💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 41

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

"ഗായു നിനക്ക് സാറിനോട് പറയാമായിരുന്നില്ലേ നിൻ്റെ ബർത്തി ഡേ ആണ് എന്ന് "വൈകുന്നേരം ക്ലാസിൽ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ നേരം രേവതി ചോദിച്ചു " അത് ശരിയാ. ഞാൻ പറഞ്ഞതാ ഇവളോട് ക്ലാസിൽ ബർത്തി ഡേ സെലിബ്രയ്റ്റ് ചെയ്യാ എന്ന് " രേവതിയെ പിൻതാങ്ങി കൊണ്ട് ശിൽപ്പയും പറഞ്ഞു. "അയിന് ." ഗായു പുഛത്തോടെ ചോദിച്ചു. " അതിന് കുന്തം. നിന്നോട് സംസാരിക്കുണമെങ്കിൽ വല്ല കള്ളും കുടിക്കേണ്ടി വരും. ഞാൻ പോവാ " രേവതി മുന്നോട്ട് നടന്നു. " എടി ഞാൻ പോവാ.ബയ്യ് നാളെ അല്ല Monday കാണാം " സ്ക്യൂട്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യ്ത് കൊണ്ട് ഗായു പറഞ്ഞു. " ശരി ടി " അവരും മുന്നോട്ട് നടന്നു. ഗായത്രി തൻ്റെ സ്യൂക്യൂട്ടിയുമായി കോളേജ് ഗേറ്റ് കടന്ന് പോയി. അവൾ നേരെ പോയത് ഒരു ഡ്രസ്സ് ഷോപ്പിലേക്കായിരുന്നു. ആ ഷോപ്പിൽ നിന്നും കുറേ കവർ ഡ്രസ്സുകളുമായാണ് അവൾ പുറത്തേക്ക് വന്നത് .ശേഷം കുറേ സ്വീറ്റ്സുകളും വാങ്ങി അവൾ നേരെ വണ്ടിയുമായിമായി മുന്നോട്ട് പോയി. അവളുടെ സക്യൂട്ടി ആനന്ദാശ്രമം എന്ന ബോർഡ് വച്ച ഗേറ്റ് കടന്ന് അകത്തേക്ക് പോയി. കയ്യിൽ കരുതിയ കവറുകളുമായി അവൾ നേരെ ആ അനാഥാലയത്തിനകത്തേക്ക് കയറി ചെന്നു.

" ചേച്ചീ " ഒരു 8 വയസ് തോന്നിക്കുന്ന കുട്ടി ഓടി വന്ന് ഗായത്രിയെ കെട്ടി പിടിച്ചു . "ഭൂമി മോളേ " ഗായത്രി നിലത്ത് മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്ന് അവളുടെ കവിളിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് വിളിച്ചു. "പവി മോള് വന്നില്ലെ ചേച്ചി " ഗായത്രിയുടെ ചുറ്റും നോക്കി കൊണ്ട് ഭൂമി ചോദിച്ചു. " പവി വന്നിട്ടില്ല അവൾക്ക് ക്ലാസ് ഉണ്ട് മോളേ. ഇതെന്താ കയ്യിൽ . " ഭൂമിയുടെ കയ്യിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ഗായത്രി ചോദിച്ചു. " ഇത് പായസാ ചേച്ചി. അല്ലു ചേട്ടൻ കൊണ്ടുവന്നതാ .ഇന്ന് എട്ടൻ്റെ ഹാപ്പി ബർത്തഡേയാ ചേച്ചി. " " ആണോ. ഇന്ന് എൻ്റെയും ബർത്ത് ഡേ ആണ്. " " ആണോ ചേച്ചി. " " ഉം .അതെ" ഗായത്രി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. " ഭൂമികാ " പിന്നിൽ നിന്നുള്ള വിളി കേട്ട് ഗായത്രി തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഒരു ട്രൈയിൽ പായസവുമായി വരുന്ന അലോക്കിനെ കണ്ട് ഗായത്രി ഞെട്ടി. അവിടെ വച്ച് ഗായത്രിയെ കണ്ട അതിശയം അലോക്കിൻ്റെ മുഖത്തും ഉണ്ടായിരുന്നു. " ഗായത്രി നീ എപ്പോഴാ വന്നത്. ഞാൻ നിന്നെ കണ്ടില്ലലോ " അലോക്കിനു പിന്നിൽ വരുന്ന ആശാമ്മ ഗായത്രിയെ നോക്കി ചോദിച്ചു. "ഞാൻ ഇപ്പോ വന്നേ ഉള്ളൂ ആശാമ്മേ ''

അവരെ കെട്ടി പിടിച്ച് കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. "Happy birthday gaayutti" "Thanks " അത് കേട്ട് അലോക്ക് അമ്പരന്ന് നിൽക്കുകയാണ്. "അല്ലു ഇത് മഹാദേ " "എനിക്ക് അറിയാം ആശാമ്മേ .ഗായത്രി അല്ലേ. എൻ്റെ സ്റ്റുഡൻ്റ്‌ ആണ് " ആശാമ്മ പറയുന്നതിനു മുൻപ് അലോക്ക് പറഞ്ഞു. " ആണോ" ആശാമ്മ അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. "അതെ എൻ്റെ സാർ ആണ് " ഗായത്രി വലിയ താൽപര്യം ഇല്ലാത്ത രീതിയിൽ പറഞ്ഞു. മഹാദേവൻ സാറിൻ്റെ മകൾ ആണ് ഗായത്രി എന്ന് ആശാമ്മ പറയാൻ വന്നതെങ്കിലും അലോക്ക് ഗായത്രിയുടെ സാർ ആണ് എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്ക് എന്തോ അത് പറയാൻ തോന്നിയില്ല. "നിങ്ങൾ സംസാരിക്ക് ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം" ആശാമ്മ അവർ ഇരുവരോടും ആയി പറഞ്ഞു. "അയ്യോ ആശാമ്മേ സമയം ഇല്ല. ഇപ്പോ തന്നെ ഒരുപാട് ലേറ്റ് ആയി. ഇനിയും വൈകിയാൽ അമ്മ പേടിക്കും" വാച്ചിലെ സമയം നോക്കി കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. "നിക്ക് മോളേ ഒരു പത്ത് മിനിറ്റ് " ആശാമ്മ അകത്തേക്ക് നടന്നു. " ആശാമേ" ഗായത്രി അവരെ പിന്നിൽ നിന്നും വിളിച്ചു.

" ഇത് കുട്ടികൾക്കുള്ള കുറച്ച് ഡ്രസ്സും ,സ്വീറ്റ്സും ആണ് " കയ്യിലുള്ള കവർ അവരുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവർ അത് ചിരിയോടെ വാങ്ങിച്ച് അകത്തേക്ക് നടന്നു. " ഇന്ന് തൻ്റെയും ബർത്തിഡേ ആണല്ലേ" കയ്യിലുള്ള ട്രെയിൽ നിന്നും ഒരു ഗ്ലാസ് പായസം എടുത്ത് ഗായത്രിക്ക് നേരെ നീട്ടി കൊണ്ട് അലോക്ക് ചോദിച്ചു. "അതെന്താ ഇന്ന് എൻ്റെ ബർത്തി ഡേ ആയിക്കോടെ " "ഓഹ് നല്ല കലിപ്പിൽ ആണല്ലോ മാഷേ" അലോക്ക് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അവൻ്റെ ആ പുഞ്ചിരി ഗായത്രിയുടെ ശ്രദ്ധ ഒന്ന് പതറിച്ചെങ്കിലും അവൾ വീണ്ടും മുഖത്ത് ദേഷ്യo വരുത്തി. "പിന്നെ ദേഷ്യം വരാതെ. എൻ്റെ ദേഷ്യത്തിന് കാരണം സാർ തന്നെയാണ് " ഗായത്രി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. " ഞാനോ. ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യ്തു'' പുരികം ഉയർത്തി കൊണ്ട് അലോക്ക് ചോദിച്ചു. "അതെ സാർ തന്നെ. സാധാരണ ആ എയ്ഞ്ചൽ പ്രോബ്ലം സോൾവ് ചെയ്യ്താൽ സാർ പറയും very good എന്ന്. പക്ഷേ ഇന്ന് ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉത്തരം കണ്ടു പിടിച്ചപ്പോൾ സാർ എന്താ പറഞ്ഞത് " ഗായത്രി നിഷ്കളങ്കതയോടെ ചോദിച്ചു. "അതിനാണോ താൻ ഇങ്ങനെ ദേഷ്യപ്പെട്ടത്: "

അലോക്ക് ഇരുകൈകളും കെട്ടി നിന്നുകൊണ്ട് ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. "മോളേ ഗായൂട്ടി " കയ്യിൽ എതോ പേപ്പർ കൊണ്ട് ആശാമ്മ അവരുടെ അരികിലേക്ക് വന്നു. " ഇത് അച്ഛൻ്റെ കയ്യിൽ കൊടുക്കണം. ഞാൻ തന്നതാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി" ഒരു പേപ്പർ ഗായത്രിക്ക് നൽകി കൊണ്ട് ആശാമ്മ പറഞ്ഞു. " ശരി ആശാമ്മേ .ഞാൻ പോവാണേ" പേപ്പർ ബാഗിൽ വച്ചു കൊണ്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു. നടന്ന് മെയിൻ ഡോറിനടുത്ത് എത്തിയതും അവൾ ഒന്ന് അലോക്കിനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അലോക്കിനെ നോക്കി ഒന്ന് കൊഞ്ഞനം കുത്തി കൊണ്ട് അവൾ പുറത്തേക്ക് പോയി. " ഇത്ര വലുതായിട്ടും പെണ്ണിൻ്റെ കുട്ടികളി മാറിയിട്ടില്ല'' ഗായത്രി പോയ വഴിയേ നോക്കി ആശാമ്മ പറഞ്ഞു. "പക്ഷേ പാവം കുട്ടിയാ'' അത് പറഞ്ഞ് ആശാമ്മ അകത്തേക്ക് നടന്നു.അത് കേട്ട് അലോക്കിൻ്റെ മുഖത്തും ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നിരുന്നു. അവൻ പോലും അറിയാതെ. * ''പവി നീ ഇവിടെ ഇരിക്ക് .അമ്മ ഓടി പോയി കുളിച്ചിട്ട് വരാം " വൈകുന്നേരം പവിയെ കുളിപ്പിച്ച് ബെഡിൽ ഇരുത്തി കൊണ്ട് അപ്പു പറഞ്ഞു. "അമ്മ ഈ ഡെസ്സ് ഇട്ടാ മതി "

ഒരു ഹാഫ് മിഡിയും ടോപ്പും കയ്യിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് പവി പറഞ്ഞു. " വേണ്ട മോളേ .അമ്മക്ക് ഇത് ഇഷ്ടല്ല. അമ്മ ഇത് പിന്നെ ഒരു ദിവസം ഇടാം" "ബേണ്ട. അമ്മ ഇന്ന് ഇത് ഇടണം" പവി വാശി പിടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "മ്മം .വാശി പിടിക്കണ്ട. അമ്മ കുളിച്ച് വന്നിട്ട് എത് ഡ്രസ്സ് ഇടണം എന്ന് തിരുമാനിക്കാം" അപ്പു രണ്ട്‌ ടവലുമെടുത്ത് ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് നടന്നു. പണ്ട് വീട്ടിൽ ആവുമ്പോൾ അത്തരം ഡ്രെസ്സൊക്കെ ഇട്ടിരുന്നു. പക്ഷേ ഇവിടെ അതൊക്കെ ഇടാൻ ഒരു നാണക്കേട് ആണ്. അപ്പു ഓരോന്ന് ആലോച്ചിച്ച് ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് കയറി. കുളി കഴിഞ്ഞ് ടവൽ കൊണ്ട് ഈറൻ മുടി കെട്ടി വച്ചു. മറ്റൊരു ടവൽ മേൽ ചുറ്റി കൊണ്ട് അപ്പു കുളിച്ചിറങ്ങി. ടവൽ ചുറ്റിയ മുടിയിഴകളിൽ നിന്നും ചെറുതായി വെള്ളം ഒറ്റി വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ നേരെ ഡ്രസ്സ് എടുക്കാനായി കബോഡിനരികിലേക്ക് നടന്നു. അവൾ കബോഡിൻ്റെ ഹാൻ്റിൽ പിടിച്ച് തിരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഓപ്പൺ ആവുന്നില്ല. കബോഡ് ലോക്ക് ആണ് എന്ന് പിന്നീടാണ് അവൾക്ക് മനസിലായി. "പവീ..... " അപ്പു നീട്ടി വിളിച്ചു. "നിച്ച് അറിയാ അമ്മ എന്നേ പറ്റിച്ചും എന്ന് അതാ ഞാൻ പൂട്ടിയെ " കീ കയ്യിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് പവി ചിണുങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. " കീ താ പവി.കളിക്കല്ലേ " " ഇല്ല.നാൻ തരില്ല. അമ്മ ഈ ഡെസ്സ് ഇട്ടാ മതി.

ബെഡിൽ വച്ചിരിക്കുന്ന ഡ്രസ്സിലേക്ക് ചൂണ്ടി കൊണ്ട് പവി പറഞ്ഞു. "കുറുമ്പീ...'' അപ്പു പവിക്ക് അരികിലേക്ക് വന്നു. അത് കണ്ട് പവി താക്കോലുമായി ബെഡിനു ചുറ്റും ഓടാൻ തുടങ്ങി. അമ്മ തന്നെ പിടിക്കും എന്ന് മനസിലായതും പവി താക്കോലുമായി നേരെ ചാരിയിട്ട റൂം തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഓടി. "പവി നിൽക്ക് " ടവൽ ഒരു കൈ കൊണ്ട് മുറുകെ പിടിച്ച് അവൾ പവിക്ക് പിറകെ ഓടാൻ നിന്നതും രുദ്രൻ അകത്തേക്ക് വന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. അപ്പുവിൻ്റെ 'തല നേരെ രുദ്രൻ്റെ നെഞ്ചിൽ ചെന്ന് ഇടിച്ചു. ഫോണിൽ നോക്കി നടന്ന് വന്നിരുന്ന രുദ്രൻ അപർണ വന്ന് ഇടിച്ചതും അവളെ തല ഉയർത്തി നോക്കി. അവളെ കണ്ടതും രുദ്രൻ്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. ഒരു നിമിഷം അവരുടെ കണ്ണുകൾ പരസ്പരം ഒന്ന് ഉടക്കി. അപ്പുവിൻ്റെ മുടിയിഴകളിൽ നിന്നും ജലകണങ്ങൾ അവളുടെ മുഖത്തു നിന്നും ഒലിച്ച് തോളിലേക്ക് ഒഴുകി ഇറങ്ങി. അത് കൺകേ രുദ്രൻ്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് വർദ്ധിച്ചു.അവളുടെ മുടിയിൽ നിന്നും ഒഴുകുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികളും അതുപോലെ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും പടരുന്ന മണവും രുദ്രന് ഇതുവരെ തോന്നാത്ത എതോ ഒരു വികാരം മനസിൽ ഉയരുന്ന പോലെ അവന്അനുഭവപ്പെട്ടു. രുദ്രൻ്റെ കണ്ണിൻ്റെ മായിക വലയത്തിൽ പെട്ട അപ്പു കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞാണ് സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്. അവൾ പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർമ വന്നപ്പോലെ വാതിലിനു പിന്നിലേക്ക് മറഞ്ഞു നിന്നു. രുദ്രനും അപ്പോഴാണ് സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്.......തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...