💙എൻ ജീവനിൽ💙 ഭാഗം 5

രചന: ആമി

വീട്ടിൽ എത്താറായപ്പോൾ മഴ നല്ല രീതിയിൽ കുറഞ്ഞിരുന്നു.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അഭി കുട അടച്ചു വേഗത്തിൽ നടന്നു.. അവനെ ഒന്നു നോക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല.. എന്നാൽ അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു.. അവളുടെ പിന്നിയിട്ട മുടിയും അതിലെ തുളസികതിരിലും എല്ലാം അവന്റെ കണ്ണുകൾ പാഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.. അവൻ പോലും അറിയാതെ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞു വന്നിരുന്നു.. അഭി വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ അനന്ദുവും ആതിരയും ഉമ്മറത്തു നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. കൂടെ അഭിയുടെ അച്ഛൻ കേശവനും വല്യച്ഛൻ ദാമോദരനും എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു.. അഭിക്ക് വേഗം ഉമ്മറത്തു കയറി അകത്തു പോകാൻ നിന്നതും അനന്ദു അവളെ വിളിച്ചു.. അഭി അവൻ എവിടെ.. വരുന്നുണ്ട്.. അവൾ അത്ര മാത്രം പറഞ്ഞു അകത്തു കയറി പോയി.. അവളുടെ പുറകിലായി അവൻ ആ വീട്ടിലേക്ക് വന്നു.. അവനെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു എല്ലാവരും.. ഇത് എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ സിദ്ധാർഥ്.. അനന്ദു അവനെ എല്ലാവർക്കും പരിചയപ്പെടുത്തി..

അകത്തു ഇരുന്നു അഭി ഇതെല്ലാം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവളും അത് ശ്രദ്ധിച്ചു നിന്നു.. ഇവന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും എല്ലാം വിദേശത്ത് ആണ്.. ഞാനും ഇവനും കൂടെ ഇവന്റെ വീട്ടിൽ ആണ് താമസം.. അപ്പൊ നാട്ടിൽ പോരുന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ അവനു ഒരു ആഗ്രഹം എന്റെ കൂടെ വാരാൻ.. അതിനെന്താ.. നീ സിദ്ധാർഥ്നെ മുറിയിൽ കൊണ്ട് പൊ.. കൂടെ ആളുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ വണ്ടി അയക്കില്ലായിരുന്നോ.. ഇതിപ്പോ മഴ മുഴുവൻ കൊണ്ടില്ലൊ.. ദാമോദരൻ പറഞ്ഞതും സിദ്ധാർഥ് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അനന്ദുവിന്റെ കൂടെ അകത്തേക്ക് നടന്നു.. അഭി അപ്പോൾ അടുക്കളയിൽ ആയിരുന്നു.. പഴയ നാലു കേട്ട് ആയിരുന്നു ആ വീട്.. മുകളിൽ ആയിരുന്നു അനന്ദുവിന്റെ മുറി.. അനന്ദുവിന്റെ കൂടെ പടികൾ കയറുമ്പോളും അവന്റെ കണ്ണുകൾ ആ വീടിനെ വീക്ഷിച്ചു.. അവന് എന്തോ ഒരു അടുപ്പം തോന്നി ആ വീടിനോട്..

അനന്ദുവിന്റെ മുറിയിൽ കയറി സിദ്ധാർഥ് ജനൽ പതിയെ തുറന്നിട്ടു.. പുറത്തെ കാഴച്ചകൾ അവനെ കുളിരണിയിച്ചു.. അനന്ദു വന്നു തോളിൽ തോട്ടപ്പോൾ ആണ് അവന് ബോധം വന്നത്.. എങ്ങനെ ഉണ്ട് ഡാ.. എന്റെ നാടും വീടും.. അടിപൊളി ഡാ.. ഇവിടുന്നു പോകാൻ തന്നെ തോന്നില്ല.. അതാണ്.. ഇനിയും ഉണ്ട് കാണാൻ.. എല്ലാം നമുക്ക് പതിയെ കാണാം.. അനന്ദു ബാഗ് തുറന്നു അവന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം പുറത്തു എടുത്തു.. അപ്പോൾ ആണ് സിദ്ധാർഥ് അവന്റെ ബാഗ് ഓർക്കുന്നത്.. പുറത്തു തിണ്ണയിൽ വച്ചത് എടുക്കാതെ ആണ് അകത്തു വന്നത്.. അവൻ അത് ഓർത്തതും അനന്ദുവിനോട് പറഞ്ഞു അതെടുക്കാൻ വേണ്ടി പോയി.. ഡി പെണ്ണെ.. അനന്ദുവിന്റെ കൂട്ടുകാരന് കൊടുക്കാൻ ആ മുറി ഒന്നു വൃത്തിയാക്കിക്കെ.. വല്യമ്മയുടെ വർത്താനം കേട്ട് അഭിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു.. അവൾ ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം മാറി വന്നു ചായ കുടിക്കുകയായിരുന്നു.. ചേച്ചിയോട് പറ.. അവൾ കുളിക്കാണ്.. ആ കുറച്ചു കഴിയട്ടെ.. അഭി നിന്നോട് പല പ്രാവശ്യം പറഞിട്ടുണ്ട്‌.. പറഞ്ഞ കാര്യം ചെയ്യു..

അഭിയുടെ അമ്മ സുമതിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അഭി ദേഷ്യത്തിൽ എഴുന്നേറ്റു പോയി.. അവൾ പോയതും അവർ രണ്ടു പേരും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു.. പെണ്ണിന് ഇത്തിരി കുറുമ്പ് കൂടുന്നുണ്ട്.. അല്ലെങ്കിലും ഞാൻ പണ്ടേ പറഞ്ഞതാ.. ആതിരയെ പോലെ ആവില്ല അഭിരാമി എന്ന്.. അഭിരാമി ഓടി മുകളിൽ കയറാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ആയിരുന്നു സിദ്ധാർഥ് താഴെ വരുന്നത്.. അഭി അവനെ കണ്ടില്ല.. അവൾ വേഗത്തിൽ കയറിയതും അവനുമായി കൂട്ടിയിടിച്ചു.. അവൾ ആദ്യം പേടിച്ചു എങ്കിലും പിന്നെ ദേഷ്യം വന്നു.. അവൾ അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി.. എവിടെ നോക്കിയ നടക്കുന്നെ.. ഞാൻ അല്ല.. നീ ആണ് എന്നെ വന്നു ഇടിച്ചതു.. ഡോ.. വന്നു കയറിയില്ല അതിന് മുന്നേ തുടങ്ങി.. മാറി നിക്ക്.. അവൻ സൈഡിൽ മാറി നിന്നതും അവൾ വേഗത്തിൽ മുകളിൽ കയറി പോയി. അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബാഗ് എടുക്കാനും പോയി. അഭി അനന്ദുവിന്റെ മുറിയിൽ പോയി ബെഡിൽ ഇരുന്നു.അനന്ദു ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം എടുത്തു വെക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു.. അനന്തേട്ട.. എന്താ ഡി.. അയാളെ എന്തിനാ കൊണ്ട് വന്നേ...

ആരെ.. ആ കൂട്ടുകാരനെ.. എടി അവന് ഒരു പേര് ഉണ്ട്.. സിദ്ധാർഥ് യാദവ്.. നീ സിദ്ധുവേട്ട എന്ന് വിളിച്ചോ. ഓ.പിന്നെ അയാളെ ഞാൻ കേട്ട വിളിക്കല്ലേ.അയാളെ എന്തിനാ കൂടെ വന്നേ എന്ന്.. നിനക്ക് എന്താ അഭി.. ഒരാൾ വീട്ടിൽ വന്നാൽ ഇങ്ങനെ ആണോ ചോദിക്കുക..വന്നു വന്നു നിനക്ക് മര്യാദയും പോയോ.. അതൊന്നും അല്ല. എനിക്ക് അയാളെ തീരെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ല. അതെന്താ.. അത്.. അത് പിന്നെ.. അയാള് പറയാ.. അഭി ന്നുള്ള പേര് ആണുങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടാവുക എന്ന്.. അവൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞോ.. അങ്ങനെ പറഞ്ഞില്ല.. പക്ഷെ.. അയ.. അഭി പെട്ടന്ന് വാ അടച്ചു.. പകുതി വച്ചു നിർത്തിയ അഭിയെ അനന്ദു തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ അവളുടെ നോട്ടം വാതിൽക്കൽ ആയിരുന്നു.. അനന്ദു നോക്കുമ്പോൾ സിദ്ധാർഥ് അവിടെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അനന്ദു പതിയെ വാ പൊത്തി ചിരിച്ചു.. എന്നാൽ സിദ്ധാർഥ്ന്റെ മുഖത്തു ഗൗരവം ആയിരുന്നു..

ഞാൻ എപ്പോളാ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.. കുടയിൽ കയറിയപ്പോൾ പറഞ്ഞില്ലേ.. അഭി എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആൺ ആണെന്ന് കരുതി ന്ന്.. ആ.. ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ ഒക്കെ അഭി എന്ന പേര് ആണുങ്ങൾ ആണ് ഇടുക.. അഭിക്ക് നല്ല ദേഷ്യം വന്നു.. കൂട്ടത്തിൽ അനന്ദുവിന്റെ ചിരി കൂടെ കണ്ടപ്പോൾ അത് ഒന്നു കൂടെ കൂടി.. അവൾ പിന്നെ അവിടെ നിൽക്കാൻ നിന്നില്ല.. മുറിയിൽ നിന്നും പോയി.. പോകും മുന്നേ അവനെ തറച്ചു ഒന്നു നോക്കാനും മറന്നില്ല.. അവൾ പോയതും സിദ്ധാർഥ് അനന്ദുവിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.. വീട്ടിലെ ചെറിയ കുട്ടി എന്നുള്ള പരിഗണന ഉള്ളോണ്ട് ആൾക്ക് ഇത്തിരി കുറുമ്പ് കൂടുതൽ ആണ്.. പക്ഷെ പാവം ആണ്.. പിന്നെ നീ നിന്റെ പെങ്ങളെ കുറ്റം പറയല്ലേ.. പോടാ.. അഭി സിദ്ധാർത്ഥിന് വേണ്ടി മുറിയെല്ലാം ശരിയാക്കി.. പിന്നെ അവൾ മുകളിലേക്ക് വന്നില്ല.. സിദ്ധാർഥ് അനന്ദുവും ചായ കുടിക്കാൻ വന്നതും എല്ലാവരുമായി സംസാരിക്കുന്നതും എല്ലാം അഭി മുറിയിൽ നിന്നും അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവൾ പുറത്തു വന്നതേ ഇല്ല.. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ആതിര വന്നു അവളുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു..

നീ എന്താ ഡി മുറിയിൽ തന്നെ ഇരിക്കുന്നെ. എനിക്ക് നാളെ ക്ലാസ്സ്‌ ടെസ്റ്റ്‌ ഉണ്ട്.. പഠിക്കുവാ.. ഓഹോ.. പിന്നെ നമുക്കും പോയാലോ അവരുടെ കൂടെ.. എങ്ങോട്ട്.. അവർ കുറെ സ്ഥലത്തു പോകുന്നുണ്ട്.. അച്ഛനോട് ഒക്കെ പറയുന്നത് കെട്ടു.. അനന്ദു ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞാൽ നമ്മെളെയും കൊണ്ട് പോവാൻ അവർ സമ്മതിക്കും.. ഞാൻ ഒന്നും ഇല്ല.. അയാളുടെ കൂടെ.. അഭി പ്ലീസ് മുത്തേ.. നീ ഉണ്ടെങ്കിൽ അല്ലെ എനിക്ക് പോകാൻ പറ്റു.. ചേച്ചിയുടെ സ്വത്ത്‌ അല്ലെ.. വല്ലാതെ സോപ്പ് വേണ്ട.. ഞാൻ വരാം പക്ഷെ ഒരു കണ്ടീഷൻ.. എന്താ.. നീയും നന്ദേട്ടനും തമ്മിൽ എന്താ.. ആതിര ഞെട്ടി.. ആ ഭാവത്തിൽ നിന്നും തന്നെ അഭിക്ക് കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം മനസിലായി.. ആതിര എന്ത് പറയും എന്ന് അറിയാതെ കുഴഞ്ഞു.. മതി മതി ഉരുളണ്ട. ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് തന്നെ ആണെന്ന് മനസിലായി.. നിനക്ക്.. നിനക്ക് എങ്ങനെ.. എനിക്ക് നിന്നെ അറിയില്ലേ.. അങ്ങേരെ നോക്കുന്ന നോട്ടവും അങ്ങേര് നിനക്ക് തരുന്ന നോട്ടവും എല്ലാം ഞാൻ കാണാറുണ്ട്.. വായനശാല എത്തുമ്പോൾ ഉള്ള നിന്റെ പരവേശം കണ്ടാൽ അറിഞ്ഞൂടെ മോളെ ചേച്ചി.. നീ ആരോടും പറയല്ലേ ട്ടോ..

ഇല്ല.. പക്ഷെ വേഗം കെട്ടി കൊണ്ടു പോകാൻ പറ.. മ്മ്.. വീട്ടിൽ വന്നു ചോദിക്കും എന്നാ പറഞ്ഞത്.. അയ്യാ.. പെണ്ണിന്റ നാണം കണ്ടില്ലേ.. അഭി അവളെ കളിയാക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നു.. രാത്രി എല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോളും അഭി അടുക്കളയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു.. അനന്ദു കുറെ വിളിച്ചു എങ്കിലും അവൾ വന്നില്ല.. ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു അവൾ മുറിയിൽ കിടക്കുമ്പോൾ ആണ് അനന്ദു അങ്ങോട്ട്‌ വന്നത്.. അഭി.. അവൻ നാളെ തന്നെ പോവുകയാണ് എന്ന്.. അതെന്താ.. നീ മാത്രം എന്താ അവനോട് ഒരു അകൽച്ച കാണിക്കുന്നേ.. വീട്ടിൽ വന്നൊരു അതിഥി അല്ലെ.. അവൻ ഒരു തമാശ പറഞ്ഞതിന് ഇത്രയും ദേഷ്യം എന്തിനാ.. അവന് നല്ല വിഷമം ഉണ്ട്.. ഏട്ടാ ഞാൻ.. അപ്പോളത്തെ.. അവളുടെ വാക്കുകൾ മുഴുവൻ ആകും മുൻപ് അനന്ദു മുറിയിൽ നിന്നും പോയി.. അവൾക്ക് നല്ല സങ്കടം തോന്നി.. അവനോട് ചെറിയ ഒരു പിണക്കം എന്നതിലുപരി ഒരു ദേഷ്യവും തോന്നിയില്ല.. എന്ത് ചെയ്യും എന്നറിയാതെ അവൾ മുറിയിലൂടെ നടന്നു.. ഒടുവിൽ അവൾ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി മുകളിലേക്ക് പോയി..

അനന്ദുവിന്റെ മുറിയുടെ വാതിൽ അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. സിദ്ധാർഥ് ന്റെ മുറി തുറന്നു കിടക്കുകയായിരുന്നു.. അവൾ മടിച്ചു ആണെങ്കിലും അങ്ങോട്ട്‌ പോയി.. സിദ്ധാർഥ് ഏതോ ബുക്ക്‌ വായിച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു.. അവളെ കണ്ടതും അവൻ എഴുന്നേറ്റു ഇരുന്നു... എനിക്ക് ദേഷ്യം ഒന്നും ഇല്ല.. ഞാൻ കാരണം പോകാൻ നിക്കണ്ട.. അവൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. അവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.. അവൾ തിരിഞ്ഞതും അവൻ പുറത്തു ഇറങ്ങി.. അതേയ്.. സിദ്ധാർഥ് അവളെ പുറകിൽ നിന്നും വിളിച്ചു.. അവൾ എന്താ എന്നാ ഭാവത്തിൽ പുരികം പൊക്കി അവനെ നോക്കി.. ഞാൻ ഇനി അഭി എന്ന് വിളിക്കില്ല ട്ടോ.. പിന്നെ.. ആമി.. അവൻ അത് പറഞ്ഞു അകത്തു കയറി പോയി.. അഭി അതെ നിൽപ്പ് നിന്നു.. എന്തോ ആ പേര് കേട്ടപ്പോൾ അവൾക്കും ഒരു ഇഷ്ടം തോന്നി.. അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് ഓടി വന്നു ബെഡിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു.. അവൻ കുടയിൽ വന്നു കയറിയതും സോറി പറഞ്ഞതും കളിയാക്കിയതും എല്ലാം ഓർത്തു അവൾ അങ്ങനെ കിടന്നു.. അവൾ പോലും അറിയാതെ അവളുടെ ഉള്ളിൽ സിദ്ധാർഥ് കുടിയേറി..ഇതൊന്നും അറിയാതെ അവനും കിടക്കുകയായിരുന്നു.. ആ വീട്ടിലെ ആ കുറുമ്പിപെണ്ണിനെ ഓർത്ത്... ***********

ഫോൺ ശബ്ദിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് സിദ്ധാർഥ് ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്.. ഫോൺ അടിച്ചു കട്ടായി.. അവൻ എഴുന്നേറ്റു ഇരുന്നു മുഖം തടവി.. ഫോൺ എടുത്തു നോക്കുമ്പോൾ ഒരുപാട് മിസ്സ്‌കാൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.. സമയം വൈകുന്നേരം ആയിരുന്നു.. അവന്റെ കണ്ണുകൾ വിനുവിന്റെ മിസ്സ്‌ കാളിൽ മാത്രം തങ്ങി നിന്നു..ആ നിമിഷം തന്നെ അവൻ വിനുവിന്റെ നമ്പർ ടൈൽ ചെയ്തു.. താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന വാർത്തയായിരിക്കണം കേൾക്കേണ്ടത് എന്നാ പ്രാർത്ഥനയോടെ അവൻ അക്ഷമയോടെ ഇരുന്നു.. ഹലോ.. വിനു.. സർ.. ഡീറ്റെയിൽസ് കിട്ടി.. എവിടെ ആണ് അവൾ താമസം.. ടൗണിൽ നിന്നും മാറി രണ്ടു കിലോമീറ്റർ ദൂരെ ഒരു ആണ് സ്ഥലം.. അവിടുത്തെ ഒരു വീടിന്റെ അഡ്രെസ്സ് ആണ്.. നീ ഡീറ്റെയിൽസ് എനിക്ക് സെന്റ് ചെയ്യു.. ചെയ്തിട്ടുണ്ട് സർ.. ഓക്കേ.. താങ്ക് യു.. സിദ്ധാർഥ് ഫോൺ കട്ടാക്കി വേഗം വിനു അയച്ച മെസ്സേജ് എടുത്തു നോക്കി.. എത്രയും പെട്ടന്ന് അവിടെ എത്തുക എന്ന ലക്ഷ്യം ആയിരുന്നു അവന്റെ മനസ്സിൽ.. അവൻ ആവേശത്തോടെ എഴുനേറ്റു കുളിക്കാൻ പോയി.. കുളി കഴിഞ്ഞു വന്നു ഒരു സ്കൈ ബ്ലു ഷർട്ടും ജീൻസും എടുത്തു ഇട്ടു..

ഫുൾ സ്ലീവ് കൈ മുകളിലേക്ക് കയറ്റി വച്ചു.. വളർന്നു തുടങ്ങിയ കുറ്റി താടിയിലൂടെ വിരൽ ഓടിച്ചു മുഖത്തേക്ക് വീണു കിടക്കുന്ന മുടികൾ ഒതുക്കി വച്ചു.. എന്തോ ഒരു തരം ഉത്സാഹം അവന്റെ ഉള്ളിൽ വന്നു നിറയുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു.. ഫോൺ എടുത്തു പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടു വാച്ചു കെട്ടി കൊണ്ട് അവൻ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.. അവൻ താഴെ വരുമ്പോൾ അവനെ പ്രതീക്ഷിച്ചു എന്നപോലെ അംബിക ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവൻ അവരെ ഒന്നു നോക്കി മുന്നോട്ടു പോയതും അവർ അവന്റെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു.. മോനെ.. നിക്ക്.. ഞാൻ കുറച്ചു ബിസി ആണ്.. വന്നിട്ട് സംസാരിക്കാ.. നീ വന്നിട്ട് ഇത്രയും നേരം ആയിട്ടും ഇങ്ങോട്ട് വന്നില്ലല്ലോ.. നീ കണ്ടില്ലേ മീര വന്നത്.. അവർ പറഞ്ഞതും സൈഡിൽ നിന്നും ഒരു പെൺകുട്ടി അവന്റെ മുന്നിലേക്ക് വന്നു.. ഇറുകിയ ഡ്രസും കളർ ചെയ്ത മുടിയും ചായം പുരട്ടിയ മുഖവുമായി അവൾ അവന്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്നു..

സിദ്ധാർഥ് അവളെ ഒന്നു നോക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല.. എങ്കിലും മീര അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു.. ഹേയ് സിദ്ധു.. അവൾ അവനു നേരെ കൈ നീട്ടിയതും അവൻ അവളെ കനപ്പിച്ചു ഒന്നു നോക്കി മുന്നോട്ടു നടന്നു.. പക്ഷെ അവനെ വീണ്ടും തടഞ്ഞു കൊണ്ട് അംബിക അവന്റെ മുന്നിൽ കയറി നിന്നു.. സിദ്ധു.. അവൾ നിന്നെ കാണാൻ ആണ് ഇത്രയും ദൂരം അതും ഒറ്റയ്ക്ക് വന്നത്.. എന്നിട്ട് നീ എന്താ ഇങ്ങനെ.. ഞാൻ മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നത് പറഞ്ഞാൽ അധികം ആവും എന്ന് കരുതി ആണ്.. വെറുതെ ഞാൻ വല്ലതും വിളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കുന്ന നിങ്ങൾക് വിഷമം ഇല്ലെങ്കിലും പറയുന്ന എനിക്ക് വിഷമം ഉണ്ട്.. സിദ്ധു.. നീ.. നിന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോളും അതൊക്കെ തന്നെ ആണോ..വർഷം നാലു കഴിഞ്ഞു.. അതൊന്നും മറന്നില്ലേ നീ.. എന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോളും എന്നല്ല എപ്പോളും അത് മാത്രം ആയിരിക്കും..പിന്നെ വർഷം നാലു അല്ല നാല്പത് ആയാലും ഞാൻ ഒന്നും മറക്കാനും പോണില്ല.. അപ്പൊ.. ഇവളോ.. നീ തന്നെ പറ.. നിങ്ങളോട് ഒക്കെ ഒരായിരം വട്ടം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു എന്റെ തീരുമാനം..

ഇനിയും ഇത് കൊണ്ട് പുറകെ നടക്കുന്നതിന് പിന്നിൽ ഉദ്ദേശം എനിക്ക് അറിയാൻ പാടില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല.. അവൻ അവളെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. അവൾ വേഗം തന്നെ അവനിൽ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി.. ഇത് ലാസ്റ്റ് ആണ്..ഇതേ കാര്യം സംസാരിച്ചു സമയം വെസ്റ്റ് ചെയ്യാൻ എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല.. സിദ്ധാർഥ് അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. അംബിക പതിയെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മീരയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.. എന്നാൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ സിദ്ധാർഥ്ൽ ആയിരുന്നു.. മനസ്സിൽ ആഗ്രഹിച്ചത് നേടിയെടുക്കും എന്ന വാശിയോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി.. നേരം സന്ധ്യ ആയി തുടങ്ങിയിരുന്നു.. വിനു കൊടുത്ത അഡ്രെസ്സ് കുറച്ചു ദൂരെ ആയിരുന്നു.. മനസ്സിൽ ഓർമ്മകൾ കുത്തി നിറച്ചു അവൻ അങ്ങോട്ട്‌ പാഞ്ഞു.. ചുണ്ടിൽ ഒരു ചെറു ചിരിയും കണ്ണിൽ അവളോട് ഉള്ള പ്രണയവും നിറച്ചു സിദ്ധാർഥ് അവന്റെ ആമിയെ കാണാൻ തുടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടെ കുതിച്ചു.. ഏകദേശം സ്ഥലം മനസ്സിലാക്കി അവൻ കാർ സൈഡിൽ പാർക്ക് ചെയ്തു.. മുന്നിൽ കാണുന്ന വീട് ആവും എന്ന് തന്നെ കരുതി അവൻ റോഡ്‌ ക്രോസ്സ് ചെയ്തു അങ്ങോട്ട്‌ ചുവടുകൾ വച്ചു.. ഉള്ളിൽ ചെറിയ ഭയവും ഒപ്പം സങ്കടവും എല്ലാം അവനിൽ വന്നു നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

എങ്കിലും കാലുകൾക്ക് പതർച്ച തോന്നിയില്ല..ഗേറ്റിൽ എത്തിയതും അവൻ ഒന്നു നിന്നു.. അടുത്ത നിമിഷങ്ങളിൽ എന്ത് വേണമെങ്കിലും സംഭവിക്കാം എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ പതിയെ ഗേറ്റ് തുറന്നു അകത്തു കടന്നതും അടുത്ത വീട്ടിൽ നിന്നും ഒരു കുട്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് സിദ്ധാർഥ് അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കി.. അവൻ ആരെയും കണ്ടില്ല.. തിരിച്ചു വീട്ടിൽ കയറാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ആയിരുന്നു അവനെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്ത വീട്ടിൽ നിന്നും അഭി പുറത്തു വന്നത്.. ആ നിമിഷം അവൻ തറഞ്ഞു നിന്നു.. അവളെ കണ്ടു അവൻ അവളെ തന്നെ സ്വയം മറന്നു നോക്കി നിന്നു..തലയിൽ ടവൽ ചുറ്റി നെറ്റിയിൽ ഭസ്മം തൊട്ട് ഒരു കാറ്റ്‌ പോലെ അവൾ അവനെ തഴുകി.. ഉമ്മറത്തു വിളക്ക് വെക്കാൻ വന്നത് ആയിരുന്നു അഭി.. അവളുടെ സാമീപ്യം അവനിൽ കുളിര് നിറച്ചു.. ഇമവെട്ടാൻ പോലും മറന്നു അവൻ അവളെ ആവോളം കണ്ണിലേക്കും മനസ്സിലേക്കും ആവാഹിച്ചു.. അഭി അവനെ കണ്ടിരുന്നില്ല.. അവൾ വിളക്ക് വെച്ചു കുറച്ചു നേരം അവിടെ നിന്നു..കണ്ണുകൾ അടച്ചു എന്തോ ഉരുവിടുന്ന അവളുടെ ഓരോ അണുവിലും അവന്റെ കണ്ണുകൾ പാഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു..

എത്ര കണ്ടിട്ടും മതിയാവാതെ.. അവളെ വാരി പുണരാനും ചുംബനം കൊണ്ട് മൂടാനും ഹൃദയം വെമ്പുമ്പോൾ അവന്റെ കാലുകൾ അനങ്ങിയില്ല.. അഭി അകത്തു കയറി പോയതും സിദ്ധാർഥ് കണ്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ അങ്ങനെ നിന്നു..പിന്നെ അവൻ പതിയെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി കാറിൽ കയറി ഇരുന്നു.. സ്റ്റീയറിൽ തല വച്ചു അവൻ കുറെ നേരം കിടന്നു... അഭിയെ കണ്ടത് മുതൽ തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ചത് എല്ലാം അവൻ ഓരോന്ന് ഓരോന്നായി ഓർത്തു.. പ്രണയവും പ്രാണനും നൽകി സ്നേഹിച്ചു.. അവളുടെ എല്ലാമായിരുന്ന തനിക്കു അവൾ എല്ലാം നൽകി..പ്രണയത്തിന്റെ പൂർണതയിൽ തങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു സന്തോഷിച്ചപ്പോൾ വിധി മറ്റൊന്നു ആയിരുന്നു.. അവന്റെ കണ്ണിൽ കുറച്ചു മുൻപ് കണ്ട അഭി നിറഞ്ഞു നിന്നു.. അവൻ അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി കുറെ നേരം ഇരുന്നു.... അവനിൽ നിരാശ നിറഞ്ഞു.. ഒരുപാട് സമയം കഴിന്നിട്ടും അഭി പിന്നെ പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല.. അവന്റെ മുഖത്തു ദേഷ്യവും സങ്കടവും തെളിഞ്ഞു..

അകത്തു കയറി പോകാൻ മനസ്സ് പറഞ്ഞെങ്കിലും എന്തോ ഒരു തടസ്സം ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി അവന്.. എന്നാൽ ക്ഷമ നശിച്ചത് പോലെ തോന്നി അവൻ കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ ഭവിക്കുമ്പോൾ ആയിരുന്നു അഭി പുറത്തേക് വീണ്ടും വന്നത്.. ഗേറ്റ് അടച്ചു പൂട്ടി വിളക്ക് എടുത്തു അകത്തു പോകാൻ നോക്കുമ്പോൾ ആണ് റോഡ്‌ സൈഡിൽ പാർക്ക് ചെയ്ത കാറിലേക്ക് അവൾ നോക്കിയത്.. പരിചയമില്ലാത്തത് കൊണ്ട് അവൾ അധികം നോക്കാൻ നിൽക്കാതെ അകത്തു കയറി പോയി.. സിദ്ധാർഥ് അത്രയും നേരം അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.. അവൾ കണ്ണിൽ നിന്നും മാഞ്ഞതും അവൻ കാർ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു.. മനസ്സിൽ എന്തോ തീരുമാനിച്ചു ഉറപ്പിച്ചത് പോലെ അവൻ കാർ പായിച്ചു.. എനിക്ക് നിന്നെ മറക്കാൻ കഴിയില്ല ആമി.. ഞാൻ വരും നിന്റെ മുന്നിലേക്ക്.. നാളെ സൂര്യൻ അസ്തമിക്കുമ്പോൾ ഞാനും നീയും കണ്ടിരിക്കും.. മനസ്സിൽ ആ വാക്കുകൾ ഉരുവിട്ട് കൊണ്ട് അവന്റെ കാർ നഗരത്തിലെ പ്രശസ്തമായ ബാർ ലക്ഷ്യം വച്ചു പാഞ്ഞു.........കാത്തിരിക്കൂ.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...