🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 59

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ  

ആദം നേരെ സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്കാണ് പോയത്....പുറത്ത് കാർ പാർക്ക് ചെയ്ത ശേഷം നേരെ റിസപ്ഷനിലേക്ക് ചെന്ന് ഒമ്ബ്സെർവേഷൻ എവിടെയാണെന്ന് ചോദിച്ചറിഞ്ഞ് അവിടേക്ക് പോയി.....ഒബ്സർവേഷൻ റൂമിന് പുറത്ത് ശോശാമ്മ നിപ്പുണ്ടായിരുന്നു...... ആദം വേഗം അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു..... എന്നതാ വല്യമ്മച്ചീ ജാനിയ്ക്ക് എന്നാ പറ്റിയതാ ആവലാതിയോടെ അവരോട് ചോദിച്ചു...... അറിയാമ്മേലടാ കൊച്ചു മോനേ.....മുഖം കഴുകാനെന്ന് പറഞ്ഞു പോയ കൊച്ചാ നേരമേറെയായിട്ടും കാണാഞ്ഞ് ദേവി ചെന്ന് നോക്കുമ്പോൾ നിലത്ത് ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുവാരുന്നു.....വിളിച്ചിട്ടാണേൽ എണീറ്റുവില്ല.....ഞങ്ങള് പേടിച്ച് പോയില്യോ.....പിന്നെ വേഗം പോളിനെ വിളിച്ചു കാറ് കൊണ്ട് വരാൻ പറയുവാരുന്നു.....അവനാ ഇവിടേക്ക് കൊണ്ട് വന്നത്......

ആദം വാതിലിനടുത്ത് നിന്നു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നോക്കി....ജാനി കട്ടിലിൽ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു ട്രിപ്പ് പോയ് കൊണ്ടിരുന്നു.... ഈ സമയം ഒരു ലേഡി ഡോക്റും നഴ്സിനൊപ്പം അകത്തേക്ക് കയറി പോയി.... ജാനിയുടെ പൾസ് നോക്കി.....പിന്നെ ബി.പി.ചെക്ക് ചെയ്തു.....ദേവിയോടെ അവളെ എണീപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞു..... ദേവി പതിയെ തട്ടി വിളിച്ചു അപ്പോഴേക്കും മയക്കം വിട്ടവളുണർന്നു.... ചുറ്റും നോക്കുമ്പോൾ പുറത്ത് വാതിലിനരികിൽ നിൽക്കുന്നവനെ കാണേ....അത് വരെ അന്വേഷിച്ചു നടന്നതെന്തോ കണ്ടെന്ന പോലെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു ......പക്ഷെ ആദം ഉടനേ തിരിഞ്ഞു പോയി ...... പുറത്ത് നിക്കുന്നതാണോ ഈ കുട്ടിയുടെ ഹസ്ബൻഡ് ഡോക്ടർ ജാനിയോടായി ചോദിച്ചു.....

ഈ സമയം ദേവിയും അവിടേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.....ആദം അവിടെ നിക്കുന്നത് കണ്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു...... മ്മ്ഹം......അതെയെന്ന് തലയാട്ടി ജാനി..... ഹസ്ബൻഡിന് അകത്തേക്ക് വരാട്ടോ....ഡോക്ടർ പറയുന്നത് കേട്ട് ആദം അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു..... ഡോക്ടർ ജാനകിയ്ക്ക് എന്നാ പറ്റിയതാ.....അവൻ പരിഭ്രമത്തോടെ ചോദിച്ചു.... പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല.....ബി.പി.ഡൗൺ ആയതാ......ഇപ്പൊ ആള് ഓ.കെയാണ്........ട്രിപ്പ് കഴിയുമ്പോ തിരികെ പോവാം....പിന്നെ കുറച്ചു ബ്ലഡ് ടെസ്റ്റുകളൊക്കെ ചെയ്തിരുന്നു.....അതിന്റെ കൂടെ പ്രഗ്നൻസി ടെസ്റ്റ് കൂടി ചെയ്തിരുന്നു.....റിസൾട്ട് പോസിറ്റീവ് ആണ്..... അത് കേട്ടതും ആദമിന്റെയും ജാനിയുടെയും മുഖത്ത് അമ്പരപ്പ് പടർന്നു......അവർ പരസ്പരം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി.....

പതിയെ അമ്പരപ്പ് പുഞ്ചിരിയായി മാറി രണ്ടു പേരിലും..... ജാനകിയോട് ചോദിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയത് വച്ച് രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്......എന്തായാലും അടുത്തയാഴ്ച ഓ.പി.യിൽ വരണം.....അന്ന് സ്കാൻ ചെയ്യാം.....ഇപ്പൊ നന്നായി റെസ്റ്റെടുക്ക് ..... ഡോക്ടർ പുറത്തേക്ക് പോയതും ആദം ജാനിയെ വീണ്ടും നോക്കി....ജാനി അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചെങ്കിലും അവൻ മുഖം തിരിച്ചു പുറത്തേക്ക് പോയി.....ജാനിയ്ക്ക് അത് കാണേ ദുഃഖം തോന്നി...... ട്രിപ്പ് കഴിഞ്ഞതും ആദമിന്റെ കാറിൽ തന്നെ സ്നേഹാലയത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു....... ഗേറ്റിന് മുന്നിലായ് കാർ നിർത്തിയതും ശോശാമ്മ ആദ്യം ഇറങ്ങി പിന്നാലെ ദേവിയും ഒപ്പം ജാനിയും ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി..... നീ എവിടേക്കാടീ....നീ പോവുന്നില്ല.....നമ്മള് താമരയ്ക്കലോട്ട് പോവാ.......അത് കേട്ടതും ജാനി പകപ്പോടെ മുഖമുയർത്തി അവനെ നോക്കി..... ഇപ്പൊ നിന്നെ ഞാൻ താമരയ്ക്കലേക്ക് കൊണ്ട് പോവുന്നത് നിന്നോടുളള സ്നേഹം കൊണ്ടോ സഹതാപം തോന്നിട്ടോ അല്ല.....

എന്റെ കുഞ്ഞിനെയോർത്ത് മാത്രവാ.....എന്റെ മിന്നും വലിച്ചെറിഞ്ഞ് അന്ന് നീ പടിയിറങ്ങി പോയത് എന്റെ നെഞ്ചീന്നും കൂടി തന്നാടീ.....നീ അന്ന് തന്നേച്ച് പോയ ആ മുറിവ് ഒരിക്കലും ഉണങ്ങുകേല.....നിന്നിൽ നിന്നെല്ലാം മറച്ചു വച്ചത് നിന്റെ മനസ് നോവുന്നത് കാണാൻ വയ്യാഞ്ഞിട്ടാ .......നിനക്ക് അവനെ മറക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും കൂടി കാത്തിരുന്നതല്ലേടി ഞാൻ......നിന്റെ മനസ്സിൽ അവൻ മാത്രവാന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും കൂടി ചേർത്ത് പിടിച്ചിട്ടല്ലേയുളളൂ.....എന്നിട്ടും ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എന്നെ വേണ്ടാതായില്ലേ നിനക്ക് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നിറ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.......എന്റെ കുഞ്ഞിനെ എനിക്ക് വേണം അത് എന്നോടൊപ്പം താമരയ്ക്കലിൽ വളരും......അതിനെ തന്നേച്ച് നിനക്ക് എവിടാന്ന് വച്ചാ പോവാം.....അത് വരെ നീ താമരയ്ക്കൽ ഉണ്ടാവണം......

അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു നിർത്തി...... ഇച്ഛായാ......ഞാൻ.....പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാക്കാനാവാതെ കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ജാനി....... ദേവി അവളെ തോളിൽ കൈവച്ചു...... ടാ..... കൊച്ചു മോനേ രണ്ടാളും സ്നേഹാലയത്തിൽ കയറിയേച്ച് നീ അവളെ എവിടാന്ന് വച്ചാൽ കൂട്ടീട്ട് പൊയ്ക്കോ.....ശോശാമ്മ അവനെ നോക്കി.... ഇപ്പൊ വേണോ വല്യമ്മച്ചീ.....എനിക്ക് അത്യാവശ്യവായിട്ട് എസ്റ്റേറ്റിൽ പോവേണ്ടതാ..... എന്ത് അത്യാവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് കേട്ടിട്ട് പോയാ മതി വന്നേ.....ശോശാമ്മ അവനെ കടുപ്പിച്ച് നോക്കി...... ❤❤ ദേവീ......ജാനി മോളെ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ട് പൊയ്ക്കോ അവള് കുറച്ചു നേരം കിടക്കട്ടേ.....ഭക്ഷണം എന്തെങ്കിലും നിർബന്ധിച്ച് കൊടുത്തേക്ക്..... മ്മ്ഹം......വാ മോളെ.....ദേവി ജാനകിയെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു റൂമിലേക്ക് പോയി..... ❤❤

കൊച്ചു മോനിരിക്ക് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അടുത്തുള്ള ചെയർ അവന് നേരെ നീക്കിയിട്ട ശേഷം തൊട്ടടുത്തായി ശോശാമ്മയും ഇരുന്നു..... കൊച്ചു മോനേ...... ഈ അവസ്ഥയില് ആ കൊച്ചിനെ ദണ്ഡിപ്പിക്കാൻ പാടില്ലാന്നറിയാൻ പാടില്ലേ.....പിന്നെയും എന്നിത്തിനാ ഓരോന്നും പറഞ്ഞ് നീ അതിനെ കുത്തി നോവിക്കുന്നേ......ശോശാമ്മ അവനെയൊന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി..... ഹാ .....പിന്നെ ഞാനെന്നാ വേണം വല്യമ്മച്ചീ ക്ഷമിക്കണവായിരുന്നോ....അവൻ ഒച്ചയെടുത്തു...... ഒന്ന് പതിയെ പറയെടാ ചെറുക്കാ....തമ്പുരാൻ കനിഞ്ഞ് എന്റെ കാതിന് ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല.....അവർ അവനെയൊന്നിരുത്തി നോക്കി ക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..... എന്റെ വല്യമ്മച്ചീ .... ആ പന്ന മോൾക്ക് ഇച്ചിരി അഹങ്കാരം കൂടുതലാ....ഇത്രയും നാള് ഞങ്ങളൊക്കെ തീ തിന്നാ കഴിഞ്ഞത്......

.ആവശ്യമില്ലാതെ നെഞ്ച് നീറ്റി എന്നതേലും വരുത്തി വയ്ക്കുമോന്നായിരുന്നു ഞങ്ങടെ പേടി.....അതാ കാണാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ലേലും ഒരൈ മനസ്സമാധാനത്തിന് വേണ്ടി ഇവിടേക്ക് വന്ന് പോവുവായിരുന്നത്..... ഞാനും എന്റെ വീട്ടുകാരും അവളോട് എന്നാ ചെയ്തിട്ടാ.....ഇങ്ങനെ.....ആദത്തിന് ദേഷ്യവും സങ്കടവും അടക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല..... ആഹ്....പോട്ടെടാ.....ഒരു തവണത്തേക്ക് ക്ഷമിച്ചേരെ.....പക്വതയില്ലാത്ത പെണ്ണല്യോ....അതിന്റെ വിവരക്കേടാന്ന് കരുതിയാ മതി.....

നീ കരുതുന്ന പോലെ ആദിത്യൻ മരിച്ച കാര്യം അവളിൽ നിന്നും മറച്ചു വച്ചത് കൊണ്ടല്ല .......അന്നവൾ അങ്ങനെ നിന്നോട് പറഞ്ഞതും പെരുമാറിയതും......നിങ്ങളെല്ലാവരിൽ നിന്നുമവൾ മനപൂർവം തന്നാ അകന്ന് നിന്നത്....പേടിയാടാ അതിന്.......നിന്നെയും കൂടി അവൾക്ക് നഷ്ടപ്പെടുമോന്നുളള ഭയം.....ശോശാമ്മ പറയുന്നത് കേട്ട് ആദം നെറ്റിചുളുച്ചു..... വല്യമ്മച്ചീ എന്നതാ പറഞ്ഞു വരുന്നേ..... അന്ന് കാശി മരിച്ച ദിവസം എന്നതാ നടന്നതെന്ന് നിനക്കറിയണ്ടേ..... ആദം ശോശാമ്മയെ ഉറ്റുനോക്കി ഇരുന്നു............ തുടരും.......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...