💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 18

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

മഹാദേവൻ പോയതും രുദ്രൻ ഓഫീസ് റൂം അടച്ച് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അപ്പോഴാണ് താഴെ നിന്നും അമ്മയുടെയും , ഡാഡിയുടെ യും ശബ്ദം കേട്ടത്. രുദ്രൻ നേരെ സ്റ്റയർ ഇറങ്ങി താഴെ എത്തി.ഒരു നിമിഷം അവരുടെ സംസാരം കേട്ട് രുദ്രൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു. "മഹിയേട്ടന് സത്യങ്ങൾ രുദ്രനോട് പറയാമായിരുന്നില്ലേ ." "താൻ എന്താ ഈ പറയുന്നത്. അപർണ അർച്ചന യുടെ അനിയത്തി ആണ് എന്നറിഞ്ഞാൽ രുദ്രൻ അവളെ സ്നേഹിക്കും എന്നാണേ.എന്നാൽ തനിക്ക് തെറ്റി.രുദ്രന് നന്ദുവിനെ പോലെ വെറെ ആരെയും സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയില്ല." "അതെനിക്ക് അറിയാം എട്ടാ പക്ഷേ ആ കുട്ടിയോടുള്ള സമീപനത്തിൽ ചെറിയ ഒരു മാറ്റം എങ്കിലും ഉണ്ടായാൽ അത് നല്ലതല്ലേ " "സമയം ആവട്ടെ എല്ലാം നമ്മുക്ക് അവനോട് പറയാം." പിന്നീട് രുദ്രന് ' അവിടെ നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവൻ്റെ കാലുകൾ യാന്ത്രികമായി മുകളിലേക്ക് ചലിച്ചു. '' അപ്പോൾ അപർണ എട്ടത്തിയുടെ സഹോദരി ആയിരുന്നോ. അതു കൊണ്ട് ആയിരിക്കുമോ എന്നേ ബ്ലക്ക് മെൽ ചെയ്യാനായി അപർണയെ തെരെഞ്ഞെടുത്തത്.ഒരു പക്ഷേ എട്ട നേയും, എട്ടത്തിയുടേയും മരണത്തിന് പിന്നിലും ആ ബ്ലാക്ക് മെയ്ലർ ആയിരിക്കുമോ. സത്യങ്ങൾ എല്ലാം ഉടൻ കണ്ടെത്തണം രുദ്രൻ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.

മുറിയിലെത്തിയതും ബാത്ത് റൂമിൽ കയറി ഫ്രഷ് ആയശേഷം അവൻ ബെഡിനരികിലേക്ക് നടന്നു. "വിധി നിന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ അവകാശിയെ നിന്റെ അരികിൽ തന്നെ എത്തിച്ചു."അച്ഛൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ രുദ്രന്റെ കാതിൽ പ്രതിധ്വനിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ബാൽകണിയിൽ നിന്നും ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് അവരെ തഴുകി കടന്നു പോയി.ആ കാറ്റിൽ അപർണയുടെ മുടിയിഴകൾ മുഖത്തേക്ക് പാറി വീണു. രുദ്രൻ കൈകൾ നീട്ടി അത് ചെവിക്ക് പിന്നിലേക്ക് ഒതുങ്ങി വച്ചു.അവൻ ഒരു നിമിഷം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു.സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയാൽ എവിടെ ഒക്കെയേ അർച്ചന ഏട്ടത്തിയുടെ മുഖം ഛായ ഉണ്ട്. " എന്നെ വിട്ട് പോവല്ലേ രുദ്ര .ഈ നന്ദു ഒറ്റയ്ക്ക് ആവും . പോവല്ലേ രുദ്ര. രുദ്രൻ തിരിഞ്ഞ് നടന്നതും അപർണ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് വിളിച്ച് പറയാൻ തുടങ്ങി. രുദ്രൻ ഒരു നിമിഷം തരിച്ചു നിന്നു പോയി.അടുത്ത നിമിഷം അവൻ അപർണയുടെ അരികിലേക്ക് തിരിച്ചു നടന്നു. "രുദ്ര നീ എന്നെ വിട്ടു പോവല്ലേ.എനിക്ക് പേടിയ. " രുദ്രൻ്റെ കൈകൾ അപർണ മുറുകെ പിടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

രുദ്രൻ അപർണയുടെ വാക്കുകളിൽ അതിശയിച്ച് നിന്നു പോയി. ഒരു നിമിഷം രുദ്രന് അപർണ തൻ്റെ നന്ദു' ആണെന്ന് തോന്നിപോയി "ഇല്ല നന്ദു നിന്നെ വിട്ട് ഈ രുദ്രൻ എവിടേയും പോവില്ല." രുദ്രൻ അപർണയെ തൻ്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് രുദ്രൻ സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്. അവൻ അപർണയിൽ നിന്നും അകന്ന് മാറാൻ നോക്കി അപ്പോഴും അപർണ അവനെ ഇറുക്കി പിടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു . "അപർണ " രുദ്രൻ അവളുടെ തോളിൽ തട്ടി വിളിച്ചു. അപ്പോഴാണ് അപർണയും സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്. അവൾ വേഗം രുദ്രനിൽ നിന്ന് അകന്ന് മാറി. രുദ്രൻ നേരെ ബെഡിൽ ചെന്ന് കിടന്നു. എന്താണ് നടന്നത് എന്ന് മനസിലാവാതെ അപർണയും. പിറ്റേ ദിവസം രുദ്രൻ ആണ് ആദ്യം ഉറക്കമുണർന്നത്.എഴുന്നേറ്റ് ഫ്രഷായിട്ടും അപർണ ഉറക്കമുണർന്നിരുന്നില്ല. രുദ്രൻ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. രുദ്രൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി എന്ന് കണ്ടതും ഗായത്രി പതിയെ പമ്മി പമ്മി അപർണയുടെ മുറിയിൽ കയറി. ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ വന്ന് പവിയുടെ അരികിൽ കിടന്നു.കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഉറക്കം ഉണർന്ന അപർണ കാണുന്നത് പവിയുടെ അടുത്ത് കിടക്കുന്ന ഗായുവിനെ ആണ്.

" നീ എപ്പോഴാ ഇവിടെ വന്നു കിടന്നേ" അപർണ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. "ക്യത്യമായി പറഞ്ഞാൽ 17 മിനിറ്റും 45 സെക്കന്റ് കഴിഞ്ഞു.എട്ടൻ എല്ലാ ദിവസവും രാവിലെ 6 മണിക്ക് ജോഗിങ്ങിനു പോവും.എട്ടൻ പോയതും ഞാൻ വന്നു" "എന്റെ ശിവനേ സമയം 6.20 ആവാറായി" ബെഡിൽ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റു കൊണ്ട് അപർണ പറഞ്ഞു. "അതിനെന്താ നീ ഇവിടെ കിടന്നേ" "ഏയ് വേണ്ട .അമ്മ എന്ത് കരുതും." "അമ്മ എന്ത് കരുതാൻ .നീ അവിടെ കിടന്നേ പെണ്ണേ" അപർണ യെ കൂട്ടി പിടിച്ചു കിടന്നു കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. രുദ്രൻ ജോഗിങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് നേരേ അടൂക്കളയിലേക്കാണ് വന്നത് അവൻ വന്നതും വിലാസിനി അവന് കോഫി നൽകി. "മോനേ രുദ്ര അമ്മക്ക് മോനോട് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്." "എന്താ അമ്മ" " അത് അപർണ നമ്മുടെ "അപ്പോഴേക്കും മഹാദേവൻ അടുക്കളയിലേക്ക് കടന്ന് വന്നു . '' ഇന്ന് എന്താ അപർണ യെ കാണാൻ ഇല്ല ലോ" അടുക്കള മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് മഹാദേവൻ പറഞ്ഞു. " ഇന്ന് എന്താണാവോ കാണാൻ ഇല്ല. മിക്കവാറും ഗായു എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ് റൂമിൽ തന്നെ പിടിച്ച് ഇരുത്തി കാണും ഇന്നലെ അപ്പു മോള് നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റ കാര്യം ഞാൻ ഗായുവിനോട് പറഞ്ഞിരുന്നു.

അതു കൊണ്ട് അപ്പുവിനെ ഇന്ന് നേരത്തെ എഴുന്നേൽക്കാൻ അവൾ സമ്മതിക്കില്ല എന്ന് ഞാൻ കരുതിയതാ" രുദ്രൻ കോഫി കപ്പ് അമ്മയുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്ത് മുകളിലേക്ക് പോയി .റും തുറന്ന രുദ്രൻ കാണുന്നത് ഒരു പുതപ്പ് കൊണ്ട് പുതച്ച് കെട്ടി പിടിച്ച് ഉറങ്ങുന്ന പവിയേയും, ഗായുവിനെയും അപ്പുവിനേയും ആണ്. ആ കാഴ്ച്ച കണ്ട് രുദ്രൻ്റെ ചുണ്ടിലും ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. പവിയെ പോലെ തന്നെ ഗായുവും വളരെ പെട്ടെന്ന് അപർണയുമായി അടുത്തിരിക്കുന്നു. ഒരു പക്ഷേ ഇവിടെ നന്ദു ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ പോലും ഗായത്രിയും, നന്ദുവുമായി ഇത്രത്തോളം ഒന്നും അടുത്തിരുന്നില്ല എന്ന് രുദ്രന് തോന്നി .കബോഡിൽ നിന്നും ഒരു ടവൽ എടുത്ത് രുദ്രൻ കുളിക്കാനായി കയറി. കുളി കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങുമ്പോഴേക്കും പവിയും, ഗായത്രിയും, അപ്പുവും എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. മൂന്നു പേരും ബെഡ് റെസ്റ്റിൽ തലവച്ച് ചാരി ഇരിക്കുകയാണ്. ഒപ്പം താടിക്ക് കൈ വച്ച് ആണ് ഇരിക്കുന്നത്. രുദ്രൻ ജോഗിങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് റൂമിലേക്ക് വന്നതൊന്നും മൂന്നു പേരും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. ബെഡിൻ്റെ പിന്നിലായാണ് ബാത്ത് റൂം അത് കൊണ്ട് തന്നെ കുളി കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങി വന്ന രുദ്രനെ അവർ കണ്ടിരുന്നില്ല

. " അപ്പു നീ നിൻ്റെ വീട്ടിൽ ആവുമ്പോൾ നേരത്തെ ഒക്കെ എഴുന്നേറ്റ് കുളിക്കുമായിരുന്നോ " "ആര് ഞാനോ 🙄 .ഞാൻ ക്ലാസ് ഇല്ലാത്ത ദിവസം എഴുന്നേൽക്കുന്നത് തന്നെ 8 മണിക്കാണ്. പിന്നെ നിനക്ക് ഒരു കാര്യം അറിയോ ഗായു എനിക്ക് കുളിക്കാൻ നല്ല മടി ആണ്.Saturday, Sunday ഞാൻ പലപ്പോഴും രാവിലത്തെ ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഉച്ചക്കാണ് കുളിക്കാറ്. " "ഓഹ് same pich .അപ്പോ നമ്മൾ രണ്ടു പേരും ഒരേ തോണിയിലെ യാത്രക്കാർ ആണ്. പക്ഷേ ഈ വീട്ടിലെ എല്ലാവരും നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റ് കുളിക്കും. എൻ്റെ എടത്തിഅമ്മ അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് കുളിച്ച് പൂജാമുറിയിൽ വിളക്ക് വക്കു മാ യി രു ന്നു. എടത്തി നല്ല ഈശ്വര വിശ്വാസി ആയിരുന്നു. ദൈവത്തിന് ഇഷ്ടമുള്ളവരെ ഒക്കെ ദൈവം വേഗം വിളിക്കും എന്ന് അല്ലേ .അതുകൊണ്ട് ആയിരിക്കും എൻ്റെ എട്ടത്തി ഞങ്ങളെ എല്ലാം വിട്ട് വേഗം പോയത്. " ഗായത്രിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. "എൻ്റെ അച്ചു ചേച്ചിയും അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് കുളിച്ച് പൂജാമുറിയിൽ വിളക്ക് വക്കും" ഗായുവിൻ്റെ സങ്കടം കണ്ട് വിഷയം മാറ്റാനായി അപർണ പറഞ്ഞു.

" അപ്പോ നിനക്ക് ചേച്ചി ഒക്കെ ഉണ്ടോ '' " ഉം.ഉണ്ട്'' " എന്നിട്ട് നിൻ്റെ ചേച്ചി എവിടെ . ചേച്ചിടെ പേര് എന്താ .നീ അമ്മയേയും, അച്ഛനേയും കുറിച്ച വാതോരാതെ സംസാരിക്കുമ്പോൾ ഇങ്ങനെ ഒരു ഉള്ള കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ " '' അർച്ചന. പക്ഷേ ചേച്ചി ഇപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഇല്ല. നാല് വർഷം മുൻപ് ചേച്ചി പ്രണയിച്ച ഒരാളോടൊപ്പം ഒളിച്ചോടി പോയി " "സോറി. ഞാൻ ഇതൊന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. എന്നിട്ട് ചേച്ചി ഇപ്പോ എവിടേയാ" " അറിയില്ല. എവിടെ ആണെങ്കിലും സുഖമായി ഇരുന്നാൽ മതി. സമയം കുറെ ആയി വാ നമ്മുക്ക് താഴേക്ക പോവാം" അപ്പു പവിയെ എടുത്ത് താഴേക്ക് നടന്നു.ഒപ്പം ഗായത്രിയും. " അപ്പോൾ അർച്ചന ചേച്ചിയുടെ മരണത്തേ കുറിച്ച് ഒന്നും അപർണ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. അതു കൊണ്ടായിരിക്കും ഡാഡ് എന്നോട് അതിനെ കുറിച്ചോന്നും പറയാതെ ഇരുന്നത് " രുദ്രൻ വേഗം റെഡിയായി താഴേക്ക് ചെന്നു. ''കുളിക്കാതെയും നനക്കാതെയും ഇങ്ങനെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ യാതൊരു മടിയും ഇല്ലേ നിനക്ക് " കാസറോളിൽ നിന്നും ചപ്പാത്തി പ്ലേറ്റിലേക്കിടുന്ന ഗായത്രിയെ നോക്കി കൊണ്ട് വിലാസിനി പറഞ്ഞു.

"അമ്മ അതൊക്കെ പറയും നീ ഇരിക്ക് അപ്പു "അപർണ യെ ചെയറിൽ ഇരുത്തി കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. ഇതെല്ലാം കണ്ട് ഇറങ്ങി വരുന്ന രുദ്രനെ കണ്ടതും ഉറക്കം തൂങ്ങിയിരിക്കുന്ന പവിയുടെ മിഴികൾ വിടർന്നു. " അച്ചേ "ഇരു കൈകളും രുദ്രന് നേരെ നീട്ടികൊണ്ട് പവി വിളിച്ചു. രുദ്രൻ അവളെ ഇരുകൈകളും നീട്ടി എടുത്ത് അവളുടെ വലത്തേ കവിളിൽ ഉമ്മ വച്ചു. " ഈ കബിളിൽ ഉമ്മവെക്കണ്ട അച്ചേ.ഈ കവിളിൽ രാവിലെ അമ്മ എനിച്ച് ഉമ്മ തന്നു. അച്ച ഈ കബിളിൽ ഉമ്മ തന്നാ മതി '' ഇടത്തേ കവിൾ കാണിച്ച് കൊണ്ട് പവി പറഞ്ഞു. ''പവി നിന്നേയും, എട്ടനേയും ഇന്ന് നാണം കെടുത്തി കൊല്ലും അപ്പു " മറ്റാർക്കും കേൾക്കാത്ത രീതിയിൽ ഗായു അപ്പുവിനോട് പറഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും മഹാദേവനും ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി വന്നു. വിലാസിനി രുദ്രനും, മഹാദേവനും ഭക്ഷണം വിളമ്പി. എല്ലാവരും കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. " രുദ്രാ ഇന്നലെ തറവാട്ടിൽ നിന്നും നിൻ്റെ മുത്തശ്ശി വിളിച്ചിരുന്നു." "എന്താ ഡാഡ്. വിശേഷിച്ച് വല്ലതും ഉണ്ടോ " " ആ ഉണ്ട്. നിൻ്റെ കല്യാണം കുടുബ ക്ഷേത്രത്തിൽ വച്ച് നടത്താം എന്ന് മുത്തശ്ശി നേർന്നിരുന്നു.

അതു കൊണ്ട് നിങ്ങളുടെ കല്യാണം ഒന്നുകൂടി നടത്തണം എന്നാണ് മുത്തശ്ശി പറയുന്നത് " "അതിൻ്റെ ഒന്നും ആവശ്യമില്ല ഡാഡ് " അത് നീ അല്ല തിരുമാനിക്കേണ്ടത് ദേവാ. ഞങ്ങൾ തിരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഇന്ന് ഉച്ചക്ക് ശേഷം അപർണയുടെ വീട്ടുക്കാർ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ട്. അവരുമായി കൂടി ആലോചിച്ച ശേഷം അടുത്ത മുഹുർത്തത്തിൽ തന്നെ ഒന്നുകൂടി കല്യാണം നടത്തണം" വിലാസിനിയുടെ വാക്കുകൾ രുദ്രന് എതിർക്കാൻ ആയില്ല. "പിന്നെ മറ്റൊരു കാര്യം കൂടി .അപ്പുവിൻ്റെ വീട്ടുക്കാർ ഇന്ന് വരും അത് കൊണ്ട് നീ നേരത്തെ തന്നെ ഓഫീസിൽ നിന്നും വരണം " രുദ്രൻ സമ്മത ഭാവത്തിൽ ഒന്ന് തലയാട്ടി. " അച്ഛനു, അമ്മയും വരുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ അപർണയുടെ മനസ് സന്തോഷത്താൽ നിറഞ്ഞു. ആ സന്തോഷം അവളുടെ മുഖത്തും പ്രകടമായിരുന്നു. "മുംബയിൽ നിന്നും നിൻ്റെ മമ്മിയുടെ ബന്ധുക്കൾ നിൻ്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞത് അറിഞ്ഞ് വിളിച്ചിരുന്നു."തല താഴ്ത്തി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന രുദ്രൻ മഹാദേവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും അവൻ്റെ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ വലിഞ്ഞ് മുറുകി. " അവർക്ക് നിന്നെയും ഭാര്യയേയും ഒന്ന് കാണണം. അതിനായി ഒരു റിസപ്ഷൻ അവർ അവിടെ അറേഞ്ച് ചെയ്യുന്നുണ്ട്. നിൻ്റെ സൗകര്യം നോക്കി ഒരു റിസപ്ഷൻ ഡേറ്റ് അറിയിക്കാൻ പറഞ്ഞു;

''NO'. അവിടേക്ക് പോവാനോ അവരെ കാണാനോ എനിക്ക് ഒട്ടും താൽപര്യമില്ല .അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാനും എൻ്റെ ഭാര്യയും അങ്ങോട്ട് പോവില്ല." രുദ്രൻ്റെ കണ്ണുകൾ ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നു. ''മോനേ ദേവാ നീ എത്ര അംഗീകരിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും അത് നിൻ്റെ സ്വന്തം അമ്മയുടെ കുടുംബം ആണ്. അവർക്കും കാണില്ലേ സ്വന്തം പേരക്കുട്ടിയേയും, ഭാര്യയേയും കാണാൻ ഉള്ള ആഗ്രഹം. അതു കൊണ്ട് നീയും അപർണയും പോവണം" ഇത് കേട്ടതും രുദ്രൻ ദേഷ്യത്താൽ പ്ലേറ്റ് തട്ടി തെറിപ്പിച്ച് എഴുന്നേറ്റ് പോയി. ഇത് കണ്ട് മഹാദേവൻ വിലാസിനിയെ ദയനീയപൂർവ്വം നോക്കി. "ദേവ സമ്മതിക്കും മഹിയേട്ടാ.ഈ അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ അവന് തള്ളി കളയാൻ ആവില്ല." വിലാസിനി ആശ്വസിപ്പിക്കാനായി പറഞ്ഞു. എന്നാൽ എന്താണ് ഇവിടെ നടന്നത് എന്ന് ഒന്നും മനസിലാവാതെ ഇരിക്കുകയാണ് അപർണ .അവളുടെ മനസിൽ അവിടെ നടന്നതെല്ലാം കണ്ട് ഒരു പാട് ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർന്നു വന്നെങ്കിലും അവൾ അത് പുറത്ത് പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല. ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിനു ശേഷം മഹാദേവൻ ഓഫീസിലേക്ക് ഇറങ്ങി. പിന്നാലെ അപർണ വന്നത് പ്രമാണിച്ച് ക്ലാസ്സിൽ ലീവ് എടുത്ത ഗായത്രി നോട്ട് വാങ്ങാനായി ഫ്രണ്ടിൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. അപർണ അടുക്കളയിലെ പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം കഴുകി വച്ച് പവിയുമായി റൂമിലേക്ക് പോയി.

പവിയെ കുളിപ്പിച്ച് ഒരുക്കിയ ശേഷം അപർണയും കുളിച്ചു. ഉച്ചക്ക് ശേഷം അമ്മയും അച്ഛനും വരും എന്നതിനാൽ തന്നെ അവളുടെ മനസ് നല്ല സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു. എന്നാൽ രാവിലത്തെ സംഭവങ്ങൾ അവളുടെ മനസിൽ ആകെ ഒരു അസ്വസ്ഥത സൃഷ്ടിച്ചു.അവൾ ആ കാര്യത്തെ കുറിച്ച് അമ്മയോട് ചോദിക്കാൻ തിരുമാനിച്ചു . പവിക്ക് കാർട്ടൂൺ ചാനൽ വച്ച് കൊടുത്ത് അപർണ നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.ഉച്ചക്കുള്ള കറിക്കായി കഷ്ണങ്ങൾ അരിയുകയാണ് അമ്മ. ഡ്രോയിൽ നിന്ന് ഒരു കത്തിയെടുത്ത് അപ്പു കറിക്ക് അരിയാൻ തുടങ്ങി. " മോള് പോയി ടി വി കണ്ടോ.ഇത് എനിക്ക് അരിയാവുന്നതെ ഉള്ളൂ'. " എയ് ഞാനും കൂടാം അപ്പോ വേഗം കഴിയുമല്ലേ" മറുപടിയായി അവർ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. കുറച്ച് നേരം അപർണ അതിനെ കുറിച്ച് അമ്മയോട് ചോദിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ആലോചിച്ചു.ഒരു പക്ഷേ ഇവരുടെ കുടുംബ കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് ചോദിക്കുന്നതിനുള്ള അർഹതയും അധികാരവും തനിക്ക് ഉണ്ടോ. അപ്പു ഓരോന്ന് സ്വയം ചിന്തിച്ചു. അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട അതിനെ കുറിച്ച് ഗായത്രിയോട് ചോദിക്കാം. "മോൾക്ക് അമ്മയോട് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടോ: അപ്പുവിൻ്റെ മുഖഭാവം കണ്ട് വിലാസിനി ചോദിച്ചു. " എയ് ഇല്ല അമ്മ"

"എനിക്ക് അറിയാം മോളുടെ മനസിൽ ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങൾ ഉണ്ട് എന്ന് എൻ്റെ മോള് ധൈര്യമായി ചോദിച്ചോ " " അത് അമ്മേ രാവിലത്തെ കാര്യമാണ്" "എനിക്ക് തോന്നി അത് തന്നെയായിരിക്കും എന്ന് " " അമ്മക്ക് പറ്റുമെങ്കിൽ എന്നോട് പറഞ്ഞാൽ മതി ട്ടോ. ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചു എന്നേ ഉള്ളൂ. " അത് എന്താ മോളേ. ഞാൻ ഈ പറയാൻ പോവുന്നത് ദേവയേ കുറിച്ചാണ്.അതുകൊണ്ട് അവൻ്റെ ഭാര്യ എന്ന നിലക്ക് മോൾക്ക് അതെ കുറിച്ച് ചോദിക്കാനും അവകാശം ഉണ്ട്. മോൾക്ക് അറിയാലോ എൻ്റെ മക്കളെ മൂത്തവൻ ശിവ.രണ്ടാമത്തേത് ദേവ .പിന്നെ ഗായത്രി .ഇവരിൽ ഞാൻ കൂടുതൽ സ്നേഹിച്ചതും ലാളിച്ചതും രുദ്രനെ ആണ് പക്ഷേ രുദ്രൻ എൻ്റെ സ്വന്തം മകൻ അല്ല . ആ വാക്കുകൾ അപർണയുടെ കാതുകളിൽ ഇടി തീ പോലെ പതിച്ചു . "അമ്മ എന്താ ഈ പറയുന്നത്'' "അതെ മോളേ. എൻ്റെയും മഹിയേട്ടൻ്റെയും രണ്ടാം വിവാഹമാണ്. എൻ്റെ ആദ്യ വിവാഹത്തിലെ മകൻ ആണ് ശിവ.ശിവയുടെ അച്ഛൻ ശിവയുടെ അഞ്ചാം വയസ്സിൽ മരണപ്പെട്ടു. അതുപോലെ മഹിയേട്ടൻ്റെ ആദ്യ ഭാര്യയിലെ മകൻ ആണ് ദേവ. അവൻ്റെ അമ്മ നോർത്ത് ഇന്ത്യക്കാരിയാണ്. മഹിയേട്ടൻ്റെത് ഒരു പ്രണയ വിവാഹം ആയിരുന്നു.അതു കൊണ്ട് തന്നെ വിട്ടുക്കാർ അവരെ അംഗീകരിക്കാത്തതിനാൽ അവർ മുംബയിൽ ആയിരുന്നു.

പക്ഷേ ദേവക്ക് 2 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ അവനെ ഉപേക്ഷിച്ച് അവൻ്റെ അമ്മ മറ്റൊരാളോടൊപ്പം പോയി. അതിനു ശേഷം ആണ് മഹിയേട്ടൻ എന്നേ വിവാഹം ചെയ്തത്. ഞാൻ മഹിയേട്ടൻ്റെ ഭാര്യയായി ഈ വീട്ടിൽ കയറി വരുമ്പോൾ രുദ്രന് മൂന്ന് വയസ്സേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അതായത് നമ്മുടെ പവിയുടെ പ്രായം. ഞാൻ വീട്ടുക്കാരുടെ നിർബന്ധത്തിനും ശിവയുടെ ഭാവിയെ കരുതിയും ആണ് മഹിയേട്ടനെ വിവാഹം ചെയ്യ്തത്. മഹിയേട്ടനും അതുപോലെ തന്നെ ആയിരുന്നു. പക്ഷേ ജീവിതത്തിലെപ്പോഴോ ഞങ്ങൾ സ്നേഹിച്ചു.അതിന് ശേഷമാണ് ഗായത്രി ഉണ്ടായത്. സത്യങ്ങൾ എല്ലാം ദേവയെ അറിയിച്ച് തന്നെ യാണ് ഞങ്ങൾ അവനെ വളർത്തിയത് . അവൻ ഇപ്പോൾ സ്വന്തം അമ്മയേക്കാൾ സ്നേഹം എന്നോട് ആണ്.ഇവിടെ വേറെ ആരുടെ വാക്ക് അവൻ അനുസരിച്ചില്ലെങ്കിലും ഈ അമ്മയുടെ വാക്ക് അവൻ അനുസരിക്കാതിരിക്കില്ല. എന്നാൽ അവൻ്റെ സ്വന്തം അമ്മയോട് അവന് ഇപ്പോഴും വെറുപ്പാണ് അതുകൊണ്ടാണ് അമ്മയുടെ കുടുമ്പക്കാർ അവനെ മുംബയിലേക്ക് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞ് വിളിച്ചപ്പോൾ അവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടത്.'' സംസാരിച്ച് നിന്ന് സമയം പോയത് അറിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ ഉച്ചക്ക് ഉള്ള ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കട്ടെ. വിലാസിനി അവരുടേതായ അടുക്കള പണികളിൽ മുഴുകി.അപർണ തിരിച്ച് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്ന അപർണ ആരുടേയോ മേൽ ചെന്ന് ഇടിച്ചു .ആരാണെന്ന് ആലോചിച്ച് തല ഉയർത്തി നോക്കിയതും അയാളെ കണ്ട് അപർണയുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടാൻ തുടങ്ങി.... തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...