🌸എന്നെന്നും എന്റെ മാത്രം 🌸: ഭാഗം 3

രചന: അനു

"എനിക്ക് സമ്മതമാണ്... താൻ പറയുന്ന ഏത് പേപ്പറിലും ഞാൻ സൈൻ ചെയാം... തന്നെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ എനിക്ക് സമ്മതമാണ്...!!!!!" കോൾ കണക്ട് ആയതും അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു... മുന്നോട്ട്‌ അലക്ഷ്യമായി നോക്കിയിരുന്ന അവന്റെ കണ്ണുകൾ എന്റെ നേരെ താഴ്ന്നു... ഞാൻ കണ്ണീരോടെ അവനെ നോക്കി കൈകൂപ്പി.... "ഇയാള് പറയുന്ന എന്തും ഞാൻ അനുസരിച്ചോളാ.... ഏത് ഡോക്യൂമെന്റിൽ വേണമെങ്കിലും സൈൻ ചെയ്യാ... എന്റെ അച്ഛനെ... അച്ഛനെ മാത്രം ഒന്നും ചെയ്യരുത്.....!!! പ്ലീസ്,,,, ഞാൻ കാലുപിടിക്കാം.. " കൂപ്പിയ കൈ കൊണ്ട് അവന്റെ ഷൂസിട്ട കാലുകൾ പിടിച്ഛ് ഞാൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.... എന്നെ നോക്കി ഒരു വിജയശ്രീലാളിതനെ പോലെ അവൻ പുച്ഛത്തോടെ ചിരിച്ചു... പിന്നെ പതിയെ കോൾ കട് ചെയ്ത് കാലു കൊണ്ട് എന്റെ കൈതട്ടി മാറ്റി അൽപ്പം മുന്നോട്ട് നടന്ന് നിന്നു..... ഇരു കയ്യും നിലത്ത് കുത്തി തല കുനിച്ഛ് കൊണ്ട് ഞാൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു.... ഭഗവാനേ....!!!! നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്നെ അവൻ തിരിച്ഛ് വന്ന് കണ്ണടയ്ച്ഛ് നിലത്തിരിക്കുന്ന എന്റെ വലത് കൈത്തണ്ടയിൽ ബലമായി പിടിച്ഛ് വലിച്ഛ് നേരെ നിർത്തിച്ചു.... ഞാൻ സംശയത്തോടെ കണ്ണുയർത്തി അവനെ നോക്കി....

എന്റെ ഇടത്തേ കൈ പിടിച്ഛ് അവൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു... ആരാന്നോ എന്താന്നോ ഒന്നും അറിയില്ല, ഇതിന് മുമ്പ് കണ്ടിട്ട് പോലുമില്ല, എന്നിട്ടും എന്തിനാവും ഇയാളെന്നോട് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യുന്നത്....???? അവനനുസരിച്ഛ് ചലിക്കുന്ന ഒരു പാവയെ പോലെ അവന്റെ പുറക്കെ ഞാൻ നടന്നു... തൊട്ടടുത്ത റൂമിലെ രജിസ്റ്റാറുടെ മുന്നിലേക്ക് അവനെന്നെ വലിച്ഛ് നിർത്തി.... കരഞ്ഞ് കലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ ഞാനവനെ നോക്കി... എന്നെയൊന്ന് നോക്കി അവൻ മുഖം വെട്ടിച്ചു... റജിസ്റ്റാർ ഞങ്ങൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് തുറന്ന് നീട്ടിയ രജിസ്റ്ററിൽ അവൻ സൈൻ ചെയ്ത് പേന എന്റെ നേരെ നീട്ടി... നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുകളോടെ ഞാനാദ്യം പേനയിലേക്കും പിന്നെ അവന്റെ മുഖത്തേക്കും ദയനീയമായി നോക്കി കണ്ണുകളാൽ യാചിച്ചു... അവൻ മുഖം വെട്ടിച്ഛ് പേന രജിസ്റ്ററിൽ വെച്ഛ് രജിസ്റ്റർ എന്റെ മുന്നിലേക്ക് നീക്കി വെച്ചു... ഞാൻ റജിസ്റ്ററിലേക്ക് നോക്കി... എന്തൊരു പരീക്ഷണാ ഭഗവാനേ...!!! മനസ്സിലൂടെ അച്ഛന്റേയും അമ്മയുടേയും അമ്മൂന്റേയും മുഖങ്ങൾ മിന്നി മറഞ്ഞു... എനിക്ക് ചങ്ക് പൊട്ടുന്ന പോലെ തോന്നി... അത്രയേറെ വേദന... സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.... വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകൾ കൂട്ടിപ്പിടിച്ഛ് ഞാൻ വിതുമ്പി... വീണ്ടും അവനെ നോക്കി... ദേഷ്യത്തോടെ അവനെന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കി ഫോൺ മുറുക്കി പിടിച്ചു...

ഞാൻ പേടിയോടെ അവന്റെ മുറുക്കുന്ന കൈ വിരലുകൾക്ക് ഇടയിലെ ഫോണിലേക്ക് നോക്കി... എന്റെ അച്ഛൻ...!!! പോലീസ് കൈ വിലങ്ങ്‌ അണിയിച്ഛ് കൊണ്ടു പോകുന്ന അച്ഛന്റെ ചിത്രം മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു... ഞാൻ വെപ്രാളത്തോടെ അവനെ നോക്കി... അവൻ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് റജിസ്റ്ററിലേക്ക് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി... ഞാൻ റജിസ്റ്ററിലേക്ക് നോക്കി... വിവാഹം...!!!! ഒരു പെണ്ണിന്റെ ജീവിതത്തിലെ പവിത്രവുമായ മുഹൂർത്തങ്ങളിൽ ഒന്ന്....!!!മാതാപിതാക്കളുടേയും ബന്ധുക്കളുടേയും മറ്റും ആനുഗ്രഹത്തോടെ ധന്യമാവേണ്ട നിമിഷം...!! എന്റെ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകൾ രജിസ്റ്ററിലെ പേനയിലേക്ക് നീണ്ടു.... പേന കയ്യിലെടുത്ത് മറ്റെങ്ങോ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവനെ ഞാൻ നോക്കി... എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ്‌ തൂവി... എന്റെ പേര് എഴുതിയത്തിന് നേരെ സൈൻ ചെയ്യുമ്പോ ഒരു തുള്ളി കണ്ണീർ കണ്ണിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് രജിസ്റ്ററിൽ വീണ് ചിതറി....

താലി കെട്ടാനും നെറുക്കിൽ സിന്ദൂരം ചാർത്താനും ഒരു പാവയെ പോലെ ഞാൻ നിന്ന് കൊടുത്തു... മനസ്സ് മരവിച്ച് പോയിരിക്കുന്നു... ഒന്നും അറിയുന്നില്ല... എന്നെ പോലും അറിയുന്നില്ല.... ******** " ഹലോ..... ജ്യോതിയല്ലേ...??? ഞാൻ അനൂന്റെ അമ്മയാ...???" ഓഫീസിലെ തിരക്കിനിടയിലേക്കാണ് അനൂന്റെ അമ്മയുടെ കോൾ ജ്യോതിയ്ക്ക് വന്നത്.... "ആഹ്.....മനസ്സിലായി ആന്റി... എന്നാ വിശേഷിച്ച്...???" ജ്യോതി സന്തോഷത്തോടെ ചോദിച്ചു... "മോളേ... അനൂനൊന്ന് ഫോൺ കൊടുക്കാവോ...???? അവളെ വിളിച്ചിട്ട് കിടുന്നില്ല...!!!" അനുവിന്റെ അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ജോ സംശയത്തോടെ നെറ്റി ഞുളിച്ചു.... " അതിന് അനൂ ഇവിടെ ഇല്ലല്ലോ...???രാവിലെ അവളങ്ങോട്ട് പോന്നല്ലോ...??രാവിലത്തെ ബസിന് കേറുംന്നാണല്ലോ ഇന്നലെ പറഞ്ഞത്.... അവിടെ എത്തിയില്ലേ...???" ജോ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.... "ഇങ്ങോട്ടോ....???? അനൂവോ...???? ഇല്ലല്ലോ മോളേ,,,, അതിന് അവള് രാവിലെ വരുമെന്നല്ലല്ലോ പറഞ്ഞത്, വൈകുന്നേരം ആവും ന്ന് ആണല്ലോ എന്നോട് പറഞ്ഞത്...???? ന്റെ ഭഗവതി....ഈ കുട്ടിയിത്തെവിടെ പോയി....??? അവിടുന്ന് രാവിലെ പോന്നെങ്കിൽ ഇവിടെ എത്തേണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞല്ലോ...??? ഇത് വരെ ഇവിടെ എത്തിയിട്ടില്ല... ആരേയും വിളിച്ചിട്ടില്ല....

ഇപ്പോ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നുംല്ലാ....!!! ന്റെ കുട്ടിക്ക് വല്ല ആപത്തും പറ്റിക്കാണുമോ ഭഗവതീ......???" അമ്മ ഫോണിലൂടെ വേവലാതി പെട്ടു... " അയ്യോ ആന്റി.... ടെൻഷൻ ആവാതെ... ആഹ്,,,, അതുപിന്നെ,,, മ്മ്മ്,,,, ആഹ്,,,ഞാൻ മറന്ന് പോയതാ... അവള് ഇന്ന് വൈക്കീട്ടെ ഇറങ്ങൂ... എന്നോട് ഡേറ്റ് മാറി പോയതാ..... രാവിലെ ഇറങ്ങാൻ നോക്കിയപ്പോ ഷോപ്പിങ് കുറച്ഛ് ബാക്കിയുണ്ടെന്ന് അനു പറഞ്ഞായിരുന്നു...." ജ്യോതി വേഗത്തിൽ പറഞ്ഞു... "ആണോ... ഹോ,,,, ന്റെ നല്ല ജീവൻ അങ്ങു പോയി... ആഹ് സാരല്ല പോട്ടേ... പക്ഷേ മോളേ രാവിലെ തൊട്ട് ഞാൻ വിളിക്കുന്നു, ഫോൺ കിട്ടുന്നേയില്ല...." അമ്മ വീണ്ടും വേവലാതിയോടെ പറഞ്ഞു... "അത്..... അതു പിന്നെ..... ആഹ്,,, അനൂന്റെ ഫോൺ ഇന്നലെയൊന്ന് നിലത്ത് വീണയിരുന്നു.. അതിന്റെ പ്രോബ്ലം ആവും... നന്നാക്കാൻ കൊടുക്കണം ന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു..... ആന്റി പേടിക്കണ്ട... ഞാൻ വിളിക്കാൻ പറയാം...." ജ്യോതി സമാധാനിപ്പിക്കും പോലെ പറഞ്ഞു.... "ആഹ്..... എന്തായാലും അവളോടൊന്ന് വിളിക്കാൻ പറയണേ....??? പിന്നെ അധികം രാത്രിയാവാൻ നിൽക്കാതെ വേഗം വന്നേകാണേ രണ്ടാളും....!!!" "ഊവ് ആന്റി... നേരത്തെ വന്നേക്കാം....!!!" (ജ്യോതി) "ശെരി മോളേ ഞാൻ വെക്കാ.....അനു വന്നാ മറക്കാതെ വിളിക്കാൻ പറയണേ....??"

"ഓ ആന്റി പറയാം...." അനൂന്റെ അമ്മ ഫോൺ വെച്ചതും ജ്യോതി ആശ്വാസത്തോടെ നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു... ഹോ.... ഭാഗ്യം... കർത്താവിന്റെ അനുഗ്രഹം കൊണ്ട് ആന്റിയ്ക്ക് സംശയമൊന്നും തോന്നിയില്ല...!!! തൽക്കാലം രക്ഷപ്പെട്ടു... പക്ഷേ.. അനൂ... അവളിതെവിടെ പോയി...??? സ്പ്രൈസ് കൊടുക്കണം, രാവിലെ പോണം ന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് പോയില്ലേ...??? ഒന്ന് വിളിച്ച് നോക്കാം....!!! മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ് ജ്യോതി അനൂന്റെ നമ്പറിലേക്ക് ഡൈൽ ചെയ്തു.... * താങ്കൾ വിളിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന നമ്പർ ഇപ്പോൾ സ്വിച്ച് ഓഫ് ആണ് * ഛേ.... ആന്റി പറഞ്ഞപ്പോലെ കിട്ടുനില്ലല്ലോ...???? കർത്താവേ,,,, ഈ കുട്ടിത്തെവിടെ പോയി.....???ഹോസ്റ്റൽ വരേയൊന്ന് പോയി നോക്കുന്നതാവും നന്നാവാ.....!!! മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ഛ് ഫോൺ ഹാൻഡ് ബാഗിലേക്കിട്ട് ജ്യോതി തൊട്ടപ്പുറത്തെ ക്യാബിനിലേക്ക് നോക്കി.... "സാന്ദ്ര,,,, തന്റെ ടൂ വീലർന്റെ കീ ഒന്ന് തരാവോടാ....... എനിക്ക് അത്യാവശ്യം ആയിട്ടൊന്ന് പുറത്ത് പോണം...!!!" ജ്യോതി അവളോട് റിക്യസ്റ്റ് ചെയ്തു.... ഒരു ചിരിയോടെ സാന്ദ്ര കീ ജ്യോതിയുടെ കയ്യിലേക്ക് കൊടുത്തു... "താങ്ക്സ് ടാ,,,, പിന്നെ മേം വരുവാണെങ്കിൽ ഹാഫ് ഡേ ലീവ് കൂടി പറഞ്ഞേകണേടാ...." ധൃതിയിൽ കീ വാങ്ങി സീറ്റിൽ നിന്ന് എണീറ്റ് കൊണ്ട് ജ്യോതി പറഞ്ഞു....

" നീ ധൈര്യമായിട്ട് പൊക്കോ മേം ഇന്ന് ലീവ് ആണ്..." സാന്ദ്ര ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു... ജ്യോതി നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ചു... "ഓഹ്,,,,റിയലി.... താങ്ക് ഗോഡ്...!!!!!" ഭാഗ്യം മേം ലീവായത്.... സാന്ദ്രയോട് ബൈ പറഞ്ഞ് ഞാൻ വേഗത്തിൽ ലിഫ്റ്റിൽ കയറി പാർക്കിംഗിലേക്ക് പ്രസ് ചെയ്തു.... പാർക്കിംഗിൽ നിന്ന് സ്കൂട്ടിയെടുത്ത് ഞാൻ അനൂന്റെ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് കത്തിച്ചു വിട്ടു... ഹോ.... ആ വാഡന്റ് തള്ള കാണാഞ്ഞത് നന്നായി... അനൂന്റെ റൂമിലേക്കുള്ള സ്റ്റെപ്പ് ഓടി കയറവേ ജ്യോതി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു... "അനൂ.... അനൂ..... ഇവിടെ ഇല്ലേ ഇവള്...???" ഡോറിൽ പയ്യെ മുട്ടി ഉള്ളിലേക്ക് കാതോർത്ത് കൊണ്ട് ജ്യോതി വിളിച്ചു.... പക്ഷേ ഉള്ളിൽ നിന്ന് പ്രതികരണമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല... അവൾ വീണ്ടും വീണ്ടും അനുവിനെ വിളിച്ഛ് കൊണ്ട് ഡോറിൽ മുട്ടി... ഒരു അനക്കവും ഇല്ലല്ലോ ന്റെഈശോയെ.....!!! ഇനി ഞാൻ ആന്റിയോട് പറഞ്ഞ കള്ളം പോലെ അവള് ഷോപ്പിങ് എങ്ങാനും പോയിക്കാണുമോ....??? അതെങ്ങനെയാ രാവിലെയുള്ള ഫസ്റ്റ് ട്രെയിൻ നാട്ടിൽ പോകുമെന്ന് പറഞ്ഞവൾ ഷോപ്പിങ് പോവോ...??? ഇനി ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്ന നേരം കൊണ്ട് അവള് റെയിൽ വേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പോയോ...??? ആകെ കണ്ഫ്യൂഷൻ ആയല്ലോ മാതാവേ...!!! ജ്യോതി ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞ് വരാന്തയുടെ ഇരു സൈഡിലേക്കും നോക്കി...

വർക്കിങ് ഡേ ആയതോണ്ട് ചോദിക്കാനും ആരേയും കാണുന്നില്ല.... ഞാൻ ഓടി പിടിച്ഛ് സ്റ്റേഷനിൽ എത്തുമ്പോഴേക്കും അവള് ചിലപ്പോ പോവും...??? ഇനി അഥവാ ഷോപ്പിങ് പോയെങ്കിൽ ഈ വലിയ സിറ്റിയിൽ ഞാനവളെ എവിടെപ്പോയി തിരയും....??? അമ്മയോട് കണ്ടെത്തി വിളിക്കാന്ന് പറഞ്ഞും പോയി... ഒരു നിശ്വാസത്തോടെ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ് ജ്യോതി വീണ്ടും അനൂന്റെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു.... ഇതിപ്പഴും സ്വിച് ഓഫ് തന്നെ... അനൂന്റെ ഫോണിനിതെന്ത് പറ്റിയോ ആവോ...??? ജ്യോതി രണ്ട് മൂന്ന് വട്ടം കൂടി ഡോറിൽ മുട്ടി അനുവിനെ വിളിച്ചു... നിന്നിട്ടും വിളിച്ചിട്ടും കാര്യമില്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കി തിരിച്ചുപോവാൻ തിരിച്ഛ് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങേ ജ്യോതി ഡോറിന്റെ ഹാന്റിലിൽ അവസാന പരിശ്രമമെന്ന പോലെ ഒന്ന് പിടിച്ഛ് തിരിച്ചു.... ഡോർ ലോക്ക്ഡ് അല്ലായിരുന്നു.... ആഹാ... വാതില് അടക്കാതെയാണോ ഇവള് ഷോപ്പിങ് പോയത്....???? ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞ് ജ്യോതി ഉള്ളിലേക്ക് കയറി... ബെഡിൽ പാക്ക് ചെയ്ത വെച്ചാ ബാഗും ഡ്രെസ്സും കണ്ട് ജ്യോതി നെടുവീർപ്പിട്ടു.... ഹാവൂ നാട്ടിൽ പോയിട്ടില്ല...!! ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് ബക്കറ്റ് നിറഞ്ഞ് ഒഴുക്കുന്ന സൗണ്ട് കേട്ട് ഞാൻ ഡോറിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.... ഹ്മ്മം,,,, ബെസ്റ്റ്.... രാവിലെ പോണം ന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് കുളിപോലും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല...

" അനൂ... ഡീ,,,, അനൂ.... വിളിച്ഛ് വിളിച്ഛ് വായിലെ വെള്ളം വറ്റി... നിനക്കൊന്ന് വിളി കേട്ടൂടേ എന്റെ കൊച്ചേ...??? നിന്റെ കുളിയും തേവരവുമൊന്നും ഇതുവരെ കഴിഞ്ഞില്ലേ..??? രാവിലെ പോകും ന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്, നീയിത് എന്ത് എടുക്കാ...???" ജ്യോതി ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചെങ്കിലും ഉള്ളിൽ നിന്ന് ഒരു മൂളൽ പോലും കേട്ടില്ല... അത് ശ്രദ്ധിച്ഛ് കൊണ്ട് ജ്യോതി ബാത്റൂമിലെ ഡോറിൽ പയ്യെ മുട്ടി.... "അനൂ...???? നീയല്ലേ ബാത്‌റൂമിൽ...???" അവൾ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു... പക്ഷേ അതിനും പ്രതികരണമൊന്നും കേൾക്കാത്തത് കാണേ ചെറിയൊരു പേടി ജ്യോതിയിൽ ഉടലെടുത്തു... ഇനിയും മുട്ടാൻ നിൽക്കാതെ അവൾ ഡോർ ശക്തിയായി അകത്തേക്ക് തള്ളി തുറന്നു.... അവിടെ കണ്ട കാഴ്ച്ച ജ്യോതിയെ വല്ലാതെ ഞെട്ടിച്ചു.... തുറന്ന് വിട്ട ഷവറിനടിയിൽ കൂനി കൂടി മുട്ടിനിടയിൽ മുഖമോളിപ്പിച്ഛ് ഇരിക്കുന്ന അനു.... അമ്പരന്ന് നിന്ന് പോയെങ്കിലും ജ്യോതി വേഗം ഉള്ളിലേക്ക് കടന്ന് ഷവർ അടച്ഛ് അനൂന്റെ അരികിൽ മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നു.... "അനൂ..... അനൂ.... എന്തായിതൊക്കെ...???? എന്താ,,, എന്ത് പറ്റിയെടാ...???"

അവളെ തട്ടി വിളിച്ഛ് ചോദിച്ഛ് കൊണ്ട് ജ്യോതി അനൂന്റെ മുഖം പിടിച്ഛ് ഉയർത്തി.... കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ് അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഇടുങ്ങി വീർത്തിരുന്നു... തണുപ്പ് കൊണ്ട് അവളുടെ ശരീരം വിറച്ചു... മുടിയിൽ നിന്നു തലയിൽ നിന്ന് വെള്ളം ഊന്നൊലിച്ചു.... "മോളെ,,, അനൂ പറയെടാ എന്താ പറ്റിയെ...???? നീ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്...??? ഞാനെത്ര നേരമായി ഓരോന്ന് ചോദിക്കുന്നു...??? എന്താ നിനക്ക് പറ്റിയെ.... നീ നാട്ടിൽ പോവാഞ്ഞത് എന്താ...???? നിന്റെ ഫോണെവിടെ...???? നീ എന്താ വാതില് തുറക്കാഞ്ഞത്...???? വിളി കേൾക്കാഞ്ഞത്...??? അനൂ... ഞാൻ ചോദിക്കുന്നത് കേൾക്കുന്നില്ലേ നീ..???എന്തെങ്കിലൊന്നു പറ....???" ജ്യോതി ഒരുപാട് ചോദിച്ചെങ്കിലും അനു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല... ജ്യോതിയുടെ മുഖത്തേക്ക് പോലും അവൾ നോക്കിയില്ല.... മറ്റേതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ അവൾ മരവിച്ഛ് ഇരുന്നു... കണ്ണിമ പോലും ചിമ്മാതെ മറ്റെങ്ങോ നോക്കി ജീവനറ്റ പോലെ ഇരിക്കുന്ന അനുവിനെ ജ്യോതി പയ്യെ എണീപ്പിച്ഛ് റൂമിൽ ബെഡിൽ കൊണ്ടിരുത്തി..... നനഞ്ഞു കുതിർന്ന് വിറയ്ക്കുന്ന അവളുടെ ഡ്രെസ് മാറ്റിച്ഛ് തല തുവർത്തി കൊടുത്തു.. അനുവിന്റെ കണ്ണും മുഖവുമൊക്കെ വല്ലാതെ ചുവന്ന് ചീർത്തിരുന്നു.... ചോര വറ്റിയ പോലെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിളറി വെളുത്തു.... "അനൂ... എന്താടാ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്....???

എന്തൊക്കെയാ ഇത്...?? നീയെന്തിനാ ഇങ്ങനെ നനഞ്ഞത്...??? എന്താടാ നിനക്ക് പറ്റിയത്...???" ജ്യോതി വീണ്ടും ചോദിച്ചെങ്കിലും അനു അപ്പോഴും ഒന്നും അറിയാതെ നിർവികാരത്തോടെ ഇരുന്നു.... "അനൂ പ്ലീസ് എന്തെങ്കിലുമൊന്ന് പറ....???? അനൂ.........!" സഹികെട്ട് ജ്യോതി അവളെ ശക്തമായി പിടിച്ഛ് കുലുക്കി അലറി വിളിച്ചു..... ഉറക്കത്തിൽ നിന്നെന്ന പോലെ പെട്ടന്ന് അനു ഞെട്ടി ഉണർന്ന് സംശയത്തോടെ റൂമൊക്കെ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു... ആദ്യമായി കാണുന്ന പോലെ അവൾ ചുറ്റും അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി... പിന്നെ അതേ സംശയത്തോടെ അത്ഭുതത്തോടെ ജ്യോതിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി... കുറച്ചു നേരം അനു ജ്യോതിയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു..... ജ്യോതി അവളുടെ ഓരോ പ്രവർത്തിയും അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി ഇരുന്നു..... പൊടുന്നനെ എന്തോ ഓർമവന്ന പോലെ അനു ജ്യോതിയെ ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ഛ് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.... ചങ്ക് പൊട്ടുന്ന പോലെ അലറി കരയുന്ന അനുവിനെ ഒന്നും മനസ്സിലായില്ലെങ്കിൽ കൂടി ജ്യോതി മാറോട് അണച്ഛ് പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ചു... നെറുക്കിൽ താലോടി ആശ്വസിപ്പിച്ചു... ഒരുപാട് നേരം അനു വിങ്ങി പൊട്ടി കരഞ്ഞു... "അനൂ,,,, മോളേ,,, നിനെക്കെന്താടാ പറ്റിയത്...??? എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കരയുന്നത്...???"

ജ്യോതി അനുവിന്റെ മുഖം കൈക്കുമ്പിളിൽ കോരിയെടുത്തു കൊണ്ട് സങ്കടത്തോടെ ചോദിച്ചു.... അനു ജ്യോതിയെ നോക്കി വീണ്ടും വിതുമ്പി... ജ്യോതി വാത്സല്യത്തോടെ അവളുടെ കവിളുകൾ തുടച്ചു.... മുഖത്തേക്ക് വീണ് കിടക്കുന്ന മുടിയിഴക്കളെ ഒതുക്കി വെച്ചു.... "ഇനിയെങ്കിലും നീ കാര്യം പറ,,, എന്താ..? എന്താ നിനക്ക് പറ്റിയത്....???നീ എന്താ നാട്ടിൽ പോവാഞ്ഞത്..??? നിന്നെ എന്താ ഫോണിൽ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടാത്തത്...???" ജ്യോതി വീണ്ടും അലിവോടെ അനുവിനോട് ചോദിച്ചു... അനു വേദനയോടെ ജ്യോതിയെ നോക്കി... "ജോ.... ജോ......എ....എന്റെ.... ക... കല്യാണം... കഴിഞ്ഞു....." വേദനയോടെ വിക്കി വിക്കി എങ്ങനെയൊക്കെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ഛ് അനു വീണ്ടും ജ്യോതിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ഛ് കാരഞ്ഞു.... ജ്യോതി ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ കുറച്ഛ് നേരം അമ്പരന്ന് ഇരുന്നു.... പിന്നെ വേഗത്തിൽ അനുവിനെ അടർത്തി മുന്നിലേക്ക് നിർത്തി.... "എന്താ.... എന്താ നീ പറഞ്ഞത്.... എനിക്ക് മനസിലായില്ല....?" ജ്യോതി സംശയത്തോടെ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.. അനു നിസ്സഹായതയോടെ അവളെ നോക്കി.... "എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ജോ... " ഉരുണ്ടിറങ്ങിയ കണ്ണീർ തുള്ളിക്കളോടെ അനു പറഞ്ഞത് കേട്ട് ജ്യോതി ഞെട്ടി തരിച്ചു..... " WHAT......? നീ എന്തൊക്കെ ഭ്രാന്തായീ പറയുന്നത്..???

കല്യാണം കഴിഞ്ഞെന്നോ....??? എന്താ പറയുന്നതെന്ന് വല്ല ബോധോണ്ടോ അനൂ.....?" ജ്യോതി അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു... അനു കരഞ്ഞ് നിസ്സഹായതയോടെ ജ്യോതിയെ നോക്കി... "ഞാൻ പറയുന്നത് സത്യാ ജോ... എന്നെ വിശ്വസിക്ക്.. സത്യാ ഞാൻ പറഞ്ഞത്...!!!!" നിറഞ്ഞൊഴുക്കുന്ന കണ്ണുകളോടെ അനു അവളെ നോക്കി ഉറപ്പോടെ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ജ്യോതി എന്ത് ചെയ്യണം ന്ന് അറിയാതെ പകച്ചു നിന്നു... "അനൂ,,, നീയൊന്ന് തെളിച്ച് പറ...!" ജ്യോതി അമ്പരപ്പോടെ ചോദിച്ചു.... ഇന്നലെ രാത്രി മുതൽ ഇന്ന് ഈ നിമിഷം വരെ നടന്ന എല്ലാ കാര്യവും അനു കരച്ചിലോടെ ജ്യോതിയോട് പറഞ്ഞു.... എല്ലാം കേട്ട് ജ്യോതി മരവിച്ഛ് നിന്നു പോയിരുന്നു... ഒരേ സമയം വിശ്വസിക്കാനും അവിശ്വസിക്കാനും ജ്യോതിയ്ക്ക് തോന്നി... അനു പറഞ്ഞത് വിശ്വസിക്കാൻ മനസ്സും അവിശ്വസിക്കാൻ തലച്ചോറും ശാട്യം പിടിച്ചു..... ജ്യോതി അമ്പരന്ന് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടാവണം അനു അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു... "വിശ്വാസിക്ക് ജോ... ഞാ.. ഞാൻ പറഞ്ഞ... സത്യാ... എനിക്ക് അറിയില്ല.... നിന്നെ അങ്ങനെ വിശ്വസിപ്പിക്കും ന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല.....!!! അനു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.... "എനിക്കവനെ അറിയില്ല ജോ... ആ...ആരാന്നോ... എന്താന്നോ.. എന്തിനാന്നോ... ഒന്നും.... ഒന്നു എനിക്കറിയില്ല.....!!!

ഞാനതിന് മുൻപ് അവനെ കണ്ടിട്ട് പോലുല്ലെടാ.....!!!" അനു സങ്കടത്തോടെ പതം പറഞ്ഞു.... "ദേ കണ്ടോ ജോ,,,, പൊ..പൊട്ടിച്ഛ് കളഞ്ഞു.... എന്റെ കഴുത്തിൽ കെട്ടിയ നിമിഷം തന്നെ വലിച്ഛ് പൊട്ടിച്ഛ് എന്റെ കയ്യിൽ വെച്ചു തന്നു.... പൊട്ടിയ താലി ചരട് ജ്യോതിയുടെ മുന്നിലേക്ക് ഉയർത്തി കാട്ടി അനു സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു.... "എന്തിനാ ജോ...??? ഞാൻ അറിഞ്ഞോണ്ട് ആർക്കും ഒരു ദ്രോഹവും ചെയ്തിട്ടില്ല... എന്നിട്ടും...??? എന്നിട്ടും...????" അനു വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദിച്ഛ് കൊണ്ട് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു... ജ്യോതി അവളെ തന്റെ മാറോട് ചേർത്ത് അണച്ഛ് ഇറുക്കി പിടിച്ചു.... അവൾക്ക് എന്ത് പറഞ്ഞു അനൂനെ സമാധാനിപ്പിക്കും ന്ന് അറിയാതെ വന്നു.... വീണ്ടും വീണ്ടും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞും ചോദിച്ചും അനു തളർച്ചയോടെ ജ്യോതിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ഛ് ഇരുന്നു.... കുറേ നേരം അവരിരുവരും അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു.... ജ്യോതിയുടെ മടിയിൽ തലവെച്ഛ് കിടന്ന് അനു നിശബ്ദതമായി കരഞ്ഞു... കണ്ണീര് വീണ് ജ്യോതിയുടെ മടിത്തട്ട് ഒരു നിമിഷവും കുതിർന്നു... ജ്യോതി വാത്സല്യത്തോടെ അനൂന്റെ മുടിയിൽ താലോടി കൊണ്ടിരുന്നു.... "അനൂ.... ഡാ... നമ്മുക്ക് വീട്ടിൽ പോണ്ടേ....??? നാളെ,,,, നാളെ നിന്റെ എൻഗേജ്മെന്റാണ്.... ആന്റി ഒരുപാട് തവണ വിളിച്ചു.... " അനുവിന്റെ തലയിൽ തലോടി കൊണ്ട് ജ്യോതി ശാന്തമായി ചോദിച്ചു...

അനു പയ്യെ നിഷേധർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.... "വേണ്ട... എനിക്ക് പോകണ്ട... വയ്യ.... ജോ... ഒന്നിനും വയ്യ... എനിക്ക് എവിടേക്കും പോകണ്ട...!!!" അനു കരച്ചിലടക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു... "അനൂ,,,, നീ എന്താ ഈ പറയുന്നത്....??? പോകണ്ട ന്നോ...?? മോളേ നാളെ നിന്റെ എൻഗേജ്‌മെന്റാ... എല്ലാം ഒരുക്കി,,,,, എല്ലാരും നിന്നെ കാത്തിരിക്കാ..." ജ്യോതി വേദനയോടെ പറഞ്ഞു.... "പറ്റുന്നില്ല.... എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ല ജോ... മനസ്സും ശരീരമൊക്കെ തളരുന്നു... ആകെ ഒരു മരവിപ്പാ.... ഇഷ്ടമില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല... വീട്ടിൽ പോണന്നൊക്കെണ്ട്.... പക്ഷേ,,, പക്ഷേ പേടിയാവുന്നു ജോ.... കുറച്ചെങ്കിലും മനകട്ടിയുണ്ടായിരുനെങ്കിൽ ഞാൻ.... ഞാനെന്തെങ്കിലും ചെയ്ത്...." വാക്കുകൾ പാതി മുറിച്ഛ് ജ്യോതിയുടെ മടിയിലേക്ക് മുഖമമർത്തി പറഞ്ഞ് അനു വീണ്ടും കരഞ്ഞു... ജ്യോതി അവളെ എണീപ്പിച്ചു ഇരുത്തി.... " എന്തൊക്കെയാ അനൂ നീയീ പറയുന്നത്...???? നീ നിന്റെ അച്ഛനേയും അമ്മയേയും അനിയത്തിയെയും കുറിച്ച് ഓർത്തു നോക്ക്....???" ജ്യോതി ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.... അനു ജ്യോതിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി....

"അവരെ,,, അവരെ ഓർത്തിട്ടാ ഞാൻ... ഞാനിത് വരേ..... എന്റെ അച്ഛന് താങ്ങാനാവില്ല....!!!" ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അനു വീണ്ടും വിങ്ങി കരഞ്ഞു.... "നീ,,, നീയിനി ഒന്നും പറയണ്ട.. വാ എണീക്ക്... നമ്മള് ഇപ്പോ തന്നെ നാട്ടിലേക്ക് പോവുന്നു.... വേഗം റെഡിയാവ്...!!!!" ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ജ്യോതി അവളെഴുനേൽക്കുന്നതിനൊപ്പം അനുവിനേയും ബലമായി എണീപ്പിച്ഛ് നിർത്തി.... ബെഡിൽ മടക്കി വെച്ഛ് ബാക്കി ഡ്രസ് കൂടി ബാഗിലേക്ക് എടുത്ത് വെയ്ക്കുന്ന ജ്യോതിയെ അനു പേടിയോടെ നോക്കി..... "ജോ.... നമ്മള്... നമ്മള് നാട്ടിലേക്ക്... വേണ്ട ജോ... ഞാനില്ല.... എനിക്ക് പറ്റില്ല...!!!" അനു പേടിയോടെ പറഞ്ഞ് പുറകോട്ട് നടന്ന് ചുമരിൽ ചാരി മാറി നിന്നു.... "അനൂ... വീട്ടിലെല്ലാരും നമ്മുടെ വരവും പ്രതീക്ഷിച്ഛ് നിൽക്കാവും... നീ വേഗം റെഡിയായേ...." ഒരു ഭാവഭേതവും ഇല്ലാതെ ജ്യോതി പറഞ്ഞത് കേട്ട് എനിക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒരുപോലെ വന്നു... ദേഷ്യത്തോടെ ഞാൻ ജ്യോതിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് അവളെ എനിക്ക് നേരെ തിരിച്ചു..... "ജോ,,, നീയെന്താ മനസ്സിലാക്കാത്തത്... ഞാൻ പറഞ്ഞത് നീ കേട്ടില്ലേ... എന്റെ,,,, എന്റെ കല്യാണം....!!!" പറഞ്ഞത് മുഴുവനാക്കാൻ കഴിയാതെ അനു വേദനയോടെ തല കുനിച്ചു.... ജോ,,,, പ്ലീസ്.... പ്ലീസ് നീയെന്നെയൊന്ന് മനസ്സിലാക്ക്..... എനിക്ക്.... എനിക്ക് പറ്റില്ല.... പറ്റില്ല എനിക്ക്....

നാളെ... നാളെ കെട്ടിയൊരുങ്ങി നിൽക്കാൻ... എനിക്ക് വയ്യ....!!!" അനു നിസ്സഹായതയോടെ പറഞ്ഞ് തല കുനിച്ചതും ജ്യോതി താടിയിൽ പിടിച്ഛ് അവളെ മുഖം വീണ്ടും ഉയർത്തി.... ************ " പിന്നെ,,,,, പിന്നെ എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം...???? ഏഹ്ഹ്...????നാട്ടുകാരുടേയും ബന്ധുക്കളുടേയുമൊക്കെ മുന്നിൽ നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഒരു കോമാളിയെ പോലെ നിർത്താനോ...??? അതോ,,, നാളെ വരുന്ന ചെക്കന്റേയും അവന്റെ ബന്ധുക്കളുടേയും മുന്നിൽ അവരെ നാണം കെടുത്താനോ...??? പറ... എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം...???" ദേഷ്യത്തോടെ ജോ ചോദിച്ച ചോദ്യങ്ങൾക്ക് എന്റെ പകൽ ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു... ഞാൻ ദയനീയമായി അവളെ നോക്കി.... "അ...അങ്ങനെയല്ല ജോ.... ഞാൻ.... എനിക്ക്.... എനിക്കറിയില്ല.... എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല.... " നിലത്തേക്ക് ഊർന്നിറങ്ങി ഇരുന്ന് ഇരു കൈകൊണ്ടും മുഖം പൊത്തിപ്പിടിച്ഛ് ഞാൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു....

എന്റെ മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്ന് മുഖം മറയ്ച്ച എന്റെ കൈക്കളെ ജ്യോതി വകഞ്ഞ് മാറ്റി.... "അനൂ,,,, മോളേ ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്ക്... നമ്മുക്ക്.... നമ്മുക്ക് നാട്ടിലേക്ക് പോവാ.... നാളത്തെ നിശ്ചയം... അത് ഒരു മുടക്കവും കൂടാതെ നടക്കണം... ആരും ഒന്നും അറിയണ്ട... ആരോടും ഒന്നും പറയണ്ട...." വാത്സല്യത്തോടെ എന്നെ നോക്കി താലോടി ജോ പറഞ്ഞത് കേട്ട് പേടിയോടെ ഞാനവളെ നോക്കി... "അതെങ്ങനെ ജോ.....??? ഇത്രയും വലിയൊരു കാര്യം,,, ആരും അറിയാതെ,,,, ആരോടും പറയാതെ അങ്ങനെയാ....???" ഞാൻ വെപ്രാളത്തോടെ ചോദിച്ചു.... ഓർക്കുന്തോറും തല പെരുകുന്നു... ജോ വീണ്ടും പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.... "അങ്ങനെയല്ലടാ.... ഇപ്പോ... ഇങ്ങനെയൊരു സാഹചര്യത്തിൽ പറയാൻ പറ്റിയ വിഷയമല്ലയിത്.. നാളത്തെ ഫങ്ഷൻ കഴിഞ്ഞ് സാവധാനം നമുക്കിത് അച്ഛനോടും അമ്മയോടും പറയാം...!!!"......തുടരും.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...