🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 5

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ

വീതിയുള്ള ചെമ്മൺ പാതയിലൂടെ അവരുടെ കാർ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി......ചുറ്റും തണലേകിക്കൊണ്ട് റമ്പർ മരങ്ങൾ നിൽക്കുന്നു...പുറത്തെ കാഴ്ചയകളിലേക്ക് മാത്രം മനസിനെ ഒതുക്കി നിർത്താൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു ജാനകി......ആ തണലിലൂടെ നീങ്ങുമ്പോൾ വല്ലാത്ത തണുപ്പ് തോന്നി മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും ഒരു പോലെ....വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം കുന്നമ്പുറത്തിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ ഒരു പാട് മാറിയിരീക്കുന്ന പോലെ ജാനിയ്ക്ക് തോന്നി ഈ നാട് ......ഈ സമയം ആലത്തറയിലെ ഗേറ്റ് കടന്ന് കാർ അകത്തേക്ക് കടന്നു പോയി....കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയ ശേഷം ദേവി ടാക്സിക്കാരനുളള കൂലി കൊടുത്ത് കഴിഞ്ഞു ജാനിയുടെ കൈയും പിടിച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്നു.....ഓരോ ചുവട് വയ്ക്കുമ്പോഴും ഹൃദയമിടിപ്പ് വല്ലാതുയരുന്നതവളറിഞ്ഞു.... മുറ്റത്തെത്തിയപ്പോൾ തന്നെ ടാക്സിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടെന്നവണ്ണം സീതയും ഗിരിജയും പുറത്തേക്ക് വന്നു.....വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ദേവിയെയും ജാനിയെയും കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ മതി മറന്ന് നിന്നവർ..... ഹാ.....എന്താ ദേവിയിത് വന്ന കാലിൽ നിക്കാതെ അകത്തേക്ക് കയറി പോരു.....

നാഥന്റെ ശബ്ദം കർണപുടത്തിൽ തറയവേ പെട്ടന്ന് പുഞ്ചിരിയോടെ അയാളെ നോക്കി ദേവി..... ഏട്ടാ.....പതിയെ വിളിച്ചു ദേവി.... മ്മ്ഹം......പൂജയ്ക്ക് സമയായി അത് കഴിഞ്ഞു നമുക്ക് സംസാരിക്കാം ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അയാൾ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി.... സീത ഓടിവന്ന് ജാനിയെ പുണർന്നു.... മോളങ്ങ് വളർന്നു സുന്ദരിയായല്ലൊ ദേവി........അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് സീത പറഞ്ഞു..... വല്യമ്മായിയെ ഓർമ്മയുണ്ടോ കുട്ട്യേ.......എങ്ങിനെ ഓർക്കാനാ പന്ത്രണ്ടു വയസ്സുള്ളപ്പോ ഇവിടെന്ന് പോയതല്ലേ പിന്നെ കാണണത് ഇപ്പൊഴല്ലേ....... മ്മ്ഹം.....നേർമയിൽ പുഞ്ചിരിച്ചു ജാനി..... സുഖാണോ ഗിരിജേടത്തി തന്റെ കരം കവർന്ന ഗിരിജയെ നോക്കി ദേവി സുഖവാ ദേവി....നിനക്ക് സുഖവാല്ലേ..... മ്മ്ഹം.....നേർമയായൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.... ഹാ ദേവി മോളെയും കൊണ്ട് അകത്ത് കയറിപ്പോര് ഇപ്പൊ തന്നെ സന്ധ്യ കഴിഞ്ഞല്ലൊ..... അകത്ത് കയറിയ ശേഷം ദേവി ചുറ്റുമൊന്ന് പരതി ആരെയോ തിരയുന്ന പോലെ.... നീ മഹിയേട്ടനെയാണോ തിരക്കുന്നത് ദേവി ഗിരിജ അവളുടെ നോട്ടം കണ്ടെന്ന വണ്ണം ചോദിച്ചു..... മ്മ്ഹം......മഹിയേട്ടൻ????

ഗൗരി മോളെ ട്യൂഷൻ ക്ലാസിൽ നിന്നും കൂട്ടാൻ പോയിരിക്കാ ഇപ്പൊ വരൂട്ടോ..... മുകളിലാ ജാനി മോൾടെയും സീതയുടെയും മുറി..... പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവരുടെ ബാഗുകളുമെടുത്ത് സീത ജാനിയുടെ കൈ പിടിച്ച് മുന്നോട്ട് പോയി..... സീതേട്ടത്തി കാശിയും ഋഷിയും???ദേവി അവരെ നോക്കി.... കാശി ബാംഗ്ലൂരിൽ ഒരു ഐ.റ്റി കമ്പനിയുടെ ഹെഡാണ്.....ഋഷിക്ക് രണ്ടു വർഷം മുൻപ് ഒരു ആക്സിഡന്റായി അരയ്ക്ക് കീഴ്പോട്ട് തളർന്നു കിടക്കാ....അത് പറയുമ്പോൾ അവരുടെ മുഖത്ത് ദുഃഖം തളം കെട്ടി.... മ്മ്ഹം...... കാശിയുടെ വിവാഹമൊക്കെ കഴിഞ്ഞൗ.... ഇല്ല....ഈയിടക്ക് ആ മാധവീയത്തിലെ കുട്ടിയുമായി വിവാഉറപ്പിച്ചതായിരുന്നു.....ഇന്നലെ രാത്രി അത് അവളുടെ കൂടെ വർക്ക് ചെയ്യുന്ന പയ്യനുമായി ഒളിച്ചോടി.....ആ ചെക്കനെ പറഞ്ഞാൽ ദേവിക്കറിയാരിക്കും താമരയ്ക്കലെ അലക്സിന്റെ പെങ്ങൾ ആലീസിന്റെ മോൻ ജോയൽ.....ജോയലും ശ്രീ ലക്ഷ്മിയും ഡൽഹിയിലെ N.R.I bank ൽ വർക്ക് ചെയ്യാ.....അവരുടെ രജിസ്റ്റർ മാരീജ് കഴിഞ്ഞു....പറഞ്ഞിട്ടെന്താ ഇപ്പോഴത്തെ പിളളാരല്ലേ.....നമ്മൾ മുതിർന്നവരുടെ വാക്കിന് വില കൊടുക്കില്ലല്ലോ......

ഈ സമയം കൊണ്ട് അവരുടെ മുറിയിൽ എത്തി...... വർത്തമാനം പറഞ്ഞു സമയം പോയി....നിങ്ങൾ പോയി കുളിച്ചു ഫ്രഷ് ആയി താഴേക്ക് വാ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്നു കൊടുത്തു..... ❤❤ രാത്രി അരമതീലിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അലക്സ് ഈ സമയം ആരു അലക്സിനടുത്തേക്ക് വന്നു.....അവനടുത്തേക്ക് ഇരുന്നു കൊണ്ട് തോളിൽ തലചായ്ചു..... എന്നാടീ അന്നക്കൊച്ചേ.....അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു മ്മ്ഹം ഒന്നൂല്ല ഇച്ഛായാ.......ഞാൻ പിളളാരെ കുറിച്ചു ആലോചിക്കുവാരുന്നേ....കണ്ണാപ്പീയുടെയും അനന്യ മോളുടെയും മിന്നു കെട്ട് ഉടനെ നടത്തണ്ടേ ഇച്ഛായാ...... (അനന്യ ....അലക്സിന്റെ സുഹൃത്ത് പ്രിൻസിന്റെ ഇളയ മകളാണ് ....പ്രിൻസ് ആരാന്ന് അരുന്ധതി ആദ്യത്തെ പാർട്ടിൽ പറയുന്നുണ്ട്.....അനന്യ എം.ബി.എയ്ക്ക് പഠിക്കുകയാണ്......രണ്ടു പേരുടെയും വിവാഹം നിശ്ചയിച്ചുറപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ്...)

ഹാ അവളുടെ പഠിത്തമൊന്ന് കഴിഞ്ഞോട്ടെന്റെ അന്ന കൊച്ചേ......നിനക്കെന്നാ ഇത്ര ധൃതി....ഹേ.....വല്ല അമ്മായമ്മ പോരിനുളള തയ്യാറെടുപ്പാന്നോടീ.....കുറുമ്പോടെ ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ നെറ്റിയിൽ നെറ്റി മുട്ടിച്ചു.... ഒന്ന് പോയിച്ഛായാ.....അവനിൽ നിന്നും അകന്നു മാറി ക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.... പണ്ടത്തെ ആ പ്രായം എന്നാ വിചാരം....പിളളാരെ മൂന്നിനെയും കെട്ടിക്കാറിയി....കുറുമ്പോടെ പറഞ്ഞു.... ഓഹ്....ഒന്നു പോയേടി അന്നക്കൊച്ചേ.....നീ കേട്ടിട്ടില്ലേ.....പഴകും തോറും വീര്യം കൂടുന്ന വീഞ്ഞിനെ പറ്റി.....അത് മാതിരിയാടീ നീ എനിക്ക്..... പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞതും ആന്റണിയുടെ കാർ ഗേറ്റ് കടന്നു അകത്തു കയറിയിരുന്നു.... കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്ന ആലീസിനെയും ആന്റണിയെയും കാണേ ആരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു.. ..... ഹാ .....ടീച്ചറേ എന്നാ ഉണ്ട് വിശേഷം ....സുഖവല്ല്യോ??

പടികൾ കയറി ക്കൊണ്ട് ആന്റണി ചോദിച്ചു...... വിശേഷവൊക്കെ അവിടല്ലേ ആന്റണിച്ചാ....ആലീസിന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ആരു പറഞ്ഞു....... ടാ.....ആന്റണി പിളളാര് വിളിച്ചാരുന്നോ......സുഖവായിരിക്കുന്നോ രണ്ടാളും..... ആ....കുറച്ചു മുന്നേ കൂടി വിളിച്ചു വച്ചേയുളളൂ.....അവരിപ്പോ അവന്റെ ഫ്ലാറ്റിലുണ്ട്......പിന്നെ ഇവിടെത്തെ കാര്യം ഓർത്താ അവന് ടെൻഷൻ.....ആന്റണി അലക്സിന്റെ അടുത്തായി വന്നിരുന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... ഇവിടെ ഒരു പ്ശ്നവും ഇല്ല.....അവനോട് സമാധാനവായിട്ടിരിക്കാൻ പറഞ്ഞേര്...... രാവിലെ ആ ആലത്തറയിലെ നാഥനും മഹിയും ഇവിടെ വന്ന് പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കിയല്യോ........ ഓ.....അത് പിന്നെ കൊച്ച് മോനെ തപ്പി വന്നതാ.....പറയേണ്ട പോലെ പറഞ്ഞപ്പോ തിരികെ പോവേം ചെയ്തു...... അവന്മാർക്ക് കൊച്ച് മോനോട് നല്ല പകയുണ്ടിച്ചായ അന്നാ ഋഷിയെ ......പറഞ്ഞു നിർത്തി ആന്റണി..... മ്മ്ഹം.....

പക്ഷെ ആ കാര്യത്തിൽ കൊച്ച് മോനെ ഞാനൊരിക്കലും കുറ്റപ്പെടുത്തുകേല....അവൻ ചെയ്തതാ ശരീ....അലക്സ് ദൂരേക്ക് നോട്ടം പായിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... എന്നാലും അവനോടൊന്ന് സൂക്ഷിക്കാൻ പറയണം ഇച്ഛായാ..ആ കാശി....അവനെ വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റില്ല....ചതിയിലൂടവൻ എന്തും നേടും.......ആന്റണി തെല്ലൊരു ഭയത്തോടെ പറഞ്ഞു..... മാതാവ് കാക്കട്ടേ.....അല്ലാതെ ഞാനെന്നാ പറയാനാടാ..... അല്ലേലും അവനെ ഉപദേശിച്ചു നന്നാക്കാന്ന് നോക്കണ്ട....നിങ്ങളുടെ തനി പകർപ്പല്ല്യോ....കാള പെറ്റൂന്ന് കേട്ട കയറെടുക്കുന്ന പോലെയാ അവന്റെ എടുത്ത് ചാട്ടം അത് പിന്നെ നിങ്ങളും പണ്ട് അങ്ങനെ തന്നാരുന്നല്ലോ.....വിത്ത് ഗുണം പത്ത് എന്നല്യോ....ആന്റണി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.... പ്ഫാ....പന്ന....മോനേ....നീയെന്നാ കുറ്റം പറയാനായിട്ടിങ്ങോട്ട് കെട്ടിയെടുത്തതാണോ.........അലക്സ് അവനെയൊന്ന് കലിപ്പിൽ നോക്കി..... ആ തുടങ്ങി....ഞാനില്ലേ......കൈ മലർത്തി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ആന്റണി അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു..... ഹാ എന്നാടീ ആലീസേ നിങ്ങളിവിടിരിക്കുവാണേ അകത്തേക്ക് വരുന്നില്ലേ.....ഏലിയാമ്മ അവിടേക്ക് വന്നു.....

അതെന്നാ ചോദ്യവാ അമ്മച്ചി.....ഞങ്ങളിന്നിവിട കൂടുവാ.....ജോഷുവും കൂടി പോയപ്പോ ഞങ്ങളങ്ങ് ഒറ്റയ്ക്കായ പോലെ തോന്നി....അതാ പിന്നിങ്ങോട്ട് പോന്നേ.... അതെന്നായാലും നന്നായി ഞങ്ങടെ അവസ്ഥയും ഏതാണ്ടിതൊക്കെ തന്നാ അല്യോടീ അന്നക്കൊച്ചേ .....ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവർ അകത്തേക്ക് പൊയി..... ❤❤ കാളിയാർ മഠത്തിലെ തറവാട്ട് മുറ്റത്തെ വലിയ വാക മരത്തറയിൽ കണ്ണുകളടച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു വിഷ്ണു നാരായണൻ.....ഈ സമയം അവന്റെ വലം കൈയും സുഹൃത്തുമായ ശിവൻ അവിടേക്ക് വന്നു...... ശിവൻ വന്ന് വിഷ്ണുനാരായണന്റെ കാൽക്കൽ ഇരൂന്നു.... ശിവന്റെ വരവറിഞ്ഞപോലെ അവൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നു..... എന്താടാ ശിവാ എന്താ ഈ നേരത്ത്.....പതിയെ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.... ജാനകി അവളുടെ നാട്ടിലേക്കാ പോയത്.....പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു..... അതെവിടാന്നറിഞ്ഞോ....അലസമായി ചോദിച്ചു.....

ഇല്ല.....പക്ഷെ അറിയുന്നൊരാളുണ്ട്...... ആര് ??? പകയാളിയ കണ്ണുകളോടെ നോക്കി വിഷ്ണു..... അവളുടെ കൂട്ടുകാരി ആ അച്ചാത്തി പെണ്ണ്.....ആൻ മരിയ....അവൾക്കറിയാമായിരിക്കും അവളെവിടാന്ന്..... ഉറപ്പാണോ നിനക്ക്.....വീണ്ടും ചോദിച്ചു... മ്മ്ഹം.....ജാനകി അത്രയും അടുത്ത് ഇടപെടുന്നത് അവളോട് മാത്രാ.....സ്വന്തം പെങ്ങളെ പോലെയാ ജാനിക്കവളെന്നാ അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത്.....ആ പെണ്ണ് ഹോസ്റ്റലിൽ ആണ് താമസം....നാട് കോട്ടയം ഇപ്പൊ ഇത്രേ അറിയൂ.....അവളോട് ചോദിക്കേണ്ട പോലെ ചോദിച്ചാൽ ചിലപ്പോ പറയും.... മ്മ്ഹം.....നാളെ തന്നെ എനിക്കവളെ ഇവിടെ കിട്ടണം ആ....ആൻ മരിയയെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി പോയിരുന്നവൻ.... എന്തോ ആലോചിച്ചുറപ്പിച്ച പോലെ ശിവനും അവിടെ നിന്നെഴുന്നേറ്റൂ.... ❤❤ രാത്രി അത്താഴം കഴിഞ്ഞ് ദേവിയുടെ നെഞ്ചിൽ ചേർന്ന് കിടക്കുകയായിരുന്നു ജാനി..... കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു....ദേവിയുടെ നെഞ്ചിൽ തണുപ്പ് തട്ടിയപ്പോൾ അവളുടെ മുഖമുയർത്തി നോക്കി..... എന്തിനാ മോളെ ഇനിയും കരയുന്നത്......

നിന്റെ കണ്ണുനീരു കൂടി കാണാൻ അമ്മയ്ക്ക് വയ്യ മോളെ.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു..... അമ്മാ.....ആദിയേട്ടൻ ഇനി ഒരിക്കലും വരില്ലേ അമ്മ.....അവൾ വിതുമ്പലോടെ ചോദിച്ചു..... ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ മോളെ അവനിനി വരില്ല.....മാത്രവുമല്ല വേറെ വിവാഹം കഴിച്ചു സുഖമായി ജീവിക്കാൻ പോവാ.....ഇനിയും അവനെയോർത്ത് നിന്റെ ജീവിതം പാഴാക്കല്ലേ മോളെ.....ദേ ഈ അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടി എങ്കിലും എന്റെ കുഞ്ഞ് അവനെ മറക്കണം.....കഴിയില്ലേ എന്റെ കുട്ടിയ്ക്ക്..... മ്മ്ഹം....കഴിയും അമ്മേ.....കണ്ണുകൾ വാശിയോടെ തുടച്ചു കൊണ്ട് ദേവിയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചവൾ..... ❤❤ രാവിലെ കുളി കഴിഞ്ഞ് വന്ന ഈറൻ തലമുടി ഉണക്കുകയായിരുന്നു കൊച്ച് റാണി എന്ന കൊച്ചു.....അലക്സിന്റെ മൂന്നാമത്തെ മകൾ....ആദത്തിന്റെ വായാടി മറിയ......രാവിലെ കോളേജിൽ പോവാനുള്ള തത്രപാടിലാണവൾ.......ഈ സമയം വാതിലിൽ തുടരെ തുടരെയുളള തട്ട് കേട്ട് കൂട്ടുകാരാവുമെന്ന് കരുതി വാതിൽ തുറന്നു....പക്ഷെ തന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവനെ കണ്ട് കൊച്ചു അടി മുടി വിറച്ചു പോയി......

വേഗം വാതിൽ വലീച്ചടക്കാൻ തുനിഞ്ഞതും അവനവളുടെ മുടിക്കുത്തിൽ പിടിത്തമിട്ടു.....അതേ പടി വലിച്ചു താഴേക്ക് കൊണ്ട് പോയി......ഇത് കണ്ട് ആ ഹോസ്റ്റലിലെ മറ്റുള്ള അന്തേവാസികൾ അമ്പരപ്പോടെ അവിടേക്ക് ഓടിക്കൂടി.....ശിവൻ അവളെ വലിച്ച് പുറത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി നിലത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.....മുഖമടിച്ചു വീഴാനാഞ്ഞവളെ കരുത്തുറ്റ രണ്ടു കൈകൾ താങ്ങിയിരുന്നു.....അവന്റെ ഇടതു കൈതണ്ടയിൽ പച്ച കുത്തിയിരുന്ന കുരിശിന്റെ ചിത്രം കണ്ടതും അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.....മുഖമുയർത്തി പോലും നോക്കാതെ അവളാ മാറത്ത് പൂച്ച കുഞ്ഞിനെ പോലെ പതുങ്ങിക്കിടന്നു......അവനവളുടെ നിറുകിൽ പതിയെ തലോടി...... കൊച്ചുവിനെ ഒരു വശത്ത് മാറ്റി നിർത്തി ക്കൊണ്ട് ശിവന് നേരെ കത്തുന്ന കണ്ണുകളുമായവൻ നടന്നടുത്ത്.....അവന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ചലനമനുസരിച്ച് രോമാവൃതമായ മാറിൽ പതിഞ്ഞു കിടന്ന നേർത്ത സ്വർണ്ണ കുരിശുമാല വിറകൊണ്ടു................... തുടരും......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...