🌸എന്നെന്നും എന്റെ മാത്രം 🌸: ഭാഗം 9

രചന: അനു

പെട്ടെന്നാണ് ഒരു ലൈറ്റ് കണ്ണിലേക്ക് കുത്തിക്കയറിയത്... എന്താണെന്ന് നോക്കാനോ, ശ്രദ്ധിക്കാനോ ഇട കിട്ടുന്നതിന് മുൻപ് ആ ലൈറ്റ് എന്റെ തൊട്ടടുത്ത് എത്തിയിരുന്നു.... നെറ്റി ശക്തമായി എവിടെയോ ഇടിച്ചത് മാത്രം ഓർമയുണ്ട്..!! °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° ഓഹ്ഹ്..... ഷിറ്റ്.....!!!! പെട്ടെന്ന് ബ്രേക്കിൽ ആഞ്ഞ് ചവിട്ടി കാർ നിർത്തി കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.... "ഡാമിറ്റ്...!!!" ഞാൻ അമർഷത്തോടെ സ്റ്റിയറിങിൽ ആഞ്ഞു കുത്തി വേഗത്തിൽ ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.... അല്പം മുന്നിലായി ഒരു നാലഞ്ച് പേർ ഓടി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷേ എന്നെ കണ്ടതും ഓട്ടം നിർത്തി വേഗം തിരിച്ഛ് ഓടി.... ഞാൻ നേരെ കാറിന്റെ മുന്നിലേക്ക് നോക്കി.... ഒരു പെണ്ണാണ്... ഹോ,,,, അപ്പൊ രക്ഷപ്പെട്ട് ഓടിവന്ന് ചാടിയതാ...!!! ഊരയ്ക്ക് ഇരു കയ്യും കുത്തി ആരോടെന്നില്ലാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു.... ഇനി ഈ കുരിശ് എന്റെ തലയിൽ ആയല്ലോ...!?? നെടുവീർപ്പോടെ പറഞ്ഞ് ഞാൻ നിലത്ത് ആ പെണ്ണിന്റെ അടുത്തു കാലിമേൽ ഇരുന്നു..... മുടി വീണ് മുഖം മറയ്ച്ചിരിക്കാണ്... ഞാൻ പയ്യെ മുടി സൈഡിലേക്ക് മാറ്റി.... മുഖം കണ്ടതും ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു... ഓ,,,, ഇവളായിരുന്നോ.....???? ഛേ,,,, മുഖം കണ്ടിരുന്നെങ്കിൽ ഒന്നൂടെ ശക്തിയിൽ ഇടിക്കായിരുന്നു... ഇതിപ്പോ കാര്യയിട്ടൊന്നും പറ്റിയിട്ടില്ല... ബോണറ്റിൽ ഇടിച്ഛ് നെറ്റിയിൽ ചെറിയൊരു മുറിവ്... വേറെ മുറിവ് വല്ലതും ഉണ്ടോന്ന് തല അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ചരിച്ഛ് നോക്കി കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു....

ഏതായാലും കണ്ടത് നന്നായി,,,, ഈ സാധനത്തെ നാളെ കൂട്ടികൊണ്ട് ചെല്ലാന്നാ അമ്മയോട് ഇന്നലെ പറഞ്ഞത്... തേടിയ വള്ളി ഇങ്ങനെ കാലിൽ ചുറ്റിയത് ലാഭമായി.... മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഞാനവളെ കോരിയെടുത്ത് കാറിന്റെ ബാക്ക് സീറ്റിലേക്ക് കിടത്തി ആശുപത്രിയിലേക്ക് വിട്ടു... "Mrs. sidharth....... " ചെയറിൽ ഇരുന്ന് ഫോണിൽ സ്ക്രോൾ ചെയ്തോണ്ടിരുന്നു ഞാൻ മുഖമുയർത്തി നോക്കി.... ക്യാഷ്യലിറ്റിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്ന് കൊണ്ട് ഡോക്ടർ വിളിച്ചതാണ്... "yeh..... yes doctor.... " മറുപടി കൊടുത്ത് ചെയറിൽ നിന്ന് എണീറ്റ് കൊണ്ട് ഞാൻ ഡോക്ടറുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു... "don't worry..... she is alright.... നെറ്റിയിൽ ചെറിയൊരു മുറിവ്... അത് ഡ്രസ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്... പെട്ടെന്ന് തല ഇടിച്ചതിന്റെ ഒരു ഷോക്ക്... അത്രേള്ളൂ.... റൂമിലേക്ക് മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്... ഇപ്പോ മയക്കത്തിലാണ്, ബട്ട് ഷീ ഈസ് ഫൈൻ നൗ.....!!!!" നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ തലയാട്ടി.... "physically she is very weak.... actually ടൂ ഡേയ്സ് ഇവിടെ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്യണ്ടതാണ്.... ഇയാള് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഡിസ്ചാർജ് എഴുത്തിട്ടുണ്ട്.... ട്രിപ്പ് കഴിഞ്ഞാ കൂട്ടികൊണ്ട് പോകാം...!!!" "ok doctor... thank you so much......" ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഒന്നൂടെ ചിരിച്ഛ് തലയാട്ടി കൊണ്ട് ഡോക്ടർ നടന്നു.... ഞാൻ പയ്യെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു...

ഡോർ തുറന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി ബൈ സ്റ്റാൻഡർ ബെഡിൽ ഇരുന്ന് ബെഡിൽ കിടക്കുന്നവളെ നോക്കി.... ഹും,,,,, എപ്പഴാണാവോ ഈ മാരണം എണീക്കാ...??? പുച്ഛത്തോടെ ഞാൻ മനസ്സിൽ ചോദിച്ഛ് വെറുപ്പോടെ മുഖം വെട്ടിച്ചു... ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും ഇനി കാണരുതെന്ന് കരുതിയ മുഖമാണ്... എന്റെ വീട്ടിൽ കൂട്ടി കൊണ്ട് പോകുന്നത് ഓർക്കുമ്പോ തന്നെ കലി കയറുന്നു.... എന്റെ ഇരു കയ്യും ദേഷ്യത്തോടെ ബെഡിൽ മുറുക്കി ഞെരിഞ്ഞു... രണ്ട് ദിവസം മുൻപ് ഫാമിലി വാട്ട്സ് ആപ്പ് ഗ്രൂപ്പിൽ വന്നൊരു മെസേജ്‌.... നിസ്സാരമായ ആ ഒരു മെസേജിന് എന്റെ ജീവിതം മാറ്റിമറിക്കാനുള്ള ശക്തിയുടെന്ന് മനിസ്സിലാകാൻ നിമിഷങ്ങൾ പോലും വേണ്ടി വന്നില്ല....!!! നിശ്ചയം മുടക്കാനും, വീട്ടുക്കാരുടേയും ബന്ധുക്കളുടേയും മുന്നിൽ ഇവളെ നാണംക്കെടുത്താനും മോശക്കാരിയാക്കാനും വേണ്ടി ചെയ്തതാ... പക്ഷേ,,, അതിങ്ങനെ ബൂമാറാങ്ക് പോലെ കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ് എന്റെ നേർക്ക് തന്നെ വരുമെന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കരുതിയില്ല....!!! നിങ്ങൾക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായില്ല ല്ലേ....??? ഞാനാ ഫോട്ടോസിന്റെ കാര്യമാ പറഞ്ഞത്... അതിത്രയും വലിയ കെണിയാക്കുമെന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ വേറെ വഴി നോക്കായിരുന്നു.... നോൺനെൻസ്.....!!!! ബെഡിൽ കൈ ചുരുട്ടി ഞാൻ ആഞ്ഞ് കുത്തി.... എന്റെ കസിൻ,, ആ തെണ്ടി കിരണിന്റെ പണിയാ, ഇത്രയ്ക്ക് വഷളാക്കിയതും വീട്ടിക്കാരേയും ബന്ധുക്കളേയും അറീച്ചതും... ചെറ്റ...!!!!

അവളുടെ കുടുംബത്തിന്റെ അഭിമാനവും അന്തസ്സുമൊക്കെ കപ്പല് കയറാൻ വേണ്ടിയാ സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ പോസ്റ്റ് ചെയ്തത്.... അതൊരു വെട്ടുക്കത്തിയായി എന്റെ തലക്ക് മുകളിൽ തന്നെ വന്നു നിന്നു... എന്നാലും ഫോട്ടോസ്,,,,, അതെങ്ങനെ അവന് കിട്ടീന്നാ ഞാൻ ആലോച്ചിക്കുന്നത്....??? സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ പോസ്റ്റ് ചെയ്താൽ പിന്നെ നാട്ട് മൊത്തം അറിയാതിരിക്കോ...??? എല്ലാത്തിനും ആദ്യം എന്നെ പറഞ്ഞാ മതിയല്ലോ...!!! ആ തെണ്ടിയാണെങ്കിൽ കിട്ടിയ പാടെ കറക്ടായി അത് ഫാമിലി ഗ്രൂപ്പിലേക്കും തട്ടി.... പോരാഞ്ഞിട്ട് ഒരു ക്യാപ്ഷനും...!! ദേവിക ഗ്രൂപ്പ് ഓഫ് ബിസിനസിന്റെ ഓണർ സിദ്ധാർത്ഥ് സേതുമാധവൻ വിവാഹിതനായി... കോഴിക്കോടുക്കാരി അനുരാധയാണ് വധു...!!! കോഴിക്കോടുക്കാരി അനുരാധ...!!! ദേഷ്യത്തോടെ ബെഡിലേക്ക് നോക്കി ഞാനെന്റെ കടപ്പല്ല് കടിച്ചു ഞെരിച്ചു.... മോനെ കിരണേ,,,, നിനക്ക് ഞാൻ വെച്ചിട്ടുണ്ട്... നിന്നെ എന്റെ കയ്യിൽ കിട്ടിയാലുണ്ടല്ലോ, മോനെ...!!!!! ഞനാവനെ മനസ്സിൽ നല്ലോണം ഒന്ന് സ്മരിച്ചു.... അല്ലെങ്കിൽ ആളും അനക്കവും ഇല്ലാത്ത ഗ്രൂപ്പാ,,,,, പക്ഷേ അവൻ പിക് ഇട്ട് നിമിഷം ആ ഗ്രൂപ്പ് ആക്റ്റിവ് ആയി.... ഒരേ സമയം കുട്ടികൾ മുതൽ ഫാമിലിയിലുള്ള തലമൂത്ത വെല്യച്ചന്മാർ ഉൾപ്പെടെ സകലമാനപ്പേരും കണ്ടു... പിന്നെ എന്റെ ഫോണിനും ചെവിക്കും വെറുതെ ഇരിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല..... വീടുക്കാരറിഞ്ഞു.... നാട്ടുക്കാരറിഞ്ഞു.... ആകെ മൊത്തം ജഗപൊക്ക....!!! വീട്ടിലാണെങ്കിൽ അതിലും വലിയ പ്രശ്നം....

ആരോടും പറയാതെ കല്യാണം കഴിച്ചു, കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടും വീട്ടിൽ പറഞ്ഞില്ല, കെട്ടിയ കുട്ടിയെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നില്ല... തുടങ്ങി ചെയ്ത അപരാധങ്ങൾ വേറെ... എത്രയൊക്കെ കണ്വിൻസ് ചെയ്യാൻ നോക്കിയിട്ടും ആരും അമ്പിനും വില്ലിനും അടുത്തില്ല...!!! പ്രത്യേകിച്ച് അമ്മയും അച്ഛമ്മയും... അവരെ പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല,,,മോന്റെ കല്യാണം നാട്ടുകാരെ കൂടെ അറിഞ്ഞാൽ ആരായാലും ഇങ്ങനെയൊക്കെയേ പ്രതികരിക്കൂ....!!! ഇവളെ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചോണ്ട് വരുന്നത് അല്ലാതെയുള്ള വേറെരു കോംപ്രമൈസിന് അമ്മയും അച്ഛമ്മയും സമ്മതിച്ചില്ല.... കൊണ്ട് വരില്ലെന്ന് ഞാൻ തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞതും അച്ഛമ്മ നിരാഹാരം തുടങ്ങി.... അമ്മയ്ക്ക് ബി പി ലോ ആയി കുഴഞ്ഞു വീണു... മൊത്തത്തിൽ സത്യം പറഞ്ഞാൽ കയ്യീന്ന് പോയി.... അവസാനം ഞാൻ മുട്ടുകുത്തി.... ഇന്ന് ഓഫീസിൽ ഒരുപാട് വർക്കുണ്ടായിരുന്നു... അതോണ്ട് വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുബോ സമയം ഒരുപാട് വൈകി... അമ്മയുടെ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തോണ്ട് ഡ്രൈവ് ചെയ്യുമ്പഴാണ് നേരെ കാറിന്റെ മുന്നിലേക്ക് ഇവള് വന്നു കേറിയത്.... ഹ്മ്മം,,,, ഞാൻ അതല്ല ചിന്തിക്കുന്നത്...??? ഇവളെയിനി എന്ത് പറഞ്ഞാ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോവാ....??? അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ എന്ത് ചോദിക്കാനാ,,, പിടിച്ചങ്ങു കൊണ്ടുപോകാം.... ഹല്ല പിന്നെ...!!!!

പുച്ഛത്തോടെ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ചുണ്ട് കോട്ടി.... ~~~~~~~~~ സാവധാനമാണ് കണ്ണുകൾ വലിച്ഛ് തുറന്നത്... കൺ പോളകൾക്ക് വല്ലാത്ത ഭാരം തോന്നുന്നു... അവശതയോടെ. അടഞ്ഞ് പോകുന്ന കണ്ണുകൾ ഒന്നൂടെ ബലപ്പെട്ട് തുറന്നപ്പോ ആദ്യം കണ്ടത് സ്റ്റാൻഡിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ഗ്ലൂക്കോസ് കുപ്പിയാണ്.... അതിന്റെ അറ്റം പിടിച്ച് പോയപ്പോ ചെന്നെത്തിയത് എന്റെ വലത്തെ കയ്യിലും...!!! ഇതേവിടെയാ...??? ഞാൻ ചുറ്റിലും നോക്കി... ആരേയും കണ്ടില്ല... ഏതെങ്കിലും ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആവും...!!! ഒരു വെളിച്ചം മാത്രമേ ഓർമയുള്ളൂ.... തല ശക്തിയായി എവിടെയോ ഇടിച്ചിരുന്നു... ഞാൻ ഓർത്തു... ആഹ്,,,,, തല വെട്ടിപ്പൊളിയുന്ന വേദന... ഇടം കയ്യാൽ ഞാൻ തലയിൽ വെച്ചു.... നെറ്റിപ്പട്ടമൊക്കെയുണ്ട്... പെട്ടെന്ന് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വെള്ളയുടുപ്പിട്ട മനോഹരമായ വലിയ തൂവൽ ചിറക്കുകളുള്ള, തിളക്കമുള്ള കിരീടമണിഞ്ഞ ഒരു മാലാഖ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരി തൂകി കൊണ്ട് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു നിന്നു... എന്റെ കൃഷ്ണാ,,,,,, ഞാൻ മരിച്ഛ് ഇത്ര പെട്ടെന്ന് സ്വർഗ്ഗത്തിലെത്തിയോ...??അപ്പോ ഈ ഗ്ലുക്കോസ് കുപ്പി....??? ഇങ്ങനെ സ്വർഗ്ഗത്തിൽ എത്തോ...??? ഒന്നൂടെ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ഛ് തുറന്നു....!!! ഹാവൂ,,,,, നേഴ്സാ...!!! വെറുതേ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു....

തലയ്ക്കടി കിട്ടി കിളിപ്പോയെന്ന് തോന്നുന്നു...!!! ഞാൻ പയ്യെ കൈ കുത്തി എണീക്കാൻ ഒരുങ്ങി... "അയ്യോ എണീക്കണ്ടാ.... കിടന്നോള്ളൂ... ചെറിയ മുറിവേള്ളൂ.....!!!" നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ നഴ്‌സ് പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ അവിടെ തന്നെ കിടന്നു.... " എന്നെ,,,, എന്നെ ആരാ,,,ഇവിടെ....???? ഇത്... ഇതേത്....ഹോസ്പിറ്റല്ലാ....???" ഗ്ലൂക്കോസ് റീഡിംഗ് നോക്കി കൊണ്ട് നറു ചിരിയോടെ സിസ്റ്റർ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ അന്തിച്ചു പോയി... "പേടിക്കണ്ട...!!! ഇത് ഡി ജി ഹോസ്പിറ്റൽ ആണ്.... രാത്രിയാണ് ഇവിടെ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്തത്..... സർ ഇപ്പോ വരും,,, മരുന്ന് വാങ്ങാൻ പോയതാ... Don't worry...!!" സൗമ്യമായി നഴ്സ് പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ സംശയത്തോടെ നെറ്റി ഞുളിച്ചു... "സർ,,,,,, ഏത് സർ....???" ഞാൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു... "സിദ്ധാർത്ഥ് സർ... ഇത് സാറിന്റെ ഹോസ്പിറ്റലാണ്.." ഇത്രയും പറഞ്ഞു നേഴ്സ് പുറത്തേക്ക് പോയി.... സിദ്ധാർത്ഥ് സർ...??? അതരാ...??? ചിലപ്പോ എന്നെ ഇടിച്ച കാറിന്റെ ഓണർ ആവും... അയാളാവും എന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിച്ചത്.... വഴിയിൽ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയില്ലല്ലോ ഭാഗ്യം.... വരുമ്പോ നന്ദി പറയണം... അയാളെ കാർ ഇടിച്ചത് കൊണ്ടാ ഞാൻ ആ അഭാസന്മാരുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടത്... ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ...??? ഓർക്കാൻ കൂടി പേടിയാവുന്നു.... നെറ്റി നല്ല വേദനയുണ്ട്...!!! തലയ്ക്ക് വല്ലാത്ത ഭാരം... മരുന്നിന്റെ പവർ കൊണ്ടോ എന്തോ അധികം ചിന്തിക്കാനോ കണ്ണ് തുറന്ന് കിടക്കാനോ കഴിഞ്ഞില്ല... കണ്ണുകൾ പതിയെ അടഞ്ഞു...!!! ~~~~~~~~

മരുന്ന് വാങ്ങി വന്നപ്പഴും അവള് നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു... ഇവൾക്ക് ഇത് വരെ ബോധം വീണില്ലേ...?? നെറ്റിയൊന്ന് ഇടിച്ചല്ലേള്ളൂ കിടപ്പ് കണ്ടാ ക്രിറ്റിക്കൽ ആണെന്ന് തോന്നും.... മനുഷ്യന്റെ സമയം മേനകേടുത്താൻ ഓരോ....!!!! ഞാൻ പല്ല് കടിച്ഛ് ദേഷ്യം നിയന്ത്രിച്ചു.... മരുന്ന് അവള് കിടക്കുന്നതിന് തൊട്ടടുത്തുള്ള ടേബിളിലേക്ക് എറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഞാൻ ബൈ സ്റ്റാൻഡർ ബെഡിൽ വന്നിരുന്നു.... ഇവളെ കാണുമ്പോ കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യം വരാ... നാശം...!!! രാത്രി ഉറങ്ങാത്തോണ്ടോ എന്തോ എനിക്ക് വല്ലാത്ത ക്ഷീണം തോന്നി.. ബെഡിലേക്ക് കയറി ചുമരിൽ തല ചാരി ഇരുന്ന് ഞാൻ പയ്യെ കണ്ണടച്ചു.... ~~~~~~~~~~ ഫോണിന്റെ റിങ് കേട്ടാണ് ഉറക്കം ഉണർന്നത്... ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോ റൂമിൽ പുറം തിരിഞ്ഞ് ഒരാൾ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.... ഇതാവും നഴ്‌സ് പറഞ്ഞ സർ... ഈ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ ഓണർ... എന്നെ രക്ഷപ്പെടുത്തിയ ആൾ... ഞാൻ പയ്യെ എണീറ്റ് ഇരുന്നു.... പൊടുന്നനെ അയാൾ എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് എനിക്ക് അഭിമുഖമായി നിന്നു.... എന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.... മുഖത്ത് ആശ്ചര്യവും അമ്പരപ്പും നിറഞ്ഞു.... കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.... എനിക്ക് ഒരു രാത്രി ഓര്മവന്നു.... എന്റെ ജീവിതം ഇവിടെയെത്തിച്ച ഒരു രാത്രി... ഒരു മുഖം മിഴിവോടെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു... പുച്ഛത്തോട മാത്രം എന്നെ നോക്കിയ ഒരു മുഖം.... കഴുത്തിൽ കെട്ടിയ താലി നിമിഷങ്ങൾക്കകം പൊട്ടിച്ഛ് കയ്യിൽ തന്നൊരു മുഖം.... എനിക്കിനി ഇങ്ങനെയൊരു മകളില്ല,,,,, അവള് മരിച്ചു....!!!!!

എനിക്കിനി മകളായി ഇവളേള്ളു....!! ഇവള് മാത്രം....!!! ഞാനും അച്ഛനും ചത്താ പോലും നീ വരരുത്.....!!!! ഒരു തുള്ളി വെള്ളം പോലും തൊട്ട് തരരുത്...!!! അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ.... എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് ചൂടുള്ള ചുട്ട് പൊള്ളുന്ന ഒരു ദ്രാവകം കവിളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങി.... ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് എന്നെ ആരുമില്ലാതവളാക്കി മാറ്റിയവൻ... ഒന്നുമില്ലാതവളാക്കി മാറ്റിയവൻ.... എനിക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒരുപോലെ വന്നു.... കുറച്ഛ് ദിവസങ്ങളായി ഊണിലും ഉറക്കിലും എന്നെ വേട്ടയാടുന്ന മുഖം... കയ്യിലെ ക്യാനുല പിടിച്ഛ് പറിച്ഛ് മാറ്റി ഞാനവന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിച്ചെന്നു.... കോളറിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചു... "താനോ... താനാണോ എന്നെ ഇവിടെയാക്കിയത്....??? താനാണോ എന്നെ രക്ഷിച്ചത്...???" ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി ഞാൻ അലറി.... അവൻ പുച്ഛത്തോടെ ചുണ്ട് കോട്ടി മുഖം വെട്ടിച്ചു.... ഞാനവന്റെ കോളറിൽ മുറുക്കി പിടിച്ച് ശക്തിയായി കുലുക്കി... "തനിക്ക്.... തനികിപ്പോ സന്തോഷയില്ലേ...???? തൃപ്തിയായില്ലേ.....???? എന്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ തകർത്തു തരിപ്പണമായപ്പോ സന്തോഷയില്ലേ...???? ഇല്ലേന്ന്...???" എനിക്കറിയാം,,,, താനല്ലേ അത് ചെയ്തത്....??? എന്റെ നിശ്ച്ചയം മുടക്കിയത്...?? എന്റെ വീട്ടുക്കാരുടേയും ബന്ധു ക്കളുടേയും മുന്നിൽ വെച്ഛ് എന്നെ മോശക്കാരിയാക്കിയത്...???

പറ...??? താനല്ലേ...??? ആ ഫോട്ടോസ്,,,,, ആ ഫോട്ടോസോക്കെ എല്ലാർക്കും അയച്ചു കൊടുത്തത്...?? എന്തിനാ...??? എന്തിനാ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തത്...??? പറ... അതിനുമാത്രം ഞാനെന്ത് തെറ്റാ തന്നോട് ചെയ്തത്...??? ഇത്രയ്ക്ക് ദേഷ്യം തോന്നാൻ ഞാനെന്താ തന്നോട് ചെയ്തത്...??? പറ.... പറയാൻ...???" ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ ഞാൻ അവന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ഛ് ഉലയ്ച്ഛ് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു... അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുഖം വെട്ടിച്ചു... ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചതും അവനെന്റെ കൈകൾ അവന്റെ കോളറിൽ നിന്ന് ബലമായി വേർപ്പെടുത്തി എന്നെ സൈഡിലേക്ക് തള്ളി മാറ്റി... ഞാൻ ബെഡിലേക്ക് വീണു... ഞാൻ വീണ്ടും വാശിയോടെ എണീറ്റ് അവന്റെ മുന്നിൽ പോയി നിന്നു.... "ഇയാള്,, ഇയാള് എന്തിനാ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തത്...??? എനിക്കറിയണം...??? പറ...???" ഞാൻ വീണ്ടും ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു... അവൻ മൈൻഡ് പോലും ചെയ്യാതെ മറ്റേങ്ങോ നോക്കി.... എനിക്ക് സങ്കടം വന്നു... കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.... " വീട്ടുകാരുടേയും കുടുംബക്കാരുടേയുമൊക്കെ മുന്നിൽ ഞാനൊരു തെറ്റുക്കാരിയാ അറിയോ...??? തനിഷ്ടത്തിന് കല്യാണം കഴിഞ്ഞ അഹങ്കാരി...???" ഞാൻ കണ്ണുകൾ വാശിയോടെ തുടച്ചു... അവനെന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.... "അത്രയും ആൾക്കാരുടെ മുന്നിൽ എന്റെ പാവം അച്ഛൻ തലകുനിച്ചു നിന്നു... ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട് പോലും നോവിക്കാതെ എന്റെ അമ്മ,,, അമ്മ ആദ്യമായി എന്നെ തല്ലി.... ഞാൻ മരിച്ചുപ്പോയെന്ന് പറഞ്ഞു..

. അമ്മയ്ക്ക് ഇങ്ങനെയൊരു മകളില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു... എല്ലാം കണ്ടും കേട്ടും താങ്ങാൻ കഴിയാതെ കുഴഞ്ഞു വീണ് പോയ എന്റെ അച്ഛനെയൊന്ന് കാണാൻ പോലും അവരാരും എന്നെ സമ്മതിച്ചില്ല അറിയോ...???" ഞാൻ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു.... ഒരു വിജയിയെ പോലെ അവനെന്നെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു.... എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു.... കണ്ണീര് ഒഴുക്കുന്ന മിഴികൾ ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്നു കലങ്ങി... "താൻ കാരണം,,,,, താനൊരാൾ കാരണം,,,, എന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ മാനവും അഭിമാനവുമൊക്കെ തകർന്നു... ഇയാള് തകർത്തു... സന്തോഷയിക്കാണൂല്ലോ..ല്ലേ...??? ഒരക്ഷരം പോലും പറയാതെ, എനിക്കോ എന്റെ വാക്കിനോ, ചോദ്യത്തിനോ, ഒരു പുല്ലിന്റെ വില പോലും തരാതെ,, പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽ കയ്യിട്ട് സൈഡിലേക്ക് മുഖം ചരിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവനെ കാണേ എനിക്ക് ദേഷ്യം അധികരിച്ചു... "ഇനിയെന്താ തനിക്ക് വേണ്ടത്...??? എന്റെ അച്ഛനേയും, അമ്മയേയും, അനിയത്തിയയേയും, വീട്ടുക്കാരേയും, കുടുംബക്കാരേയും, എല്ലാരേയും നീ എന്നിൽ നിന്ന് അകറ്റി... അവരുടെയൊക്കെ മുന്നിൽ ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാത്ത ഞാനിപ്പോ ചീത്തയാ..??? മോശക്കാരിയാ...??? ഇനി എന്താ തനിക്ക് വേണ്ടത്....???? എന്നെ കൊല്ലണോ...??? കൊന്നോ,,,, കൊന്നേക്ക്...!!!!" ഞാൻ ഉറപ്പോടെ പറഞ്ഞു.... "അന്ന്,,, ആ നിശ്ചയത്തിന്റെ അന്ന് തന്നെ എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്ന എല്ലാരുടേയും ഉള്ളിൽ ഞാൻ മരിച്ചു... ആർക്കും എന്നെ വേണ്ട... എനിക്ക് ആരുമില്ല....!!!"

സങ്കടത്തോടെ ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞ് ഞാനവനെ നോക്കി.... "കൊല്ലുന്നില്ലേ...??? അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട,,,,,, ആരും കൊല്ലണ്ട... ഞാൻ തന്നെ ചത്തോളാ.... ഇയാൾക്ക് തൃപ്തിയാവട്ടെ....!!!" ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചപ്പഴാണ് ബെഡിന്റെ സൈഡിലെ ടേബിളിൽ ഒരു സർജിക്കൽ ബ്ലേഡ് കണ്ണിൽ പെട്ടത്.... അവന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് വേഗത്തിൽ നടന്ന് അതെടുത്ത് കയ്യിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് ഞാനവന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു..... "എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും വേണ്ടാത്ത എന്നെ എനിക്കും വേണ്ട....!!!" അവനെ നോക്കി വാശിയോടെ പറഞ്ഞ് ഇടത്തേ കൈ മുന്നിലേക്ക് നീട്ടി ഞെരമ്പ് മുറിക്കാൻ ആഞ്ഞതും അവൻ വന്നെന്റെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു... കത്തുന്ന ദേഷ്യത്തോടെ ഞാനവനെ തലയുയർത്തി നോക്കി... "വിട്ട്.... എന്റെ കൈ വിട്ട്...." കൈ കുതറി വിട്ടീക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ വാശിയോടെ പറഞ്ഞു... അവൻ കൈ ഒന്നൂടെ മുറുക്കി പിടിച്ഛ് അവൻ ഗൗരവത്തോടെ എന്നെ നോക്കി... "എന്റെ കൈയീന്ന് വിട്ടാൻ...!!!" ~~~~~~~~~ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് കുതറി മാറാനും കൈ വിട്ടീക്കാനും ശ്രമിച്ഛ് കൊണ്ട് അവൾ വീണ്ടും വാശിയോടെ പറഞ്ഞു.... ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ബലമായി അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ബ്ലേഡ് വാങ്ങി അടുത്തുള്ള വേസ്റ്റ് ഡസ്‌ബിനിലേക്ക് ഇട്ടു..... ഇരു കൈ കൊണ്ടും അവളെന്നെ തളളി മാറ്റി.... ഞാൻ രണ്ടടി പിറക്കിലേക്ക് വേച്ചു നിന്നു... "താനെന്തിനാടോ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യുന്നത്... താനാരാ...??? എന്താ...??"

അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ വീണ്ടും അലറി ചോദിച്ഛ് കൊണ്ട് ബെഡിൽ ഇരുന്ന് കരഞ്ഞു... ഞാനവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു.... "വാ... പോവാം..... " അവൾ അത്ഭുതത്തോടെ എന്നെ നോക്കി അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു.... അവളെ കൈ പിടിച്ഛ് വലിച്ഛ് ഞാൻ നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും അവള് ദേഷ്യത്തോടെ കൈ കുടഞ്ഞ് വിട്ടീച്ചു.... "അങ്ങോട്ട്...??? ഞാനെങ്ങോട്ടും വരില്ല...!!!! എന്റെ ജീവിതം തകർത്തവനാ നീ... ആ നിന്റെ കൂടെ,,,,, എന്നെ കൊന്നാലും ഞാൻ വരില്ല...!!!" അവള് വാശിയോടെ പറഞ്ഞ് മുഖം വെട്ടിച്ചു...... ഞാൻ പുച്ഛത്തോടെ അവളെ നോക്കി ചുണ്ട് കോട്ടി.... "നിന്നോട് വരുമോന്ന് ചോദിച്ചതല്ല വരാൻ പറഞ്ഞതാണ്...!!! " ഉറപ്പോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവള് രൂക്ഷമായി എന്നെ നോക്കി.... "താൻ വിളിക്കുമ്പോഴൊക്കെ കൂടെ വരാൻ ഞാൻ തന്റെ ചിലവിനല്ല ജീവിക്കുന്നത്... ഈ ലോകത്ത് വേറെ ആരെ കൂടെ പോയാലും ഞാൻ,,,, തന്റെ കൂടെ വരില്ല.... ഇന്നലെ രക്ഷപ്പെട്ടാൻ ആണെങ്കിൽ കൂടി തന്റെ വണ്ടിയുടെ മുന്നിലേക്കാണല്ലോ വന്ന് വീണതെന്ന് ഓർക്കുമ്പോ എനിക്ക്,,,, എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ ദേഷ്യം തോന്നുന്നു..." ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ വെറുപ്പോടെ എന്നെ നോക്കി... "നീ വരും...!!! ഞാൻ നിന്നെ കൊണ്ട് പോക്കും..!!!" ഉറപ്പോടെ അഹങ്കാരത്തോടെ ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവളെന്നെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു.... "ഹും,,,,,, അത് നിങ്ങളെ വെറും വ്യമോഹാ... എന്നെ കൊന്നാലും ഞാൻ നിങ്ങളെ കൂടെ വരില്ല...!!!!" എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി അവൾ തീർത്ത് പറഞ്ഞത് കേട്ട് എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു.... ഒന്നാമത് എനിക്ക് ഇങ്ങനെ തർക്കികുന്നത് തീരെ ഇഷ്ടല്ല... പിന്നെ ഇവള് തർക്കിക്കുന്നത് ഒട്ടും ഇഷ്ടാവുന്നില്ല....

ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ പല്ല് കടിച്ഛ് സൈഡിലേക്ക് നോക്കി ശ്വാസം വലിച്ച് വിട്ട് വീണ്ടും അവളെ നോക്കി.... "വെറുതെ എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കരുത്,,,, നിനക്ക് നല്ലതിനാവില്ല....!!!!! വരാൻ പറഞ്ഞാൽ വന്നോളണം.... വാ...!!!!" ~~~~~~~ ദേഷ്യം അടക്കി പിടിച്ഛ് എന്റെ കൈ പിടിച്ഛ് വലിച്ഛ് കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ കൈ കുടഞ്ഞ് വിട്ടീച്ഛ് അവനെ പിറക്കിലേക്ക് തള്ളി മാറ്റി.... "തനിക്കെന്താ,,,,,, പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവില്ലേ....? ഞാൻ വരില്ല.... വരില്ല..... വരില്ല....!!!" കിതപ്പോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി ഞാൻ രൂക്ഷമായി അവനെ നോക്കി.... "മാറ്,,,, എനിക്ക് പോണം....!!!" ഞാനവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞു... പക്ഷേ,,,, ഞാനിത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും അവനൊരു കുലുക്കവും ഇല്ലായിരുന്നു.. പാറ പോലെ അവൻ മുന്നിൽ തന്നെ നിന്നു.... അവനെ നോക്കി ദഹിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നതും അവനെന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് ചുമറിനോട് ചേർത്ത് നിർത്തിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു... ഒരു ഞെട്ടലോടെ ചുമരിനോട് ചേർന്ന് നിന്ന് ഞാൻ അവനെ നോക്കി.... "നിനക്ക് നിന്റെ അനിയത്തിയെ ജീവനോടെ കാണണമെങ്കിൽ ഞാൻ പറയുന്നത് അനുസരിക്കുന്നതാ നല്ലത്..... കാണണ്ടെങ്കിൽ പൊക്കോ...???" നിസ്സാരമായി പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവൻ വിട്ട് മാറി നിന്നു..... ഞാൻ അമ്പരപ്പോടെ അവനെ നോക്കി.... അമ്മൂ....!!!! ഞെട്ടി തരിച്ഛ് നിൽക്കുന്ന അവളെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു മാറിൽ കൈ പിണച്ഛ് കെട്ടി ഞാൻ നിന്നു.... അവളുടെ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുക്കളിൽ ദേഷ്യം നിറഞ്ഞു....

കത്തുന്ന നോട്ടത്തോടെ അവളെന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ചു.... "എന്റെ..... എന്റെ അനിയത്തി...!!! സത്യം പറ,,,,, താൻ എന്താ ചെയ്തത്....???? താൻ എന്താ എന്റെ അമ്മൂനെ ചെയ്തതെന്ന്.....??? പറ....??? പറയാൻ...??" അവൾ കോളറിൽ പിടിച്ഛ് ഉലയ്ച്ഛ് കൊണ്ട് അലറി ചോദിച്ചു... ഞാൻ ബലമായി അവളുടെ കൈ എന്റെ കോളറിൽ നിന്ന് വിടുത്തി.... "ഇതുവരെ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല..... പക്ഷേ നീ എന്നെ കൊണ്ട് ചെയ്യിക്കരുത്... ഞാൻ പറയുന്നപ്പോലെ അനുസരിച്ചാൽ നിന്റെ ഫാമിലി എന്നും സേഫ് ആയിരിക്കും.... അതല്ല.... മറിച്ചാണെങ്കിൽ,,,,, നിനക്കറിയല്ലോ എന്നെ....???" ഭീക്ഷണി പോലെ ഞാൻ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും അവള് ഞെരിപ്പിരിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.... "എന്തിനാ....??? എന്തിനാ ഇയാള് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയുന്നത്...??? ആദ്യം എന്റെ അച്ചനെ കള്ളക്കേസിൽ കുടുക്കി എന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചു... ദേ,,,,, ഇപ്പോ..... ഇപ്പോ അനിയത്തിയെ....!! എന്തിനാ.....??? ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്യാൻ ഞാനെന്ത് തെറ്റഡോ തന്നോട് ചെയ്തത്....???" അവൾ ദയനീയമായി ചോദിച്ചു....

"എന്റെ വീട്ടുക്കാരെക്കൊണ്ടു എന്നെ തള്ളിപ്പറയിപ്പിച്ചു... എല്ലാരുടെയും മുന്നിൽ തനിഷ്ടക്കാരിയാക്കി... കുടുംബത്തിന്റെ മാനം കളഞ്ഞവളാക്കി.... എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ഇപ്പോ,,, ഇപ്പോ കൂടെ വരാൻ പറയുന്നു....!!! എനിക്കറിയണം,,,, ഇങ്ങനെ ദ്രോഹിക്കാൻ ഞാനെന്ത് തെറ്റാ തന്നോട് ചെയ്തതെന്ന് എനിക്ക് അറിയണം...??? പറ...???? പറയാൻ...??? വീണ്ടും വീണ്ടും ഇത് തന്നെ ചോദിച്ചതും ഞാനവളുടെ ഇരു കവിളിൽ പിടിച്ച് ഞെരിച്ചു.... "നീ അനുഭവിച്ചു തുടങ്ങീട്ടേള്ളൂഡീ.... നീ അനുഭവിച്ചത്തിലും എത്രയോ മടങ്ങ് വലുതാണ് നീയെനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുത്തിയത്...!!! നീ ഇഞ്ചിഞ്ചായി ഉരുക്കി തീരുന്നത് എനിക്ക് കാണണം....!!!! എന്റെ വീട്ടിൽ മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ എന്റെ ഭാര്യയായി നീ ജീവിച്ഛ് തീർക്കണം,,,, എന്നല്ലേ എന്റെ കലി അടങ്ങൂ... എന്നല്ലേ എന്റെ പക തീരൂ....!! മനുഷ്യജീവിയെന്ന പരിഗണന പോലും ഞാൻ നിനക്ക് തരില്ല.... എന്റെ കാൽകീഴിൽ കിടന്ന് നീറി നീറി ഒടുങ്ങണം നീ...!!!! നീ നരക്കികുന്നത് എനിക്ക് കാണണം...!!! ....തുടരും.........

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...