💙എൻ ജീവനിൽ💙 ഭാഗം 13

രചന: ആമി

സിദ്ധാർഥ് ദേഷ്യത്തിൽ കസേരയിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റു.. അഭിയോട് എല്ലാം തുറന്നു സംസാരിക്കാം എന്ന് കരുതിയ നിമിഷം വന്ന തടസ്സം അവനിൽ അത്ര മാത്രം കോപം ജനിപ്പിച്ചു.. മുഷ്ടി ചുരുട്ടി അവൻ വാതിൽ ലക്ഷ്യം വച്ചു നടന്നു.. ആരായാലും അവരെ പറഞ്ഞു വിടാൻ തന്നെ ആയിരുന്നു സിദ്ധാർഥന്റെ തീരുമാനം.. എന്നാൽ അഭിയുടെ മനസ്സിൽ എത്രയും പെട്ടന്ന് അവിടെ നിന്നും പോയി കിട്ടിയാൽ മതി എന്ന പ്രാർത്ഥനയായിരുന്നു.. സിദ്ധാർഥ് വാതിൽ തുറന്നതും മുന്നിൽ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ ആയിരുന്നു.. എവിടെയോ കണ്ടു മറന്ന മുഖം ആണെങ്കിലും സിദ്ധാർഥന് ആളെ മനസിലായില്ല.. എന്നാൽ അയാളുടെ മുഖത്തു സിദ്ധാർഥനെ കണ്ടപ്പോൾ ദേഷ്യം വന്നു നിറയുന്നത് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.. ആരാ.. എന്ത് വേണം.. നീ അകത്തു പൂട്ടി ഇട്ട ആളെ വേണം.. അഭിരാമിയെ.. ആ ശബ്ദം കേട്ടതും അഭിയുടെ മനസ്സിൽ ആശ്വാസം തെളിഞ്ഞു.. ഒപ്പം ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു.. നന്ദേട്ടൻ.. സിദ്ധാർഥനോട്‌ പിന്നെ ഒന്നും പറയാൻ നിൽക്കാതെ നന്ദൻ അവനെ മാറ്റി അകത്തു കയറി.. ചെയറിൽ കൈകൾ കെട്ടിയ വിധത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന അഭിയെ കണ്ടതും നന്ദന്റെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ടു ചുവന്നു.. ഒപ്പം അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നു ഒഴുകുന്ന കണ്ണുനീർ കൂടെ കണ്ടതോടെ നന്ദൻ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..

അവൻ നേരെ സിദ്ധാർഥന് നേരെ അടുത്ത് അവന്റെ കവിളിൽ ആഞ്ഞു തല്ലി.. അവന്റെ പ്രവർത്തിയിൽ നിന്നു ഒന്നും മനസിലായില്ല എങ്കിലും സിദ്ധാർഥനും ദേഷ്യം വന്നു.. അവൻ നന്ദന് നേരെ അടുത്ത് അവന്റെ കോളറിൽ കുത്തി പിടിച്ചു.. എന്റെ ഓഫീസിൽ വന്നു എന്നെ തല്ലാൻ നീ ആരാ ഡാ.. വിടടാ.. നന്ദൻ അവന്റെ കൈകൾ കുടഞ്ഞു എറിഞ്ഞു.. പിന്നെ അഭിയുടെ അടുത്ത് വന്നു അവളുടെ കയ്യിലെ കേട്ട് അഴിച്ചു.. മോചിതയായതും അഭി നന്ദന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞു.. അവളുടെ തലയിൽ തലോടി നന്ദൻ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.. ഇതെല്ലാം കണ്ടു കൊണ്ടു നിന്ന സിദ്ധാർഥന്റെ മനസ്സിൽ പലതും കടന്നു പോയി..ഒരിക്കലും അഭി നന്ദന്റെ സ്വന്തം ആവരുത് എന്ന് അവൻ പ്രാർത്ഥിച്ചു.. പക്ഷെ അഭിയുടെ പെരുമാറ്റം സിദ്ധാർഥനെ കൂടുതൽ സങ്കടത്തിൽ ആക്കി.. അഭിയെ ആശ്വസിക്കുമ്പോളും നന്ദന്റെ കണ്ണുകൾ സിദ്ധാർഥനിൽ ആയിരുന്നു.. നിന്റെ ഉപയോഗം കഴിഞ്ഞു കളഞ്ഞിട്ടു പോയത് അല്ലെ ഡാ നായെ.. ഇനിയും എന്തിനാ ദ്രോഹിക്കുന്നെ.. നന്ദന്റെ വാക്കുകൾ സിദ്ധാർഥനിൽ കടുത്ത കനൽ നിറച്ചു..

ഒന്നും പറയാതെ അവൻ നന്ദന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞ അഭിയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.. ഇന്നത്തോടെ ഇവളുടെ ഇവിടുത്തെ ജോലി കഴിഞ്ഞു.. നീ ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നത് ഓക്കേ ചെയ്തോ.. ഇനിയും ഇവളുടെ പുറകിൽ വന്നാൽ ഉണ്ടല്ലോ നിന്നെ കൊല്ലാൻ പോലും മടിക്കില്ല ഈ നന്ദൻ.. ആ പേര് എവിടെയോ കേട്ടിരിക്കുന്നു.. പക്ഷെ സിദ്ധുവിനു ഓർമ വന്നില്ല.. അഭിയെയും കൊണ്ടു നന്ദൻ നടന്നു അകലുമ്പോൾ തന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും അകന്നു പോകുന്ന അഭിയിൽ മാത്രം ആയിരുന്നു സിദ്ധുവിന്റെ കണ്ണുകൾ.. അവൾ കണ്ണിൽ നിന്നും മാഞ്ഞതും സിദ്ധാർഥ് അവിടെ ഉള്ള ചെയർ എടുത്തു ചുമരിലേക്ക് എറിഞ്ഞു.. എന്നിട്ടും ദേഷ്യം അടക്കാൻ കഴിയാതെ അവൻ ആ നിമിഷം തന്നെ ഓഫിസ് വിട്ടു ഇറങ്ങി.. അവന്റെ ലക്ഷ്യം മദ്യം ആയിരുന്നു.. അതിന് വേണ്ടി ഒരു പ്രാന്തനെ പോലെ അവൻ പാഞ്ഞു.. അബിയെയും കൊണ്ടു നന്ദൻ വീട്ടിലേക്ക് ആയിരുന്നു വന്നത്.. അവളെ സോഫയിൽ ഇരുത്തി നന്ദൻ അവൾക്ക് വെള്ളം കൊണ്ടു വന്നു കൊടുത്തു.. അവൾ വെള്ളം ഒറ്റവലിക്ക് കുടിച്ചു..

അവളുടെ പ്രവർത്തിയിൽ നിന്നും തന്നെ നന്ദന് മനസിലായി അവൾ ഒരുപാട് പേടിച്ചു പോയിട്ടുണ്ട് എന്ന്.. അപ്പൊ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ നിൽക്കാതെ നന്ദൻ അവളെ തനിച്ചു വിട്ടു പുറത്തേക്ക് പോയി.. അഭി സോഫയിൽ ചുരുണ്ടു കൂടി കിടന്നു.. അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് സിദ്ധാർഥ് ചെയ്‍തത് ഓരോന്നു കടന്നു വന്നു.. തന്നെ വീണ്ടും കെണിയിൽ പെടുത്താനാണ് അവൻ അങ്ങനെ ഓക്കേ ചെയതത് എന്ന് തന്നെ അഭി വിശ്വസിച്ചു.. നന്ദൻ വന്നില്ലെങ്കിൽ എന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവളിൽ ഭയം നിറഞ്ഞു.. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു നന്ദൻ വന്നു.. അപ്പോളേക്കും അഭി എഴുനേറ്റു ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം മാറിയിരുന്നു.. നന്ദനെ കണ്ടതും അവൾ മങ്ങിയ ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ചു.. എന്തായാലും ഇനി അവിടെ പോകണ്ട..വരുന്നത് വരുന്നോടത്തു വച്ചു കാണാം.. നന്ദേട്ടൻ അടുത്ത ആഴ്ച വരുള്ളൂ എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്.. മ്മ് അങ്ങനെ കരുതി.. പക്ഷെ ആലിയെ കാണാൻ തോന്നി വേഗം വന്നതാ.. അഭി അടുക്കളയിൽ പോയി നന്ദന് ചായ ഇട്ട് കൊടുത്തു.. ചായ കുടിച്ചു കൊണ്ടു നന്ദൻ അഭിയെ നോക്കി.. അവൻ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ.. മ്മ്..

പഴയ വാക്കുകൾ തന്നെ.. അവന് വേറെ ഒരു കുടുംബം ഉണ്ടായിട്ടും.. ഇത്രയും മോശം ആണെന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല.. സിദ്ധു അങ്ങനെ ആണെങ്കിലും അഭിക്ക് നന്ദൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്തൊ. സങ്കടം തോന്നി.. കാരണം ഹൃദയത്തിൽ ഇന്നും അവൻ മാത്രം ഉള്ളത് കൊണ്ടാവാം.. അവന്റെ ഭാര്യയെ കണ്ടോ നീ.. അഭി ഇല്ല എന്ന് തല ആട്ടി.. നന്ദൻ പിന്നെ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല.. അവൻ അവൾക്ക് നേരെ ഗ്ലാസ്‌ നീട്ടി.. ഞാൻ ആലിയെ കൂട്ടി വരാം.. ഇന്ന് നമുക്ക് ഒന്നു പുറത്തു പോകാം.. അഭി തലയാട്ടി.. നന്ദൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയതും അഭിയുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു.. ശങ്കർ ആയിരുന്നു.. അവരോട് ഓക്കേ എന്ത് പറയും എന്ന് അറിയാത്തതു കൊണ്ടു അഭി ഫോൺ എടുത്തില്ല.. അവൾ നന്ദനും ആലിയും വരുമ്പോളേക്കും ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കാൻ നിന്നു.. വൈകുന്നേരം ആലിയെയും കൂട്ടി അവർ ബീച്ചിൽ പോയി.. തിരകളിൽ കളിക്കുന്ന ആലിയെ അഭി പേടിയോടെ നോക്കി മണലിൽ ഇരുന്നു.. എന്നാൽ അവൾ നന്ദന്റെ കൈകളിൽ സുരക്ഷിതം ആയിരുന്നു.. ഒരുപാട് നേരം കളിച്ചു അവൾ കുഴഞ്ഞു അവസാനം അവൾ അഭിയുടെ അടുത്ത് മണലിൽ വന്നു ഇരുന്നു.. അവളുടെ അടുത്ത് നന്ദനും.. നന്ദച്ചാ.. മോള് ഒരു കാര്യം ചോയ്ച്ച ശത്യം പറയോ എന്റെ കാന്താരിയോട് നന്ദച്ചൻ കള്ളം പറയോഡി..

നന്ദച്ചാ.. ഇനി വരുമ്പോൾ എന്റെ അച്ഛായെ കൂടി കൊണ്ടു വരുമൊ.. മോൾക്ക് കാണാൻ കൊതി ആയി.. കൊണ്ടു വരുമൊ പറ.. ആ നിമിഷം അബിയുടെയും നന്ദന്റെയും മുഖത്തെ സന്തോഷം മഞ്ഞു.. അവൾക്ക് എന്ത് ഉത്തരം നൽകും എന്നറിയാതെ നന്ദന്റെ മിഴികൾ അഭിയിൽ എത്തി.. അഭി കടലിൽ നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.. അവളുടെ കണ്ണിൽ വെള്ളം ഉരുണ്ടു കൂടുന്നത് നന്ദൻ കണ്ടു..നന്ദൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു ആലിയെ എടുത്തു മടിയിൽ വച്ചു.. എന്റെ ആലി മോൾടെ അച്ഛനെ ഞാൻ കൊണ്ടു വരും.. ഉറപ്പാണോ.. ഉറപ്പ്.. നന്ദൻ അവൾക്കു വാക്ക് കൊടുത്തതും ആ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.. അവൾ നന്ദന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മ കൊടുത്തു മണലിൽ കളിക്കാൻ തുടങ്ങി.. എന്തിനാ നന്ദേട്ടാ.. ഒരിക്കലും പാലിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു വാക്ക് അവൾക്ക് നൽകിയത്.. അവൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അവളുടെ അച്ഛനെ ആണ് അഭി.. ആ സ്നേഹം അവൾക്കു കിട്ടണം.. പക്ഷെ.. നീ അത് ആലോചിച്ചു ടെൻഷൻ ആവണ്ട.. എന്തെങ്കിലും വഴി തെളിയും.. നന്ദന്റെ മനസ്സിൽ എന്തൊക്കെയോ സംശയങ്ങൾ കടന്നു കൂടിയിരുന്നു.. അത് അവൻ മനഃപൂർവം അഭിയിൽ നിന്നും മറച്ചു വച്ചു.. കുറച്ചു സമയം കൂടി അവിടെ ചിലവഴിച്ചു അവർ തിരിച്ചു.. പോകുന്ന വഴി അവർ പുറത്തു നിന്നും തന്നെ ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു..

സിദ്ധാർഥ് മുറിയിലെ ഒരു വിധം സാധങ്ങൾ എല്ലാം പൊട്ടിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.. ഒരു കയ്യിൽ മദ്യത്തിന്റെ ബോട്ടിലുമായി അവൻ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നു ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു.. നീ എന്താ ആമി എന്നെ മനസ്സിലാക്കാത്തത്.. എനിക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത് കേൾക്കുക എങ്കിലും ചെയ്തൂടെ.. എന്റെ മനസ്സിൽ നീ അല്ലാതെ മറ്റൊരു പെണ്ണ്... ഒരിക്കലും ഉണ്ടാവില്ല ആമി.. അവൾ നന്ദന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാഞ്ഞ രംഗം മനസ്സിലേക്ക് ഓടി എത്തുമ്പോൾ എല്ലാം അവൻ വാശിയോടെ മദ്യം കഴിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.. ഒടുവിൽ അവൻ തളർന്നു കൊണ്ടു കുഷ്യനിൽ മലർന്നു കിടന്നു..ആ സമയം ആണ് മീര അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നത്.. നിലത്തു വീണു കിടക്കുന്ന സാധങ്ങൾ എല്ലാം കണ്ടു അവൾ പേടിച്ചു.. സിദ്ധു നല്ല ദേഷ്യത്തിൽ ആണെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി..പക്ഷെ ആ സമയം അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞാൽ അവന്റെ മനസ്സിൽ കയറി പറ്റാം എന്നായിരുന്നു അവളുടെ ചിന്ത.. അവൾ സൂക്ഷം നോക്കി നടന്നു.. ബാൽക്കണിയിൽ എത്തി അവൾ സിദ്ധു കിടക്കുന്ന കുഷ്യന്റെ അടുത്ത് ചെയർ ഇട്ട് ഇരുന്നു.. സിദ്ധു കണ്ണടച്ച് അഭിയുടെ ഓർമകളിൽ ആയിരുന്നു.. മീര പതിയെ അവന്റെ നെറ്റിയിൽ തലോടി.. സിദ്ധു അഭി ആണെന്ന് കരുതി ചുണ്ടിൽ ചെറിയ ചിരി വിരിയിച്ചു..

അത് കണ്ടതും മീരയ്ക്ക് സന്തോഷം ആയി.. അവൾ വീണ്ടും തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു.. അത് വരെ സ്വപ്നം ആണെന്ന് കരുതിയ സിദ്ധു പെട്ടന്ന് കണ്ണ് തുറന്നു.. മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന മീരയെ കണ്ടതും അവന്റെ നരമ്പുകൾ വലിഞ്ഞു മുറുകി.. അവൻ ചാടി എഴുനേറ്റു അവളെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.. മീര പേടിച്ചു പോയി എങ്കിലും അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.. നിന്നോട് എന്റെ മുറിയിൽ കയറരുത് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത് അല്ലെ.. അത് സിദ്ധു.. ഒറ്റയ്ക്ക്.. ഡി പുല്ലേ.. ഇറങ്ങിക്കോ ഈ നിമിഷം.. അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ കയ്യിന്റെ ചൂട് നീ അറിയും.. മീര വേഗം എഴുനേറ്റു കുറച്ചു മാറി നിന്നു.. സിദ്ധു എഴുനേറ്റു മുറിയിൽ നിന്നും പോകാൻ നിന്നതും മീര അവന്റെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു.. സിദ്ധു ദേഷ്യം നിയത്രിക്കാൻ കഴിയാതെ കണ്ണടച്ച് നിന്നു.. എന്താ സിദ്ധു ഇങ്ങനെ.. നാളെ നിന്റെ സ്വന്തം ആകേണ്ടവൾ അല്ലെ ഞാൻ.. പിന്നെ എന്തിനാ ഈ അകൽച്ച.. അവനിലേക്ക് അടുത്ത് കൊണ്ടു വശ്യമായി പറയുന്ന മീരയുടെ മുന്നിലേക്ക് സിദ്ധു തിരിഞ്ഞു നിന്നു.. അവൻ അവളിൽ മയങ്ങി എന്ന് കരുതി മീര അവളോട് കൂടുതൽ ചേർന്ന് നിന്നു.. അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ മീരയുടെ കരണം പുകയുന്ന ഒരടി ആയിരുന്നു.. അവൾ കവിളിൽ കൈകൾ വച്ചു സിദ്ധുവിനെ നോക്കി.. ഇനി എന്റെ അടുത്ത് വന്നു പോകരുത്..

പെണ്ണ് അല്ലെ കരുതി നിന്നെ വെറുതെ വിട്ടു.. അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ടു സിദ്ധു മുറിയിൽ നിന്നും പോയി.. മീര പക എരിയുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവൻ പോയ വഴിയേ നോക്കി നിന്നു.. നീ എന്റെയ സിദ്ധു.. മീര സ്വന്തം ആക്കും നിന്നെ.. സിദ്ധു ലക്ഷ്യം ഇല്ലാതെ ഡ്രൈവ് ചെയ്തു.. അവന്റെ മനസ്സ് അത്രയും സംഘർഷം ആയിരുന്നു..അഭിയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് അല്ലാതെ ആ ആ മനസ്സ് ശാന്തം ആവില്ലെന്ന് അവന് അറിയാം.. അവളെ ഒന്നു കാണാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ എന്ന് പോലും സിദ്ധു ആലോചിച്ചു.. അവളെ കാണണം എന്ന ആഗ്രഹം നിറച്ചു സിദ്ധു അവളുടെ വീട് ലക്ഷ്യം വച്ചു പാഞ്ഞു.. അവളുടെ വീട്ടിൽ വെളിച്ചം ഒന്നും കാണാത്തതു കൊണ്ടു സിദ്ധാർഥ് കുറച്ചു മാറി വണ്ടി നിർത്തി.. ആ സമയത്തു എവിടെ പോയി എന്ന ചിന്തയിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ് അവിടേക്ക് ഒരു ഓട്ടോ വന്നത്.. സിദ്ധുവിന്റെ കണ്ണുകൾ അങ്ങോട്ട്‌ പോയി.. ഓട്ടോയിൽ നിന്നും നന്ദനും അഭിയും ഇറങ്ങി.. ആ കാഴ്ച ദൂരെ നിന്നും കണ്ടതും സിദ്ധുവിന്റെ ഹൃദയം നുറുങ്ങി.. അടുത്ത നിമിഷം ഓട്ടോയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ ആലി മോളെ കൂടെ കണ്ടതോടെ സിദ്ധു ഞെട്ടി തരിച്ചു പോയി..

നന്ദന്റെ കൈ പിടിച്ചു ആലി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു അകത്തെക്ക് പോയി.. അവരുടെ പുറകിൽ അഭിയും അകത്തു കയറി വാതിൽ അടച്ചതും സിദ്ധു ആകെ തളർന്നു പോയി.. ആലിയുടെ മുഖം വ്യക്തമായില്ല എങ്കിലും ആ കുഞ്ഞിനെ കാണാൻ അവന് അതിയായ ആഗ്രഹം തോന്നി.. അഭിയുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു എന്നും നന്ദൻ അവളുടെ ഭർത്താവ് ആണ് എന്നും അവൻ മനസ്സിൽ കണക്കു കൂട്ടി.. ആ സമയം അവന്റെ ഹൃദയം മുറിയുന്ന വേദനയോടെ അവൻ ഇരുന്നു.. കണ്ണിൽ നിന്നും ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്ന തുള്ളികൾ പോലും പൊള്ളുന്നത് പോലെ തോന്നി.. ആമി.. നീ മറ്റൊരാളുടെ സ്വന്തം ആയിരുന്നോ.. ആ ചോദ്യം അവന്റെ മനസ്സിലൂടെ ആവർത്തിച്ച് കടന്നു പോയി കൊണ്ടിരുന്നു.. എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അവന്റെ വേദന മാറിയില്ല.. അവളുടെ വീട്ടിലേക്കു മിഴികൾ പായിച്ചു കൊണ്ടു അവൻ ഇരുന്നു.. ഫോൺ അടിക്കുന്നത് കേട്ടതും സിദ്ധു ഞെട്ടി ഫോൺ എടുത്തു.. മറു തലക്കൽ നിന്നും പറയുന്നത് കേട്ട് അവൻ വീണ്ടും തളർന്നു.. ആ നിമിഷം തന്നെ അവന്റെ കാർ അവിടെ നിന്നും പാഞ്ഞു.. മനസ്സിലെ സങ്കടങ്ങൾ എല്ലാം പെയ്തു ഒഴിച്ച് അവൻ വളരെ വേഗത്തിൽ പോയി..

സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിന് മുന്നിൽ കാർ പാർക്ക് ചെയ്തു അവൻ അകത്തേക്ക് ഓടി പോയി.. അവിടെ നിൽക്കുന്ന വിനുവിനെയും മീരയെയും കണ്ടു അവൻ അങ്ങോട്ട്‌ ഓടി.. എന്താ വിനു.. അമ്മയ്ക്ക് എന്താ.. സർ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.. ബി പി കൂടിയത് ആണ്.. സിദ്ധു അവിടെ ഉള്ള ചെയറിൽ തളർന്നു ഇരുന്നു.. അഭിയുടെ മുഖം അപ്പോളും അവന്റെ മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയി കൊണ്ടിരുന്നു.. ആരാണ് സിദ്ധാർഥ്.. ഐ സി യുവിൽ നിന്നും പുറത്തു വന്നു കൊണ്ടു ഡോക്ടർ ചോദിച്ചു.. സിദ്ധു വേഗം എഴുനേറ്റു ഡോക്ടറുടെ അടുത്ത് പോയി.. നിങ്ങളെ കാണണം എന്ന് പറയുന്നുണ്ട്.. പിന്നെ ടെൻഷൻ ഉണ്ടാക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും പറയരുത്.. അത്രയും പറഞ്ഞു ഡോക്ടർ പോയതും സിദ്ധു അകത്തു കയറി.. അംബിക കിടക്കുന്നതിനു അടുത്ത് ചെയർ ഇട്ട് അവൻ ഇരുന്നു.. പതിയെ അംബികയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.. ആ നിമിഷം കണ്ണ് തുറന്ന അംബിക അവനെ കണ്ടു ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. അമ്മയ്ക്ക് മരിക്കാൻ പേടി ഒന്നും ഇല്ല മോനെ.. പക്ഷെ നിന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് ആക്കി പോകുന്നതിൽ ഒരു സങ്കടം.. അതോർക്കുമ്പോ..

അമ്മ അതൊന്നും ഓർക്കേണ്ട.. ഇപ്പൊ മൈൻഡ് ഫ്രീ ആക്ക്.. കഴിയുന്നില്ല ഡ.. നിന്റെ വിവാഹം എന്റെ ഒരു സ്വപ്നം ആയിരുന്നു.. എല്ലാം തകർന്നു പോയില്ലേ.. മീര അവൾക്ക് സ്വപ്നം നൽകിയത് ഞാൻ ആണ്.. ആ പെണ്ണിന്റ ശാപം എനിക്ക് ഉണ്ടാവും.. സിദ്ധു ചെയറിൽ നിന്നു എഴുനേറ്റു.. തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ അവൻ ഒന്നു നിന്നു.. അമ്മയുടെ ആഗ്രഹം പോലെ ചെയ്തോളു.. ഞാൻ ഇനി തടസ്സം നിൽക്കില്ല.. അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ടു സിദ്ധു അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി നടന്നു.. ആരെയും നോക്കാതെ അവൻ വീണ്ടും കാർ എടുത്തു പാഞ്ഞു.. ആമി മറ്റൊരാൾക്ക്‌ സ്വന്തം ആയെങ്കിൽ ഞാൻ ഇനി ആർക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കണം..

പക്ഷെ അവൾക്ക് അല്ലാതെ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ മറ്റൊരാൾക്ക്‌ സ്ഥാനം ഇല്ല.. സിദ്ധുവിന്റെ ഹൃദയം പിടഞ്ഞു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.. അവളും നന്ദനും ഉള്ള കാഴ്ച അവനെ കൊല്ലാതെ കൊന്നു.. ഒപ്പം ആ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖവും അവന്റെ കണ്ണിൽ തെളിഞ്ഞു.. നമ്മുടെ സ്വപ്നം പൂവണിഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിൽ എന്റെ മകൾ ആയി പിറക്കേണ്ട മാലാഖ.. എനിക്ക് ഭാഗ്യം ഇല്ല ആമി.. നിന്നെ പോലെ ഒരു പെണ്ണിനെ കിട്ടാൻ.. ആ മുത്തിന്റെ അച്ഛൻ ആവാൻ.. ആ നിമിഷം ജീവിതം പോലും വെറുത്തു പോയ സിദ്ധാർഥ് ആ കായൽക്കരയിലെ മണ്തരികളെ പുൽകി നിലാവെളിച്ചതെ കൂട്ടിന് കൂട്ടി അങ്ങനെ കിടന്നു.. എന്റെ ആമി.. സിദ്ധുവിന്റെ മാത്രം ആമി.. ക്ഷീണം കാരണം കണ്ണുകൾ അടയുമ്പോളും അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു.. സിദ്ധുവിന്റെ ആമി.......കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...