💞എൻ്റെ ആത്മസഖിക്ക്💞 ഭാഗം 47

എഴുത്തുകാരി: അപർണ അരവിന്ദ്

വൈകുന്നേരത്തോടു കൂടി അവർ തറവാട്ടിലേക്ക് പോവാൻ റെഡിയായി.പോകാനായി പവിയെ റെഡിയാക്കി രുദ്രൻ താഴെ അപ്പുവിനെയും, ഗായത്രിയേയും കാത്തിരിക്കുകയാണ്. കുറെ നേരം ആയി രുദ്രനും പവിയും അവരെ വെയിറ്റ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്. "അമ്മേ " പവിയുടെ വിളി കേട്ടാണ് ഫോണിൽ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്ന രുദ്രൻ തല ഉയർത്തി നോക്കിയത്. സ്റ്റയർ ഇറങ്ങി വരുന്ന അപ്പുവിനെ കണ്ട് രുദ്രൻ ഒരു നിമിഷം അതിശയിച്ചു നിന്നു. കല്യാണ സമയത്ത് രുദ്രൻ എടുത്ത് കൊടുത്ത സാരിയാണ് അവൾ ഉടുത്തിരുന്നത്. സിംപിൾ ഡിസൈൻ സാരിയാണ് എങ്കിലും വൈറ്റ് കളർ സ്റ്റോൺ വർക്ക് ചെറുതായി ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനു മാച്ച് ആയി ഇടതു കയ്യിൽ വൈറ്റ് കളർ മെറ്റൽ വളയും വലതു കയ്യിൽ രുദ്രൻ അണിയിച്ച് കൊടുത്ത ഒരു മോതിരവും അണിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കാതിൽ വൈറ്റ് കളർ സ്റ്റോൺ സ്റ്റഡും ആയിരുന്നു. കഴുത്തിൽ രുദ്രൻ എന്ന് കൊത്തിയ ആലിലത്താലിയും ആണ് അണിഞ്ഞിരുന്നത്. രുദ്രൻ അപർണയെ കണ്ട് ശരിക്കും അതിശയിച്ച് നിന്നു.

"അമ്മേ. അമ്മേ നേ കാണാൻ ഇപ്പോ നല്ല രസം ഇണ്ട് " പവി അപ്പുവിൻ്റെ അരികിലേക്ക് ഓടി വന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. " ഞാൻ കാറിൽ ഉണ്ടാകും ഗായുവിനെ കൂട്ടി വേഗം വാ " അപ്പുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് രുദ്രൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അപ്പോഴേക്കും ഒരു വലിയ ബാഗ് തോളിലും ഒരു പെട്ടി കൈ കൊണ്ട് വലിച്ചും വരുന്ന ഗായത്രിയെ കണ്ട് അപ്പു ഞെട്ടി. " നീ എന്താ ഗായു അവിടെ സ്ഥിര താമസത്തിന് പോവുകയാണോ " ഗായത്രിയുടെ വരവ് കണ്ട് അപ്പു കളിയാക്കി ചോദിച്ചു. "പിന്നെ നമ്മൾ ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ എല്ലാം കൊണ്ടുപോവണ്ടേ " " അതിനും മാത്രം ഇതിലൊക്കെ എന്താ '' "ഇതിൽ എൻ്റെ ഡ്രസ്സുകൾ, പിന്നെ ഞാൻ എന്നും കെട്ടി പിടിച്ച് ഉറങ്ങുന്ന വലിയ ടെനിബെർ, പിന്നെ എട്ടൻ വാങ്ങി തന്ന വയലിൽ, മേക്കപ്പ് ഐറ്റംസ്, ഡ്രസ്സുകൾക്ക് മാച്ച് ആയ ഓർണമെൻസ്, സ്നാക്സ്, ചിപ്സ് എല്ലാം ഉണ്ട്" ഗായത്രി പറയുന്നത് കേട്ട് പവി അന്തം വിട്ട് നിൽക്കുകയാണ്.അപ്പുവിൻ്റെ അവസ്ഥയും അത് തന്നെയാണ്. "പവി അവരോട് വേഗം വരാൻ പറ" രുദ്രൻ കാറിൽ നിന്നും ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

"അമ്മേ ദാ അച്ച വിളിച്ചുണു .ബാ പോവാ " പവി അപ്പുവിൻ്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. "അപ്പു ഇത് നീ പിടിക്ക് " ഗായു തോളിൽ കിടക്കുന്ന വലിയ ബാഗ് അപ്പുവിൻ്റെ തോളിൽ വച്ച് കൊണ്ട് അവൾ ബാഗ് വലിച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്നു. ബാഗും പെട്ടിയും കാറിൻ്റെ ഡിക്കിയിൽ വച്ച് ഗായത്രി ബാക്ക് സീറ്റിൽ കയറി. "പവി ഒതുങ്ങി ഇരിക്കണം ട്ടോ " കോ ഡ്രെയവർ സീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്ന പവിക്ക് സീറ്റ് ബെൽറ്റ് ഇട്ടു കൊണ്ട് അപ്പു പറഞ്ഞു. ശേഷം അവൾ ഗായത്രിയുടെ കൂടെ പിന്നിൽ കയറി. രുദ്രൻ കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു. അവൻ്റെ കാർ ഗേറ്റ് കടന്ന് മുന്നോട്ട് പോയി. അത് കണ്ട് രണ്ട് കണ്ണുകൾ ക്രൂരമായി ചിരിച്ചു. "അവർ ഇവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങി. ഇനി കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം നമ്മൾ പ്ലാൻ ചെയ്ത പോലെ " ഫോണിൽ ആരോടോ സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് അയാൾ അട്ടഹസിച്ച് ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇനി വരും നാളുകളിൽ അവർക്കായി കാത്തു വച്ച ചതികളേ കുറിച്ചറിയാതെ രുദ്രനും മുന്നോട്ട് യാത്രയായി. *

"എടാ ഞാൻ വരണോ. നീ പോയിട്ട് വാ " ബുള്ളറ്റിൻ്റെ ബാക്ക് സീറ്റിൽ ബാഗുകൾ കെട്ടി വക്കുന്ന യാദവിനോടായി അലോക്ക് പറഞ്ഞു. " എടാ പന്ന£#£@. നീ എൻ്റെ കൂടെ വരാം എന്ന് നീ ഇന്നലെ വാക്ക് തന്നതല്ലേ .എന്നിട്ട് ഇപ്പോ നീ വാക്ക് മാറ്റിയാൽ എൻ്റെ തനി സ്വഭാവം അറിയും'' " ഈ 7, 8 കൊല്ലമായി ഞാൻ കാണാത്ത എന്ത് സ്വഭാവമാടാ നിനക്ക് ഉള്ളത് " അലോക്ക് യാദവിനെ നോക്കി കളിയാലെ പറഞ്ഞു. " നീ വരുന്നുണ്ടോ ഇല്ലയോ." ബുള്ളറ്റ് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യ്ത് കൊണ്ട് യാദവ് ചോദിച്ചു. "എടാ മറ്റന്നാൾ അല്ലേ നിൻ്റെ നാട്ടിലെ ഉത്സവം.ഞാൻ ഉത്സവത്തിൻ്റെ അന്ന് അവിടേക്ക് എത്തി കൊള്ളാം" "അതൊന്നും ഞാൻ നിന്നോട് ചോദിച്ചില്ല. നിനക്ക് ഇപ്പോ എൻ്റെ കൂടെ എൻ്റെ നാട്ടിലേക്ക് ,പാലക്കാട്ടേക്ക് വരാൻ പറ്റുമോ ഇല്ലയോ " യാദവ് കട്ട കലിപ്പോടെ ചോദിച്ചു. " ഉം. ശരി ഞാൻ വരാം " അലോക്ക് മനസില്ലാ മനസോടെ യാദവിൻ്റെ പിന്നിൽ കയറി. * "അപ്പു നീ ഇതിനു മുൻപ് പാലക്കാട്ടേക്ക് വന്നിട്ടുണ്ടോ " പുറത്തേ കാഴ്ച്ചകൾ കാണുന്ന അപ്പുവിനോടായി ഗായത്രി ചോദിച്ചു.

" ഇല്ല ഞാൻ ആദ്യമായിട്ടാണ്. നീയോ ഗായൂ" " കുറേ കാലം മുൻപ് വന്നിട്ടുണ്ട്. ചെറുപ്പത്തിൽ ഞങ്ങൾ ഉത്സവത്തിന് വരാറുണ്ടായിരുന്നു.പിന്നെ ഇപ്പോ കുറെ കൊല്ലങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആണ് ഞങ്ങൾ വീണ്ടും ഉത്സവത്തിന് പോവുന്നത് " " അപ്പോ നമ്മൾ ഉത്സവത്തിനാണോ പോവുന്നത് " അപ്പു അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു. "നമ്മൾ പോവുന്നത് തറവാട്ടിലെ പൂജക്കാണ്.കൂട്ടത്തിൽ ഉത്സവത്തിനും കൂടെ പോകും എന്നേ ഉള്ളു" " ഉം " അപ്പു ഒന്ന് മൂളി കൊണ്ട് വീണ്ടും പുറത്തെ കാഴ്ച്ചകൾ കാണാൻ തുടങ്ങി. "നഗര പ്രദേശത്തെ തിരക്കുകളിൽ നിന്നെല്ലാം അകന്ന് ഒരു കൂട്ടം സാധാരണ ജനങ്ങൾ വസിക്കുന്ന ഹരിതാഭത നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പ്രദേശം പാലക്കാട്. ക്യഷി പ്രധാന ഉപജീവന മാർഗം ആക്കിയ ഒരു കൂട്ടം ജനങ്ങൾ. നെല്ലാണ് പ്രധാന കൃഷി. കേരളത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ നെല്ല് ഉല്പാദിപ്പിക്കുന്ന ജില്ല കൂടിയാണ് പാലക്കാട് " ഫോണിൽ നോക്കി കൊണ്ട് ഗായത്രി വായിച്ചു. "നമ്മൾ ഇപ്പോ എവിടെ എത്തി ഗായൂ" പുറത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് അപ്പു ചോദിച്ചു.

" കേരളത്തിൻ്റെ സാംസ്കാരിക നഗരം, പൂരങ്ങളുടെ പൂരങ്ങളുടെ പൂരമായ ഇടം, വടക്കും നാഥൻ്റെ മണ്ണ് " " ത്യശൂർ" ഗായത്രി മുഴുവൻ പറയുന്നതിന് മുന്നേ അപ്പു പറഞ്ഞു. അവിടെ എത്തിയതും അപ്പുവിൻ്റെ മനസ് വല്ലാതെ സന്തോഷിച്ചു.കാലങ്ങളായി താൻ കാണാൻ കൊതിച്ച ഇടം. വടക്കുംനാഥൻ ശിവക്ഷേത്രം. ദൂരെ നിന്നെങ്കിലും ഒന്ന് കാണാൻ കഴിയണേ .അപ്പുവിൻ്റെ കണ്ണുകൾ പുറത്തു നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ എന്തിനോ ആയി തിരഞ്ഞു. സമയം സന്ധ്യയായി.ആകാശമാകെ അന്തി ചോപ്പ് പടർന്നു. പെട്ടെന്ന് കാർ നിന്നതും അപ്പുവും ഗായത്രിയും എന്താ എന്ന രീതിയിൽ രുദ്രനെ നോക്കി. "ഇറങ്ങ് " സീറ്റ് ബെൽറ്റ് ഊരി കൊണ്ട് രുദ്രൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. അവനു പിന്നിൽ പവിയും ഗായുവും, അപ്പുവും ഇറങ്ങി. പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ അപ്പു മുന്നിലെ ദ്യശ്യം കണ്ട് അമ്പരന്ന് നിന്നു. " വടക്കും നാഥൻ" അപ്പുവിൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു. രുദ്രൻ പവിയുടെ കൈ പിടിച്ച് മുന്നിൽ നടന്നു അവർക്ക് പിന്നിൽ ഗായത്രിയും, അപ്പുവും നടന്നു. "നിങ്ങൾ പോയിട്ട് വാ "

ക്ഷേത്രത്തിന് മുന്നിലെ ആൽത്തറയിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് രുദ്രൻ പറഞ്ഞു. അപ്പുവും, പവിയും, ഗായുവും ക്ഷേത്രത്തിനു പുറത്ത് നിന്ന് തൊഴുതു. മനസിനെന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം.ക്ഷേത്രത്തിനുള്ളിൽ കയറി പ്രാർത്ഥിക്കണം എന്ന് ആഗ്രഹം ഉണ്ട് പക്ഷേ ഇപ്പോ കഴിയില്ല. അവർ തിരിച്ച് രുദ്രനരികിലേക്ക് നടന്നു വന്നു. "വാ പവി നമ്മുക്ക് അവിടേ ഒക്കെ ഒന്ന് പോയി കണ്ടിട്ട് വരാം. " പവിയുടെ കൈ പിടിച്ച് ഗായു മൈതാനത്തേക്ക് നടന്നു. ഗായുവും പവിയും മുന്നോട്ട് പോയതും അപ്പു രുദ്രൻ്റെ അരികിൽ വന്നിരുന്നു. "സന്തോഷം ആയോ " രുദ്രൻ തല ചരിച്ച് അപ്പുവിനെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. '' ഉം .സന്തോഷായി. പക്ഷേ എനിക്ക് ഇവിടേക്ക് വരാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ട് എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ മനസിലായി " അപ്പു അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു. " ഗായത്രി വടക്കും നാഥൻ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ നിൻ്റെ മുഖ ഭാവം ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. പിന്നെ താൻ പുറത്തേക്ക് എന്തോ കാര്യമായി അന്വോഷിച്ചിരുന്ന പോലെ എനിക്കും തോന്നിയിരുന്നു."

" ചേച്ചി കൈ നോക്കി ലക്ഷണം പറയട്ടെ " ഒരു മധ്യവയസ്ക അപ്പുവിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. " എയ് വേണ്ട" അപ്പു അവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു. "അങ്ങനെ പറയല്ലേ മോളേ. ഞാൻ ലക്ഷണം നോക്കി പറയാം. ശരിയാണെങ്കിൽ മാത്രം പൈസ തന്നാൽ മതി" അവർ ദയനീയതയോടെ പറഞ്ഞതും അപ്പു വേഗം രുദ്രൻ്റെ കൈ എടുത്ത് അവർക്ക് നേരെ നീട്ടി. അപ്പുവിൻ്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നും രുദ്രൻ ഒരിക്കലും അത്തരം ഒരു പ്രവ്യത്തി പ്രതിക്ഷിച്ചില്ല. രുദ്രൻ്റെ കൈകൾ എടുത്ത് അവർ ഓരോന്ന് പറയാൻ തുടങ്ങി. "നല്ല ഐശ്യര്യം ഉള്ള കയ്യാണ്. തൊട്ടതെല്ലാം പൊന്നാക്കും.എത് മേഖലയിൽ പ്രവർത്തിച്ചാലും വിജയം ഉറപ്പാണ്. പക്ഷേ ശത്രുക്കൾ ഉണ്ട്.ശക്തനായ ,കുബുദ്ധിയുള്ള ശത്രുവാണ് .വളരെ സൂക്ഷിക്കണം. കൂടെ നിന്ന് ചതിക്കും. പ്രിയപ്പെട്ട പലരും തന്നെ പിരിഞ്ഞ് പോയിട്ടുണ്ട്. ജീവൻ നഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു വിരഹ വേദന ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. .സതി ദേവി നഷ്ടപ്പെട്ട പരമശിവനേ പോലെ ദുഖമനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്.

പക്ഷേ പേടിക്കണ്ട അവൾ പാർവ്വതിയായ് പുനർജനിച്ച് നിൻ്റെ അടുത്ത് എത്തിയിട്ടുണ്ട്. ദേവ അസുര സമിശ്ര ഗണം ആണ് .കോപം ആണെങ്കിൽ സംഹാര താണ്ഡവം ആടും .സ്നേഹിച്ചാൽ ജീവൻ കൊടുത്തും കൂടെ നിൽക്കും. പല കഴിവുകളും ഈശ്വരൻ അനുഗ്രഹിച്ച് നൽകിയിട്ടുണ്ട്. അതൊന്നും വിട്ട് കളയരുത്. മഹാദേവൻ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. അപ്പുവിൻ്റെയും, രുദ്രൻ്റെയും തലയിൽ കൈവച്ച് കൊണ്ട് അവർ പറഞ്ഞു. രുദ്രൻ തൻ്റെ പേഴ്സിൽ നിന്നും ഒരു 500 രൂപ നോട്ട് അവർക്ക് നേരെ നീട്ടി. " ദീർഘ സുമംഗലിയായി ഇരിക്കട്ടെ " അപ്പുവിൻ്റെ താലി തൊട്ട് അനുഗ്രഹിച്ച ശേഷം അവർ ദൂരേക്ക് നടന്ന് പോയി. അപ്പോഴേക്കും പവിയും ഗായത്രിയും അവിടേക്ക് വന്നിരുന്നു. ശേഷം അവർ പാലക്കാട്ടേക്ക് യാത്ര വീണ്ടും ആരംഭിച്ചു.....തുടരും.......................

മുന്നത്തെ പാർട്ടുകൾ വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക...