💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 03

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

" പെണ്ണിനെ എല്ലാവരും കൂടി കൊഞ്ചിച്ചും, ലാളിച്ചും വഷളാക്കി. ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല. അഹങ്കാരം എന്നല്ലാതെ ഇതിനൊക്കെ എന്താ പറയാ" പവിയെ നോക്കി അമ്മായി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞതും പിന്നിലുള്ള ആളെ കണ്ട് അവർ ഞെട്ടി. " ദേവാ " അവരുടെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു. രുദ്രൻ അവരെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കിയതിനു ശേഷം പവിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. " അച്ചേ " രുദ്രനെ കണ്ടതും പവി രുദ്രൻ്റെ അരികിലേക്ക് ഓടി. രുദ്രൻ ഇരുകൈകളും നീട്ടി അവളെ എടുത്തു. അവളുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ വച്ചു. " ദേ നോക്ക്. എൻ്റെ മോൾ അവൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത് ചെയ്യും. അവളുടെ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടാനോ, ഗുണദോഷിക്കാനോ നിങ്ങൾ വരേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല " അമ്മായിക്ക് നേരേ കൈ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് രുദ്രൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. " അത് മോനേ ദേവാ ഞാൻ " " Stop it :നിങ്ങളുടെ ന്യായീകരണങ്ങൾ ഒന്നും എനിക്ക് കേൾക്കണ്ട "

രുദ്രൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞ് പവി മോളുമായി മുകളിലേക്ക് പോയി. "ഗായത്രി .പവിക്കുള്ള ഫുഡ് മുകളിലേക്ക് കൊണ്ട് വരാൻ ലളിതാമ്മയോട് പറയ്" മുകളിലേക്ക് പോകുന്ന വഴി രുദ്രൻ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു. "ആ പെൺ കുട്ടി യുടെ താള്ളത്തിന്നു തുള്ളി തുള്ളി ആ പെണ്ണ് ഒരു അഹക്കാരി ആവും നോക്കിക്കോ" "അമ്മായി ഇത് ആരുടെ കാര്യ ഈ പറയുന്നേ " ഗായത്രി സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. " ആ പവിയുടെ കാര്യം തന്നെ " " അമ്മായി ഒന്ന് മിണ്ടാതെ ഇരുന്നേ. എട്ടൻ്റെ സ്വഭാവം അമ്മായിക്ക് അറിയാവുന്നത് അല്ലേ." റൂമിൽ എത്തിയ രുദ്രൻ പവിയുടെ ഡ്രസ്സ് മാറ്റി അവളെ കുളിപ്പിച്ചു.അപ്പോഴേക്കും ഗായത്രി പവിക്കുള്ള പാലുമായി വന്നു. "ലളിതാമ്മ എവിടെ"രുദ്രൻ ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു" " ലളിതാമ്മ അമ്പലത്തിൽ പോയിരിക്കുകയാണ്"കൈയ്യിലുള്ള പാൽഗ്ലാസ്സ് രുദ്രൻ്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്ത് കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയതും രുദ്രൻ തൻ്റെ കൈയ്യിലുള്ള പാൽ ഗ്ലാസ്സ് പവിക്ക് നേരെ നീട്ടി'' "നിച്ച് ബേണ്ട അച്ചേ " " മോള് ഇത് കുടിച്ചില്ലെങ്കിൽ അച്ഛക്ക് സങ്കടം ആവും " " എന്നാ നാൻ കുടിച്ചാം "

പവി രുദ്രൻ്റെ കൈയ്യിലുള്ള പാൽ ഗ്ലാസ്സ് വാങ്ങി പാല് കുടിച്ചു. രുദ്രൻ തിരിച്ച് പാൽ ഗ്ലാസ്സ് മേശപ്പുറത്ത് വച്ച് പവിയെ മടിയിൽ ഇരുത്തി. "അച്ഛൻ്റെ പൊന്ന് എന്തിനാ പിണങ്ങി ഇരിക്കണേ" പവിയുടെ തലയിൽ തലോടി കൊണ്ട് രുദ്രൻ ചോദിച്ചു. " അച്ഛനും, എല്ലാവരും കൂടി എന്നേ എന്തിനാ പറ്റിച്ചേ| " "മോളേ പറ്റിച്ചൂന്നോ .എയ് ഇല്ല " "അതെ അച്ഛ പറ്റിച്ചു. അച്ഛ പറഞ്ഞത് മോൾടെ അമ്മ ദൈവത്തിൻ്റെ അടുത്ത് പോയീന്ന് അല്ലേ.എന്നിട്ട് ഞാൻ ഇന്ന് നന്ദു അമ്മയെ കണ്ടു ലോ അവടെ " " എവിടെ " ഞെട്ടി കൊണ്ട് രുദ്രൻ ചോദിച്ചു. "എൻ്റെ ഉസ്കൂളിൽ ബച്ച് കണ്ടൂലോ ഞാൻ " " അത് വേറെ ആരെങ്കിലും ആയിരിക്കും. മോൾക്ക് തോന്നിയത് ആയിരിക്കും " " അല്ലാ അച്ചേ.ഞാൻ കണ്ടു അത് എൻ്റെ നന്ദു അമ്മയാ. ഞാൻ അമ്മക്ക് ഉമ്മ കൊടുത്തൂ ലോ. അമ്മ എന്നേ എടുത്തൂ ലോ" അത് പറയുമ്പോൾ പവിയുടെ കുഞ്ഞു കണ്ണുകളിലും നനവു പടർന്നിരുന്നു.പവിയോട് എന്ത് മറുപടി പറയണം എന്ന് അറിയാതെ രുദ്രനും നിശബ്ദമായി ഇരുന്നു. "അമ്മ എന്നാ അച്ചേ നമ്മടെ വീട്ടിച്ച് വരാ" പവി പ്രതീക്ഷയോടെ രുദ്രൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

" ഉടൻ വരും മോളേ " നിഷ്കളങ്കമായ പവിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി മറുത്തൊന്നും പറയാൻ രുദ്രന് കഴിഞ്ഞില്ല . "അമ്മ വന്ന എൻ്റെ കൂട്ടുക്കാരുടെ അമ്മയെ പോലെ എൻ്റെ അമ്മയും എന്നേ കുളിപ്പിച്ചും, മാമു വാരി തരും ,സ്കൂളിൽ കൊണ്ടു പോവും, പാട്ടു പാടി തരും " രുദ്രനെ നോക്കി പവി സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു. " മോൾടെ പിണക്കം ഒക്കെ മാറിയില്ലേ.ഇനി വാ നമ്മുക്ക് പോയി ഫുഡ് കഴിക്കാ" രുദ്രൻ പവിയേയും എടുത്ത് താഴേക്ക് നടന്നു.പവിക്ക് ഭക്ഷണം ഗായത്രി കൊടുത്തു. " ദേവാ ഞാൻ ഇന്നലെ പറഞ്ഞ കാര്യത്തെ കുറിച്ച് നീ ആലോച്ചില്ലേ " ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ മഹാദേവൻ രുദ്രനോടായി ചോദിച്ചു. "അതിനുള്ള ഉത്തരം ഞാൻ ഇന്നലെ തന്നെ ഡാഡിനോട് പറഞ്ഞതാണ് " " നീ എന്താ വിചാരിച്ചേ നിൻ്റെ താളത്തിന് തുള്ളുന്ന വെറും പാവകളാണ് ഞങ്ങൾ എന്നോ "മഹാദേവൻ്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നു. രുദ്രൻ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു. ''ദേവാ നിനക്ക് ഞാൻ രണ്ട് ആഴ്ച്ച സമയം തരും അപ്പോഴേക്കും നീ ഒരു തിരുമാനം എടുത്തിരിക്കണം.'' മഹാദേവൻ ദേഷ്യത്തോടെ എഴുന്നേറ്റ് പോയി.

രുദ്രൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വീണ്ടും കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് രുദ്രൻ തിരിച്ച് പവിയുമായി മുകളിലേക്ക് തന്നെ പോയി കുറച്ച് അധികം കാലമായി രുദ്രൻ ആ വീട്ടിലെ ആരോടും അധികം സംസാരിക്കാറില്ല. അഥവാ സംസാരിച്ചാൽ തന്നെ അത് ദേഷ്യപ്പെട്ട് മാത്രമാണ്. പവിമോളും, ഓഫീസും മാത്രമാണ് ഇപ്പോൾ രുദ്രൻ്റെ ലോകം.പവിയെ ഉറക്കിയ ശേഷം രുദ്രൻ ലളിതാമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടക്കാൻ നിന്നതും മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്ന് ലളിതാമ്മ അകത്തേക്ക് വന്നു. " മോള് ഉറങ്ങിലെ "പവിയെ നോക്കി ലളിതാമ്മ ചോദിച്ചു. " ആ ഒരു വിധം ഉറക്കി " " ഞാൻ മോനോട് ഒരു കാര്യം പറയാനായി വന്നതാണ് " " ഞാനും ലളിതാമ്മയെ കാണാൻ വരുകയായിരുന്നു'' "ചെലപ്പോ നമ്മൾ രണ്ടു പേരും സംസാരിക്കുന്ന കാര്യം ഒന്ന് തന്നെയായിരിക്കും " " ഉം " രുദ്രൻ ഒന്ന് മുളുക മാത്രം ചെയ്തു. " നന്ദുവിനെ പോലെ ഒരു കുട്ടിയെ സ്കൂളിൽ വച്ച് കണ്ട കാര്യം പവി ചെലപ്പോ പറഞ്ഞു കാണും" " ആ പറഞ്ഞു " ജനലഴികളിൽ പിടിച്ച് പുറത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് രുദ്രൻ പറഞ്ഞു. " അത് പവിമോള് പറഞ്ഞത് ശരിയാ.എനിക്കും പെട്ടെന്ന് അതിശയം ആയി.

പക്ഷേ ആ കുട്ടിയെ കാണുമ്പോൾ അർച്ചന മോളുടെ ഒരു മുഖഛായ തോന്നുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ സംസാരവും ഒക്കെ കാണുമ്പോൾ എന്തോ നമ്മുടെ നന്ദു മോളേ പോലെ തന്നെ തോന്നും " " എയ് അങ്ങനെ വരാൻ സധ്യതയില്ല ലളിതാമ്മേ .പവിമോള് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ലളിതാമ്മക്കും അങ്ങനെ തോന്നിയതാവും.ഈ ലോകത്ത് എൻ്റെ നന്ദുനെ പോലെ അവള് മാത്രമേ ഉള്ളൂ. ലളിതാമ്മ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്ത പോലെ അവർ രുദ്രന് നേരെ തിരിഞ്ഞു. "മോനേ ദേവാ " "എന്താ ലളിതാമ്മേ " "ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ മോന് ലളിതാമ്മയോട് ദേഷ്യം ആവോ " "എന്താ ലളിതാമ്മേ ഈ പറയണേ.ഈ വീട്ടിൽ ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെടാത്ത ആളുണ്ടെങ്കിൽ അത് ലളിതാമ്മയും, പവിമോളും മാത്രമാണ്. അതു കൊണ്ട് എന്തായാലും ലളിതാമ്മ ധൈര്യമായി പറഞ്ഞോ " " അത് മോൻ്റെ വിവാഹകാര്യം തന്നെയാണ്." " ലളിതാമ്മക്ക് അറിയില്ലേ എനിക്ക് നന്ദുവിനോടുള്ള സ്നേഹത്തിൻ്റെ കാര്യം പിന്നെ എന്തിനാ എന്നെ എല്ലാവരും കൂടി ഇങ്ങനെ നിർബന്ധിക്കുന്നത് ". " അത് മോനേ നമ്മുടെ പവിമോൾ വളർന്ന് വരുകയാണ്.

മറ്റു കുട്ടികളെ പോലെ അവൾക്കും ഒരു അമ്മയുടെ സ്നേഹം വേണ്ടേ .അവളെ എത്ര ദിവസം ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് സമാധാനിപ്പിക്കാൻ പറ്റും " "എനിക്ക് അറിയില്ല ലളിതാമ്മേ " അത് പറയുമ്പോൾ രുദ്രൻ്റെ സ്വരം ഇടറിയിരുന്നു.അത് മനസിലാക്കിയ ലളിതാമ്മ പിന്നീട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. രുദ്രൻ പവിയെ നേഞ്ചോട് ചേർന്ന് ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു. * "അച്ഛാ നാളെ ഞാനും ആദിയും കൂടി ഡ്രസ്സ് എടുക്കാൻ പോകുവേ " ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ അപ്പു പറഞ്ഞു. " ശരി മോളേ " അപർണ്ണ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് എഴുന്നേറ്റതും അവളുടെ ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്യ്തു. "ആദിയാണ് മോളേ " ഫോണിൻ്റെ ഡിസ്പ്ലേ നോക്കി കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു. അപ്പു കൈ കഴുകി ഫോൺ എടുത്ത് മുകളിലേക്ക് നടന്നു .ബെഡിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് അവൾ ഫോൺ അറ്റൻറ് ചെയ്യ്തു "എന്താടി ഫോൺ അറ്റൻറ് ചെയ്യാൻ ഒരു താമസം" " ഞാൻ ഫുഡ് കഴിക്കുകയായിരുന്നു അതാ. നീ എന്താ ഈ സമയത്ത് ഒരു ഫോൺ വിളി .ശരത്തേട്ടനുള്ള കോൾ മാറി വിളിച്ചതാണോ " "അതെന്താ എനിക്ക് നിന്നെ വിളിച്ചൂടെ.

ഇനി നിനക്ക് ഞാൻ അറിയാത്ത വല്ല ലൈനും സെറ്റ് ആയോ എന്ന് അറിയാനാ .എന്തേ " "ഓഹ് ലൈൻ നീ ഒന്ന് പൊയ്ക്കേ പെണ്ണേ. നീ ഇപ്പോ വിളിച്ച കാര്യം പറയ്" " പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ഇല്ല .നാളെ ഡ്രസ്സ് എടുക്കാൻ പോവുന്ന കാര്യം മറക്കണ്ട എന്ന് പറയാൻ വിളിച്ചതാ'' " ആ ശരിയെടി മറക്കില്ല." " അപ്പോ എന്നാ ശരി ഗുഡ് നൈറ്റ് " "ok ഡി ഗുഡ് നൈറ്റ് " "എടീ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യല്ലേ ഒരു മിനിറ്റ് " "എന്താടി എന്താ കാര്യം'' " എന്നാലും നിനക്ക് ആ ഹാൻസം രുദ്ര ദേവ സാറിനെ കാണാൻ പറ്റിയില്ലല്ലോ " " വച്ചിട്ട് പോടീ " അപ്പു കള്ള ദേഷ്യത്തോടെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യ്തു. അപ്പു ഫോൺ മേശ പുറത്ത് ഫോൺ വച്ച് ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു. ആദി രുദ്രൻ സാറിൻ്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് രാവിലെ കണ്ട അയാളെ ഓർമ്മ വന്നു .അയാളെ കുറിച്ച് ഓർത്തപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. ഓരോന്ന് ഓർത്ത് കിടന്ന് അപ്പുവും പതിയെ ഉറങ്ങി. ഇനിയും താൻ കണ്ടു മുട്ടുവാൻ പോവുന്ന തൻ്റെ ജീവൻ്റെ പാതിയെ കുറിച്ച് അറിയാതെ.......... തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...