💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 22

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

" അച്ചേ ഞാൻ അമ്മടെ ഒപ്പം പോവട്ടേ'' വീട്ടിലേക്ക് പോവാൻ അപ്പുവും വിട്ടുക്കാരും നിൽക്കുന്ന സമയം പവി രുദ്രനോട് കെഞ്ചി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. "പവിയോടോപ്പം ഞാനും പോട്ടേ ഡാഡ് " പവിയോടൊപ്പം ഗായത്രിയും പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടതും വിലാസിനി കണ്ണുരുട്ടി ഗായത്രിയെ പേടിപ്പിച്ചെങ്കിലും അതൊന്നും കാര്യമാക്കാതെ ഗായത്രി വീണ്ടും അച്ചനോട് കെഞ്ചി. "അവർക്ക് അങ്ങനെ ഒരു ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ അവരും ഞങ്ങൾക്കൊപ്പം വന്നോട്ടേ "അപ്പുവിൻ്റെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞതും ഗായത്രി പ്രതീക്ഷയോടെ മഹാദേവനേ നോക്കി. " ഉം .ശരി" മഹാദേവൻ താൽപര്യം ഇല്ലാത്ത രീതിയിൽ തലയാട്ടി. അത് കേട്ടതും ഗായത്രി സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി. " പവിമോളേ കുട്ടി പോവണ്ട. രാത്രി അച്ചയെ കാണാതെ മോള് നിൽക്കാറില്ലലോ. അതോണ്ട് മോള് പോവണ്ട. ചിലപ്പോ മോൾ അച്ചനെ കാണാതെ കരയും ''വിലാസിനി അത് പറഞ്ഞതും പവിയുടെ കുഞ്ഞു മുഖം വാടി. മിഴികൾ നിറഞ്ഞു. ''ഞാൻ കരയില്ല അച്ചേ.ഞാൻ അമ്മടെ ഒപ്പം പോവട്ടേ. പ്ലീച്ച് അച്ചേ "പവി വിതുമ്പി കൊണ്ട് രുദ്രനോടായി പറഞ്ഞു.

"മോൾക്ക് പോവണോ.ഗായു പോയിട്ട് വരട്ടെ. നമ്മുക്ക് പിന്നെ ഒരു ദിവസം പോവാം " "ബേണ്ട എനിച്ച് ഇന്ന് പോബണം അച്ചേ "പവി വാശി പിടിച്ച് കരഞ്ഞു. " ഉം എന്നാ ശരി പൊയ്ക്കോ. പക്ഷേ നാളെ ഞാൻ ഓഫീസിൽ നിന്നും വരുമ്പോ എൻ്റെ ഒപ്പം തിരിച്ച് വരണം. നിന്നോടു കൂടിയാണ് ഗായത്രി പറഞ്ഞത് " " ആ ശരി എട്ടാ ഞങ്ങൾ വരാം" * വൈകുന്നേരം 5 മണിയോടു കൂടി അപ്പുവും, പവിയും ഗായത്രിയും വീട്ടുക്കാരും തിരിച്ചു . പവി പോവുമ്പോൾ രുദ്രന് കുറേ ഉമ്മ ഒക്കെ കൊടുത്തിട്ടാണ് പോയത്. അവരുടെ കാർ ഗേറ്റ് കടന്ന് പോകുന്ന വരെ രുദ്രനും, വിലാസിനിയും, മഹാദേവനും മുറ്റത്ത് തന്നെ നിന്നു. " പവി അവരെ ഒക്കെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുമോ എന്തോ .അവൾ ഇന്ന് വരെ ദേവയേ കാണാതെ നിന്നിട്ടില്ല." വിലാസിനി ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു. പിന്നാലെ മഹാദേവനും. രുദ്രൻ കുറച്ച് നേരം കാർ പോയ വഴിയില്ലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു.പവി തന്നെ കാണാതെ ,താൻ കൂടെ ഇല്ലാതെ ഉറങ്ങുക പോലും ഇല്ല .അതുകൊണ്ട് തന്നെ പല ബിസിനസ് മീറ്റിങ്ങുകൾക്കും രുദ്രൻ പവിയേ കൂടി കൊണ്ടു പോകുമായിരുന്നു.

ആ പവി ആണ് ഇന്ന് അപർണയുടെ ഒപ്പം തന്നെ പിരിഞ്ഞ് പോയത്. അത്രത്തോളം അപർണ പവിയുടെ മനസിൽ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയിരിക്കുന്നു .ഇനി അപർണയെ പിരിഞ്ഞിരിക്കുന്ന കാര്യത്തെ കുറിച്ച് പവിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ല. ഒരു പക്ഷേ ആ കുഞ്ഞു മനസും ഒരു അമ്മയുടെ സനേഹത്തിനായ് കൊതിക്കുന്നുണ്ടാവും. ശേഷം രുദ്രൻ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി * സന്ധ്യയോടെ അപ്പുവും എല്ലാവരും വീട്ടിൽ എത്തി. വരുന്ന വഴി ആദിയെ അവളുടെ വീട്ടിൽ ഇറക്കി. വീട്ടിൽ വന്ന് കയറിയതും പവിക്ക് അവിടം ഒരു പാട് ഇഷ്ടം ആയി. ചുറ്റും മരങ്ങളും വിവിധ നിറത്തിലുള്ള പൂച്ചെടികളും കൊണ്ട് ആ വീട് നല്ല മനോഹരം ആയിരുന്നു. വീടും പരിസരവും കണ്ടും, കളിച്ചും മറ്റും പവിയും, ഗായുവും, അപ്പുവും സമയം തള്ളി നീക്കി. രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് അപ്പു അമ്മയെ അടുക്കളയിൽ പാത്രം കഴുകാനും മറ്റും സഹായിച്ചു . ഹാളിലെ സോഫയിൽ ഇരുന്ന് പവി ടിവിയിൽ കാർട്ടൂൺ കാണുകയാണ് അടുത്ത് തന്നെ ഗായത്രി ഇരുന്ന് ഫോണിൽ കളിക്കുകയാണ്. "ഗാച്ചൂ എനിച്ച് അച്ചയെ കാണാൻ തോന്നാ .

എനിച്ച് അച്ചയെ ഒന്ന് വീഡിയോ കോൾ ചെയ്യ്ത് തരോ " പവി കിണുങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "എടി പല്ലി കുട്ടി നിന്നോട് അമ്മ ഉച്ചക്ക് തന്നെ പറഞ്ഞതല്ലേ അച്ചനെ കാണാതെ നീ നിൽക്കില്ല എന്ന്. അപ്പോ നീ നിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞല്ലേ നിന്നേ കൂടി ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വന്നേ " ''ദേ ഗാച്ചൂ ന്നെ പല്ലി കുട്ടി എന്ന് ബിളിച്ചണ്ട എന്ന് നാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. " "പിന്നെ നിന്നെ എന്താ വിളിക്കണ്ടത്. നിന്നോട് ഇങ്ങോട്ട് വരണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ " "അതിന് നിനക്ക് എന്താ ഗാച്ചൂ. ഇത് ൻ്റെ അമ്മടെ ബീടാ ഞാൻ ബരും.നിനിച്ച് അച്ചേനേ വിളിച്ച് തരാൻ പറ്റോ.എനിച്ച് അച്ചനോട് ഒരു കാര്യം പറയാനാ" '' വിളിച്ച് തന്നില്ലെങ്കിൽ " പവിയെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാനായി ഗായത്രി ചോദിച്ചു. ''നീ അച്ചേനേ ബിളിച്ച് തന്നില്ലെങ്കിൽ നീ എന്നേ പല്ലി കുട്ടി എന്ന് വിളിച്ചൂന്ന് അച്ഛയോട് പറഞ്ഞ് കൊടുക്കും" "അയ്യോ വേണ്ട" ഗായത്രി അലറി കൊണ്ട് രുദ്രൻ്റെ ഫോണിലേക്ക് ഡയൽ ചെയ്യ്ത് പവിയുടെ കൈയ്യിൽ കൊടുത്തു. '' അച്ചേ " രുദ്രനെ കണ്ടതും പവി നീട്ടി വിളിച്ചു. " അച്ചടെ പൊന്ന് ഇത്ര നേരായിട്ടും ഉറങ്ങീലേ " " ഇല്ല അച്ചേ.നാൻ അമ്മ ബന്നിട്ടെ ഒറങ്ങു .അമ്മ അബടെ പണിയാ.. "

"മമ്ം " രുദ്രൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്യ്തു. "ഇബടെ നല്ല രസം ഇണ്ട് അച്ചേ.കൊറേ നെറത്തിലുള്ള പൂവ് ഇണ്ട്. പിന്നേ ബലിയ ചെമ്പക മരം ഉണ്ട്. മഞ്ഞ കളറില്.ഇത് നോക്ക് അമ്മ വച്ച് തന്നതാ "തലയിലെ പൂവ് കാണിച്ച് കൊണ്ട് പവി പറഞ്ഞു. " ആ മരച്ചില് നെറച്ച് ചെമ്പക പൂവ് ഇണ്ട്. അമ്മക്ക് ചെമ്പക പൂവ് നല്ല ഇഷ്ടാന്ന് പറഞ്ഞു അച്ചേ "അത് കേട്ടതും രുദ്രൻ്റെ മിഴികൾ വിടർന്നു. പവി ഫോണുമായി അപർണയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. "ഇബടെ ഒരു കൊളം ഇണ്ട് അച്ചേ. ബലിയ കൊളം. ഞാനും ,ഗാച്ചും, അമ്മയും കൂടി കൊളത്തില് കുളിച്ചു .. " പവി പറയുന്നതെല്ലാം രുദ്രൻ തലയാട്ടി കൊണ്ട് കേട്ടു. " അച്ചക്ക് ഞാൻ ഒരു സൂത്രം കാണിച്ച് തരാവേ" പവി ഫോൺ ബെഡിനു മുകളിൽ വച്ച് അപർണയുടെ മേശയുടെ വലിപ്പ് തുറന്ന് അതിൽ നിന്നും ഒരു ചിലങ്ക എടുത്തു. ശേഷം രുദ്രൻ്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു . " ഇത് നോക്ക് അച്ചേ. അച്ചടെ അടുത്ത് ഉള്ള പോലത്തെ പാദസരം അമ്മടെ അടുത്തും ഉണ്ട്. "

ചിലങ്കയുടെ മണിയിൽ തട്ടി കൊണ്ട് പവി രുദ്രനോട് പറഞ്ഞു . ആ ചിലങ്കയുടെ കിലുക്കം രുദ്രൻ്റെ കാതുകളിൽ മുഴങ്ങി.* നിൻ ചിലങ്കതൻ താളം എൻ ഹൃദയമിടിപ്പിനെ പോലും നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിവുള്ളതാണ് പെണ്ണേ* രുദ്രൻ നന്ദുവിനോട് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അവൻ്റെ കാതുകളിൽ പ്രതിധ്വനിച്ചു. " അച്ചേ "പവിയുടെ വിളിയാണ് രുദ്രനെ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്.പിന്നീട് പവി വീട്ടിൽ വന്നപ്പോഴുള്ള വിശേഷങ്ങൾ എല്ലാം രുദ്രനോട് പറയുന്നുണ്ട് എങ്കിലും രുദ്രന് അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാനായില്ല. " ചക്കരെ ഉറങ്ങണ്ടേ "ബാത്ത് റൂമിൽ നിന്നും തല തോർത്തി കൊണ്ട് ഇറങ്ങി വരുന്നതിനിടയിൽ അപ്പു പവിയോട് ചോദിച്ചു. " ഉം ഒറങ്ങണം. അമ്മേനേ ഇപ്പോ കാണാൻ നല്ല ചന്തം ഉണ്ട്" " ആണോടി കുറുബി'' കയ്യിലെ നനഞ്ഞ തോർത്ത് മുണ്ട് അപർണ പവിയുടെ മേൽക്ക് കുടഞ്ഞു .നനഞ്ഞ വെള്ള തുള്ളികൾ മുഖത്ത് വീണതും പവി ഒന്ന് ചിണുങ്ങി. "ഒന്നു കൂടി ആക്കോ അമ്മ. നല്ല രസം ഇണ്ട്'' അപ്പു ഒന്നു കൂടെ പവിയുടെ മേൽ കുടഞ്ഞു.ശേഷം തോർത്ത് കസേരയിൽ വിരിച്ചു. ഇതെല്ലാം രുദ്രൻ വീഡിയോ കോളിൽ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

എന്നാൽ ഇതൊന്നും അപർണ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. പവി ഫോൺ ബെഡിലിട്ട് അപർണയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു. "നമ്മക്ക് ഉറങ്ങാം ബാ" പവി അപ്പുവിൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് വലിച്ചു.അപ്പോഴേക്കും ഗായത്രി റൂമിനുള്ളിലേക്ക് വന്നു. "കിടക്കാറായില്ലേ അപ്പു വാ " "ഗാച്ചു എന്തിനാ ഇബടക്ക് വന്നത് " " അതിനെന്താ " " ഗാച്ചു എന്നേ പല്ലി മോളേ എന്ന് വിളിച്ചു അമ്മേ. അതോണ്ട് ഗാച്ചു ഇബടെ കടക്കണ്ട. ഇത് എൻ്റെ അമ്മടെ റൂമാ ". " ആരാ പറഞ്ഞേ ഇത് നിൻ്റെ അമ്മ ആണെന്ന്. ഇത് എൻ്റെ അപ്പു ആണ്. നീ വേണെങ്കിൽ പുറത്ത് പൊയ്ക്കോ" " ഇല്ല ഞാൻ പോവില്ല" പവി നേരെ ബെഡിനടുത്തേക്ക് നടന്നു. ശേഷം ബെഡിൽ കിടന്ന ഫോൺ എടുത്തു . " അച്ചേ നോക്ക് ഈ ഗായു പറയണേ" അത് കേട്ടതും അപ്പുവും, ഗായത്രിയും ഒന്ന് ഞെട്ടി. " ഇല്ല പൊന്നു. ഗായു വെറുതെ പറയാ. മോള് പോയി ഉറങ്ങിക്കോ അച്ഛൻ കോൾ കട്ട് ആക്കുകയാണ് ". " ശരി അച്ചേ.ഉമ്മ" ഫോണിൻ്റെ സ്ക്രീനിൽ ഉമ്മ വച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അപ്പുവും, പവിയും, ഗായത്രിയും ഒരുമിച്ച് കിടന്നുറങ്ങാൻ കിടന്നു. * പവി ഫോൺ വിളിച്ചതിനു ശേഷം മനസിന് എന്തോ ഒരു സങ്കടം.

രുദ്രൻ അവൻ്റെ മാത്രം ലോകം ആയ നന്ദുവിൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. നന്ദുവിൻ്റെ ഓർമകൾ മാത്രം നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന മുറിയായിരുന്നു ഇത്. ഇവിടെ ഇരുന്ന് ഞങ്ങൾ എത്രയോ സ്വപ്നങ്ങൾ കണ്ടതാണ് അവസാനം എന്നേയും, നമ്മുടെ സ്വപ്നങ്ങളേയും തനിച്ചാക്കി നീ പോയില്ലേ നന്ദു. രുദ്രൻ ബെഡിൽ കിടന്നു .പതിയെ അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു.* അച്ചേ അച്ചടെ അടുത്തുള്ള പോലത്തെ പാദസരം ഇവിടെ അമ്മക്കും ഉണ്ട്* ഒപ്പം അപർണയുടെ മുഖവും അവൻ്റെ കൺമുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു. രുദ്രൻ കണ്ണുകൾ വലിച്ച് തുറന്നു. അവൻ ബെഡിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് കബോഡിനരികിലേക്ക് നടന്നു. ഷെൽഫിൽ നിന്നും ഒരു ബോക്സ് എടുത്ത് തിരിച്ച് ബെഡിലേക്ക് നടന്നു. °°° ''എന്തിനാ രുദ്രാ ഈ പുതിയ ചിലങ്ക . എനിക്ക് ഒരു ചിലങ്ക ഉണ്ടല്ലോ '' "അതിനെന്താടി. ഈ ചിലങ്കക്ക് ഒരു പ്രത്യേകത ഉണ്ട്". "എന്ത് പ്രത്യേകത'' "അതൊക്കെ ഞാൻ പറയാം .നീ ഇപ്പോ നിൻ്റെ താല് നീട്ടിക്കേ'' രുദ്രൻ താഴെ ഇരുന്ന് അവൻ്റെ മുട്ടിനു മീതെ നന്ദയുടെ കാൽ കയറ്റി വച്ച് ആ ചിലങ്ക അവളുടെ കാലിൽ കെട്ടി. "ഇനി പറ എന്താ പ്രത്യേകത " " അത് പറയണോ" ഒരു കള്ള ചിരിയാലെ രുദ്രൻ ചോദിച്ചു .

" കളിപ്പിക്കാതെ കാര്യം പറയ് രുദ്രാ " " അത് എൻ്റെ ഗിറ്റാറിൻ്റെ സ്ട്രിങ്ങ് കൂടി കൂട്ടി ചേർത്ത് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞ് ഉണ്ടാക്കിച്ച ചിലങ്ക ആണ് " അത് കേട്ടതും നന്ദുവിൻ്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. നിൻ്റെ ചിലങ്കയിൽ നിന്ന് ഉയരുന്ന താളത്തിൽ എൻ്റെ പ്രാണനായ ഗിറ്റാറിൻ്റെ ഒരു അംശവും കിടക്കട്ടെ എന്ന് കരുതി. "Thanks rudhra ." നന്ദു രുദ്രനെ ഇറുക്കി പുണർന്നു. " നീ എൻ്റെ പേരു വച്ചുള്ള ഒരു പാട്ട് പാടാറില്ല അത് പാട് .ഒപ്പം ഞാൻ കളിക്കാം''ചിലങ്ക കിലുക്കി കൊണ്ട് നന്ദു പറഞ്ഞു. "ഏത് പാട്ട് " രുദ്രൻ കളിയാലേ ചോദിച്ചു. " രുദ്രാ നീ വെറുതെ എന്നേ കളിയാക്കല്ലേ. നീ പാട് .ദാ ഗിറ്റാർ'' " ഉം പാടാം ." ഗിറ്റാർ വാങ്ങി കൊണ്ട് രുദ്രൻ പറഞ്ഞു. പാർവ്വണങ്ങൾ തേടും വനചന്ദ്രകാന്തിയിൽ സോമം പോൽ പകരൂ നിൻ രാഗോന്മാദം മഞ്ഞണിഞ്ഞൊരീ ഗന്ധമാദനം തളിരിടും മരമാകുവാൻ മഴവിൽ തേരിറങ്ങീ ഞാൻ ദേവീ...ആത്മരാഗമേകാം കന്യാവനിയിൽ സുഖദം കളഗാനം പകരാനണയൂ ഗന്ധർവ വീണയാകൂ നീ ദേവീ.. രുദ്രൻ്റെ പാട്ടിനനുസരിച്ച് നന്ദുവും ചുവടുകൾ വച്ചു തുടങ്ങി. " രുദ്രാ .ഒരുപാട് thanks ." " എന്തിന്" " ഈ ചിലങ്കക്ക് "

" ഇത് അത്രക്കും നിനക്ക് ഇഷ്ടമായോ " " ആ .ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയട്ടേ രുദ്രാ ''രുദ്രൻ്റെ മടിയിൽ തല ചായ്ച്ച് കിടന്ന് നന്ദു ചോദിച്ചു. "എന്താ പെണ്ണേ " " നമ്മുക്ക് 2 പെൺകുട്ടികൾ മതി. പിന്നെ നമ്മുടെ പവിയും .ഒരാൾക്ക് ചിലങ്ക എന്ന് പേരിടാം. അടുത്ത ആൾക്ക് ധ്വാനിക എന്ന് പേരിടാം" " അപ്പോ ആൺകുട്ടി ആണെങ്കിലോ " " ആൺക്കുട്ടി ആണെങ്കിൽ നീ വേണമെങ്കിൽ ഗിറ്റാർ എന്ന് പേരിട്ടോ " നന്ദു സ്വയം പറഞ്ഞ് സ്വയം ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. പിന്നെ നമ്മുക്ക് ഒരു വീട് വക്കണം ആരും വരാത്ത ഒരു സ്ഥലത്ത് .ഒരു പുഴയുടെ അരികിൽ അവിടെ ഞാനും നീയും നമ്മുടെ മക്കളും മാത്രം. എന്നും രാവില കിളികളുടെ ശബ്ദം ഒക്കെ കേട്ട് ഉണരണം. പിന്നെ വീടിൻ്റെ അടുത്തായി ഒരു ചെമ്പക മരം വേണം. മഞ്ഞ ചെമ്പകം. കാറ്റ് വീശുമ്പോൾ ആ ചെമ്പക മരത്തിലെ പൂത്ത ചെമ്പകത്തിൻ്റെ സുഗന്ധം അവിടെ എല്ലാം നിറയണം. . നന്ദുവിൻ്റെ ഓർമകൾ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് അവൻ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു...... തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...