🌸എന്നെന്നും എന്റെ മാത്രം 🌸: ഭാഗം 113

രചന: അനു

ഊഞ്ഞാലിൽ ഇരുന്ന് മുഖം കൈകൊണ്ട് അമർത്തി പൊത്തി ഞാൻ കരഞ്ഞു..... അടുത്താരോ വന്നിരുന്ന് പോലെ തോന്നിയപ്പോ ഞാൻ വേഗം കൈ മാറ്റി കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കി.... അടുത്തിരിക്കുന്ന ആളെ കണ്ടതും ഇതു വരെ പിടിച്ചു കെട്ടിയ സങ്കടം അണപൊട്ടി ഒഴുക്കി.... കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ വാവിട്ട് കരഞ്ഞു...... " അനന്തേട്ടാ.........!! ഞാൻ...... ഞാൻ ഒറ്റപ്പെട്ട് പോയി ഏട്ടാ... ഞാൻ.... ഞാൻ ഇവിടെ വല്ലാതെ ഒറ്റപ്പെടു പോയി..... ഒറ്റ രാത്രി കൊണ്ട് ഞാൻ ഇവിടെ ആർക്കും,,,,,ആരും,,,,,, ഒന്നും അല്ലാണ്ടായി പോയി..... ദേവു പോലും... എന്നെ...... സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല എനിക്ക്.... ചങ്ക് പൊട്ടി പിളരാ..... ആരും എന്നെ മനസ്സിലാകുന്നില്ല..... എന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ആരും ചിന്തിക്കുന്നില്ല..... ഏട്ടൻ പറ,,,,, എന്റെ ദേഷ്യവും വാശിയും ഒക്കെ ന്യായമല്ലേ....????? പറ... ഏട്ടാ...... ഞാൻ ചെയ്തതിൽ എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ണ്ടോ....???? പറ അനന്തേട്ടാ....????" ഏട്ടന്റെ മാറിൽ ചാഞ്ഞ് ഇരുന്ന് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ് കൊണ്ട് വേദനയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു... " നീ ഈ കാണിക്കുന്ന ദേഷ്യവും വാശിയുമോക്കെ ന്യായമാണെങ്കിൽ അവൻ നിന്നോട് കാണിച്ച ദേഷ്യവും വാശിയും ന്യായമല്ലേ....?????

നിനക്ക് അവനോട് തോന്നിയ വെറുപ്പും അകൽച്ചയും ന്യായമാണെങ്കിൽ അവൻ നിന്നോട് കാണിച്ച വെറുപ്പും അകൽച്ചയും ദേഷ്യവും ഒക്കെ ന്യായം അല്ലേ....??? പറ...? " ഏട്ടൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ ഏട്ടന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി... " പക്ഷേ അനന്തേട്ടാ...... സിദ്ധു കാരണം ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാത്ത എന്റെ അച്ഛൻ, അമ്മ, വീട്ടുകാർ, ഒക്കെ നാട്ടുകാരുടെ മുന്നിൽ നാണം കെട്ട് നിന്നില്ലേ...???? പാവം എന്റെ അച്ഛൻ..... എത്രകാലം കിടന്ന് നരകിച്ചു, അമ്മ ഇപ്പഴും എന്നോട് മിണ്ടിയിട്ടില്ല.... സിദ്ധു കാരണമല്ലേ ഇതൊക്കെ... അവനല്ലേ എല്ലാം....!!! ഇത്രയൊക്കെ അനുഭവിക്കാൻ ഞാൻ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല..." അല്പം വാശി കലർന്ന ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ ഞാൻ ഇത്രയും പറഞ്ഞ് മുന്നോട്ട് നോക്കി ഇരുന്നു.... "അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ സിദ്ധുന്റെ അച്ഛൻ മരിക്കാൻ നീ കൂടി ഒരു കാരണം അല്ലേ....????" ഏട്ടൻ ചോദിച്ചത് കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നോക്കി..... "ഞാനോ....???? അതിന് ഞാൻ അങ്ങനെ കാരണമാക്കും....???? ഞാൻ ചെയ്തത് ശെരിയല്ലേ...???അപ്പഴത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ, ആമിയുടെ അവസ്‌ഥയിൽ ഞാൻ പിന്നെ എന്താ ചെയേണ്ടിയിരുന്നത്...?? അവളെ മരിക്കാൻ വിടുകയോ...???" " ഒരിക്കലുമല്ല.....

അവളെ പറഞ്ഞ്‌ കോണവിൻസ് ചെയ്ത് അച്ഛനെയോ ഏട്ടനെയോ ഉത്തരവാദിത്വപ്പെട്ട ആരെയെങ്കിലും അറീകണമായിരുന്നു... ആമിയുടെ കുട്ടനെ കുറിച്ഛ് മറ്റാരേക്കാളും ആമി പറഞ്ഞ് നിനക്ക് അറിയാമായിരുന്നില്ലേ,, അവള് അറിയതെയെങ്കിലും നിനക്ക് അവനോട് പറയാമായിരുന്നു...." ഏട്ടൻ പറയുന്നത് കേട്ട് നിസ്സഹായതയോടെ നോക്കി വെപ്രാളത്തോടെ പറഞ്ഞു.... " പക്ഷേ,,,,,,, പക്ഷേ അന്ന് ഞാൻ ഒരുപാട് അവളെ കോണവിൻസ് ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു... എന്നെ ഒന്ന് കേൾക്കാനോ അനുസരിക്കാനോ പോലും അവള് ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല.... അവളെ അനുസരിക്കുക അല്ലാതെ മറ്റൊരു മാർഗവും ഇല്ലായിരുന്നു... അവളെയും ഉള്ളിലെ ജീവനേയും അങ്ങനെയെങ്കിലും രക്ഷിക്കണം ന്നെ ഞാൻ അപ്പോ ചിന്തിച്ചുള്ളൂ.... അത് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആവുമെന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല.... " " അത് തന്നെയല്ലേ നിന്റെ കാര്യത്തിൽ സിദ്ധുനും പറ്റിയത്..... നിന്റെ അച്ഛൻ ഇങ്ങനെ പാരലൈസെഡ് ആവുമെന്നോ, അമ്മ നിന്നെ അകറ്റി നിർത്തുമെന്നോ, ഇത് ഇത്രത്തോളം വഷണാവുമെന്നോ അവൻ ഒരിക്കലും കരുതി കാണില്ല.... പിന്നെ നീ പറഞ്ഞില്ലേ ആമിയേയും കുഞ്ഞിനേയും രക്ഷികണമെന്നേ ചിന്തിച്ചുള്ളൂ ന്ന്,

അന്ന് നീ സിദ്ധുനെയോ അച്ഛനെയോ, പോട്ടേ ഈ വീട്ടിലെ മറ്റാരെയെങ്കിലും അറീച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, ആമിയെ പൊന്ന് പോലെ നോക്കുകയും സ്നേഹിക്കുകയും മാത്രം ചെയ്യുന്ന ഇവിടെയുള്ളവർ അവളെ ഇഷ്ടത്തിന് എതിര് നിൽക്കുമെന്നും, ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഒരുത്തന്റെ കൂടെ നിർബന്ധിച്ഛ് കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചു അയക്കുമെന്നും തോന്നിയോ നിനക്ക്...??? അവളെ കുറിച്ചും, അവളുടെ ഫാമിലിയെ കുറിച്ചും എല്ലാത്തിലും ഉപരി സിദ്ധുനെ കുറിച്ചും അവരെ സൗഹൃദത്തെ കുറിച്ചും എല്ലാം അറിയുന്ന നിനക്ക് എങ്ങനെ അങ്ങനെ ചിന്തിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു...???? ആമി തെറ്റക്കാരിയാണ്, മറ്റാരോട് പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും കുട്ടനോട് അവൾക്ക് പറയായിരുന്നു.... ചിലപ്പോ അപ്പഴത്തെ അവസ്ഥയിൽ അവള് സ്വാർത്ഥയായി പോയിരിക്കാം.. അങ്ങനെയെങ്കിലും സ്നേഹിച്ച പുരുഷന്റെ കൂടെ പോണം, വയറ്റിലുള്ള അവന്റെ കുഞ്ഞിനെ രക്ഷിക്കണം, വിവാഹ തലേന്ന് ഇങ്ങനെയൊരു കാര്യം വീട്ടുക്കാരോട് പറഞ്ഞാൽ പാരമ്പര്യം, കുടുംബ മഹിമ, സൽപ്പേര്, നാട്ടുകാർ, വീട്ടുകാര് എല്ലാം ഓർത്ത് ഭയന്ന് സമ്മതിക്കില്ല ന്നൊരു പേടി എല്ലാ പെണ്കുട്ടിക്കളെ പോലെ അവളേയും പിടികൂടിയിരിക്കാൻ, അതോണ്ട് തന്നെ വീട്ടക്കാരിൽ നിന്ന് ഇതെല്ലാം മറയ്ക്കാൻ അവളുടെ മനസ്സ് നിർബന്ധിത ആക്കിക്കാണും... കുട്ടനെ അവളുടെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ആയി മാത്രം കണ്ട അവൾ ഒരു നിമിഷം ചേട്ടനായി കണ്ട് പോയിക്കാണും...

ഞാൻ അവളെ ന്യായീകരിക്കല്ല... ആരുടേയും ഭാഗം നിൽക്കല്ല... ഈ പ്രശ്‌നത്തിന്റെ ഒരു മൂല കാരണം ആമിയാണ്.... അന്ന് തന്നെ നീയോ അവളോ അവനോട് ഇതൊക്കെ തുറന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഇങ്ങനെയൊന്നും ഉണ്ടാവില്ലായിരുന്നു... ഒരുപക്ഷേ അവൻ മുൻകൈ എടുത്ത് നിന്നേയും ആമിയെയും സഹായിച്ചേനെ.... എനിക്ക് അറിയാം അവനെ മറ്റാരേക്കാളും.... ഞാൻ നിന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തുകയല്ല, അവനെ ന്യായീകരിക്കുകയുമല്ല... രണ്ട് പേരും കുറ്റക്കാരാണ്, നീയും അവനും പരസ്പരം തെറ്റുകുറ്റങ്ങൾ ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞ് ന്യായീകരിക്കൻ ശ്രമിച്ചാലും, പോയവരെ നമുക്ക് തിരിച്ഛ് കിട്ടില്ല... ബ്ലാക്ക് മെയിൽ ചെയ്ത് കല്യാണം കഴിച്ഛ് സിദ്ധു, നിന്നോട് ചെയ്തത് വലിയ തെറ്റ് തന്നെയാ, അല്ലെന്നൊന്നും ഞാൻ പറയുന്നില്ല.. ഞാൻ എന്നല്ല ഇവിടെ ആരും പറയില്ല... പക്ഷേ നിന്റെ അച്ഛന്റെ മരണത്തിനും നരകയാദനകൾക്കും അവൻ മാത്രണോ കാരണം...??? പറ...?? ആ കാര്യത്തിൽ നിനക്കുമില്ലേ പങ്ക്...???" ഏട്ടൻ പറഞ്ഞോതൊക്കെ കേട്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഞാൻ ഇരുന്നെങ്കിലും അവസാനത്തെ ചോദ്യം എന്നെ വല്ലാതെ ഉലച്ചു... സംശയം നിറഞ്ഞ ആശ്ചര്യത്തോടെ ഞൊടിയിടയിൽ തല ചരിച്ഛ് ഞാൻ ഏട്ടനെ നോക്കി...

"പറ.... നിന്റെ അച്ചന്റെ വീഴ്ചയ്ക്ക് അവനാണോ കാരണം...??? അതിന് നീയും ഒരു കാരണമല്ലേ..????" "ഞാനോ....!!!" ഏട്ടനെ നോക്കി ദേഷ്യത്തോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു... "എന്റെ അച്ഛന്റെ വീഴ്ച്ചയ്ക്കും മരണത്തിനും ഞാൻ അങ്ങനെ കാരണക്കാരിയാവും...???" അമർഷത്തോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചത് കേട്ട് ഏട്ടൻ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.... " അന്ന് തന്നെ എല്ലാം അച്ഛനോട് തുറന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അച്ഛൻ ഇന്നും നിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവുമായിരുന്നു... ഇങ്ങനെ നരക്കികില്ലായിരുന്നൂ ന്ന് നീ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ...??? അതിന്റെ അർത്ഥം എന്താ....????" ഏട്ടന്റെ ഈ ചോദ്യത്തിൽ എന്റെ കണ്ണിലെ ദേഷ്യവും അമർഷവും ഒറ്റയടിയ്ക്ക് കെട്ടങ്ങി പോയി... നിറഞ്ഞ് വരുന്ന കണ്ണോടെ ഞാൻ ഏട്ടനെ ദയനീയമായി നോക്കി.... " ഞാൻ നിന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തുകയല്ല മോളേ.... നീ തന്നെ ഒന്ന് ചിന്തിച്ഛ് നോക്ക്.. നീ ഈ പറയുന്ന നിന്റെ അച്ഛന്റെ വീഴ്ചയുടെ, മരണത്തിന്റെ എല്ലാം ഓരോയൊരു കാരണമാണോ സിദ്ധു...??? അവൻ കൂട്ട് പ്രതിയല്ലേ ആവുന്നുള്ളൂ...???

ഞാൻ നിന്നെ സങ്കടപ്പെടുത്തുകയല്ല, കുറ്റക്കാരിയാക്കുകയുമല്ല, ഒരു പക്ഷേ നീ ചിന്തിച്ഛ് നോക്ക്, നിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ വിവരം നീ തന്നെ അന്ന് അദ്ദേഹത്തോട് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അത്രയും ആൾക്കാരുടെ മുന്നിൽ വെച്ഛ് കേൾക്കുമ്പോ ഉണ്ടായ ആ വലിയ ഷോക്ക് നിന്റെ അച്ഛന് ഉണ്ടാവില്ലായിരുന്നു... നിന്റെ അച്ഛൻ നിന്റെ കൂടെ നിൽകുമായിരുന്നില്ലേ...?? അമ്മ അകൽച്ച കാണിക്കുമായിരുന്നോ..???" ഏട്ടന്റെ വാക്കുകൾ സത്യത്തിൽ എന്നെ ചിന്തിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു... ഏട്ടൻ പറഞ്ഞ പോലെ അന്ന് വീട്ടിൽ വെച്ഛ് ' എല്ലാം തുറന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അച്ഛന് അങ്ങനെ വരില്ലായിരുന്നു ന്ന് ' ഞാൻ തന്നെയല്ലേ ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞത്, ഏട്ടന്റെ ചോദ്യം സത്യല്ലേ,, അച്ഛന്റെ വീഴ്ച്ചയ്ക്കും മരണത്തിനും കാരണം ഞാൻ കൂടി അല്ലേ....??? ആമി ചെയ്തപ്പോലെ തന്നെ ഒരു ചതിയല്ലേ ഞാനും എന്റെ അച്ഛനോട് ചെയ്തത്... ഇവിടെ കൂട്ടുപ്രതി സിദ്ധു ആണെങ്കിൽ അവിടെ ഞാൻ അല്ലേ...?? എനിക്ക് എന്തും തുറന്ന് പറയായുള്ള സ്വതന്ത്രം അച്ഛൻ തന്നിട്ട് കൂടി ഞാൻ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞില്ല, അമ്മയെ പോലും ഞാൻ ഭയന്നു.... ഏട്ടൻ പറഞ്ഞപോലെ ഒരുപക്ഷേ അല്ലാ,,,, ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അച്ഛൻ വീഴില്ലായിരുന്നു, ഇത്രയും വലിയൊരു ഷോക്ക് അച്ഛന് ഉണ്ടാവില്ലായിരുന്നു,

വേറാര് വിശ്വസിച്ചില്ലെങ്കിൽ ആരൊക്കെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞാലും എന്റെ അച്ഛൻ എന്നെ വിശ്വസിക്കുമായിരുന്നു, കൂടെ നിൽക്കുമായിരുന്നു....! സിദ്ധുനെ മാത്രം പഴിചാരൻ എനിക്ക് അങ്ങനെ കഴിയും....!!!!!???" സങ്കടം സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ നിർത്താതെ പെയ്യുന്ന കണ്ണും എന്റെ അഗാധമായ ആലോചന കണ്ടിട്ടാവണം ഏട്ടൻ എന്റെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു.. " ഞാൻ നിന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയതല്ല, നിന്നെ മാത്രം തെറ്റുകാരി ആക്കിയതുമല്ല..... ആരേയും വിഷമിപ്പിക്കണ്ട, ആരും അറിയില്ല എന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ചാവും നീ അതൊന്നും അന്ന് ആരോടും പറയാതിരുന്നത്... എന്നിട്ട് നടന്നതോ...???? നമ്മൾ വിചാരിച്ചപ്പോലെ ആഗ്രഹിച്ചപ്പോലെയൊന്നുമല്ല ജീവിതം നമ്മളെ കൊണ്ടുവാ... നമ്മൾ എന്ത് നടക്കരുതെന്ന് വിചാരിക്കുംന്നോ അതാവും ചിലപ്പോ നടക്കാ.. ഇവിടെ നിങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും ഒരു വഴിയ്ക്ക് അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു വഴിയ്ക്ക് തെറ്റക്കാരാണ്... നീ അവന്റെ തെറ്റ് മാത്രം ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയപ്പോ ഞാൻ നിന്റെ തെറ്റ് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി......അത്രേള്ളൂ....!!!! നിന്റെ തെറ്റ് മാത്രം സിദ്ധു ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയ ഒരു നിമിഷത്തിൽ നിന്റെ കൂടെ നിന്ന് അവന്റെ തെറ്റ് ഞാൻ അവനും പറഞ്ഞ് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്...

അതിന്റെ ആഴവും പരപ്പും അവൻ നന്നായി അറിയുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്...." സങ്കടത്തോടെ ഞാൻ ഏട്ടന്റെ മുന്നിൽ തലകുനിച്ഛ് ഇരുന്നു.... എന്റെ തോളിൽ വാത്സല്യത്തോടെ തട്ടിക്കൊണ്ട് ഏട്ടൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി.... എനിക്ക് അറിയാം സിദ്ധുനെ,,,,, മറ്റാരേക്കാളും നന്നായിട്ട്..... അവൻ നിന്നെ എത്രത്തോളം സ്നേഹിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നും എനിക്ക് മാത്രേ അറിയൂ..... ഞാൻ മാത്രേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ, ഞാൻ മാത്രേ മനസ്സിലാക്കിട്ടുള്ളൂ..... എന്നെ മാത്രേ അവൻ അറീച്ചിട്ടുള്ളൂ.. ആമി അറിയാതെ ഞാനും അവനും പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് നിങ്ങളെ കോളേജിൽ ഒരുപാട് തവണ വന്നിട്ടുണ്ട്, നിന്നെ കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രം..... നീ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അവന് ശെരിക്കും ഭ്രാന്ത്രാ...അത് അന്നാണെങ്കിലും ഇന്നാണെങ്കിലും..... അതു കൊണ്ട് തന്നാ നീ തെറ്റ് ചെയ്തപ്പോ അവന് ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയാതെ പോയത്.... അന്ന് നീ എവിടുന്ന് ഡിവോഴ്സ് കൊടുത്തു ഇറങ്ങി പോയില്ലേ.... അന്ന് പാതി തകർന്നതാ അവൻ.... പിന്നെ അമ്മൂന്റെ കല്യാണത്തിന് നിന്റെ വീട്ടിൽ വന്ന് അവിടുത്തെ അവസ്‌ഥ കാണുകയും അറിയുകയും കൂടി ചെയ്തപ്പോ അത് മുഴുവനായി.... നിനക്കൊന്നും അറിയില്ല... നീ ഒന്നും അറിയാൻ അവൻ സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് പറയുന്നതാവും ശെരി..... അമ്മൂന്റെ കല്യാണം, സ്വന്തം ഏട്ടന്റെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് അത് നടത്തിയത് സിദ്ധുവാണ്....

കല്യാണത്തിന്റെ ഫുൾ ചിലവ് നോക്കിയത് അവനാ... സർവാഭരണ വിഭൂഷിത ആയിരുന്നില്ലേ അന്ന് അമ്മു....???? കല്യാണം നടത്താൻ ബാങ്കിൽ നിന്ന് ലോണ് എടുത്ത നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് എങ്ങനെയാ അവൾക്ക് അത്രയും സ്വർണം കൊടുക്കാൻ പറ്റിയത്....????? നീ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ...???? നാല് കൂട്ടം പായസം അടങ്ങുന്ന ഗംഭീര സദ്യ, അത്രയും വലിയൊരു സദ്യ കൊടുക്കാൻ നിന്റെ വെല്യച്ഛനോ ചെറിയച്ഛനോ കഴിയുമായിരുന്നോ..?? കല്യാണ പന്തൻ, അമ്മൂന്റെ വസ്ത്രം, ആഭരങ്ങൾ തുടങ്ങി എല്ലാം സിദ്ധുവാണ് നോക്കിയത്.... നീ അച്ഛന്റെ വീഴ്ചയിൽ തകർന്നിരിക്കായതോണ്ട് അതൊന്നും ശ്രദ്ധിച്ചു കാണില്ല,, അറിയാം.... ആ കല്യാണം അത്ര ഭംഗിയായി നടക്കാൻ കാരണം അവനാ... കല്യാണത്തിന്റെ സർവ ചിലവും അവനാ നോക്കിയത്.... ഏട്ടന്റെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് അവൻ നടത്തിയ നിമ്മിയുടെ കല്യാണം പോലെ തന്നെയാ അവൻ അമ്മൂന്റെ കല്യാണവും നടത്തിയത്... പിന്നെ അവിടുന്ന് ഇങ്ങോട്ടുള്ള നിന്റെ ഈ ആറ് മാസത്തെ ജീവിതത്തിലെ ഓരോ ദിവസത്തിലും ഓരോ കാര്യങ്ങളിലും അവൻ അദൃശ്യമായ കൈകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.... kmct ഹോസ്പിറ്റലിൽ തുച്ഛമായ ശമ്പളത്തിന് നീ ജോലിക്ക് പോയി തുടങ്ങിയപ്പോ അത് നിന്റെ ചെറിയച്ഛനെ അറീച്ഛ് മുടക്കിയത് അവനാ...

ഒരു എക്സ്‌പീരിയൻസ് സർട്ടിഫിക്കറ്റ് പോലും ഇല്ലാതെ യാതൊരു ക്വാളിഫിക്കേഷനും ഇല്ലാതെ കോഴിക്കോട്ടെ one of the best കമ്പനിയിൽ അതും നല്ലോരു സാലറിയ്ക്ക് നിനക്ക് ജോലി വാങ്ങിതരാൻ മാത്രം എന്ത് പിടിപ്പാടാ നാട്ടിൻപുറത്ത്കാരനായ നിന്റെ ചെറിയച്ഛന് ഉള്ളത്...??? കോയമ്പത്തൂരിൽ അകൗണ്ടന്റ് ആയ ചെറിയച്ചന് ഇവിടെ നിനക്ക് ജോലി തരപ്പെടുത്തി തരാൻ മാത്രം ആൾബലമോ, രാഷ്ട്രീയ ചുറ്റുപ്പാടോ ഉള്ളതായി നിനക്ക് എപ്പഴെങ്കിലും തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ..??" ഏട്ടന്റെ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ എന്റെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു പോയി... അന്തം വിട്ട് അത്ഭുതത്തോടെ മറുത്തൊരക്ഷരം പറയാൻ കഴിയാതെ ഞാൻ ഏട്ടനെ തന്നെ കണ്ണിമപോലും വെട്ടാതെ നോക്കി.... അവനാ... സിദ്ധുവാ നിനക്ക് ജോലി ശെരിയാക്കി തന്നത്..... അവന്റെ പാർട്ണർ ഷിപ്പിലുള്ള നമ്മുടെ കമ്പനി തന്നെയാ അത്... ഒരു സൗജന്യ മെഡിക്കൽ ക്യാമ്പ് നടത്തി നിന്റെ അച്ഛനെ കോഴിക്കോട്ടെ ബെസ്റ്റ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ട്രീറ്റ്മെന്റിന് സ്പോണ്സർ ചെയ്ത സ്പോണ്സേറും അവനാണ്.... അവിടെ നിന്റെ അച്ഛന്റെ മരുന്ന്, ഭക്ഷണം, താമസം തുടങ്ങി എല്ലാത്തിനും ഓടിയത് സിദ്ധുവാണ്..

നീ അറിയാതെ ഇടയ്ക്കിടെ അവൻ അച്ചനെ വന്ന് കാണാറുപോലും ഉണ്ടായിരുന്നു.... അങ്ങനെ അങ്ങനെ നീ പോലും അറിയാതെ നിന്റെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ അവൻ തന്നെയാ ഇത്രയും കാലം ഭംഗിയായി നോക്കിയത്..... ഇതൊന്നും നീ അറിയരുതെന്ന് മറ്റാരേക്കാളും വാശി അവനായിരുന്നു... അവൻ വെച്ചു നീട്ടുന്നത്തൊന്നും നീ സ്വീകരിക്കില്ലന്ന് പേടി, അവന്റെ സ്നേഹത്തെ നീ വെറും സഹതാപത്തിൽ ഒതുക്കി കളയുമെന്ന് ഭയം... അതൊക്കെ കൊണ്ടാ ചെറിയച്ഛൻ വഴിയും സ്പോണ്സർ ആയിട്ടും ഒക്കെ ഒളിഞ്ഞും മറഞ്ഞും അവൻ നിന്നതും ചെയ്തതും..... ആമി പറഞ്ഞ് എല്ലാ സത്യങ്ങളും മനസ്സിലാക്കി നിനക്ക് ഒരു സർപ്രൈസ് തരാൻ എല്ലാരേയും കൂടി നിന്നെ കൂടികൊണ്ട് വരാൻ നിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ നിന്നപ്പഴാണ് നിന്റെ അച്ഛന്റെ മരണ വാർത്ത അവനെ തേടിയെത്തിയത്..... അന്ന് അവൻ വന്നത് നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ.....????" ഏട്ടൻ പറയുന്നതൊക്കെ കേട്ട് ഒരു ശില പോലെ സ്തംഭിച്ഛ് ശ്വാസം വിട്ടാൻ പോലും മറന്ന് മരവിച്ചു ഞാൻ ഇരുന്നു... കണ്ണുകൾ വിശ്രമമില്ലാതെ ഒഴുകികൊണ്ടിരുന്നു.... ഏട്ടൻ പറഞ്ഞതൊന്നും എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് വിശ്വസിക്കാനോ ഉൾകൊള്ളാനോ കഴിയുന്ന കാര്യങ്ങൾ ആയിരുന്നില്ല...... ഏട്ടൻ പറഞ്ഞ ഓരോ കാര്യവും തലയിലൂടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ദഹിക്കാതെ ഓടി നടക്കുന്നു...

പക്ഷേ എനിക്ക് അറിയാം,,, ഏട്ടൻ പറഞ്ഞപ്പോലെ....അമ്മൂന്റെ കല്യാണം, ആഭരണങ്ങൾ, ചിലവ്, എന്റെ ജോലി, അച്ഛന്റെ ട്രീറ്റ്മെന്റ് ഇതൊന്നും ഞങ്ങളെ കൊണ്ട് കൂട്ടിയാൽ കൂടുന്നതായിരുന്നില്ല...... എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ തക്കവണ്ണം തെളിവുകൾ ഞാൻ തന്നെ നിരത്തുകയായിരുന്നു.... എല്ലാം കേട്ട്, ഉൾക്കൊണ്ട് ഞാൻ തളർന്ന് പോയിരുന്നു... ചിന്തകളുടെ ഭാരം താങ്ങാൻ കഴിയാതെ ഞാൻ രണ്ട് കൈ മുട്ടും തുടയിൽ ഊന്നി തലയ്ക്ക് കുത്ത് കൊടുത്തു കണ്ണടയ്ച്ഛ് ഇരുന്നു.... പെട്ടെന്ന് ഏട്ടൻ പിടിച്ചു കുലുക്കി കൊണ്ട് ഓർമയുണ്ടോന്ന് ചോദിച്ചതും ഞാൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ ഏട്ടനെ നോക്കി പതിയെ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി അങ്ങനെ തന്നെയിരുന്നു...... "അന്ന് സിദ്ധു നെ കണ്ട് നീ വല്ലാതെ ദേഷ്യപ്പെട്ടിരുന്നു... അച്ഛനെ കൊന്നത് അവനാണെന്നും പറഞ്ഞ് നീ വല്ലാതെ വൈലെന്റ് ആയി... ഒരുവിധത്തിലാ അന്ന് നേരം വെളുപ്പിച്ചത്.. പക്ഷേ രാവിലെയായപ്പോഴേക്കും നിന്റെ മനസ്സ് കൈവിട്ട് പോയി തുടങ്ങിയിരുന്നു... അമ്മൂനെ മുറിവേല്പിച്ഛ് ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ട് പോകുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോ കണ്ടത് കൊല്ലവെറിയോടെ സിദ്ധുന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ അമർത്തി കടിച്ഛ് വിട്ടാതെ നിൽക്കുന്ന നിന്നെയാ.... കൈ മുറിഞ്ഞ് ചോര വന്നിട്ടും അവൻ നിന്നെ പിടിച്ഛ് മാറ്റാനോ കൈ വലിക്കാനോ തയ്യാറാവാതെ നിന്നിരുന്നു....

ഒരുവിധം നിന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്കുമ്പഴേക്കും നീ മുഴുവനായും മറ്റൊരാളായി മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു..... ഓർമയില്ലാതെ ആണെങ്കിലും നീ പറയുന്ന ഓരോ വാക്കും എറ്റവും കൂടുതൽ മുറിവേല്പിച്ചത് സിദ്ധുനെ ആയിരുന്നു..... ' സ്നേഹിച്ഛ് സ്നേഹിച്ഛ് ഒടുക്കം അവളെ ഞാനൊരു ഭ്രാന്തി ആക്കി അല്ലേടാ..' ന്ന് പറഞ്ഞു ആശുപത്രി വരാന്തയിൽ ഇരുന്ന് എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ഛ് കരഞ്ഞ അവനെ ഞാൻ മാത്രേ കണ്ടിടുള്ളൂ...... പിന്നെ അങ്ങോട്ട് കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യത്തോടെ മാത്രേ നീ പിന്നെ അവനെ നോക്കിട്ടുള്ളൂ, അച്ഛന്റെ കൊലപാതകിയായിട്ടേ നീ അവനെ വിളിച്ചിട്ടുള്ളൂ..... ഈ എന്തോരും അവനെ ഉപദ്രവിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയോ...... ഒരുപാട്.... ഒരുപാട്.... അവനെ കാണുന്നതേ നിനക്ക് കലിയായിരുന്നു.... സർജിക്കൽ ബ്ലേഡ് എടുത്ത് കുത്താനും, കഴുത്ത് ഞെരിച്ഛ് കൊല്ലാനും ഒക്കെ നോക്കീട്ടുണ്ട്... ഒരു ദിവസം സെല്ലിന് ഉള്ളിൽ നിന്ന് അവന്റെ ഷർട്ടിൽ പിടിച്ഛ് വലിച്ഛ് അവന്റെ നെറ്റി പൊട്ടിയിരുന്നു... അവനെ കാണുമ്പോ തന്നെ നീ വല്ലാതെ വൈലൻറ് ആകുമായിരുന്നു... പക്ഷേ എത്രയൊക്കെ നീ ദ്രോഹിച്ചാലും ഒന്ന് തടയുക പോലും ചെയ്യാതെ അവൻ ചെയ്ത തെറ്റിനുള്ള ശിക്ഷ പോലെ എല്ലാം കണ്ണീരിൽ കുതിർന്ന ചിരിയോടെ സഹിച്ചിട്ടേള്ളൂ... നീയാ എന്റെ അച്ഛനെ കൊന്നതെന്ന് അവനെ നോക്കി നീ വിളിച്ഛ് കൂവിട്ടുണ്ട്.....

സിദ്ധുന്റെ പ്രെസെന്റസ് നിന്റെ നില കൂടുതൽ വഷളാക്കും അതോണ്ട് ഇനി വരരുതെന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഒരു ചിരിയോടെ അവള് എന്നെ കാണാതിരുന്നാ പോരേഡാ, എനിക്ക് അവളെ കാണല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞു കണ്ണീരോടെ ഇറങ്ങി പോയ അവനെ ഞാൻ നോക്കി നിന്നിട്ടുണ്ട്..... നീ കാണാതെ പിന്നെയും ഒരുപാട് തവണ അവൻ നിന്നെ കാണാൻ വരുമായിരുന്നു... നിന്റെ റിക്കവറിങ് സ്റ്റേജ് ഡോക്ടറേക്കൾ കൂടുതൽ നോട്ട് ചെയ്തത് ചിലപ്പോ അവനായും...!!!! നിമ്മിയുടെ കല്യാണതിരക്കിൽപെട്ട് പോയതോണ്ടാ അല്ലെങ്കിൽ നീ ഡിസ്ചാർജ് ആകുന്ന ദിവസം നിന്നെ കൂട്ടാൻ എല്ലാരും കാണുമായിരുന്നു അവിടെ..... പിന്നെ കുറേ പേടിയായിരുന്നു അവന്, ഇനിയും അവനെ കണ്ട് നീ വൈലൻറ് ആകുമോ, പഴേപ്പോലെ ആയിപോകുമോ ന്നൊക്കെന്നുള്ള ഭയം... നീ എവിടെ കണ്ടപ്പോ അവന്റെ സന്തോഷത്തിന് അതിരില്ലായിരുന്നു.... ശെരിയാണ് അനൂ..... അവൻ ചെയ്തത് തെറ്റ് തന്നെയാ... അതൊരിക്കലും ന്യായീകരണം അർഹിക്കുന്നതുമല്ല.... പക്ഷേ,,,,, നിന്നോടുള്ള അന്ധമായ സ്നേഹമാണ് അവനെ തെറ്റുക്കാരനാക്കിയത്.....!!!!!" ഇത്രയും കേട്ടപ്പോ തന്നെ ഏട്ടന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ് പോയിരുന്നു ഞാൻ...

" ഏട്ടാ..... എനിക്ക്.... എനിക്ക് കാണണം അവനെ..... എന്റെ....എന്റെ സിദ്ധുനെ എനിക്ക് കാണണം..... എനിക്കിതൊന്നും, ഞാനിതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ല... എവിടെയാ അവൻ.....???" "നീ ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ... ഞങ്ങളൊക്കെ നാലുപാടും അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്, കൂടാതെ പോലീസ് അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്.... അവൻ വരും... നീ വിഷമിക്കണ്ട... അവനൊന്നും പറ്റില്ല.... ഞാൻ താഴേക്ക് ചെല്ലട്ടെ... വന്നിട്ട് അമ്മയേയും വെല്യമ്മയേയും ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല....." കുറച്ചു നേരം കൂടി എന്റെ അടുത്തിരുന്നു എന്നെ പറഞ്ഞ്‌ സമാധാനിപ്പിച്ഛ് ഏട്ടൻ താഴേക്കിറങ്ങി... ഞാൻ ഊഞ്ഞാലിൽ ചാരി ഇരുന്നു കണ്ണടച്ചു.... ഏട്ടൻ പറഞ്ഞ ഓരോ വാക്കും ചെവിയിൽ അലയടിയ്ക്കെ ഊഞ്ഞാലിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്ന് കണ്ണുകൾ ഞാൻ ഇറുക്കിയടച്ചു... " നീ...നീ എവിടെയാ സിദ്ധു......? എവിടെയാ നീ....? ആം സോറി എനിക്ക്... എനിക്കൊന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു.... ഒന്നും..... ഒന്നും..... പറയായിരുന്നില്ലേ... ഒരു വട്ടമെങ്കിലും... നിന്നെ എനിക്ക് ഒരുപാട് ഒരുപാട് ഇഷ്ടാണ് സിദ്ധു... നീയല്ലാതെ എനിക്ക്....!!!!!"............തുടരും.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...