💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 27

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

" ഞാൻ കുറച്ച് നേരം നിൻ്റെ മടിയിൽ കിടന്നോട്ടേ " രുദ്രൻ നിഷ്കളങ്കതയോടെ അപർണ യെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അതിന് മറുപടി പറയുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ രുദ്രൻ അവളുടെ മടിയിൽ കിടന്നിരുന്നു. അപർണ ഒന്ന് ഞെട്ടി എങ്കിലും പിന്നിട് അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു. അവൾ കാറ്റത്ത് പാറി വീണ മുടിയിഴകൾ ഒതുക്കി വച്ച് രുദ്രൻ്റെ നെറ്റിയിൽ തലോടി. ** രാവിലെ രുദ്രൻ ഉണരുമ്പോഴേക്കും അപർണ എണീറ്റു പോയിരുന്നു. തലേ ദിവസം മദ്യപിച്ചതിനാൽ അവന് തലക്ക് എന്തോ ഒരു ഭാരം അനുഭവപ്പെട്ടു. കൈ രണ്ടും തലക്കൂന്നി കുറച്ച് നേരം അവൻ ബാൽക്കണിയിലെ കമ്പിയിൽ ചാരി ഇരുന്നു . കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അവൻ താഴേ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു .കാലുകൾ ശരിക്ക് നിലത്ത് ഉറക്കുന്നില്ല. അവൻ പതിയെ മുന്നോട്ട് നടന്നതും കാലിൽ എന്തോ തട്ടി. കുനിഞ്ഞ് അവൻ അത് എടുത്തു. ഒരു കൊലുസ്സ്. " ഇത് ആരുടേയാ.പവിയുടെതല്ല.ചിലപ്പോൾ ഗായത്രിയുടെതായിരിക്കും. ഒരു സാധനം മര്യാദക്ക് സൂക്ഷിക്കാൻ അറിയില്ല. തിരിച്ച് കൊടുക്കണ്ട. കുറച്ച് നേരം അന്വേഷിച്ച് നടക്കട്ടെ " രുദ്രൻ കൊലുസ് തൻ്റെ ഷർട്ടിൻ്റെ പോക്കറ്റിലിട്ടു.

ബാത്ത് റൂമിൽ പോയി മുഖം ഒന്ന് കഴുകി.ശേഷം ഹെഡ് സെറ്റ് ചെവിയിൽ വച്ച് ഫോണുമെടുത്ത് ജോഗിങ്ങിനായി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അവൻ പോലും അറിയാതെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ രുദ്രൻ്റെ കണ്ണുകൾ അപർണക്കായി പരതി. പക്ഷേ അപർണ യെ എവിടെയും കാണാൻ ഇല്ല. അവൻ ഉമ്മറത്തെ ഡോർ തുറന്ന് റോഡിലേക്കിറങ്ങി. ** മോൾ എന്തിനാ ഇത്ര നേരത്തെ എഴുന്നേൽക്കുന്നേ .ഗായത്രി എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ എഴുന്നേറ്റ മതി. ഇവിടെ എനിക്ക് ചെയ്യാവുന്ന ജോലികളെ ഉള്ളൂ." ചായ പകർത്തുന്ന അപർണ യെ നോക്കി അമ്മ പറഞ്ഞു. " അത് സാരില്ല്യാ അമ്മ. ഞാൻ ചെയ്യാം " "ഇന്നലെ രുദ്രൻ എപ്പോഴാ വന്നത് " " 12 മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.'' " കുടിച്ചിട്ടാണോ വന്നത് " " എയ് അല്ല " അത് പറയുമ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് പതറിയിരുന്നു. "മോൾ വെറുതെ കള്ളം പറഞ്ഞ് രക്ഷപ്പെടേണ്ട. എനിക്ക് അറിയാം അവൻ ഇന്നലെ കുടിച്ചിട്ടാണ് വന്നതെന്ന്. ഇന്നലെ നന്ദുവിൻ്റെ ഓർമ ദിവസം ആയിരിരുന്നു.എൻ്റെ കുഞ്ഞിൻ്റെ മനസ് ആകെ കൈവിട്ട് പോയ ഒരു അവസ്ഥയാണ്. പക്ഷേ അതൊക്കെ ശരിയാക്കാൻ മോൾക്ക് കഴിയും.''

" ഞാൻ ശ്രമിക്കാം അമ്മേ. നന്ദു മരിച്ചിട്ട് എത്ര വർഷം ആയി. " "ഇപ്പോ ഒരു കൊല്ലമായി. പാവം കുട്ടിയായിരുന്നു.അതു പോലെ നല്ല മിടുക്കിയും ആയിരുന്നു. എല്ലാവരോടും നല്ല സ്നേഹം, നന്നായി പാട്ട് പാടും, ഡാൻസ് കളിക്കും, ചിത്രം വരക്കും. അവളുടെ കഴിവുകൾ എല്ലാവരേയും അതിശയിപ്പിച്ചിരുന്നു.കലാ തിലകം ഒക്കെ ആയിരുന്നു." "നന്ദുവിൻ്റെ വീട്ടിൽ ആരൊക്കെയുണ്ട് " " ഈ വീട് തന്നെയാണ് നന്ദുവിൻ്റെ വീട്.ഇവിടെയുള്ളവർ തന്നെ ആയിരുന്നു അവളുടെ ബന്ധുക്കൾ " അപർണ ഒന്നും മനസിലാവാതെ അമ്മയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. "നന്ദു അനാഥയാണ്. അവൾക്ക് സ്വന്തം എന്ന് പറയാൻ ഒരു സഹോദരൻ മാത്രമേ ഉള്ളു അല്ലു. നന്ദുവിനെ ഞങ്ങൾ ആദ്യമായി കാണുന്നത് ഒരു ഓർഫണേജിൽ വച്ചാണ്. അന്ന് അവൾ പത്തിൽ പഠിക്കുകയായിരുന്നു. ഇവിടെ മഹിയേട്ടൻ്റെ അച്ഛൻ്റെ കാലം മുതൽ എന്തെങ്കിലും വിശേഷങ്ങൾ നടന്നാൽ അനാഥാലയത്തിൽ ഭക്ഷണം കൊടുക്കുന്നത് പതിവാണ്. ഞങ്ങൾ ഒരിക്കൽ ഒരു വിശേഷ ദിവസം ആണ് ഓർഫനേജിൽ പോകുന്നതും നന്ദുവിനെയും, അല്ലുവിനേയും കാണുന്നത്. നന്ദുവും, അല്ലുവും, രുദ്രനും നല്ല കൂട്ടുക്കാർ ആയിരുന്നു. പിന്നീട് ആ സൗഹൃദം രുദ്രൻ്റെയും നന്ദുവിൻ്റെയും പ്രണയത്തിലേക്ക് വഴിമാറി. അല്ലു പഠിക്കാനായി വിദേശത്തേക്ക് പോയതോടെ നന്ദു ഈ വിട്ടിലേക്ക് വന്നു.

നന്ദുവിനേയും, അല്ലുവിനേയും ഒക്കെ പഠിപ്പിച്ചത് മഹിയേട്ടൻ്റെ ചെലവിൽ ആയിരുന്നു. പിന്നീട് നന്ദുവിൻ്റെ മരണശേഷം ഞങ്ങൾ അല്ലുവിനെ കണ്ടിട്ടില്ല. "പവി എഴുന്നേറ്റു കാണും .ഞാൻ മുകളിലേക്ക് പോകട്ടേ "പവിക്കുള്ള പാലുമായി അപർണ മുകളിലേക്ക് നടന്നു. ജോഗിങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് ഗേറ്റ് കടന്ന് വരുന്ന രുദ്രൻ മുറ്റത്ത് എന്തോ കാര്യമായി തിരയുന്ന അപ്പുവിനേയും, പവിയേയും ആണ്. രുദ്രനെ കണ്ടതും പവി അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നു. " അച്ചേ " രുദ്രൻ അവളെ ഇരു കൈകളും കൊണ്ട് എടുത്തു . "ചക്കര എഴുന്നേറ്റോ " " ഉം നാൻ നേരത്തെ എണീറ്റു അച്ചേ. അച്ച ഇന്നലെ എപ്പഴാ വന്നത്. ഞാൻ കണ്ടില്ലലോ " "അച്ച ഇന്നലെ കുറേ നേരം ആയി വരാൻ " " ആണോ അമ്മേ. കൊറേ നേരായോ" " ആ " അപർണ തലയാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. " അച്ചെടേ പൊന്ന് ഈ വെളുപ്പാൻ കാലത്ത് ഇവിടെന്താ ചെയ്യണേ" വിഷയം മാറ്റാനായി രുദ്രൻ ചോദിച്ചു. "അമ്മടെ കൊലുസ് കാണാൻ ഇല്ല അച്ചേ.എമ്പടയോ പോയി.നാൻ അത് നോക്കായിരുന്നു." അപ്പോ രാവിലെ കിട്ടിയത് ഇവളുടെ കൊലുസ് ആയിരുന്നോ.

ഞാൻ ഗായത്രിയുടെ ആണെന്ന് കരുതി ആണ് എടുത്ത് പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടത് ( രുദ്രൻ ആത്മ) രുദ്രൻ പവിയെ താഴേ ഇറക്കി അകത്തേക്ക് നടന്നു. ഇത് തിരിച്ച് കൊടുക്കണോ. അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട. ഇനി ഇത് തിരിച്ച് കൊടുത്താൽ വെറുതെ നാണക്കേട് .ഞാൻ ആണെങ്കിൽ എൻ്റെ കഷ്ടകാലത്തിന് ഇത് എഴുത്ത് പോക്കറ്റിലിടുകയും ചെയ്തു." രുദ്രൻ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ഇത് അറിയാത്ത പോലെ ഇവിടെ ഇട്ടാലോ. അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട. കൊലുസ് കാണാതായപ്പോൾ ആദ്യം തന്നെ ഇവിടെ ആയിരിക്കും നോക്കിയിരിക്കുക . രുദ്രൻ നേരെ ആ കൊലുസ് കബോഡിൽ അവൻ്റെ ഡ്രസ്സ് അടുക്കി വച്ചിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഒളിപ്പിച്ച് വച്ചു. രുദ്രൻ നേരെ ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് കയറി . * " രുദ്രാ നീ ഇന്ന് ഓഫീസിൽ പോവുന്നുണ്ടോ'' " ഉം പോണം ഡാഡ്. ഒരു മീറ്റിങ്ങ് ഉണ്ട്". ' "അതൊക്കെ ഞാൻ മാനേജ് ചെയ്യ്തോളം .ഈ ഒരു വീക്ക് നീ ഓഫീസിലേക്ക് വരണ്ട " "എന്തിനാ ഡാഡ് 'അതിൻ്റെ ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല.'' "എന്താ ദേവാ നീ ഈ പറയുന്നത്.ഇന്നലെ നിൻ്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞതല്ലേ ഉള്ളൂ .

ആ കുട്ടിയെ ഒന്ന് പുറത്ത് ഒക്കെ കൊണ്ടു പോ പിന്നെ ജയന്തിയുടെ ( രുദ്രൻ്റെ അമ്മ ) ബന്ധുക്കളെ കാണാൻ പോവണം ,കുടുംബ ക്ഷേത്രത്തിൽ വഴിപാടുകൾ നടത്തണം ,അപർണയുടെ വീട്ടിൽ വിരുന്ന് പോവണം. അതു കൊണ്ട് നീ ഈ ആഴ്ച്ച ഓഫീസിൽ പോവുന്നില്ല.'' അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ രുദ്രന് ഒരിക്കലും ധിക്കരിക്കാൻ കഴിയില്ല "മ്മ്o " രുദ്രൻ ഒന്ന് മൂളിയതിനു ശേഷം ഭക്ഷണം കഴിക്കൽ നിർത്തി എഴുന്നേറ്റ് പോയി. ഓഫീസിലേക്ക് പോവുന്നില്ലെങ്കിലും രുദ്രനും അപർണയും പരസ്പരം ഒഴിഞ്ഞ് മാറി നടന്നു. രുദ്രൻ റൂമിൽ ഉള്ളതിനാൽ അപ്പു അടുക്കളയിലും ,ഗായത്രിയുടെയും മുറിയിലും ചുറ്റി പറ്റി തന്നെ നിന്നു. ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞതും അപർണ അടുക്കളയിൽ ഓരോ പണികൾ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. "അമ്മ ബാ" പവി അപ്പുവിൻ്റെ ഡ്രസ്സിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചു. "എന്താ അമ്മടെ പവി കുട്ടിക്ക് വേണ്ടേ " പവിക്ക് അഭിമുഖമായി താഴേ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് അപർണ ചോദിച്ചു. "അമ്മേനേ അച്ച റൂമിലേക്ക് വിളിക്കിണ്ട്. അമ്മ ബാ" തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...