🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 57

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ  

അലോഷി അലക്സിനെയും ആന്റണിയെയും മാറി മാറി നോക്കിയ ശേഷം അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു..... എടാ അലോഷിയേ ഇച്ഛായന്മാര് നിന്നോടും കൂടി എന്തൊക്കെയോ പറയാനാ വന്നിരിക്കുന്നേ ഇവിടെ ഇരിക്കെടാ......പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു ചെയറെടുത്ത് അവന് നേരെ തിരിച്ചിട്ടു റിച്ചാർഡ് ..... ദേ ആ ജോഷുവിന്റെ കാര്യവാണേ എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ല......വെറുതെ ആ പെണ്ണിന്റെ പിന്നാലെ നടന്ന് ചീത്തപ്പെരുണ്ടാക്കാൻ നോക്കുന്നേക്കൊണ്ടാ ഞാൻ.......അലോഷി പറഞ്ഞു നിർത്തി..... ടാ.....ആ പിളളാര് തമ്മിലിഷ്ടത്തിലാടാവേ......നീ വെറുതെ കളിയറിയാതെ ആട്ടം കാണുവാന്ന് പറയുന്ന പോലെ അവനെ വെറുതെ തല്ലിച്ചതച്ചിട്ടെന്നാ ആവാനാ.....അവനാണേൽ അസ്ഥിക്ക് പിടിച്ചു പോയി .......ഇനിയും ഇതിങ്ങനെ നീണ്ടു പോവാണേ നിന്റെ കൈയിന്ന് മേടിച്ചു കൂട്ടുന്നതല്ലാതെ ഇതിനൊരു മാറ്റവുമുണ്ടാവുകേല......പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞ് അലക്സ് ആലോഷിയെ മുഖമുയർത്തി നോക്കി.... വല്യപ്പൻ പറഞ്ഞത് നേരായിരിക്കും പക്ഷെ എനിക്കവളെ താമരയ്ക്കലേക്കയയ്ക്കാൻ താത്പര്യമില്ല..... ഹാ.....അതെന്നാടാ.....ഞങ്ങളെന്നാ ചെയ്തിട്ടാടാവേ നീയങ്ങനെ പറയുന്നേ....ആന്റണി ചോദിച്ചു ആ കൊച്ചു മോനൂം ഞാനും ശരിയാവുകേല......

ഹെലനെന്റെ പെങ്ങളാ അവൾക്കൊരാവശ്യം വരുമ്പോൾ കൂടെ നിക്കേണ്ടത് ഞാനാ ഇതിപ്പോ എനിക്കവിടേക്ക് വരാൻ കൂടി പറ്റുകേലാ... ...അലോഷി അലക്സിനെയും ആന്റണിയെയും നോക്കി.... ടാ അവനായിട്ട് ഇന്നേവരെ നിന്റെ മെക്കിട്ട് കേറാൻ വന്നിട്ടുണ്ടോ.....ഇല്ലല്ലോ......പിന്നെ നീ ജോഷുനെ തല്ലിയപ്പോഴൊക്കെ അവനും ഇടപെട്ടിട്ടുണ്ട്......അത് പിന്നെ അവന്മാരങ്ങനാടാ......അടയും ചക്കരയും പോലെയാ.....ഒരുത്തനില്ലേ മറ്റവനില്ല......കുഞ്ഞ് നാള് മുതലേ അങ്ങനെ തന്നാ നീയങ്ങ് ക്ഷമിച്ചേരെ.....അവനിനി പ്രശ്നത്തിനൊന്നും വരികേല.....പിന്നെ അവളെ കെട്ടിക്കോണ്ട് തറവാട്ടിലേക്കല്ലല്ലോ ജോഷുവിന്റെ പുതിയ വീട്ടിലേക്കല്യോ പോവുന്നേ.....അത് മാത്രവല്ല കൊച്ചു മോനിതോന്നും മനസ്സിലിട്ട് പെരുപ്പിച്ചു നടന്ന് നിന്നോട് പ്രശ്നത്തിനോന്നും വരാനും പോണില്ല.......നീ വെറുതെ ആവശ്മില്ലാത്തതോർത്ത് വിഷമിക്കേണ്ട ....അലക്സ് അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു ...... നേരാ മോനേ.....എല്ലാം മറന്നു നിങ്ങളെങ്കിലും ഒത്തൊരുമയോടെ ജീവിക്കണം.....പണ്ട് അറിവില്ലാത്ത കാലത്ത് ഞാനിച്ഛായനെ ഒരുപാട് ദ്രോഹിച്ചിട്ടുളളതാ......അതൊക്കെ നീയായിട്ട് തിരുത്തണം അതിനുളള അവസരമായിട്ടിതിനെ കരുതിയാ മതി....

അലക്സ് പറയുന്നതിന് റിച്ചാർഡ് ശരി വച്ചു...... ടാ .....അലോഷിയേ.....പണ്ട് ഞങ്ങളുടെ അപ്പനുണ്ടാക്കി വച്ച പൊല്ലാപ്പിന്റെ പേരിൽ നല്ല പ്രായത്തിൽ ഞാനും ആന്റണിയും നിന്റെ അപ്പനും കൂടി കുറേ തമ്മിൽ തല്ലീട്ടുളളതാ.....ഇനി ആ വഴക്കും പ്രശ്നങ്ങളും ഒന്നും വേണ്ട.......നിങ്ങളെങ്കിലും നന്നായി ജീവിക്ക്......അലക്സ് വീണ്ടും പറഞ്ഞു.... മ്മ്ഹം.....ഞാനായിട്ട് ഇനി പ്രശ്നത്തിനൊന്നും വരത്തില്ല ......ഹെലനോട് ഞാനൊരിക്കൽ കൂടി ചോദിക്കട്ടെ അവൾക്ക് സമ്മതവാണെങ്കിൽ നമുക്കാലോചിക്കാം....ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു..... മ്മ്ഹം....എന്നാ എല്ലാം പറഞ്ഞത് പോലെ ഇനിയുളള കാര്യങ്ങൾ നിങ്ങൾ അറിയിച്ചാൽ മതി.....എന്നാ ഞങ്ങളിറങ്ങാ റിച്ചീ.....അലക്സ് എണീറ്റ് പുറത്തേക്ക് പോയി പിന്നാലെ തന്നെ ആന്റണിയും നടന്നു..... ❤❤❤ ദിവസങ്ങൾ ഓരോന്നും കൊഴിഞ്ഞു വീണു....ഹെലൻ ജോഷുവിനെ ഇഷ്ടവാണെന്ന് കട്ടായം പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് അലോഷി പിന്നെ വിവാഹത്തിന് എതിർപ്പ് പറഞ്ഞില്ല..... ഇതിനിടയ്ക്ക് കൊച്ചുവും ടോണിയും തമ്മിലുളള വിവാഹവും ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു ......രണ്ടു വിവാഹവും കൂടി മൂന്ന് മാസത്തിനകം ഒരേ ദിവസം പളളിയിൽ വച്ച് നടത്താൻ അവർ തീരുമാനിച്ചു...... ജാനിയെ തുടർന്നു പഠിപ്പിക്കേണ്ടതിന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ആദം ശരിയാക്കിയിരുന്നു ഇതിനകം......

അടൂത്ത അധ്യായന വർഷം മുതൽ അവൾക്ക് കോളേജിൽ തിരിച്ചു കയറണമായിരുന്നു......അതറിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ ജാനിയും വലിയ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു...... ഒരു ദിവസം രാവിലെ അമ്പലത്തിൽ പോയി തൊഴുത് മടങ്ങി വരികയായിരുന്നു ജാനി ......ഈ സമയം ശ്രീ കോവിലിന് മുന്നിൽ തൊഴുത് നിൽക്കുന്ന ഗൗരിയെ കണ്ടതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ തെളിഞ്ഞു...... ഗൗരി......അവൾ പതിയെ ശബ്ദം താഴ്ത്തി വിളിച്ചു...... പരിജയമുളള ശബ്ദം കേട്ടതും ഗൗരി ഉടനെ തന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..... ജാനിയേച്ചീ.....പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഗൗരി ഓടി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..... സുഖാണോ ചേച്ചി...... മ്മ്ഹം.....സുഖാ ഗൗരി.....തൊഴുത് കഴിഞ്ഞോ നീ..... മ്മ്ഹം കഴിഞ്ഞു ജാനിയേച്ചി....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഗൗരി ജാനിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.... എന്നാ വാ നമുക്കിന്ന് ഒരുമിച്ചു പോവാം..... മ്മ്ഹം....രണ്ടാളും കൂടി ഓരോ വിശേഷങ്ങളും പറഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു....... പുറത്ത് ആദം ജാനിയെ പ്രതീക്ഷിച്ചു കാറുമായി നിപ്പുണ്ടായിരുന്നു...... ഗൗരി നീയും കൂടി ഞങ്ങൾക്കൊപ്പം വാ.... ഇച്ഛായൻ നിന്നെ ആലത്തറയില് ഡ്രോപ് ചെയ്യും.....

പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ കൈയും പിടിച്ച് കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു ജാനി.....ഗൗരി ആദത്തെ കണ്ടതും പുഞ്ചിരിച്ചു....... ആഹ്......സുഖവാന്നോടി മോളെ ......നിന്റെ പഠിപ്പൊക്കെ കഴിഞ്ഞോടീ.....ആദം പുഞ്ചിരി യോടെ തിരിക്കി..... ആഹ്.....സുഖവാ ചേട്ടായി......പരീക്ഷ നടന്നോണ്ടിരിക്കുവാ.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ജാനീക്കൊപ്പം അവളും കാറിൽ കയറി.... അമ്മാവനും അമ്മായിമാർക്കും സുഖാണോ ഗൗരി.....(ജാനി ) ആഹ് സുഖവാ....ജാനിയേച്ചി......എല്ലാവരും കൂടി അമ്മാമ്മയെ കാണാൻ പോയിരിക്കാ വൈകിട്ടേ വരുളളൂ..... എന്നിട്ട് നീ എന്തേ പോവാത്തേ..... മ്മ്ഹം....എന്റെ ജാനിയേച്ചി പോണംന്നുണ്ടായിരുന്നേ.....എഴുതാനും പഠിക്കാനും ഒരു ലോഡ് കിടക്കാ......അതൊക്കെ ഇട്ടിട്ട് എങ്ങനെ സമാധാനായിട്ട് പോയി വരും ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു..... മ്മ്ഹം.....അത് ശരിയാ......ഈ സമയം അവർ ആലത്തറയ്ക്ക് മുന്നിലെത്തിയിരുന്നു..... ജാനിയേച്ചി ഏതായാലും ഇതുവരെ വന്നതല്ലേ കയറിയിട്ട് പോവാം....ഞാനും ഒറ്റയ്ക്കല്ലേളളൂ....വന്നേ രണ്ടാളും പുഞ്ചിരിയോടെ രണ്ടു പേരെയും ക്ഷണിച്ചു ഗൗരി..... ഇല്ല....ഞാൻ വരണില്ല മോളെ നീ പൊയ്ക്കോ.....പുഞ്ചിരിയോടെ തന്നെ അവളുടെ ക്ഷണം ജാനി നിഷേധിച്ചു ... ചേട്ടായി വന്നേ പ്ലീസ്.... ഇന്നാവുമ്പോ ആരുമില്ലാല്ലോ......ആരെയും പേടിക്കണ്ട.....

അവൾ നിർബന്ധം പറഞ്ഞു..... ഹാ.....എന്റെ ജാനുമ്മ നീ അവളുടെ ഒപ്പം പൊയ്ക്കോ.....ഞാൻ ഫിനാൻസിലേക്ക് പോവാ....എനിക്ക് കുറച്ചു അത്യാവശ്യ ണിയുണ്ടെന്നേ.....ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു ഞാൻ തിരികെ വരാം.....അത് വരെ നീ ഈ ഗൗരി കുട്ടീടെ ബോറടീ മാറ്റ് എന്നാ അത് പോരേ....... അത് വേണോ ഇച്ഛായാ...... വേണം ജാനിയേച്ചി......താങ്ക്സ് ചേട്ടായി...... ജാനിയേച്ചി വന്നേ....കുറുമ്പോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഗൗരി അവളെയും കൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.... അവർ ഗേറ്റ് കടന്നകത്തേക്ക് കയറിയതും ആദം അവിടെ നിന്നും ഫിനാൻസിലേക്ക് പോയി..... ❤❤ ഫിനാൻസിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ അലക്സ് അവിടെ ഇരുപ്പുണ്ടായിരുന്നു......ആദം വേഗം അവന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി..... അപ്പനിതെപ്പോ എത്തി എന്നതാ അപ്പാ......അവൻ തിരക്കി.... എടാ കൊച്ചു മോനേ.....അടുത്തയാഴ്ചയല്യോ പിളളാരുടെ മനസമ്മതം നമുക്ക് കൊച്ചുവിന് കുറച്ചു ആഭരണം എടുക്കണ്ടായോ.....കുറച്ചു കാശ് വിത്ത്ഡ്രോവ് ചെയ്യാൻ വന്നതാടാ..... തത്കാലം ആ കാശവിടെ കിടന്നോട്ടേ.....അത് നമുക്ക് കെട്ട് കല്യാണത്തിന്റെ സമയത്ത് എടുക്കാം.....ഇപ്പൊ സ്വർണ്ണം എടുക്കാനൂളള കാശ് ഞാൻ കരുതിയിട്ടുണ്ട്.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു പൊതി കബോഡിൽ നിന്നും എടുത്ത് അലക്സിനെ ഏൽപ്പിച്ചു..... ടാ കൊച്ച് മോനേ.......

എടാ ആ കാശ് ഉളളപ്പോ നീയിത് അവിടെ വച്ചേ അലക്സ് വാങ്ങാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല..... ഹാ ....അപ്പാ ഞാനിത് അവൾക്ക് വേണ്ടി മാറ്റീ വച്ചതാ......അപ്പനിത് കൈയിൽ വച്ചേ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കാശ് അലക്സിന്റെ ബാഗിലേക്ക് വച്ച് കൊടുത്തു..... ടാ കൊച്ച് മോനേ.....ഞാനും അന്നക്കൊച്ചും കൂടി ഇന്ന് തന്നെ അവൾക്കുളള ആഭരണങ്ങളെടുക്കാൻ പോവാ നീ എസ്റ്റേറ്റിലേക്കൊന്ന് പോയേക്കണേ....ഇച്ചിരൂടെ കഴിഞ്ഞു ലോഡ് കയറ്റി വിടാനുളളതാ.....വണ്ടി വരുമ്പോ നിന്നെ വിളിച്ചു പറയാൻ ബെന്നിയെ ഏൽപ്പിച്ചിട്ടാ ഞാൻ പോന്നത്.....അവൻ വിളിക്കുമ്പോ നീ പോയേക്കണേടാ..... മ്മ്ഹം ശരിയപ്പാ.....ആദം പുഞ്ചിരിച്ചു.... അലക്സ് പോയി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും ബെന്നി ലോഡ് വന്ന കാര്യം അറിയിക്കാനായി ഫോൺ ചെയ്തു.....ആദം നേരെ എസ്റ്റേറ്റിലേക്ക് പോയി അവിടത്തെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഏതാണ്ട് ഉച്ചയോടെയാണ് കഴിഞ്ഞത്.....അപ്പോഴാണ് ജാനി ആലത്തറയിലാണെന്ന് അവനോർത്തത് പെട്ടെന്ന് ഫോൺ വിളിച്ചു നോക്കിയതും സ്വിച്ച്ഡ് ഓഫ് ആയിരുന്നു.....ആദത്തിന് മനസ്സിന് വല്ലായ്മ തോന്നി.....വേഗം കാർ സ്റ്റാർട്ടാക്കി ആലത്തറയിലേക്ക് പാഞ്ഞു...... ആലത്തറയിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ അവിടെ വീടിനു മുന്നിൽ കുറേയധികം ആൾക്കാർ കൂടിയിരുന്നു.....ഭയത്തോടെ ഗേറ്റിനകത്തേക്ക് കടന്നതും കണ്ടു മുറ്റത്ത് കുറേ പോലീസുകാരെ വർദ്ധിച്ച നെഞ്ചിടിപ്പോടെ എന്താണ് കാര്യമെന്നറിയാതെ ആദം അങ്ങോട്ട് നടന്നു.... ശരീരത്തും മുഖത്തും ചോരപ്പാടുമായി രണ്ടു വനിതാ പോലീസുകാർ ക്കൊപ്പം ഇറങ്ങി വരുന്ന ജാനിയെ കണ്ട് അവൻ സ്തംഭിച്ചു നിന്നു................... തുടരും.......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...