💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 23

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

"അപ്പു എണീക്ക് " ഗായത്രിയുടെ വിളി കേട്ട് അപർണ ഒന്ന് ഞെട്ടി. രാവിലെ നേരത്തെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് കുളിച്ച് ചായയുമായി മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ഗായത്രിയെ കണ്ടതും അപർണ അന്തം വിട്ട് നിന്നു. "എങ്ങനെ ഉണ്ട് എൻ്റെ ചെയിഞ്ച് "ചായ കപ്പ് അപ്പുവിന് നേരെ നീട്ടി കൊണ്ട് ഗായത്രി ചോദിച്ചു. " ഇത് ഒരു മാതിരി വല്ലാത്ത ചെയ്ഞ്ച് ആയി പോയി. നിനക്ക് ഇത് എന്ത് പറ്റി " "എനിക്ക് ഒന്നും പറ്റിയിട്ടില്ല .ഞാൻ വെറുതെ രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് ഒന്ന് കുളിച്ചു എന്നേ ഉള്ളൂ.'' " ഉം ''. അപർണ ഒന്ന് അമർത്തി മൂളി കൊണ്ട് ചായ കുടിച്ചു. ശേഷം ടവലുമെടുത്ത് കുളിക്കാൻ കയറി. ഗായത്രി നേരെ ചായ ഗ്ലാസ്സുമായി അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. അപർണ കുളിച്ച് നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.അവിടെ ഗായത്രി അമ്മയുടെ കൂടെ അടുക്കള പണി തിരക്കിലാണ്. " നീ ഇത്ര നേരമായിട്ടും റെഡിയായില്ലേ അപ്പു. ഇന്ന് നിനക്ക് കോളേജിൽ പോവണ്ടേ ". " എയ് ഞാൻ പോവുന്നില്ല. നിങ്ങളെ ഇവിടെ ആക്കി ഞാൻ പോവുന്നില്ല. പിന്നെ നാളെ കോളേജ് ഫങ്ങ്ഷൻ ആയ കാരണം ഇന്ന് ഉച്ചവരെയേ ക്ലാസ് ഉണ്ടാകും."

"അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല. നീ ക്ലാസിൽ പോവണം. ഉച്ചവരെ ഞാനും പവിയും അമ്മയുടെ കൂടെ നിന്നോളം " " എടി ദുഷ്ട്ടേ ഒരു അവസരം കിട്ടിയപ്പോ നീ എനിക്കിട്ട് ഒന്ന് വച്ചു ലേ" റൂമിലേക്ക് പോകുന്ന വഴി അപ്പു ഗായത്രിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അതിന് മറുപടിയായി ഗായത്രി ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ചു. അപ്പു കോളേജിലേക്ക് പോയതും ഗായത്രി അമ്മയോടൊപ്പം ഓരോ ജോലി ചെയ്യ്ത് സമയം കളഞ്ഞു. പവി അപർണയുടെ അച്ഛനോപ്പം തൊടിയിലും തോട്ടത്തിലും ഒക്കെ യായി കറങ്ങി നടന്നു. സ്വന്തം പേരക്കുട്ടിയെ തിരിച്ച് കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു ആ അച്ഛൻ.അർച്ചനയുടെ ചെറുപ്പത്തിലെ ആ ചിരിയും, കളിയും ,കുസൃതിയും അതുപോലെ പവിക്കും കിട്ടിയ പോലെ ആ അച്ഛന് തോന്നി. "മതി മോളേ എന്നേ സഹായിച്ചത് .ഇനി മോള് പോയി കുറച്ച് നേരം വിശ്രമിച്ചോ " പാത്രങ്ങൾ കഴുകുന്ന ഗായത്രിയെ അമ്മ നിർബന്ധിച്ച് അകത്തേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു. ഇന്നലെ വീടിന് ചുറ്റുമുള്ള സ്ഥലങ്ങളെല്ലാം കണ്ടിരുന്നു എങ്കിലും വീടിൻ്റെ ഉൾ ഭാഗം ഒന്നും കണ്ടിരുന്നില്ല. ഗായത്രി ഓരോ റൂമുകളും നടന്നു കണ്ടു.

അപർണയുടെ റൂമിൻ്റെ തൊട്ടപ്പുറത്തായി തന്നെ ഒരു മുറി മാത്രം അടച്ചിട്ടിരിക്കുന്നത് കണ്ട് ഗായത്രി അവിടേക്ക് നടന്നു. മുറി പൂട്ടി ഇട്ടിട്ടില്ല. ഗായത്രി ആ റൂം പതിയെ തുറന്നു. ആരും ഉപയോഗിക്കാതെ കിടക്കുന്ന മുറി ആണ് അത് എന്ന് അവിടേക്ക് കയറിയതും ഗായത്രിക്ക് മനസിലായി. ബുക്കുകൾ ഒക്കെ അടുക്കി വച്ച ഷെൽഫിലൂടെ ഗായത്രി വെറുതെ ഒന്ന് വിരലോടിച്ചു. ബുക്ക് വായിക്കുന്നത് പണ്ട് മുതലേ നല്ല ഇഷ്ടമായത് കൊണ്ട് ആ ബുക്കുകൾ ഒന്ന് എടുത്ത് നോക്കുക കൂടി അവൾ ചെയ്തില്ല. തിരിച്ച് നടന്ന അവൾ ചുമരിൽ തൂക്കിയ ഫോട്ടോ കണ്ട് തറഞ്ഞ് നിന്നു. ഒന്നുകൂടി ആ ഫോട്ടോയിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി. "അർച്ചന എടത്തി" ഗായത്രിയുടെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു. തൊട്ടപ്പുറത്ത് അപർണയും നിൽക്കുന്നുണ്ട് . പെട്ടെന്ന് പുറകിൽ നിന്നും ആരോ തോളിൽ തട്ടി ' "എന്താ മാഡം കാര്യമായ എതോ ആലോചനയിൽ ആണല്ലോ "കൈ രണ്ടും കെട്ടി ആദി ചോദിച്ചു.

" അത്. അത് ഈ ഫോട്ടേയിൽ കാണുന്ന ആൾ അപ്പുവിൻ്റെ ആരാണ്" അർച്ചനയുടെ ഫോട്ടോയിലേക്ക് ചൂണ്ടി ഗായത്രി ചോദിച്ചു. '' അതിന് മുൻപ് ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ ഈ ഫോട്ടോയിൽ കാണുന്ന ആൾ ഗായത്രിയുടെ ആരാ " അത് എൻ്റെ ശിവേട്ടൻ്റെ ഭാര്യ. എൻ്റെ അർച്ചനയേടത്തി." " നിൻ്റെ ആ അർച്ചന എsത്തിയുടെ അനിയത്തി ആണ് അപർണ " ആദി പറഞ്ഞത് വിശ്വാസമാവാതെ ഒരു നിമിഷം ഗായത്രി ഞെട്ടി നിന്നു "ആദി നീ ഇത് എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നത് അർച്ചന എടത്തിയുടെ അനിയത്തിയാണ് അപ്പു എന്നോ " "അതെ ഗായത്രി.അപ്പുവിൻ്റെ ചേച്ചിയാണ് അർച്ചന" " അപ്പോ അപ്പു ഇതെല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടാണോ എട്ടനെ കല്യാണം കഴിച്ചത്. അപ്പോ അവൾ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ അഭിനയിച്ചതാണോ " "അല്ല അപ്പുവിന് ഒരു സത്യവും അറിയില്ല . അവളുടെ വിചാരം അവളുടെ അച്ചു ചേച്ചി ഇപ്പോഴും എവിടേയോ സുഖമായി ജീവിക്കുകയാണ് എന്നാണ്. "

" ഈ സത്യം ഞാൻ ഈ ഇടക്കാണ് അറിഞ്ഞത്.അതും അപ്പുവിൻ്റെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞ്. ഇത് പറയുമ്പോൾ ഈ കാര്യം അപ്പു അറിയരുത് എന്ന ഒറ്റ വാക്ക് മാത്രമാണ് അച്ഛൻ എന്നോട് ആവശ്യപ്പെട്ടത്." ആദി പറഞ്ഞതൊന്നും വിശ്വസിക്കാനാവാതെ നിൽക്കുകയാണ് ഗായത്രി . നീ ഈ കാര്യം അപ്പുവിനെ അറിയിക്കില്ല എന്ന വിശ്വാസത്തിലാണ് ഞാൻ ഈ സത്യം നിന്നോട് പറഞ്ഞത്. എൻ്റെ വിശ്വാസം നീ തെറ്റിക്കില്ല എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. " അപ്പോൾ ഈ കാരണം കൊണ്ടാണോ ഡാഡ് അന്ന് പവിമോളുടെ അച്ഛൻ എട്ടൻ ആണെന്ന് പറയാൻ ആയി എന്നേ നിർബന്ധിച്ചത്." "അതെ പക്ഷേ നിനക്കറിയാത്ത മറ്റു പല കാര്യങ്ങൾ കൂടി അപ്പുവിൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ട്. ആ സത്യങ്ങളാണ് രുദ്രൻ സാറിനേയും അപ്പുവിനേയും തമ്മിൽ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഒരേ ഒരു ഘടകം. ഈ കാര്യങ്ങൾ ആരോടും പറയില്ല എന്ന് ഞാൻ അപ്പുവിൻ്റെ അച്ഛന് വാക്ക് കൊടുത്തതാണ്.

പക്ഷേ എൻ്റെ അപ്പുവിൻ്റെ ജീവിതം നന്നായി മുന്നോട്ട് പോകണമെങ്കിൽ ആ സത്യം നീ എങ്കിലും അറിഞ്ഞിരിക്കണം എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അതു കൊണ്ടാണ് ഈ കാര്യം ഞാൻ നിന്നോട് പറയാൻ പോകുന്നത്. " നന്ദുവിൻ്റെ ഹ്യദ " "ആദി'' പറഞ്ഞ് മുഴുവനാക്കുന്നതിന് മുൻപേ അപ്പുവിൻ്റെ അമ്മ മുറിക്ക് പുറത്ത് നിന്നും അവളെ വിളിച്ചു . "ആദി നിൻ്റെ ഫോൺ എവിടെ " '' ഫോൺ .അത് ഞാൻ എടുക്കാൻ മറന്നു അമ്മ" "നിൻ്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും വിളിച്ചിരുന്നു. നിന്നെ ഇത്ര നേരം ആയിട്ടും വീട്ടിലേക്ക് എത്താത്ത കാരണം അമ്മ വിളിച്ചതാ വേഗം ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു. " " ഞാൻ പോവാ. നാളത്തെ ഫങ്ങ്ഷനുള്ള ഡ്രസ്സ് സ്റ്റിച്ച് ചെയ്യാൻ ഇവിടെ അടുത്ത് ഒരു വീട്ടിൽ വന്നപ്പോ ഞാൻ ഇവിടേ കേറിയന്നേ ഉള്ളൂ. ഗായത്രി പിന്നെ കാണാം " ആദി ധ്യതിയിൽ പുറത്തേക്ക് ഓടി. ഗായത്രിയുടെ മനസിൽ ഒരായിരം സംശയങ്ങൾ ബാക്കി വച്ചാണ് ആദി പോയത്. ഉച്ചക്ക് ഗായത്രിയും, പവിയും, അച്ഛനും ,അമ്മയും ഒരുമിച്ചിരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയാണ്. പവി അച്ഛനോട് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്. " അപ്പു ഉച്ചക്ക് വരും എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ അവൾ വരാഞ്ഞത് "

" അത് നോട്ട്സ് എഴുതി കഴിഞ്ഞില്ലത്രേ. " ഇന്ന് വൈകുന്നേരം എട്ടൻ വരും എന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു അമ്മേ.ഞങ്ങൾ ഇന്ന് വൈകുന്നേരം പോവും" ഗായത്രി സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടപ്പോൾ അച്ഛൻ്റെയും .അമ്മയുടേയും മുഖത്ത് ഒരു സങ്കടം തെളിഞ്ഞു. അതിൻ്റെ കാരണം ഗായത്രിക്കും മനസിലായി. വൈകുന്നേരം 5 മണിയോട് കൂടി രുദ്രൻ അപ്പുവിൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് എത്തി.അപ്പു അപ്പോഴും വീട്ടിൽ എത്തിയിരുന്നു. " എട്ടാ അപ്പു വന്നിട്ട് പോവാം. അവൾ ഇപ്പോ വരും." രുദ്രൻ സമ്മതിച്ചു. അവൻ അകത്തേക്ക് കയറി ഇരുന്നു. അച്ഛനുമായി സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണ് പെട്ടെന്ന് ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്യ്തത്. രുദ്രൻ നേരേ ഫോണുമായി മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. ഫോണിൽ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് അവനേ തഴുകി പോയി. ആ കാറ്റിൽ നിറയെ ചെമ്പക പൂവിൻ്റെ ഗന്ധം നിറഞ്ഞ് നിന്നിരുന്നു. രുദ്രൻ ഒന്നു കൂടി ശ്വാസം ഉള്ളിലേക്ക് വലിച്ച് ആ സുഗന്ധം ഒന്നുകൂടി ആസ്വദിച്ചു. •

അച്ചേ ഇബടെ ബല്യേ ചെമ്പക മരം ഇണ്ട്. അതിൽ നിറയെ ചെമ്പക പൂ ഉണ്ട് പവിയുടെ വാക്കുകൾ രുദ്രന് ഓർമ വന്നതും അവൻ്റെ കാലുകൾ യാന്ത്രികമായി മുന്നോട്ട് ചലിച്ചു. അവൻ നേരെ ചെന്ന് എത്തിയത് ഒരു കുളത്തിനടുത്താണ്. ആ കുളത്തിലെ പകുതി ഭാഗവും ആമ്പൽ ചെടി കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു. പക്ഷേ ഒരു പൂ പോലും അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ആ കുളത്തിനോട് ചേർന്ന് തന്നെയാണ് ആ ചെമ്പക മരവും നിന്നിരുന്നത്. അവൻ പതിയെ ആ ചെമ്പക മരത്തിൻ്റെ ചുവട്ടിലേക്ക് നടന്നടുത്തു. പെട്ടെന്ന് ഒരു ചെമ്പകം അവൻ്റെ മുൻപിൽ തന്നെ വന്നു വീണു. അവൻ ആ ചെമ്പകം കൈകളിലേടുത്ത് തൻ്റെ മൂക്കിനോട് ചേർത്ത് ആ ഗന്ധം ഒന്നു ശ്വാസിച്ചു. * രുദ്രാ .... നമ്മുക്ക് ഒരു വീട് വക്കണം.ആ വീട്ടിൽ ഞാനും നമ്മുടെ മക്കളും മാത്രം. ആരുടേയും ശല്യവും ഇല്ലാത്ത ഒരു സ്ഥലത്ത് .രാവിലെ കിളികളുടെ കലപില ശബ്ദം കേട്ട് കൊണ്ട് ഉണരണം'. പിന്നെ വീടിൻ്റെ അടുത്ത് തന്നെ ഒരു ചെമ്പക മരം ഉണ്ടാവണം. കാറ്റ് വീശുമ്പോൾ ആ ഇടം മുഴുവൻ ചെമ്പക മണം നിറയണം* നന്ദുവിൻ്റെ വാക്കുകൾ രുദ്രൻ്റെ കാതിൽ മുഴങ്ങി...... തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...