💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 42

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

അപ്പുവിനെ കൺകേ രുദ്രൻ്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് വർദ്ധിച്ചു.അവളുടെ മുടിയിൽ നിന്നും ഒഴുകുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികളും അതുപോലെ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും പടരുന്ന മണവും രുദ്രന് ഇതുവരെ തോന്നാത്ത എതോ ഒരു വികാരം മനസിൽ ഉയരുന്ന പോലെ അവന് അനുഭവപ്പെട്ടു. രുദ്രൻ്റെ കണ്ണിൻ്റെ മായിക വലയത്തിൽ പെട്ട അപ്പു കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞാണ് സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്. അവൾ പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർമ വന്നപ്പോലെ വാതിലിനു പിന്നിലേക്ക് മറഞ്ഞു നിന്നു. രുദ്രനും അപ്പോഴാണ് സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്. " അത് .അത് പിന്നെ പവി അവള് ഡ്രസ്സ്, കീ " വെപ്രാളത്തിൽ അവൾക്ക് എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാതെ ആയി. " It's ok" രുദ്രൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞ് കബോഡിനരികിലേക്ക് നടന്നു. "അതെയ്" അപ്പു രുദ്രനെ നോക്കി വിളിച്ചു. "എന്താ " തിരിഞ്ഞ് നോക്കാൻ നിന്ന രുദ്രൻ എന്തോ ഓർത്ത പോലെ മുഖം തിരിച്ചു. " ആ ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന എൻ്റെ ഡ്രസ്സ് ഒന്ന് എടുത്ത് തരോ " അപ്പു ദയനീയമായി ചോദിച്ചു. " ഉം " അവൻ ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് അവളുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു.

അറിയാതെ പോലും അവളെ ഒന്ന് നോക്കാതിരിക്കാൻ രുദ്രൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. മുഖം തിരിച്ച് കൊണ്ട് അവൻ അപ്പുവിന് ഡ്രസ്സ് കൊടുത്തു. ശേഷം അവൻ തിരിഞ്ഞ് കബോഡിനരികിലേക്ക് നടന്നു. രുദ്രൻ കബോഡിൻ്റെ ഹാൻസ്റ്റിൽ പിടിച്ച് തിരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ലോക്ക് ഓപൺ ആവുന്നില്ല. " കബോഡിൻ്റെ കീയും എടുത്ത് പവി ഓടി. എൻ്റെ തലയിൽ കെട്ടിയ ടവൽ മതിയോ " ടവൽ തിരയുന്ന രുദ്രനെ നോക്കി കൊണ്ട് അപ്പു ചോദിച്ചു. " ഉം. മതി" അത് കേട്ടതും അപ്പു തലയിലെ ടവൽ അഴിച്ച് രുദ്രന് എറിഞ്ഞ് കൊടുത്തതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഉള്ള ഏറ് ആയതിനാൽ ടവൽ നേരെ രുദ്രൻ്റ മുഖത്ത് തന്നെ വന്ന് വീണു. അവളുടെ മുടിയിലെ കാച്ചിയ എണ്ണയുടേയും, താളിയുടേയും മണം അവൻ്റെ മൂക്കിലേക്ക് തുളച്ച് കയറി. * എന്തിനാ നന്ദു നീ വെറുതെ ഹെയർ സ്പ്രെ ഒക്കെ യൂസ് ചെയ്യുന്നത്.ഇതിൻ്റെ സ്മെൽ അടിച്ചാൽ തന്നെ എനിക്ക് തലവേദന വരും. നിനക്ക് കാച്ചിയ എണ്ണയോ, താളിയോ ഒക്കെ തേച്ചാൽ പോരെ. " നീ ഒന്ന് പൊയ്ക്കാ രുദ്രാ.കാച്ചിയ എണ്ണ തേക്കണം പോലും. എനിക്ക് ആ എണ്ണയും, താളിയും കാണുന്നതേ വെറുപ്പാ" * നന്ദുവിൻ്റെ വാക്കുകൾ അവൻ്റെ മനസ്സിലൂടെ കടന്ന് പോയി. അപ്പു എന്തോ അബദ്ധം പറ്റിയ രീതിയിൽ രുദ്രനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്.

രുദ്രൻ എന്തൊക്കെയോ ഓർത്ത് മുഖത്ത് നിന്നും ടവൽ എടുത്ത് കൊണ്ട് ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് നടന്നു. ഡ്രസ്സ് മാറി അപ്പു നേരെ താഴേക്ക് ചെന്നു. താഴേ ചെടികൾക്ക് വെള്ളം ഒഴിക്കുന്ന ഗായത്രിയോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് ചിരിക്കുകയാണ് പവി. "ടി കുറുമ്പി കുട്ടി. നീ എന്താ ഈ കാണിച്ചേ " കള്ള ദേഷ്യം മുഖത്ത് വരുത്തി കൊണ്ട് അപ്പു പവിയുടെ അരിലേക്ക് നടന്നു. "അമ്മടെ ഡെസ്സ് നോക്ക് ഗായൂ. നല്ല രസം ഇണ്ട് ലേ " അപ്പുവിനെ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് പവി പറഞ്ഞു. " ഇത് എന്താ ഞാൻ ഈ കാണുന്നേ'' ഇടുപ്പിൽ കൈ കുത്തി നിന്നു കൊണ്ട് ഗായു അപ്പുവിനെ കളിയാക്കി. " നീ ഒന്ന് പൊയ്ക്കേ ഗായൂ.ദാ ഇവളുടെ പണിയാ ഇത്. മനുഷ്യനെ നാണം കെടുത്താൻ " പവിയെ കണ്ണുരുട്ടി നോക്കി കൊണ്ട് അപ്പു പറഞ്ഞു. "നല്ല രസം ഇണ്ട് അമ്മേ.ഇത് അച്ഛക്കും ഇഷ്ടാവും. " പവി അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ചിണുങ്ങി ചിരിച്ച് ചെടികൾക്കിടയിലൂടെ ഓടി. " പവീ.... ഒരു പ്രത്യേക താളത്തിൽ വിളിച്ച് കൊണ്ട് അപ്പു പവിക്ക് പിന്നാലെ ഓടി. അവളെ പിടിക്കും എന്നായപ്പോൾ പവി ചെടി നന്നക്കാൻ ആയി ഇട്ടിരുന്ന ഓസ് കൈയ്യിലെടുകൊണ്ട് അപ്പുവിനു നേരെ പിടിച്ചു. കുളി കഴിഞ്ഞ് ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയ രുദ്രൻ താഴേ നിൽക്കുന്ന ഗായത്രിയേയും, അപ്പുവിനേയും, പവിയേയും നോക്കി നിന്നു. പവി അപ്പു വിന് പിന്നാലെ ഓസ്സുമായി ഓടുന്നുണ്ട്.

വെള്ളം നന്നയാതിരിക്കാൻ പാവാട പൊക്കി പിടിച്ച് അപ്പുവും മുന്നിൽ ഓടുന്നുണ്ട്. "പവി മോളേ വേണ്ടാ ട്ടോ. അമ്മ ഇപ്പോ കുളിച്ചേ ഉള്ളൂ. മേല് മൊത്തം ചളിയാവും അത് മാറ്റ് " അപ്പു പവിയോട് പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും പവി അതൊന്നും കേൾക്കാതെ അവൾക്ക് പിന്നാലെ ഓടുകയാണ്. ''അമ്മേ " പെട്ടെന്ന് ഓസ് തടഞ്ഞ് പവി താഴേ വീണു. നേരെ ചരലിൽ ചെന്ന് വീണതിനാൽ അവളുടെ വലത്തേക്കാൽ മുട്ടിൽ മുറിയായി. അത് കണ്ട അപ്പു നേരെ പവിയുടെ അരികിലേക്ക് ഓടി വന്നു. ഇരു കൈകൾ കൊണ്ടും അവളെ കോരി എടുത്ത് അടുത്തുള്ള ബെഞ്ചിൽ അവൾ ഇരുന്നു. അപ്പു പവിയെ മടിയിൽ ഇരുത്തി കാൽമുട്ടിലെ മണ്ണ് എല്ലാം തട്ടി കളഞ്ഞു. മുറിയിൽ നിന്നും ചെറുതായി ചോര വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പു അവളുടെ പാവാട തലപ്പ് കൊണ്ട് അത് തുടച്ചു. "സാരില്ല്യാ .അമ്മടെ കുട്ടിക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ലാ " അവൾ പവിയെ മാറോട് ചേർത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അത് പറയുമ്പോഴും അപ്പുവിൻ്റെ സ്വരം ഇടറിയിരുന്നു. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നിരുന്ന രുദ്രൻ പവി വീണതും നേരെ താഴേക്ക് ഓടി ഇറങ്ങി വന്നു. താഴേ എത്തിയ രുദ്രൻ അപർണയുടെ മടിയിൽ കരഞ്ഞ് കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി ഇരിക്കുന്ന പവിയെ ആണ് കാണുന്നത്.അപ്പു പവിയുടെ മുറിയിൽ ഊതി കൊടുക്കുന്നുണ്ട്.

ഗായത്രിയും അടുത്തിരുന്ന് പവിയെ സമാധാനിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. " അച്ചേ ൻ്റെ കാലില് വാവു ആയി '' രുദ്രനെ കണ്ടതും തേങ്ങി കൊണ്ട് പവി പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട രുദ്രൻ അപർണയുടെ മടിയിൽ ഇരുന്ന പവിയെ ബലമായി എടുത്തു. " അച്ചടെ പൊന്നിന് ഒരു പാട് വേദനിച്ചോ " രുദ്രൻ പവിയോടായി ചോദിച്ചു. " ആ അച്ചേ.നിച്ച് വേദനിച്ചിണ്ട് " പവി തേങ്ങലോടെ പറഞ്ഞു. "പവിയെ നോക്കാൻ പറ്റില്ലെങ്കിൽ നീ എന്തിനാ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നത്.ഇവിടെ നിൻ്റെ തൊട്ടടുത്ത് ഉണ്ടായിട്ട് പോലും ഇതാണ് അവസ്ഥയെങ്കിൽ എന്ത് വിശ്വാസിച്ചിട്ടാ എൻ്റെ മോളേ നിൻ്റെ അടുത്ത് ഞാൻ നിർത്തുക " രുദ്രൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞും അപർണയുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. "നിനക്ക് പറ്റില്ലെങ്കിൽ അത് പറഞ്ഞാൽ മതി. എൻ്റെ മോളേ നോക്കാൻ എനിക്ക് അറിയാം." രുദ്രൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞ് പവിയുമായി അകത്തേക്ക് കയറി പോയി. രുദ്രൻ്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് തറഞ്ഞ് നിൽക്കുകയാണ് അപ്പു. അവൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ തന്നെ കൊണ്ടു. " അപ്പു " ഗായത്രിയുടെ വിളി കേട്ട് അപ്പു ഒന്ന് ഞെട്ടി. " നീ എന്താ കരയുകയാണോ. എട്ടൻ പറഞ്ഞതൊന്നും നീ കാര്യം ആക്കണ്ട ടീ. എട്ടൻ പെട്ടെന്നുള്ള ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞതാവും" നിറഞ്ഞ് വന്ന അപ്പുവിൻ്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ച് കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. " നീ ഈ സീരിയലിലെ മരുമകളെ പോലെ നീ കരഞ്ഞ്, മൂക്കും ഒലിപ്പിച്ച് നിൽക്കാൻ ആണ് ഭാവം എങ്കിൽ നിന്നെ ഞാൻ എവിടെ എങ്കിലും കൊണ്ടുപോയി കളയും പെണ്ണേ "

ഗായത്രി പറയുന്നത് കേട്ട് അപ്പു ചിരിച്ചു. " ഞാൻ പോയി പവിയെ നോക്കട്ടെ" അപ്പു അകത്തേക്ക് ഓടി. " ഈ പെണ്ണിൻ്റെ ഒരുക്കാര്യം " അപ്പു ഓടുന്നത് കണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. അല്ലെങ്കിലും സ്വന്തം ചോരയല്ലേ .പവിക്ക് വേദനിച്ചാൽ അത് അപ്പുവിനും നോവും". മുറിക്ക് മുന്നിൽ എത്തിയ അപ്പു ഒരു നിമിഷം നിന്നു. രുദ്രൻ പവിയുടെ മുറിയിൽ മരുന്ന് വച്ച് ക്കെട്ടുകയായിരുന്നു.പവി അപ്പോഴേക്കും കരച്ചിൽ ഒക്കെ നിർത്തിയിരുന്നു. അവൾ അച്ഛനോട് കാര്യമായി എന്തോ സംസാരിക്കുകയാണ്. " അച്ച എന്തിനാ അമ്മേനെ ചീത്ത പറഞ്ഞേ. അമ്മ പാവല്ലേ " " അത് അച്ചക്ക് ദേഷ്യം വന്നപ്പോ പറഞ്ഞതാ മോളേ" " പാവം അമ്മ കരഞ്ഞു.ഇപ്പോഴും കരയുകയായിരിക്കും. അമ്മ കരഞ്ഞപ്പോ എനിക്കും ശങ്കടം വന്നു അച്ചേ " " അത് സാരി ല്ല്യാ .നമ്മുടെ അമ്മയല്ലേ. അമ്മക്ക് മനസിലാവും." രുദ്രൻ പവിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടതും അപ്പുവിന് എന്തോ ഒരു ആശ്വാസം തോന്നി എങ്കിലും അവൾ രുദ്രൻ്റെ മുന്നിലേക്ക് പോയില്ല. രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ച് അപ്പു ഗായത്രിയോടൊപ്പം അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. " നീ എന്താ അപ്പു മുറിയിലേക്ക് പോവുന്നില്ലേ " "ഇല്ല. ഞാൻ ഇന്ന് ഇവിടെ കിടക്കാ" " എട്ടൻ വൈകുന്നേരം പറഞ്ഞത് ഓർത്താണോ നീ മുറിയിലേക്ക് പോവത്തത് "

" ഉം .അതെ. എന്നേ നീ പോവാൻ നിർബന്ധിക്കല്ലേ ഗായൂ " അപ്പു ദയനീയതയോടെ പറഞ്ഞു. " ഇനി നീ അതിൻ്റെ പേരിൽ കണ്ണിലെ ഷട്ടർ തുറക്കണ്ട. നീ ഇവിടെ തന്നെ കിടന്നോ " ബെഡ്ഷീറ്റ് ശരിക്ക് വിരിച്ച് കൊണ്ട് ഗായു പറഞ്ഞു.ശേഷം ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്യ്ത് അവർ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു. " അച്ചേ അമ്മ എന്താ വരാത്തെ " രുദ്രൻ്റെ നെഞ്ചിൽ കടന്നു കൊണ്ട് പവി ചോദിച്ചു. " മോള് ഉറങ്ങിക്കോ.അമ്മ വന്നോളും " പവിയുടെ തലയിൽ തലോടി കൊണ്ട് രുദ്രൻ പറഞ്ഞു. "ബേണ്ട അച്ചേ .അമ്മ ഇല്ലാതെ എനിച്ച് ഉറക്കം വരില്ല. അച്ച പോയി അമ്മയെ വിളിച്ചിട്ട് വാ " പവിയുടെ നിർബന്ധം സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ രുദ്രൻ അപ്പുവിനെ അന്വേഷിച്ച് മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.സ്റ്റയർ ഇറങ്ങി താഴേ എത്തിയ രുദ്രൻ താഴേ മുഴുവൻ അപ്പുവിനെ നോക്കിയെങ്കിലും അവളെ കണ്ടില്ല . രുദ്രൻ തിരിച്ച് മുകളിലേക്ക് കയറി വന്നു. ഗായത്രിയുടെ മുറിയിൽ അപ്പു ഉണ്ടാകും എന്ന് അവന് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഗായത്രിയുടെ റൂം ലോക്ക് ആയിരുന്നില്ല. അവൻ റൂം തുറന്ന് ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്തു. അപ്പുവും ഗായത്രിയും കെട്ടി പിടിച്ച് കിടന്നുറങ്ങുന്നത് കണ്ട രുദ്രൻ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു. പക്ഷേ പവിയുടെ വാശി അറിയാവുന്ന രുദ്രൻ തിരിഞ്ഞ് അപ്പുവിൻ്റെ അരികിലേക്ക് വന്നു. " അപർണ്ണ .അപർണ്ണ " അവൻ തട്ടി വിളിച്ചു. അപ്പു രുദ്രൻ്റെ വിളി കേട്ടതും അവൾ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു. " എന്താ പറ്റിയെ .പവി. അവൾക്ക് " അപ്പു വിറയലോടെ ചോദിച്ചു. " എയ് അതൊന്നും അല്ല. അവൾ താൻ ഇല്ലാതെ ഉറങ്ങുന്നില്ല ."

അത് കേട്ടതും അപ്പു ബെഡിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് രുദ്രൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ഗായത്രിയുടെ മുറിയിലെ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്യ്ത് പിന്നാലെ രുദ്രനും നടന്നു. ഇതൊന്നും അറിയാതെ ഗായത്രി ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു. "അമ്മേ " അപ്പുവിനെ കണ്ടതും അവൾ ചാടി എണീറ്റു . "അമ്മടെ പൊന്നൂസ് ഉറങ്ങീല്ലേ. ഇത്ര നേരം ആയിട്ടും " " ഇല്ല. നിച്ച് അമ്മ ഇല്ലാതെ ഉറങ്ങാൻ പറ്റില്ല.'' അത് കേട്ടതും അപ്പു അവളുടെ അരികിൽ കിടന്നു. രുദ്രൻ റൂമിലെ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്യ്ത് ബെഡ് ലാമ്പ് ഓൺ ചെയ്യ്തു.ശേഷം പവിയുടെ അരികിൽ വന്ന് കിടന്നു. "അമ്മേ നിച്ച് ഒരു പാട്ട് പാടി തരോ " പവി കൊഞ്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അപ്പു പവിയേ തൻ്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിച്ച് കൊണ്ട് അവളുടെ പുറത്ത് പതിയെ താളം പിടിച്ചു.ഒപ്പം പാടാനും തുടങ്ങി. വേനൽക്കിനാവിന്റെ ചെപ്പിൽ വീണുമയങ്ങുമെൻ മുത്തേ നിന്നെത്തഴുകിത്തലോടാൻ നിർവൃതിയോടെ പുണരാൻ ജന്മാന്തരത്തിൻ പുണ്യം പോലെ ഏതോ ബന്ധം പോലെ നെഞ്ചിൽ കനക്കുന്നു മോഹം മേലെ മേലെ മാനം മാനംനീളെ മഞ്ഞിൻ കൂടാരം അതിലാരോ ആരാരോ നിറദീപം ചാർത്തുന്നു ......തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...