💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 38

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

''എന്താണ് മാഡം വേണ്ടത് " സെയിൽസ്മാൻ അപർണ യെ നോക്കി ചോദിച്ചു. "വയലിൻ " അത് കേട്ടതും രുദ്രൻ്റെ മുഖഭാവം മാറിയിരുന്നു. "One minute madam." സെയിൽസ്മാൻ വയലിൻ സെക്ഷനിലേക്ക് പോയതും അപർണ രുദ്രനു നേരെ തിരിഞ്ഞു. "ഗായു നന്നായി വയലിൻ വായിക്കും എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ അവളുടെ റൂമിലെവിടേയും ഞാൻ വയലിൻ കണ്ടതേ ഇല്ല .അതോണ്ട് ആണ് ഞാൻ അവൾക്ക് വയലിൻ വാങ്ങിക്കാം എന്ന് കരുതിയത്. ആ ഡ്രസ് ഷോപ്പിലെ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു ഈ കടയിൽ നല്ല music instruments കിട്ടും എന്ന്. അതാ ഇവിടേക്ക് വന്നത്. പക്ഷേ എനിക്ക് വയലിനെ കുറിച്ച് വലിയ അറിവ് ഒന്നും ഇല്ല. അതോണ്ട് നല്ലത് തെരെഞ്ഞെടുത്ത് തരണേ പ്ലീസ്. " അപർണ രുദ്രനെ നിഷ്കളങ്കതയോടെ നോക്കി പറഞ്ഞു. " ഉം." രുദ്രൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്യ്തു. അപ്പോഴേക്കും സെയിൽസ്മാൻ മൂന്ന്, നാല് ടൈപ്പ് വയലിനുമായി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് വന്നു. "ഇതാ മാഡം .നിങ്ങൾ പ്ലേ ചെയ്യ്ത് നോക്കി എറ്റവും കംഫർട്ടബിൾ എതാണോ അത് വാങ്ങിയാൽ മതി" അയാൾ ഓരോ വയലിനുകളായി മേശപ്പുറത്ത് നിരത്തി.

അപ്പു ആ വയലിനുകളിലേക്കും രുദ്രനേയും മാറി മാറി നോക്കി. ആ നോട്ടത്തിൻ്റെ അർത്ഥം മനസിലായ രുദ്രൻ ഒരു വയലിൻ കൈകളിൽ എടുത്തു. അത് കൈകളിൽ എടുത്തപ്പോൾ രുദ്രൻ്റെ മനസിൽ ഒരു തരം കുറ്റബോധം നിറഞ്ഞിരുന്നു. ഗായത്രിയുടെ പ്രിയപ്പെട്ട വയലിൻ തല്ലി പൊട്ടിക്കാൻ കാരണക്കാരൻ തന്നെ ഞാൻ ആയിരുന്നു. ആ ഞാൻ തന്നെ അവൾക്കായ്..... ചില ഓർമകൾ രുദ്രൻ്റെ മനസ്സിൽ ജലപ്രവാഹം പോലെ കുത്തി ഒഴുകി. അതേ സമയം അപർണ രുദ്രൻ വയലിനിൽ മീട്ടുന്ന നാദം കേൾക്കാനായി കാതോർത്തു. അപ്പോഴും രുദ്രൻ്റെ കൈകൾ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ ഒരു നിമിഷം അപർണയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അതിന് പകരമായി അപ്പു അവനെ നോക്കി ഒരു നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരി നൽകി. ആ നിറ പുഞ്ചിരി മതിയായിരുന്നു അവൻ്റെ മനസ്സിലെ എല്ലാ ഓർമകളേയും അലിയിച്ച് കളയാൻ .അവൻ വയലിനിലെ സ്ട്രിങ്ങുകൾ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യ്ത് വയലിൻ പ്ലേ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ''ശ്രീ രാഗമോ തേടുന്നു നീ ഈ വീണതൻ പൊൻ തന്തിയിൽ സനേഹാർദ്രമായ് ഏതോ പദം തേടുന്നു നാം ഈ നമ്മളിൽ " രുദ്രൻ വായിച്ചു നിർത്തി.അപർണയുടെ മിഴികൾ അത്ഭുതം കൊണ്ട് വിടർന്നു.

"ഇത് pack ചെയ്യ്തോള്ളൂ" വയലിൽ സെയിൽസ്മാനു നേരെ രുദ്രൻ നീട്ടി. ബിൽ പേ ചെയ്യ്ത ശേഷം അവർ ഇരുവരും ഷോപ്പിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.തുടർന്നുള്ള യാത്രയിലുടനീളം രുദ്രൻ്റെ മനസിൽ പഴയ ഓർമകളായിരുന്നു. " രുദ്രാ " അപർണയുടെ വിളിയാണ് അവനെ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്. " ഇന്ന് രാത്രി നമ്മുക്ക് ഗായുവിൻ്റെ ബർത്ത് ഡേ ആഘോഷിക്കാം. രാത്രി 12 മണിക്ക് " അപർണ രുദ്രനെ പ്രതിക്ഷയോടെ നോക്കി. * നന്ദു നമ്മുക്ക് ഗായുവിൻ്റെ ബർത്ത് ഡേ ഇന്ന് രാത്രി 12 മണിക്ക് ആഘോഷിക്കാം. "അതിൻ്റെ ഒക്കെ ആവശ്യം എന്താ രുദ്രാ. രാത്രി എല്ലാവരുടേയും ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെടുത്താം എന്ന് മാത്രം. അതിന് പകരം നാളെ വൈകുന്നേരം കുറച്ച് റിലേറ്റീവ്സിനെ ഒക്കെ വിളിച്ച് ഒരു ബർത്ത് ഡേ പാർട്ടി നടത്താം. ഡെക്കറേഷൻ ഒരു ഇവൻമാനേജ്മെൻ്റിനെ എൽപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാം. സോ സിംപിൾ ''. " എളുപ്പം അതാണ് പക്ഷേ നമ്മുക്ക് നമ്മുടെ വീട്ടിലെ ആളുകൾ മാത്രമായി, നമ്മൾ തന്നെ ഡെക്കറേഷൻ വർക്ക്കൾ ചെയ്യ്ത്, 12 മണി വരെ ഉറക്കം ഒഴിച്ച് കാത്തിരിക്കുന്ന ഒരു ഫീൽ ഒന്നും ഇവൻ്റ് മാനേജ്മെൻ്റിന് കൊടുത്താൽ കിട്ടില്ലല്ലോ "

''കുറേ കഷ്ടപ്പെട്ട് പണി ചെയ്യ്ത് കിട്ടുന്ന ഇത്തരം ഫീലുകൾ എന്തിനാ രുദ്രാ .നമ്മുക്ക് നാളെ വൈകീട്ട് പാർട്ടി നടത്തിയാൽ പോരെ "* ഒരു നിമിഷം രുദ്രൻ്റെ മനസിലേക്ക് നന്ദുവിൻ്റെ വാക്കുകൾ കടന്നു വന്നു. അവൻ ഒരു നിമിഷം അപ്പുവിനെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി. " രുദ്രാ ഞാൻ പറയുന്നത് വല്ലതും കേൾക്കുന്നുണ്ടോ "താൻ ചോദിച്ചതിന് ഉത്തരം നൽകാതിരിക്കുന്ന രുദ്രനോടായി അപ്പു ചോദിച്ചു. '' ഉം ആഘോഷിക്കാം" രുദ്രൻ ഒറ്റവാക്കിൽ ഉത്തരം നൽകി. ''വയലിൻ വായിച്ചത് നല്ല രസം ഉണ്ടായിരുന്നു. വയലിൽ വായിക്കാൻ പഠിച്ചിട്ടുണ്ട് ലേ " " ഇല്ല. ഗായത്രി വായിക്കുമ്പോൾ വെറുതെ ഞാനും വായിക്കും അങ്ങനെ പഠിച്ചതാ" " ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയട്ടേ " അപ്പു രുദ്രനെ നോക്കി ചോദിച്ചതും രുദ്രൻ എന്തെന്ന ഭാവത്തിൽ അപർണ യെ നോക്കി. "എനിക്ക് ആദ്യം ഒക്കെ നിങ്ങളെ കാണുന്നത് പോലും പേടിയായിരുന്നു. നിങ്ങള് അടുത്തു വരുമ്പോൾ അടിവയറ്റിൽ നിന്നും ഒരു ആളൽ ആയിരുന്നു. സത്യം പറഞ്ഞാൽ മുള്ളാൻ വരെ തോന്നും " " അപ്പോ എന്താ ഇപ്പോ എന്നേ പേടിയില്ലേ "ചിരിച്ച് കൊണ്ട് രുദ്രൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

" ഉണ്ട് പക്ഷേ കുറച്ച് " "അതെന്താ " രുദ്രൻ പുരികം ഉയർത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. " ഈ ഗൗരവം നടിച്ച് നടക്കുന്ന രുദ്രൻ ആയി നിങ്ങൾ വെറുതെ അഭിനയിക്കുകയാണ്.ഈ ദേഷ്യപ്പെടുന്ന രുദ്രൻ വെറും fake ആണ്.ഈ രുദ്രൻ്റെ ഉള്ളിൽ വേറെ ഒരു രുദ്രൻ ഉണ്ട്.പവിയുടെ അച്ഛൻ. അതാണ് ശരിക്കും ഉള്ള നിങ്ങൾ ''. അപ്പുവിൻ്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് രുദ്രൻ ഞെട്ടി. വെറും കുറഞ്ഞ ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ടാണ് ഇവൾ എന്നേ ഇത്രയേറെ മനസിലാക്കിയത്.പക്ഷേ ഞാൻ സമ്മതിച്ച് തരില്ല അപർണ .( രുദ്രൻ ആത്മ) " നിന്നോട് ആരാ ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞത്. ഞാൻ എന്തിന് അഭിനയിക്കണം. എനിക്ക് മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ അഭിനയിക്കേണ്ട ഒരു ആവശ്യവും ഇല്ല " രുദ്രൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞ് ഡ്രൈവിങ്ങിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. എനിക്ക് അറിയാം രുദ്രാ നിങ്ങളുടെ ഈ അഭിനയം. നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിലുള്ള യഥാർത്ഥ രുദ്രനെ ഞാൻ പുറത്ത് കൊണ്ട് വന്നിരിക്കും (അപർണ്ണ ആത്മ) തുടർന്നുള്ള യാത്രയിൽ അവർ ഇരുവരും പരസ്പരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. അപ്പുവിനെ വീട്ടിൽ ആക്കിയതിനു ശേഷം രുദ്രൻ തിരിച്ച് ഓഫീസിലേക്ക് പോയി * ''എടീ ആ സാറിനിട്ട് ഞാൻ ഒരു പണി കൊടുത്തിരിക്കും "

ഉച്ചക്ക് കാൻറീനിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഗായത്രി രേവതിയോടായി പറഞ്ഞു. " നീ ആവശ്യമില്ലാത്ത കാര്യങ്ങൾക്കൊന്നും നിൽക്കണ്ട ഗായൂ. ഇനി ആകെ 2 മാസം കഷ്ടി ക്ലാസ് ഉണ്ടാകും. അതുകൂടി കഴിഞ്ഞാൽ കോളേജ് ഡേയ്സ് കഴിയും.അപ്പോ ഉള്ള സമയം നമ്മുക്ക് അടിച്ച് പൊളിക്കാം ബാക്കി എല്ലാം വിട്ടേക്ക് നീ'' "ഇനിയുള്ള ദിവസങ്ങൾ അടിച്ച് പൊളിക്കാം പക്ഷേ ഞാൻ അയാൾക്കിട്ട് ഒരു പണി കൊടുത്തിരിക്കും അത് എൻ്റെ വാശി ആണ് '. "വാ ബെൽ അടിക്കാറായി ക്ലാസിൽ കയറാം. ഇനി അലോക്ക് സാറിൻ്റെ സബ്ജറ്റ് ആണ്" സീറ്റിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് ശ്യാമ പറഞ്ഞു. ക്ലാസിൽ രാവിലെത്തെ പോലെ ഗായത്രി എയ്ഞ്ചലിൻ്റെ കൂടെ തന്നെ ആണ് ഇരുന്നത്. ക്ലാസ് എടുക്കുന്നതിനിടയിൽ എയ്ഞ്ചൽ ഇടക്ക് സാറിനോട് സംശയങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. സംശയങ്ങൾ എല്ലാം തന്നെ അലോക്ക് എയ്ഞ്ചലിൻ്റെ അരികിൽ വന്ന് തീർത്തു കൊടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് കണ്ട് ഗായത്രിക്ക് തീരെ സഹിക്കുന്നില്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞതും അലോക്ക് ഒരു പ്ലോബ്ലം സോൾവ് ചെയ്യാൻ തന്നതിനു ശേഷം പുറത്തേക്ക് പോയി.

എയ്ഞ്ചലിൻ്റെയും സാന്ദ്രയുടേയും ഇടയിൽ ഇരുന്ന് ശ്വാസം മുട്ടിയിരുന്ന ഗായത്രി അലോക്ക് പോയതും ഒന്ന് ആശ്വാസിച്ചു. ആ കാട്ട് മാക്കാൻ ഇപ്പോഴോന്നും കയറി വരല്ലേ ഭഗവാനേ. ലാസ്റ്റ് ബെഞ്ചിലേക്ക് നോക്കിയ ഗായത്രി, തൻ്റെ ചങ്കത്തികളെല്ലാം ഡെസ്കിൽ തല വച്ച് കിടന്നുറങ്ങുന്നത് കണ്ട് അവിടെ ചെന്ന് ഇരിക്കാൻ ഒന്ന് കൊതിച്ചു. "ടാ സാന്ദ്ര നിനക്ക് അറിയോ അലോക്ക് സാറിൻ്റെ പെർഷ്യൂമിൻ്റെ മണം എന്തൊരു രസം ആണെന്നോ. ആ പെർഫ്യൂമിൻ്റെയും സാറിൻ്റെ വിയർപ്പിൻ്റെ മണം കൂടി ആവുമ്പോ എൻ്റെ സാന്ദ്രേ പിന്നെ ചുറ്റും ഉള്ളത് ഒന്നും കാണില്ല. " "വെറുതെ അല്ല നിനക്ക് പതിവില്ലാത്ത ഓരോ സംശയം ചോദിക്കൽ" സാന്ദ്ര ഗായത്രി കേൾക്കാനായി എയ്ഞ്ചലിനെ കളിയാക്കി പറഞ്ഞു. ഈ സാധനത്തെ ഒറ്റ തട്ടിന് നിലത്തേക്ക് ഉന്തി ഇടണം. വൃത്തി ക്കെട്ട സാധനം സാറിൻ്റെ പെർഫ്യൂമിൻ്റെയും, വിയർപ്പിൻ്റെയും ഒക്കെ കാര്യം പറയാൻ നാണം ഇല്ലല്ലോ. (ഗായത്രി ആത്മ) സാന്ദ്രയുടേയും, എയ്ഞ്ചലിൻ്റെയും തളള് കേൾക്കാൻ വയ്യാതെ ഗായത്രി ഡസ്കിൽ തല വച്ച് കിടന്നുറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. '' ടാ സാർ വരുന്നുണ്ട് " ആരോ വിളിച്ച് പറഞ്ഞതും ഉറങ്ങുന്ന എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റ് പ്രോബ്ലം സോൾവ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ഉറക്ക ചടവിൽ ഗായത്രിയും എന്തൊക്കെയോ ടെക്സ്റ്റിൽ നോക്കി നോട്ടിലേക്ക് കുത്തി കുറിക്കാൻ തുടങ്ങി.

"സാർ പ്ലോബ്ലം സോൾവ് ചെയ്യ്തു"അലോക്ക് വന്നതും എയ്ഞ്ചൽ ചാടി എഴുന്നേറ്റു. അലോക്ക് എയ്ഞ്ചലിനരികിൽ വന്ന് അവളുടെ ആൻസർ ചെക്ക് ചെയ്യ്തു. "good " എയ്ഞ്ചൽ അത് കേട്ടതും അഹങ്കാരത്തോടെ സീറ്റിൽ ഇരുന്നു. "തൻ്റെ കഴിഞ്ഞോ " അലോക്ക് ഗായത്രിയെ നോക്കി ചോദിച്ചു. " ഇല്ല സാർ .ചെയ്യ്തു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് " ഉറക്ക ചടവോടെ ഗായത്രി പറഞ്ഞു. അലോക്ക് ഗായത്രിയുടെ മുന്നിൽ വന്ന് നിന്ന് ഇരു കൈകളും കെട്ടി അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. കുറേ നേരമായി അലോക്ക് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ് എന്ന് മനസിലാക്കിയ ഗായത്രി തല ഉയർത്തി അലോക്കിനെ നോക്കി. " കഴിഞ്ഞോ " അലോക്ക് ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു. "ഇല്ല " "എങ്ങനെ കഴിയാനാണ്. ശ്രദ്ധ ഈ ലോകത്ത് ഒന്നും അല്ല ലോ . ഒരു പ്രോബ്ലം സോൾവ് ചെയ്യണം എങ്കിൽ അറ്റ്ലിസ്റ്റ് question എങ്കിലും കാണണം. ഇനി question കാണണമെങ്കിൽ ടെക്സ്റ്റ് നേരെ വക്കണം. തലകീഴായി വച്ച ടെക്സ്റ്ററിൽ നോക്കി നീ എങ്ങനെ പ്രോബ്ലം സോൾവ് ചെയ്യും" തല കീഴായ് വച്ചിരുന്ന ടെക്സ്റ്റ് നേരെ വച്ച് കൊണ്ട് അലോക്ക് ചോദിച്ചു. ഗായത്രി മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ തല താഴ്ത്തി നിന്നു.

" പഠിക്കുന്ന കുട്ടികളുടെ കൂടെ കൊണ്ട് ചെന്ന് ഇരുത്തിയാൽ കുറെച്ചെങ്കിലും പഠിക്കും എന്ന് കരുതിയാണ് ഇവിടെ ഇരുത്തിയത്. എന്നിട്ടും ഒരു കാര്യവും ഇല്ല. ഇനി എന്തായാലും നീ ഇവിടെ ഇരിക്കണ്ട ബുക്കും ബാഗും ഒക്കെ എടുത്തോ " അലോക്ക് പറയുന്നത് കേട്ട് ഗായത്രിയുടെ മനസ് സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി.ലാസ്റ്റ് ബെഞ്ചിലേക്ക് പോവാനായി ബാഗ് എടുത്ത് അവൾ പിന്നിലേക്ക് നടന്നു. | "ഹലോ എങ്ങോട്ടാ അവിടേക്ക് . ഇവിടെയാണ് ഇനി മുതൽ നിൻ്റെ സീറ്റ്. " സൈഡിലായി ഒഴിഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന ബഞ്ചിലേക്ക് ചൂണ്ടി അലോക്ക് പറഞ്ഞതും ഗായത്രിയുടെ കിളികൾ പറന്നു പോയി. പിന്നീട് ക്ലാസ് കഴിയുന്നവരെ ആ ബഞ്ചിൽ ഗായത്രി ഒറ്റക്ക് ഇരുന്നു. * രാത്രി ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ച് റൂമിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തിയ രുദ്രൻ റൂമിൽ അപർണയോട് സ്വകാര്യമായി സംസാരിക്കുന്ന അമ്മയെ കണ്ട് അത്ഭുതപ്പെട്ടു. " ദേവാ നീ വന്നോ. നീ ഇവിടെ വന്ന് ഇരിക്ക്. ഞങ്ങൾ ഗായുവിൻ്റെ ബർത്തി ഡേ സെലിബ്രഷനേ കുറിച്ച് പറയുകയായിരുന്നു. രുദ്രൻ പതിയെ അമ്മയുടെ അരികിൽ വന്ന് ഇരുന്നു. "അമ്മേ ഗായു ഉറങ്ങിയതിനു ശേഷം നമ്മുക്ക് ഡെക്കറേഷൻ തുടങ്ങാം"

" ശരി മോളേ .നീ പോയി ഗായത്രി ഉറങ്ങിയോ എന്ന് നോക്ക് "അപർണ ഗായത്രിയുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി.അവൾ ഉറങ്ങിയിരുന്നു. * "രുദ്രാ . രുദ്രാ ". ഉറക്കത്തിൽ ആരോ തട്ടി വിളിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് രുദ്രൻ എഴുന്നേറ്റത് . "എന്താ .എന്താ കാര്യം" ഇരുട്ട് ആയിരുന്നെങ്കിലും അത് അപർണ ആണ് എന്ന് അവന് മനസിലായിരുന്നു. "അയ്യോ ഒച്ച വക്കല്ലേ .ഇത് ഞാനാ " രുദ്രൻ്റെ വായ പൊത്തി കൊണ്ട് അപ്പു പറഞ്ഞു. "നീ എന്തിനാ ഈ ഇരുട്ടത്ത് നിൽക്കണത്. ലൈറ്റ് ഇട്" " വേണ്ട ലൈറ്റ് ഇടണ്ട. ലൈറ്റ് ഇട്ടാൽ ചെലപ്പോ ഗായു എഴുന്നേൽക്കും. വാ സമയം ആവാറായി " രുദ്രൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് അപർണ പറഞ്ഞു . "പവി" " അവൾ അമ്മയുടെ അടുത്ത് ഇണ്ട് " അപ്പു രുദ്രൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് തപ്പി പിടിച്ച് താഴേക്ക് നടന്നു. " ശ്" "എന്താ .എന്താ പറ്റിയത് "അപർണയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് രുദ്രൻ ആവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു. "കാല് എവിടേയോ ഇടിച്ചു " " ശ്രദ്ധയോടെ നോക്കി നടക്കണ്ടേ ". അപർണയുടെ കാല് തടവി കൊണ്ട് രുദ്രൻ ശാസനയോടെ പറഞ്ഞു. "അതെയ് .എൻ്റെ ആ കാല് അല്ല ഈ കാലാ ഇടിച്ചത് ''അപർണ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ട് രുദ്രൻ്റെ ചുണ്ടിലും ഒരു ചിരി തെളിഞ്ഞു. ഗായത്രിയുടെ മുറിക്ക് മുന്നിൽ എത്തിയ അപ്പു അവളുടെ ഡോറിൽ തുടരെ തുടരെ തട്ടി. "ഗായു .. . വാതിൽ തുറക്ക്. ഗായൂ വാതിൽ തുറക്ക് .അയ്യോ ഗായൂ" അപർണ ഉറക്കെ കരഞ്ഞ് വിളിച്ചു. ഗായത്രിയുടെ റൂമിലെ ലൈറ്റ് ഓണായതും രുദ്രൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് അപ്പു കോണി പടികൾ വേഗത്തിൽ ഓടി താഴേക്ക് ഇറങ്ങി. "ഒന്ന് പതുക്കെ ഓട് എൻ്റെ പെണ്ണേ.ഇരുട്ടത് എവിടെ എങ്കിലും നീ തട്ടി തടഞ്ഞ് വീഴും " പറഞ്ഞതിനു ശേഷം ആണ് താൻ എന്താ പറഞ്ഞത് എന്ന ബോധം രുദ്രനും വന്നത്. അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അപ്പുവിൻ്റെ ചുണ്ടിലും ഒരു ചിരി തെളിഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും ഗായത്രി വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയിരുന്നു. " അപ്പു. ..... .അപ്പു നീ എവിടേയാ" ഗായത്രി വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞ് പതിയെ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു. ഗായത്രി താഴേ എത്തിയതും ഹാളിലെ ലൈറ്റുകൾ ഓൺ ആയി.......തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...