🌸എന്നെന്നും എന്റെ മാത്രം 🌸: ഭാഗം 89

രചന: അനു

കണ്ണ് അകന്നാൽ മനസ് അകലും എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് വെറുതെയാ.... കണ്ണ് അകന്നപ്പോ മനസ്സ് കൂടുതൽ അടുക്കുകയാണ് ചെയ്തത്..... അവനോടൊപ്പം ചെലവിട്ട ഓരോ നിമിഷങ്ങളും ഒന്നു പോലും വിട്ടാതെ രാത്രികളിൽ മനസ്സ് എന്നെ ഓർമപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കും..... അതൊക്കെ ആലോചിക്കുമ്പോ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിരിയുമെങ്കിലും കൂടെ കൺ കോണിലൂടെ ചെവിയ്ക്കരിക്കിലേക്ക് കണ്ണീർ കൂടി ഒളിച്ചിറങ്ങാറുണ്ട്.. വീടും ഓഫീസും ഓർമ്മക്കളുമായി രണ്ട് മാസം ദാ ന്ന് പറയുന്ന പോലെ കൊഴിഞ്ഞു.... കുറേ കാലത്തിന് ശേഷം ഇന്ന് വൈകുന്നേരം ഓഫീസ് വർക്ക് കഴിഞ്ഞ് കവലയിൽ ബസ് ഇറങ്ങി നടക്കുബോ നിമ്മിയുടെ ഫോൺ കോൾ എന്നെ തേടി വന്നു..... കുറേയായി അവൾ വിളിച്ചിട്ട്.... സ്ക്രീനിൽ അവളുടെ പേരും എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ഛ് ഇരിക്കുന്ന ഫോട്ടോയും തെളിഞ്ഞതും നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത് ഞാൻ ചെവിയോട് ചേർത്തു..... "ഹലോ നിമ്മി....മോളേ.....!!!" "ഹാവൂ,,,,,, ഭാഗ്യം പേര് മറന്നിട്ടില്ല...!!! ഞാൻ കരുതി വീട്ടും, സ്ഥലവും, ആരാന്നും, എവിടുന്നാന്നും, എന്താന്നും ഒക്കെ ചോദിക്കും എല്ലാം ആദ്യം മുതൽക്കേ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി തരേണ്ടി വരുമെന്നൊക്കെ...???" 😏😏😏 കുശുമ്പ് നിറഞ്ഞ ദേഷ്യത്തോടെ നിമ്മി പറയുന്നത് കേട്ട് ഞാൻ വാ തുറന്ന് ചിരിച്ചു പോയി..... "ന്താ ഇപ്പം ത്ര ചിരിക്കാൻ.…...... ഞാൻ അതിനും മാത്രം വല്യ തമാശയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല....."😏😏 പുച്ഛത്തോടെ നിമ്മി പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ ചിരിയടക്കി.....

"അയ്യോ ഇല്ലേയ്.... ന്റെ പുന്നാര അനിയത്തി നാത്തൂന്റെ കുശുബും ദേഷ്യവും കേട്ടപ്പോ അറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയതാ...."ഞാൻ "ഓ.. വല്യ കാര്യയ് പോയ്........ അതേ,,,,,, സമ്മതിച്ചു എനിക്ക് കുശുമ്പ് തന്നെയാ, കുശുമ്പ് മാത്രല്ല ഏട്ടത്തിയെ ഇപ്പോ നേരിൽ കണ്ടാ കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യവുംണ്ട്... എന്റെ ഈ കുശുമ്പിനും വാശിയ്ക്കും തക്കതായ കാരണം ണ്ട്... ഏട്ടത്തി അനിയത്തിയാ തേങ്ങയാ മാങ്ങയാ ന്നൊക്കെ പറയുന്നത് വെറുതായാ... സ്വന്തം വീട്ടും വീട്ടുകാരെയും അമ്മുനെ ഒക്കെ കണ്ടപ്പോ ഞാൻ പുറത്ത്..... ആയിക്കോട്ടെ ആയിക്കോട്ടെ.....!!!" സങ്കടത്തോടെ നിമ്മി പറയുന്നത് കേട്ട് ഞാൻ വാ പൊളിച്ചു നിന്ന് പോയി... "ന്റെ കൃഷ്ണാ ഈ പെണ്ണ് ഇതെന്തൊക്കെയാ പറയുന്നത്.....??? നിനക്ക് എക്സാംസും ഇന്റേർണലും വൈവയും ഒക്കെ അല്ലായിരുന്നോ നിമ്മീ....??? നീ വീട്ടിൽ പോലും വരാറില്ലെന്ന് അമ്മ കുറച്ഛ് ദിവസം മുന്നേ വിളിച്ചപ്പം കൂടി പറഞ്ഞു... സത്യയിട്ടും നിന്നെ വിളിക്കണമെന്ന് ഞാൻ കരുതിയതാ,, അമ്മ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോ പിന്നെ ഞാൻ വേണ്ടന്ന് വെച്ചു.... വെറുതെ വിളിച്ച് ആ സമയം കളയണ്ടല്ലോ... നീ ഫ്രീ ആകുമ്പോ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കുമെന്ന് വിചാരിച്ചു.... അങ്ങനെ വെറുതെ ഞാൻ വിചാരിച്ചു പോയി... എന്നോട് ക്ഷമിക്കൂ..... സോറി.....!!!" ഒരു പ്രത്യേക ഈണത്തിൽ താഴ്മയായി അപേക്ഷിക്കുന്ന പോലെ പറഞ്ഞ് ഞാൻ അവളെ ഒന്ന് കൂൾ ആക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും നിമ്മി അതേ കലിപ്പിൽ സങ്കടത്തോടെ തുടർന്നു...

"വേണ്ട...വേണ്ട... സുഖിപ്പിക്കൊന്നും വേണ്ട... ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു.... അല്ല ഏട്ടത്തി പെണ്ണേ,,,, അവിടെ സ്ഥിര താമസം ആകിയോ മോള്..???? ഇനി ഇങ്ങോട്ട് ഇല്ലേ....???? രണ്ട് ദിവസം ന്ന് പറഞ്ഞ് പോയ ആളാ ദേ രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞു....... അച്ഛന്റെ കാര്യം ഒക്കെ അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞു.... ഇപ്പോ ഇങ്ങനെ ണ്ട്.....????" നിമ്മി ചോദിച്ചത് കേട്ട് ഒന്ന് ചിരിച്ഛ് സൗമ്യതയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു... "മ്മ്മം... കുഴപ്പമില്ലടാ.... വലിയ പ്രോബ്ലംസ് ഒന്നും ഇല്ലാതെ പോകുന്നുണ്ട്... ഇവിടുന്ന് പെട്ടെന്ന് അങ്ങോട്ട് വരാൻ പറ്റിയ ഒരു സിറ്റുവേഷനിൽ അല്ലാടാ ഞാൻ.... ഒരു സഹായത്തിന് അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ഞാൻ അല്ലേള്ളൂ.... അമ്മയ്ക്കും ഒട്ടും വയ്യാതെ വരാ.....!"ഞാൻ "അതിന് അവിടെ അമ്മു ഇല്ലേ...???" നിമ്മി "അമ്മു.....???? അമ്മൂന്..... ആഹ് അവള് പിജി ചെയ്യല്ലേ.....?? ഇടയ്ക്കിടെ വന്ന് പോവാൻ അല്ലാതെ ഇവിടെ നിൽക്കാൻ അവൾക്ക് പറ്റില്ലല്ലോ...???അവള് വീക്കെൻഡ് മാത്രേ വരാറുള്ളൂ.... കുറച്ഛ് ലോങ് ആണല്ലോ കോളേജ്....!!" ഞാൻ ജോലിയ്ക്ക് പോകുന്ന കാര്യം ആരോടും ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല... അത് പിന്നെ പലതരത്തിലുള്ള സംശയത്തിന് വഴിയൊരുക്കും.. പിന്നെ ഇവിടെ ജോലിയ്ക്ക് പോയി തുടങ്ങീന്ന് അറിഞ്ഞാൽ ഇനി അങ്ങോട്ട് ഇല്ലെന്ന് പെട്ടന്ന് മനസ്സിലാവും... പിന്നേ കുറേ വീട്ട് കാര്യവും നാട്ടുകാര്യവും അവളെ കോളേജിലെ വിശേഷവും അപ്പൂന്റെ കാര്യവും ഒക്കെ നിമ്മി വാ തോരാതെ പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നു... എല്ലാം കേട്ട് ഞാൻ വെറുതേ മൂളി കൊടുത്തു...

"ആഹ്.... പിന്നെ എന്തൊക്കെയാ ഏട്ടത്തിയുടെ വിശേഷം.....??? അല്ലാ,, ചോദിക്കാൻ വിട്ടു... ഏട്ടനെ വിളിക്കാറുണ്ടോ....???" നിമ്മിയുടെ ആ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോ നെഞ്ചിൽ ഒരു കൊളിയാൻ മിന്നിയപോലെ തോന്നി...... പെട്ടന്ന് എന്താ പറയാന്ന് അറിയാതെ വാക്കുകൾക്ക് വീണ്ടും ഞാൻ മനസ്സിൽ തിരഞ്ഞു.... ന്റെ കൃഷ്ണാ... ഞാൻ എന്താ പറയാ...??മറ്റാരെയും പോലെയല്ല നിമ്മി,,,, അവളോട് പറയുമ്പോ സൂക്ഷിക്കണം.... ഇല്ലന്ന് പറഞ്ഞാൽ എന്തു കൊണ്ട് എന്നൊരു ചോദ്യം വരും.... ഉണ്ടെന്ന് പറയാം.... അതാക്കും നല്ലത്..... "ഏട്ടത്തി..... ഹലോ... ഹലോ... കേൾക്കുന്നുണ്ടോ... ഏട്ടത്തി... പോയോ...???" നിമ്മിയുടെ ഈ വിളിയാണ് എന്നെ ചിന്തകിളിൽ നിന്ന് ഉണർത്തിയത്.. വെപ്രാളത്തോടെ ഞാൻ ഫോണിലേക്ക് വീണ്ടും കാതോർത്തു.... "ഇല്ല... ഇല്ല... ഞാൻ..... കേൾക്കുന്നുണ്ട്..... ന്താ... എന്താ നീ ചോദിച്ചേ....???" "ഏട്ടൻ വിളിക്കാറുണ്ടോന്ന്...???" "ഓ..... ഊവ്... ഉണ്ടല്ലോ.... വിളിക്കാറുണ്ട്... എന്താ നിമ്മീ...????" ചെറിയ പതർച്ചയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു... "ഏയ് ഒന്നുല്ല,,,,, ഞാൻ ചോദിച്ചതാ.... എന്നാ വിളിച്ചത്......??" ന്റെ ദേവീ..... ഇനി എന്താ പറയാ.....?? വെപ്രാളത്തോടെ ഞാൻ വീണ്ടും ആലോചിക്കാൻ തുടങ്ങി.... "ഹലോ... ഏട്ടത്തി.....!!" "ആഹ്... ഹലോ......കേൾക്കുന്നുണ്ട്...!!"

വീണ്ടും ചിന്തകൾക്ക് വിരാമമിട്ട് ഞാൻ അവൾക്ക് കാതോർത്തു... "ഏട്ടത്തി ഇടയ്ക്ക് ഇതെങ്ങോട്ടാ ഈ പോണേ.....??? എന്നാ വിളിച്ചെതെന്ന്....???" "അത്... പിന്നെ... അത്‌ പിന്നെ നിമ്മി എനിക്ക് ഓർമയില്ല..... വിളിച്ചിരുന്നു....." ശബ്ദത്തിലെ പതർച്ചയും ഇടറലും കൊണ്ടാവണം നിമ്മി ചോദ്യം വീണ്ടും ആവർത്തിച്ചു... "സത്യായിട്ടും വിളിച്ചോ....???"നിമ്മി "ആഹ്... എന്താ..... എന്താ നീ ഇങ്ങനെ കുത്തി കുത്തി ചോദിക്കുന്നത്....???" ഞാൻ "സത്യം പറ ഏട്ടത്തി,,, നിങ്ങള്... നിങ്ങള് രണ്ടാളും തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ണ്ടോ....???? എനിക്ക് അറിയാ വിളിച്ചു, ഓർമയില്ല ന്നൊക്കെ പറയുന്നത് എന്റെ മുന്നിൽ പിടിച്ഛ് നിൽക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം ഏട്ടത്തി പറയുന്ന വെറും നുണക്കളാ ന്ന്..... അല്ലേ....???" പെട്ടെന്ന് നിമ്മി അങ്ങനെയൊക്കെ കുറച്ഛ് സീരിയസ് ആയി ചോദിച്ചപ്പോ ഞാൻ ആകെ വല്ലാതെയായി... "അല്ല നിമ്മി... അങ്ങനെ ഒന്നും അല്ല...... സത്യാ......!!" "ആണോ...???? എങ്കിൽ അച്ഛനെ തൊട്ട് സത്യം ഇട്ട്......!!!" "അതൊക്കെ എന്തിനാ നിമ്മി.... എന്നെ നിനക്ക് വിശ്വാസല്ല..ല്ലേ....???" "ഇല്ല.... ഏട്ടത്തിയെ എനിക്ക് ഒട്ടും വിശ്വാസം ഇല്ല... ഏട്ടത്തി എന്തിനാ എങ്ങനെ പതറുന്നത്‌...??? പറഞ്ഞതൊക്കെ സത്യല്ലേ പിന്നെ ന്താ സത്യം ഇട്ടുന്നതിന്...???" വീറോടെ നിമ്മി ചോദിച്ചതിന് എനിക്ക് ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു....

"നിമ്മി..... മോളേ ഞാൻ.....!!!" "എനിക്ക് അറിയാ,,,, ഏട്ടത്തി ഒരിക്കലും സത്യം ഇട്ടില്ല ന്ന്.... സ്വന്തം അച്ഛനെ തൊട്ട് ആരും ഒരിക്കലും കള്ള സത്യം ഇട്ടില്ലല്ലോ...... ല്ലേ.....???" നിമ്മി അങ്ങനെ കൂടി പറഞ്ഞതും എന്റെ കണ്ണിൽ വെള്ളം നിറഞ്ഞു.. അടക്കിപ്പിടിക്കുന്ന ഗദ്ഗദങ്ങൾ അവൾ കേൾക്കാതിരിക്കാൻ സാരി തലപ്പ് കൊണ്ട് വാ പൊത്തി ഞാൻ മിണ്ടാതെ നിന്നു... എന്റെ ഒച്ചയൊന്നും അനക്കവും ഒന്നും കേൾക്കാത്തത് കൊണ്ട് അവൾ വീണ്ടും വിളിച്ചു നോക്കുന്നത് കേൾക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും വാ തുറന്ന് മിണ്ടാൻ പറ്റാത്ത പോലെ.... തൊണ്ടയിൽ എന്തോ തങ്ങി നിൽക്കുന്നു... വിളികൾ കൂടിയപ്പോ ഞാൻ കേൾക്കുന്നുണ്ട് ന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലാവാൻ വീണ്ടും മാത്രം വേദനയോടെ ഞാൻ ഒന്ന് മൂളി... "ഏട്ടത്തി.... സത്യം പറ... എന്താ നിങ്ങൾക്കിടയിൽ...??? അങ്ങനെ എന്ത് പ്രശ്നാ നിങ്ങൾക്കിടയിൽ ഉള്ളത്....??? അന്ന് തറവാട്ടിൽ വെച്ച് നിങ്ങൾ രണ്ടാളും ഒരുപാട് അടുത്തതല്ലായിരുന്നോ....??പിന്നെ എന്താ പറ്റിയത്....???? ഞാൻ കാരണം ആണോ...?? അന്നത്തെ എന്റെ പ്രശ്‌നത്തിന്റെ പേരിലുണ്ടായ വഴക്ക് ആണോ കാരണം...?? അന്ന് നിശ്ചയത്തിന്റെ അന്ന് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.... ആ പ്രശ്നം ഉണ്ടായത് തൊട്ട് ഏട്ടത്തിയുടെ മുഖത്ത് കാര്യമായ വിഷമം തട്ടിയിരുന്നു....??

ഇവിടുന്ന് പോകുമ്പഴും അതേ.....!!! ഇനിയെങ്കിലും പറ ഏട്ടത്തി... എന്നോടെങ്കിലും പറ... പ്ലീസ്... എന്താ പ്രശ്നം...???" അവളുടെ ശബ്ദതത്തിൽ കാര്യമായ ഇടറിച്ച ഉണ്ടായിരുന്നു.... അവള് കാരണമാണെന്ന അനാവശ്യമായ ഒരു കുറ്റബോധം ആ വാക്കുകളിൽ തെളിഞ്ഞ് നിന്ന പോലെ... "നീ എന്നോടൊന്നും ചോദിക്കരുത് നിമ്മി.... എനിക്ക്,,,, എന്റെ കയ്യിൽ ഈ ചോദ്യത്തിനൊന്നുമുള്ള ഉത്തരങ്ങൾ ഇല്ലാ.. എനിക്ക് തരാൻ കഴിയില്ല..... പക്ഷേ,, ഇതൊന്നും നീ കാരണമല്ല എന്നത് നിനക്ക് ഞാൻ ഉറപ്പ് തരാം....!! "എന്തു കൊണ്ട്....??? അതാ എനിക്ക് മനസ്സിലാവാത്തത്......?? എനിക്ക് അറിയാം ഏട്ടൻ ഏട്ടത്തിയെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് കാരണം ഞാൻ ആ സ്നേഹത്തിന്റെ ദൃക്‌സാക്ഷിയാണ്.. അത് കണ്ടതാ ഏട്ടന്റെ കണ്ണിൽ..... *ഏട്ടത്തിയും ഏട്ടനെ സ്നേഹിക്കുന്നില്ലേ...???? പറ... ഇല്ലേ...?? *" നിമ്മിയുടെ ഈ ചോദ്യം ഞൊടിയിടയിൽ ആണ് ചെവിയിലൂടെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് അരിച്ചിറങ്ങിയത്.... എന്തിനോ വേണ്ടി മിടിപ്പേറുന്ന, പിടയ്ക്കുന്ന എന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് ഞാൻ വലം കൈ ചേർത്തു... കണ്ണീർ താടിത്തുമ്പിലൂടെ കൈതണ്ടയിലേക്ക് ഉറ്റിവീണു.... ഒന്ന് ശ്വാസം വിട്ടാൻ പോലും ഒരുവേള ഞാൻ ഭയന്നു,, ചിലപ്പോ മിടിപ്പേറി നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാതെ ഹൃദയം പൊട്ടി പോയല്ലോ...??

നിമ്മിയുടെ ആ ഒരു ചോദ്യത്തിന് പോലും എന്നെ ഇത്രമേൽ തളർത്താമെങ്കിൽ ഞാൻ അവനെ എന്ത് മാത്രം സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടാവും...? എന്നിൽ മിടിക്കുന്ന ഹൃദയം പോലും ആ ഒരൊറ്റ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ കീഴടങ്ങി പോയിരിക്കുന്നു.... "ഏട്ടത്തീ... പറ.... ഏട്ടത്തി സ്നേഹിക്കുന്നില്ലേ എന്റെ ഏട്ടനെ...??" നിമ്മി ചോദ്യം വീണ്ടും അവർത്തിച്ചപ്പോ ഇല്ലെന്ന് പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും നാവ് പോലും എന്നെ ചതിച്ഛ് കളയുകയാണല്ലോ ഭഗവാനേ....!! ചങ്കിൽ താങ്ങാൻ പറ്റാവുന്നതിലും കൂടുതൽ ഭാരം കെട്ടി നിർത്തിയെ പോലെ നല്ലോണം ഒന്ന് ശ്വാസമെടുക്കാൻ പോലും വയ്യ... അങ്ങനെയുള്ളപ്പോ നിനക്ക് ഞാൻ എങ്ങനെ മറുപടി തരും നിമ്മീ....??? "ഞാൻ ചോദിച്ച ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരം ഏട്ടത്തിയുടെ ഈ മൗനത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ എനിക്ക് വ്യക്തമാണ്.... നിങ്ങൾ രണ്ടാളും പരസ്പരം മറ്റാരേക്കാളും എന്തിനേക്കാളും കൂടുതൽ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്... പിന്നെ എന്താ നിങ്ങൾക്കിടയിൽ പ്രോബ്ലം...??? പറ,, ഏട്ടത്തി..... എനിക്ക് അറിയണം... പറ...???" നിമ്മിയുടെ ചോദ്യം ആ ഹൃദയ വേദനയ്ക്ക് ഇടയിലും ചുണ്ടിൽ ഒരു പുച്ഛം നിറഞ്ഞ ചിരി വിരിയിച്ചു.... "സന്തോഷവും സമാധാനവും ആഗ്രഹിക്കുന്നവർക്ക് അത് നൽകണം..... ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടായാൽ ഇത് രണ്ടും നിന്റെ ഏട്ടന് കിട്ടില്ല.....

ഞാൻ കാരണം ആർക്കും ഒന്നും കിട്ടാതിരികണ്ട.....!!!!" നിർവികാരതയോടെ ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ചുറ്റും നോക്കി കൊണ്ട് ഞാൻ കണ്ണുകൾ വേഗത്തിൽ അമർത്തി തുടച്ചു.... "ഏട്ടത്തി എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്.... ഇവിടെ ആർക്ക് സമാധാനം ഉണ്ടെന്നാ ഏട്ടത്തി പറയുന്നത്.....??? ഏട്ടനോ......??? ഇവിടുത്തെ ഇപ്പോഴത്തെ സ്ഥിതി അറിഞ്ഞാ ഏട്ടത്തി അങ്ങനെ പറയില്ല,,, പ്രത്യേകിച്ച് ഏട്ടന്റെ.....!" നിമ്മി അടക്കിപ്പിടിച്ഛ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞത് കേട്ട് വെപ്രാളത്തേക്കാൾ എന്നിൽ നിറഞ്ഞത് പേടിയായിരുന്നു... "എന്താ..... അവിടെ എന്താ ഉണ്ടായത്...?? സി.....സിദ്ധുന് എന്താ പറ്റിയത്...??പറ നിമ്മീ... സിദ്ധു ന്ന് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയോ..??" വെപ്രാളത്തോടെ ഞാൻ ചോദിച്ച ചോദ്യത്തിനുള്ള നിമ്മിയുടെ മൗനം എന്നെ ഭ്രാന്തിയാക്കുന്ന പോലെ തോന്നി... "ഏട്ടത്തി വിചാരിക്കുന്ന പോലെ ഏട്ടന് അപായമൊന്നും പറ്റിട്ടില്ല... പക്ഷേ,,,, പക്ഷേ ഏട്ടൻ ആകെ മാറിപ്പോയി ഏട്ടത്തീ.... ഏട്ടന്റെ ബിഹേവിയറും, അപ്പ്രോച്ചും, ഉത്സാഹവും കളിയും ചിരിയും ഒക്കെ പോയി.... പഴേ ഏട്ടനെ അല്ല ഇപ്പോ... മറ്റാരോ, നമ്മുക്കൊട്ടും പരിചയമില്ലാത്ത മറ്റാരോ ആയിപ്പോയി ഏട്ടൻ.... ഇടറുന്ന സ്വരത്തോടെ അവള് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അല്പം ആശ്വാസം തോന്നിയെങ്കിലും നെഞ്ചിടിപ്പോടെ ഞാൻ വീണ്ടും ശ്രദ്ധയോടെ അവൾക്ക് കാതോർത്തു... ഫൈനൽ എക്സാം ഒക്കെയായി ഞാൻ ബിസിയായിരുന്നല്ലോ, ഇന്ന് വീട്ടിൽ വന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് കയറി വന്ന ഏട്ടനെ കണ്ട് ഞാൻ ശെരിക്കും ഞെട്ടിപോയിരുന്നു....

രൂപത്തിൽ പോലും ഏട്ടൻ വല്ലാതെ മാറിപ്പോയി.... അമ്മയോട് ഇതിനെ പറ്റി ചോദിച്ചപ്പോ അങ്ങനെ വീട്ടിലേക്ക് ഒന്നും വരാറില്ല, വന്നാ തന്നെ മുറിയടച്ഛ് ഒരേ ഇരുപ്പാ, ഫുഡ് കഴിക്കാൻ വിളിച്ചാലും ഒന്നിനും വരില്ല, ന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു... എല്ലാത്തിനോടും ഒരു തരം ദേഷ്യവും വെറുപ്പും ഒക്കെയാ ന്ന് അച്ഛമ്മയും സങ്കടപ്പെട്ടു.... വന്നാലും ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടില്ല, ചോദിച്ചാലും ഒന്നും പറയില്ല.... ചില നേരം റൂമിൽ എന്തൊക്കെയോ വീണ് പൊട്ടുന്ന ഒച്ച കേൾക്കാന്നും മറ്റും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു... അമ്മയും അച്ഛമ്മയും വിചാരിച്ചിരിക്കുന്നത് ജോലിയിലെ പ്രഷറും ടെൻഷനും കൊണ്ടാ ഇങ്ങനെയൊക്കെന്നാ... പാവങ്ങൾ...!!! ഇന്ന് രാവിലെ വന്നപ്പോ, സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്ന എന്നെ കണ്ടിട്ടും ഞാൻ വിളിച്ചിട്ടും ഏട്ടൻ ഒന്ന് മൈൻഡ് പോലും ചെയ്യാതെ മുകളിലേക്ക് കയറി പോയി... ഫുഡ് കഴിക്കാൻ ഞാൻ പോയി വിളിച്ചപ്പോ ഇറങ്ങി വന്നതും കനി മോള് ഓടി ചെന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..... അതിന് ദേഷ്യത്തോടെ കൊച്ഛ് കുട്ടിയാന്ന് പോലും നോക്കാതെ വാശിയിൽ അടർത്തി മാറ്റി കൈ പിടിച്ഛ് ഞെരിച്ഛ് ഡ്രെസ്സിൽ അഴുക്ക് ആകിയെന്നും പറഞ്ഞു ഏട്ടൻ വല്ലാതെ ഷൗട്ട് ചെയ്തു... പാവം കനി വല്ലാതെ പേടിച്ചു വിറച്ചു പോയിരുന്നു... ഏട്ടൻ അവളോട് ശബ്ദം പോലും ഉയർത്തി സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ ഇത് വരേ കണ്ടിട്ടില്ല.....

ഏതോ വല്യ ആളോട് ദേഷ്യപ്പെടുന്ന പോലെയാ ഏട്ടൻ കനിയോടെ ദേഷ്യപ്പെടത്...... വേദ ഏട്ടത്തി നോക്കി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു... ഏട്ടത്തിയുടെ മുഖവും വല്ലാതെ മാറി... ചോദിക്കാൻ ചെന്ന അച്ഛമ്മയോടും ഏട്ടൻ വല്ലാതെ ദേഷ്യപ്പെട്ടു.... മേശപ്പുറത്ത് ഇരുന്ന പാത്രം ഒക്കെ എറിഞ്ഞുടച്ഛ് പരസ്പരം ബന്ധം ഇല്ലാതെ വായിൽ തോന്നിയത് എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ദേഷ്യത്തോടെ ഇറങ്ങി പോയതാ,,, പിന്നെ വന്നിട്ടില്ല.... വീട്ടിൽ അച്ഛമ്മയ്ക്ക് ഒരുപാട് സങ്കടം ആയി... പാവം കുറേ ഇരുന്ന് കരഞ്ഞു... ഏട്ടൻ അച്ഛമ്മയോട് അങ്ങനെയൊന്നും ഇതുവരെ പറഞ്ഞിട്ടില്ല.... വീട്ടിൽ ഏട്ടത്തിയ്ക്കും അമ്മയ്ക്കും എല്ലാർക്കും വിഷമായി... അതിന് ശേഷം ഞാൻ കുറേ ഫോൺ ചെയ്ത് നോക്കി, എടുത്തില്ല...." ആരോടൊക്കെ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ദേവൂനോട് മാത്രം അവൻ മുഖം കറുപ്പിച്ഛ് ഒരു നോട്ടം പോലും നൽകാറില്ല... ദേവൂന് ഒരുപാട് സങ്കടായി കാണും... ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.... "അമ്മയാ പറഞ്ഞത് ഏട്ടൻ കുറച്ചായി ഇപ്പോ എങ്ങനെയാണെന്ന്... ഓഫീസ് ട്രെസ്സ് ആണെന്ന് പറഞ്ഞ് ഏട്ടത്തി എല്ലാരേയും സമാധാനിപ്പിച്ചു..... ഏട്ടത്തി വീട്ടിലേക്ക് പോയതാ ഏട്ടന്റെ താളം തെറ്റിച്ചത്.... ഏട്ടന്റെ ഈ വാശിയും ദേഷ്യവും ഒക്കെ ഏട്ടത്തി പോയതിന്റെ സങ്കടവും ഫെസ്ട്രേഷനും കൊണ്ടാ......

എനിക്കറിയാം... ഏട്ടൻ ഏട്ടത്തിയ്ക്ക് വേണ്ടി സ്വയം നശിക്കാ.....!!!! ഏട്ടത്തിയെ ഓർത്ത് ഉരുക്കി തീരാ.....!! ഇത് ഇങ്ങനെ തുടർന്നാൽ എനിക്ക് അറിയില്ല എന്താവും ന്ന്....പക്ഷേ അത് ഒരിക്കലും ഏട്ടന്റെ നല്ലതിനാവില്ല..!! ഏട്ടത്തി മടങ്ങി വന്നല്ലേ ഇതൊക്കെ ശെരിയാവൂ,,,, ഏട്ടത്തി എന്നാ ഇങ്ങോട്ട് വരാ.. ഇനി വരില്ലേ...???? ഏട്ടത്തി......!!!!ഏട്ടത്തി....????" "ആഹ്.... ആഹ്.... ഞാൻ വെക്കട്ടെ മോളേ.... ചാ....ചാർജ് തീരാറായി......" നിമ്മി പറഞ്ഞതെല്ലാം ഒരു പാവക്കണക്ക് ഞാൻ കേട്ട് അവളെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി പറയാതെ ഞാൻ വേഗം കോൾ കടാക്കി..... വീട്ടിൽ കയറി, ഫ്രഷ് ആവുമ്പഴും, അടുക്കളയിൽ പണിയെടുക്കുമ്പഴും അച്ഛനെ ശ്രുശ്രൂഷിക്കുമ്പഴും മനസ്സ് നിമ്മി പറഞ്ഞ വാക്കുകൾക്ക് ഇടയിൽ കുടുങ്ങി കിടന്നു...... രാത്രി ഫുഡ് കഴിച്ചെന്ന് വരുത്തി ഓഫീസിലെ പെന്റിങ് പേപ്പർ വർക്ക്‌സ് തീർക്കാൻ ഇടനാഴിയിലെ മേശപ്പുറത്തേക്ക് ഇരുന്നു.... ബാഗിൽ നിന്ന് ഫയൽ എടുത്ത് മോശപ്പുറത്ത് വെച്ച് പേജുകൾ ഓരോന്നും മറിച്ചു.... പക്ഷേ,,, ഒന്നിലും ഒരു കോണ്വെന്ട്രക്ഷൻ കിട്ടുന്നില്ല... നിമ്മി അവസാനം പറഞ്ഞ ഓരോ വാക്കും കാതിൽ ഇടതടവില്ലാതെ മുഴങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു.... ഏട്ടത്തി വീട്ടിലേക്ക് പോയതാ ഏട്ടന്റെ താളം തെറ്റിച്ചത്.... ഏട്ടന്റെ ഈ വാശിയും ദേഷ്യവും ഒക്കെ ഏട്ടത്തി പോയതിന്റെ സങ്കടവും ഫെസ്ട്രേഷനും കൊണ്ടാ......

എനിക്കറിയാം... ഏട്ടൻ ഏട്ടത്തിയ്ക്ക് വേണ്ടി സ്വയം നശിക്കാ.....!!!! ഏട്ടത്തിയെ ഓർത്ത് ഉരുക്കി തീരാ.....!! ഇത് ഇങ്ങനെ തുടർന്നാൽ എനിക്ക് അറിയില്ല എന്താവും ന്ന്....പക്ഷേ അത് ഒരിക്കലും ഏട്ടന്റെ നല്ലതിനാവില്ല..!! വീണ്ടും ചെവിയിൽ അലയടിക്കെ വല്ലാത്ത വെപ്രാളവും പരവേഷവും തോന്നി.... ഹൃദയം പിടയുന്ന പോലെ..... കയ്യും കാലും ഒക്കെ തളരുന്നു..... കൈ മടക്കി മേശപ്പുറത്തേക്ക് വെച്ച് നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന മിഴികൾ ഇറുക്കിയടച്ഛ് ഞാൻ ചരിഞ്ഞ് കിടന്നു..... ** നിന്റെ ഓർമകൾ ഒരു നാഗത്തെപോലെ എന്നെ ഓരോ നിമിഷവും അതിതീവ്രമായി ചുറ്റിവരിഞ്ഞു മുറുക്കുകയാണ്......... ഒരുപാടിഷ്ടത്തോടെ ഞാൻ അസ്വദിച്ചിരുന്ന രാത്രിയുടെ നീലിമയിൽ എനിക്കിന്ന് വല്ലാതെ ശ്വാസം മുട്ടുന്നു...... വെപ്രാളത്തോടെ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടയ്ക്കുമ്പോൾ ഉള്ളിൽ നിറയുന്ന അന്ധകാരം വന്യമൃഗത്തെ പോലെ എന്നെ വേട്ടയാടുന്നു ,,, ഒരു ദയദാക്ഷണ്യവും കൂടാതെ എന്റെ ഹൃദയത്തെ കാർന്ന് തിന്നുന്നു..... അവസാന ആശ്രയമെന്നോണം നനവുണങ്ങാത്ത എന്റെ തലയണയിൽ മുഖമമർത്തി എങ്ങുമ്പോ,,,,,,,,,,,,,

"എന്റെ പ്രണയമേ,,,,,,, പറയൂ........ ഇത്രമേൽ ആഴത്തിൽ ക്രൂരമായി പ്രതികാരം ചെയ്യാന്മാത്രം,,,,,, ഞാൻ നിന്നോട് ചെയ്ത തെറ്റെന്ത്.......?? എന്നിലും നിന്നെ സ്നേഹിച്ഛ് പോയതോ.?? നിറഞ്ഞ് തൂവി കൺ തുമ്പിലൂടെ മറ്റേ കണ്ണിലേക്ക് ഇറങ്ങി കൺകോണിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന ചൂട് കണ്ണീരിനെ സാക്ഷിയാക്കി എന്റെ മനസ്സ് എന്നോട് തന്നെ ഈ ചോദ്യം മന്ത്രിച്ചു..... രാത്രിയുടെ വൈകിയ വേളയിൽ വിജനമായ റോഡിലൂടെ സാധരണ ഗതിയിൽ ഓടുന്ന ഒരു കാർ..... പെട്ടന്ന് പുറകിൽ നിന്ന് പ്ലാൻ ചെയ്തപോലെ ഒരു വലിയ ലോറി കാറിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി പാഞ്ഞടുക്കുന്നു... ശക്തിയോടെ കാറിന്റെ പുറക്കിൽ ഇടിച്ഛ് തെറിപ്പിച്ഛ് ലോറി ശരവേഖത്തിൽ ഇരുളിൽ മറയുന്നു... അതിശക്തമായ അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ പ്രഹരത്തിൽ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ട കാർ റോഡിനരിക്കിലെ വലിയ മരത്തെ ലക്ഷ്യമാക്കി കുതിച്ചു... കാറിന്റെ മുൻഭാഗം മരത്തിൽ വലിയ ശബ്ദത്തോടെ ഇടിച്ഛ് നിന്ന് കൊണ്ട് നിശ്ചലമായി..... ഇടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ തുറന്ന് പോയ ഡ്രൈവർ സീറ്റിലെ ഡോറിലൂടെ ചോര പുരണ്ട വലത്തേ കൈ സ്റ്റിയറിങ്ലിൽ നിന്ന് വഴുതി പുറത്തേക്ക് വീണു...... സിദ്ധു.......!!!..........തുടരും.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...