💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 11

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

"വാ ഇറങ്ങ് " രുദ്രൻ അപർണയെ നോക്കി പറഞ്ഞ് കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. അപർണ ഒരു നിമിഷം രുദ്രൻ തൻ്റെ കഴുത്തിൽ ചാർത്തിയ താലിയിലേക്കും ആ വലിയ വീട്ടിലേക്കും മാറി മാറി നോക്കി. അവൾ കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. അവളെ കണ്ടതും അച്ഛനും, അമ്മയും ഒന്ന് ഞെട്ടി. "മോനേ എന്താ ഇതൊക്കെ " വിലാസിനി ആവലാതിയോടെ രുദ്രൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നതും മഹാദേവൻ അവരെ തടഞ്ഞ് നിർത്തി. "ഇതൊക്കെ അറിയാനും പറയാനും ഇനിയും സമയം ഉണ്ട് .താൻ ഇപ്പോ പോയി വിളക്ക് എടുത്തിട്ട് വാ " ഇത് കേട്ടതും വിലാസിനി പൂജാ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു . ഇവിടെ എന്താണ് നടക്കുന്നത് എന്നറിയാതെ അന്തം വിട്ട് നിൽക്കുകയാണ് ഗായത്രി. അവൾ രുദ്രനേയും ,അപർണയേയും മാറി മാറി നോക്കുന്നുണ്ട്. അല്പസമയത്തിനകം വിലാസിനി ഒരു വിളക്കുമായി പുറത്തേക്ക് വന്നു.തല കുനിച്ച് നിൽക്കുന്ന അപർണ്ണക്ക് നേരേ അവർ ആ വിളക്ക് നീട്ടി. അപർണ രുദ്രന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയതും അവൻ വിളക്ക് വാങ്ങ് എന്ന രീതിയിൽ തലയാട്ടി. "വലത് കാൽ വച്ച് കയറ് മോളെ."വിലാസിനി അപർണയുടെ കയ്യിലേക്ക് വിളക്ക് കൊടുത്തു. അവൾ വിളക്ക് വാങ്ങി അകത്തേക്ക് നടന്നു. പൂജാമുറിയിൽ വിളക്ക് വച്ച് അവൾ ഇരു കൈകളും കൂപ്പി പ്രാത്ഥിച്ചു.

കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് ആ വീട് മുഴുവൻ ഒരു മൗനം തളം ക്കെട്ടി നിന്നു. നടന്നതെന്തെന്ന് രുദ്രനോട് ചോദിച്ചറിയണം എന്ന് വിലാസിനിക്ക് ഉണ്ടെങ്കിലും മഹാദേവൻ വിലക്കിയതിനാൽ അവർ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ നിന്നില്ല. "ഡാഡ്, അമ്മ ഞാൻ ഒന്ന് പുറത്ത് പോയിട്ട് വരാം ." കാറിൻ്റെ കീ കൈയ്യിൽ കറക്കി കൊണ്ട് രുദ്രൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. " ചേച്ചിയുടെ പേര് എന്താ " ആകാംഷ സഹിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഗായാത്രി അപർണയോട് ചോദിച്ചു. " അപ്പു. അല്ല അപർണ്ണ "അപർണ അബദ്ധം പറ്റിയ പോലെ പറഞ്ഞു. " ചേച്ചിടെ വീട് എവിടെയാ, വീട്ടിൽ ആരോക്കെ ഉണ്ട്, ചേച്ചി പഠിക്കുകയാണോ." ഓരേ സമയം ഗായത്രിയുടെ കുറേ ചോദ്യങ്ങൾ കേട്ട് അപർണയുടെ കണ്ണ് തള്ളി.😶 "ചോദ്യങ്ങൾ ഒക്കെ പിന്നെ ചോദിക്കാം ഇപ്പോ നീ പോയി അപ്പുവിന് രുദ്രൻ്റെ മുറി കാണിച്ച് കൊടുക്ക് " അപ്പു. ആ വിളി അപർണയുടെ മനസിൽ ഒരു നൊമ്പരം ഉണ്ടാക്കി. അമ്മ എന്നേ അപ്പു എന്നാ വിളിക്കാറ്.പാവം അമ്മയും അച്ഛനും .ഞാൻ കോളേജിൽ നിന്നും വരുന്നത് കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവും. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.ഈ കുറച്ച് മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ തൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ എത്ര വലിയ മാറ്റമാണ് ഉണ്ടായത് എന്നവൾ ഓർത്തു. "വാ ചേച്ചി " ഗായത്രി അപ്പുവിൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് മുകളിലേക്ക് നടന്നു. "ഇതാണ് എട്ടൻ്റെ മുറി.

" മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്ന് കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. അപർണ ആ മുറി ആകെ ഒന്ന് നോക്കി. ഒരു വലിയ മുറി ആണ് അത്. തൊട്ടടുത്തായി ഒരു ബാത്ത് റൂം. അതുപോലെ ബാൽക്കണിയിലേക്കുള്ള ഒരു ഡോറും ഉണ്ട്. അവിടെ ഉള്ള ഒരു വിധം എല്ലാ സാധനങ്ങളും ബ്ലാക്ക് ആൻറ് വൈറ്റ് കളർ മാത്രമാണ് ".ചേച്ചി പോയി ഫ്രഷ് ആയിക്കോ. അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ എൻ്റെ ഡ്രസ്സ് കൊണ്ട് വന്ന് തരാം.. " "ചേച്ചി പ്രതീക്ഷിക്കാതെ വന്ന കാരണം ആണ്. എൻ്റെ ഡ്രസ്സ് ഉപയോഗിക്കുന്നതിൽ ചേച്ചിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഒന്നും ഇല്ലലോ " " ഉണ്ട് എനിക്ക് നല്ല ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ട്"അപർണ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. " അത് ചേച്ചി .എൻ്റെ ഡ്രസ്സ് ആണെങ്കിലും ഞാൻ അത് ഇത് വരെ ഉപയോഗിച്ചിട്ടില്ല .പുതിയ ഡ്രസ്സ് ആണ് " "അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല.ഞാൻ മറ്റൊരാൾക്ക് വാങ്ങിയ ഡ്രസ്സ് ഉപയോഗിക്കില്ല" അത് കേട്ടതും ഗായത്രിയുടെ മുഖം മങ്ങി. "സോറി. ഞാൻ ഡാഡിനോട് പറഞ്ഞ് പുതിയ ഡ്രസ്സ് കൊണ്ട് വരാം എന്ന് പറഞ്ഞ് ഗായത്രി തിരിഞ്ഞതും അപർണ അവളുടെ കൈയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് നിന്ന് പൊട്ടി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.അപർണയുടെ ചിരി കണ്ട് ഗായത്രിയുടെ കിളികൾ എല്ലാം പറന്നു പോയി. " ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ വിശ്വാസിച്ചോ " ഗായത്രിയുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് നുള്ളി കൊണ്ട് അപർണ ചോദിച്ചു.

" ചേച്ചി എന്നേ പറ്റിച്ചതാണല്ലേ" ഒരു വളിച്ച ചിരിയോടെ ഗായത്രി പറഞ്ഞു😁 "ഞാൻ ഡ്രസ്സ് എടുത്തിട്ട് വരാം " ഗായത്രി മുറി വിട്ട് പുറത്തിറങ്ങി.അപർണ്ണ ബാത്ത് റൂമിനുള്ളിൽ കയറി. ഇവിടെ ഉള്ള എല്ലാവരോടും തനിക്ക് എന്തോ ഒരു മുൻപരിചയം തോന്നുന്നു. മനസിന് എന്തോ ഒരു സന്തോഷം. പക്ഷേ എൻ്റെ അച്ഛൻ അമ്മ അവർ ഈ സമയം എന്നേ ആലോചിച്ച് സങ്കടപ്പെടുന്നുണ്ടാവും. " ചേച്ചി. ചേച്ചിക്കുള്ള ഡ്രസ്സുകൾ ഞാൻ ബെഡിനു മുകളിൽ വച്ചിട്ടുണ്ട്. ചേച്ചി റെഡിയായിക്കോ ഞാൻ ഒരു അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞിട്ട് വരാം " " ആ ശരി" അപർണ ബാത്ത് റൂമിൽ നിന്നും ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു . ഫ്രഷ് ആയി പുറത്തിറങ്ങിയ അപർണ ബെഡിനു മുകളിൽ വച്ചിരുന്ന ഒരു ബ്ലാക്ക് ആൻ്റ് വൈറ്റ് കളർ ടോപ്പും ലെഗ്ഗിനും ഇട്ടു. ഇവിടെ എല്ലാവരും ബ്ലാക്ക് ആൻറ് വൈറ്റ് പ്രാന്തുള്ളവർ ആണ് എന്ന് തോന്നുന്നു. ഡ്രസ്സ് നോക്കി അപർണ്ണ പറഞ്ഞു. അവൾ നേരെ കണ്ണാടിക്ക് മുൻപിലേക്ക് നടന്നു. അവൾ രുദ്രൻ കഴുത്തിൽ കെട്ടിയ ആ മഞ്ഞ ചരടിൽ കോർത്ത താലിയിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു. അയാൾ തൊട്ടു തന്ന സിന്ദൂരം നെറ്റിയിൽ നിന്നും മാഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു. തിരിഞ്ഞ് നടന്നപ്പോഴാണ് അവളുടെ കണ്ണ് സോക്കേഴ്സിലേക്ക് പോയത്. കുറേ ടെഡികൾ സോകേഴ്സിൽ അടുക്കി വച്ചിരിക്കുന്നു. ഒപ്പം കുറേ കളിപ്പാട്ടങ്ങളും.

ഇതൊക്കെ അയാളുടെ കുട്ടിക്കാലത്തെ ടോയ്സ് ആയിരിക്കും എന്ന് കരുതി അവൾ ബെഡിൽ വന്ന് ഇരുന്നു. അപ്പോളാണ് ചുമരിൽ ഫെറയിം ചെയ്യ്ത് വച്ചിരിക്കുന്ന കുറേ ഫോട്ടോകളിലേക്ക് അവളുടെ ശ്രദ്ധ പോയത്. രുദ്രനും കൂടെ ഒരു ചെറിയ പെൺകുട്ടിയും.ഇത് പവിമോൾ അല്ലേ.അപർണ ബെഡിൽ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റ് ആ ഫോട്ടോകളുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു. അതെ ഇത് പല്ലവി മോൾ തന്നെയാണ്. അപ്പോ പവി മോൾ ഈ വീട്ടിലേ കുട്ടിയാണോ. അവൾ ആ ഫോട്ടോകൾ എല്ലാം നോക്കാൻ തുടങ്ങി.പവി ജനിച്ചതു മുതൽ ഉള്ള ഫോട്ടോകൾ അതിൽ ഉണ്ട്. ചെറുപ്പത്തിലെ കുറച്ച് ഫോട്ടോയിൽ മാത്രമേ രുദ്രൻ ചിരിച്ച് നിൽക്കുന്നുള്ളു. ബാക്കി എല്ലാ ഫോട്ടോകളിലും ഒരു ഗൗരവ ഭാവമാണ്. അവൾ ആ മുറി മുഴുവൻ ഒന്ന് നോക്കി. സോക്കേഴ്സിൽ രണ്ട്, മൂന്ന് ട്രോഫി കണ്ട് അവൾ അതിനടുത്തേക്ക് നടന്നു. Young entrepreneur in 2018 rudhra Dev mahajan. അപർണ വായിച്ചു.അപ്പോൾ ഇയാളുടെ പേര് രുദ്രൻ എന്നാണ് ലെ. ഞാൻ അയാളെ അന്ന് വിളിച്ചതും ഈ പേര് തന്നെയാണ്. പക്ഷേ ഈ പേര് എനിക്ക് എങ്ങനെ കിട്ടി.

അപ്പോൾ ആണ് അതിന് തൊട്ടപ്പുറത്ത് ഫെയിം ചെയ്യ്തു വച്ചിരിക്കുന്ന ഫോട്ടോ അപർണ കണ്ടത്. ആ ഫോട്ടോ കണ്ടതും അവളുടെ ഹൃദയം വല്ലാതെ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അത് ഒരു ഗ്രൂപ്പ് ഫോട്ടോ ആയിരുന്നു. രുദ്രനും, പവിയും പിന്നെ വേറെ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരിയും.ഇത് അയാളുടെ ആരാണ്. ഇനി ഭാര്യ ആണോ.എയ് അല്ല താലിയും സിന്ദൂരവും ഒന്നും കാണാനില്ല ലോ .വേറെ ആരെങ്കിലും ആയിരിക്കും. അതിൻ്റെ അപ്പുറത്തായി ഇരിക്കുന്ന ഗിറ്റാറിൽ അപർണയുടെ കണ്ണുകൾ ഉടക്കി. ഇയാൾ ഗിറ്റാർ ഒക്കെ വായിക്കുമോ. അപർണ ഗിറ്റാറിൻ്റെ സ്ട്രിങ്ങിൽ ഒന്ന് വിരലോടിച്ചു.ആ ഗിറ്റാറിൽ നിന്നും ഒരു ശബ്ദം ഉയർന്നു.അത് അവളിൽ കൗതുകം ഉയർത്തി. അവൾ ഒന്നു കൂടി ആ ഗിറ്റാറിലൂടെ വിരൽ ഓടിച്ചു. വീണ്ടും അതിൽ നിന്നും ശബ്ദം ഉയർന്നു. " ചേച്ചി വേണ്ടാ ." ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഗായത്രി അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു. "അത് എട്ടൻ്റെ ജീവൻ ആണ്.അതിൽ തൊടാൻ പോലും എട്ടൻ സമ്മതിക്കില്ല. പവിമോളേ പോലും " '' ഗിറ്റാറോക്കെ വായിക്കുമോ ആള് '' " പിന്നലാതെ. എട്ടൻ നന്നായി വായിക്കും.എന്നാൽ ഡാഡിന് ഇതൊന്നും ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ അതൊക്കെ എതിർത്തിയിരുന്നിട്ടു കൂടി എട്ടൻ ഗിറ്റാർ വായിച്ചിരുന്നു.. എന്നാൽ നന്ദു ചേച്ചി പോയതിൽ പിന്നെ എല്ലാം നിർത്തി. " നന്ദുവോ അതാരാ ''

'' അപ്പോ ചേട്ടൻ അതൊന്നും പറഞ്ഞു തന്നിട്ടില്ലേ " ഓഹ് പിന്നെ ആകെ ഒരു മണിക്കൂർ പരിചയമേ ഉള്ളൂ. അതിൽ എന്നോട് ആകെ ഒരു പത്തു മിനിട്ട് മാത്രമേ സംസാരിച്ചിട്ടുള്ളു.അതും ചീത്ത പറയാൻ (അപ്പു ആത്മ) ''എയ് പറഞ്ഞിട്ടില്ല " അപ്പു ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ചു. "ഇതാണ് നന്ദു ചേച്ചി ". സോകേഴ്സിലെക്ക് ചൂണ്ടി ഗായത്രി പറഞ്ഞു. '' ഇത് നിങ്ങളുടെ ആരാ '' "അതൊക്കെ ഒരു വലിയ കഥയാ അത് പിന്നെ പറഞ്ഞ് തരാം. വാ നമ്മുക്ക് താഴേക്ക് പോവാം " "ഒരു മിനിറ്റ് ഒരു കാര്യം കൂടി " ഗായത്രിയുടെ കൈ പിടിച്ച് നിർത്തി അപർണ പറഞ്ഞു. " ഈ ട്രോഫിക്കൾ ഒക്കെ ആർക്ക് കിട്ടിയതാ " " ഇത് ട്രോഫി അല്ല ചേച്ചി momento ആണ്. " ''ഓഹ് ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ ഒക്കെ ഇതിനെ ട്രോഫി എന്നാ പറയുക.''😏 " ഇത് 2018,2019,2020 എട്ടന് കിട്ടിയ അവാർഡ്‌ ആണ്. "അപ്പോ ആള് വലിയ പുളളി ആണ് ലേ" " പിന്നെ അല്ലാതെ .എട്ടൻ 2017-ൽ ആണ് ബിസിനസിലേക്ക് ഇറങ്ങിയത്. തൊട്ടടുത്ത വർഷം തന്നെ Yong entrepreneur award കിട്ടി. ഈ വർഷവും എട്ടന് തന്നെ ആയിരിക്കും'' ഞാൻ ഇപ്പോ തന്നെ മറന്ന് പോയേനേ. അമ്മ ഇത് ചേച്ചിക്ക് തരാൻ പറഞ്ഞു. "കൈയ്യിലുള്ള കുങ്കുമ ചെപ്പ് അപർണയുടെ നേർക്ക് നീട്ടി ഗായത്രി പറഞ്ഞു. അപർണ അത് മനസില്ലാ മനസോടെ വാങ്ങി. " ചേച്ചി ഇത് തൊട്ട് സുന്ദരി കുട്ടി ആവ്. അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ ഈ ഡ്രസ്സ് ഒന്ന് മാറ്റിയിട്ട് വരാം " "അതെന്തിനാ. ഈ ഡ്രസ്സ് നല്ലതാണല്ലോ. പിന്നെന്തിനാ മാറ്റുന്നേ " " അത് ചിലപ്പോ പുതു പെണ്ണിനെ കാണാൻ വിരുന്നുക്കാർ ആരെല്ലും വന്നാലോ. അപ്പോ ഞാൻ ഒന്ന് ഒരുങ്ങി നിൽക്കാം എന്ന് കരുതി. ചേച്ചി റെഡിയായിട്ട് എൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നാ മതി. തൊട്ടപ്പുറത്ത് തന്നെയാണ് എൻ്റെ റൂമും " " ഉം.' അപർണ ഒന്ന് അമർത്തി മൂളി. ഗായത്രി ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ച് റൂം വിട്ട് പുറത്ത് പോയി.......... തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...