💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 35

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

പിന്നിൽ നിന്നുള്ള കാൽ പെരുമാറ്റം കേട്ട് തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയ അപർണ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു പോകുന്ന രുദ്രനെയാണ് കണ്ടത്. "രുദ്രാ " അപർണയുടെ വിളി കേട്ട് അവൻ ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലനായി നിന്നു. അവൻ അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. അപ്പോഴേക്കും അവൾ നടന്ന് രുദ്രൻ്റെ അരികിൽ എത്തിയിരുന്നു. "അപർണ ഇപ്പോ എന്താ വിളിച്ചേ " രുദ്രൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. നന്ദുവിൻ്റെ രുദ്രാ എന്നുള്ള വിളി അപ്പോഴും രുദ്രൻ്റെ ചെവികളിൽ അലയടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ''അത് .അത് ഞാൻ എന്താ വിളിക്കേണ്ടത് എന്ന് അറിയാത്തതുകൊണ്ട് വിളിച്ചതാണ് സോറി '' " Its OK. തൻ്റെ പെയിൻ കുറവ് ഉണ്ടോ ". " ആ കുറവ് ഉണ്ട്.ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ." (അപ്പു) "മ്മം എന്തേ " ''അത് .അത് എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നോ." അപ്പു നിഷ്കളങ്കതയോടെ ചോദിച്ചു. " ഇല്ല. എന്താ കാര്യം" " അത് .അത് മറ്റന്നാ ഗായുവിൻ്റെ ബെർത്ത് ഡേ ആണ് അവൾക്ക് ഗിഫ്റ്റ് വാങ്ങണം. നാളെ എൻ്റ ഒപ്പം ഒന്ന് ഷോപ്പ് വരെ വരുവോ" " ഉം .നാളെ മോണിങ്ങ് പോവാം " രുദ്രൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.

"അതെയ്'' അപ്പു വീണ്ടും പിന്നിൽ നിന്നും വിളിച്ചു. "ഒരു ഹെൽപ്പ് ചെയ്യോ'' "എന്താ " രുദ്രൻ ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു. " ആ ചെടി ഒന്ന് നനക്കുമോ.ഉയരത്തിലായ കാരണം എനിക്ക് നനക്കാൻ എത്തില്ല " കയ്യിലെ കപ്പ് രുദ്രന് നേരെ നീട്ടികൊണ്ട് അപ്പു പറഞ്ഞു. രുദ്രൻ ആ കപ്പ് വാങ്ങി മുകളിലെ ചെടി നനക്കാൻ തുടങ്ങി. മുകളിലെ ചെടി നനക്കുന്നതിനിടെ രുദ്രൻ്റെ കൈയ്യിലെ ഫയൽ താഴേ വീണു. " ഞാൻ എടുക്കാം " അപ്പു ഫയൽ താഴേ നിന്ന് കുനിഞ്ഞ് എടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ആണ് അവിടെ ഇട്ടിരിക്കുന്ന കൽബഞ്ചിനടിയിൽ കിടക്കുന്ന ബിയർ കുപ്പികൾ അപ്പു കണ്ടത്. ''ഇതൊക്കെ ആരുടെയാ "ഒരു ഒഴിഞ്ഞ് കിടന്ന ബിയർ കുപ്പി കയ്യിലെടുത്തു കൊണ്ട് അപ്പു ചോദിച്ചു. അത് കണ്ടതും രുദ്രൻ ഒന്ന് പതറി. ചില ദിവസങ്ങളിൽ നന്ദുവിൻ്റെ ഓർമകൾ വല്ലാതെ അലട്ടുമ്പോൾ ആരും കാണാതെ ഇവിടെ ഇരുന്ന് കൊണ്ടാണ് രുദ്രൻ മദ്യപിക്കാറുള്ളത്. "മോളേ അപ്പു " താഴേ നിന്നും കയറി വരുന്ന അമ്മ അപ്പുവിനെ വിളിച്ചു. അപ്പു ആ ബിയർ കുപ്പി കിട്ടിയ സ്ഥലത്തു തന്നെ വച്ചു. മുകളിലേക്ക് കയറി വന്ന അമ്മ കപ്പ് കയ്യിൽ പിടിച്ച് നിൽക്കുന്ന രുദ്രനേയും അവൻ്റെ പിന്നിലായി ബക്കറ്റും പിടിച്ച് നിൽക്കുന്ന അപ്പുവിനെയും ആണ്. " ദേവാ നീ വീണ്ടും തിരിച്ച് വന്നോ.

നീ ഫയൽ എടുത്ത് ഓഫീസിലേക്ക് പോയതല്ലേ " "ഉം " രുദ്രൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു. " അപ്പു നീ എത്ര നേരമായി ഇങ്ങോട്ട് വന്നിട്ട് നിന്നെ കാണാതെ ആയപ്പോ ഞാൻ വന്നതാ "അമ്മ അപ്പുവിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. "ദാ അമ്മേ കഴിഞ്ഞു. " അപ്പു ബക്കറ്റ് താഴേ വച്ച് അകത്തേക്ക് നടന്നു. അവൾക്ക് പിന്നാലെ രുദ്രനും. അവരുടെ പോക്ക് കണ്ട് അമ്മയുടെ മനസിലും ഒരു ചിരി തെളിഞ്ഞു. ''എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു ദേവാ നിനക്ക് അപ്പുവിനെ സ്നേഹിക്കാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്ന്. കാരണം നന്ദുവിനെ നീ അത്രത്തോളം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു .സത്യങ്ങൾ ഒന്നും നീ അറിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും നന്ദുവിൻ്റെ ജീവൻ്റെ ഒരു അംശം അപ്പുവിലുണ്ട്. അത് നിന്നെ അവളിലേക്ക് എത്തിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും" അവർക്ക് പിന്നാലെ അമ്മയും താഴേക്ക് നടന്നു. ** ഉച്ചക്ക് ലഞ്ച് ബ്രെക്കിനു ശേഷം ഗായത്രിയും, ശിൽപ്പയും, ശ്യാമയും കൂടെ നേരെ പാർക്കിങ്ങ് എരിയയിലേക്ക് നടന്നു. ആ പ്രദേശത്തേക്ക് കുട്ടികൾ ആരും അങ്ങനെ വരാത്തതിനാൽ അവിടെ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഗായത്രി ചുറ്റും ആരും ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തിയതിനു ശേഷം പാർക്കിങ്ങിൽ നിർത്തിയിരുന്ന ഒരു റെഡ് കളർ റോയൽ എൻഫീൽഡ് ബുള്ളറ്റിനരികിലേക്ക് നടന്നു. "എടി വേണ്ട. ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ പ്രശ്നം ആകും" രേവതി പേടിയോടെ പറഞ്ഞു.

" നീ പേടിക്കാതെ പെണ്ണേ. നിങ്ങൾ ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് നോക്ക് " ബുള്ളറ്റിൻ്റെ അടുത്ത് താഴേ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. ചുറ്റും ആരും ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തിയ ശേഷം ഗായത്രി വണ്ടിയുടെ കാറ്റ് പതിയെ അഴിച്ച് വിടാൻ തുടങ്ങി. മുക്കാൽ ഭാഗത്തോളം കാറ്റ് പോയതും അവൾ നിർത്തി. താഴേ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. "വാ പോവാം " കയ്യിലെ മണ്ണ് തട്ടി കളഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. ശേഷം അവർ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു. എന്നാൽ ഇതെല്ലാം മറ്റ് രണ്ട് കണ്ണുകൾ കണ്ടത് അവർ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ബ്രെക്കിനു ശേഷം ക്ലസ്സിലേക്ക് തിരിച്ച് വരുകയാണ് ഗായത്രിയും കൂട്ടുകാരും. ക്ലാസ്സിനു മുന്നിൽ തന്നെ ആയി എയ്ഞ്ചലും കൂട്ടുക്കാരും നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. '' കാറ്റൊക്കെ പോയോ ഗായത്രി " എയ്ഞ്ചലിൻ്റെ സംസാരം കേട്ട് ഗായത്രി ഒന്ന് ഞെട്ടി. "എന്താ "ഗായാത്രി വിറയലോടെ ചോദിച്ചു. "അല്ല രാവിലെ അലോക്ക് സാർ തന്ന ഇംപോസിഷനോടെ നിൻ്റെ കാറ്റ് മൊത്തം പോയോ എന്ന് " അത് കേട്ടതും ഗായത്രി ഒന്ന് ആശ്വസിച്ചു. "അങ്ങനെ എതെങ്കിലും ഒരു സാർ വിചാരിച്ചാൽ ഒന്നും ഈ ഗായത്രിയുടെ കാറ്റ് കളയാൻ പറ്റില്ല .വാടീ" രേവതിയുടെ കൈയ്യും പിടിച്ച് ഗായത്രി ക്ലാസ്സിനുള്ളിലേക്ക് നടന്നു.

" എടീ സാന്ദ്ര നാളെ ഇവിടെ ചിലവർ ഒന്നും ക്ലാസ്സിലേക്ക് വരില്ല " തെട്ടടുത്ത് നിൽക്കുന്ന കൂട്ടുക്കാരിയോട് ഗായത്രി കേൾക്കുന്ന രീതിയിൽ എയ്ഞ്ചൽ പറഞ്ഞു. " ഞാൻ നാളെ വരികയും ചെയ്യും. സാർ തന്ന വർക്ക് ചെയ്യുകയും ചെയ്യും. അങ്ങനെ വല്ലവൻമാരേയും പേടിച്ച് വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന ആൾ അല്ല ഈ ഗായത്രി മഹാദേവൻ" മാസ്സ് ഡയലോഗ് പറഞ്ഞ് ഗായത്രി തൻ്റെ സീറ്റിൽ ചെന്ന് ഇരുന്നു. "ടീ നീ ഇപ്പോ എന്തോക്കെയാ പറഞ്ഞേ. എന്തായാലും നന്നായി.അവൾക്ക് കുറച്ച് അഹങ്കാരം കൂടുതലായിരുന്നു. " രേവതി ഗായത്രിയോടായി പറഞ്ഞു. "അതൊക്കെ എനിക്ക് ഒരു ഫ്ളോയിൽ വന്നതാണ്. ശരിക്ക് എനിക്ക് ഇവളോടല്ല. ആ അലോക്കിനോടാ ഉള്ള ദേഷ്യം മുഴുവൻ " " അത് സാരില്ലാ ടി. നമ്മടെ സാർ അല്ലേ. നീ അത് വിട്ട് കള" " പറ്റില്ല. എനിക്ക് അയാളോടുള്ള ദേഷ്യം ഒരിക്കലും മാറില്ല " അപ്പോഴേക്കും ടീച്ചർ ക്ലാസ്സിലേക്ക് വന്നിരുന്നു. വൈകുന്നേരം വരെ അവൾ എങ്ങനെയോ സമയം തള്ളി നീക്കി. ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞതും ഗായത്രിയും രേവതിയും ശ്യാമ, ശിൽപ്പയും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. "നാളെ മുതൽ ഞാൻ സ്റ്റാൻഡിൽ വന്ന് പോസ്റ്റടിച്ചു നിൽക്കില്ല ട്ടോ. സ്വന്തം സ്കൂട്ടിയിൽ വന്ന് കോളേജിൽ സ്കൂട്ടി വച്ച് തിരിച്ച് സ്റ്റൻ്റിലേക്ക് നടന്ന് വരണം. എൻ്റെ ഒരു ഗതികേട്" ഹെൽമറ്റ് ഇടുന്നതിനിടയിൽ ഗായത്രി പറഞ്ഞു.

"വെറുതെ ഒരു കാര്യവും ഇല്ലാതെ അല്ലല്ലോ നീ വരുന്നത്.ആ സ്റ്റാൻൻ്റിൽ വായ നോക്കി നിൽക്കാൻ അല്ലേ " രേവതി ഗായത്രിയെ പുഛിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "വാ സ്റ്റാൻഡ് വരെ ഞാൻ ആക്കി തരാം ''. വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യ്തു കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. "അയ്യോ വേണ്ട. അന്ന് നാല് പേരും കൂടി സ്കൂട്ടിയിൽ പോയിട്ട് ആ പോലീസ് ക്കാരൻ്റെ വായിലുള്ള തെറി മൊത്തം കേട്ടത് ഞാനാ. ഞങ്ങൾ നടന്ന് പൊയ്ക്കോളളാം" കൈകൾ കൂപ്പി കൊണ്ട് ശിൽപ്പ പറഞ്ഞു . അപ്പോഴേക്കും ഗായത്രിയുടെ ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്യ്തു. "എടാ എന്നാ ശരി നാളെ കാണാം " ഗായത്രിയോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് ബാക്കി ഉള്ളവർ മുന്നോട്ട് നടന്നു. " ഹലോ അപ്പു " "ഗായു നീ എത്താറായില്ലേ" "ദാ കോളേജിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.ഒരു 15 മിനിറ്റ് ഇപ്പോ എത്തും " ഗായത്രി ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യ്ത് മുന്നോട്ട് വണ്ടി എടുത്തതും മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് ഗായത്രി ഞെട്ടി. "എനിക്ക് പണി തന്നിട്ട് സുഖമായി വീട്ടിൽ പോകാം എന്ന് കരുതിയോ നീ " സ്കൂട്ടിയിലെ കീ ഊരി എടുത്ത് കൊണ്ട് അലോക്ക് പറഞ്ഞു. "താൻ എന്താടോ കാണിച്ചേ. എൻ്റെ കീ താടോ " വണ്ടിയുടെ സ്റ്റാൻഡ് ഇട്ട് അലോക്കിനടുത്തേക്ക് നടന്നു കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. " എൻ്റെ കാര്യത്തിൽ ഒരു തിരുമാനം ഉണ്ടാക്കിയിട്ടേ നീ ഈ കോളേജ് വിട്ട് പുറത്ത് പോവൂ"

"തൻ്റെ കാര്യത്തിൽ തിരുമാനം എടുക്കാൻ ഞാൻ ആരാ തൻ്റെ കെട്ട്യോളോ " "ഓഹ് ഭാര്യ ആക്കാൻ പറ്റിയ ഒരു സാധനം. നിന്നെ ഒക്കെ കെട്ടുന്നവൻ്റെ കാര്യം കട്ട പുക ആണ്. ഞാൻ ഉദേശിച്ചത് എൻ്റെ ബുളളറ്റിൻ്റെ കാര്യം ആണ്. " " തൻ്റെ ബുള്ളറ്റിൻ്റെ കാര്യം എന്തിനാ എന്നോട് പറയുന്നേ " "നിനക്ക് അറിയില്ലേ എന്താ കാര്യം എന്ന് " അലോക്ക് ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു. " ഇല്ല" "എൻ്റെ ശരിക്കും ഉള്ള സ്വഭാവം വച്ച് നിന്നെ കൊണ്ട് തന്നെ അഴിച്ച് വിട്ട കാറ്റ് ഊതി നിറപ്പിക്കണ്ടത് ആണ്" അലോക്ക് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. " നീ എൻ്റെ വണ്ടിയുടെ കാറ്റ് അഴിച്ച് വിട്ടത് തെളിവ് സഹിതം എയ്ഞ്ചൽ എന്നേ കാണിച്ചിരുന്നു." " അത്. അത് ഞാൻ'' ഗായത്രി ഒന്ന് പതറി. " നീ നാളെ പാരൻസിനെ വിളിച്ച് കോളേജിൽ വന്നാ മതി." "അയ്യോ സാർ അങ്ങനെ പറയല്ലേ .ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റിന് സോറി പറയാം സാർ" ഗായത്രി നിഷ്കു ആയി പറഞ്ഞു. " ഞാൻ സാറിന് പോവാൻ ഓട്ടോ വിളിച്ച് തരാം'' " എന്നാ ശരി. നീ ഓട്ടോ വിളിച്ച് പോ. നിൻ്റെ വണ്ടി ഞാൻ കൊണ്ടു പോവാം " "അയ്യോ അത് പറ്റില്ല .സ്കൂട്ടി ഇല്ലാതെ എനിക്ക് വീട്ടിൽ പോവാൻ പറ്റില്ല." " എന്നാ ശരി ഞാൻ പറയുന്ന സ്ഥലത്ത് ഒക്കെ നീ എന്നേ കൊണ്ടുവിടണം". ഗായത്രിക്ക് ഒരു പണി കൊടുക്കാം എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ കുറച്ച് നേരം ആലോചിച്ചിതനു ശേഷം അലേക്ക് പറഞ്ഞു.

" ആ ok." ഗായത്രി സമ്മതിച്ചതും വണ്ടിയുടെ കീ അലേക്ക് തിരികെ കൊടുത്തു. ഗായത്രി വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു. പിന്നിൽ അലേക്ക് കയറിയതും വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു. ''റോഡാണ് നിറയെ കുണ്ടും കുഴിയും ഒക്കെ ഉണ്ടാവും എന്ന് വച്ച് വെറുതെ എങ്ങാനും ബ്രേക്ക് പിടിച്ചാൽ എൻ്റെ സ്വഭാവം മാറും" "ഓഹ് പിന്നെ ആവശ്യത്തിന് പിടിക്കാൻ ഉള്ള താ ബ്രേക്ക് " ഗായത്രി പുഛത്തോടെ പറഞ്ഞു. പിന്നിടുള്ള യാത്രയിലുടനീളം അവർ പരസ്പരം തല്ലു കൂടി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. "ദാ ഇവിടെ നിർത്ത്" ഒരു ലൈബ്രറിക്ക് മുന്നിൽ എത്തിയതും അലോക്ക് പറഞ്ഞു. "OK സാർ.bye " അലോക്ക് വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയതും ഗായത്രി പറഞ്ഞു . "അതെയ് എങ്ങോട്ടാ. ഞാൻ പോയി 2, 3 ബുക്ക്സ് എടുത്തിട്ട് വരാം.അത് വരെ നീ ഇവിടെ വെയിറ്റ് ചെയ്യ് " അലോക്ക് ഗായത്രിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. " എയ് അത് പറ്റില്ല. എനിക്ക് വീട്ടിൽ പോവണം" " എന്നാ ശരി നീ പൊയ്ക്കോ. എന്നിട്ട് നാളെ വരുമ്പോൾ പാരൻ്റിനെ കൂട്ടി വന്നാൽ മതി" ഡാഡിനോട് പറഞ്ഞാൽ ഡാഡ് വരില്ല. അമ്മയോട് പറഞ്ഞാൽ ഇത്ര വലുതായി എന്ന് ഒന്നും നോക്കില്ല ചിലപ്പോ രണ്ട് അടി കിട്ടി എന്ന് വരും, എട്ടനോട് പറയാം എന്ന് വച്ചാൽ എട്ടൻ്റെ വായിലുള്ള തെറി മുഴുവൻ കേൾക്കേണ്ടി വരും പിന്നെ ഉള്ളത് എൻ്റെ അപ്പു ആണ്. അവൾ വിളിച്ചാൽ വരും.

പക്ഷേ പാവത്തിനെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാൻ വയ്യാ. എന്തായാലും ഇവിടെ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം.(ഗായത്രി ആത്മ) "സാർ പോയിട്ട് വരു .ഞാൻ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം "ഗായത്രി വിനയ കുലീനയായി പറഞ്ഞതും അലോക്ക് അകത്തേക്ക് നടന്നു. കുറച്ച് നേരം എന്ന് പറഞ്ഞ് 15 മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞു, അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു, മുക്കാൽ മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു ,ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു. എന്നിട്ടും അലോക്ക് മാത്രം വന്നില്ല. ഗായത്രി നേരെ ലൈബ്രറിയിലേക്ക് നടന്നു. ആ പ്രദേശം മുഴുവൻ അടിച്ച് പെറുക്കി നോക്കിയിട്ടും അലോക്കിനെ മാത്രം കാണാൻ ഇല്ല. ഗായത്രി നിന്നെ അയാൾ വടി ആക്കിയതാണ്. അയാളുടെ വണ്ടി യുടെ കാറ്റ് അഴിച്ചതിന് പണി തന്നതാണ്.(ഗായത്രി ആത്മ) അപ്പോഴേക്കും അപ്പു രണ്ടാമത് വിളിച്ചു. ഗായത്രി വേഗം വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. അലോക്കിന് തിരിച്ച് പണിയാൻ പോകുന്ന പണി ആലോചിച്ച് . * വൈകുന്നേരം വീട്ടിലെത്തിയ രുദ്രൻ പവിയുടെയും, ഗായത്രിയുടെയും ലഹള കേട്ടാണ് റൂമിലേക്ക് എത്തിയത്. " എടി പല്ലി കുട്ടി അങ്ങനെ അല്ല. എൻ്റെ അപ്പു ചെയ്യുന്നത് നോക്കി അതെ പോലെ ചെയ്യ് " ബെഡിലിരുന്ന് കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു.

" ഗാച്ചൂ നീ എന്നേ ബെറുതെ പല്ലീന്ന് വിളിച്ചണ്ടാ " " ഞാൻ ഇനിയും വിളിക്കും. പല്ലി ,പല്ലി, പല്ലി" " നോക്ക് അമ്മ എന്നെ പല്ലിന്ന് വിളിച്ചുണു" "ഗായൂ. നീ എൻ്റെ കുട്ടിനെ എന്തിനാ പല്ലിന്ന് വിളിക്കണെ.നിനക്ക് അടി കിട്ടും ട്ടോ " അപ്പു കളിയാലെ പറഞ്ഞു. "ഓഹ് ലോകത്ത് എവിടെയും ഇല്ലാത്ത ഒരു അമ്മയും മോളും വന്നിരിക്കുന്നു. ഒരു പല്ലിയും ഉണ്ട് ഒരു അരണയും ഉണ്ട്. നിങ്ങൾ എന്താ മ്യഗ ശാലയാണോ " ''അരണയോ അത് ആരാ " അപ്പു സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. " പല്ലവിയുടെ ഷോട്ട് ഫോം പല്ലി. അതുപോലെ അപർണയുടെ ഫോർട്ട് ഫോം അരണ ." "പോടീ "തലയണ ഗായത്രിയുടെ നേരെ എറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് അപർണ പറഞ്ഞു. ഇതെല്ലാം കണ്ടു കൊണ്ട് രുദ്രൻ അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു. " അച്ചേ "പവി എന്നത്തെയും പോലെ രുദ്രൻ്റെ അരികിലേക്ക് ഓടി. രുദ്രൻ അവളെ ഇരുകൈകളും നീട്ടി എടുത്തു. "പൊന്നുട്ടി എന്താ ചെയ്യണത്.ആകെ വിയർത്തല്ലോ " പവിയുടെ മുഖത്തെ വിയർപ്പ് തുടച്ച് കൊണ്ട് രുദ്രൻ ചോദിച്ചു. " അമ്മ എനിച്ച് ഡാൻസ് പഠിപ്പിച്ച് തരാ അച്ചേ " പവി കൊഞ്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.........തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...