🌸എന്നെന്നും എന്റെ മാത്രം 🌸: ഭാഗം 12

രചന: അനു

"എന്റെ അമ്മയേയും അച്ഛമ്മയേയും സ്നേഹം കാണിച്ച് മയക്കി ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഇവിടെ സുഖിച്ചു വാഴാമെന്ന് മോള് വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതിന് വെച്ച വെള്ളം എടുത്ത് മാറ്റിയേക്ക്.....!!! എന്റെ ചിലവിൽ, ഇവിടെ ഇങ്ങനെ തിന്ന് കുടിച്ച് എന്റെ ഭാര്യയായി ജീവികാമെന്ന് വല്ല മോഹവും കയറി കൂടിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ നീ കാത് തുറന്ന് കേട്ടോ... ആറ്മാസം മാക്സിമം വണ് ഇയർ അതുമതി ഡിവോഴ്സ് കിട്ടാൻ... ഇതിപ്പോ നാടും വീടുമായി എല്ലാരും അറിഞ്ഞുപ്പോയത് കൊണ്ടാ അല്ലെങ്കിൽ നീ എന്നെ നാശൂലത്തെ ഞാൻ തലയിൽ ചുമക്കേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു.....!! മനസ്സിലായോഡീ.... മോളേ...!!!!!!" ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞ് ഞാൻ വീണ്ടും ബെഡിൽ ചെന്നിരുന്ന് വർക്ക് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.... ഓരോ മാരണങ്ങൾ കയറി വന്നോളും...!!!! കാര്യയിട്ട് വർക്ക് ചെയ്യുമ്പഴാ വാതിലിന് ആരോ മുട്ടിയത്.. ആദ്യം മുട്ടി പിന്നെ സൗണ്ട് ഒന്നും കേൾക്കാഞ്ഞപ്പോ കരുതി തോന്നിയതാവുംന്ന്... വീണ്ടും വർക്കിലേക്ക് കോണ്വെൻസ്ട്രേറ്റ് ചെയ്തപ്പോ ദേ വീണ്ടും.... അവളാന്ന് കണ്ടപ്പോ ദേഷ്യം ഇരട്ടിച്ചു.. ദേഷ്യം തീർക്കാൻ വായിൽ തോന്നിയത് മുഴുവൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു... ഇന്നലത്തെ പോലെ തലയണയും പുതപ്പും അവളുടെ കാൽക്കലേക്ക് എറിഞ്ഞ് കൊടുത്തു.... ~~~~~~

വീണു കിടന്ന തലയണയിലേക്ക് മുഖമമർത്തി ശബ്‌ദം പുറത്തേക്ക് കേൾപ്പിക്കാതെ ഞാൻ ഏങ്ങി കരഞ്ഞു... എന്റെ കൃഷ്ണാ ജീവിതക്കാലം മുഴുവൻ ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞു ജീവിക്കേണ്ടി വരുമോ..??? എന്നെ പരീക്ഷിച്ച് മതിയായില്ലേ....??? ഞാൻ മനസ്സിൽ ചോദിച്ചു... ഉറക്കം കണ്ണുകളെ തലോടുമ്പോ കണ്ണീര് വീണ് തലയണ കുതിർന്നിരുന്നു..... ~~~~~ രാവിലെ റൂമിന്റെ പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോ തന്നെ വീട് മൊത്തം ഇവന്റ് മാനേജ്‌മെന്റ്ക്കാരുടെ നിയന്ത്രണത്തിലായിരുന്നു.... ഇന്നലെ രാത്രി അമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നു ഇന്ന് വൈകുന്നേരം ഒരു ചെറിയ റീസെപ്‌ഷൻ വെച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്... കല്യാണം വളരെ സ്വകാര്യമായി നടന്നതാണല്ലോ... അതോണ്ട് ഫാമിലി മെമ്പേഴ്സിനെയും ഫ്രണ്ട്സിനേയും മാത്രം ക്ഷണിച്ഛ് കൊണ്ടുള്ള ഒരു ചെറിയ പാർട്ടി..... ഈ അമ്മന്റെ ഒരു കാര്യം.....!!!! പാർട്ടിയും റിസപ്ഷനും തേങ്ങാക്കൊലയൊന്നും വേണ്ടന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞതാ..... പക്ഷേ,,, ആരു കേൾക്കാൻ... അപ്പോഴേക്കും അച്ഛമ്മ തുടങ്ങി... കല്യാണം കഴിച്ചതിന്റെ കദനകഥ പറയാൻ... ഓരോടും ചോദിച്ചില്ല, പറഞ്ഞില്ല, അറിഞ്ഞില്ല.... ഹമ്മോ...!!! ഒരു ലോഡ് റിലേക്റ്റിവ്‌സ് വരാനുണ്ട്... അവർക്കിനി എന്തൊക്കെ അറിയേണ്ടി വരുമോ എന്തോ...??? ~~~ വൈക്കുനേരമാണ് ഫങ്ഷൻ,,, പക്ഷേ ഉച്ചയായപ്പോഴേക്കും വീട്ടിൽ എല്ലാരും എത്തി.... അടുത്ത ബന്ധുക്കളും ഫ്രണ്ട്സും അത്രേ ഉണ്ടാവൂന്നായിരുന്നു അമ്മ പറഞ്ഞത്.... ഇതിപ്പോ ഒരു പള്ളിപെരുന്നാളിന്നുള്ള ആളുണ്ട്...

നിമ്മിയാണെങ്കിൽ ഓടിനടന്ന് എല്ലാർക്കും എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്... കസിൻസ്, വെല്യച്ഛമ്മാര്, വെല്യമ്മമാർ, ചെറിയമ്മ, ചെറിയച്ചൻ, അമ്മാവൻ....... അങ്ങനെ എല്ലാരുമുണ്ട്.... എന്റെ ഫാമിലി പോലെത്തന്നെ കുടുംബക്കർക്ക് ഒരു പഞ്ഞവുമില്ല....!!!! പലർക്കും പലതാണ് അറിയേണ്ടത്... വീട് എവിടാ, ആരൊക്കെയുണ്ട്, അവരൊക്കെ സമ്മതിച്ചോ, സമ്മതത്തോടെയാണോ കല്യാണം കഴിച്ചത്, അങ്ങനെ അങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ ചോദിച്ചു... നിമ്മിയുള്ളത് കൊണ്ട് ഒരുവിധം പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു... എന്റെ വീട്ടുകാരുടെ സമ്മതത്തോടെയാണ് ഞങ്ങൾ കല്യാണം കഴിച്ചെന്നാ അവൻ ആര് ചോദിച്ചാലും പറയാൻ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്... അത് ഒരുതരത്തിൽ രക്ഷയാണ്... അതിനെ കുറിച്ഛ് പിന്നെയൊന്നും ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടാവില്ല പക്ഷേ,,,, വീട്ടുകാരെ കുറിച്ഛ് ചോദിച്ചാൽ...?? അവരുടെ വരവോ, വിളിയോ കാണാഞ്ഞാൽ...??? സംശയം തോന്നില്ലേ...??? എന്നെ കാണാൻ വന്നില്ലെങ്കിൽ, ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോയില്ലെങ്കിൽ, അതൊക്കെയൊരു പ്രശ്നമാവില്ലേ...??? ഭഗവാനേ,,,, കുരുക്കിൽ നിന്ന് കുരുക്കിലേക്കാണല്ലോ പോകുന്നത്....??? ഇതൊക്കെ എവിടെയാ ചെന്ന് അവസാനിക്കാ,,,,, ഇതിന്റെയൊക്കെ അവസാനം എങ്ങനെയാവും...?? ഓരോന്ന് ഓർക്കുന്തോറും പേടി തോന്നുന്നു...!!!

അവർക്കിടയിൽ ഇരുന്ന് ഞാൻ ആലോചിച്ചു... അവന്, നിമ്മിയെ കൂടാതെ ഒരു ഏട്ടനും അനിയനുമുണ്ട്... ഏട്ടൻ കേശവ് സേതുമാധവൻ.... ദുബായിലെ ബിസിനസ്സ് നോക്കി നടത്തുന്നത് എട്ടനാണ്.... ഭാര്യ വേദിക കേശവ്... എല്ലാരും വേദൂ ന് വിളിക്കും... ഒരു പാവം ചേച്ചി... മാലാഖപ്പോലെരു മോള്, അവ്നി കേശവ് എന്ന കനിമോൾ.... രണ്ട്, രണ്ടര വയസ്സേ ഉള്ളുവെങ്കിലും ചെറിയ വായിലെ വലിയ വർത്തമാനം പറഞ്ഞ് ഒരു വെല്യമ്മപ്പോലെയാണ് നടപ്പ്.....!!! നിമ്മി ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെട്ട് ചെറിയമ്മന്ന് പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചെങ്കിലും കനിയ്ക്കത് വഴങ്ങിയില്ല....അവള് ചെറിയമ്മയ്ക്ക് പകരം ജെറിമ്മ ന്ന് ബുദ്ധിമുട്ടി വിളിച്ചു..... പിന്നെ പൃഥ്വി..... അല്ല ഉണ്ണി... അവന്റെ അനിയനാ പൃഥ്വി സേതുമാധവൻ.... നിമ്മിയും ഉണ്ണിയും ഇരട്ടക്കുട്ടിക്കളാണ്... നേരിൽ കണ്ടാ രണ്ടും കീരിയും പാമ്പുമാണ്... പഠിക്കുന്ന മേഖല പോലും കോമ്പി,,, നിമ്മി മെഡിസിനും ഉണ്ണി എൻജിനീയറിങും.... എന്നാ,,, രണ്ടിനും ഭയങ്കര സ്നേഹവുമാണ്....!!! വൈക്കുനേരമായതോടെ എല്ലാരും പുറപ്പെടാൻ തുടങ്ങി... ഇന്നലെ അച്ഛമ്മ വാങ്ങിത്തന്ന നീല നിറത്തിലുള്ള സാരിയാണ് എന്റെ വേഷം... അമ്മതാവഴി പ്രകാരം പരമ്പരാഗത കൈമാറി വരുന്ന ഒരു കൂട്ടം ആഭരണങ്ങൾ അമ്മ എനിക്ക് തന്നു... മരുമകൾക്ക് കൊടുക്കുന്നതാണത്രേ... ഏട്ടത്തിക്കുമുണ്ട് സെയ്മ് ഓർണമെന്റസ്... ഏട്ടത്തി ആത്യവിശ്യം മേയ്ക്കപ്പും കാര്യങ്ങളൊലൊക്കെ ചെയ്യും... അതോണ്ട് എന്നെ പുറപ്പെടുവിക്കാനുള്ള ഡ്യൂട്ടി അമ്മ ഏട്ടത്തിയെ ഏൽപ്പിച്ചു...!!!

അവന്റെ റൂമിന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് ഏട്ടത്തി ഡോറിൽ മുട്ടി... ഇന്നലെ മുട്ടിയപ്പോ ചീത്ത കേട്ടതോണ്ട് ആ സാഹസത്തിനു ഞാൻ മുതിർന്നില്ല.... ഊഹിച്ച പോലെ അവൻ ദേഷ്യത്തോടെയാണ് വാതില് തുറന്നത് പക്ഷേ കൂടെ ഏട്ടത്തിയെ കണ്ടപ്പോ വേഗം ചിരിച്ചു... ഏട്ടത്തി കയറിയതും പിറക്കിലായി ഞാനും അകത്തു കയറി... അവനും ഏട്ടത്തിയും നല്ല കമ്പിനിയാണെന്ന് സംസാരം കേട്ടപ്പോ തോന്നി ~~~~ ഞാൻ പറഞ്ഞ പോലെ തന്നെ വന്നപ്പോ തന്നെ എല്ലാരും കൂടി എന്നെ തിന്നാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു... ചെറിയമ്മമാരും അമ്മയിമ്മാരും ആദ്യമേ എന്നെ വളഞ്ഞു... പിന്നെ ചോദ്യായി പറച്ചിലായി.... ഹമ്മോ....!!! ഒരു വിധത്തിൽ രക്ഷപ്പെട്ട് നേരെ ചാടിയത് കാർണോന്മാരുടെ വായിൽ... ബെസ്റ്റ്.... അവരുടെ ഉപദേശങ്ങളുടെ പെരുമഴയിൽ നനഞ്ഞ് കുതിർന്ന് ഇരിക്കുമ്പോ ഇതിലും ഭേദം അമ്മായിന്മാരായിരുന്നു.... കിട്ടിയ അവസരം എല്ലാരും മാക്സിമം ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്.... എല്ലാരുടെയും കോട്ട തീർന്നപ്പോഴേക്കും ഞാനൊരു വഴിക്കായി... ഒരു ചെറിയ ഗ്യാപ്പ് കിട്ടിയപ്പോ ഞാൻ നൈസായിട്ട് മുങ്ങി റൂമിൽ പൊങ്ങി... അപ്പഴാ വാതിലിൽ ആരോ മുട്ടിയത്.... വീണ്ടും ഉപദേശ പെരുമഴയ്ക്കാവും ന്ന് കരുതി അല്പം ദേഷ്യത്തോടെയാണ് പോയി ഡോർ വലിച്ഛ് തുറന്നത്... പക്ഷേ മുന്നിൽ നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ നിൽകുന്നൂ നമ്മുടെ പുന്നാര ഏട്ടത്തി...

നല്ലൊരു ചിരിയങ്ങ് പാസ്സാക്കി...!! ഏട്ടത്തിയും ഞാനും നല്ല കമ്പനിയാണ്.. ലൈക്ക് ക്ലോസ് ഫ്രണ്ട്സ്... ഏട്ടത്തി റൂമിലേക്ക് കയറി നിന്ന് എന്നെ വൃത്തിയായി ഒന്ന് നോക്കി..... പിന്നെ നീട്ടി മൂളി തല കുലുക്കി... ഞാൻ മുപ്പത്തിരണ്ട് പല്ലും കാട്ടി ചിരിച്ചു... അല്ലാതെ എന്ത് ചെയ്യാനാ...??? കളിയാക്കി കുശലാന്വേഷണമൊക്കെ ചോദിച്ചു ഏട്ടത്തി റൂമിലേക്ക് കയറി, അപ്പഴാണ് കൂടെ അവളുള്ളതായി കണ്ടത്.... അവളെയൊന്ന് രൂക്ഷമായി നോക്കി ഞാൻ പയ്യെ റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി.. ~~~ ഇങ്ങേർക്ക് ചിരിക്കാനൊക്കെ അറിയാല്ലേ...??? ആദ്യമായി ഇന്നാ ഞാനവനൊന്ന് ചിരിച്ഛ് കണ്ടത്.... ഞങ്ങൾ അകത്തേക്ക് കയറിയതും എന്നെ നോക്കി പേടിപ്പിച്ഛ് കൊണ്ട് അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി പോയി... നന്നായി,,, അല്ലെങ്കിൽ പേടിപ്പിച്ഛ് കൊന്നേനെ.... അവൻ പോയ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി നെടുവീർപ്പോടെ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞതും ഏട്ടത്തി സാരിയുടുത്ത് വരാൻ പറഞ്ഞു.... ഞാൻ ഡ്രെസ്സിങ് റൂമിൽ കയറി സാരിയുടുത്ത് പുറത്തിറങ്ങി.... ഏട്ടത്തി എന്നെ നല്ലോണം അണിയിച്ചൊരുക്കി തന്നു... എന്റെ കലാപരിപാടി കഴിഞ്ഞപ്പോ ഏട്ടത്തി പുറപ്പെടാൻ പോയി... ഞാൻ റൂമിൽ തന്നെ ഇരുന്ന്.... അപ്പഴാണ് അവൻ ഡ്രെസ്സിങ് റൂമീന്ന് ഇറങ്ങി വന്നത്... സ്പോട്ടിൽ തന്നെ ഞാൻ ഇരുന്നയിടത്ത് നിന്ന് ചാടി എണീറ്റ് നിന്നു...

ഇവനെപ്പഴാ ഡ്രെസ്സിങ് റൂമിൽ കയറിയത്....??? ഞാൻ കണ്ടില്ലല്ലോ....??? ഏട്ടത്തി എനിക്ക് മേയ്ക്കപ്പ് ഇട്ട് തരുമ്പോഴായിരിക്കും അല്ലാത്തപ്പോ ആണെങ്കിൽ ഞാൻ കാണേണ്ടതാണല്ലോ...??? എന്നെ നോക്കി പേടിപ്പിച്ഛ് പുച്ഛത്തോടെ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ പോയി നിന്ന് എന്തൊക്കയോ ചെയ്യുന്നത് കണ്ടു... ഇങ്ങേർക്ക് എന്നെ നോക്കി പേടിപ്പിക്കല്ലാണോ മെയിൻ പണി... ഏത് നേരം നോക്കിയാലും കണ്ണുരുട്ടുന്നത് കാണാം.....!!!! ~~~~ മിററിൽ നോക്കി ഡ്രസ് സെറ്റ് ചെയ്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ നിൽകുമ്പഴാണ് എനിക്ക് ആ കാര്യം ഓര്മ വന്നത്... വേഗം കബോർഡ് തുറന്ന് സാധനം എടുത്ത് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു... ഞാൻ അവളെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് വരുന്നത് കണ്ടതും അവള് രണ്ടടി പിറക്കിലേക്ക് വേച്ചു നിന്നു.... "താഴെക്കിറങ്ങുന്നതിന്ന് മുൻപ് നീ ഇതിലൊന്ന് sign ചെയ്യ്‌... ഒരു സേഫ്റ്റിയ്ക്ക് ഇതു നല്ലതാ...!!! " ഞാൻ എൻവലപ്പ് അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവള് എന്റെ മുഖത്തേക്കും കയ്യിലേക്കും മാറിമാറി നെറ്റി ഞ്ഞുളിച്ചു നോക്കി... ~~~~~ അവൻ നീട്ടിയ പേപ്പറിലേക്ക് സംശയത്തോടെ നോക്കി മടിയോടെ ഞാനതു വാങ്ങി തുറന്നു.. കവർ തുറന്നപ്പോ ആദ്യം കണ്ണിൽ ഉടക്കിയത് ഹെഡ്ലൈലാണ്.. അത് വായിച്ചതും എന്റെ കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണികൾ ഒരുവേള ഞെട്ടലോടെ വികസിച്ചു... കണ്ണിൽ തെളിഞ്ഞത് ഞാൻ പോലുമറിയാതെ ചുണ്ടുകൾ വായിച്ചു.. " Divorce paper " പെട്ടെന്ന് എന്താ, ഏതാ ന്ന് പോലും തിരിച്ചറിയാതെ ഒരു പാവ കണക്കെ മരവിച്ചു നിന്ന് പോയി ഞാൻ...

കയ്യും കാലുമൊക്കെ തളരുന്നു പോലെ.. പാടില്ല അനൂ.... നീ തളരാൻ പാടില്ല... be strong.... ഇവിടെ തളർന്നുപ്പോയാൽ പിന്നെ....... നിനക്ക്..... പിടിച്ച് നിൽക്കാൻ പറ്റിയെന്ന് വരില്ല....!!!! അമ്മൂന്റേയും അച്ഛന്റെയും അമ്മന്റെയുമൊക്കെ മുഖങ്ങൾ ഒരു നിമിഷം മനസിൽ തെളിഞ്ഞു.... ദീർഘമായൊരു ശ്വാസതിന്ന് ശേഷം ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ ഞാനവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ധൈര്യത്തോടെ വിലങ്ങനെ തലയാട്ടി... " ഇല്ല...!!!! ഞാൻ സൈൻ ചെയ്യില്ല....!!!" അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ എന്റെ നേരെ പാഞ്ഞടുക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച എനിക്ക് തെറ്റി... ഒരു വലിയ പൊട്ടിച്ചിരിയോടെ അവൻ സോഫയിൽ കാലിന്മേൽ കാൽ കയറ്റി വെച്ചിരുന്നു.... പെട്ടന്നുള്ള അവന്റെ ഈ പ്രതികരണത്തിൽ ഞാൻ സംഭരിച്ച് വെച്ച ധൈര്യം ചോർന്ന് പോകുമെന്ന് ഭയന്നെയെങ്കിലും ഉള്ളിലെ പേടി മറച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ ധൈര്യത്തോടെ തന്നെ നിന്നു... " എന്താ...???? എന്താന്ന്....???? എടീ മോളേ,,,, നിന്നെക്കൊണ്ട് റെജിസ്റ്റർ മാരേജ് ചെയ്യിപ്പിക്കാമെങ്കിൽ ഇതും എനിക്ക് നിഷ്പ്രയാസം സാധിക്കും....!!!" അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ തലകുനിച്ചു സൈഡിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ഞാൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു... "താനെന്തൊക്കെ ചെയ്താലും പറഞ്ഞാലും ഞാൻ സൈൻ ചെയ്യില്ല...." സോഫയിൽ കാലിൽമേൽ കാൽ കയറ്റി വെച്ച് ഇരുന്ന് അവൻ എന്റെ മറുപടി കേട്ട് ദേഷ്യത്തോടെ കാൽ നേരെ വെച്ച് മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു ഇരുന്നു... അത് കണ്ടതും ഞാൻ പേടിയോടെ ഒന്ന് ഞെട്ടി രണ്ടടി പുറക്കോട്ട് വെച്ചു...

" ഡീ.....!!!!! ദേ,,,,,, നോക്ക് വെറുതെ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കരുത്..... ഈ ചോദ്യവും പറച്ചിലും ഒന്നും ചെയ്യാതെ തന്നെ നിന്നെക്കൊണ്ട് സൈൻ ചെയ്യിക്കാൻ അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല... വേണ്ടന്ന് വെച്ചിട്ടാ.... മര്യാദയ്ക്ക് സൈൻ ചെയ്യ്...!!!" എന്റെ നേരെ കൈ ചൂണ്ടി ഭീഷണി മുഴക്കി അവൻ പറഞ്ഞതും ഞാൻ തലയുയർത്തി അവനെ ധൈര്യത്തോടെ നോക്കി "ഇവിടെ കിടന്ന് ചാവേണ്ടി വന്നാലും ഞാൻ സൈൻ ചെയ്യില്ല......!!!!" ധൈര്യത്തോടെ ഉള്ള എന്റെ പ്രതിക്കരണം അവനിൽ ഉണ്ടാക്കിയ മാറ്റം വളരെ വലുതായിരുന്നു... പറഞ്ഞൂ മുഴുമിക്കുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ ടീപോയിൽ വെച്ചിരുന്ന ഫ്ലവർ വെയ്‌സ് എടുത്ത് ടീപ്പോയുടെ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് അവൻ എറിഞ്ഞുടച്ചു.... ഇത് വരെ ധൈര്യത്തോടെ നിന്നെങ്കിലും അവന്റെ അപ്പഴത്തെ മുഖവും ദേഷ്യവും എല്ലാം കണ്ട് ഉള്ളിലെ ഭയത്തെ അടക്കിനിർത്താൻ ഞാൻ നന്നേ പാടുപെട്ടു... എന്റെ നേരെ നടന്നടുത്ത് മുടിക്കുത്തിന് പിടിച്ച് മുഖം അവനോടടുപ്പിച്ചു നിർത്തുമ്പോ മിഴികൾ അനുവാദം കൂടാതെ നിറഞ്ഞെങ്കിലും ധൈര്യം ചോരാത്ത തന്നെ ഞാനവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി... "ഡീ.... നീ എന്നോട് ചെയ്യില്ല ന്ന് പറയാൻ മാത്രായോഡീ...? ഞാൻ എന്തൊക്കെ ചെയ്യുന്നും ഏതറ്റം വരെ പോവുന്നും നിനക്ക്‌ നല്ലോണം അറിയല്ലോ.....ല്ലേ...???"

മുടിയിൽ പിടിച്ച് കുലുക്കി കൊണ്ട് അവൻ അലറിയത് കണ്ട് മനസ്സ് പേടി കൊണ്ട് വിറച്ചെങ്കിലും അത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ഞാൻ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി "ഇതാ... ഞാനും നിങ്ങളും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം... നിങ്ങളെവിടം വരെ പോവൂന്നും എന്തൊക്കെ ചെയ്യൂന്നും എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം... പക്ഷേ.. ഞാൻ എന്തൊക്കെ ചെയ്യൂന്നും ഏതറ്റം വരെ പോവൂന്നും നിങ്ങൾക്കറിയില്ല...?" ~~~~~~~ മുടിക്കുത്തിന് പിടിച്ച് എന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു നിർത്തിയപ്പഴും തീക്ഷ്ണമായ അവളുടെ കണ്ണുകൾ എന്നിൽ തന്നെ ഉറച്ചു നിന്നു... എന്റെ ഒരു നോട്ടം കൊണ്ടുപ്പോലും പേടിച്ഛ് വിറച്ചിരുന്നവൾ,,,,പക്ഷേ ഇപ്പോ....?? ഉള്ളിലെ സംശയം മറച്ചുകൊണ്ട് പുച്ഛത്തോടെ ഞാൻ അവളെ നോക്കി " എന്താടീ... നീ എന്നെ എന്തു ചെയ്യൂന്നാ...??? എന്നെ പിടിച്ച് തിന്നോ....?? അതോ വലിച്ച് മൂക്കിൽ കയറ്റോ...??അതോ പോലീസിനോ പട്ടാളത്തെയോ വിളിക്കോ....?? പറയെടീ നീ എന്ത് ചെയ്യൂന്നാ...? നിറഞ്ഞ പുച്ഛത്തോടെ അവളെ കളിയാക്കി കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് അവള് തന്ന ഉത്തരം കേട്ട് അവളുടെ മുടിക്ക് പിടിച്ചു മുറുക്കിയിരുന്ന എന്റെ കയ്യിൽ പതിയെ അയഞ്ഞു വന്നു... ദേഷ്യം അത്ഭുതത്തിന് വഴി മാറി.........തുടരും.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...