💙എൻ ജീവനിൽ💙 ഭാഗം 3

രചന: ആമി

സർ.. നാളെ രാവിലെ പത്തു മണിക്ക് ആണ് മീറ്റിംഗ്.. ഓക്കേ.. സിദ്ധാർഥ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു ബെഡിലേക്ക് എറിഞ്ഞു ബാത്രൂമിൽ പോയി.. കുളി കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ മുറിയിൽ അംബിക ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവൻ കണ്ടിട്ടും കാണാത്തതു പോലെ പോയി.. ഷെൽഫിൽ നിന്നും ഒരു ടീ ഷർട്ട്‌ എടുത്തു ഇട്ടു ടവൽ സ്റ്റാൻഡിൽ ഇട്ടു ബാൽക്കണിയിൽ പോയി നിന്നു.. അംബിക അവന് പുറകിൽ പോയി നിന്നു.. സിദ്ധു.. എന്താ.. ഇന്നത്തെ മീറ്റിംഗ് ക്യാൻസൽ ആയി.. എങ്ങനെ.. കാർ സമയത്തു എത്തിയില്ല..എനിക്ക് പോകാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. സിദ്ധു പുറത്തു നോക്കി തന്നെ നിന്നു.. അംബിക സംസാരിക്കുമ്പോൾ ആയിരുന്നു അവന്റെ നോട്ടം ചില്ല് പൊട്ടി ഷെഡിൽ നിർത്തിയ കാറിൽ എത്തിയത്.. അവൻ ഒരു നിമിഷം അതിൽ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.. അത് ഞാൻ ഡീൽ ചെയ്തോളാം.. ആ ഓർഡർ ക്യാൻസൽ ആവില്ല.. അംബിക ആശ്വാസം കൊണ്ടു.. അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചുവടുകൾ വച്ചതും സിദ്ധു തടഞ്ഞു.. എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കണം..

സ്വന്തം മകനിൽ നിന്നും ഉള്ള ഈ അകൽച്ച ആ അമ്മയ്ക്ക് താങ്ങാവുന്നതിലും അപ്പുറം ആയിരുന്നു.. താൻ കാരണം ആണ് എല്ലാം എന്നോർത്ത് അവരുടെ ഉള്ള് നീറി.. അവർ മുറിയിൽ നിന്നും പോയതും സിദ്ധാർഥ് ഷെൽഫിൽ നിന്നും സിഗരറ്റ് എടുത്തു ബാൽക്കണിയിൽ പോയി നിന്നു വലിച്ചു.. അവന്റെ നോട്ടം വീണ്ടും ആ കാറിൽ എത്തിയതും അവൻ ഫോൺ എടുത്തു ഡ്രൈവർ വിനുവിനെ വിളിച്ചു.. എന്താ സർ.. ആരാ അത് ചെയ്തത്.. വിനു സംഭവിച്ചത് എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.. അവന്റെ മുഖത്തു ദേഷ്യം നിറഞ്ഞു..ഒരു പെണ്ണ് കാരണം കാരണം ആണ് എല്ലാം എന്ന് വിനു പറയുന്നത് കേൾക്കുംതോറും അവന് ദേഷ്യം ഉയർന്നു.. നാളെ എന്റെ മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞാൽ ഓഫിസിൽ അവൾ ഉണ്ടായിരിക്കണം.. സർ.. അവർ വന്നില്ലെങ്കിൽ.. കൊണ്ട് വരണം.. യാദവ് ഗ്രൂപ്പിന്റെ കാറിൽ എറിയാൻ മാത്രം ധൈര്യം ഉള്ളവളെ എനിക്ക് ഒന്നു കാണണം..

സിദ്ധാർഥ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.. സിഗരറ്റ് കുറ്റി വലിച്ചെറിഞ്ഞു അവൻ ബെഡിൽ പോയി മലർന്നു കിടന്നു.. അടുത്ത് കിടന്ന തലയണ എടുത്തു നെഞ്ചിൽ വച്ചു.. മിഴികൾ പതിയെ അടച്ചു വീണ്ടും ആ മുഖം മനസ്സിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു.. ശരീരം മുഴുവൻ ഒരു തണുപ്പ് വ്യാപിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി അവന്.. നിന്നെ ഓർക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ ഇന്നും കുളിരാണ് പെണ്ണെ.. എന്റെ ജീവിതത്തിൽ എന്നും തണുപ്പ് പകർന്ന ഓർമ്മകൾ സമ്മാനിച്ചത് കൊണ്ടായിരിക്കും.. നീ എന്റെ ചുറ്റും ഉള്ളത് പോലെ തോന്നുന്നു.. നിന്റെ മുടിയിലെ തുളസികതിരിന്റെ നറുമണം ഇപ്പോളും എന്റെ നാസികയിൽ വീശാറുണ്ട്.. നീ ഒരു പുണ്യം ആണ് ആമി... ഓരോന്ന് ഓർത്തു കിടക്കുമ്പോൾ ആ ചിരി മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞതും അവൻ തലയണയിൽ മുഖം അമർത്തി കമിഴ്ന്നു കിടന്നു.. നന്ദന്റെ തോളിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങുന്ന ആലിയെ ബെഡിൽ കിടത്തി നന്ദൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു.. കൺ നിറയെ അവളെ കണ്ടു മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.. അഭി അവനെ നോക്കി ഹാളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ..

മ്മ്.. അഭി.. ഏട്ടൻ പറയുന്നത്.. എല്ലാ പ്രാവശ്യം പറയുന്നത് തന്നെ ആണെങ്കിൽ വേണ്ട നന്ദേട്ടാ.. പിന്നെ നന്ദേട്ടൻ ചേച്ചിയോട് എങ്കിലും എല്ലാം തുറന്നു പറയണം.. ഞാൻ കാരണം നിങ്ങൾ പിരിഞ്ഞാൽ മരണം വരെ എനിക്ക് സന്തോഷം ഉണ്ടാവില്ല.. നന്ദൻ അവളെ നോക്കി.. ഒന്നും മിണ്ടാതെ പുറത്തു ഇറങ്ങി..വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന അഭിയെ ഒരിക്കൽ കൂടെ നോക്കി തിരിഞ്ഞു നിന്നു അവൻ.. നീ ഒരുപാട് മാറി അഭി.. ആ ചിരി പോലും നിനക്ക് നഷ്ടം ആയി.. വേറെ ആരോ ആയത് പോലെ.. ജീവിതം എന്നെ ഇങ്ങനെ ആക്കി നന്ദേട്ടാ.. നഷ്ടങ്ങൾ മാത്രം.. നീ സ്വയം എരിഞ്ഞു ജീവിക്കുകയാണ്.. നിനക്ക് മുന്നിൽ ഇപ്പോളും വഴി ഉണ്ട്.. നീ ചെറുപ്പം ആണ് അഭി.. അഭിക്ക് ആലി മാത്രം മതി ഈ ജന്മം.. അവളുടെ ഉള്ളിലെ സങ്കടം മറച്ചു വച്ചുള്ള വാക്കുകൾ കേട്ട് നന്ദൻ അവളെ ഉറ്റു നോക്കി.. പിന്നെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി അവൻ യാത്ര പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇറങ്ങി നടന്നു.. അവൻ കണ്ണിൽ നിന്നും മായും വരെ അഭി നോക്കി നിന്നു.. അഭി വാതിൽ അടച്ചു ആലിയുടെ അടുത്ത് വന്നു കിടന്നു..

നന്ദനെ കുറിച്ച് ഓർത്തു അവളുടെ ഓർമ്മകൾ വഴി തെറ്റി സഞ്ചരിച്ചു.. ഒടുവിൽ ആ മുഖവും കണ്ണുകളും എല്ലാം തെളിഞ്ഞതും അവൾ ഞെട്ടി കണ്ണുകൾ തുറന്നു.. ടേബിളിൽ നിന്നും വെള്ളം എടുത്തു കുടിച്ചു അവൾ ജനലരികിൽ പോയി നിന്നു.. പിന്നെ ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന ആലിയുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു അവൾ.. നമ്മുടെ പ്രണയത്തിന്റെ ഓർമ്മകൾക്ക് നാലു വർഷം ആവാറായി.. ഒരിക്കലും കാണരുത് എന്ന് ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിലും ഇടയ്ക്ക് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കതെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നൂടെ.. ഒന്നു കാണാൻ എങ്കിലും.. ഇടയ്ക്ക് എങ്കിലും ഈ പെണ്ണിനെ ഓർക്കാറില്ലേ.. അതോ മറന്നു പോയൊരു പാഴ് സ്വപ്നം മാത്രം ആയിരുന്നോ ഞാൻ.. ഒലിച്ചു ഇറങ്ങിയ കണ്ണീർ തുടച്ചു അവൾ ആലിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നു.. ഉറക്കത്തിൽ വീണു പോകുമ്പോളും ഉള്ളിൽ ആ വിളി അവശേഷിച്ചിരുന്നു.. ആമി.. പിറ്റേന്ന് ആലിയെ പ്ലേ സ്കൂളിൽ ആക്കി അവൾ ഓഫീസിൽ എത്തുമ്പോൾ ആണ് മുന്നിൽ ഓഫിസിന് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന വിനുവിനെ അവൾ കണ്ടത്.. അവനെ ഓർമ വന്നതും അവൾ അവനോട് ചിരിച്ചു.. വിനുവും ചിരിച്ചു.. അവനെ മറികടന്നു പോകാൻ നിന്നതും വിനു അവളെ പുറകിൽ നിന്നും വിളിച്ചു.. മേഡം.. എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ..

എന്താ.. ആ അമ്മമ്മയെ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു.. കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു.. ഇനി എന്താ.. അതല്ല...ഞങ്ങളുടെ സാറിന് മേഡത്തിനെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞു.. ഒന്നു ഓഫീസ് വരെ വരുമോ.. നിങ്ങളുടെ സർ എന്തിനാ എന്നെ കാണുന്നെ.. അറിയില്ല മേഡം.. പ്ലീസ് കൂടെ വരണം.. നിങ്ങളുടെ സാറിന് കാണാൻ നിന്നു കൊടുക്കൽ അല്ല എന്റെ ജോലി.. എനിക്ക് എന്റെ ജോലി ആണ് വലുത്.. ഞാൻ പറയാം മാനേജരോട്.. എനിക്ക് വാരാൻ താല്പര്യം ഇല്ല.. അവൾ അത് പറഞ്ഞു അകത്തു പോകാൻ നിന്നതും വിനു അവളെ തടഞ്ഞു.. മേഡം പ്ലീസ്.. എന്റെ ജോലി പോകുന്ന കേസ് ആണ്.. അവന്റെ ദയനീയമായ മുഖം കണ്ടു അഭിക്ക് അലിവ് തോന്നി എങ്കിലും പോകാൻ അവൾ ഒരുക്കം അല്ലായിരുന്നു.. വിനു പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുത്തു.. ഒരു മിനിറ്റ്..മേഡം പോവല്ലേ.. ഞാൻ സാറിനോട് ഒന്നു പറയട്ടെ.. വിനു ഫോൺ എടുത്തു സിദ്ധാർഥനെ വിളിച്ചു.. ആ സമയത്തു മീറ്റിംഗ് ആണെന്ന് പോലും വിനു ഓർത്തില്ല.. ജോലി പോകാതെ ഇരിക്കാൻ വേണ്ടി അവന് സിദ്ധാർഥ് പറയുന്നത് കേട്ടെ മതിയാവു എന്ന് അറിയാമായിരുന്നു..

കോൺഫറൻസ് ഹാളിൽ ഇരുന്നു മീറ്റിംങിന് ഇടയ്ക്ക് ആയിരുന്നു സിദ്ധാർഥ്ന്റെ ഫോൺ അടിച്ചത്.. വിനു ആണെന്ന് കണ്ടു അവൻ കട്ട് ചെയ്തു.. പക്ഷെ അടുത്ത നിമിഷം വീണ്ടും അടിച്ചപ്പോൾ അവൻ ഫോൺ എടുത്തു.. എസ്ക്യൂസ്‌മി.. പ്ലീസ് വൺ മിനിറ്റ്.. അവൻ എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഫോൺ കാതോരം വച്ചു.. അതേയ്.. താൻ ഫോൺ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല.. എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ഞാൻ വരില്ല.. സോറി.. ഫോണിലൂടെ അഭിയുടെ വാക്കുകൾ അവന്റെ കാതിൽ തുളച്ചു കയറി.. ഒരു നിമിഷം അവന്റെ ഹൃദയം നിലച്ചത് പോലെ തോന്നി.. അവൻ കസേരയിൽ നിന്നും ചാടി എഴുനേറ്റു.. സർ അവർ വരില്ല എന്നാ പറയുന്നത്.. ഞാൻ എന്താ ചെയ്യാ.. വിനു... വിനു.. അത്.. സിദ്ധാർഥ്ന് വാക്കുകൾ കിട്ടിയില്ല.. അവന്റെ മനസ്സിൽ വേറെ എന്തൊക്കെയോ ആയിരുന്നു.. അവൻ ആകെ വെപ്രാളം കാണിച്ചു..

വിനു.. നീ അവളോട്‌ പേര് ചോദിക്ക്.. സിദ്ധാർഥ് പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ചു വിനു അവളെ വീണ്ടും വിളിച്ചു.. അഭി അപ്പോളേക്കും ഡോറിനു അടുത്ത് എത്തിയിരുന്നു.. മേഡം.. പേര് പറഞ്ഞില്ല.. അഭിരാമി.. വീണ്ടും അവളുടെ സ്വരം തന്നെ അവന്റെ കാതിൽ അലയടിച്ചു.. ആ നിമിഷം അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ആ പേര് പറഞ്ഞു.. ആമി.. സർ ഞാൻ എന്താ... വിനു നീ അവിടെ നിൽക്ക്.. എനിക്ക് ലൊക്കേഷൻ അയച്ചു താ.. വേഗം.. സിദ്ധാർഥ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.. എല്ലാവരും അവന്റെ പെരുമാറ്റം കണ്ടു അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.. അവൻ വേഗം തന്നെ വാതിൽ ലക്ഷ്യം വച്ചു നടന്നു.. സർ.. മീറ്റിംഗ്.. ഈ മീറ്റിംഗ്നേക്കാൾ എനിക്ക് വിലപ്പെട്ട ഒന്നാണ് എനിക്ക് കിട്ടാൻ പോകുന്നത്.. മീറ്റിംഗ് ക്യാൻസൽ ചെയ്തേക്ക്.. അവരെ നോക്കി തിരിഞ്ഞു നിന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ ഓടി.. അവന്റെ കാലുകൾ വേഗത്തിൽ ചലിച്ചു..കാറിൽ കയറി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തതും അവൻ ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി.. വിനു അയച്ച ലൊക്കേഷൻ കിട്ടിയതും അവന്റെ കാർ അങ്ങോട്ട്‌ പാഞ്ഞു.......കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...