🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 58

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ  

ആ കാഴ്ച കണ്ട് ആദത്തിന്റെ കൈകാലുകൾ അടിമുടി വിറകൊണ്ടു.....എന്താ സംഭവിച്ചതെന്നറിയാ പകച്ചു നിന്നപ്പോഴാണ് അവിടേക്ക് ഒരു ആമ്പുലൻസ് വന്നത്......തറവാട് മുറ്റത്തായി ആമ്പുലൻസ് നിർത്തിയതും അതിൽ നിന്നും രണ്ടു പേർ സ്ട്രക്ചറുമായി അകത്തേക്ക് ഓടി പോയി.......ഈ കാഴ്ച കൂടി കണ്ടതും ആദം അടുത്ത് കണ്ട മരത്തിൽ ചാഞ്ഞു നിന്നു.....വനിതാ കോൺസ്റ്റബിൾമാർ ജാനകിയെ ജീപ്പിലേക്ക് കയറ്റി ഇരുത്തി..... ആദം രണ്ടും കൽപ്പിച്ചു അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു ചെന്നു.... അവനെ കണ്ടിട്ടും അവളിൽ ഭാവ വ്യത്യാസമൊന്നുമില്ലായിരുന്നു.... എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടവളെ പോലെ തകർന്നിരിക്കുകയായിരുന്നവൾ...... മേഡം......ഇത്.....ഇതെന്റെ ഭാര്യയാണ്.....ശരിക്കും എന്താ ഉണ്ടായത്....അടുത്ത് നിന്ന കോൺസ്റ്റബിൾ നോട് തിരക്കി..... പേടിക്കണ്ട ഈ കൊച്ചിനെ ഒന്ന് ചോദ്യം ചെയ്യാൻ കൊണ്ട് പോണതാ.... അത് കഴിഞ്ഞു തിരികെ വിടും ......ആലത്തറയിലെ കാശിനാഥൻ കൊല്ലപ്പെട്ടു.....ദേ ആ കുട്ടിയാ കൊന്നത്.....കുട്ടി തന്നാ പോലീസിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞ് കീഴടങ്ങിയത്.......കൂടുതൽ ചോദ്യം ചെയ്താലേ അറിയൂ.....

അവർ പറയുന്നതൊക്കെ കേട്ട് തറഞ്ഞു നിന്നു പോയി...... ആദം തിരിഞ്ഞു നോക്കി......കൈയിൽ വിലങ്ങുമായി രണ്ടു വനിതാ പോലീസുകാർ കൈപിടിച്ച് കൊണ്ട് വരുന്ന ഗൗരീയെ കണ്ട് ഞെട്ടി നിന്നു ആദം..... ഗൗരി ആദത്തെ കണ്ണു നീരോടെ നോക്കി..... ഈ സമയം അകത്തു നിന്നും ചോരയിൽ കുളിച്ചു കിടക്കുന്ന കാശി നാഥന്റെ ശവശരീരം സ്ട്രക്ചറിൽ കൊണ്ട് വന്ന് ആംബുലൻസിനുള്ളിൽ കയറ്റി..... ഗൗരിയെയും ജാനകിയെയും കൊണ്ട് പോലീസ് ജീപ്പ് സ്റ്റേഷനിലേക്ക് തിരിച്ചതും.....ആദം കാറുമെടുത്ത് അവരുടെ പിന്നാലെ പാഞ്ഞു പോയി..... ഒരു കുറ്റവാളിയെ പോലെ മുഖം കുനിച്ച് ഇരിക്കുന്ന ജാനിയോട് എന്തൊക്കെയോ തിരിച്ചും മറിച്ചും ചോദിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും പറയാതെ തകർന്നിരുന്നവൾ..... ഈ നേരം കൊണ്ട് ആദം വീട്ടിലുളളവരെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു.......ഏതാണ്ട് ഒരു രണ്ടു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു ജാനി പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു .... അവളെ കണ്ടതും ആദം അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി ....എല്ലാവരെയും ഒരുമിച്ചു കണ്ടതിന്റെ അങ്കലാപ്പോ ഭയമോ ഒന്നുംയിരുന്നു......ഒരുതരം നിർവികാരത മാത്രം.....

ജാനുമ്മ എന്തൊക്കെയാടി പെണ്ണേ ഇത് പേടിച്ച് പോയല്ലോ ഞാൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു...... ഇനി ഇവിടെ നിക്കണ്ട .....വാ നമുക്ക് പോവാം.....എന്റെ കൊച്ചിനിപ്പോ തന്നെ നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ട് വാ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചതും അവളവനെ തടഞ്ഞു...... വിട്.......ഞാൻ ഞാനില്ല നിങ്ങളുടെ കൂടെ... ..അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൈ ബലം കൊടുത്തു എടുത്തു മാറ്റി ജാനി...... അവളുടെ പ്രവൃത്തി കണ്ട് അമ്പരപ്പോടെ നിന്നു ആദം..... എടീ പെണ്ണേ നീയിതെന്നതാടീ പറയുന്നേ......ഹേ....വീണ്ടും അവളോട് ചേർന്ന് നിന്നു...... ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യാ.... ഞൃനിനീ നിങ്ങൾക്കൊപ്പം വരില്ല......എല്ലാവരും കൂടി ചേർന്ന് എന്നെ പറ്റിക്കുവാരുന്നല്ലേ.........ആദി.....ആദിയേട്ടൻ പോയി.... ല്ലേ......എന്നോട് എല്ലാവരും കളളം പറഞ്ഞതാല്ലേ.....പൂലമ്പി പുലമ്പി പറയുന്നവളെ അമ്പരപ്പോടെയും വേദനയോടെയും ആദം നോക്കി നിന്നു..... ജാനുമ്മ അത് നിന്നെ വിഷമിപ്പിക്കേണ്ടാന്ന് കരുതിയാ ഞങ്ങൾ......അതു മല്ല....ഇപ്പൊ നീ എന്റെ പെണ്ണല്ലേ വേറൊന്നും ചിന്തിച്ച് ഈ തല പുണ്ണാക്കേണ്ട.....നീ വാ പെണ്ണേ....

.പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവനവളെ വീണ്ടും ചേർത്ത് പിടിച്ചു ... തൊടരുത്.......എന്നെ നിങ്ങൾ തൊടണ്ട.....ഇത്രയും നാൾ എന്നെ ചതിക്കാൻ കൂട്ട് നിന്നില്ലേ നിങ്ങളും.....ഞാനില്ല നിങ്ങൾക്കൊപ്പം...... ദേ ജാനുമ്മ പോട്ടെടി നീ വാ ഇനിയൂം ഇവിടെ നിക്കണ്ട അവൻ കെഞ്ചി ക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു .... ദേ എനിക്ക് പറയേണ്ടത് ഞാൻ പറഞ്ഞു.....എനിക്ക് ഇനി നിങ്ങൾക്കൊപ്പം വരണ്ട.....ഞാൻ....ഞാൻ സ്നേഹാലയത്തിലേക്ക് പോവാ......ഇനിയെന്നെ ശല്യം ചെയ്യാൻ വന്നേക്കല്ല് ദേഷ്യത്തോടെ അവനോട് പറഞ്ഞു..... അവൾ പറയുന്നതെല്ലാം ഞെട്ടലോടെ കേട്ട് നിന്നു ആദം..... ദേ ജാനുമ്മ വെറുതെ എന്റെ നാവീന്ന് കേട്ട് വയ്ക്കണ്ട.....വാ പോവാം.....ദേ വെറുതെ ആൾക്കാരെ കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കല്ലേ..... അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചതും കൈ തട്ടിമാറ്റിക്കൊണ്ട് മുന്നിൽ നടന്നു...... പ്ഫാ....പന്ന @@@@ മോളെ വന്ന് വണ്ടീൽ കേറടി.....ദേഷ്യപ്പെട്ടു..... ജാനി അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന ശേഷം കഴുത്തിൽ കിടന്ന മിന്ന് ഊരിയെടുത്ത് അവളുടെ കൈയിൽ വച്ച് കൊടുത്തു..... ഇനി ഇതിന്റെ പേരും പറഞ്ഞ് എന്നെ കാണാനോ ഭരിക്കാനോ വരണ്ട നിങ്ങൾ.....ഇത് ഇതിന്റെ ആവശ്യം എനിക്കില്ല.....കാശിയെ പേടിച്ചാ ഞാനന്ന് നിങ്ങളുടെ മിന്നിന് കഴുത്ത് നീട്ടി തന്നത്.....ഇനിപ്പോ അയാളുടെ ശല്യം ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ.......

അത് കൊണ്ട് എനിക്ക് നിങ്ങൾടേ മിന്ന് ഇനി അധികവാ....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവിടെ കൂടി പോയ ഓട്ടോയ്ക്ക് കൈകാണിച്ച് നിർത്തിച്ചു.....പിന്നെ അതിൽ കയറി സ്നേഹാലയത്തിലേക്ക് പോയി..... അവളെയൊന്ന് തടയാൻ പോലും കഴിയാതെ ആദം തറഞ്ഞു നിന്നു ..... അവൾ പോയി കഴിഞ്ഞെങ്കിലും അവളില്ലാതെ വീട്ടിലേക്ക് പോവാൻ തോന്നിയില്ല നേരെ ഓഫീസിൽ പോയി ചെയറിൽ ചാഞ്ഞു കിടന്നു.....മനസ്സ് മുഴുവനും അവളെ കുറിച്ചുളള ചിന്തകളായിരുന്നു.... എത്ര നേരം അങ്ങനെ കിടന്നെന്നറിയില്ല...... ഇച്ഛായാ.....ഇച്ഛായാ..... എന്നാ കിടപ്പാന്നേ ഇത് വന്നേ നമുക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോവണ്ടായോ.....ദേ ഇപ്പൊ തന്നെ ഇരുട്ടി .....ഓരോന്നും പറഞ്ഞ് തട്ടി വിളിക്കുന്നവനെ അവൻ മുഖമുയർത്തി നോക്കി..... ടാ അവളില്ലാതെ ഞാനെങ്ങനാടാ വീട്ടിലേക്ക് പോവുന്നേ.....നിറ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... ഇച്ഛായൻ അതോർത്ത് വിഷമിക്കേണ്ട ഞാൻ എല്ലാവരൊടും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്......വന്നേ.....മാമനോടും ആന്റിയോടും ഞാൻ പറഞ്ഞതാ ....അവര് നാളെ ആ കൊച്ചിനെ കാണാൻ പോവാനുള്ള പുറപ്പാടിലാ.....

എടാ അവൾക്കെന്റെ മിന്ന് വേണ്ടാന്ന് ....ദേ അതിങ്ങ് അഴിച്ചു തന്നേക്കുവാ.....മിന്ന് കൈയിലെടുത്തു പതം പറയുന്നവനെ എന്ത് പറഞ്ഞാശ്വസിപ്പിക്കണമെന്നറിയാതെ കുഴങ്ങി ജോഷു.... വീണ്ടും ഒരുപാട് നേരം ആദം അവിടെ തന്നെ കഴിച്ചു കൂട്ടി.....രാത്രി ഒരുപാട് വൈകി യാണ് വീട്ടിലേക്ക് പോയത്.....വീട്ടിലേക്ക് പോയെങ്കിലും ആരോടും സംസാരിക്കാൻ കൂടി കൂട്ടാക്കാതെ അവൻ റൂമിനുളളിൽ കഴിഞ്ഞു കൂടി.....അവന്റെ അവസ്ഥ എല്ലാവരെയും ഒരു പോലെ നോവിച്ചു.... ജാനകി പറഞ്ഞതൊക്കെ വീണ്ടും ഓർത്തെടുക്കവേ വല്ലാത്ത വേദന തോന്നി ആദത്തിന്......അവളില്ലാതെ ആ റൂമിൽ അവന് ശ്വാസം മുട്ടുന്ന പോലെ തോന്നി.....അവളില്ലാത്ത ഓരോ ദിവസവും മരിച്ചു ജീവിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി ആദത്തിന്.....വല്ലാത്ത ശ്വാസം മുട്ടൽ.....അവളുടെ ഓർമ്മകൾ തങ്ങീയ റൂമിൽനുളളിൽ തന്നെ ചുരുണ്ടു കൂടി.....

താമരയ്ക്കലുളളവർ ഇടക്കിടെ സ്നേഹാലയത്തിൽ പോയെങ്കിലും അവരെ ഒന്ന് കാണാൻ കൂടി കൂട്ടാക്കിയില്ല ജാനി ........പിന്നീടുളള ഓരോ ദിവസവും ജാനീ അവനിൽ നിന്നും അകലാൻ ശ്രമിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു.....അവളുടെ ഓരോ പ്രവൃത്തികളും അവനെ നോവീക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു ..... ❤❤ ദിവസങ്ങൾ വീണ്ടും കടന്നു പോയി....ജാനിയുടെ വാശിക്ക് ഒരു മാറ്റവുമുണ്ടായില്ല......ആരെയും കാണാനോ സംസാരിക്കാനോ കൂട്ടാക്കാതെ അവൾ സ്നേഹാലയത്തിന്റെ നാല് ചുമരുകൾക്കുളളിൽ കഴിഞ്ഞു കൂടി...... ആദത്തിന് അവളെ കാണാതിരിക്കാനാവുമായിരുന്നില്ല..... അവൻ എല്ലാ ദിവസവും ദൂരെ നിന്ന് ജാനീയെ കാണുമായിരുന്നു അവളറിയാതെ..... ഒരു ദിവസം ഓഫീസിൽ നിൽക്കെ ആദമിന്റെ ഫോണിലേക്ക് ഒരു കോൾ വന്നു ......മറു പുറത്ത് നിന്ന് പറയുന്നത് കേട്ട് പരിഭ്രമത്തോടെ കാറിന്റെ ചാവിയുമെടുത്ത് പുറത്തേക്ക് പാഞ്ഞു.............. തുടരും.......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...