💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 44

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

രുദ്രൻ പവിയെ അപ്പുവിൻ്റെ മടിയിൽ കിടത്തി കൊണ്ട് ഗായത്രിയുടെ അരികിൽ ചെന്ന് ഇരുന്നു. "മോനേ നിന്നെ രാവിലെ ഡാഡി അന്വോഷിച്ചിരുന്നു" അമ്മ രുദ്രനോടായി പറഞ്ഞു. "എന്താ അമ്മേ .എന്താ കാര്യം.anything serious" രുദ്രൻ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു. " അത്ര സീരിയസ് ഒന്നും അല്ല. എന്നാൽ അത്ര ചെറിയ കാര്യവും അല്ല. എന്താണെന്ന് ഈവനിങ്ങ് ഡാഡി വന്നിട്ട് പറയാം" "ഉം ." രുദ്രൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്യ്തു "അച്ചേ എനിക്ക് ഒരു ഊഞ്ഞാല് വേണം" ടി വി യിലെ പാട്ടിൻ്റെ സീൻ കണ്ടു കൊണ്ട് പവി പറഞ്ഞു. എന്നാൽ രുദ്രൻ അതൊന്നും കേട്ടിരുന്നില്ല. അവൻ്റെ മനസ്സിൽ ഡാഡി എന്താണ് പറയാൻ പോകുന്നത് എന്ന ആലോചനയായിരുന്നു. " അച്ചേ. അച്ച എന്താ സ്വപ്നം കാണാണോ " അപ്പുവിൻ്റെ മടിയിൽ കിടക്കുന്ന പവി കാലുകൊണ്ട് രുദ്രനെ തട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. "പവി അച്ഛനെ കാലുകൊണ്ട് തട്ടിയിട്ടാണോ വിളിക്കുന്നത് " അപ്പു ശാസനയോടെ പവിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. "ഓഹ് ഭർത്താവിനെ ചവിട്ടിയപ്പോൾ ഭാര്യക്ക് സഹിച്ചില്ല " അപ്പുവിനെ കളിയാക്കി കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു . അത് കേട്ടതും അപ്പു ഗായുവിനെ തുറിച്ച് നോക്കി '' അച്ചയെ മാത്രം അല്ല .ആരെയും കാൽ കൊണ്ട് തട്ടാൻ പാടില്ല." അപ്പു പവിയെ പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കി. "സോറി അച്ചേ "പവി ചെവി പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞതും രുദ്രൻ്റെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.

" അച്ചേ അച്ച എനിച്ച് ഇത് പോലെ ഊഞ്ഞാല് കെട്ടി തരുവോ'' " ഉം. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ അല്ല മോൾടെ കാലിലെ വാവു ഒക്കെ മാറട്ടെ എന്നിട്ട് അച്ച ഊഞ്ഞാല് കെട്ടി തരാട്ടോ " " ശരി അച്ചേ "പവി സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു. ഇടക്ക് ഇടക്ക് രുദ്രൻ അപർണ യെ നോക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അപർണ തിരിച്ച് രുദ്രനെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യുന്നില്ല. രുദ്രൻ്റെ നോട്ടം അപർണ തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവൾ അത് കാണാത്ത ഭാവത്തിൽ തന്നെ ഇരിക്കുകയാണ്. വൈകുന്നേരം വരെ അതെ അവസ്ഥ തന്നെ തുടർന്നു. അപ്പുവിൻ്റെ ആ മൗനം ,ഒഴിഞ്ഞ് മാറ്റം എന്തോ രുദ്രൻ്റെ മനസിനെയും വല്ലാത്ത സങ്കടപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. അവൻ പോലും അറിയാതെ. വൈകുന്നേരം ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇരിക്കുകയാണ് വീട്ടിലെ എല്ലാവരും. അപ്പുവും അമ്മയും ആണ് ഭക്ഷണം വിളമ്പുന്നത്. "മതി ഇനി മോള് കഴിക്കാൻ ഇരുന്നോ ബാക്കി അമ്മ വിളമ്പാം." രുദ്രൻ്റെ അരികിലുള്ള ചെയർ വലിച്ചിട്ടു കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു. " വേണ്ട അമ്മ. ഞാൻ അമ്മടെ ഒപ്പം ഇരുന്നോളാ" "മോളും ഇരിക്ക് അച്ഛന് ചില പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ പറയാൻ ഉണ്ട്" മഹാദേവൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടതും അപ്പു മടിച്ച് കൊണ്ട് രുദ്രൻ്റെ അരികിൽ ഇരുന്നു. "രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞ് നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരും മുബൈക്ക് പോവണം''.

മഹാദേവൻ അത് പറഞ്ഞതും 'രുദ്രൻ കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഭക്ഷണം തലയിൽ കയറി ചുമക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇത് കണ്ട അപ്പു വെപ്രളത്തോടെ രുദ്രൻ്റെ തലയിൽ പതിയെ തട്ടി ശേഷം അവന് വെള്ളം എടുത്ത് കൊടുത്തു. അപ്പുവിൻ്റെ ആ വെപ്രളം കണ്ട് അവിടെ ഉള്ള എല്ലാവരുടേയും മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു "ഡാഡിയോട് ഞാൻ അന്നേ പറഞ്ഞതല്ലേ ഞങ്ങൾ പോവുന്നില്ല എന്ന് '". ചുമ ഒരു വിധം നിന്നപ്പോൾ രുദ്രൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. " ദേവാ അന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ നീ പോവാം എന്ന് അമ്മക്ക് വാക്ക് തന്നതാണ് " അമ്മ അത് പറഞ്ഞതും രുദ്രന് എതിർത്ത് മറ്റൊന്നും പറയാൻ സാധിച്ചില്ല. രുദ്രൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത് മതിയാക്കി രുദ്രൻ എഴുന്നേറ്റ് വാഷ് ബേസിനരികിലേക്ക് നടന്നു. " രുദ്രാ " കൈ കഴുകി വരുന്ന രുദ്രനെ മഹാദേവൻ വിളിച്ചു. ''എന്താ ഡാഡ് " " നിൻ്റെ തിരുമാനം എന്താ " " ഉം. ഞങ്ങൾ പോവാം " " Good. മറ്റന്നാൾ കഴിഞ്ഞാണ് ഫ്ലയിറ്റ്. അതിനു മുൻപ് നിങ്ങൾ തറവാട്ടിൽ പോയിട്ട് വരണം. അവിടെ നിൻ്റെ മുത്തശ്ശി എതോ പൂജ നടത്തുന്നുണ്ട്. നിന്നോടും അപർണ മോളോടും ആ പൂജയിൽ പങ്കെടുക്കാൻ മുത്തശി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. " " ശരി ഡാഡ് " രുദ്രൻ നേരെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു. രുദ്രൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാത്ത കാരണം അപ്പുവിനും ഒന്നും കഴിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. അവൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത് നിർത്തി ചെയറിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. "മോൾ എന്താ മതിയാക്കിയത് " അമ്മ അപ്പുവിനോടായി ചോദിച്ചു. "മതി അമ്മേ. വിശപ്പില്ല" "എന്താ മോളേ വയ്യെ നിനക്ക്"

"അതൊന്നും അല്ല അമ്മേ. എട്ടൻ മതിയാക്കി പോയ കാരണം ആണ് അവളും മതിയാക്കിയത് " "ഗായൂ" അപ്പു അവളെ നീട്ടി വിളിച്ചു.അതിന് മറുപടിയായി അവൾ അപ്പുവിനെ നോക്കി ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ചു. രുദ്രൻ റൂമിൽ കുറേ നേരം ആയി അപ്പുവിനെ കാത്തിരിക്കുകയാണ്. അവളോട് ഒരു സോറി പറയാൻ ആയി രുദ്രൻ കുറേ നേരം ആയി അവളുടെ പിന്നാലെ തന്നെ നടക്കുന്നു. പക്ഷേ അപ്പു അവനെ ഒന്ന് മൈൻഡ് ചെയ്യുന്നതു പോലും ഇല്ല . കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പവിയേയും എടുത്ത് കൊണ്ട് അപ്പു മുറിയിലേക്ക് വന്നു.പവി അപ്പോഴേക്കും ഉറങ്ങിയിരുന്നു. അപ്പു അവളെ പതിയെ ബെഡിൽ കിടത്തി പുതപ്പ് കൊണ്ട് പുതച്ച് കൊടുത്തു . "അ ...: " രുദ്രൻ അപ്പുവിനെ വിളിക്കാൻ നിന്നതും അപ്പു രുദ്രനെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ മുഖം തിരിച്ച് മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. അപ്പുവിൻ്റെ ആ പ്രവൃത്തി രുദ്രൻ്റെ മനസിനെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിച്ചു. ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒരേ പോലെ അവൻ്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു വന്നു. അവൻ പവി വീഴാതെ ഇരിക്കാനായി തലയണകൾ അവളുടെ ഇരു സൈഡിലും വച്ച ശേഷം മുകളിലെ ഗാർഡനിലേക്ക് നടന്നു. താഴേ ഹാളിൽ എത്തിയ അപ്പു ടി വി യുടെ മുന്നിൽ വന്ന് ഇരുന്നു. " അപ്പു ദാ ഇത് കുടിക്ക് " ഒരു ഗ്ലാസ് പാൽ അപ്പുവിന് നേരെ നീട്ടി കൊണ്ട് ഗായു പറഞ്ഞു.

"എനിക്ക് വേണ്ടാടീ " "അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല. നീ രാവിലെ പേരിന് എന്തോ കഴിച്ചു എന്ന് വരുത്തി എണീറ്റ് പോയി. ഉച്ചക്കും വൈകുന്നേരവും ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടേ ഇല്ല എന്താ നിൻ്റെ ഉദേശം " ഗായത്രി ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. "എനിക്ക് വിശപ്പില്ല അതാ." "അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല ഇത് കുടിക്ക് " ഗായത്രി പാൽ അപ്പുവിന് നേരെ നീട്ടി. അവൾ അത് വാങ്ങി. "നിങ്ങൾ എന്താ പിള്ളേരെ കിടക്കുന്നില്ലേ. നല്ല മഴ വരുന്നുണ്ട് " ഹാളിലേക്ക് വന്ന അമ്മ പറഞ്ഞു. "മഴയോ .ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം " പാൽ ഗ്ലാസ് ഗായത്രിയുടെ കൈയ്യിൽ തന്നെ തിരിച്ച് കൊടുത്ത് കൊണ്ട് അപ്പു മുകളിലേക്ക് ഓടി. " അപ്പു നീ എവിടേക്കാ" "മുകളിലെ ഗാർഡനിൽ 3 റോസ ചെടികളിൽ പൂ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അത് മഴയത്ത് നിന്നും എടുത്ത് വച്ചില്ലെങ്കിൽ പൂ എല്ലാം കൊഴിഞ്ഞ് പോവും" ഓടുന്നതിനിടയിൽ അപ്പു ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. " ഈ പെണ്ണിൻ്റെ ഒരു കാര്യം: അപ്പുവിൻ്റെ ഓട്ടം കണ്ട് ഗായത്രി സ്വയം പറഞ്ഞു. മുകളിലെ ഗാർഡൻ ഏരിയയിലെ കൽ ബഞ്ചിലിരുന്ന് ബിയർ സിപ്പ് ചെയ്യുകയാണ് രുദ്രൻ.മഴ ചെറുതായി ചാറുന്നുണ്ട്. രുദ്രൻ ആ ചാറ്റൽ മഴ വക വക്കാതെ അവിടെ തന്നെ ഇരിക്കുകയാണ്. അപർണയുടെ ഈ മൗനം എന്നേ എന്തിന് ഇത്ര വേദനിപ്പിക്കുന്നു.

എതോ ഒരു ശക്തി എന്നേ അവളിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്നത് പോലെ. വേണ്ട രുദ്രാ ഒന്നും വേണ്ട. അവൻ തൻ്റെ മനസിനെ സ്വയം പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചു. സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു. താഴേ നിന്ന് ആരോ ഗാർഡനിലേക്ക് വരുന്ന കാൽ പെരുമാറ്റം കേട്ടതും രുദ്രൻ ബെഞ്ചിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ഒരു മറവിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു. മഴയുടെ തീവ്രത കുറച്ച് കൂടിയിരുന്നു. മുകളിലേക്ക് ഓടി വരുന്ന ആളെ കണ്ട് അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. "അപ്പു " അവൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു. അപ്പു താഴേ നിരത്തി വച്ചിരുന്ന റോസാ ചെടികൾ പ്രയാസപ്പെട്ട് മഴ കൊള്ളാത്ത സ്ഥലത്തേക്ക് മാറ്റി വക്കുകയാണ്. ഓരോ ചെടി ചെട്ടികളായി കയറ്റി വക്കുമ്പോഴേക്കും അവൾ ഏറെ കുറെ നനഞ്ഞിരുന്നു. മഴയിൽ വിരിഞ്ഞ മുല്ല പൂവിൻ്റെ മണം അവിടെ ആകെ നിറഞ്ഞ് നിന്നു. എ തോ ഒരു ഉൾപ്രേരണയിൽ രുദ്രൻ്റെ കാലുകൾ യാന്ത്രിക മായി അപ്പുവിൻ്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു. ആരോ അടുത്തേക്ക് വരുന്നത് പോലെ തോന്നിയ അപ്പു തല ഉയർത്തിയതും മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന രുദ്രനെ കണ്ട് ഒന്ന് ഞെട്ടി. പക്ഷേ ആ ഞെട്ടൽ മുകത്ത് കാണിക്കാതെ അവസാന ചെടി ചട്ടിയും കയറ്റി വച്ച് അപ്പു തിരിഞ്ഞ് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും രുദ്രൻ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു. രുദ്രൻ്റെ ആ സ്പർശനത്തിൽ അപ്പു ഒരു നിമിഷം പ്രതിമ കണക്കെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു. അപ്പു രുദ്രനെ നോക്കാതെ തിരിഞ്ഞ് തന്നെ നിന്നു.

രുദ്രൻ പെട്ടെന്ന് തൻ്റെ ഇരു കൈ ക ളും കൊണ്ട് പിന്നിൽ നിന്നും അപ്പുവിനെ കെട്ടി പിടിച്ചു. രുദ്രൻ്റെ ചുടു ശ്വാസം പിൻകഴുത്തിൽ പതിച്ചതും അവൾ ഒന്ന് പൊളി പിടഞ്ഞു. കൈ കാലുകൾ തളരുന്ന പോലെ അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. രുദ്രൻ അവളുടെ പിറകിലുള്ള മുടി മുഴുവൻ മുൻ വശത്തേക്ക് മാടി ഒതുക്കി ശേഷം അവളുടെ പിൻ കഴുത്തിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി. രുദ്രൻ്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നും അത്തരം ഒരു പ്രവ്യത്തി അവൾ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും പ്രതിക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. രുദ്രൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ പിൻകഴുത്തിൽ ഒരു സ്നേഹ ചുബനം നൽകി.അതിൽ അവളും കോരി തരിച്ചു. അപ്പുവിൻ്റെ മുടിയിഴകളിൽ നിന്നും പടരുന്ന കാച്ചിയ എണ്ണയുടെയും താളിയുടെയും സുഗന്ധം അവൻ്റെ മൂക്കിലേക്ക് തുളച്ച് കയറി. ഒപ്പം അവൻ്റെ കൈകൾ അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ പിടിമുറുക്കി. വലതു കൈ കൊണ്ട് അവൻ അവളെ തന്നോട് ചേർത്ത് നിർത്തി. രുദ്രൻ്റെ ആ പ്രവ്യത്തി അപ്പുവിനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി. അവളിൽ എതോ വികാര ഉണരുന്ന പോലെ അവൾക്ക് സ്വയം അനുഭവപ്പെട്ടു. അടുത്ത നിമിഷം അവൾ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ച് രുദ്രൻ്റെ പിടിയിൽ നിന്നും കുതറി മാറി. അവൾ രുദ്രന് നേരെ നിന്നു. ശ്വാസം ഒന്ന് ആഞ്ഞ് വലിച്ചു. "സോറി "

രുദ്രൻ നിഷ്കളങ്കതയോടെ പറഞ്ഞു. മഴയിൽ അവരിരുവരുടേയും മുടിയിഴകളിൽ നിന്നും വെള്ള തുള്ളികൾ ഒറ്റി വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു. "എന്തിന് " ഇരു കൈകളും ഇടുപ്പിൽ കെട്ടി നിന്നു കൊണ്ട് അപ്പു ചോദിച്ചു. "ഇന്നലെ അങ്ങനെ ഒക്കെ പറഞ്ഞതിന് " "ഒരു സോറി പറഞ്ഞാൽ എൻ്റെ സങ്കടം മാറുമോ " "I am really sorry" രുദ്രൻ തല കുനിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "I hate this word" അന്ന് രുദ്രനോട് അപ്പു സോറി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ പറഞ്ഞ അതേ ഡയലോഗ് അപ്പു തിരിച്ച് പറഞ്ഞു. "What " രുദ്രൻ തല ഉയർത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. " ഞാൻ സോറി പറയുമ്പോൾ നിങ്ങൾ എന്താ പറയാറ് i hate this wo " അപ്പു പറഞ്ഞ് മുഴുവനാക്കും മുൻപേ രുദ്രൻ്റെ കൈകൾ അവളുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ ചേർത്ത് തൻ്റെ അരികിലേക്ക് ചേർത്തിരുന്നു. " ശ്ശ് " രുദ്രൻ അവൻ്റെ ചൂണ്ടു വിരൽ അപ്പുവിൻ്റെ ചുണ്ടുകളിൽ വച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും ഇരുവരും എറേ കുറെ നനഞ്ഞിരുന്നു. അവളുടെ മുഖത്തിലൂടെ ഒഴുകുന്ന വെള്ളവും വിറക്കുന്ന ചുണ്ടുകളും, പിടക്കുന്ന മിഴികളും അവനെ മറ്റൊരാളാക്കി മാറ്റി. രുദ്രൻ തൻ്റെ മുഖം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.

ചുണ്ടുകൾ തമ്മിലുള്ള അകലം കുറഞ്ഞ് വന്നു. രുദ്രൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ അമർന്നതും അവൾ ഒന്ന് വിറച്ചു. ചുബനത്തിൻ്റെ ശക്തി വർദ്ധിക്കുന്നതിനൊപ്പം അവളുടെ വിരലുകൾ രുദ്രൻ്റ മുടിയിഴകളിൽ കോർത്തു. ചുബനത്തിൻ്റെ തീവ്രത കൂടുകയും അതിൽ രക്തത്തിൻ്റെ രുചി നാവിലേക്ക് പടരുകയും ചെയ്തു.ശ്വാസം കിട്ടാതെ അവൾ അകന്ന് മാറാൻ നോക്കി എങ്കിലും രുദ്രൻ ഒന്നുകൂടി അവളെ തന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു. അവളുടെ വിരലിലെ നഖങ്ങൾ ഒപ്പം രുദ്രൻ്റെ പുറത്തും മുറിവുകൾ സ്യഷ്ടിച്ചിരുന്നു.അവസാനം ശ്വാസം നിലക്കുമെന്നായപ്പോൾ അവൾ തൻ്റെ സർവ്വ ശക്തിയുമെടുത്ത് രുദ്രനെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളി. വിചാരിക്കാതെയുള്ള തള്ളൽ ആയതിനാൽ അവനും പെട്ടെന്ന് പിന്നിലേക്ക് പോയിരുന്നു. അപ്പു നെഞ്ചിൽ കൈവച്ച് കൈ വച്ച് കൊണ്ട് ശ്വാസം ഉള്ളിലേക്ക് ആഞ്ഞ് വലിച്ചു. അടുത്ത നിമിഷം അവൾ രുദ്രനെ ഒന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് താഴേക്ക് ഓടി. രുദ്രൻ താൻ ഇപ്പോൾ ചെയ്യ്തത് എന്താണെന്നറിയാതെ ആ മഴയത്ത് തന്നെ നിന്നു.......തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...