🔥അരുന്ധതി [ 2 ] 🔥 : ഭാഗം 61

എഴുത്തുകാരി: ദിവ്യ സാജൻ  

ജാനി ഏറെ നേരം അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞു കിടന്നു...... ഇച്ഛായാ......എന്നോട് വെറുപ്പ് തോന്നുന്നില്ലേ......കുറച്ചു നേരത്തെ മൗനത്തിന് ശേഷം ചോദിച്ചു..... എന്നാത്തിനാടീ......ഞാൻ നിന്നെ വെറുക്കുന്നേ......നീ അന്ന് പറഞ്ഞതോർക്കുമ്പോഴൊക്കെ ദേഷ്യം തോന്നീട്ടുണ്ട്......പക്ഷെ നിന്നെ എനിക്ക് ഒരിക്കലും വെറുക്കാൻ പറ്റുകേലടീ.....നീ.....നീയെന്റെ പ്രാണനാ പെണ്ണേ......അതല്ലേ എത്ര അകലാൻ നോക്കിയിട്ടും വിട്ട് കളയാതെ പിന്നാലെ കൂടിയത്.....പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു..... ജാനി മുഖമുയർത്തി നോക്കിക്കൊണ്ട് അവന്റെ മുഖത്താകമാനം ചുണ്ടുകൾ പതിപ്പിച്ചു മതിവരാതെ...... ❤❤ ആദവൂം ജാനിയും കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടതും അനുവും ആരുവും കൂടി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു....... ഞങ്ങളെ തീ തീറ്റിച്ചല്ലോ മോളെ നീ......ദേ ഇനി ഇതുപോലെ ബുദ്ധിമോശം കാട്ടി ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയേക്കല്ലേ.....നീയില്ലാതെ ഞങ്ങൾക്ക് പറ്റുകേല.....ആരു അത് പറഞ്ഞതും ജാനി അവളുടെ നെഞ്ചിൽ വീണു കരയാൻ തുടങ്ങി..... ഇനിയും കരയല്ലേ മോളെ......ദേ നീയില്ലാത്തപ്പോ എന്റെ ചെക്കൻ എന്ത് മാത്രം വേദനിച്ചെന്നറിയോ.....നേരാവണ്ണം ഭക്ഷണം കൂടി കഴിക്കാൻ കൂട്ടാക്കില്ലായിരുന്നു.....എപ്പോഴും ആ മുറിയിൽ തന്നെ ചടഞ്ഞിരിക്കുവാരുന്നു.....

ആരു അത് പറയുമ്പോൾ ജാനി ആദത്തെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു...... ഈ സമയം കൊച്ചുവും ഏലിയാമ്മയും അവിടേക്ക് വന്നു.....അവളെ കണ്ടതും കൊച്ചുവിന്റെ മുഖമൊന്ന് തെളിഞ്ഞെങ്കിലും അത് മറച്ച് വച്ച് കൊണ്ട് പരിഭവത്തോടെ അവളുടെ റൂമിലേക്ക് കയറി പോയി..... ആഹ്....വന്നോ.....ഈ വല്യമ്മച്ചീ ചത്തോന്നറിയാൻ വന്നതാവും അല്ലേ.....ചത്തിട്ടില്ല......പേടിക്കണ്ട അധികം കാലം ജീവിക്കത്തില്ല.....നിങ്ങളൊക്കെ കൂടെ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിക്കുകയല്ലായോ......ഇനിയും അധികം താങ്ങാനാവില്ല....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ തുടച്ചു..... ജാനി അവരെ ചെന്ന് മുറുകെ പുണർന്നു കരയാൻ തുടങ്ങി...... എന്തിനാ മോളെ ഞങ്ങളോടിങ്ങനൊക്കെ കാട്ടിയത്.....എന്ത് പ്രശ്നം ആണേലും പരിഹരിക്കാവുന്നതല്ലേയുളളൂ.....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു..... ദേ ചെല്ല് ചെന്ന് കൊച്ചുവിന്റെ പിണക്കം മാറ്റ്.......നിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു കരയാത്ത ഒരു ദിവസം പോലുമില്ല എന്റെ പെണ്ണ്...... ജാനി നേരെ കൊച്ചുവിന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി.....ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുന്നവളെ പിന്നിൽ നിന്നും പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു..... കൊച്ചു ഉടനെ തന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..... അവളെ തളളി മാറ്റി പോവാനൊരുങ്ങി.... കൊച്ചു....പോട്ടെടീ......ക്ഷമിച്ചൂടെ .....

ഞാൻ അപ്പോഴത്തെ വിഷമത്തില് .....പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാക്കാതെ കരഞ്ഞു..... നീയൊന്നും സംസാരിക്കാണ്ട.....നിനക്ക് നിന്റെ കാര്യം മാത്രം നോക്കിയാ മതി.....നിനക്ക് ചുറ്റും നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ നീയൊരിക്കലുട കാണില്ല....അതല്ലേ ഇങ്ങനെയൊക്കെ കാട്ടി കൂട്ടിയത്..... എന്റിച്ഛായനെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോവില്ലാന്ന് വാക്ക് തന്നവളാ നീ......എന്നിട്ട് പെട്ടൊരു ദിവസം നിനക്ക് ആരെയും വേണ്ടാതെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയല്ലേ..... പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി..... കൊച്ചു ക്ഷമീക്കടാ.....നീയിങ്ങനെ പിണങ്ങല്ലേ.....എനിക്ക് സഹിക്കാനൊക്കില്ല....പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ജാനി വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി..... ഈ സമയം ആരവും ഏലിയാമ്മയും അവിടേക്ക് വേഗം വന്നു......രണ്ടാളും കൂടി അവരെ പുണർന്നു ചുമ്പിച്ചു......കൊച്ചു അവരെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.. എന്റെ മോളെ......ഇപ്പഴാ ആ കഴുവേറി ഇതേപറ്റി പറഞ്ഞത്.....പുഞ്ചിരിയൊടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഏലിയാമ്മ ജാനിയെ തഴുകി..... ദേ ഇനീ വേണ്ടാത്തതോർത്ത് ദണ്ഡിച്ചേക്കല്ലേ......ഉളളിലുളളയാൾക്കാ ദോഷം......മാസം രണ്ടു കഴിഞ്ഞു ന്ന്......അതിന്റെയാ മുഖത്തെ വാട്ടം.....ഞാനും ഇതേപറ്റി ഓർത്തതാ......ആരുവേ നമുക്ക് പനയ്ക്കലെ സൂസനെ തന്നെ കാണിക്കാം......നിന്റെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ അവരല്ലായോ നോക്കിയേ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു ഏലിയാമ്മ......

ഞാനും അവിടെ പോവുന്ന കാര്യം പറയാൻ വരാരുന്നു അമ്മച്ചീ.... പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു ആരു.... ഇതൊക്കെ കണ്ട് അമ്പരപ്പോടെ നിക്കാരുന്നു കൊച്ചു......എന്നതാ അമ്മ.....എന്ത് കാര്യാ പറയുന്നേ..... ഏടീ കൊച്ചുവേ നിന്റെ ആങ്ങള ഒരപ്പനാവാമ്പോവാന്ന്.....ജാനി മോൾക്ക് വയറ്റിലുണ്ടെന്ന്.........ഏലിയാമ്മ പറയുന്നത് കേട്ടതും കൊച്ചു അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു......പിണക്കമെല്ലാം ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് അവൾ മറന്നു ജാനിയെ കെട്ടി പിടിച്ചു...... ജാനീസേ.......സത്യാണോടീ ഈ കേട്ടത്.....അവളുടെ മുഖം കൈയിലെടുത്തു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു...... മ്മ്ഹം......സത്യം......പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.... കൊച്ചു അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു...... നീ വല്ലതും കഴിച്ചതാണോടീ മോളെ.....ആരു അവളെ നോക്കി...... മ്മ്ഹം കഴിച്ചതാ അമ്മ...... എന്നാ മോള് പോയി ഫ്രഷ് ആയി വാ.....ഹോസ്പിറ്റലിലോക്കെ പോയിട്ട് വന്നതല്ലേ...... മ്മ്ഹം....... ജാനി മുകളിലേക്ക് കയറി പോവുന്നതും നോക്കി ദീർഘമായി നിശ്വസിച്ചു ആരു...... പാവം ഒരുപാട് വേദനിച്ചതാ......ഇനിയെങ്കിലും അതിനോരു സന്തോഷം കൊടുക്കണേ ദേവി.....നെഞ്ചിൽ കൈവച്ചു കൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് നോക്കി പ്രാർഥിച്ചു ...... ❤❤ ജാനി കുളിച്ചു കഴിഞ്ഞ് വന്നതും ആദം റൂമിലേക്ക് വന്നിരുന്നു...... അവളെ കണ്ടതും പതിവ് കളളച്ചിരിയോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി......

മ്മ്ഹം......എന്താ എന്റെ താന്തോന്നി ചെക്കനൊരു കളള ലക്ഷണം......പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തലയിൽ കെട്ടിയിരുന്ന തോർത്ത് അഴിച്ചു ഹാങ്ങറിൽ ഇട്ടൂ..... ആദം അവളെ ഉയർത്തിയെടൂത്ത് ബെഡിൽ ഇരുത്തി.....അവളുടെ മുന്നിലായ് മുട്ട് കുത്തി നിന്നു......ജാനി അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു...... ധാവണിക്കിടയിലൂടെ കാണുന്ന വയറിൽ അവൻ വീണ്ടും വലത് കൈ ചേർത്ത് വച്ചു...... ദേ ജാനുമ്മ.......ഇനി ഒന്നിന്റെ പേരിലൂം എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പൊയ്ക്കളയല്ലേ നീ......ശ്വാസം മുട്ടി മരിച്ചു പോവും ഞാൻ......നിറ കണ്ണുകളോടെ അവളെ നോക്കി പറയുന്നവന്റെ ചുണ്ടിന് മീതെ കൈവച്ചു കൊണ്ട് അരുതെന്ന് തലയാട്ടി ജാനി..... എന്നാലും എന്റെ ജാനുമ്മ മിന്ന് വലിച്ചെറിഞ്ഞിട്ട് പോവണ്ടായിരുന്നു......പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് മുറുക്കി അടച്ചിരുന്ന കൈപത്തി തുറന്ന് മിന്ന് കൈയിലെടുത്ത് അവൾക്ക് ചാർത്തി...... ദേ......ഇനി.....ലേബർ റൂമിലേക്ക് പോകാൻ നേരവല്ലാതെ ഈ മീന്നിൽ നീ കൈവച്ചാൽ ആ കൈ ഞാൻ തല്ലിയൊടിക്കും ഓർത്തോ.....ചെറു ശാസനയോടെ പറയുന്നവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു ജാനി.... ❤❤ പിറ്റേ ആഴ്ച തന്നെ ആരു പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ആദം ജാനിയെയും കൃട്ടി പനയ്ക്കൽ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി.....സ്കാനിംഗും മറ്റത്ത്യാവശ്യ ടെസ്റ്റ്കളും ചെയ്തു.....

എല്ലാം നോർമലായിരുന്നു.....അത് കൊണ്ട് തന്നെ സാധാരണ എല്ലാ ഗർഭിണികൾക്കും ചെയ്യാൻ പറ്റുന്ന ജോലികൾ ചെയ്യാനും കഴിക്കേണ്ട ഭക്ഷണങ്ങളും കഴിച്ചോളാനും ഡോക്ടർ നിർദ്ദേശിച്ചു...... തിരികെ വരാൻ നേരം രണ്ടു പേരും ജയിലിൽ ചെന്ന് ഗൗരിയെ കാണാൻ തീരുമാനിച്ചു..... ❤❤❤ സന്ദർശകർക്ക് അനുവദിച്ചിരിക്കുന്ന റൂമിൽ അവർ ഗൗരിയൗ കാത്തിരുന്നു.....കുറച്ചു നേരത്തിന് ശേഷം ഗൗരി അവിടേക്ക് വന്നു......അവളെ കണ്ടതും ജാനി കരയാൻ തുടങ്ങി......ആദം അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്നോണം ചേർത്ത് പിടിച്ചു..... എന്റെ ജാനിയേച്ചി ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ .......ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞ് എന്നെയും കൂടി വിഷമിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയാണോ ഇവിടേക്ക് വന്നത്.....പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു..... എന്നാലും എനിക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ ഗൗരിക്കുട്ടീ നീ.....പറഞ്ഞു മുഴുവനാക്കാതെ കരയാൻ തുടങ്ങി..... കാശിയുടെ മരണം എന്റെ കൈകൊണ്ട് നടക്കണമെന്നാവും ഈശ്വര നിശ്ചയം......അന്ന് ജാനിയേച്ചി അവിടെ വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിലും അവന്റെ മരണം നടന്നേനേ.......ദൃഡചിത്തയായി പറയുന്നവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു ജാനി...... ചേച്ചിയ്ക്കറിയോ.....ഞാനവന്റെ കുഞ്ഞ് പെങ്ങളല്ലേ ......എന്നിട്ട് അവനെന്നോട് എന്താ ചെയ്തതെന്ന്.....സഹോദരിയുടെ മാനം കാക്കേണ്ടവൻ തന്നെ അത് കവർന്നാൽ.....

വിതുമ്പലോടെ അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി...... ആദവും ജാനിയും അമ്പരപ്പോടെ അവളെ തന്നെ നോക്കി..... മ്മ്ഹം......ദുഷ്ടനാ അവൻ ചാവേണ്ടവൻ.....അവളുടെ വാക്കുകളിലെ കോപാഗ്നി കണ്ണുകളിലും ഇരച്ചു കയറി... എത്ര തവണ എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ ഏട്ടാന്ന് അലമുറയിട്ട് കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നോ......ഒരു ദയയും എന്നോട് കാട്ടിയില്ലവൻ......പുറമേ പുഞ്ചിരിയോടെ എല്ലാവരോടും ഇടപഴകുമ്പോഴും നെഞ്ചിനുളളിൽ കനലായീരുന്നൂ....കാശി എന്ന മൃഗത്തോടുളള ഭയത്തിന്റെ കനൽ.....സ്വന്തം വീട്ടിൽ തന്നെ പെണ്ണ് സുരക്ഷിതയല്ലെങ്കിൽ വീട് അവൾക്കെന്നും നരക തുല്യമാണ് ചേച്ചി......കരഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഗൗരി പറഞ്ഞു നിർത്തി..... ആദമും ജാനിയും അനുകമ്പയോടെ അവളെ തന്നെ നോക്കി..... എന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചിട്ടും മതിയാവാതെ ചേച്ചിയെ കൂടി ദ്രോഹിക്കാ നോക്കുന്ന കണ്ടപ്പോൾ .......അവനെ കൊല്ലാൻ വേണ്ടി ചെയ്തത് തന്നാ ഞാൻ......മിഴിനീർ വാശിയോടെ തുടച്ചു നീക്കി ഗൗരി..... ❤❤ തിരികെയുളള യാത്രയിൽ ആദമിന്റെ തോളിൽ ചാഞ്ഞു കിടക്കാരുന്നു ജാനി......ഗൗരി അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു നോവായി മാറിയിരുന്നപ്പോൾ.....പുറമേ ചിരിയും കളിയും കുറുമ്പുകളുമായി നടന്ന അവളുടെ ഹൃദത്തിനേറ്റ ഒരിക്കലും ഉണങ്ങാത്ത ആ മുറിവ് താൻ കാണാതെ പോയതോർത്ത് ദുഃഖം തോന്നിയവൾക്ക്...

.പിറന്നു വീഴുന്ന ഓരോ കുഞ്ഞും വീട്ടിലും സമൂഹത്തിലും സുരക്ഷിതരായിരിക്കട്ടേ എന്ന് ആത്മാർത്ഥമായി പ്രാർഥിച്ചു അവൾ..... ❤❤❤ ദിവസങ്ങൾ വീണ്ടും മുന്നോട്ട് പോയി......മൂന്ന് മാസം പിന്നിടുമ്പോൾ താമരയ്ക്കൽ തറവാട് വീണ്ടും വിവാഹ തിരക്കുകളിലായി...... ജാനിയ്ക്കിത് ആറാം മാസമാണ്.....ചെറുതായി വീർത്ത വയറുമായി ആരുവിനൊപ്പം അവൾക്ക് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്ന ജോലികളൊക്കെ ചെയ്ത് അവർക്കൊപ്പം കൂടി....ലച്ചുവും ജോയലും വിവാഹം പ്രമാണിച്ച് ലാൻഡായിരുന്നു......അതിനൊപ്പം ഇരട്ടി മധുരം പോലെ മറ്റൊരു സന്തോഷ വാർത്ത കൂടിയുണ്ടായി.....അടുത്ത തലമുറയലെ ജൂനിയർ ആദത്തിന് കൂട്ടായി ഒരു ജൂനിയർ കണ്ണാപ്പീയും ജൂനിയർ ജോയലും കൂടി എത്താൻ പോവുന്നു.....അനുവും ലച്ചുവും ഓരോ മാസത്തിന്റെ വ്യത്യാസത്തിൽ പ്രഗ്നന്റ് ആണ്..... അതേ സമയം പാലക്കാട് ജയിലിൽ ജാനിയെയും ആദത്തെയും ചുട്ടെരിക്കാനുളള പകയുമായി ദിവസങ്ങൾ തളളി നീക്കുകയായിരുന്നു അവൻ....വിഷ്ണുനാരായണൻ...... ഇന്നാണ് വിഷ്ണുനാരായണൻ ശിക്ഷ കഴിഞ്ഞു പുറത്തിറങ്ങേണ്ട ദിവസം.....നാരായണൻ മകനെ സ്വീകരിക്കാൻ വേണ്ടി രാവിലെ തന്നെ പുറത്ത് കാത്ത് നിപ്പുണ്ടായിരുന്നു................ തുടരും.......

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...