💙എൻ ജീവനിൽ💙 ഭാഗം 10

രചന: ആമി

അഭി ഓഫിസിൽ വരുന്ന സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു സിദ്ധാർഥ്.. അവൻ രനേരത്തെ തന്നെ ഓഫിസിലേക്ക് പുറപ്പെടുന്നത് കണ്ടു അംബിക കാര്യം തിരക്കി.. പക്ഷെ അവൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. അന്ന് അവന് പതിവിലും ഉത്സാഹം ആയിരുന്നു.. ഇറങ്ങാൻ നേരം സിദ്ധാർഥ് പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ അംബിക അവനെ വിളിച്ചു.. അവരോടു സംസാരിക്കാൻ ഒട്ടും താല്പര്യം ഇല്ലെങ്കിലും അവൻ നിന്നു.. സിദ്ധു.. ഓഫിസിൽ ആരെങ്കിലും പുതുതായി ജോയിൻ ചെയ്തോ.. യസ്.. ഇപ്പൊ ഒരു പുതിയ അപ്പോയിമെൻറ് ആവശ്യം എന്താ.. ആവശ്യതിലധികം സ്റ്റാഫ് ഉണ്ട്. പിന്നെയും.. അത് എന്റെ ഓഫിസ് ആണ്.. അവിടെ സ്റ്റാഫ് വേണോ വേണ്ടയോ തീരുമാനിക്കുന്നത് ഞാൻ ആണ്.. അപ്പൊ എനിക്ക്.. പ്ലീസ്.. ഒരു കാര്യം ഇല്ലാതെ ടൈം വേസ്റ്റ് ചെയ്യാൻ എനിക്ക് താല്പര്യം ഇല്ല.. അവൻ ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നടന്നു നീങ്ങി.. പെട്ടന്ന് എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ അവൻ നിന്നു.. പിന്നെ വരുന്ന ആൾക്ക് കമ്പനി ശമ്പളം കൊടുക്കേണ്ട..ഐ റെസ്പോണ്സിബിൾ.. തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ തന്നെ സിദ്ധാർഥ് അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നടന്നു നീങ്ങി..

അംബിക അവൻ പോയതും ആരെയോ ഫോണിൽ വിളിച്ചു.. ഫോണിലൂടെ എന്തൊക്കെയോ നിർദ്ദേശം നൽകി അവർ ഫോൺ കട്ടാക്കി.. അഭി ആകെ അസ്വസ്‌ഥയായിരുന്നു.. ചിന്തിക്കാൻ പോലും സമയം നൽകാതെ ഇങ്ങനെ എല്ലാം സംഭവിച്ചതിൽ അവൾ ആകെ ഷോക്ക് ആയിരുന്നു.. സിദ്ധാർഥനെ കണ്ട സന്തോഷം ഉള്ളിൽ ഉണ്ടെങ്കിലും അതിനേക്കാൾ വെറുപ്പും ദേഷ്യവും മാത്രം ആയതിനാൽ ആ സന്തോഷം അവൾ കണ്ടില്ല.. ആലിയോടൊപ്പം ഓഫിസിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് എന്തെന്നില്ലാതെ കൂടി.. ആലിയുടെ മുഖം കാണുമ്പോൾ എല്ലാം സിദ്ധാർഥനെ അവൾ ഓർത്തു പോകും.. ആലിയെ സ്കൂളിൽ ഇറക്കി.. അവൾ പോകും മുന്നേ അഭി അവളെ പിടിച്ചു നിർത്തി.. ആലി.. അമ്മ ഇന്ന് മുതൽ പുതിയ ഓഫിസിൽ ആണ് ജോലിക്ക് പോകുന്നെ.. അമ്മ ലേറ്റ് ആയാൽ മോള് കരയല്ലേ..

അമ്മ വന്നു കൊണ്ട് പോകാം ട്ടോ.. അമ്മ ആരുടെ ഓപ്പീസില ദോലിക്ക് പോണേ.. അഭി ആകെ കുഴഞ്ഞു..ആ കുഞ്ഞു മനസ്സിലെ അച്ഛൻ എന്ന ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം ഇന്ന് തന്റെ മുന്നിൽ ഉണ്ട്.. പക്ഷെ തനിക്കു അത് പറയാൻ കഴിയില്ല.. ആലോയോട് പറയാൻ ഉള്ള കള്ളങ്ങൾ ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു അഭി.. അത്.. വേറെ ഒരാളുടെ ഓഫിസിൽ.. മോള് പൊയ്ക്കോ.. ബെൽ അടിക്കും.. ആലി അഭിയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ കൊടുത്തു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് ഓടി പോയി.. അഭി കണ്ണിൽ ഉരുണ്ടു കൂടിയ നീർതുള്ളി കൈ കൊണ്ട് തട്ടി കളഞ്ഞു.. ഇല്ല സിദ്ധാർഥ്.. നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഈ മിഴികൾ ഇനി നിറയില്ല.. അവൾ ഉറച്ച തീരുമാനത്തോടെ അവിടേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.. ഇരു ഹൃദയങ്ങളും ഒന്നാവാൻ കൊതിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും മുന്നിലെ തടസ്സങ്ങൾ ഒരുപാടണ്.. എല്ലാം വകഞ്ഞു മാറ്റി അവരുടെ പ്രണയം തെളിയാൻ ഇനിയും എത്രക്കാലം.. ഓഫിസിൽ എത്തി അഭി സിദ്ധാർഥന്റെ ക്യാബിനു മുന്നിൽ ഇരുന്നു.. കൈകൾ എന്തെന്നില്ലാതെ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. പക്ഷെ തളരില്ല എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു..

അവനോടൊപ്പം ഉള്ള ഓർമ്മകളിലേക്ക് മനസ്സ് സഞ്ചരിച്ചതും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു.. പക്ഷെ അവൾ അത് വിദഗ്ദമായി ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചു.. സിദ്ധാർഥ് ദൂരെ നിന്നു തന്നെ അഭിയെ കണ്ടിരുന്നു.. ഉള്ളിലെ സന്തോഷവും കണ്ണിലെ പ്രണയവും അവൻ അവളെ കാണാതെ മറച്ചു കൊണ്ട് അകത്തു കയറി.. അവന്റെ കൂടെ വന്ന ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ അഭിയെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു.. അഭി അകത്തു കയറുമ്പോൾ സിദ്ധാർഥ് ചെയറിൽ ഇരുന്നു അവളെ തന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നു.. അവന്റെ നോട്ടം കണ്ടതും അഭി പെട്ടന്ന് മുഖം വെട്ടിച്ചു.. സിദ്ധാർഥ് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മുന്നിലെ ഫയൽ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി.. സീ മിസ്സ്‌ അഭിരാമി.. ഇതാ അപ്പോയ്ന്റ്മെന്റ് ലെറ്റർ.. അവൻ അത് നീട്ടിയതും അഭി അത് വാങ്ങി.. പക്ഷെ അപ്പോളും അവനെ നോക്കിയില്ല.. ഇത് ശങ്കർ.. നിനക്ക് വേണ്ട എല്ലാ ഹെൽപ്പും ഇവൻ നൽകും.. അഭി ശങ്കർനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.. ശങ്കർ തിരിച്ചും.. അത് കണ്ടപ്പോൾ സിദ്ധാർഥന് ദേഷ്യം വന്നു.. അവൻ അത് പുറത്തു കാണിച്ചില്ല.. അവൻ ചെയറിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റു അവളുടെ മുന്നിൽ പോയി നിന്നു..

അഭി അപ്പോളും അവനെ നോക്കാതെ മറ്റെങ്ങോ നോക്കി നിന്നു.. ടെൻ ടു ഫൈവ് ആണ് വർക്കിങ് ഹവേഴ്സ്..ലേറ്റ് ആവാൻ പാടില്ല.. പിന്നെ.. സിദ്ധാർഥ് ഒന്നു നിർത്തി ശങ്കർനെ നോക്കി.. അതിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലായത് പോലെ ശങ്കർ പുറത്തു പോയി.. അവൻ പോയതും ധൈര്യം എല്ലാം ചോർന്നു പോകുന്നത് പോലെ അഭിക്ക് തോന്നി.. അവൾ വിയർക്കാൻ തുടങ്ങി.. പിന്നെ.. ഇവിടെ ഇങ്ങനെ സാരീ ഒന്നും ഉടുത്തു വാരാൻ പാടില്ല.. അത് നിങ്ങൾ ആണോ തീരുമാനിക്കുന്നത്.. ഒട്ടും ആലോചിക്കാതെ അഭി മറുപടി പറഞ്ഞു.. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി അഭി അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മിഴികൾ അവനു നേരെ വന്നതിന്റെ സന്തോഷം ആയിരുന്നു സിദ്ധാർഥന്.. എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.. ബട്ട്‌.. ഇവിടെ ഫെമിൽ സ്റ്റാഫ് എല്ലാം മോഡേൺ ഓർ കുർത്തി ഒക്കെ ഇടാറ്.. നീ സാരീ ഒക്കെ ഉടുത്തു വന്നാൽ ആർക്കെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും തോന്നിയാൽ.. തോന്നുന്നത് ആർക്കാ എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.. വെറുതെ മറ്റുള്ളവരെ കുറ്റം പറയണ്ട.. നിങ്ങളുടെ ചിന്തയാണ് മോശം.. മറ്റുള്ളവരുടെ അല്ല..

അവൾ പിന്നെ ഒന്നും പറയാൻ നിൽക്കാതെ തിരിഞ്ഞു നടന്ന്.. ആ നിമിഷത്തെ തോന്നലിൽ സിദ്ധാർഥ് അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു നിർത്തി.. അവൾ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി കൈ വിടാൻ ശ്രമിച്ചു.. ഞാൻ കാണാത്തതു ഒന്നും അല്ലല്ലോ ഡി പുല്ലേ.. സിദ്ധാർഥ് ഉള്ളിലെ ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു പോയതും അഭിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.. അവന്റെ മുന്നിൽ താൻ വെറും ഒരു പെണ്ണ് ആയത് പോലെ തോന്നി അഭിക്ക്..ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു പോയത് സിദ്ധാർഥന് എന്തോ പോലെ തോന്നി.. അവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടു.. അഭി ആ നിമിഷം തന്നെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി.. സിദ്ധാർഥ് ദേഷ്യത്തിൽ ടേബിളിൽ കൈ കൊണ്ട് ഇടിച്ചു ചെയറിൽ ഇരുന്നു കണ്ണുകൾ അടച്ചു.. സോറി ആമി.. സോറി.. ഞാൻ ദേഷ്യം കൊണ്ട്.. നിന്നെ മറ്റാരും നോക്കാൻ പാടില്ല.. നീ എന്റെ മാത്രമാണ്..എന്നോട് ഉള്ള പ്രണയം കൊണ്ട് നീ നൽകിയ നിന്റെ ശരീരത്തെ ഞാൻ വില കുറച്ചു കാണില്ല ഡി..സോറി.. സിദ്ധാർഥ് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ടേബിളിൽ നിന്നും സിഗരറ്റ് എടുത്തു പുകച്ചു.. അഭിക്ക് അവളുടെ സ്ഥലം ശങ്കർ കാണിച്ചു കൊടുത്തു..

അവനോട് നന്ദി പറഞ്ഞു അഭി അവിടെ ഇരുന്നു.. മനസ്സിൽ അപ്പോളും സിദ്ധാർഥ് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു.. തന്റെ പ്രണയത്തെ ഇത്ര വില കുറച്ചു ആണോ അവൻ കണ്ടത്.. ഒരു പെണ്ണിന് അത്രയും വിശ്വാസം ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രം ആണ് ഒരാണിന് മുന്നിൽ..എന്റെ വിശ്വാസത്തെ ആണ് അവൻ ചവിട്ടി തേച്ചത്.. അവൻ കണ്ടത് എന്റെ ശരീരം മാത്രം ആയിരുന്നു.. പ്രണയം കണ്ടില്ല.. അഭി പിന്നെ അവനെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ ഓർക്കാതെ ജോലിയിൽ മുഴുകി.. ആദ്യദിവസം ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നി.. എന്നാൽ ശങ്കർന്റെ സഹായം കൊണ്ട് അവൾക്ക് എല്ലാം പെട്ടന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.. ശങ്കറും അഭിയും പെട്ടന്ന് കൂട്ടായി.. നല്ലൊരു സുഹൃത്തിനെ കിട്ടിയതിൽ ശങ്കറും സന്തോഷം കൊണ്ടു.. അഭി ആരെയും പരിചയപെടാൻ ഒന്നും പോയില്ല.. എല്ലാവരിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറി അവൾ ജോലിയിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ചു.. ഉച്ചക്ക് അഭി ശങ്കറിന്റെ കൂടെ തന്നെ ആണ് കഴിക്കാൻ ഇരുന്നത്.. ആ സമയം ആണ് ഒരു പെൺകുട്ടി അങ്ങോട്ട്‌ വന്നത്..അവൾ വന്നു ശങ്കറിന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നു.. എന്നിട്ട് അഭിക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി..

ഞാൻ റിയ.. അഭിരാമി.. അവർ രണ്ടു പേരും സംസാരിച്ചു.. അവൾ ശങ്കറിന്റെ കാമുകിയായിരുന്നു.. ശങ്കർ തന്നെ ആണ് അത് പറഞ്ഞത്.. അഭിക്ക് എന്തോ ആശ്വാസം തോന്നി.. ശങ്കറും റിയയും അവളുടെ ഒറ്റപ്പെടലിനു ഒരു കൂട്ടായത് പോലെ തോന്നി.. റിയ മാർക്കറ്റിങ് ഏരിയയിൽ ആയിരുന്നു വർക്ക്‌.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവളെ എപ്പോളും കാണില്ല.. വൈകുന്നേരം ജോലി കഴിഞ്ഞു അഭി ഇറങ്ങാൻ നേരം ആണ് പ്യൂൺ വന്നു സിദ്ധാർഥ് തന്നെ വിളിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞത്.. അവൾ ഉള്ളിലെ ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നു.. അകത്തു കയറിയതും സിദ്ധാർഥ് അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് കുറച്ചു ഫയൽ വച്ചു കൊടുത്തു.. അവൾ ഫയലും അവനെയും മാറി മാറി നോക്കി.. അതെല്ലാം എന്റെ കാറിൽ കൊണ്ട് പോയി വെക്ക്.. സിദ്ധാർഥ് ഫോണിൽ സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു..അത് കേട്ടതും പ്യൂൺ അത് അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങാൻ നിന്നതും സിദ്ധാർഥ് അയാളെ ദേഷ്യത്തിൽ നോക്കി.. നിന്നോട് പറഞ്ഞ പണി ചെയ്യ്.. അയാൾ അഭിയെ ദയനീയമായി നോക്കി..

അഭി പിന്നെ ഒന്നും നോക്കതെ അതെല്ലാം കൊണ്ട് ലിഫ്റ്റ് കയറി താഴെ വന്നു.. അവന്റെ കാർ ഏതാണെന്ന് അറിയാത്തതു കൊണ്ട് അവൾ അതെല്ലാം പിടിച്ചു അവൻ വരുന്നത് വരെ കാത്തിരുന്നു.. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു സിദ്ധാർഥ് വന്നു കാറിൽ കയറിയതും അഭി പുറകിലെ സീറ്റിലേക്ക് എല്ലാം വച്ചു കൊടുത്തു വേഗത്തിൽ അവിടെ നിന്നും നടന്നു.. ഹേയ്.. എങ്ങോട്ടാ.. അഭി തിരിഞ്ഞു നിന്നു.. ഇനിയും എന്താ എന്ന ഭാവത്തിൽ അവനെ നോക്കി.. വന്നു കാറിൽ കയറ്.. ഞാൻ പൊക്കോളാം.. ആമി.. കയറാന പറഞ്ഞത്.. ഓഫിസ് ടൈം കഴിഞ്ഞു മിസ്റ്റർ സിദ്ധാർഥ് സർ.. ഇനി എനിക്ക് നിങ്ങൾക് വേണ്ടി ജോലി ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല.. അത്രയും പറഞ്ഞു നടന്നു പോകുന്ന അഭിയെ നോക്കി സിദ്ധാർഥ് ദേശ്യത്തിൽ കാറിൽ കയറി.. അവൻ വേഗത്തിൽ കാർ എടുത്തു പോയി.. അഭി വേഗം തന്നെ ആലിയെ കൂട്ടാൻ പോയി.. അവളുടെ സ്കൂൾ മൂന്നു മണി വരെ ഉള്ളു.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇത്രയും സമയം ആരെങ്കിലും അവൾക്ക് കൂട്ട് നിന്നിട്ട് ഉണ്ടാവും.. മുന്നത്തെ ഓഫിസ് നാലു മണി വരെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് അവൾ വേഗത്തിൽ എത്തിയിരുന്നു..

ഇത് ഒരുപാട് സമയം അവളെ അവിടെ നിർത്താൻ കഴിയില്ല.. അഭി ആകെ സങ്കടത്തിൽ ആയി.. എന്തെങ്കിലും വഴി കണ്ടു പിടിക്കണം എന്ന് മനസ്സിൽ കരുതി.. മിസ്സ്‌ അക്കാര്യം ഓർമ്മിപ്പിക്കുക കൂടെ ചെയ്തതോടെ അഭിക്ക് അവളെ അവിടെ നിർത്താൻ നിർവാഹം ഇല്ലാതെയായി.. ആരെയെങ്കിലും സഹായത്തിനു നിർത്തിയാലോ എന്ന് ആലോചിച്ചു അവൾ നന്ദനോട് അക്കാര്യം പറഞ്ഞു..നന്ദൻ ആളെ പറഞ്ഞു വിടാം എന്ന് ഉറപ്പ് നൽകി.. അഭിക്ക് ആശ്വാസം ആയി.. പിറ്റേന്ന് ഓഫീസിൽ പോകാൻ നേരം സാരീ ഉടുക്കുമ്പോൾ സിദ്ധാർഥ് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അവൾക്ക് ഓർമ വന്നു.. അന്നേരം അവൾ വേഗം തന്നെ അലമാരയിൽ നിന്നും ഒരു ചുരിദാർ എടുത്തു ഇട്ടു.. സാധ കോട്ടൺ ചുരിദാർ ആയിരുന്നു.. അവൾ അത് ഇട്ടു കണ്ടു ആലി കൈ കൊട്ടി ചിരിച്ചു.. എന്താ ഡി ചിരിക്കൂന്നേ.. അമ്മയെ കാണാൻ ചുന്ദരി ആയിട്ടുണ്ട്.. ആണോ.. എന്റെ ആളിപ്പഴവും ചുന്ദരി ആണല്ലോ.. അവളെ എടുത്തു വയറിൽ ഇക്കിളി കൂട്ടി അഭി പറഞ്ഞു.. ആലി കുടു കുടു ചിരിച്ചു.. അവളുടെ തോളിൽ തല ചായ്ച്ചു കൊണ്ട് ആലി ചോദിച്ചു..

ഞ അച്ഛായെ പോലെ ആണോ അമ്മ.. അഭി ഞെട്ടി അവളെ നോക്കി.. ആലി അപ്പോളും അഭിയെ തുറിച്ചു നോക്കി.. പറ മ്മ.. ഞാ അച്ഛായെ പോലെ ആണോ കാണാൻ.. ആരാ മോളോട് പറഞ്ഞത്.. അച്ഛനെ പോലെ ഉണ്ടെന്നു.. അത് ആയമ്മ പറയുവാ അമ്മയെ പോലെ അല്ല ഞ.. അപ്പൊ അച്ഛായെ പോലെ ആവും എന്ന്.. അഭി ആലിയുടെ കവിളിൽ പതിയെ തലോടി.. നെറുകയിൽ ഉമ്മ നൽകി അവളെ മടിയിൽ ഇരുത്തി.. ആലി അവളുടെ നെഞ്ചിൽ കുറുകി ഇരുന്നു.. നീ അച്ഛായെ പോലെ തന്നെയ കണ്ണാ.. നിന്റെ കണ്ണും മൂക്കും എല്ലാം അച്ഛായെ പോലെ തന്നെയ.. എന്തിനു നിന്റെ കുറുമ്പ് പോലും നിന്റെ അച്ഛായെ പോലെ തന്നെ.. അഭി ഏതോ ലോകത്തു എന്നപോലെ അവളോട് പറഞ്ഞു.. ആ നിമിഷം ആ കുഞ്ഞി കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.. അപ്പൊ അച്ഛായെ കാണാ ഞാ കന്നാടി നോക്കട്ടെ.. അവൾ മടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി മുറിയിലേക്കു ഓടി.. അവളുടെ സന്തോഷം കണ്ടു അഭിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.. നിന്റെ അച്ഛാ എന്റെ കൺ മുന്നിൽ ഉണ്ട് ആലി.. പക്ഷെ നിനക്ക് ആ സ്നേഹം അനുഭവിക്കാൻ കഴിയില്ല..

അയാൾക്ക് വേറെ മക്കൾ ഉണ്ടാവും.. അയാളുടെ മുന്നിലേക്ക് ഒരിക്കലും നിന്നെ ഞാൻ കൊണ്ട് പോവില്ല.. നിന്റെ അച്ഛാ എന്നു നിന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങളിൽ മാത്രം നിറഞ്ഞു നിന്നാൽ മതി.. കാളിംഗ് ബെൽ അടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് അഭി ഞെട്ടി സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്.. അവൾ എഴുനേറ്റു വാതിൽ തുറന്നതും മുന്നിൽ ഒരു സ്ത്രീ ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവർ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നമസ്കാരം പറഞ്ഞു.. അഭി ആളെ മനസിലായില്ല എന്ന രീതിയിൽ നോക്കി.. മേടം.. ഞാൻ നന്ദൻ സർ പറഞ്ഞിട്ട് വന്നതാ.. ഓഹ്.. ഇത്ര പെട്ടന്ന് വരും എന്ന് കരുതിയില്ല.. കയറി വരൂ.. അവൾ അവരെ അകത്തു ക്ഷണിച്ചു.. ഏകദേശം മുപ്പതിനോട് അടുത്ത് പ്രായം ഉള്ള സ്ത്രീ ആയിരുന്നു.. നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള മുഖം.. ചേച്ചി.. പേര് എന്റെ പേര് നിർമല.. വീട് ഇവിടെ അടുത്ത് തന്നെ ആണ്.. ഞാൻ ആണ് ഈ കോളനിയിലെ ഒട്ടുമിക്ക വീട്ടിലും അടുക്കള ജോലി.. ഇവിടെ അടുക്കള ജോലി ഒന്നും വേണ്ട ചേച്ചി.. വൈകുന്നേരം മോളെ സ്കൂളിൽ നിന്നും കൊണ്ടു വരണം.. പിന്നെ ഞാൻ വരുന്നത് വരെ അവളെ നോക്കണം.. അത്ര ഉള്ളു.. നന്ദൻ സർ പറഞ്ഞിരുന്നു..

ഞാൻ ജോലി ചെയ്യുന്ന വീട്ടിലെ സദാശിവൻ സാറിന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണ് നന്ദൻ സർ.. ആഹാ.. എനിക്ക് അറിയില്ല ആരെയും.. അവർക്ക് ആലി മോളെ കാണിച്ചു കൊടുത്തു.. ആലിക്ക് ആദ്യം ഇഷ്ടം ആയില്ല എങ്കിലും നിർമല അവളുടെ കൂടെ കളിക്കാൻ കൂടിയപ്പോൾ അവൾ അവരോട് അടുത്തു..നിർമലയുടെ കയ്യിൽ വീടിന്റെ സ്പെയർ കി നൽകി.. ആലിയെ രാവിലെയും നിർമല തന്നെ സ്കൂളിൽ വിടാം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അഭിക്ക് ഒരുപാട് ആശ്വാസം തോന്നി.. ആലി സന്തോഷത്തോടെ നിർമ്മലയുടെ കൂടെ പോകുന്നത് കണ്ടു അഭി നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ അവരെ യാത്രയാക്കി.. പെട്ടന്ന് സിദ്ധാർഥന്റെ മുഖം മനസ്സിൽ ഓടി വന്നതും അവൾ വേഗം വീട് പൂട്ടി ഓഫീസിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.. അവൾ ചെന്നു കഴിഞ്ഞു ആണ് സിദ്ധാർഥ് വന്നത്.. അവളുടെ ക്യാബിനിലേക്ക് ഉള്ള നോട്ടം അവൾ കണ്ടെങ്കിലും കാണാത്തതു പോലെ അവൾ ഇരുന്നു.. ജോലിയിൽ മുഴുകി ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് അവളുടെ മുന്നിൽ ഒരു പെൺകുട്ടി വന്നു നിന്നത്.. അഭി അവളോട്‌ ചിരിച്ചു എങ്കിലും അവൾ ഗൗരവം വിടാതെ അഭിയെ നോക്കി.. നീയാണോ പുതിയ സ്റ്റാഫ്.. യസ് മാഡം.. ഹൌ ക്യാൻ ഐ ഹെല്പ് യു.. ഞാൻ ആരാണെന്നു മനസ്സിലായില്ലേ.. സോറി മേടം.. എനിക്ക് ആരെയും..

ഓഹ്.. ഞാൻ മീര..യാദവ് ഗ്രൂപ്പിന്റെ പാർട്ണർ ആണ്.. അഭി ആ നിമിഷം തന്നെ എഴുനേറ്റു നിന്നു.. അത് കണ്ടു മീര ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ നോക്കി.. പിന്നെ ഒന്നും പറയാതെ മീര അവിടെ നിന്നും പോയി.. അമളി പറ്റിയത് ഓർത്തു അഭി തലയ്ക്കു കൊട്ട് കൊടുത്തു വീണ്ടും ജോലിയിൽ മുഴുകി.. കം ടു മൈ ക്യാബിൻ.. സിദ്ധാർഥ് അത് പറഞ്ഞതും ഫോൺ വച്ചു.. അഭി റെഡി ആയ ഫയലുകൾ എല്ലാം എടുത്തു കൊണ്ട് സിദ്ധാർഥന്റെ ക്യാബിൻ ലക്ഷ്യം വച്ചു നടന്നു.. വാതിൽ മുട്ടിയതും അകത്തു വാരാൻ അനുവാദം കിട്ടിയപ്പോൾ അഭി അകത്തു കയറി.. അവൻ ലാപ്പിൽ നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.. അവളോട് ഇരിക്കാൻ വേണ്ടി കൈ കാണിച്ചു.. പക്ഷെ അഭി ഇരുന്നില്ല.. ആ നിമിഷം അവൻ ലാപ്പിൽ നിന്നും നോട്ടം പിൻവലിച്ചു.. ആമി ഈവെനിംഗ് എന്റെ കൂടെ ഒരു സ്ഥലം വരെ വരണം.. സോറി സർ.. എനിക്ക് പറ്റില്ല.. ഇത് അപേക്ഷ അല്ല ആജ്ഞയാണ്.. ഞാൻ എന്തിനു നിങ്ങളുടെ കൂടെ വരണം.. എന്റെ ജോലി അക്കൗണ്ട്‌ ആണ്.. കൂടെ പോരാൻ നിങ്ങളുടെ പി എ അല്ല ഞാൻ.. അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അഭി അവളുടെ കയ്യിലെ ഫയൽ അവന്റെ ടേബിളിൽ വച്ചു തിരിഞ്ഞു നടന്നു..അപ്പോഴത്തെ ദേഷ്യത്തിൽ അവൾ വാതിൽ തുറന്നു വരുന്ന മീരയെ കണ്ടില്ല..

അവർ കൂട്ടി ഇടിച്ചു മീര താഴെ വീണു.. അവളുടെ ഹീൽ കാരണം ആണ് മീര വീണത്.. അഭി വേഗം തന്നെ അവളെ എഴുനേൽക്കാൻ സഹായിച്ചു.. സോറി മേടം.. ഞാൻ.. ഞാൻ കണ്ടില്ല.. പിന്നെ എന്തിന നിന്റെ മുഖത്തു രണ്ടു ഉണ്ടകണ്.. അവൾ കണ്ടില്ല പോലും.. അഭിക്ക് നല്ല സങ്കടം വന്നു.. എങ്കിലും അവൾ അത് മറച്ചു വച്ചു.. മീര എഴുനേറ്റു നിന്നു അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കി.. ഇത്രയും ദാരിദ്ര്യം പിടിച്ചവരെ ഒക്കെ എന്തിന ഇവിടെ ജോലിക്ക് നിർത്തിയിരിക്കുന്നെ സിദ്ധാർഥ്.. റെസ്‌പെക്ട് പോലും അറിയില്ല ഇവൾക്ക് ഒന്നും.. എത്ര മറച്ചു വെക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും കണ്ണീർ നിന്നില്ല.. അത് ഒഴുകി ഇറങ്ങി.. ഓ എന്ത് പറഞ്ഞാലും അപ്പൊ വരും കണ്ണീർ.. ഇവരുടെ ഒക്കെ സ്ഥിരം നമ്പർ ആണ് ഇത്.. കൂടുതൽ കേൾക്കാൻ നിൽക്കാതെ അഭി അവിടെ നിന്നും വേഗം പോയി.. അവൾ കരഞ്ഞു പോകുന്നത് കണ്ടു മീര ഉള്ളിൽ സന്തോഷിച്ചു.. അവൾ നടന്നു വന്നു സിദ്ധാർഥന് മുന്നിൽ ഉള്ള ചെയറിൽ ഇരുന്നു.. അത്രയും സമയം എല്ലാം കണ്ടു ഇരുന്ന സിദ്ധാർഥ് ഉള്ളിലെ കോപം അടക്കി പിടിച്ചു ഇരിക്കുകയായിരുന്നു..

മീരയെ കാണുന്തോറും ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി.. ടേബിൾ ഇരുന്ന ഫ്ലവർ വെസ് എടുത്തു ചുമരിലേക്ക് എറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ മീരയെ നോക്കി.. അവന്റെ കണ്ണിലെ അഗ്നി കണ്ടു മീര പേടിച്ചു വേഗം എഴുനേറ്റു.. ഇറങ്ങി പോടീ.. അവൻ ടേബിളിൽ ശക്തിയായി ഇടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും മീര വേഗം തന്നെ സ്ഥലം വിട്ടു.. അവന് ആ നിമിഷം തന്നെ അഭിയെ കാണണം എന്ന് തോന്നി.. അവൻ അവളുടെ ക്യാബിൻ ലക്ഷ്യം വച്ചു നടന്നു.. ടേബിളിൽ തല വച്ചു ഇരിക്കുന്ന അഭിയെ കണ്ടതും അവൻ അങ്ങോട്ട് നടന്നു.. ആരോ വരുന്നത് പോലെ തോന്നി അഭി തല ഉയർത്തിയതും മുന്നിൽ സിദ്ധാർഥ് നിൽക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു.. അവളെ കണ്ടതും സിദ്ധാർഥ് അവളെ വാരി പുണർന്നു.. അഭി സ്തംഭിച്ചു പോയി.. സോറി ആമി.. സോറി.. നിന്റെ മനസ്സ് വേദനിപ്പിച്ചതിൽ സോറി.. അവളെ വരിഞ്ഞു മുറുകി അവൻ അത് പറയുമ്പോൾ പല കണ്ണുകളും അവർക്ക് നേരെ നീണ്ടു.. അതിൽ രണ്ടു കണ്ണ്കളിൽ പക നിറഞ്ഞിരുന്നു.......കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...