💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 37

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞതും രുദ്രൻ ഓഫീസിലേക്ക് പോവാനായി ഇറങ്ങി. രുദ്രൻ നടന്ന് കാറിനടുത്ത് എത്തിയതും അപർണ അവൻ്റെ പിറകെ ഓടി എത്തി. "അതേയ് " അപർണ നീട്ടി വിളിച്ചതും രുദ്രൻ എന്താ എന്ന ഭാവത്തിൽ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. " ഗായത്രിക്ക് ബർത്ത് ഡേ ഗിഫ്റ്റ് വാങ്ങാനായി രാവിലെ പോവാം എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു. "മ്മം. ഞാൻ ആ കാര്യം മറന്നു.5 മിനിറ്റ് വെയിറ്റ് ചെയ്യാം വേഗം റെഡിയായി വാ'' രുദ്രൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും അപർണ അകത്തേക്ക് ഓടി. '' ഇയാൾ ഇത് എന്ത് സാധനമാ.ഞാൻ എങ്ങനെയാ 5 മിനിറ്റ് കൊണ്ട് ഒക്കെ റെഡിയായി വരുക " രുദ്രനെ പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് അപ്പു വേഗത്തിൽ സ്റ്റയർ കയറി മുകളിൽ എത്തി. ഇട്ടിരുന്ന ഡ്രസ്സ് നല്ലതായിരുന്നതിനാൽ അവൾ ഡ്രസ്സ് ഒന്നും മാറ്റാൻ നിന്നില്ല. ഷെൽഫിൽ നിന്നും ഒരു ഷാൾ എടുത്ത് ഇട്ടു. മുടി ഒന്ന് കെട്ടി വച്ച് ഒരു പൊട്ടും തൊട്ട് അപ്പു ധ്യതിയിൽ താഴേക്ക് ചെന്നു. പവിമോളേ എടുത്ത് അവൾ നേരെ കാറിനടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അപ്പോഴേക്കും 15 മിനിറ്റോളം കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കാറിൽ കയറി ഇരുന്നതിനു ശേഷം അവൾ ഒന്ന് ശ്വാസം ആഞ്ഞു വലിച്ചു .

ഫ്രണ്ട് സിറ്റിൽ ആയിരുന്നു അപ്പു ഇരുന്നത് .അവളുടെ മടിയിൽ പവിയും ഇരുന്നു. '' അച്ചനും, അമ്മയും എബടക്കാ പോണേ" ''ഞങ്ങൾ ഷോപ്പ് വരെ പോവാ പൊന്നു "അതിനുള്ള മറുപടി പറഞ്ഞത് രുദ്രൻ ആയിരുന്നു. " എന്നാ ഞാനും വരട്ടെ അച്ചേ. എനിച്ച് സ്കൂളിൽ പോവണ്ട". ''അത് വേണ്ട ചക്കരെ. നമ്മുക്ക് വേറെ ഒരു ദിവസം പോവാ. ഇന്ന് വേറെ ഒരു ആവശ്യത്തിന് അച്ചനും, അമ്മയും കൂടി പോണത് " " ശരി അച്ചേ "പവി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പിന്നീടുള്ള യാത്രയിൽ പവിയും അപ്പുവും കൂടി എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുകയാണ്. എന്ത് കണ്ടാലും പവിക്ക് സംശയങ്ങൾ ആണ്. അതൊക്കെ അപ്പുവിനോട് ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. ഒപ്പം അപ്പു അതിനുള്ള ഉത്തരവും പറയുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ പകുതിയും മണ്ടത്തരങ്ങൾ ആണെന്ന് മാത്രം. പവിയുടേയും അപ്പുവിൻ്റെയും സംസാരം കേട്ട് രുദ്രന് ചിരി വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവൻ അത് പുറത്ത് പ്രകടിപ്പിക്കുന്നില്ല. " അപ്പോ ഇന്ന് അമ്മയും അച്ചയും കൂടി ആണോ എന്നേ സ്കൂളിൽ കൊണ്ടു പോവുന്നത് ലേ" പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർമ വന്ന പോലെ പവി പറഞ്ഞു. "അതെടാ കണ്ണാ ''

രുദ്രൻ വാത്സല്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. ഒരു നിമിഷം അപ്പു രുദ്രനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. പവിയുടെ ഭാഗ്യമാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു അച്ചനെ കിട്ടിയത്. ഒരേ സമയം അച്ഛൻ്റെയും ഒരു അമ്മയുടെ സ്നേഹവും രുദ്രൻ പവിക്ക് നൽക്കുന്നുണ്ട്. ഒരു നിമിഷം അപർണക്ക് അവളുടെ അച്ഛനെ ഓർമ വന്നു.അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞതും അത് ആരും കാണാതെ അവൾ തുടച്ചു . പവിയുടെ സ്കൂൾ എത്തിയതും രുദ്രൻ കാറിൽ നിന്ന് പുറത്ത് ഇറങ്ങി നിന്നു. അപ്പു പവിയുമായ് അവളുടെ ക്ലാസിലേക്ക് നടന്നു. അമ്മയെ ക്ലാസിലെ കുട്ടികൾക്ക് കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്ന സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു പവി.ആ കുഞ്ഞു മനസ് ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചിരുന്നു. രുദ്രൻ കാറിനടുത്ത് നിന്ന് ഫോണിൽ നോക്കുകയാണ്. അപർണ എത്രയൊക്കെ ശ്രമിച്ചാലും ഒരിക്കലും പവിയുടെ സ്വന്തം അമ്മയാവാൻ കഴിയില്ല. പവിക്ക് അപർണ സ്വന്തം അമ്മയാണ് .പക്ഷേ അപർണക്കോ. എത്രയൊക്കെ പവി സ്വന്തം മോൾ ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞാലും സത്യം അത് അല്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞതും അപർണ തിരിച്ച് വന്നു. അവൾ കാറിൻ്റെ ഡോർ തുറന്നതും പുറകിൽ നിന്നും ആരോ അവളെ വിളിച്ചു.

"അപർണ്ണ " വിളി കേട്ടതും അപ്പു തിരിഞ്ഞ് നോക്കി അവരെ കണ്ടതും അപർണ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. " തനൂ " അപർണ അവരുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു. " നീ എന്താ തനു ഇവിടെ " "എൻ്റെ രണ്ടാമത്തെ മോൻ ഈ സ്കൂളിൽ ആണ്.ഹസ്ബൻ്റിന് കുറച്ച് ജോലി തിരക്ക്. അതു കൊണ്ട് മോനേ ഇവിടെ കൊണ്ടു വന്ന് ആക്കാൻ വന്നതാ " " നീ എന്താ ഇവിടെ അപ്പു " " ഞാനും എൻ്റെ മോളേ ആക്കാൻ വന്നതാ " "നിനക്ക് കുട്ടി ആയോ.നിൻ്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞത് പോലും ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല .+2 കഴിഞ്ഞതും എന്നേ വാപ്പ കെട്ടിച്ച് വിട്ടില്ലേ.പിന്നെ ഒപ്പം പഠിച്ച വരെ കുറിച്ച് ഒക്കെ അന്വോഷിക്കാൻ എവിടെ സമയം '' " അതും ശരിയാ. "അപർണ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. " നിൻ്റെ ഹസ്ബൻ്റ് ആണോ" രുദ്രനെ നോക്കി കൊണ്ട് തനു ചോദിച്ചു . " ആ അതെ ''. അപ്പു തനുവിൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് രുദ്രൻ്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു . " ഇത് തൻസിയ. എൻ്റെ +2 ഫ്രണ്ട് ആണ്" രുദ്രനെ നോക്കി അപ്പു പറഞ്ഞു. ''ഹായ് "തനു രുദ്രനെ നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ മറുപടിയായി രുദ്രൻ ഒന്ന് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. " നിൻ്റെ മോൾക്ക് എത്ര വയസായി, എന്താ മോൾടെ പേര് "തനു അപ്പുവിനോടായി ചോദിച്ചു.

" നാല് വയസ് ആവാറായി. പല്ലവി എന്നാ പേര്." " അത്രയൊക്കെ ആയോ അപ്പോ എൻ്റെൻ്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ സമയത്ത് തന്നെ ആണോ നിൻ്റെ കല്യാണവും കഴിഞ്ഞത് .എൻ്റെ മുത്ത മോനും 4 വയസ് ആയി" തനു സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. " ആ അതെ " ഒരു ഭാവ വ്യത്യസവും ഇല്ലാതെ അപർണ പറയുന്നത് കേട്ട് രുദ്രൻ അവളെ അതിശയത്തോടെ നോക്കി. " എന്നാലും എനിക്ക് വിശ്വാസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല നിൻ്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു എന്നും ഒരു കുട്ടി ആയി എന്നും. ഇപ്പോ കണ്ടാലും ഒരു വ്യത്യസവും ഇല്ല. ഒരു മാറ്റവും ഇല്ല പഴയ പോലെ തന്നെ ഉണ്ട്" തനു അതിശയത്തോടെ പറഞ്ഞു. " പക്ഷേ നിനക്ക് നല്ല മാറ്റം ഉണ്ട് തനു. നന്നായി തടിച്ചു.'' "പിന്നെ അല്ലാതെ 2 പ്രസവത്തോടെ മനുഷ്യൻ തടിച്ച് വീർത്തു. പിന്നെ കുടുംബക്കാര്യങ്ങൾക്കിടയിൽ ഇതൊക്കെ നോക്കാൻ എവിടെ സമയം " '' സാർ ഇത് കേൾക്കണം. +2 വിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഇവൾ പുരുഷ വിരോധി ആയിരുന്നു.ഇവൾ കാരണം എത്ര ചെക്കൻ മാർക്ക് ഹെഡ് മാഷിൻ്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും അടി കൊണ്ടിട്ടുണ്ട് എന്ന് അറിയുമോ.

+2 വരെ അമേരിക്കയിൽ പോവണം എന്ന് പറഞ്ഞ് നടന്ന പെണ്ണ് ആണ് ഇപ്പോ കല്യാണവും കഴിഞ്ഞ് ഒരു കുട്ടിയും ആയി എന്ന് പറയുമ്പോൾ സത്യത്തിൽ ചിരി ആണ് വരുന്നത്. അല്ലെങ്കിലും ഒരു വിധം എല്ലാ സ്ത്രീകളുടേയും അവസ്ഥ ഇതു തന്നെയാണ്."തനു കളിയായും പകുതി കാര്യമായും പറഞ്ഞു. പക്ഷേ ആ വാക്കുകൾ രുദ്രൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ തന്നെ തറച്ചു . '' തനു നമ്മുക്ക് പിന്നെ കാണാം ഇപ്പോ കുറച്ച് തിരക്ക് ഉണ്ട്" അപ്പു തിരക്ക് പിടിച്ച് കാറിൽ കയറി. പക്ഷേ യഥാർത്ഥത്തിൽ തനുവിൽ നിന്നും ഉയരാൻ ഇടയുള്ള ചോദ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ഒരു രക്ഷപ്പെടൽ കൂടിയായിരുന്നു അത്. " ശരി ടി.പിന്നെ കാണാം " തനുവും മുന്നോട്ട് നടന്നു. രുദ്രൻ കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു. അവൻ്റെ മനസ് മുഴുവൻ തൻസിയ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു. ** കോളേജ് ഗേറ്റിന് മുന്നിൽ എത്തിയ ഗായത്രി സ്കൂട്ടി പാർക്കിങ്ങ് എരിയയിൽ പാർക്ക് ചെയ്യ്ത് ക്ലാസിലേക്ക് ഓടി. അപ്പോഴേക്കും സമയം കുറച്ച് വൈകിയിരുന്നു. അവൾ ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറുന്നതിനു തൊട്ട് മുൻപ് ക്ലാസിൽ അലോക്ക് എത്തിയിരുന്നു. "ഗായു നിൻ്റെ ഇന്നത്തെ കാര്യവും പോക്ക് ആണ് അലോക്കിനെ ക്ലാസിൽ കണ്ടതും ഗായത്രിയുടെ മനസ് അവളോടായി പറഞ്ഞു. "എന്തായാലും ഇന്നലെ ക്ലാസിൽ ആകെ നാണവും മാനവും മൊത്തത്തിൽ പോയതാ ഇനി ഇപ്പോ എന്ത് നോക്കാൻ "

ഗായത്രി രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് ക്ലാസിനു മുന്നിലെത്തി. "Sir , may I come in. " പക്ഷേ അലോക്ക് അത് കേട്ടിരുന്നില്ല. അവൾ ഒന്നു കൂടി വിളിച്ചു .പക്ഷേ അലേക്ക് കേട്ടിരുന്നില്ല. "എനിക്ക് അറിയാം. അയാൾ കേട്ടിട്ട് കേൾക്കാത്ത ഭാവത്തിൽ നിൽക്കുകയാണ്. എൻ്റെ തനി സ്വഭാവം ഇയാൾക്ക് അറിയില്ല.(ഗായൂ ആത്മ) "Sir may I come in" മുഴുവൻ ശബ്ദവും എടുത്ത് ഗായത്രി ഉറക്കെ വിളിച്ചു. പക്ഷേ ശബ്ദം ഇത്തിരി കൂടി പോയി. അവളുടെ ശബ്ദം ആ ക്ലാസ്സിൽ മുഴുവൻ പ്രതിധ്വാനിച്ചതും എല്ലാവരുടേയും ശ്രദ്ധ ഗായുവിനു മേൽ ആയി. അലേക്ക് പതിയെ ഗായത്രിയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്ന് വന്നു. "എനിക്ക് ചെവി കേൾക്കാം .ഇങ്ങനെ ഉറക്കെ കാറി പൊളിക്കണ്ട ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല" അത് കേട്ടതും ക്ലാസിലെ എല്ലാവരും ഗായത്രിയെ നോക്കി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. '' എന്താ ഇത്ര ലേറ്റ്. ക്ലാസിൽ കയറാൻ ഉള്ള സമയം കഴിഞ്ഞല്ലോ " വാച്ച് നോക്കി അലോക്ക് പറഞ്ഞു "സോറി സാർ" ഇത്തിരി സമയം വൈകി. " നിൻ്റെ സ്വഭാവം കണ്ടാൽ ശരിക്കും ഞാൻ ക്ലാസിന് പുറത്ത് നിർത്തേണ്ടത് ആണ് നിന്നെ .പക്ഷേ ഈ ഒരു തവണ ഒരു എക്സ്ക്യൂസ് തരുകയാണ്. കയറി ഇരിക്ക് "

"ഓഹ് പിന്നെ.ഇയാൾ എന്നെ പുറത്ത് നിർത്തിയാൽ ഞാൻ അന്തസായി പുറത്ത് നിൽക്കും.അതാണ് ഈ ഗായത്രി " (ഗായൂ ആത്മ) "എന്താ ഇവിടെ സ്വപ്നം കണ്ട് നിൽക്കാൻ ആണോ ഉദേശം " അലോക്കിനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഗായത്രിയോടായി അലോക്ക് ചോദിച്ചു. "സാർ ഇംപോസിഷൻ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. " ബാഗിൽ നിന്നും ബുക്ക് എടുത്ത് കൊണ്ട് ഗായു പറഞ്ഞതും വേണ്ട എന്ന രീതിയിൽ അലോക്ക് കൈ ഉയർത്തി. "എനിക്ക് അറിയാം നീ എഴുതും എന്ന് .വേണെമെങ്കിൽ ക്ലാസിൽ കയറി ഇരിക്ക് അല്ലെങ്കിൽ പുറത്തേക്ക് പോ" അത് കേട്ടതും ഗായത്രി നേരെ സീറ്റിലേക്ക് നടന്നു. ''എന്താടി സാർ നിന്നോട് രഹസ്യമായി പറഞ്ഞത് " സീറ്റിൽ വന്ന് ഇരുന്നതും രേവതി ആകാംഷയോടെ ഗായത്രിയോട് ചോദിച്ചു. " അതോ. അത് അയാൾക്ക് എന്നോട് മുടിഞ്ഞ പ്രേമം ആണത്രേ. അതോണ്ട് എന്നെ കേട്ടണം .അതിന് സമ്മതം ആണോ എന്ന് " ''സത്യായിട്ടും " രേവതി അലറി കൊണ്ട് ചോദിച്ചതും ക്ലാസിലെ സാർ അടക്കം എല്ലാവരും ലാസ്റ്റ് ബെഞ്ചിലേക്ക് നോക്കി. " എടീ ഒന്ന് പതുക്കെ .നീ മനുഷ്യനെ കൊലക്ക് കൊടുക്കും" അപ്പോഴേക്കും അലോക്ക് ലാസ്റ്റ് ബഞ്ചിനടുത്തേക്ക് എത്തിയിരുന്നു. "എന്താ .എന്താ ഇവിടെ "അലോക്ക് ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു.

" ഒന്നൂല്ല സാർ. എന്താ ഇന്ന് ലേയ്റ്റ് ആയത് എന്ന് ഇവൾ ചോദിച്ചതാ .വെ റെ ഒന്നും അല്ല " " ഇത്തരം ലൂസ് ടോക്കുകൾക്ക് ഇൻൻ്റർവെല്ലിനും സമയം തരുന്നത്.അല്ലാതെ ക്ലാസ് ടൈമ്മിൽ അല്ല ഇത്തരം ചർച്ചകൾ വേണ്ടത് " അലോക്ക് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. "Sorry sir" ഗായത്രി വിനയപൂർവ്വം പറഞ്ഞു. "Stand up." അലോക്ക് പറഞ്ഞതും ഗായത്രി സീറ്റിൽ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റൂ . " ബാഗും, ബുക്കും എല്ലാം എടുത്തോ " അലോക്കിനു പിന്നാലെ ഗായത്രി ബാഗും എടുത്ത് നടന്നു." " എൻ്റെ ക്ലാസ്സിൽ ഇനി മുതൽ നീ ഇവിടെ ഇരുന്നാൽ മതി ''ഫസ്റ്റ് ബെഞ്ചിൽ എയ്ഞ്ചലിൻ്റെ അരികിലേക്ക് ചുണ്ടി കൊണ്ട് അലോക്ക് പറഞ്ഞു. ഇതിനെക്കാൾ നല്ലത് പുറത്ത് നിൽക്കുന്നതായിരുന്നു എന്ന് വിചാരിച്ച് ഗായത്രി എയ്ഞ്ചലിനരികിൽ ഇരുന്നു. എയ്ഞ്ചൽ ഗായത്രിയെ നോക്കി ഒരു പുഛ ചിരി ചിരിച്ചതും ഗായത്രി മുഖം വെട്ടിച്ചു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും അലോക്ക് ക്ലാസ് എടുക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ച് നേരം ക്ലാസിൽ ശ്രദ്ധിച്ചെങ്കിലും കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഗായത്രി എന്ന ത്തെയും പോലെ ഡ്രീം വേൾഡിലേക്ക് (സ്വപ്ന ലോകം ) ടൂർ പോയി. * കുറച്ച് ദൂരത്തെ യാത്രക്ക് ശേഷം രുദ്രൻ ഒരു മാളിനു മുന്നിൽ കാർ നിർത്തി. അവൻ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയതും ഒപ്പം അപർണയും ഇറങ്ങി. അവർ ആദ്യം പോയത് ഒരു ഡ്രസ്സ് ഷോപ്പിലേക്കാണ്. " ആവശ്യ മുള്ളത് എന്താണ് എന്ന് വച്ചാൽ എടുത്തോ " അടുത്തുള്ള ഒരു ചെയറിൽ ഇരുന്ന് ഫോൺ നോക്കി രുദ്രൻ പറഞ്ഞു. അവൾ നേരെ ലഹങ്ക സെക്ഷനിലേക്കാണ് പോയത്.

ഒരു ബ്ലാക്ക് ആൻറ് വൈറ്റ് കളർ കോബിനേഷൻ ലഹങ്ക സെയിൽസ് ഗേൾ അപർണക്ക് കാണിച്ച് കൊടുത്തു. "അയ്യോ ചേച്ചി ബ്ലാക്ക് ആൻ്റ് വൈറ്റ് കളർ വേണ്ടേ വേണ്ട. വെറെ എതെങ്കിലും കളർ കാണിക്ക് " അവസാനം ഒരു റോസ് ആൻ്റ് ഗോൾഡൻ കളർ സിംപിൾ ഡിസൈൻ ലഹങ്ക അപർണ എടുത്തു. അതിനൊടൊപ്പം ഗായത്രിക്ക് കോളേജിലേക്ക് ഇടാൻ പറ്റിയ രണ്ട് മൂന്ന് ടോപ്പും പവിക്ക് ഒരു ഫ്രോക്കും എടുത്ത് രുദ്രൻ്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു. ബിൽ പേ ചെയ്യ്ത് രുദ്രൻ മുന്നിൽ നടന്നു. തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയിട്ടും അപർണ യെ കാണുന്നില്ല. അവൾ ആരോടോ എന്തോ ചോദിക്കുകയാണ് എന്ന് അവന് മനസിലായി. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞതും അപർണ രുദ്രൻ്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു. "ഗായുവിനുള്ള ഗിഫ്റ്റ് ഞാൻ പറയുന്ന ഷോപ്പിൽ നിന്നും വാങ്ങിക്കാം " അപ്പു രുദ്രനെ നോക്കി പറഞ്ഞതും രുദ്രൻ സമ്മതപൂർവ്വം തലയാട്ടി. അപ്പു ആ ഷോപ്പിങ്ങ് മാളിലെ മറ്റൊരു ഷോപ്പ് ലക്ഷ്യം വച്ച് നടന്നു. ഡ്രസ്സ് എടുത്ത കടയിലെ ആൾ പറഞ്ഞ അടയാളങ്ങളും ,ബോർഡുകളും നോക്കി അപർണ നടന്നപ്പോൾ അവളുടെ മുഖഭാവങ്ങൾ സസൂക്ഷ്മം വീക്ഷിച്ച് നടക്കുകയായിരുന്നു രുദ്രൻ. അപർണ ഒരു ഷോപ്പിന് മുന്നിൽ നിന്നതും അവൾക്കൊപ്പം രുദ്രനും ഷോപ്പിനകത്തേക്ക് കയറി. അതൊരു മ്യൂസിക് ഇൻട്രൂമെൻൻ്റ് സ്റ്റോർ ആയിരുന്നു. ''എന്താണ് മാഡം വേണ്ടത് " സെയിൽസ്മാൻ അപർണ യെ നോക്കി ചോദിച്ചു. "വയലിൻ " അത് കേട്ടതും രുദ്രൻ്റെ മുഖഭാവം മാറിയിരുന്നു........തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...