🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 46

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ  

ടോണിച്ചാ....കൊച്ചു അമ്പരപ്പോടെ വിളിച്ചു..... ആഹ്.....അപ്പോ ഓർമ്മയുണ്ടല്ലേ.....ഞാൻ കരുതി മറന്നിട്ടുണ്ടാവൂന്ന് പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു .....ഈ സമയം കാറിന്റെ പിൻ ഡോർ തുറന്നു ഇറങ്ങി വരുന്നവരെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു കൊച്ചു..... ആഹ്.....എന്റെ കൊച്ചേ നീ ഇങ്ങനെ നോക്കല്ലേ.....ആ രണ്ട് ഉണ്ട കണ്ണിങ്ങ് പുറത്തേക്ക് ചാടും.....ടോണി കൊച്ചുവിനെ കളിയാക്കി..... ഇത്?? അവൾ സംശയത്തോടെ അവനെ നോക്കി...... ആഹ്......ഇതെന്റെ പപ്പ.....കുര്യൻ മാമ്മൻ കുരിശിങ്കൽ.....ഇതെന്റെ മമ്മി ലില്ലി കുര്യൻ.... ലില്ലി വേഗം കൊച്ചുവിനടുത്തേക്ക് വന്ന് അവളെ മൊത്തത്തിലൊന്ന് നോക്കിയ ശേഷം ചേർത്ത് പിടിച്ചു..... ടീ.....നീയെന്നാ ഫ്രണ്ടാടീ....സ്വന്തം ആങ്ങളേടെ കെട്ട് കല്യാണവായിട്ട് എന്നെ വിളിച്ചോ.....ഹേ.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെയൊന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി ടോണീ..... സ്....സോറി ടോണിച്ചാ....ഞാൻ പെട്ടെന്ന് ഓർത്തില്ല....നാക്ക് കടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... മ്മ്.....അല്ലേലും വീട് പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ നീ പിന്നെ ഞങ്ങളെയൊക്കെ മറക്കുന്നത്......ഇന്നും ഇന്നലെയും തുടങ്ങിയ ഏർപ്പാടല്ലല്ലോ.....എന്നായാലും നിന്റിച്ഛായനെ സമ്മതിച്ചു .....അതിയാനെന്റെ വീട് കണ്ടു പിടിച്ച് അവിടേക്ക് വന്നാ വിളിച്ചതേ..... അതിനു മറുപടിയായി അവളൊന്നിളിച്ചു കാണിച്ചു.....

ഈ സമയം ആദം പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു..... ഈശോ മിശിഹായ്ക്ക് സ്തുതിയായിരിക്കട്ടേ അച്ചോ.....താമരക്കലച്ചന് ആദം സ്തുതി കൊടുത്തു.... ഇപ്പോഴും എപ്പോഴും സ്തുതിയായിരിക്കട്ടേ......ടാ താന്തോന്നി നിന്റെ അപ്പനെന്തിയേടാ......അവന്റെ ഷോൾഡറിൽ പതിയെ തട്ടിക്കൊണ്ടു അച്ഛൻ ചോദിച്ചു.... അകത്തുണ്ട്......ടോണിച്ചാ അപ്പനെയും അമ്മയെയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് കയറി പോര്...പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞ് ആദം അച്ഛനൊപ്പം അവരെയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് കയറി..... ഈ സമയം അലക്സും ഏലിയാമ്മയും പുറത്തെ ബഹളം കേട്ട് അകത്തേക്ക് വരാരുന്നു..... അകത്തേക്ക് കയറി വരുന്ന മാമച്ചനെ കണ്ടതും അലക്സിന്റെയും ഏലിയാമ്മയുടെയും മുഖത്ത് നിറഞ്ഞു നിന്ന പുഞ്ചിരി മങ്ങി അമ്പരപ്പോടെ അവർ മൂന്നു പേരെയും മാറി മാറി നോക്കി ..... മാമ്മൻ നേരെ അലക്സിനടുത്തേക്ക് നടന്നു..... അലക്സേ.....തനിക്ക് ഇപ്പോഴും എന്നോട് ദേഷ്യം ആണോടോ.....ഞാൻ നിന്നെ ഒരുപാട് ദ്രോഹിച്ചിട്ടുണ്ട്....ക്ഷമ ചോദിക്കാൻ കൂടി എനിക്ക് മടി തോന്നാടോ......ക്ഷമിക്കാൻ പറ്റുവോടോ തനിക്കെന്നോട് അലക്സിന്റെ കൈയിൽ പിടി ച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..... മറുപടിയായി അലക്സ് ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു...... ഞാനതൊക്കെ അപ്പോഴേ മറന്നടോ.....താൻ തന്റെ ജോലി ചെയ്തു....പിന്നെ തെളിവുകൾ എനിക്ക് എതിരായിരുന്നില്ലേ അന്ന്....

ആരെയും കുറ്റം പറയുന്നില്ല...അല്ലേലും കാലം മായ്ക്കാത്ത മുറിവുകളില്ലല്ലോ മാമ്മച്ചാ......പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു അലക്സ്...... മ്മ്ഹം.....ഹാ....അലക്സ് ഇതെന്റെ ഭാര്യയും മകനൂമാ.....ലില്ലിയെയും ടോണിയെയും ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... ടോണിയെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുളളതാ കൊച്ചുവിനെ കാണാൻ പാലക്കാട് പോവുമ്പോഴൊക്കെ ടോണിയെ കാണാറുളളതാ.....പക്ഷെ തന്റെ മകനാണെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു.....പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു അലക്സ്..... ഇതിപ്പോ എങ്ങനെ കണ്ടു പിടിച്ചു ഞങ്ങളുടെ തറവാട്.....അലക്സ് ചോദിച്ചു ഞങ്ങൾ ഇപ്പൊ ഇവിടേക്ക് തന്നെ വന്നതാടോ അതിനിടയ്ക്ക് ചാണ്ടിച്ചായനേ കാണാനൊന്ന് സ്നേഹാലയത്തിൽ കയറിയപ്പോഴാ.അച്ഛനെ കണ്ടത്.......പിന്നെ താമരയ്ക്കലച്ഛനൊപ്പം ഇവിടേക്ക് പോന്നതാ....അയാൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു....... കുറച്ചു സമയം അവരൊക്കെ അവിടെ ചിലവിട്ട ശേഷം പോവാൻ തുടങ്ങി.....പോകാൻ നേരം കണ്ണാപ്പീയെ അടുത്തേക്ക് വിളിപ്പിച്ച് ഒരു കുഞ്ഞ് ബോക്സ് കൈയിലെടുത്തു അതിൽ നിന്നും ഒരു ഗോൾഡ് ബ്രേസ് ലെറ്റെടുത്ത് അവന്റെ കൈയിൽ ഇട്ടു കൊടുത്തു .... നാളെ ഞങ്ങൾക്ക് വരാൻ പറ്റില്ലേ.....അതാ ഇന്ന് തന്നെ ഇവിടേക്ക് പോന്നതെ.....മാമ്മൻ കണ്ണാപ്പീയോടായ് പറഞ്ഞു.... ഹാ..... ഇതൊന്നും വേണ്ടിയിരുന്നില്ല മാമച്ചാ....

അലക്സ് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു..... അതെങ്ങനാ ശരിയാവുന്നേ....കല്യാണ വീട്ടിലേക്ക് ചെക്കനുളള സമ്മാനവില്ലാതെ എങ്ങനാടോ കയറി പ്പോവുന്നേ.....ചിരിയോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു.... അപ്പോ ശരി ഞങ്ങൾ ഇനിയും നിന്ന് നിങ്ങളെ മുഷിപ്പിക്കുന്നില്ല......എല്ലാവരോടുമായി യാത്ര പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി മാമ്മൻ.... ഡോ അലക്സേ....ഞാൻ താമരയ്ക്കലച്ഛനോട് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അതിനുളള മറുപടി എന്ത് തന്നെയായാലും പറഞ്ഞേക്കണേ.....പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പടിയിറങ്ങി പോകുന്നവനെ നെറ്റിചുളുച്ചു കൊണ്ട് നോക്കി അലക്സ്....... ❤❤ വൈകുന്നേരം കുളപ്പടവിൽ ഒറ്റക്കിരിക്കാരുന്നു കൊച്ചു....ഈ സമയം ആദമും കണ്ണാപ്പീയും അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.... അവരെ കണ്ടതും അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു....രണ്ടു പേരും അവളുടെ രണ്ടു വശത്തായി ഇരുപ്പുറപ്പിച്ചു..... വായാടി മറിയ ഇന്നെന്നാ ഒറ്റയ്ക്ക് വന്നിരുന്നേ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് ആദം ചോദിച്ചു...... മ്മ്ച്ചും ഒന്നുമില്ലിച്ഛായ ചുമലനക്കി അത് നുണ.....ഞങ്ങൾ ഒരു കാര്യം അറിഞ്ഞു അത് സത്യാണോന്നറിയാനാ ഞങ്ങൾ ഇപ്പൊ വന്നേ.....ചെറിയൊരു ഗൗരവത്തോടെ കണ്ണാപ്പീ പറഞ്ഞു..... മ്മ് ഹം.....

അതെന്നാ കാര്യാ വല്ലിച്ചായാ കുറുമ്പോടെ ചോദിച്ചു...... നീയും ആ ടോണിയും തമ്മിലെന്നാടീ....ഹേ....പഠിക്കാൻ വിട്ടാൽ പഠിക്കണം അല്ലാതെ പ്രേമിച്ച് നടക്കുകയല്ല വേണ്ടത് കേട്ടോടീ അവൻ കയർത്തു...... അത് കേട്ടതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു....ഈ സമയം ആദം പുഞ്ചിരിയോടെ ദൂരേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുനാനു..... അയ്യോ വല്ലിച്ചായാ അങ്ങനൊന്നുവില്ലാന്നേ.....ആരാ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞേ.....ആള് എന്റെ നല്ലൊരു ഫ്രണ്ടാ.....പിന്നെ....പറഞ്ഞു നിർത്തി ക്കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി കൊച്ചു.... അതെന്നാടീ കൊച്ചു അവിടൊരു പിന്നെ ആദം കടുപ്പിച്ച് ചോദിച്ചു..... ഇച്ഛായാ എനിക്ക് ഇഷ്ടാ...ടോണിച്ചനെ....പക്ഷെ ആളോട് ഞാൻ ഇതേ പറ്റി ഞാനിതു വരെ പറഞ്ഞിട്ടില്ല.... എന്നാൽ ഇനി പറയേണ്ട.....അതൊന്നും നടക്കുകേല.....നിന്നെ ഞങ്ങൾ അമേരിക്കയിലേക്ക് പറഞ്ഞു വിടാൻ പോവാ....അതിനിടയിലാ ഒരു ടോണി....ആദം ഒച്ചയെടുത്തു ഇടക്ക് ഏറു കണ്ണാലെ അവളെ നോക്കുകയും ചെയ്തു.... ഭയത്തോടെ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ട് ഉമിനീരക്കി..... ഇച്ഛായാ ഞാൻ......ഇടർച്ചയോടെ പറഞ്ഞു നീയൊന്നും പറയേണ്ട കുടുംബത്തിന് ചീത്തപ്പേരുണ്ടാക്കാൻ ഇറങ്ങി തിരിച്ചാ പിന്നെ എന്നാ ചെയ്യാനാ .....കണ്ണാപ്പീ ഒച്ചയെടുത്തു.....

അത് കൂടി കേട്ടതും കൊച്ചു പൊട്ടി കരയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു ..... ഉടനെ രണ്ടു പേരും കൂടി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.... അവൾ അമ്പരപ്പോടെ രണ്ടു പേരെയും മാറി മാറി നോക്കി.... ടീ....കൊച്ചു അവരിന്ന് ഇവിടേക്ക് വന്നത് നിന്നെ ടോണിയ്ക്ക് വേണ്ടി പെണ്ണ് ചോദിക്കാനാ ആദം ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.... കൊച്ചു വിശ്വസം വരാതെ കണ്ണാപ്പീയെ നോക്കി..... ആഹ് .....സത്യാടീ.....നിന്റെ മനസ്സറിയാനാ അപ്പൻ ഞങ്ങളെ ഇവിടേക്ക് അയച്ചത്......കണ്ണാപ്പീ അത് പറഞ്ഞതും കൊച്ചു നാണത്തോടെ ആദത്തിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി..... ദേ നോക്കിയേ ഇച്ഛായാ ഇവൾക്ക് ഇപ്പൊ തന്നെ കെട്ടി പോയാ മതിന്നായി പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു ആദം..... ദേ പെണ്ണേ കെട്ട് കല്യാണവൊക്കെ കൊച്ച് ഡോക്ടർ ആയി കഴിഞ്ഞിട്ട് അതിനു മുന്നേ അതേ പറ്റി സ്വപ്നം കണ്ട് വെറുതെ ഉഴപ്പാൻ നിക്കണ്ട പറഞ്ഞേക്കാം......കണ്ണാപ്പീ ചെറു ശാസനയോടെ പറഞ്ഞു.... ഇച്ഛായാ...കഷ്ടവാട്ടോ......എന്തിനാ കളിയാക്കുന്നേ ഞാൻ പോവാ...... പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു ഓടിയിരുന്നു..... അവൾ ഓടി പോകുന്നത് ആദമും കണ്ണാപ്പീയും പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി ഇരുന്നു.... ❤❤ വിവാഹ ദിവസം രാവിലെ എല്ലാവരും ചർച്ചിലേക്ക് പോവാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലായിരുന്നു......

ജാനി രാവിലെ തന്നെ അവളുടെ ഇരട്ടി വെയ്റ്റുളള ഒരു പട്ട് സാരിയുമായി മൽപിടുത്തത്തിലായിരുന്നു....ഒരു വശത്ത് നിന്നും ചുറ്റി വരുമ്പോ മറു വശത്ത് നിന്നും അഴിഞ്ഞു വീഴും.....സാരി കണ്ടു പിടിച്ചവനെ പ്രാകി പ്രാകി സാരിയുടുപ്പ് തുടർന്നു..... ശ്ശോ....ഇതെങ്ങനാ ഒന്ന് ഉടുത്ത് വയ്ക്കുന്നേ....സാമുന്തിരിക പട്ട് പോലും മര്യാദയ്ക്ക് ഒരു സാധാ പട്ട് സാരി മതീന്ന് പറഞ്ഞതാ...അപ്പോ ഇച്ഛായനാ ഈ സാരി ഉടുപ്പിച്ചേ അടങ്ങൂ.....ജാനി പിറുപിറുത്തു ഈ സമയം കുളി കഴിഞ്ഞ് ആദം അവിടേക്ക് വന്നു.....ഒരു കൈയിൽ സാരിയുടെ മുന്താണിയും മറു കൈയിൽ സേഫ്റ്റി പിന്നുമായി നിൽക്കുന്നവളെ കണ്ട് അവന് ചിരി പൊട്ടി...... എന്നാടി ജാനുമ്മ രാവിലെ എന്റെ കൊച്ച് ഇച്ഛായനെ കൊണ്ട് കട്ട് തീറ്റിച്ചേ അടങ്ങത്തൊളളോ.....അവളെ മൊത്തത്തിലൊന്നുഴിഞ്ഞു നോക്കി ആദം .....പെട്ടെന്ന് ജാനി മുന്താണീ എടുത്ത് ഷോൾഡറിൽ കുത്തിക്കൊണ്ട് അവനെയൊന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി ..... ദേ നോക്ക് ഇച്ഛായാ.....എനിക്ക് ഈ സാരി ചുറ്റാനൊന്നും വശമില്ല....എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ല ഇതുടുക്കാൻ....പരിഭവം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി..... അതേ കൊച്ചിനെ സാരിയുടുക്കാൻ ഇച്ഛായൻ സഹായിക്കാം...എന്നാ അത് മതിയോ.....കളളച്ചിരിയോടെ മീശത്തുമ്പ് കടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ആദം...

അയ്യോ വേണ്ടായേ ഞാൻ തന്നെ ഉടുത്തോളാം......ചുണ്ടു കൂർപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു..... ഈ സമയം ആദത്തിന്റെ കരങ്ങൾ അവളുടെ അണിവയറിൽ പതിഞ്ഞു.....പതിയെ ഒന്ന് പിച്ചി കൊണ്ട് അവളെ അവനഭിമുഖമായി തിരിച്ചു നിർത്തി..... ഈ സമയം കൊണ്ട് ജാനിയുടെ കിളികളെല്ലാം രാജ്യം വിട്ടിരുന്നു..... എന്റെ കൊച്ചേ....നീയീ നിപ്പില് നിക്കുവാണേ.....കല്യാണം കൂടാനൊക്കുകേല....ഒന്ന് വേഗം റെഡിയായി വാടീ കൊച്ചേ വെറുതെ ഇച്ഛായനെ കൊണ്ട് കട്ട് തീറ്റിക്കാതെ കളളച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടിരുന്നു............. തുടരും.......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...