💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 43

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

രാവിലെ രുദ്രൻ ഉണരുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ അപ്പു ഉണർന്നിരുന്നു. ഇന്നലെ രുദ്രൻ ഗായുവിൻ്റെ റൂമിൽ വന്ന് തന്നെ വിളിച്ചെങ്കിലും അപ്പുവിന് രുദ്രൻ്റെ മുന്നിലേക്ക് വരാൻ എന്തോ ഒരു മടി തോന്നി. അവൾ രുദ്രൻ ഓഫീസിലേക്ക് പോകുന്ന സമയം വരെ അടുക്കളയിൽ തന്നെ സമയം കഴിച്ച് കൂട്ടി. രുദ്രൻ ഓഫീസിലേക്ക് പോവേണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞതും അവൾ പവിക്കുള്ള ഫുഡുമായി മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. റൂമിലേക്ക് പോകുന്ന വഴി ഗായത്രിയുടെ മുറിയിലേക്ക് നോക്കി എങ്കിലും വാതിൽ അടഞ്ഞു കിടക്കുകയാണ്. ഇന്ന് ക്ലാസിലാത്ത കാരണം ഗായു നല്ല ഉറക്കത്തിൽ ആയിരിക്കും. ഫുഡുമായി വന്ന അപ്പു പതിയെ രുദ്രൻ്റെ മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു. അവളുടെ പ്രതീക്ഷകൾ എല്ലാം തെറ്റിച്ച് കൊണ്ട് രുദ്രൻ ഇന്ന് ഓഫീസിൽ പോയിരുന്നില്ല. പവിയെ കുളിപ്പിച്ച് തല തോർത്തി കൊടുക്കുകയായിരുന്നു രുദ്രൻ .അപ്പുവിനെ കണ്ടതും പവിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി തെളിഞ്ഞു. "അമ്മേ .അമ്മ ഇത്ര നേരം എബടെ ആയിരുന്നു. ഞാനും അച്ചയും അമ്മേനേ കുറേ നേരായി കാത്തിരിക്കുണു'' അവളുടെ അരികിലേക്ക് നടന്ന് വരുന്ന അപ്പുവിനെ നോക്കി കൊണ്ട് പവി ചോദിച്ചു.

അതിന് മറുപടിയായി അപ്പു ഒന്ന് ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്യ്തു. പവിക്കുള്ള ഫുഡ് മേശക്കുള്ള മുകളിൽ വച്ച ശേഷം അപ്പു കബോഡിൽ നിന്നും പവിക്കായി ഒരു ഡ്രസ്സ് എടുത്തു. ശേഷം അവൾ ഡ്രസ്സ് പവിക്ക് ഇട്ടു കൊടുത്തു. അപ്പു വന്നപ്പോൾ മുതൽ രുദ്രൻ അവളെ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും തിരിച്ച് ഒരു വട്ടം പോലും അപ്പു അവനെ നോക്കിയില്ല. എന്തു കൊണ്ടോ രുദ്രൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു സങ്കടം വന്നു നിറഞ്ഞു. പക്ഷേ എന്തിന്. രുദ്രൻ ഒന്ന് സ്വയം ചിന്തിച്ചു. അപർണയുടെ മൗനം തന്നെ എന്തുകൊണ്ട് ഇത്രക്ക് സങ്കടപ്പെടുത്തുന്നു.ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ഒരു ആയിരം ചോദ്യങ്ങൾ രുദ്രൻ്റെ മനസിൽ നിറഞ്ഞ് വന്നു. അപ്പു അപ്പോഴേക്കും പവിക്കായുള്ള ഭക്ഷണം അവളെ കഴിപ്പിച്ച് മുറി വിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയിരുന്നു. * ദീപങ്ങളാൽ അലങ്കമായ ഒരു ക്ഷേത്ര നട .ആ ക്ഷേത്ര നടയിൽ സർവ്വാഭരണ വിഭൂഷിതയായി നിൽക്കുന്ന ഗായത്രി . അവൾക്ക് മുൻപിലേക്ക് വരൻ്റെ വേഷത്തിൽ ആരോ നടന്ന് വരുന്നുണ്ട്. അകലെ നിന്നും അടുത്തേക്ക് നടന്ന് അടുക്കുന്തേറും അയാളുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞത് വന്നു.

നിറ പുഞ്ചിരിയുമായി നിൽക്കുന്ന അലോക്ക് .അവൻ്റെ കൈയ്യിൽ ഓം എന്ന് കൊത്തിയ ഒരു ആലില ത്താലിയും ഉണ്ട്. അൽപ്പസമയത്തിനകം അവൻ ആ താലി ഗായത്രിയുടെ കഴുത്തിൽ അണിയിച്ചു. സിന്ദൂരം കൊണ്ട് അവളുടെ സീമന്തരേഖ ചുവപ്പിച്ചു. " അയ്യോ....." ബെഡിൽ നിന്നും ഗായത്രി ചാടി എഴുന്നേറ്റു. "സ്വപ്നമായിരുന്നോ " നെഞ്ചിൽ കൈവച്ച് ചുറ്റും നോക്കി ഒന്ന് ശ്വാസം വലിച്ച് വിട്ടു കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. "എൻ്റെ ഭഗവാനേ ഞാൻ എന്തിനാ ഇങ്ങനെയുള്ള സ്വപ്നം കാണുന്നേ. സ്വപ്നത്തിൽ പോലും ആ കാട്ടു മാക്കാനേ ആണല്ലോ കാണുന്നത്. ഭാഗ്യം 9 മണി കഴിഞ്ഞു.വെളുപ്പാം കാലം അല്ല അതു കൊണ്ട് ഫലിക്കില്ല" ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു. ** രാവിലെ ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് അപ്പുവും ഗായത്രിയും ഇരുന്ന് ടി വി കാണുകയാണ്. അപ്പു സോഫയുടെ അറ്റത്തായി ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. ഗായത്രി അപ്പുവിൻ്റെ മടിയിൽ തല വച്ച് കിടന്ന് കൊണ്ടാണ് ടി വി കാണുന്നത്. അപ്പോഴേക്കും മുകളിൽ നിന്നു പവിയെ എടുത്ത് കൊണ്ട് രുദ്രൻ താഴേക്ക് വന്നു. " ഗായൂ. നീ എണീച്ച് .എനിച്ച് എൻ്റെ അമ്മടെ മടിയിൽ കിടക്കണം" അപ്പുവിൻ്റെ മടിയിൽ കിടക്കുന്ന ഗായത്രിയോടായി പവി പറഞ്ഞു .

" പറ്റില്ല.ഞാൻ കിടക്കുന്നത് കാണാനില്ല നിനക്ക് .നീ അവിടെ എവിടെ എങ്കിലും ചെന്ന് ഇരുന്നോ " " പറ്റില്ല ഗായു.ഇത് എൻ്റെ അമ്മയാ .അപ്പോ ഞാനാ അമ്മടെ മടിയില് കിടക്കാ" "ഓ പിന്നെ '. അതിന് ഇത്തിരി പുളിക്കും.നി പോയി നിന്നെ അച്ഛൻ്റെ മടിയിൽ ചെന്ന് കിടക്ക് " പവിയെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാനായി ഗായത്രി പറഞ്ഞു. " എണീക്കടി. ആ കുട്ടിക്ക് അല്ലെങ്കിലേ വയ്യാ. ഇനി നീ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് അതിനെ കരയിപ്പിക്കണ്ട " ഹാളിലേക്ക് വന്ന അമ്മ ഗായുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു. "കരയട്ടെ. അവൾ കരഞ്ഞാ എനിക്ക് എന്താ " ഗായത്രി അമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. " എണീക്ക് അവിടെ നിന്ന്. ഏത് സമയവും രണ്ടും ഇങ്ങനെ അടയും ചക്കരയും പോലെ നടന്നോളും. ഒട്ടിയെ ഇരിക്കൂ. ഒട്ടീയെ കിടക്കുക. നിങ്ങൾ എന്താ സയാമിസീസ് ഇരട്ടകളോ " അപ്പുവിനെയും, ഗായത്രിയേയും കളിയാക്കി കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു. "മതി കളിയാക്കിയത്.ഞാൻ ഇവളുടെ മടിയിൽ കിടക്കുന്നതല്ലേ പ്രശ്നം .ഞാൻ എണീക്കാം" ഗായത്രി പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് എണീറ്റ് അപ്പുറത്ത് ചെന്ന് ഇരുന്നു. രുദ്രൻ പവിയെ അപ്പുവിൻ്റെ മടിയിൽ കിടത്തി കൊണ്ട് ഗായത്രിയുടെ അരികിൽ ചെന്ന് ഇരുന്നു.......തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...