് ക്ലാസ് മിസ്സായില്ലേടി.....നാളെ തന്നെ പോവാൻ നോക്ക് ആദം അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.....

ഈ സമയം അലക്സ് അവിടേക്ക് വന്നു.....എസ്റ്റേറ്റിൽ നിന്നും തിരികെ വന്നതായിരുന്നു അലക്സ്....അലക്സിനെ കണ്ടതും ആരു അവനടുത്തേക്ക് പോയി..... എന്നതാടാ ഇവിടെ എല്ലാവരും കൂടിയിരുപ്പുണ്ടല്ലോ ......ആരുവിന്റെ കൈയിൽ ബാഗ് ഏൽപിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..... അതപ്പാ കൊച്ചുവിനെ തിരികെ ഹോസ്റ്റലിൽ കൊണ്ട് വിടുന്ന കാര്യം പറയുവാരുന്നേ.....ക്ലാസ് ഒരുപാട് നഷ്ടപ്പെട്ടതല്യോ.....അവിടത്തെ പ്രശ്നങ്ങളൊക്കെ ഏതാണ്ട് കഴിഞ്ഞു......ഇനി ഇവിടെ നിന്ന് വെറുതെ ക്ലാസ് മുടക്കണ്ടന്ന് പറയായിരുന്നു.....ആദം ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു..... ഹാ......കണ്ണാപ്പീടെ കെട്ട് കല്യാണത്തിനിനി ഒരു മാസം തികച്ചില്ലല്ലോ.....പോയാലും കല്യാണത്തിന്റെ സമയത്ത് തിരിച്ചു വരണ്ടേ.....അത് വേണ്ട.....കെട്ട് കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് പോയാ മതി.....അലക്സ് ആദത്തെ കടുപ്പിച്ച് നോക്കി..... അത് കേട്ടതും കൊച്ചുവിന് വല്യ സന്തോഷവായി അവൾ ഓടി ചെന്ന് അലക്സിനെ കെട്ടി പിടിച്ചു കവിളിൽ ചുമ്പിച്ചു.... എന്റെ അപ്പൻ.....മുത്താണ് മുത്ത്.....

കണ്ടില്ലേ എന്റെ മനസ്സറിഞ്ഞ പോലെ പറഞ്ഞത്.....അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞു കിടന്നു കൊച്ചു.....അലക്സ് അവളുടെ ഒരു കൈയാൽ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു..... ആഹ്.....നല്ല അപ്പനും മോളും പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് ആദം അകത്തേക്കു പോയി..... ഇച്ഛായന് അസൂയയാ അപ്പാ....ഞാനിവിടെ അടിച്ച് പൊളിച്ചു നടക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് സഹിക്കുന്നില്ല.....അതാ കെറുവിച്ചു പോയത് കൊച്ചു പുഞ്ചിരിച്ചു .... അതേ അടിച്ച് പൊളിക്കുന്നതൊക്കെ കൊളളാം.....നന്നായി പഠിച്ചില്ലേലാ നിന്റെ ചെവി പൊന്നാക്കുന്നേ.......പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അലക്സ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു...... ❤❤ ദിവസങ്ങൾ ഓരോന്നും വീണ്ടും പൊയാക്കൊണ്ടിരുന്നു.....ജാനിയും ആദവും പരസ്പരം കൂടുതൽ അറിയുകയായിരുന്നു.....ആദത്തിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെയും കരുതലിന്റെയും തണലിൽ ആദിയെ മറന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു ജാനി പക്ഷെ അവനെ പൂർണ്ണമായും മറക്കാൻ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.....ഹൃദയത്തിന് ഏതൊക്കെയോ കോണുകളിൽ അവനുണ്ടായിരുന്നു.....ഒരിക്കലും മരിക്കാത്ത ഓർമ്മകളുമായി......

.ജോഷൂ ഇപ്പോഴും ഹെലന്റെ പിന്നാലെയുളള നടത്തം ഇപ്പോഴും തുടർന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു ......ദിവസങ്ങൾ മുന്നോട്ട് പോകവേ താമരയ്ക്കലെ തറവാട്ടിൽ എല്ലാവരും കല്യാണത്തിരക്കുകൾക്ക് പിന്നാലെ പായാൻ തുടങ്ങി.... ❤❤ ഒരു ദിവസം രാവിലെ ജാനി ഉറക്കമുണർന്ന് നോക്കുമ്പോൾ തന്നെ തന്നെ നോക്കി കിടക്കുന്ന ആദത്തെയാണ് കാണുന്നത്.... അവൾ കണ്ണൊന്ന് ചിമ്മി ക്കൊണ്ട് പതിയെ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു...... മ്മ് ഹം എന്താ ഇച്ഛായാ എന്താ ഒരു കളള ലക്ഷണം പിരികമുയർത്തി കൊണ്ട് ജാനി ചോദിച്ചു..... അതോ എന്റെ കെട്ടിയോളുറങ്ങത് ഇച്ഛായനൊന്ന് ആസ്വദിച്ചതല്യോടി കൊച്ചേ.....കളിയായ് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെ നോക്കി..... എന്നാലേ......ഇച്ഛായനിവിടെ കിടന്നോ.....ഞാൻ താഴേക്ക് പോട്ടേ....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങിയവളെ ആദം വലിച്ചു നെഞ്ചിലേക്കിട്ടിരുന്നു...... ഹാ.....എന്നാടി പെമ്പിളേ ഇച്ചിരി നേരം കൂടി കിടന്നേച്ച് പോടി.....അവളുടെ നിറുകിൽ ചുമ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ആദം.....

അതേ താഴെ പിടിപ്പത് പണിയുളളത് ഞാൻ പോവാ ഇച്ഛായാ....അവൾ അവനിൽ നിന്നും അകന്നു മാറി ക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... ജാനുമ്മ.......നിനക്ക് പഠിക്കാൻ പോവാൻ തോന്നുന്നില്ലേടീ.....പോണ്ടേ നിനക്ക്.....അവൻ അവളുടെ കൈയെടുത്ത് അവന്റെ കൈയ്ക്കുളളീൽ വച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..... മറുപടി പറയാതെ മുഖം കുനിച്ച് ഇരുന്നു ജാനി.....തന്റെ വലിയ സ്വപ്നവാ ഡോക്ടർ ആവുകാന്നുളളത്....മുടങ്ങി പോയതൊക്കെ വീണ്ടും തുടങ്ങണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് പക്ഷെ .....അവളോർത്തു...... എന്നാടീ ഒന്നും പറയാത്തേ......അവൻ ബെഡിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.... ഇച്ഛായാ അടുക്കളയിലേക്ക് പോവാ ഞാൻ ഇനി....ഇനിയും നിന്നാ വൈകും....അവന് മുഖം കൊടുക്കാതെ ഇടർച്ചയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ബെഡിൽ നിന്നും എണീറ്റു..... ഹാ എന്റെ ജാനുമ്മ.....നീ പോവാ ......ദേ കൊച്ചേ പറഞ്ഞേച്ചും പോയാ മതി.....അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു ആദം.... അപ്പോഴേക്കും അവൾ കരയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു..... ഹാ.....തുടങ്ങിയല്ലോ......അവളുടെ ഒടുക്കത്തെ കരച്ചില്......ടീ പുല്ലേ....ദേ എന്നെ വെറുതെ വെറി പിടിപ്പിക്കല്ലേ......അവനലറി.... ഇച്ഛായാ നീക്ക് പഠിക്കണം......പക്ഷെ ഞാൻ....ഇച്ഛായന് ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ലേ......

പറഞ്ഞു നിർത്തി ക്കൊണ്ട് മുഖമുയർത്തി നോക്കി.... ആടീ......എനിക്ക് വല്ലാത്ത ബുദ്ധിമുട്ടാ......നീ വരുമ്പോ സ്ത്രീധനവായിട്ട് ഒന്നും കൊണ്ട് വന്നില്ല്ല്ലോ അപ്പോ ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം....നിന്റെ ആ കാർന്നോമ്മാരെ ഒന്ന് പോയി കാണാം നിനക്കവകാശപെട്ടത് തരാൻ പറയാം എന്നാ അത് പോരേ.....പല്ലു കടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞതും ജാനി വീണ്ടും മുഖം താഴ്ത്തി..... ദേ പെണ്ണേ.....ഈ വർഷം അങ്ങ് പോട്ടെ അടുത്ത വർഷം എന്റെ കൊച്ച് കോളേജിൽ പോവാൻ റെഡിയായിക്കോണം....... ബുദ്ധിമുട്ടേ എനിക്കേ.....അവളയൊന്ന് നോക്കി ക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ നിക്കാരുന്നു ജാനി......അവനടുത്തേക്ക് വന്നതും അവനെ മുറുകെ പുണർന്നു കൊണ്ട് കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ജാനി..... അവനവളെ ഇരു കയ്യാലെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു..... എന്നാടീ ജാനുമ്മ.....വീണ്ടും കരയാ നീ....നിന്നെ പഠിപ്പിക്കാൻ എനിക്ക് സന്തോഷവേ ഒളളൂ കൊച്ചേ......നീ ആഗ്രഹിച്ചത് പോലെ ഡോക്ടർ ആവണം.....കെട്ടിയോള് ഡോക്ടറാന്ന് പറയുന്നത് എനിക്കും ഒരു ഗമയാടി കൊച്ചേ.....ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ നെറ്റിയിൽ നെറ്റി മുട്ടിച്ചു..... ഞാൻ....ഞാനിതിനൊക്കെ എങ്ങനാ ഇച്ഛായാ.....കടം വീട്ടുന്നേ.....

ഈ സ്നേഹം എന്നെ ഓരോ നിമിഷവും തോൽപിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കാ.....ഞാൻ പോലും പറയാതെ എന്നെ മനസ്സിലാക്കാൻ എങ്ങനെയാ കഴിയണത്.....അവന്റെ മുഖത്തേക്കുറ്റു നോക്കി ക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു ദേ.....പെണ്ണേ കടത്തിന്റെയും കടപ്പാടിന്റെയും കാര്യമൊക്കെ അങ്ങ് മറന്നേരേ......അതിനു പകരവായിട്ട് എനിക്ക് നമ്മുടെ രണ്ടു പിളളാരേ പെറ്റിങ്ങ് തന്നേച്ചാ മതി കേട്ടോടീ ആലത്തറയിലെ തമ്പുരാട്ടി....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ നിറുകിൽ തലോടി ആദം.... അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് കണ്ണുകളുയർത്തി അവനെ നോക്കി..... തരാടോ.....താന്തോന്നിച്ചെക്കാ....

കുറുമ്പോടെ പറഞ്ഞ് അവനിൽ നിന്നും വിട്ടു മാറി ക്കൊണ്ട് അവന്റെ കവിളിൽ പിച്ചിക്കൊണ്ട് വാതിലിനടുത്തേക്ക് ഓടി..... നിനക്കുളളത് ഞാൻ പിന്നെ തന്നോളാടീ ആലത്തറയിലെ തമ്പുരാട്ടി.....പിന്നിൽ നിന്നും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു പുഞ്ചിരിയോടെ..... ❤❤ ടീ.....ജാനുമ്മ.....വൈകുന്നേരം റെഡിയായി നിന്നേക്കണം.....നമ്മളിന്ന് ഒരിടം വരെ പോവാ..... ഫിനാൻസിലേക്ക് പോവാനായി താഴേക്ക് വന്നതായിരുന്നു ആദം.....ഉമ്മറത്തിരുന്ന് ഏലിയാമ്മയ്ക്ക് പത്രം വായിച്ചു കൊടുക്കുന്നവളെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു....... എവിടാ.....ഇച്ഛായാ.....അവൾ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു..... അതൊക്കെ വന്നിട്ട് പറയാടി കൊച്ചേ.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ പുറത്തേക്ക് പോയി.... അവൻ പോകുന്നതും നോക്കി ജാനി പുഞ്ചിരിയോടെ നിന്നു............. തുടരും.......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...